Relaties
alle pijlers
Afspraken met ex maken heeft geen zin.
zaterdag 3 mei 2008 om 15:37
Waarom komt mijn ex ondanks afspraken en beloftes aan zijn dochter toch bij ons! De afspraak was dat hij haar schommel bij mijn ouders zou brengen. Heeft hij bevestigt voor de telefoon aan zijn dochter. En potverdorie staat hij zonet niet bij ons op het erf...
Hij mag zijn dochter niet zien, op last van de raad van kinderbescherming.
Mijn vriend was binnen 5 min. ook thuis en die heeft hem een aantal dingen gezegd. Dat dit niet de bedoeling is en dat als hij het weer doet wij juridische stappen gaan nemen.
Ik had zelf ook dingen willen zeggen, maar mijn dochter was in huis en wat heb je aan een scene van heen en weer gepraat, en daarbij stond ik te trillen omdat ik het zo onrechtvaardig vind dat hij alles gewoon aan de kant schuift en doet wat hij zelf wil.
Ik had mijn dochter gezegd boven te blijven. Zij was in tranen want ze had het toch goed gezegd tegen haar papa... Daarvoor is zij niet, zij hoort dat niet te regelen en zich verantwoordelijk te voelen... Dat is voor de volwassenen en toch wordt ze er tussen geplaatst.
Hij heeft zich niet aan de afspraak gehouden. En dit keer heeft zij het zelf aan den lijve ondervonden.
Maar voel ik me nu ten onrechte boos, verdrietig en ach ik weet niet... Ik probeer het zo goed mogelijk te doen en de bevestiging krijg ik niet.
Ik weet ook niet of dit een vraag is aan jullie of gewoon even mijn hart luchten, het van me af schrijven.
Het is gewoon oneerlijk.
Hij mag zijn dochter niet zien, op last van de raad van kinderbescherming.
Mijn vriend was binnen 5 min. ook thuis en die heeft hem een aantal dingen gezegd. Dat dit niet de bedoeling is en dat als hij het weer doet wij juridische stappen gaan nemen.
Ik had zelf ook dingen willen zeggen, maar mijn dochter was in huis en wat heb je aan een scene van heen en weer gepraat, en daarbij stond ik te trillen omdat ik het zo onrechtvaardig vind dat hij alles gewoon aan de kant schuift en doet wat hij zelf wil.
Ik had mijn dochter gezegd boven te blijven. Zij was in tranen want ze had het toch goed gezegd tegen haar papa... Daarvoor is zij niet, zij hoort dat niet te regelen en zich verantwoordelijk te voelen... Dat is voor de volwassenen en toch wordt ze er tussen geplaatst.
Hij heeft zich niet aan de afspraak gehouden. En dit keer heeft zij het zelf aan den lijve ondervonden.
Maar voel ik me nu ten onrechte boos, verdrietig en ach ik weet niet... Ik probeer het zo goed mogelijk te doen en de bevestiging krijg ik niet.
Ik weet ook niet of dit een vraag is aan jullie of gewoon even mijn hart luchten, het van me af schrijven.
Het is gewoon oneerlijk.
zaterdag 3 mei 2008 om 22:27
quote:Noblesse_Oblige schreef op 03 mei 2008 @ 22:24:
Het aandeel van haar in deze discussie, is waar ik het over had (ja heel gek maar ik beoordeel iemand zoals ik haar leer kennen, in dit geval via een totaal maf beginnend topic over een schommel wat later ineens over Grote Sjit blijkt te gaan waarbij de topicstartster het voor gezien houdt omdat niet álle reacties haar aanstaan, lekker leuk ook naar de mensen die zich wel zonder reden in haar willen verplaatsen). Poe hee. Prinses op de erwt? Alsof iedereen het altijd met mij eens is. En dan heb ik nog wel gelijk en jij niet, kun je nagaan. (<-- Vette knipoog, voor de sarcasmevrije lezer
).
Ik vind het gewoon een beetje vreemd als een topic begint met een detail, en eindigt met een verhaal - en dat iemand die evenveel negatieve als positieve reactief heeft gehad, waarvan die van mij de enige was die enigszins fel van toonzetting was, en dan toch concludeert dat 'men' het niet wil snappen en blijkbaar een forumconsensus nodig is om deze mevrouw ons de eer te laten verlenen haar te steunen in haar enorm complexe situatie.
Het aandeel van haar in deze discussie, is waar ik het over had (ja heel gek maar ik beoordeel iemand zoals ik haar leer kennen, in dit geval via een totaal maf beginnend topic over een schommel wat later ineens over Grote Sjit blijkt te gaan waarbij de topicstartster het voor gezien houdt omdat niet álle reacties haar aanstaan, lekker leuk ook naar de mensen die zich wel zonder reden in haar willen verplaatsen). Poe hee. Prinses op de erwt? Alsof iedereen het altijd met mij eens is. En dan heb ik nog wel gelijk en jij niet, kun je nagaan. (<-- Vette knipoog, voor de sarcasmevrije lezer
). Ik vind het gewoon een beetje vreemd als een topic begint met een detail, en eindigt met een verhaal - en dat iemand die evenveel negatieve als positieve reactief heeft gehad, waarvan die van mij de enige was die enigszins fel van toonzetting was, en dan toch concludeert dat 'men' het niet wil snappen en blijkbaar een forumconsensus nodig is om deze mevrouw ons de eer te laten verlenen haar te steunen in haar enorm complexe situatie.
Frankly my dear, I don"t give a damn
zaterdag 3 mei 2008 om 23:15
quote:Noblesse_Oblige schreef op 03 mei 2008 @ 22:24:
Ik hou dus niet van dat soort zieligheidsgemanipuleer. Ik ben kwetsbaar dus jullie *moeten* het met me eens zijn. Ik moet helemaal niks ben hier gewoon voor mn lol niet als betaalde therapeut ofzo hoor.
Bizar gevoel voor lol heb jij!
TO: gewoon je dochter duidelijk maken dat ze helemaal niets verkeerd heeft gedaan of afgesproken. Voor een zevenjarige ís een schommel ook belangrijk. Die éne schommel, níet een nieuwe uit de winkel. En zodra je ex zich weer niet aan de regels houdt aangifte doen. Al gaat het helemaal nergens over, je moet zijn 'schending van afspraken' documenteren. Sterkte hoor!
Ik hou dus niet van dat soort zieligheidsgemanipuleer. Ik ben kwetsbaar dus jullie *moeten* het met me eens zijn. Ik moet helemaal niks ben hier gewoon voor mn lol niet als betaalde therapeut ofzo hoor.
Bizar gevoel voor lol heb jij!
TO: gewoon je dochter duidelijk maken dat ze helemaal niets verkeerd heeft gedaan of afgesproken. Voor een zevenjarige ís een schommel ook belangrijk. Die éne schommel, níet een nieuwe uit de winkel. En zodra je ex zich weer niet aan de regels houdt aangifte doen. Al gaat het helemaal nergens over, je moet zijn 'schending van afspraken' documenteren. Sterkte hoor!
zondag 4 mei 2008 om 00:16
quote:Noblesse_Oblige schreef op 03 mei 2008 @ 22:24:
Het aandeel van haar in deze discussie, is waar ik het over had (ja heel gek maar ik beoordeel iemand zoals ik haar leer kennen, in dit geval via een totaal maf beginnend topic over een schommel wat later ineens over Grote Sjit blijkt te gaan waarbij de topicstartster het voor gezien houdt omdat niet álle reacties haar aanstaan, lekker leuk ook naar de mensen die zich wel zonder reden in haar willen verplaatsen). Poe hee. Prinses op de erwt? Alsof iedereen het altijd met mij eens is. En dan heb ik nog wel gelijk en jij niet, kun je nagaan. (<-- Vette knipoog, voor de sarcasmevrije lezer ).
Jeetje Noblesse, vanwaar je felheid? En vanwaar je diagnose 'persoonlijkheidsstoornis'? Waar baseer je dat op? Wat ontzettend kwetsend om zoiets te schrijven over/naar iemand die haar frustratie even van zich afschrijft. Misschien is het niet handig van TO geweest om een dergelijke afspraak over de schommel te maken, maar ik lees werkelijkwaar nergens dat zij haar dochter 'inzet' als pion in dit 'spel', zoals jij eerder ergens schrijft. Ik ben erg benieuwd waarom je dat precies vindt en waar je dat op baseert.
Zoals een ander hier ook al schreef: de rechter heeft een belregeling vastgesteld. Als ouder kun je hierin niet je eigen koers varen. De rechter bepaalt dat vader met dochter mag bellen. Je kunt ernaast zitten, je kunt je dochter uitleggen wat de problematiek van vader is, maar dat is het.
Tot slot: je doet voorkomen alsof TO een topic begint 'alleen over een schommel'. Waarschijnlijk lezen we de openingspost ieder op een andere manier. TO's frustratie draait helemaal niet om de schommel volgens mij, maar om het feit dat het niet mogelijk blijkt afspraken te maken met ex. Andere discussie zou kunnen zijn of TO zou kunnen verwachten dat ze afspraken met ex kan maken. Ik denk dat, gezien de door haar omschreven problematiek, het niet realistisch is dat te verwachten. Wellicht is ze daarin ietwat naief. Dat neemt echter niet weg dat ik zelf nérgens in dit topic lees dat zij haar dochter als pion inzet, dat zij haar dochter ertussen plaatst of dat zij het belang van haar dochter niet op de voorgrond zou zetten.
Tot slot: ik heb je even geciteerd, omdat ik niet helemaal snap waar je naar verwijst als je mijn naam noemt in je bericht. Mijn vorige reactie was niet specifiek op jou gericht, mocht je die indruk hebben gekregen.
Het aandeel van haar in deze discussie, is waar ik het over had (ja heel gek maar ik beoordeel iemand zoals ik haar leer kennen, in dit geval via een totaal maf beginnend topic over een schommel wat later ineens over Grote Sjit blijkt te gaan waarbij de topicstartster het voor gezien houdt omdat niet álle reacties haar aanstaan, lekker leuk ook naar de mensen die zich wel zonder reden in haar willen verplaatsen). Poe hee. Prinses op de erwt? Alsof iedereen het altijd met mij eens is. En dan heb ik nog wel gelijk en jij niet, kun je nagaan. (<-- Vette knipoog, voor de sarcasmevrije lezer
). Jeetje Noblesse, vanwaar je felheid? En vanwaar je diagnose 'persoonlijkheidsstoornis'? Waar baseer je dat op? Wat ontzettend kwetsend om zoiets te schrijven over/naar iemand die haar frustratie even van zich afschrijft. Misschien is het niet handig van TO geweest om een dergelijke afspraak over de schommel te maken, maar ik lees werkelijkwaar nergens dat zij haar dochter 'inzet' als pion in dit 'spel', zoals jij eerder ergens schrijft. Ik ben erg benieuwd waarom je dat precies vindt en waar je dat op baseert.
Zoals een ander hier ook al schreef: de rechter heeft een belregeling vastgesteld. Als ouder kun je hierin niet je eigen koers varen. De rechter bepaalt dat vader met dochter mag bellen. Je kunt ernaast zitten, je kunt je dochter uitleggen wat de problematiek van vader is, maar dat is het.
Tot slot: je doet voorkomen alsof TO een topic begint 'alleen over een schommel'. Waarschijnlijk lezen we de openingspost ieder op een andere manier. TO's frustratie draait helemaal niet om de schommel volgens mij, maar om het feit dat het niet mogelijk blijkt afspraken te maken met ex. Andere discussie zou kunnen zijn of TO zou kunnen verwachten dat ze afspraken met ex kan maken. Ik denk dat, gezien de door haar omschreven problematiek, het niet realistisch is dat te verwachten. Wellicht is ze daarin ietwat naief. Dat neemt echter niet weg dat ik zelf nérgens in dit topic lees dat zij haar dochter als pion inzet, dat zij haar dochter ertussen plaatst of dat zij het belang van haar dochter niet op de voorgrond zou zetten.
Tot slot: ik heb je even geciteerd, omdat ik niet helemaal snap waar je naar verwijst als je mijn naam noemt in je bericht. Mijn vorige reactie was niet specifiek op jou gericht, mocht je die indruk hebben gekregen.
Peas on earth!
zondag 4 mei 2008 om 09:12
quote:Noblesse_Oblige schreef op 03 mei 2008 @ 20:09:
Slachtoffermentaliteitje? Als wij het niet snappen heeft dat wellicht iets met de manier waarop je het brengt te maken. Je begint vanuit het niets over een schommel en komt er later ineens mee dat meneer tevens manipulatief, gewelddadig en psychiatrisch patiënt is. Dat lijkt me nogal een onlogische volgorde om je punt mee te maken.
Wat precies kom je op een discussieforum doen als je niet bereid bent een eventueel standpunt van onderbouwing te voorzien? Verdedigen is weer een overdreven term die veronderstelt dat je aangevallen word. Volgens mij krijg je hier gewoon eerlijke reacties die heel erg logisch aansluiten op je eigen handelen. Of ben jij zo iemand met goede bedoelingen die zelf noooooooooit wat fout doet? (Die komen wel eens vaker langs, en gaan meestal ook net zo snel als jij nu weer weg). Tsja, je zal maar met jezelf geconfronteerd worden, inderdaad niet voor iedereen fijn, nee.
Maar goed. Volgens mij zijn jullie gewoon allebei gek dus.
Wat een reactie...
Ik neem aan dat de rechtbank het haar heeft opgelegd dat haar dochter 1 x per week contact mag/moet hebben met haar vader via de telefoon. Net als dat de rechter heeft opgelegd dat haar vader geen bezoekrecht heeft. Dan kun je zo'n kind niet opleggen wat het wel mag zeggen en niet. Het blijft een kind. En iemand vroeg TO naar de redenen waarom hij zijn kind niet mocht zien, dat heeft ze toen gezegd. Misschien dat ze uit herkenning niet gelijk alles op tafel heeft willen gooien?
Slachtoffermentaliteitje? Als wij het niet snappen heeft dat wellicht iets met de manier waarop je het brengt te maken. Je begint vanuit het niets over een schommel en komt er later ineens mee dat meneer tevens manipulatief, gewelddadig en psychiatrisch patiënt is. Dat lijkt me nogal een onlogische volgorde om je punt mee te maken.
Wat precies kom je op een discussieforum doen als je niet bereid bent een eventueel standpunt van onderbouwing te voorzien? Verdedigen is weer een overdreven term die veronderstelt dat je aangevallen word. Volgens mij krijg je hier gewoon eerlijke reacties die heel erg logisch aansluiten op je eigen handelen. Of ben jij zo iemand met goede bedoelingen die zelf noooooooooit wat fout doet? (Die komen wel eens vaker langs, en gaan meestal ook net zo snel als jij nu weer weg). Tsja, je zal maar met jezelf geconfronteerd worden, inderdaad niet voor iedereen fijn, nee.
Maar goed. Volgens mij zijn jullie gewoon allebei gek dus.
Wat een reactie...
Ik neem aan dat de rechtbank het haar heeft opgelegd dat haar dochter 1 x per week contact mag/moet hebben met haar vader via de telefoon. Net als dat de rechter heeft opgelegd dat haar vader geen bezoekrecht heeft. Dan kun je zo'n kind niet opleggen wat het wel mag zeggen en niet. Het blijft een kind. En iemand vroeg TO naar de redenen waarom hij zijn kind niet mocht zien, dat heeft ze toen gezegd. Misschien dat ze uit herkenning niet gelijk alles op tafel heeft willen gooien?
zondag 4 mei 2008 om 09:39
quote:Lente39 schreef op 03 mei 2008 @ 17:28:
En verder: nooit, maar dan ook nooit meer je dochter betrekken bij dit soort ongein. Dus niet meer papa aan de telefoon aan zijn eigen dochter laten beloven dat de schommel er komt. En ook niet, het zelf afhandelen, en daarna tegen dochter zeggen dat papa vanmiddag de schommel komt brengen.
Hou je dochter erbuiten en praat papa ook geen schuldgevoel aan over het verdriet van je dochter, "kijk eens hoe verdrietig ze nu is!". Jij hebt haar mede in die positie gebracht en je kan en mag haar niet als pion gebruiken in dit spel.
Deze man heeft om legio redenen geen bezoekrecht momenteel. Verwacht dan ook niks.
Mee eens. Je zit zelf ook fout door je dochter zo in te zetten.
Als wat je over je ex schrijft kun je niks van hem verwachten. Doe dat dan ook niet. Wek ook geen verwachtingen bij je dochter en richt je op haar welzijn. Nu doe je het tegengestelde.
En verder: nooit, maar dan ook nooit meer je dochter betrekken bij dit soort ongein. Dus niet meer papa aan de telefoon aan zijn eigen dochter laten beloven dat de schommel er komt. En ook niet, het zelf afhandelen, en daarna tegen dochter zeggen dat papa vanmiddag de schommel komt brengen.
Hou je dochter erbuiten en praat papa ook geen schuldgevoel aan over het verdriet van je dochter, "kijk eens hoe verdrietig ze nu is!". Jij hebt haar mede in die positie gebracht en je kan en mag haar niet als pion gebruiken in dit spel.
Deze man heeft om legio redenen geen bezoekrecht momenteel. Verwacht dan ook niks.
Mee eens. Je zit zelf ook fout door je dochter zo in te zetten.
Als wat je over je ex schrijft kun je niks van hem verwachten. Doe dat dan ook niet. Wek ook geen verwachtingen bij je dochter en richt je op haar welzijn. Nu doe je het tegengestelde.
zondag 4 mei 2008 om 10:25
Goed, ik heb wellicht wat te fel gereageerd omdat deze vrouw echt exact op dezelfde manier communiceert als mijn vader (narcistische persoonlijkheidsstoornis, heeft die) of dat van toepassing is weet ik niet, zoals ik al zei, totaal onprofessionele analyse - maar wel verdacht veel zeer typerende trekjes, dat dan weer wel.
Feit blijft dat dit niet bepaald samenhangend is, dat het raar is dat de belangrijke feiten, zoals dat de man gewelddadig, manipulatief en psychiatrisch patiënt is, niet in de openingspost genoemd worden, dat ik haar houding van nou hoor, als jullie het niet met me eens kunnen zijn dan snappen jullie het dus niet dus dan ga ik wel weg, huiuil vind neigen naar manipulatieve discussietactieken om een symphatieke verder niet verdiende benadering van anderen te claimen.
Los daarvan vind ik het niet van respect getuigen om alleen maar over ik ik ik te praten, niet in te gaan op de mensen die op je reageren (ook niet op de puur positief bedoelde vragen) en alleen te zeggen wat je zelf kwijt wil. Das gewoon een beetje asociaal, in de eerste plaats naar de mensen die proberen mee te denken. Daarbij is een forum een plaats voor discussie en het uitwisselen van verhalen, niet zozeer om met zn allen geheel belangeloos zielige mensen te helpen. Als dat 'in the process' toevallig ook nog het geval is, mooi meegenomen natuurlijk! Maar het is niet zo dat je dit bij voorbaat kunt claimen bij anderen. Ook op internet niet.
Feit blijft dat dit niet bepaald samenhangend is, dat het raar is dat de belangrijke feiten, zoals dat de man gewelddadig, manipulatief en psychiatrisch patiënt is, niet in de openingspost genoemd worden, dat ik haar houding van nou hoor, als jullie het niet met me eens kunnen zijn dan snappen jullie het dus niet dus dan ga ik wel weg, huiuil vind neigen naar manipulatieve discussietactieken om een symphatieke verder niet verdiende benadering van anderen te claimen.
Los daarvan vind ik het niet van respect getuigen om alleen maar over ik ik ik te praten, niet in te gaan op de mensen die op je reageren (ook niet op de puur positief bedoelde vragen) en alleen te zeggen wat je zelf kwijt wil. Das gewoon een beetje asociaal, in de eerste plaats naar de mensen die proberen mee te denken. Daarbij is een forum een plaats voor discussie en het uitwisselen van verhalen, niet zozeer om met zn allen geheel belangeloos zielige mensen te helpen. Als dat 'in the process' toevallig ook nog het geval is, mooi meegenomen natuurlijk! Maar het is niet zo dat je dit bij voorbaat kunt claimen bij anderen. Ook op internet niet.
zondag 4 mei 2008 om 12:16
Okay, Noblesse Oblige, dat verklaart wel wat. Ik wilde net schrijven dat ik zie dat je inhoudelijk wel een punt maakt, maar ik je toon wat fel vind. Goed, ook weer duidelijk.
Waarom ik denk dat NO een punt heeft?
De titel van het topic: afspraak maken met ex heeft geen zin. Daarna direct als intro een waarom?! zin. Het verhaal is gepost, de eerste reacties komen. En dan is het antwoord: hij is manipulatief, psychotisch, de hele mikmak.
Ja, als je dat in je openingspost had gezegd dan had iedereen direct geroepen: omdat hij geestelijk niet in orde is. Dan was het 'niet leuk' geweest.
Maar op deze manier kan je eerst medelijden opwekken, en als die er eenmaal is, nog meer medelijden wekken met de mededeling dat hij geestelijk niet in orde is.
Was het verhaal direct compleet dan waren de reacties geweest: "Duh, waarom kan je geen afspraken met hem maken, wat denk je zelf?"
Ik vind het trouwens ook nogal onsympathiek om aan iemand die zijn dochter niet mag zien te vragen om de schommel even te brengen. Dan heb je ook weinig idee van zijn lijden.
Nee, iets in de houding van TO bevalt mij ook niet.
Waarom ik denk dat NO een punt heeft?
De titel van het topic: afspraak maken met ex heeft geen zin. Daarna direct als intro een waarom?! zin. Het verhaal is gepost, de eerste reacties komen. En dan is het antwoord: hij is manipulatief, psychotisch, de hele mikmak.
Ja, als je dat in je openingspost had gezegd dan had iedereen direct geroepen: omdat hij geestelijk niet in orde is. Dan was het 'niet leuk' geweest.
Maar op deze manier kan je eerst medelijden opwekken, en als die er eenmaal is, nog meer medelijden wekken met de mededeling dat hij geestelijk niet in orde is.
Was het verhaal direct compleet dan waren de reacties geweest: "Duh, waarom kan je geen afspraken met hem maken, wat denk je zelf?"
Ik vind het trouwens ook nogal onsympathiek om aan iemand die zijn dochter niet mag zien te vragen om de schommel even te brengen. Dan heb je ook weinig idee van zijn lijden.
Nee, iets in de houding van TO bevalt mij ook niet.
zondag 4 mei 2008 om 12:19
Noblesse, TO zegt helemaal niet dat ze weggaat omdat 'we' het niet met haar eens zijn. Ze stopt met schrijven omdat ze kennelijk niet begrepen wordt en ze geen zin heeft zich te gaan verdedigen (tegen dingen die haar voor de voeten worden geworpen die gewoon simpelweg niet kloppen). Ze kwam, zoals ze duidelijk aangaf in haar OP om haar hart te luchten. Een typische bezigheid voor als je opluchting zoekt, niet als je een inhoudelijke discussie zoekt. Uit haar OP komt verder naar voren dat ze het 'even niet weet', niet echt the state of mind waarin mensen op hun samenhangendst zijn (en ik vind eerlijk gezegd dat dat bij TO nog alleszins meevalt).
Jij noemt haar verhaal onsamenhangend. Misschien zegt dat ook aardig wat over hoe je het leest. Dingen die je niet in één keer begrijpt kunnen al snel onsamenhangend overkomen. Als ik naar je laatste post kijk dan bekruipt me het gevoel dat jouw leven een stuk leuker zou kunnen zijn als je niet achter iedere boom een narcist zou zien. Er zijn er een hoop, maar zoveel nou ook weer niet .
Eén van de 'feiten' die je gebruikt als onderbouwing van je narcisme verhaal is dat TO niet zou reageren op vragen die haar worden gesteld. Ik heb even teruggekeken, maar zowel Antonio, als Pom als Lente hebben gewoon een reactie van haar gekregen voor het sneren en verwijten haar kant op begon. Daarna... tja, om te kunnen reageren moet er wel ruimte zijn voor een reactie natuurlijk, en de opinie (zeker die van jou) richting TO leek aardig dichtgetimmerd.
Natuurlijk kun je op internet niets 'eisen' van iemand. Het is echter wel zo dat er verwacht mag worden dat je je ook op internet aan de normaal geldende fatsoensregels houdt. Mensen zomaar lukraak geestziek noemen wijkt daar van af.
Je zegt: "Daarbij is een forum een plaats voor discussie en het uitwisselen van verhalen". Mede door de onnodig felle manier waarop je TO tegemoet bent getreden en de beperkte mate van empathie die daaruit naar voren kwam is de discussie stilgevallen en is haar poging haar verhaal kwijt te raken gestrand. Alles bij elkaar nogal jammer.
Veel sterkte met de relatie met je vader. Leven met een narcist sucks big time.
Jij noemt haar verhaal onsamenhangend. Misschien zegt dat ook aardig wat over hoe je het leest. Dingen die je niet in één keer begrijpt kunnen al snel onsamenhangend overkomen. Als ik naar je laatste post kijk dan bekruipt me het gevoel dat jouw leven een stuk leuker zou kunnen zijn als je niet achter iedere boom een narcist zou zien. Er zijn er een hoop, maar zoveel nou ook weer niet .
Eén van de 'feiten' die je gebruikt als onderbouwing van je narcisme verhaal is dat TO niet zou reageren op vragen die haar worden gesteld. Ik heb even teruggekeken, maar zowel Antonio, als Pom als Lente hebben gewoon een reactie van haar gekregen voor het sneren en verwijten haar kant op begon. Daarna... tja, om te kunnen reageren moet er wel ruimte zijn voor een reactie natuurlijk, en de opinie (zeker die van jou) richting TO leek aardig dichtgetimmerd.
Natuurlijk kun je op internet niets 'eisen' van iemand. Het is echter wel zo dat er verwacht mag worden dat je je ook op internet aan de normaal geldende fatsoensregels houdt. Mensen zomaar lukraak geestziek noemen wijkt daar van af.
Je zegt: "Daarbij is een forum een plaats voor discussie en het uitwisselen van verhalen". Mede door de onnodig felle manier waarop je TO tegemoet bent getreden en de beperkte mate van empathie die daaruit naar voren kwam is de discussie stilgevallen en is haar poging haar verhaal kwijt te raken gestrand. Alles bij elkaar nogal jammer.
Veel sterkte met de relatie met je vader. Leven met een narcist sucks big time.
zondag 4 mei 2008 om 12:30
quote:Lente39 schreef op 04 mei 2008 @ 12:16:
Ik vind het trouwens ook nogal onsympathiek om aan iemand die zijn dochter niet mag zien te vragen om de schommel even te brengen. Dan heb je ook weinig idee van zijn lijden.
Dat heeft ze ook helemaal niet gevraagd.
De rechter heeft bepaald dat de vader 1x per week telefonisch contact mag hebben met de dochter. Daar kan TO niets aan veranderen, dat dus zijn recht, en haar plicht om dat te faciliteren.
In dat gesprek vraagt de dochter naar haar schommel.
Pa weet dat hij zijn dochter niet mag zien en belooft de schommel af te geven bij opa en oma.
So far so good.
Alleen dan staat pa toch op de stoep.
Wáár in dit verhaal heeft TO dan invloed op zijn lijden?
En voor wat betreft de waarom vraag. Als 'normaal denkend' mens is het niet mogelijk de kronkels te begrijpen van iemand die niet-normaal denkt. Soms gaan er dingen mis waarbij je als 'normaal denkend' mens de haren bijna uit je hoofd trekt van frustratie omdat het gewoon onvoorstelbaar lijkt dat iemand over die grens heengaat (zelfs als dat eigenlijk tegen beter weten in is). Ik kan me zo voorstellen dat TO had verwacht, of toch in ieder geval gehoopt dat de bepalingen van de rechter duidelijk en dwingend genoeg waren voor haar ex.
Ik vind het trouwens ook nogal onsympathiek om aan iemand die zijn dochter niet mag zien te vragen om de schommel even te brengen. Dan heb je ook weinig idee van zijn lijden.
Dat heeft ze ook helemaal niet gevraagd.
De rechter heeft bepaald dat de vader 1x per week telefonisch contact mag hebben met de dochter. Daar kan TO niets aan veranderen, dat dus zijn recht, en haar plicht om dat te faciliteren.
In dat gesprek vraagt de dochter naar haar schommel.
Pa weet dat hij zijn dochter niet mag zien en belooft de schommel af te geven bij opa en oma.
So far so good.
Alleen dan staat pa toch op de stoep.
Wáár in dit verhaal heeft TO dan invloed op zijn lijden?
En voor wat betreft de waarom vraag. Als 'normaal denkend' mens is het niet mogelijk de kronkels te begrijpen van iemand die niet-normaal denkt. Soms gaan er dingen mis waarbij je als 'normaal denkend' mens de haren bijna uit je hoofd trekt van frustratie omdat het gewoon onvoorstelbaar lijkt dat iemand over die grens heengaat (zelfs als dat eigenlijk tegen beter weten in is). Ik kan me zo voorstellen dat TO had verwacht, of toch in ieder geval gehoopt dat de bepalingen van de rechter duidelijk en dwingend genoeg waren voor haar ex.
zondag 4 mei 2008 om 12:48
quote:sprankelend schreef op 04 mei 2008 @ 12:30:
[...]
Dat heeft ze ook helemaal niet gevraagd.
De rechter heeft bepaald dat de vader 1x per week telefonisch contact mag hebben met de dochter. Daar kan TO niets aan veranderen, dat dus zijn recht, en haar plicht om dat te faciliteren.
In dat gesprek vraagt de dochter naar haar schommel.
Pa weet dat hij zijn dochter niet mag zien en belooft de schommel af te geven bij opa en oma.
So far so good.
En van TO:
De afspraak was dat hij haar schommel bij mijn ouders zou brengen. Heeft hij bevestigt voor de telefoon aan zijn dochter.
Later zegt TO idd dat dochter er zelf over is begonnen.
En dochter van 7 heeft ook helemaal zelfstandig de afspraak gemaakt dat schommel bij opa en oma afgeleverd zou worden?
Ja echt?
Dit verhaal is niet compleet, open your eyes.
Moeders had op meerdere punten in kunnen grijpen, is niet gebeurd. En nu een 'waarom toch?' topic. Nee, is niet kies.
[...]
Dat heeft ze ook helemaal niet gevraagd.
De rechter heeft bepaald dat de vader 1x per week telefonisch contact mag hebben met de dochter. Daar kan TO niets aan veranderen, dat dus zijn recht, en haar plicht om dat te faciliteren.
In dat gesprek vraagt de dochter naar haar schommel.
Pa weet dat hij zijn dochter niet mag zien en belooft de schommel af te geven bij opa en oma.
So far so good.
En van TO:
De afspraak was dat hij haar schommel bij mijn ouders zou brengen. Heeft hij bevestigt voor de telefoon aan zijn dochter.
Later zegt TO idd dat dochter er zelf over is begonnen.
En dochter van 7 heeft ook helemaal zelfstandig de afspraak gemaakt dat schommel bij opa en oma afgeleverd zou worden?
Ja echt?
Dit verhaal is niet compleet, open your eyes.
Moeders had op meerdere punten in kunnen grijpen, is niet gebeurd. En nu een 'waarom toch?' topic. Nee, is niet kies.
zondag 4 mei 2008 om 13:04
De dochter heeft gevraagd om haar schommel.
Haar vader belooft haar die.
Keus is òf een oplossing vinden waarbij er geen contact zal zijn tussen vader en dochter, òf dochter haar schommel (weer) afnemen.
Drie partijen hebben hier hun agenda. Vader wil een rol spelen in het leven van dochter en controle winnen over de situatie. Dochter wil loyaal zijn aan beide ouders en TO mag zorgen dat het allemaal in goed banen gaat en de vader niet nog meer stuk maakt dan hij al heeft gedaan.
Een kind van 7 is een soort ongeleid projectiel. Dat bedoel ik niet lullig, maar een kind kan je nou eenmaal niet aan de ketting leggen. Persoonlijk vind ik dat het TO siert dat ze haar kind gewoon laat praten met haar vader zonder haar te daarin al te veel te sturen (aangezien een geregisseerd gesprek geen toegevoegde waarde heeft voor de band die een kind op kan bouwen met een ouder). De gevolgen die hieruit voortkomen zijn namelijk allemaal voor rekening van TO. Normaliter (of eigenlijk idealiter) zijn beide ouders volwassen en verantwoordelijk en plaatsen ze beiden het belang van hun kind voorop. De vader in dit verhaal doet dat kennelijk niet en is daarmee ook een ongeleid projectiel.
Dergelijke constructies zijn dweilen met de kraan open.
Mag ik je vragen waarom het verhaal van TO zulke heftige reacties bij je oproept?
Haar vader belooft haar die.
Keus is òf een oplossing vinden waarbij er geen contact zal zijn tussen vader en dochter, òf dochter haar schommel (weer) afnemen.
Drie partijen hebben hier hun agenda. Vader wil een rol spelen in het leven van dochter en controle winnen over de situatie. Dochter wil loyaal zijn aan beide ouders en TO mag zorgen dat het allemaal in goed banen gaat en de vader niet nog meer stuk maakt dan hij al heeft gedaan.
Een kind van 7 is een soort ongeleid projectiel. Dat bedoel ik niet lullig, maar een kind kan je nou eenmaal niet aan de ketting leggen. Persoonlijk vind ik dat het TO siert dat ze haar kind gewoon laat praten met haar vader zonder haar te daarin al te veel te sturen (aangezien een geregisseerd gesprek geen toegevoegde waarde heeft voor de band die een kind op kan bouwen met een ouder). De gevolgen die hieruit voortkomen zijn namelijk allemaal voor rekening van TO. Normaliter (of eigenlijk idealiter) zijn beide ouders volwassen en verantwoordelijk en plaatsen ze beiden het belang van hun kind voorop. De vader in dit verhaal doet dat kennelijk niet en is daarmee ook een ongeleid projectiel.
Dergelijke constructies zijn dweilen met de kraan open.
Mag ik je vragen waarom het verhaal van TO zulke heftige reacties bij je oproept?
sprankelend wijzigde dit bericht op 04-05-2008 13:08
Reden: stomme typo
Reden: stomme typo
% gewijzigd
zondag 4 mei 2008 om 13:14
quote:sprankelend schreef op 04 mei 2008 @ 13:04:
Mag ik je vragen waarom het verhaal van TO zulke heftige reacties bij je oproept?
Dat is neem ik aan aan mij gericht?
Vind je dat ik heftig reageer? Mwah, valt wel mee hoor.
Dus jij denkt dat dochterlief de afspraak m.b.t. schommel en opa en oma helemaal zelfstandig heeft gemaakt en daarna tegen mama heeft gezegd wat ze heeft afgesproken met papa en waar en hoe laat? Als je dat echt denkt, dan ga ik mee in je denkrichting (en nee, je hebt geen invloed op telefoongesprekken e.d., helemaal mee eens).
Ik denk echter dat het niet zo is gegaan.
En dan krijg ik een heel ander gevoel bij: "waarom kan ik toch geen afspraken met hem maken?!"
Kan jij je daar ook iets bij voorstellen? Kan jij je indenken dat als moeder toch ergens betrokken was bij het maken van de afspraak, haar ook iets meer verantwoordelijkheid ten deel valt dan het nu lijkt? (dit is geen retorische vraag btw).
Mag ik je vragen waarom het verhaal van TO zulke heftige reacties bij je oproept?
Dat is neem ik aan aan mij gericht?
Vind je dat ik heftig reageer? Mwah, valt wel mee hoor.
Dus jij denkt dat dochterlief de afspraak m.b.t. schommel en opa en oma helemaal zelfstandig heeft gemaakt en daarna tegen mama heeft gezegd wat ze heeft afgesproken met papa en waar en hoe laat? Als je dat echt denkt, dan ga ik mee in je denkrichting (en nee, je hebt geen invloed op telefoongesprekken e.d., helemaal mee eens).
Ik denk echter dat het niet zo is gegaan.
En dan krijg ik een heel ander gevoel bij: "waarom kan ik toch geen afspraken met hem maken?!"
Kan jij je daar ook iets bij voorstellen? Kan jij je indenken dat als moeder toch ergens betrokken was bij het maken van de afspraak, haar ook iets meer verantwoordelijkheid ten deel valt dan het nu lijkt? (dit is geen retorische vraag btw).
zondag 4 mei 2008 om 13:36
Thanks sprankelend!!! En ook alle anderen die de moeite hebben genomen mijn verhaal goed te lezen.
Misschien had ik anders moeten beginnen maar als je iets hoog hebt zitten vergeet je sommige dingen te noemen. Je staat er niet bij stil dat niet iedereen alle ins and outs kent.
Tuurlijk had ik gewoon een nieuwe schommel kunnen kopen, maar daar ging het niet om.
Die telefoongesprekken van mijn dochter met haar vader dat zijn ook echt haar gesprekken. Daar hoor ik me niet mee te bemoeien. En dat is niet echt makkelijk. Maar zij is ook een individu, met een eigen persoonlijkheid. Als zij dan aan haar vader om haar eigen schommel vraagt... Dan proberen we dat in een vorm te gieten die het beste past. En in dit geval was dat goed opgelost. Maar dan ga ik eigenlijk uit van het goede in de mens (een goed uitgangspunt vind ik), helaas wordt dat dan wel beschaamd. Ik snap zijn denkwijze niet daarin.
En leg dan aan je dochter maar uit dat het niet haar schuld is. Dan wordt ik emotioneel, boos op een volwassen persoon die zelf verantwoordelijkheid hoort te nemen en niet zijn dochter die verantwoordelijkheid op zich te laten nemen. Maar dat weet hij niet, of dat ziet hij niet, of hij wil het niet zien. Dat maakt me ook niks uit, het gaat om het principe je aan afspraken te kunnen houden. Dat is moeilijk in deze situatie dat zie ik ook wel. Daarom heb ik ook zo min mogelijk contact, en na zo'n gebeurtenis raak ik steeds meer op mijn hoede en zal ik het de volgende keer anders aanpakken.
Toch rol je elke keer weer in bepaalde situaties waarbij je moet bedenken wat de beste manier is dit keer.
Ik hoop dat noblesse oblige een weg zal kunnen vinden met die narcistische mensen om haar heen, en dat ze in kan zien dat niet iedereen zo is en dat er veel mensen zijn die ook juist van het goede uit willen gaan.
Bedankt voor degenen die wel mijn verhaal hebben gelezen zoals het is. Ik ben niet gek, ik had een gebeuretnis die me hoog zat zoals zovelen dat wel hebben, en ik heb het op een forum gezet. Verschillende reacties kun je dan verwachten maar van sommige reacties hier viel ik toch echt even stil. Wat moet ik daarop zeggen... ik was net zo overdonderd als het hele voorval waar ik over schreef.
Misschien had ik anders moeten beginnen maar als je iets hoog hebt zitten vergeet je sommige dingen te noemen. Je staat er niet bij stil dat niet iedereen alle ins and outs kent.
Tuurlijk had ik gewoon een nieuwe schommel kunnen kopen, maar daar ging het niet om.
Die telefoongesprekken van mijn dochter met haar vader dat zijn ook echt haar gesprekken. Daar hoor ik me niet mee te bemoeien. En dat is niet echt makkelijk. Maar zij is ook een individu, met een eigen persoonlijkheid. Als zij dan aan haar vader om haar eigen schommel vraagt... Dan proberen we dat in een vorm te gieten die het beste past. En in dit geval was dat goed opgelost. Maar dan ga ik eigenlijk uit van het goede in de mens (een goed uitgangspunt vind ik), helaas wordt dat dan wel beschaamd. Ik snap zijn denkwijze niet daarin.
En leg dan aan je dochter maar uit dat het niet haar schuld is. Dan wordt ik emotioneel, boos op een volwassen persoon die zelf verantwoordelijkheid hoort te nemen en niet zijn dochter die verantwoordelijkheid op zich te laten nemen. Maar dat weet hij niet, of dat ziet hij niet, of hij wil het niet zien. Dat maakt me ook niks uit, het gaat om het principe je aan afspraken te kunnen houden. Dat is moeilijk in deze situatie dat zie ik ook wel. Daarom heb ik ook zo min mogelijk contact, en na zo'n gebeurtenis raak ik steeds meer op mijn hoede en zal ik het de volgende keer anders aanpakken.
Toch rol je elke keer weer in bepaalde situaties waarbij je moet bedenken wat de beste manier is dit keer.
Ik hoop dat noblesse oblige een weg zal kunnen vinden met die narcistische mensen om haar heen, en dat ze in kan zien dat niet iedereen zo is en dat er veel mensen zijn die ook juist van het goede uit willen gaan.
Bedankt voor degenen die wel mijn verhaal hebben gelezen zoals het is. Ik ben niet gek, ik had een gebeuretnis die me hoog zat zoals zovelen dat wel hebben, en ik heb het op een forum gezet. Verschillende reacties kun je dan verwachten maar van sommige reacties hier viel ik toch echt even stil. Wat moet ik daarop zeggen... ik was net zo overdonderd als het hele voorval waar ik over schreef.
zondag 4 mei 2008 om 13:38
Pfff... Net als iedereen lees ik dit topic natuurlijk ook met mijn eigen 'bagage'. Ik ben niet voor niets gescheiden, gelukkig voordat dingen zo slecht gingen als ze uit TO's verhaal naar voren komen (en ik denk ook oprecht niet dat mijn ex het ooit zo bont zou maken). Ik herken echter wèl de 'waarom-wanhoop'.
Ik had hem bijvoorbeeld toen mijn uk helemaal in de kreukels en met een hersenschudding volgens de bezoekregeling toch echt naar zijn vader moest. Toen ik de volgende dag de stand van zaken peilde middels sms (hoe gaat het met...) kreeg ik als antwoord 'We hebben het heel gezellig en gaan zo naar de speeltuin'. Terwijl ik echt uitvoerig had verteld over de diagnose van de dokter, de voorgeschreven rust en het feit dat zijn dikke bont en blauwe snoetje eigenlijk best wel als constant reminder beschouwd mag worden.
De onmacht won en nadat ik hem binnen 0,03 seconde na ontvangst van het sms-je had gebeld en de speeltuinplannen had doorkruisd belde ik mijn moeder met de vraag 'Wáárom????' (En ja, op die vraag weet ik zelf het antwoord dus eigen ook wel...).
Ik kan me vrij makkelijk iets voorstellen bij het kind dat vraagt om haar schommel.
Ik kan me vrij makkelijk iets voorstellen bij een vader, die wetend van de rechterlijke uitspraken, zegt dat hij dat niet mag doen en 'weet je wat' de schommel morgen (of when ever) wel af zal geven bij opa en oma.
Die afspraken kun je maken met een kind van die leeftijd.
Ik kan me ook (al blijkt dat nergens uit het verhaal van TO, sterker nog, zij geeft aan alleen schriftelijk te communiceren met ex) iets voorstellen bij het feit dat ze heeft ingegrepen op het moment dat de vader aangaf de schommel te willen overdragen. Nogmaals, op zo'n moment is dan haar keus òf een manier vinden zonder dat er contact is tussen vader en dochter, òf haar kind de schommel ontzeggen.
Dan is de vraag natuurlijk of dat laatste niet de betere optie zou zijn. En zoals TO zelf al schrijft 'Tja... wat is wijsheid?' Achteraf kan je met een dubbeltje de wereld rond.
De heftigheid in je reactie (zoals ik hem lees) zit hem vooral in de felheid waarmee je zonder enige feitelijke basis TO veroordeelt en haar verhaal en motieven als niet zuiver neerzet.
Ik had hem bijvoorbeeld toen mijn uk helemaal in de kreukels en met een hersenschudding volgens de bezoekregeling toch echt naar zijn vader moest. Toen ik de volgende dag de stand van zaken peilde middels sms (hoe gaat het met...) kreeg ik als antwoord 'We hebben het heel gezellig en gaan zo naar de speeltuin'. Terwijl ik echt uitvoerig had verteld over de diagnose van de dokter, de voorgeschreven rust en het feit dat zijn dikke bont en blauwe snoetje eigenlijk best wel als constant reminder beschouwd mag worden.
De onmacht won en nadat ik hem binnen 0,03 seconde na ontvangst van het sms-je had gebeld en de speeltuinplannen had doorkruisd belde ik mijn moeder met de vraag 'Wáárom????' (En ja, op die vraag weet ik zelf het antwoord dus eigen ook wel...).
Ik kan me vrij makkelijk iets voorstellen bij het kind dat vraagt om haar schommel.
Ik kan me vrij makkelijk iets voorstellen bij een vader, die wetend van de rechterlijke uitspraken, zegt dat hij dat niet mag doen en 'weet je wat' de schommel morgen (of when ever) wel af zal geven bij opa en oma.
Die afspraken kun je maken met een kind van die leeftijd.
Ik kan me ook (al blijkt dat nergens uit het verhaal van TO, sterker nog, zij geeft aan alleen schriftelijk te communiceren met ex) iets voorstellen bij het feit dat ze heeft ingegrepen op het moment dat de vader aangaf de schommel te willen overdragen. Nogmaals, op zo'n moment is dan haar keus òf een manier vinden zonder dat er contact is tussen vader en dochter, òf haar kind de schommel ontzeggen.
Dan is de vraag natuurlijk of dat laatste niet de betere optie zou zijn. En zoals TO zelf al schrijft 'Tja... wat is wijsheid?' Achteraf kan je met een dubbeltje de wereld rond.
De heftigheid in je reactie (zoals ik hem lees) zit hem vooral in de felheid waarmee je zonder enige feitelijke basis TO veroordeelt en haar verhaal en motieven als niet zuiver neerzet.
