Relaties
alle pijlers
gehandicapte partner
donderdag 8 mei 2008 om 18:50
Een poosje geleden heb ik een leuke man ontmoet met wie ik nu een paar keer heb afgesproken. Ik verneem aan hem dat hij me echt leuk vindt en wel meer zou willen dan alleen vriendschap. We kunnen goed met elkaar praten, hebben dezelfde interesses en hij ziet er nog leuk uit ook. Wat is het probleem dan zul je denken. Ik schaam me er eigenlijk voor om het te zeggen, maar wat me ervan weerhoudt is het feit dat hij in een rolstoel zit. Hij heeft het zelf helemaal geaccepteerd en vindt zichzelf niet zielig oid. Hij staat juist ondanks zijn handicap heel erg in het leven en doet dezelfde dingen als elk ander van zijn leeftijd. Maar ik weet niet of ik een relatie met hem aankan, ik voel me op sommige momenten zo ongemakkelijk. Ik voel me dan zo "groot" bij hem, bij onze laatste ontmoeting hing er best wel een spanning, had hem het liefst willen zoenen bij het afscheid. Maar het voelde zo ongemakkelijk dat ik het niet heb gedaan. Ik weet me op sommige momenten geen houding te geven naar hem toe. Ik voel het alsof ik door zijn handicap het voortouw moet nemen omdat hij door beperkingen er niet toe in staat is. Ik zou graag ervaringen horen van mensen die een relatie hebben (gehad) met een gehandicapt iemand. Waar liep je tegen aan, zowel emotioneel als praktisch en hoe heb je dat opgelost?
donderdag 8 mei 2008 om 19:01
Het zou voor mij van meer dingen afhangen dan de rolstoel alleen. Hoe zelfredzaam is iemand? Wat voor een aandoening heeft iemand, bijv. of het progressief is of niet? Op zich zou een rolstoel voor mij geen belemmering hoeven vormen om een leuke relatie te hebben. Iemand die volledig afhankelijk van mij zou zijn/worden, wél.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
donderdag 8 mei 2008 om 19:30
Ik kan best begrijpen dat het je onzeker kan maken. Alles wat onbekend is natuurlijk extra spannend...helemaal met een date. Hij kan je natuurlijk niet om je nek vallen als je bij hem staat. dan zou je echt moeten buigen om hem een kus te kunnen geven. Vind het ook wel eerlijk dat je het op durft te schrijven. Maar misschien moet je het wat tijd geven....misschien vraagt hij dan wel of hij je mag zoenen....ik zeg maar wat. Ik heb er geen ervaring mee.
donderdag 8 mei 2008 om 19:31
Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar mijn zusje heeft een spastische man.
Hij loopt echt zoals je je voorstelt bij iemand die spastisch is, en wordt dus ook veel nagekeken op straat. Hij kan geen lange stukken lopen, maar rijdt wel in een gewone auto en heeft een goede baan.
Ik geloof niet dat mijn zusje ooit problemen heeft gehad met zijn handicap, ik denk eigenlijk dat ze het niet eens ziet. wij allemaal niet trouwens, want laatst zei iemand tegen mij: jouw zusje is toch met die gehandicapte man? Ik begreep eerst echt niet waar hij het over had, pas later realiseerde ik me dat het over mijn zwager ging.
Praktische problemen hebben zij niet echt, als ze met hun kinderen gaan wandelen gaat hij op de fiets. Ze weten nog niet hoe zijn ziekte zich zal ontwikkelen, zeker is dat hij uiteindelijk in een rolstoel zal belanden.
Hij loopt echt zoals je je voorstelt bij iemand die spastisch is, en wordt dus ook veel nagekeken op straat. Hij kan geen lange stukken lopen, maar rijdt wel in een gewone auto en heeft een goede baan.
Ik geloof niet dat mijn zusje ooit problemen heeft gehad met zijn handicap, ik denk eigenlijk dat ze het niet eens ziet. wij allemaal niet trouwens, want laatst zei iemand tegen mij: jouw zusje is toch met die gehandicapte man? Ik begreep eerst echt niet waar hij het over had, pas later realiseerde ik me dat het over mijn zwager ging.
Praktische problemen hebben zij niet echt, als ze met hun kinderen gaan wandelen gaat hij op de fiets. Ze weten nog niet hoe zijn ziekte zich zal ontwikkelen, zeker is dat hij uiteindelijk in een rolstoel zal belanden.
donderdag 8 mei 2008 om 19:33
quote:AgentL schreef op 08 mei 2008 @ 19:20:
Zo zeg... eigenlijk wil je hem, maar door iets waar hij zelf niks aan kan doen laat je je weerhouden.
Heftig hoor, vooral voor hem...Hoe je het ook went of keert een relatie met een gehandicapt iemand is anders. Ondanks dat hij midden in de maatschappij staat heeft hij zo zijn beperkingen. Hij heeft al een relatie gehad die door zijn handicap op de klippen is gelopen omdat zij het niet aankon. Ik vind hem te leuk om iets met hem te beginnen en dan over een poosje te moeten zeggen: sorry maar ik kan het toch niet aan. Daarom vraag ik hier om ervaringen.
Zo zeg... eigenlijk wil je hem, maar door iets waar hij zelf niks aan kan doen laat je je weerhouden.
Heftig hoor, vooral voor hem...Hoe je het ook went of keert een relatie met een gehandicapt iemand is anders. Ondanks dat hij midden in de maatschappij staat heeft hij zo zijn beperkingen. Hij heeft al een relatie gehad die door zijn handicap op de klippen is gelopen omdat zij het niet aankon. Ik vind hem te leuk om iets met hem te beginnen en dan over een poosje te moeten zeggen: sorry maar ik kan het toch niet aan. Daarom vraag ik hier om ervaringen.
donderdag 8 mei 2008 om 19:37
Even mijn ervaring, maar dan net een beetje anders. Ik zit zelf in een rolstoel en heb verder ook gewoon een vriend. Hij heeft het vanaf het begin af aan nooit erg of raar gevonden (ook niet de eerste keer zoenen haha). Ik ben trouwens verder helemaal zelfstandig dus in principe heeft ie er ook geen last van. De dingen die hij 'jammer' vindt zijn de dingen zoals strand of boswandelingen wat gewoon niet lukt omdat je met je rollie niet goed door het zand kan. Maargoed zo heeft hij weer dingen die ik jammer vind die hij weer niet kan doen, of waar hij geen interesse in heeft. Zo heeft ieder zijn ding. En verder zijn er nog ontelbare dingen die je gewoon wel kan doen (in mijn geval iig, ik weet natuurlijk niet hoe gehandicapt jouw vriend is)
Schaam je je er ook voor om met hem over straat te gaan? Want uit jouw verhaal maak ik op dat je hem eigelijk helemaal leuk vindt, maar dat je je er eigelijk voor schaamt. Eigelijk zou ik dan zeggen: heb lekker schijt aan wat iedereen denkt, en doe gewoon waar jij je goed bij voelt. Als het echt aan de rolstoel ligt dat je geen realtie met hem aandurft dan zou ik daar ook gewoon eerlijk over zijn tegen hem, want eerlijkheid duurt het langst. Weet ie eigelijk dat je zo over zijn handicapt denkt?
Beetje een warrig verhaaltje geworden, mocht je iets willen vragen dan doe het gerust. Ik geef overal wel een antwoord op haha...
Schaam je je er ook voor om met hem over straat te gaan? Want uit jouw verhaal maak ik op dat je hem eigelijk helemaal leuk vindt, maar dat je je er eigelijk voor schaamt. Eigelijk zou ik dan zeggen: heb lekker schijt aan wat iedereen denkt, en doe gewoon waar jij je goed bij voelt. Als het echt aan de rolstoel ligt dat je geen realtie met hem aandurft dan zou ik daar ook gewoon eerlijk over zijn tegen hem, want eerlijkheid duurt het langst. Weet ie eigelijk dat je zo over zijn handicapt denkt?
Beetje een warrig verhaaltje geworden, mocht je iets willen vragen dan doe het gerust. Ik geef overal wel een antwoord op haha...
donderdag 8 mei 2008 om 19:37
mijn vriend zit niet in een rolstoel maar heeft een beenprothese. en je ziet het niet gelijk aan hem maar toch vond ik het wel even wennen in het begin. maar nu valt t me eigelijk helemaal niet meer op ook niet als hij hem niet aan heeft. ik denk dat je gewoon moet wennen, als je hem echt leuk vind komt het allemaal wel goed!
donderdag 8 mei 2008 om 19:42
en trouwens nog wat:
ja je wordt idd aangestaard als roller zijnde, maar dat zal je 'vriend' al lang in de gaten hebben. Voor jou kan het wat ongemakkelijk zijn, want in het begin zal het je zeker opvallen... hoe langer je er mee om gaat, hoe minder het je zal storen. Ook wordt je idd anders behandeld bij sommige dingen, maargoed daar kun je ook weer voordelen vandaag halen zoals korting bij een pretpark haha...
Het is nou eenmaal een feit dat gehandicapte nog steeds anders zijn dan de 'normale' mens, maar dat zal ook altijd wel zo blijven. Mensen hebben vaak een standaart beeld in hun hoofd als ze het woord gehandicapte horen. Vaak krijgen ze dan de meest vreemde beelden voor zich, terwijl de werkelijkheid vaak anders is (daarom zeg ik bij een sollicitatie ook nooit dat ik rol)
maargoed, weer genoeg gezwam over mij haha... hopelijk kun je er iets mee
ja je wordt idd aangestaard als roller zijnde, maar dat zal je 'vriend' al lang in de gaten hebben. Voor jou kan het wat ongemakkelijk zijn, want in het begin zal het je zeker opvallen... hoe langer je er mee om gaat, hoe minder het je zal storen. Ook wordt je idd anders behandeld bij sommige dingen, maargoed daar kun je ook weer voordelen vandaag halen zoals korting bij een pretpark haha...
Het is nou eenmaal een feit dat gehandicapte nog steeds anders zijn dan de 'normale' mens, maar dat zal ook altijd wel zo blijven. Mensen hebben vaak een standaart beeld in hun hoofd als ze het woord gehandicapte horen. Vaak krijgen ze dan de meest vreemde beelden voor zich, terwijl de werkelijkheid vaak anders is (daarom zeg ik bij een sollicitatie ook nooit dat ik rol)
maargoed, weer genoeg gezwam over mij haha... hopelijk kun je er iets mee
donderdag 8 mei 2008 om 20:10
Ik kan me voorstellen dat het wennen is om met iemand samen te zijn die in een rolstoel zit. Heb er zelf geen ervaring mee, maar begrijp het wel.
Het zou voor mij geen rede zijn om geen relatie met iemand aan te gaan. Hij heeft er zelf toch ook geen problemen mee.
Wat voor handicap heeft hij precies/ waardoor kan hij niet lopen?
Het zou voor mij geen rede zijn om geen relatie met iemand aan te gaan. Hij heeft er zelf toch ook geen problemen mee.
Wat voor handicap heeft hij precies/ waardoor kan hij niet lopen?
donderdag 8 mei 2008 om 21:40
Bedankt voor de reacties. Erover praten is denk ook het beste. Maar omdat we elkaar nog niet zo lang kennen ook best wel moeilijk. Blondje: ik wil niet in details treden over zijn ziekte, maar hij heeft het op latere leeftijd gekregen. Hij zit nu ongeveer 5 jaar in een rolstoel. Ik vind het daarom ook zo knap van hem dat hij er zo mee omgaat, juist omdat hij ook een leven zonder rolstoel heeft gehad met veel sporten etc.
donderdag 8 mei 2008 om 22:07
donderdag 8 mei 2008 om 22:11
quote:fiba schreef op 08 mei 2008 @ 21:40:
Blondje: ik wil niet in details treden over zijn ziekte, maar hij heeft het op latere leeftijd gekregen. Hij zit nu ongeveer 5 jaar in een rolstoel. Ik vind het daarom ook zo knap van hem dat hij er zo mee omgaat, juist omdat hij ook een leven zonder rolstoel heeft gehad met veel sporten etc.
Oke tuurlijk, snap ik.
Praat er anders gewoon over met hem. Wees eerlijk, vertel hem wat je voelt. Hij heeft immers ook gelopen en kan zich vast wel voorstellen hoe het voor hem zou zijn als hij zou kunnen lopen en jij bijvoorbeeld niet.
Hou hem in ieder geval niet aan het lijntje om hem vervolgens te vertellen dat je er toch niet zo goed mee om kan gaan dat hij in een rolstoel zit.
Succes!
Blondje: ik wil niet in details treden over zijn ziekte, maar hij heeft het op latere leeftijd gekregen. Hij zit nu ongeveer 5 jaar in een rolstoel. Ik vind het daarom ook zo knap van hem dat hij er zo mee omgaat, juist omdat hij ook een leven zonder rolstoel heeft gehad met veel sporten etc.
Oke tuurlijk, snap ik.
Praat er anders gewoon over met hem. Wees eerlijk, vertel hem wat je voelt. Hij heeft immers ook gelopen en kan zich vast wel voorstellen hoe het voor hem zou zijn als hij zou kunnen lopen en jij bijvoorbeeld niet.
Hou hem in ieder geval niet aan het lijntje om hem vervolgens te vertellen dat je er toch niet zo goed mee om kan gaan dat hij in een rolstoel zit.
Succes!
donderdag 8 mei 2008 om 22:18
Als iedere vrouw dat zou zeggen...
Tuurlijk is het in begin wat raar. Dat is een kwestie van wennen en heel veel praten met elkaar! Jij voelt wel alsof je het voortouw moet nemen, maar wie zegt dat hij dat WIL?!
Je noemt zelf al zoveel op wat zo leuk is aan m. Ga er dan ook voor. Zoen m wanneer je wilt, dat is alleen maar spontaan en vind ie vast wel leuk.
Tuurlijk is het in begin wat raar. Dat is een kwestie van wennen en heel veel praten met elkaar! Jij voelt wel alsof je het voortouw moet nemen, maar wie zegt dat hij dat WIL?!
Je noemt zelf al zoveel op wat zo leuk is aan m. Ga er dan ook voor. Zoen m wanneer je wilt, dat is alleen maar spontaan en vind ie vast wel leuk.
donderdag 8 mei 2008 om 22:54
quote:AgentL schreef op 08 mei 2008 @ 19:20:
Zo zeg... eigenlijk wil je hem, maar door iets waar hij zelf niks aan kan doen laat je je weerhouden.
Heftig hoor, vooral voor hem...
Nou, dat vind ik wel een klein beetje kort door de bocht. Ik kan me heel goed voorstellen dat TO even 2 keer moet nadenken voordat ze zich in een relatie stort met deze man, kan-ie nog zo leuk zijn. De man zelf kan er inderdaad niets aan doen, maar ik vind het alleen maar heel verstandig van TO dat ze hierover nadenkt.
TO: ik denk inderdaad dat je gewoon met hem hierover moet praten. Hij klinkt als een sterke, positieve man en ik denk dat hij het veel gekker zou vinden als jij De Rolstoel omzichtig gaat vermijden als gespreksonderwerp. Je kunt toch gewoon tegen hem zeggen dat je HEM heel erg leuk en de moeite waard vindt maar dat je moet wennen aan het feit dat hij in een rolstoel zit? Dan ben je eerlijk geweest en kunnen jullie elkaar langzaam leren kennen en kijken of jullie geschikt voor elkaar zijn.
Veel succes en plezier!
Zo zeg... eigenlijk wil je hem, maar door iets waar hij zelf niks aan kan doen laat je je weerhouden.
Heftig hoor, vooral voor hem...
Nou, dat vind ik wel een klein beetje kort door de bocht. Ik kan me heel goed voorstellen dat TO even 2 keer moet nadenken voordat ze zich in een relatie stort met deze man, kan-ie nog zo leuk zijn. De man zelf kan er inderdaad niets aan doen, maar ik vind het alleen maar heel verstandig van TO dat ze hierover nadenkt.
TO: ik denk inderdaad dat je gewoon met hem hierover moet praten. Hij klinkt als een sterke, positieve man en ik denk dat hij het veel gekker zou vinden als jij De Rolstoel omzichtig gaat vermijden als gespreksonderwerp. Je kunt toch gewoon tegen hem zeggen dat je HEM heel erg leuk en de moeite waard vindt maar dat je moet wennen aan het feit dat hij in een rolstoel zit? Dan ben je eerlijk geweest en kunnen jullie elkaar langzaam leren kennen en kijken of jullie geschikt voor elkaar zijn.
Veel succes en plezier!
.
donderdag 8 mei 2008 om 23:11
quote:Mariannanas schreef op 08 mei 2008 @ 22:54:
[...]
Nou, dat vind ik wel een klein beetje kort door de bocht. Ik kan me heel goed voorstellen dat TO even 2 keer moet nadenken voordat ze zich in een relatie stort met deze man, kan-ie nog zo leuk zijn. De man zelf kan er inderdaad niets aan doen, maar ik vind het alleen maar heel verstandig van TO dat ze hierover nadenkt.
Precies wat ik wou zeggen.
[...]
Nou, dat vind ik wel een klein beetje kort door de bocht. Ik kan me heel goed voorstellen dat TO even 2 keer moet nadenken voordat ze zich in een relatie stort met deze man, kan-ie nog zo leuk zijn. De man zelf kan er inderdaad niets aan doen, maar ik vind het alleen maar heel verstandig van TO dat ze hierover nadenkt.
Precies wat ik wou zeggen.
zaterdag 10 mei 2008 om 13:48
[quote]eina schreef op 08 mei 2008 @ 19:37:
De dingen die hij 'jammer' vindt zijn de dingen zoals strand of boswandelingen wat gewoon niet lukt omdat je met je rollie niet goed door het zand kan.
Schaam je je er ook voor om met hem over straat te gaan? Want uit jouw verhaal maak ik op dat je hem eigelijk helemaal leuk vindt, maar dat je je er eigelijk voor schaamt.
Je noemt precies de dingen die ik jammer vindt dat ik ze niet samen met hem kan doen. Strandwandeling, boswandeling zal idd niet gaan. Ik schaam me zeker niet voor hem, als ik kijk hoe ver hij het in de maatschappij heeft geschopt ondanks zijn handicap heb ik alleen maar grote bewondering voor hem. Aan wat de mensen er van zullen zeggen heb ik sowieso lak aan, dat is het niet. En met het voortouw nemen bedoel ik bv dat hij me niet zo spontaan eens kan zoenen, dat zal van mij uit moeten gaan. Het is zeker niet zo dat hij als we ergens zijn verwacht dat ik alles doe en regel, dat wil hij juist niet.
De dingen die hij 'jammer' vindt zijn de dingen zoals strand of boswandelingen wat gewoon niet lukt omdat je met je rollie niet goed door het zand kan.
Schaam je je er ook voor om met hem over straat te gaan? Want uit jouw verhaal maak ik op dat je hem eigelijk helemaal leuk vindt, maar dat je je er eigelijk voor schaamt.
Je noemt precies de dingen die ik jammer vindt dat ik ze niet samen met hem kan doen. Strandwandeling, boswandeling zal idd niet gaan. Ik schaam me zeker niet voor hem, als ik kijk hoe ver hij het in de maatschappij heeft geschopt ondanks zijn handicap heb ik alleen maar grote bewondering voor hem. Aan wat de mensen er van zullen zeggen heb ik sowieso lak aan, dat is het niet. En met het voortouw nemen bedoel ik bv dat hij me niet zo spontaan eens kan zoenen, dat zal van mij uit moeten gaan. Het is zeker niet zo dat hij als we ergens zijn verwacht dat ik alles doe en regel, dat wil hij juist niet.
