Gezondheid
alle pijlers
Ik schrijf het even van me af...............
zondag 24 juni 2012 om 21:01
4 jaar geleden was ik hun getuige, op een zonnige septemberdag trouwden ze op een sprookjesachtige locatie.
Het was een topdag met een knalfeest als afsluiting.
1.5 jaar geleden was er weer een hoogtepunt in hun leven, de geboorte van hun dochtertje, een mooie gezonde baby zo een die iedere ouder zich wenst.
Van de week ging ze naar de huisarts, een beetje kortademig, koortsig, kortom niet goed.
De huisarts reageerde alert en verwees haar direct door naar het ziekenhuis waar ze direct moest blijven.
Afgelopen donderdag had ik een ontroostbare vriend aan de telefoon, een ver gevorderde vorm van kanker die op de longen drukt, het is nog een kwestie van weken.
Oh wat zag ik er vandaag tegen op, de tocht naar het ziekenhuis, met lood in de schoenen fietste ik naar de onvermijdelijke confrontatie.
Ze ligt aan een morfinepomp, 38 jaar, en in plaats van zich druk te maken over kinderzaken is ze bezig haar uitvaart te regelen.
Ze is zo sterk, hij ook, heel rustig vertelde ze "Gijs ik ga dood" en zo heb ik mijn uitvaart geregeld.
Haar humor is ze niet kwijt, ze kreeg me zelfs nog aan het lachen en attent, "Kom Gijs, naar huis, voetbal begint zo"
Ze gaan nog pijn bestrijden en kijken of er nog levens verlengende handelingen mogelijk zijn maar zelf gelooft ze daar niet in, zoals ze zich nu voelt denkt ze in dagen of weken.
4 jaar geleden regelden we de bruiloft (was ook ceremoniemeester) wie had dit kunnen of durven bedenken.
Het was een topdag met een knalfeest als afsluiting.
1.5 jaar geleden was er weer een hoogtepunt in hun leven, de geboorte van hun dochtertje, een mooie gezonde baby zo een die iedere ouder zich wenst.
Van de week ging ze naar de huisarts, een beetje kortademig, koortsig, kortom niet goed.
De huisarts reageerde alert en verwees haar direct door naar het ziekenhuis waar ze direct moest blijven.
Afgelopen donderdag had ik een ontroostbare vriend aan de telefoon, een ver gevorderde vorm van kanker die op de longen drukt, het is nog een kwestie van weken.
Oh wat zag ik er vandaag tegen op, de tocht naar het ziekenhuis, met lood in de schoenen fietste ik naar de onvermijdelijke confrontatie.
Ze ligt aan een morfinepomp, 38 jaar, en in plaats van zich druk te maken over kinderzaken is ze bezig haar uitvaart te regelen.
Ze is zo sterk, hij ook, heel rustig vertelde ze "Gijs ik ga dood" en zo heb ik mijn uitvaart geregeld.
Haar humor is ze niet kwijt, ze kreeg me zelfs nog aan het lachen en attent, "Kom Gijs, naar huis, voetbal begint zo"
Ze gaan nog pijn bestrijden en kijken of er nog levens verlengende handelingen mogelijk zijn maar zelf gelooft ze daar niet in, zoals ze zich nu voelt denkt ze in dagen of weken.
4 jaar geleden regelden we de bruiloft (was ook ceremoniemeester) wie had dit kunnen of durven bedenken.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
woensdag 9 januari 2013 om 13:15
woensdag 9 januari 2013 om 23:15
Dank jullie allemaal voor de steun.
Ik vraag me ook af hoe ze soms zo nuchter over kan komen, zou dat de morfine kunnen zijn?
Ze krijgt met een soort pomp continu morfine ingespoten en ze spuiten bij als ze acute aanvallen heeft.
Ze heeft uitgelegd dat de gezwellen een uitweg zoeken richting de ingewanden en dat het aftellen is tot er een "vitaal" deel wordt geraakt en ze daar dus aan overlijd.
Ze heeft een verklaring getekend dat mocht de pijn zo heftig worden dat het ondraagbaar is de artsen haar direct in slaap mogen brengen.
Ik schrijf het even op hoe ik het begrepen heb zonder medische achtergrond want die heb ik niet.
Ik vraag me ook af hoe ze soms zo nuchter over kan komen, zou dat de morfine kunnen zijn?
Ze krijgt met een soort pomp continu morfine ingespoten en ze spuiten bij als ze acute aanvallen heeft.
Ze heeft uitgelegd dat de gezwellen een uitweg zoeken richting de ingewanden en dat het aftellen is tot er een "vitaal" deel wordt geraakt en ze daar dus aan overlijd.
Ze heeft een verklaring getekend dat mocht de pijn zo heftig worden dat het ondraagbaar is de artsen haar direct in slaap mogen brengen.
Ik schrijf het even op hoe ik het begrepen heb zonder medische achtergrond want die heb ik niet.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zondag 13 januari 2013 om 13:03
Jeetje Gijs, wat heftig om dit mee te maken... En het duurt langer dan in eerste instantie werd gedacht... Wat een respect heb ik voor je vriend en vriendin, maar ook voor jou als vriend.
Ik heb ooit ook een morfine pompje gehad na een operatie. Ik werd daar alles behalve nuchter van, dus ik zou zeggen dat haar nuchtere, sterke antwoorden gewoon haar persoonlijkheid is.
Wat moeilijk. Letterlijk wachten op de dood.
Heel veel sterkte voor jou en je vrienden Gijs.
Ik heb ooit ook een morfine pompje gehad na een operatie. Ik werd daar alles behalve nuchter van, dus ik zou zeggen dat haar nuchtere, sterke antwoorden gewoon haar persoonlijkheid is.
Wat moeilijk. Letterlijk wachten op de dood.
Heel veel sterkte voor jou en je vrienden Gijs.
Liefde is als Sinterklaas: je moet er in geloven, anders wordt het niks...
vrijdag 18 januari 2013 om 05:58
quote:bloem2986 schreef op 17 januari 2013 @ 15:20:
Alweer een week verder.... Is er nog nieuws? Wel fijn dat, mocht het echt te heftig worden, ze haar in slaap kunnen brengen. Maar pff wat heftig allemaal!Ik ga zondag weer, dan geef ik een update.
Alweer een week verder.... Is er nog nieuws? Wel fijn dat, mocht het echt te heftig worden, ze haar in slaap kunnen brengen. Maar pff wat heftig allemaal!Ik ga zondag weer, dan geef ik een update.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zondag 20 januari 2013 om 22:54
quote:jippie55 schreef op 20 januari 2013 @ 22:08:
He gijs, hie was het bij je vriendin vandaag?
Ik moest afzeggen, ga normaal op de fiets maar dat ging niet ivm het weer en toevallig dit weekend mijn auto aan fam. uitgeleend omdat ik winterbanden heb en betreffend familielid, die Duitsland in moet, niet
Was geen probleem sms'te ze "Dan kom je van de week maar"
He gijs, hie was het bij je vriendin vandaag?
Ik moest afzeggen, ga normaal op de fiets maar dat ging niet ivm het weer en toevallig dit weekend mijn auto aan fam. uitgeleend omdat ik winterbanden heb en betreffend familielid, die Duitsland in moet, niet
Was geen probleem sms'te ze "Dan kom je van de week maar"
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
woensdag 23 januari 2013 om 20:15
Vandaag slecht nieuws gekregen.
Mijn vriend belde en vertelde dat ze heeft besloten tot een soort coma, ik kan niet precies beschrijven hoe dat werkt maar dit weekend wil ze afscheid nemen van iedereen en dan slapen (coma) de pijn begint ondraaglijk te worden.
Het is geen euthanasie want dat is niet mogelijk in de hospice.
Ze heeft me zaterdag uitgenodigd voor het afscheid en dan hoor ik meer.
Het bericht kwam onverwacht, ze was de laatste tijd zo goed.
Mijn vriend belde en vertelde dat ze heeft besloten tot een soort coma, ik kan niet precies beschrijven hoe dat werkt maar dit weekend wil ze afscheid nemen van iedereen en dan slapen (coma) de pijn begint ondraaglijk te worden.
Het is geen euthanasie want dat is niet mogelijk in de hospice.
Ze heeft me zaterdag uitgenodigd voor het afscheid en dan hoor ik meer.
Het bericht kwam onverwacht, ze was de laatste tijd zo goed.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
