Zo down door die rothuid... Wie herkent dit en hoe ga je ermee om? -Deel 2-

Hallo dames,



Ook ik lees al een hele lange tijd mee op dit forum, en vind jullie verhalen zo herkenbaar! Ook ik heb ik vanaf mijn 18e jaar veel last van acne gehad (ben nu 24). Heel veel zalfjes (o.a. Benzoylperoxide) en antibiotica (o.a. Minocycline) geprobeerd. Ging ook jarenlang één keer in de 6 weken naar de schoonheidsspecialiste. Heeft me handen vol geld gekost, maar om nou te zeggen of dit allemaal zo hielp...



Toen de huisarts het uiteindelijk ook niet meer wist, ben ik bij de dermatoloog terecht gekomen. Deze schreef me Differin in combinatie met Inderm voor, en verwees me naar de huidtherapeute. Ook bij haar kreeg ik nog een vracht aan zalfjes (van Eucerin) die ik dagelijks moest gebruiken. Ben niet zo'n smeerder, maar alles voor het goede doel : ) En wat eerst zo onbereikbaar leek, is nu toch waar geworden want sinds begin januari is mijn huid zóóóó rustig! Kan het bijna niet geloven! Zo af & toe een heel klein pukkeltje dat de volgende dag ook weer gewoon verdwenen is. Weet niet wat me overkomt!

Heb nog wel wat last van littekentjes en rode vlekjes, maar vergeleken bij hoe het was is dit echt een stuk beter, en beter ook te camoufleren : )



Waar ik benieuwd naar was, heeft iemand van jullie ook ervaringen met Differin op de langere termijn?

Hey Weelassie,

Jeetje wat een rotnieuws dat je een B12 tekort hebt! Ik heb je topic inderdaad voorbij zien komen. Heb je een keuze om wel of niet die injecties te nemen eigenlijk? Heel rottig dat een mogelijke bijwerking acne is, maar hou wel in je hoofd dat het een MOGELIJKE bijwerking is. Het risico is er, maar het is echt niet zeker. Wat ik van reacties op je topic begreep, hadden de meesten er geen last van. Ik begrijp je paniek hoor, want het is een horrorvooruitzicht om onder de pukkels te zitten. Is dit iets wat je met je arts kan bespreken?

Oke, dan had ik die reacties nog niet gelezen Ik zou het idd met de arts bespreken in elk geval. Heb echt met je te doen: is je huid eindelijk weer een beetje op orde, krijg je dit..

Ja, ik weet dat het in elk geval ook psychisch behoorlijk effect kan hebben, zo b12 tekort. Dus wel een must dat je er iets aan doet.

Hoe is het nu met je huid gesteld?

Zal nog even updaten over mijn huid. Gaat nog steeds erg goed Ik gebruik dus helemaal geen doktersmiddelen meer en ook geen andere uitdrogende middelen. Een paar bultjes zal ik wel houden, maar dat is op mijn kaaklijn en ze zijn heel klein nu. Heb geen enkele ontstoken pukkel meer en dat al lange tijd. Ik ben dolblij dat ik niet die ROA-kuur ben gaan doen. Ik ben nog immer fan van emu olie.

Weelassie, ik ben al een paar dagen aan het bedenken wat ik tegen je moet zeggen om je een beetje op te peppen. Ik vind het vreselijk voor je en ik voel zo met je mee. Eindelijk had je weer wat opgebouwd en nu is dat alles een ruïne. Maar bedenk alsjeblieft dat je nog niet weet wat de vitamine B12 injecties voor met jóú gaan doen. Zoals Himmie al zei; het is mogelijk, maar niet zeker. Maar ik begrijp heel goed dat je van het ergste uit gaat hoor. Je hebt nu vast zoiets: omdat ik acné heb, zal ik nog meer last krijgen van acné omdat dat een bijwerking is van die injecties.

Ben je inmiddels al bij je huisarts geweest? En zou het mogelijk zijn je te testen op gevoeligheid van vitamine b12? Ik ben daarvoor eens bij een alternatieve arts geweest en die kon als het ware 'meten' welke vitamines/mineralen/ect ik nodig had, maar ook of ik het niet kon gebruiken omdat mijn lichaam dat dan niet aan zou kunnen. Heel bijzonder. Eerst geloofde ik er niet zo in, maar toen ze meette dat ik gevoelig was voor aardbeien, werd het een stuk geloofwaardiger omdat ik dat in werkelijkheid ook was.

Ik hoop van harte dat de bijwerking verzacht kan worden of beter gezegd: er helemaal geen sprake is van die bijwerking! Houd je ons op de hoogte? En mocht je wat meer willen weten over die alternatieve arts of even je hart wilt luchten moet je dat maar even zeggen. Ik zal vanaf nu wat vaker op het forum zijn om te kijken hoe alles met je is.



Met mij gaat het helaas niet zo goed, maar sinds een paar dagen gaat mijn huid wel een klein mini tikkeltje beter. Maar het doet me allemaal niet zoveel meer, het heeft me allemaal te lang geduurd. Ik ben inmiddels 21 en sinds mijn 12e heb ik al last van acné. Het heeft langzaam maar zeker mijn leven in beslag genomen of eigenlijk óvergenomen. Ik kamp momenteel met een grote depressie en een steeds groter wordend minderwaardigheidscomplex. Ik zit bijna alleen nog maar binnen, heb geen baan/studie en mijn sociale leven staat op een heel laag pitje, het contact met vrienden die ik nog over heb gaat eigenlijk alleen nog maar via internet omdat ik niemand meer onder ogen durf te komen. Ook ben ik mijn grote liefde kwijt geraakt aan mijn acné, en hij heeft sinds kort weer een nieuwe vriendin waar ik helemaal kapot van ben. Ik heb het nooit met hem uitgemaakt omdat ik niet meer van hem hield, maar omdat ik niet van ' mezelf ' hield. Ik leerde hem kennen toen het ietwat beter ging met mijn huid, maar geleidelijk aan ging mijn huid weer de slechte kant op en kon ik daardoor geen normale relatie mer handhaven. We zagen elkaar alleen maar als ik weer even een 'opleef' momentje had, en dat was niet vaak zo. Op een gegeven moment durfde ik hem hélemaal niet meer onder ogen te komen en toen moest ik het wel uitmaken, want een relatie hebben zonder dat je elkaar ziet is niet echt de bedoeling. Ik schaamde me ook dat het zo ging, en ik kon naast de schaamte over mijn huid díe schaamte er niet ook nog eens bij hebben. Dat werd me teveel. Maar ik hield verschrikkelijk veel van hem.

Ik kan het echt niet aan dat hij een nieuwe vriendin heeft. Ze is natuurlijk heel mooi en heel normaal. Ze zien elkaar meer in een week dan ik hem in 2 maanden zag. Het is al iets van 8 maanden uit, maar mijn gevoel voor hem is nog niet gesleten. Het is zelfs heftiger geworden en daarom doet het me ook zo'n zeer dat hij nu iemand heeft. Ik gun het hem echt wel, maar ik haat het dat zíj hem wel kan geven wat ik wilde maar níet kon. Ik werd altijd tegengehouden door schaamte. Zo hebben we nooit iets buitenshuis gedaan overdag, alleen 's avonds omdat dán mijn huid wat minder lelijk oogde. En hij kwam ook bijna altijd naar mij (9 van de 10 keer 's avonds, op een paar uitzonderlijke momenten na) omdat ik dan 'controle' had over het licht/ de lichtinvallen.

Hij woonde zelf namelijk in een flat met veel tlbuizen en dat zorgde vaak voor nogal ongemakkelijke momenten. Dan stonden we in de lift en dook ik letterlijk in een hoekje met de rug naar hem toe.

En zo heb ik ook een keer kaarsen naar hem meegenomen zodat het licht in zijn kamer wel uit moest omdat dat natuurlijk 'romantischer' was. Maar in werkelijkheid ging het mij om mijn huid, romantiek kwam wat dat betreft op de 2e plaats.

Eigenlijk stond mijn huid altijd centraal in onze relatie. Ik heb hem uiteindelijk ook wel verteld over hoe ik ermee zat, al dan wel met een klein leugentje, ik zei namelijk dat ik last van acné kreeg sinds ik stopte met de pil waardoor mijn hormonen in de war zijn geraakt. Ha! Mocht ik willen! Had ik al die ellende in mijn jeugd niet meegemaakt, want ook toen speelde mijn huid al een grote rol. Maar sinds mijn 19e is het echt menens om het zo maar te zeggen. Mijn acné is zeg maar dat houten gedeelte van een marionet waar ik als pop aanhang en míj bestuurt. Het heeft de bestuursfunctie van mijn leven overgenomen. Sinds het behalen van mijn havo-diploma is dat begonnen. Ik zat nergens meer aan vast, kon doen en laten wat ik wilde. Ik hoefde niks meer, had geen verplichtingen. En mijn huid speelde daar als het ware op in. Niet gelijk, maar geleidelijk. Het begon met mijn studie, toen mijn werk, toen mijn sociale leven en tot slot mijn grote liefde. Het waren stuk voor stuk confrontaties met mensen die ik niet meer aan durfde gaan. Ik wilde niet dat ze mij zo zagen met mijn acnéhuid. Ik kon de schaamte niet meer aan, de angst dat zij zouden zien wat ik zou zien: een lelijk meisje met een lelijke huid.



Ik ben vorig jaar opgenomen geweest omdat ik een einde wilde maken aan mijn leven, voordat ik die gedachte kon omzetten in een daad. Na een tijdje moest ik weer naar huis en toen was het een beetje zoeken naar oplossingen voor mijn probleem. Ik moest wel, want ik kon niet stil blijven zitten. Ik moest in therapie, en pas na een paar maanden hebben we een goede instelling gevonden. Ik dacht telkens dat ik in plaats van een psychotherapeute een húidtherapeute nodig had, maar nu weet ik wel beter. Ik heb echt therapie nodig, want mijn huid heeft dingen aangericht die niet in één klap weg zijn als ik weer een mooie huid heb. Om een voorbeeld te noemen: mijn sociale leven, die is niet opeens weer helemaal zoals die eerst was! Die moet weer opgebouwd worden.



Maar er is meer. Het gaat mij echt niet om mijn sociale leven, maar om hoe ik zelf in het leven ben gaan staan. Ik zie het totaal niet meer zitten, ik wíl niet meer, ik ben óp, het heeft me te lang geduurd. Ik heb zoveel pijn. Mijn huid heeft me als het ware de duistere kant van het leven laten zien. Ik ken nu niets anders meer dan angst, schaamte en verdriet.



Ik ben momenteel erg suicidaal. Heb al eerder een zelfmoordpoging gedaan(niet lang na de opname) die dus is mislukt, maar ik heb de neiging weer een poging te doen. Ik ben echt ten einde raad meiden. Elke dag is gewoon een dag teveel. Ik sta op met verdriet en huil mezelf in slaap, voor zover ik die kan vatten. Het is moeilijk, en het wordt steeds moeilijker.



Nouja, tot zover mijn verhaal even. Denk alsjeblieft niet dat ik met dit alles(met name de suicidaliteit) de aandacht wil trekken en zielig wil doen. Ik wilde alleen maar even mijn hart luchten omdat ik het nergens anders kwijt kan.



Liefs,

- Lisette

Hoi Weelassie,



Naar dat je je zo'n zorgen maakt over de bijwerkingen van die injecties. Maar wat ontzettend goed dat je er achter bent gekomen wat er was. Ik heb zitten lezen bij het topic, maar met zulke uiteenlopende vage klachten duurt het dus vaak een behoorlijke tijd om er achter te komen dat het ligt aan een vitamine b12 tekort. Het heeft mij ook weer aan het denken gezet: mijn darmen functioneren nu al bijna een jaar niet meer normaal. Heb alles laten onderzoeken: bloed, ontlasting, allergie test. Maar ik doorsta die testen met vlag en wimpel: ik mankeer niks. Probiotica geprobeerd en een speciaal dieet, ook niks. Wel heeft het absoluut invloed op mijn acne, want daar heb ik al weer geruime tijd veel meer last van. Daarbij vaak hoofdpijn en heel weinig energie, ontzettend vermoeiend allemaal.



Lisetje: elke zin die je hebt geschreven is voor mij heel herkenbaar. Ik heb niet zo lang acne als jij al hebt, en ook wel in mindere mate (al zou het ernstig genoeg zijn voor een roa-kuur, ik denk niet dat ze daar bij mij moeilijk over zouden doen), en ik snap dat je zowel lichamelijk als geestelijk helemaal op bent. Maar wat je zelf al eerder schreef: het is een kwestie van wegstrepen. Werkt de antibiotica niet? op naar het volgende. Werkt de behandeling van een natuurarts, doorgaan. Je zal het moeilijk vinden om te geloven, maar uiteindelijk is er iets waar jij baat bij hebt. Voor Himmie is dat de emu olie (hartstikke goed Himmie, dat je huid er zoveel baat bij heeft). Maar de oorzaken van acne zijn zo verschillend. Bij de een heeft het puur te maken met een specifieke huidverzorging, bij de ander heeft het te maken met een allergie en bij de volgende speelt stress en depresiviteit een grote rol bij de huid.



Waar ik het niet helemaal mee eens ben is dat je alleen gebaat zou zijn bij een goede psycholoog en niet bij een huidtherapeut. Het een hoeft het ander namelijk niet uit te sluiten. Als je last hebt van je rug omdat je dagen lang voor je werk aan een computer moet werken, dan is het handig om een goeie bureaustoel aan te schaffen zodat je het weer volhoudt. Maar een massage doet je spieren ook veel goed!



Zelf merk ik dat ik heel veel gebaat ben aan het feit dat er een huidtherapeut is die mijn huid heel goed kent, mij adviezen geeft, met mij mee denkt en oprecht met me meeleeft (ze belt soms tussentijds op omdat ze wil weten hoe het is gegaan na een intensieve behandeling). De huid is best een complex orgaan en er zijn mensen die er veel meer vanaf weten dan ik als leek ooit zal weten. Daarnaast is het goed om met een psycholoog te praten, die kan je weer op hele andere vlakken verder helpen.



Hoe dan ook: ik vind dat je goed bezig bent, al vind jij zelf van niet. Kijk niet naar de dingen die je niet doet en naar jou mening wel had moeten doen (studeren, werken, sociaal leven). Op dit moment is dit waarschijnlijk te veel voor je, maar ondertussen hou je vol met je zoektocht en het zoeken naar hulp. Petje af, en ik weet zeker dat je voor velen hier (ook degene die alleen meelezen) een voorbeeld bent.



Hou ons op de hoogte hoe het met je gaat en hoe je je voelt, want we zijn hier ook voor jou.



Liefs,



Lavinia

Sjee Lisetje, ik heb ademloos je verhaal gelezen en ik kan er bijna wel om met je mee huilen. Dat je huid je zo dwars kan zitten dat je jezelf alleen nog maar als lelijke huid ziet en niet meer als leuk meisje dat toevallig acne heeft, vind ik echt heel erg! Maar het is denk ik in meerdere of mindere mate herkenbaar voor iedereen die last van acne heeft (gehad). Ik denk dat mijn acne niet vergelijkbaar is met die van jou en sommige anderen hier, maar ik heb ook nog steeds dat ik me overbewust ben van mijn huid. Het liefst hou ik mijn haar voor mijn wangen en daglicht in combi met een vriendje zal ook niet snel mijn voorkeur hebben. Het is bijna een gewoonte geworden om daarmee bezig te zijn. Het domme is dat ik zelfs merk dat ik mijn grenzen verleg. Eerst deed ik het vanwege de pukkels en nu ik die nagenoeg niet meer heb, doe ik het vanwege grove porieen en wat rode vlekjes. Het is kennelijk nooit goed genoeg

Hoewel ik denk dat een gezicht vol pukkels je zelfvertrouwen geen goed doet, maakt het denk ik wel uit hoe je zelfbeeld verder is hoe je ermee omgaat. Als je al bang bent voor intieme relaties omdat je jezelf al geen knip voor de neus waard vindt, ga je alles op zoiets als pukkels afschuiven: als dat er maar niet was dan zou het perfect zijn. Maar zo werkt het meestal dan ook niet, want dan is er wel weer iets anders wat je minderwaardig maakt.

Ik denk dat het goed is dat je inziet dat er meer nodig is dan een huidtherapeut. Maar ik ben het met Lavinia eens dat je het allebei kunt doen: psychotherapie en een huidtherapeut.

Meissie, ik wilde dat ik iets kon doen om je op te beuren maar ik weet dat ws niets helpt in dit stadium. Ik hoop alleen dat je gaat inzien dat je pukkels je niet tot een minderwaardig mens maken en dat er heus veel mensen zijn die daar doorheen kunnen kijken. Het belangrijkste is echter dat je van jezelf gaat leren houden, want zonder dat kan een ander zeggen wat 'ie wil: het zal niet uitmaken omdat je jezelf al (ten onrechte) zo negatief ziet. Maar ik hoop ook dat je een remedie gaat vinden tegen die rotacne, want dat blijft gewoon een kl*teprobleem op zich. Is het ROA-plan van de baan nu?

Dikke knuffel en ik vind het dapper dat je hulp zoekt en hier je verhaal zo eerlijk neerzet. Moed houden hoor! En blijf van je af schrijven als je die behoefte hebt!

@Weelassie: Heb je al met je arts gesproken over je angst voor pukkels? Ik denk trouwens niet dat het perse zo is dat je meer kans hebt op pukkels als bijwerking omdat je al een acne-gevoelige huid hebt. Het ligt er maar net aan waarvoor je gevoelig bent als het om acne gaat. Zoals Lavinia zei: acne kan verschillende oorzaken hebben.

Sterkte nogmaals ook !



@Lavinia: Dus jij laat je nu alleen behandelen door een huidtherapeut en niet dmv medicijnen? Klinkt trouwens alsof je echt een goeie huidtherapeut hebt die echt met je meeleeft en -denkt. Heel fijn lijkt me dat!

Hey Weelassie: ja, dat hoop ik ook!

Ik denk serieus dat mijn acne in principe echte zgn. comedonenacne is: dus weinig ontstekingen, maar vooral verstopte talgklieren met bultjes tot gevolg. En ik heb het vermoeden dat de oorzaak niet hormonaal is of zo, maar taaie opperhuid. Niet uitdrogen, soepel houden en veel peelen is kennelijk de remedie bij mij. Ik had daarover gelezen op www.acne.org (een Amerikaanse dermatologe had een heel regime voor dit type acne ontwikkeld en dat was erg herkenbaar). Ontstekingsremmende middelen hebben ook gewoon geen zin dan. Maar wel afschilferende middelen zoals tretinoine-creme (dat was ook echt het enige dat resultaat had). ROA zal ook wel helpen, want dat legt alles plat qua talgproductie. Maar als ik het zo onder controle kan houden, laat ik die zooi graag liggen.

Hoi allemaal,



ik heb mee zitten lezen en herken mezelf hier ook wel in. Heb 2x een antibiotica kuur gehad van de dermatoloog( wat overigens goed werkte, maar terugkwam nadat ik met de kuur stopte),verschillende zalfjes en zooi en natuurlijk de schoonheidsspecialiste. Ik ben via internet terechtgekomen bij Vital in Veldhoven, een acné kliniek.



Volgende week zaterdag heb ik mijn eerste afspraak, hopelijk is het wat, maar ik heb goede hoop, je kunt daar voor en na foto's zien, en die zien er goed uit.



Zij werken d.m.v. een vegatest, dit is een test waarmee ze stoffen testen waar je eventueel allergisch voor kunt zijn. Als dat zo is, mag je dit niet meer eten/drinken. Verder moet je ontslakken met tabletten geloof ik, en verrichten ze behandelingen en je krijgt producten mee om je huid thuis te verzorgen.





Hopelijk levert dit eindelijk het resultaat op!

het adres is www.vitalveldhoven.nl





Het is wel erg duur, maar ik heb het er allemaal voor over, een fijn gaaf huidje, dat wil ik ZOOO graag!

Hoi weelassie,



het werd heel goed uitgelegd allemaal door de eigenaresse, en woensdag heb ik mijn eerste behandeling.



Ik krijg dan de vega-test, een behandeling en de producten.



ben benieuwd waarvoor ik allergisch ben... hopelijk zuurkool ofzo hahahah:P



maar ik heb heeele goede hoop, ze staan heel goed aangeschreven dus wat dat betreft...



ik houd jullie op de hoogte (als jullie dat willen)



liefs highlight

oja, ik krijg dan ook de tabletten en ampullen mee om te ontslakken, dus heel veel in 1x

Hallo Weelassie..

Eerder had ik al gereageerd op deze tpoic, maar dat is al weer een tijdje terug..Ik loop ook bij de Dermatoloog en heb nu roaccutane voorgeschreven gekregen omdat de rest voor geen meter hielp..Ik gebruik het nu 3 weken..Maar word gek van die droge lippen. Volgens mij had ik eerder gelezen dat jij ook Roa had gebruikt, Had jij daar ook last van?? en wat waren jou bijwerkingen??? Dat is ook meteen de vraag aan alle Roa gerbuikers??

groetjes

MYRNA

hier misschien een kleine troost:ik ken een aantal mensen die B12 injecties krijgen en geen van deze mensen heeft acne

op internet vind je ook artikelen (geen commercieële) waarin beschreven wordt dat B12 ook genezend kan werken op acne.

Maak je van te voren geen zorgen want de stress kan wel acne verergeren.