Relaties
alle pijlers
Beginnende relatie en vrijlaten
maandag 19 mei 2008 om 10:25
Hoi forummers,
Sinds 3 weken heb ik een relatie met een hele lieve jongen. Het klikt echt super tussen ons. We hebben nu 3 hele weken achter de rug. Maar hij heeft meer behoefte aan tijd voor zichzelf en vrijheid dan ik. Voor mijn gevoel zou ik elke dag wel bij hem kunnen zijn (weet zelf trouwens ook echt wel dat dit niet gezond is en niet goed is). Hij heeft meer behoefte aan tijd voor zichzelf. Ik merk aan mezelf dat ik daardoor begin te twijfelen en onzeker wordt. Dan ga ik meer bevestiging vragen en wil ik vaker af spreken. Ik vind hem moeilijk om hem los te laten omdat ik nog niet precies weet wat ik aan heb hem. We kennen elkaar ook nog maar zo kort.
Dit is wel echt één van mijn valkuilen want door iemand in het begin heel erg te claimen, jaag je diegene juist weg. Maar ik doe het juist om zeker te worden van het gevoel dat het goed zit. Maar ik weet dat dit niet de goede manier is!!! Want ik merk ook aan mijn vriend dat het de laatste week een beetje teveel van het goede is geweest. We hebben elkaar echt super vaak gezien.
Nu doet hij best afstandelijk hierdoor. En daar word ik dan weer onzeker van en begint het riedeltje weer opnieuw. Ook komt het initiatief tot afspreken vaak van mijn kant. Niet omdat hij niet het initiatief wil nemen maar ik geef hem vaak de kans niet eens. Dit komt omdat ik graag wil weten waar ik aan toe ben. En door zelf iets voor te stellen weet ik wanneer en hoe lang ik hem zie. Dit wil ik echt doorbreken. Want voor mij is het ook niet leuk dat hij op een gegeven moment "lui" wordt en denkt: "oh zij stelt toch altijd wel iets voor, ik hoef er niks meer voor te doen". Hij gaf ook aan dat hij het gevoel had dat hij zijn best niet echt meer voor me hoefde te doen ( hij wil het wel heel graag) hij vindt het alleen erg lastig omdat de buit zeg maar al binnen is. En ik hem eigenlijk super veel aandacht geef en graag bij hem wil zijn. Maar nu is de spontiteit er een beetje af zeg maar.
Ik denk dat veel meiden hier ook last van hebben. Hoe zijn jullie hiermee omgegaan en hoe hebben jullie die "claim"cirkel doorbroken? Want ik wil hem helemaal niet claimen!!! Maar een stemmetje diep van binnen zegt dan weer dat ik toch weer een afspraak moet plannen zodat ik iig weet dat ik hem weer zie deze week.
Alvast bedankt voor het meedenken
Sinds 3 weken heb ik een relatie met een hele lieve jongen. Het klikt echt super tussen ons. We hebben nu 3 hele weken achter de rug. Maar hij heeft meer behoefte aan tijd voor zichzelf en vrijheid dan ik. Voor mijn gevoel zou ik elke dag wel bij hem kunnen zijn (weet zelf trouwens ook echt wel dat dit niet gezond is en niet goed is). Hij heeft meer behoefte aan tijd voor zichzelf. Ik merk aan mezelf dat ik daardoor begin te twijfelen en onzeker wordt. Dan ga ik meer bevestiging vragen en wil ik vaker af spreken. Ik vind hem moeilijk om hem los te laten omdat ik nog niet precies weet wat ik aan heb hem. We kennen elkaar ook nog maar zo kort.
Dit is wel echt één van mijn valkuilen want door iemand in het begin heel erg te claimen, jaag je diegene juist weg. Maar ik doe het juist om zeker te worden van het gevoel dat het goed zit. Maar ik weet dat dit niet de goede manier is!!! Want ik merk ook aan mijn vriend dat het de laatste week een beetje teveel van het goede is geweest. We hebben elkaar echt super vaak gezien.
Nu doet hij best afstandelijk hierdoor. En daar word ik dan weer onzeker van en begint het riedeltje weer opnieuw. Ook komt het initiatief tot afspreken vaak van mijn kant. Niet omdat hij niet het initiatief wil nemen maar ik geef hem vaak de kans niet eens. Dit komt omdat ik graag wil weten waar ik aan toe ben. En door zelf iets voor te stellen weet ik wanneer en hoe lang ik hem zie. Dit wil ik echt doorbreken. Want voor mij is het ook niet leuk dat hij op een gegeven moment "lui" wordt en denkt: "oh zij stelt toch altijd wel iets voor, ik hoef er niks meer voor te doen". Hij gaf ook aan dat hij het gevoel had dat hij zijn best niet echt meer voor me hoefde te doen ( hij wil het wel heel graag) hij vindt het alleen erg lastig omdat de buit zeg maar al binnen is. En ik hem eigenlijk super veel aandacht geef en graag bij hem wil zijn. Maar nu is de spontiteit er een beetje af zeg maar.
Ik denk dat veel meiden hier ook last van hebben. Hoe zijn jullie hiermee omgegaan en hoe hebben jullie die "claim"cirkel doorbroken? Want ik wil hem helemaal niet claimen!!! Maar een stemmetje diep van binnen zegt dan weer dat ik toch weer een afspraak moet plannen zodat ik iig weet dat ik hem weer zie deze week.
Alvast bedankt voor het meedenken
maandag 19 mei 2008 om 10:49
Je weet het zelf al toch? Het is je valkuil en je wil er nu niet inlopen.
Gewoon even niet afspreken. Andere dingen plannen, niet 24/7 beschikbaar zijn. Los van het feit dat je hem inderdaad zou kunnen gaan benauwen, moet de motivatie om te veranderen uit jezelf komen. Kun je je voorstellen hem 4 dagen niet te zien? En zo nee, waarom niet, waarom is dat erg? Denk je eigen angsten eens door en ontdek wat er achter je gedrag zit.
Gewoon even niet afspreken. Andere dingen plannen, niet 24/7 beschikbaar zijn. Los van het feit dat je hem inderdaad zou kunnen gaan benauwen, moet de motivatie om te veranderen uit jezelf komen. Kun je je voorstellen hem 4 dagen niet te zien? En zo nee, waarom niet, waarom is dat erg? Denk je eigen angsten eens door en ontdek wat er achter je gedrag zit.
maandag 19 mei 2008 om 10:55
Jah dat is het stomme ik weet het dondersgoed. Maar het is echt moeilijk om mijn gedrag ook echt te veranderen. Want dan komt dat stukje onzekerheid weer om de hoek kijken. Mja hoeveel bevestiging kun je van een mens vragen? Ik ben bang dat hij het uit wil maken (lekker irreele angst) en daar word ik echt moe van. Maar ik probeer er wel echt iets aan te doen. Ik vind het alleen moeilijk om niet naar dat stemmetje te luisteren.
Ik probeer nu ook echt andere dingen te plannen. Veel met mijn vriendinnen doen, werken, avondje lekker alleen dvd kijken niet teveel ermee bezig zijn. Want als ik me druk ga maken dan ga ik hem weer "lastig vallen". Als ik hem 4 dagen niet zie dan ga ik daar echt niet dood aan. Ik mis hem dan wel best en hij mij wat minder.
Ik probeer nu ook echt andere dingen te plannen. Veel met mijn vriendinnen doen, werken, avondje lekker alleen dvd kijken niet teveel ermee bezig zijn. Want als ik me druk ga maken dan ga ik hem weer "lastig vallen". Als ik hem 4 dagen niet zie dan ga ik daar echt niet dood aan. Ik mis hem dan wel best en hij mij wat minder.
maandag 19 mei 2008 om 11:02
BM,
Dus je bent al bezig met je gedrag aan te passen, harstikke goed toch. Gewoon volhouden en merken dat de wereld niet instort. Bovendien je hebt echt pas drie weken met deze jongen! Dus natuurlijk voelt hij zich nu even opgelucht dat hij niet meer non stop geclaimd wordt. Maar uiteindelijk gaat hij wel meer zijn best doen, teleurgesteld zijn als je niet kan etc etc.
Onafhankelijkheid kun je niet faken, dus je moet even doorzetten en niet bij het eerste smsje geelijk weer je vriendinnen afzeggen, dan werkt het niet.
Dus je bent al bezig met je gedrag aan te passen, harstikke goed toch. Gewoon volhouden en merken dat de wereld niet instort. Bovendien je hebt echt pas drie weken met deze jongen! Dus natuurlijk voelt hij zich nu even opgelucht dat hij niet meer non stop geclaimd wordt. Maar uiteindelijk gaat hij wel meer zijn best doen, teleurgesteld zijn als je niet kan etc etc.
Onafhankelijkheid kun je niet faken, dus je moet even doorzetten en niet bij het eerste smsje geelijk weer je vriendinnen afzeggen, dan werkt het niet.
maandag 19 mei 2008 om 11:02
Als jongens/ mannen ergens allergisch voor zijn zijn vrouwen die meteen hun hele leven claimen. Je vriendje is nog in de periode kat uit de boom kijken. Is wellicht heel verliefd net als jij, maar jullie relatie is echt nog niet zeker.
Dat komt doorgaans wel goed als alle signalen verder goed zijn, echter je kan van 1 ding zeker zijn, met doorgaan van je gedrag raak je hem zeker weten kwijt.
Aangezien dat niet is wat je wil, waarom doe je het dan? Dat zou je jezelf af kunnen vragen als je de neiging hebt weer te claimen. Nee, je gaat niet dood als je hem 4 dagen niet ziet. Je gaat zelfs niet dood als het uit zou gaan hoe jammer ook.
Dat wetende, ga lekker uit enzo. Vindt je vriend je de moeite, dan zoekt ie je echt wel op. Zo niet, weet je ook genoeg en is hij verspilde tijd.
Dat komt doorgaans wel goed als alle signalen verder goed zijn, echter je kan van 1 ding zeker zijn, met doorgaan van je gedrag raak je hem zeker weten kwijt.
Aangezien dat niet is wat je wil, waarom doe je het dan? Dat zou je jezelf af kunnen vragen als je de neiging hebt weer te claimen. Nee, je gaat niet dood als je hem 4 dagen niet ziet. Je gaat zelfs niet dood als het uit zou gaan hoe jammer ook.
Dat wetende, ga lekker uit enzo. Vindt je vriend je de moeite, dan zoekt ie je echt wel op. Zo niet, weet je ook genoeg en is hij verspilde tijd.
maandag 19 mei 2008 om 11:07
Mijn vriend en ik zijn nu bijna een jaar samen. En in het begin deed ik precies hetzelfde. Inderdaad iedere keer zelf het voortouw nemen. Met alles, bellen, afspraken maken sms-en ga zo maar door, want ik wilde de bevestiging ook hebben. Maar op een keer ben ik daar mee gestopt. Ik heb hem niet gebeld, gesmst of een afspraak mee gemaakt. Dat was 2 dagen behoorlijk zweten. Belt hij wel of niet. En uiteindelijk belde hij zelf. Dat gaf mij een super gevoel. Ondanks die 2 dagen van onzekerheid en nadien ging dat steeds beter.
Dus inderdaad stap uit je valkuil en laat hem komen. Door dingen met andere mensen te plannen (terwijl je eigenlijk het allerliefst bij hem bent) kun je je er wat makkelijker overheen zetten.
Veel succes
Dus inderdaad stap uit je valkuil en laat hem komen. Door dingen met andere mensen te plannen (terwijl je eigenlijk het allerliefst bij hem bent) kun je je er wat makkelijker overheen zetten.
Veel succes
maandag 19 mei 2008 om 11:10
Jah ik weet wel waarom ik het doe. Omdat ik altijd een beetje onzeker ben in het begin van een relatie (het liefst sla ik die stap over haha) en dan veel bevestiging nodig heb en zoek. Terwijl dat juist de ander afstoot. Gelukkig heb ik het zelf wel door en geeft hij dingen ook op tijd aan. Ik doe er nu echt mijn best voor. Maar ik moet mezelf ook wel de kans geven om mijn gedrag te veranderen. Dingen veranderen niet binnen 1 dag of 1 week.
Maar vanochtend heeft hij me thuis gebracht en ik heb in de auto gezegd, ik zie je wel van de week. Verder geen afspraak gepland . Vond ik toch wel goed van mezelf en nu wacht ik gewoon af totdat hij iets voorstelt. En als hij dat helemaal niet doet tjah dan weet ik miss wel gewoon genoeg. Al zie ik dat niet zo snel gebeuren. Op veel andere punten zit het tot nu toe wel heel goed tussen ons gelukkig. Dit ene staat nu alleen een beetje tussen ons in.
Maar vanochtend heeft hij me thuis gebracht en ik heb in de auto gezegd, ik zie je wel van de week. Verder geen afspraak gepland . Vond ik toch wel goed van mezelf en nu wacht ik gewoon af totdat hij iets voorstelt. En als hij dat helemaal niet doet tjah dan weet ik miss wel gewoon genoeg. Al zie ik dat niet zo snel gebeuren. Op veel andere punten zit het tot nu toe wel heel goed tussen ons gelukkig. Dit ene staat nu alleen een beetje tussen ons in.
maandag 19 mei 2008 om 11:18
Hoi Beautifulmind,
Zoals de anderen ook al zeggen: geef hem even de ruimte! Het is logisch dat hij hier benauwd van wordt en voor jou is het ook beter als je even afstand neemt en lekker je eigen dingen gaat doen.
Ik denk dat het een goed idee is dat je, zoals je zelf al zegt, het nu even van hem laat afhangen.
Als ie gek op je is dan hoor je 1 dezer dagen echt wel wat van hem hoor!
Succes!
Zoals de anderen ook al zeggen: geef hem even de ruimte! Het is logisch dat hij hier benauwd van wordt en voor jou is het ook beter als je even afstand neemt en lekker je eigen dingen gaat doen.
Ik denk dat het een goed idee is dat je, zoals je zelf al zegt, het nu even van hem laat afhangen.
Als ie gek op je is dan hoor je 1 dezer dagen echt wel wat van hem hoor!
Succes!
maandag 19 mei 2008 om 11:33
Thanks iedereen voor de reacties tot nu toe!
Ik moet gewoon echt mijn angsten overwinnen en hem meer vrijheid geven in onze prille relatie. In het begin is het juist zo leuk dat je echt lekker verliefd bent en zin hebt om bij die ander te zijn. Dat gevoel wil ik weer terug krijgen en hem die kans geven om ook naar mij toe te trekken. Ipv ik steeds alleen maar naar hem. Heb nu voor mezelf voorgenomen om tot donderdag iig af te wachten en als hij dan niks voorstelt voorzichtig peilen waarom hij dat niet doet en of er iets is dat hem dwars zit. Maar ik verwacht/hoop wel dat hij dit eerder doet natuurlijk .
Ik moet gewoon echt mijn angsten overwinnen en hem meer vrijheid geven in onze prille relatie. In het begin is het juist zo leuk dat je echt lekker verliefd bent en zin hebt om bij die ander te zijn. Dat gevoel wil ik weer terug krijgen en hem die kans geven om ook naar mij toe te trekken. Ipv ik steeds alleen maar naar hem. Heb nu voor mezelf voorgenomen om tot donderdag iig af te wachten en als hij dan niks voorstelt voorzichtig peilen waarom hij dat niet doet en of er iets is dat hem dwars zit. Maar ik verwacht/hoop wel dat hij dit eerder doet natuurlijk .
maandag 19 mei 2008 om 11:49
Tja, ik vraag me dan af hoe je je vrije tijd vroeger vulde. Voordat je deze "relatie" had, tot 3 wkn geleden dus. Ik kan me niet voorstellen dat je dat allemaal ineens aan de kant wilt gooien voor iemand die je net 3 wkn kent.
Aan de andere kant denk ik dat je ook niet lijdzaam hoeft zitten af te wachten totdat hij weer wat voorstelt of contact opneemt. Zeg gewoon bij het afscheid, ik zie je graag terug, laten we wat afspreken. Dat is geen claimen, maar gewoon aangeven wat jij wilt of voelt.
Het nuttige voordeel daarvan is dat jij weet dat je hem over 3 of 6 dagen weer zult zien of spreken en je dus niet de hele tijd maar bibberend hoeft af te wachten en dus kunt genieten van je andere dingen.
Voor hem is het ook handiger, er staat een afspraak, hij hoeft dus niet angstvallig afstand te houden.
Wees niet zo bang, jij bent de helft van deze "relatie", dus je hebt evenveel inbreng.
Sterkte en succes.
Aan de andere kant denk ik dat je ook niet lijdzaam hoeft zitten af te wachten totdat hij weer wat voorstelt of contact opneemt. Zeg gewoon bij het afscheid, ik zie je graag terug, laten we wat afspreken. Dat is geen claimen, maar gewoon aangeven wat jij wilt of voelt.
Het nuttige voordeel daarvan is dat jij weet dat je hem over 3 of 6 dagen weer zult zien of spreken en je dus niet de hele tijd maar bibberend hoeft af te wachten en dus kunt genieten van je andere dingen.
Voor hem is het ook handiger, er staat een afspraak, hij hoeft dus niet angstvallig afstand te houden.
Wees niet zo bang, jij bent de helft van deze "relatie", dus je hebt evenveel inbreng.
Sterkte en succes.
maandag 19 mei 2008 om 11:52
Je bent verliefd en je wilt hem graag zien, beter leren kennen. Helemaal normaal, maar daarentegen is claimen dat niet. Dat is juist een hele goede reden voor een vroegtijdig einde van een beginnende relatie. Je wilt beiden niet, en ik vind het knap van je dat je inziet dat je daar nu wel mee bezig bent. Kennis is macht, nu kun je er iets aan veranderen, ontwikkel jezelf!
Ik weet niet hoe oud je bent, maar al die jaren kon je prima zonder hem. Het gaat je nu ook wel lukken. Spreek wat met vriendinnen af, doe wat leuks voor jezelf, en laat de afspraken wat spontaner zijn. Een hele omschakeling waar je wel even wat tijd voor nodig hebt, maar je zult zien dat het voor jezelf én je beginnende relatie prima werkt.
Probeer te genieten van de momenten dat jullie wel samen zijn, en dus gewoon je eigen ding te doen wanneer je alleen bent. Dan blijf jij ook een aantrekkelijke partner voor hem, die meer te vertellen heeft dan; "ik zat al uuuren op je telefoontje te wachten" als hij een keer belt om te vragen wat je deed en wat je plannen voor die avond zijn
Succes hoor,
Ik weet niet hoe oud je bent, maar al die jaren kon je prima zonder hem. Het gaat je nu ook wel lukken. Spreek wat met vriendinnen af, doe wat leuks voor jezelf, en laat de afspraken wat spontaner zijn. Een hele omschakeling waar je wel even wat tijd voor nodig hebt, maar je zult zien dat het voor jezelf én je beginnende relatie prima werkt.
Probeer te genieten van de momenten dat jullie wel samen zijn, en dus gewoon je eigen ding te doen wanneer je alleen bent. Dan blijf jij ook een aantrekkelijke partner voor hem, die meer te vertellen heeft dan; "ik zat al uuuren op je telefoontje te wachten" als hij een keer belt om te vragen wat je deed en wat je plannen voor die avond zijn
Succes hoor,
maandag 19 mei 2008 om 12:01
Het ligt bij mij echt heel erg aan wat ik voor een persoon voel. Of ik helemaal gek ben op diegene of het nog niet zeker weet. Als ik het nog niet zeker weet dan ben ik juist degene die afwacht met afspreken en nadenkt over wat ik wil. Met deze jongen heb ik echt het gevoel dat er heel wat in zit, in een relatie met hem. En dan word ik onzeker omdat ik dat niet zomaar wil kwijtraken.
Mja daarvoor vermaakte ik me inderdaad ook zonder hem aangezien ik hem nog niet kende. Ik heb genoeg vriendinnen, leuk werk en hobby's dus daar ligt het niet aan. Ik merk alleen dat ik mijn gedachten daaraan wat op de achtergrond zet en meer met hem bezig ben. Lijkt me ook wel logisch als je verliefd bent . Maar het moet wel een gezonde combinatie blijven en ik moet me nu weer wat meer gaan richten op die andere dingen die ook heel belangrijk zijn in mijn leven.
Mja daarvoor vermaakte ik me inderdaad ook zonder hem aangezien ik hem nog niet kende. Ik heb genoeg vriendinnen, leuk werk en hobby's dus daar ligt het niet aan. Ik merk alleen dat ik mijn gedachten daaraan wat op de achtergrond zet en meer met hem bezig ben. Lijkt me ook wel logisch als je verliefd bent . Maar het moet wel een gezonde combinatie blijven en ik moet me nu weer wat meer gaan richten op die andere dingen die ook heel belangrijk zijn in mijn leven.
maandag 19 mei 2008 om 12:36
Je gedachten mogen best wel eens wegzweven, en dat gebeurt ook als je verliefd bent, maar de wereld bestaat uit meer dan hem. Dát stukje moet je niet vergeten.
Je kent hem 3 weken, en je ziet al heel wat in een relatie met hem. Feit blijft dat je eigenlijk nog in de ontdekkingsfase zit. Juist nu zou je ondanks je onzekerheid moeten genieten van het feit dat je nog nergens aan vast zit. Dat je kunt aftasten of er uberhaupt een echte relatie in zit. Want dat is in mijn ogen iets dat pas veel later duidelijk wordt, of zo is (een relatie bedoel ik).
En weet je wat het leuke is van het lekker laten lopen zoals het loopt? Dat je wereld ook niet op zijn kop staat als de ene de ander toch niet zo ziet zitten, als partner bedoel ik.
Je kent hem 3 weken, en je ziet al heel wat in een relatie met hem. Feit blijft dat je eigenlijk nog in de ontdekkingsfase zit. Juist nu zou je ondanks je onzekerheid moeten genieten van het feit dat je nog nergens aan vast zit. Dat je kunt aftasten of er uberhaupt een echte relatie in zit. Want dat is in mijn ogen iets dat pas veel later duidelijk wordt, of zo is (een relatie bedoel ik).
En weet je wat het leuke is van het lekker laten lopen zoals het loopt? Dat je wereld ook niet op zijn kop staat als de ene de ander toch niet zo ziet zitten, als partner bedoel ik.
maandag 19 mei 2008 om 12:46
Wat wel zo is dat het met elk persoon natuurlijk anders is. Bij de ene heb je na 1 dag al zoiets van jaaa dat is hem (ok na 1 dag is wel heel snel haha) en bij de ander moet dat gevoel echt groeien en kan het een hele tijd duren.
Met deze jongen klikt het echt op alle vlakken. We kunnen heel goed praten en we hebben echt super lol samen. We weten nu na 3 weken echt al heel veel van de ander. En ook over mijn claimgedrag kunnen we goed praten. Mijn gevoel zegt op dit moment wel dat het wel een potentiele blijver is en dat heeft hij ook richting mij. Het enige wat nu een beetje tussen ons in staat is dus mijn claimgedrag naar hem toe. Maar gelukkig beseffen we beide dat dat niet het einde hoeft te zijn van een prille relatie. Als ik er aan werk en ook de kans krijg van hem om eraan te werken. Gelukkig geeft hij die me wel. Maar ik wil er ook echt super mijn best voor doen. Maarja dit doe ik ook voor mezelf natuurlijk. Ik moet de rest van mijn leven met mezelf rondlopen en met hem dat weet ik op dit moment niet hoe lang dat gaat standhouden. We hopen beide natuurlijk erg lang
.
En mocht het toch niet werken dan zou ik dat echt heel zonde vinden want ik ben stiekem al wel veel om hem gaan geven. Het is nu een kwestie van ff rustiger aan doen en alles een beetje op een rijtje krijgen. Het is allemaal echt heel snel gegaan. Maarja we waren er beide bij. Hij heeft het natuurlijk ook wel toegestaan dat we zoveel afspraken dus het ligt niet helemaal aan mij. Hij moet ook duidelijk zijn grenzen aangeven en dat doet hij nu ook. Soms wel een beetje op een botte manier maarja dat heb ik hem ook gezegd en hij zou daar zeker op letten.
Met deze jongen klikt het echt op alle vlakken. We kunnen heel goed praten en we hebben echt super lol samen. We weten nu na 3 weken echt al heel veel van de ander. En ook over mijn claimgedrag kunnen we goed praten. Mijn gevoel zegt op dit moment wel dat het wel een potentiele blijver is en dat heeft hij ook richting mij. Het enige wat nu een beetje tussen ons in staat is dus mijn claimgedrag naar hem toe. Maar gelukkig beseffen we beide dat dat niet het einde hoeft te zijn van een prille relatie. Als ik er aan werk en ook de kans krijg van hem om eraan te werken. Gelukkig geeft hij die me wel. Maar ik wil er ook echt super mijn best voor doen. Maarja dit doe ik ook voor mezelf natuurlijk. Ik moet de rest van mijn leven met mezelf rondlopen en met hem dat weet ik op dit moment niet hoe lang dat gaat standhouden. We hopen beide natuurlijk erg lang
.En mocht het toch niet werken dan zou ik dat echt heel zonde vinden want ik ben stiekem al wel veel om hem gaan geven. Het is nu een kwestie van ff rustiger aan doen en alles een beetje op een rijtje krijgen. Het is allemaal echt heel snel gegaan. Maarja we waren er beide bij. Hij heeft het natuurlijk ook wel toegestaan dat we zoveel afspraken dus het ligt niet helemaal aan mij. Hij moet ook duidelijk zijn grenzen aangeven en dat doet hij nu ook. Soms wel een beetje op een botte manier maarja dat heb ik hem ook gezegd en hij zou daar zeker op letten.
maandag 19 mei 2008 om 13:01
He, wat goed! Ik ben van mening dat je geen spelletjes moet spelen, onbeschikbaar moet zijn etc. Gewoon vertellen dat dit jouw valkuil is en dat je eraan werkt. Hem ook vragen om aan te geven wanneer je te ver gaat. En dat heb je ook gedaan.
Zo ga je met elkaar om in een volwassen relatie. Gaat jullie vast lukken!
Zo ga je met elkaar om in een volwassen relatie. Gaat jullie vast lukken!
maandag 19 mei 2008 om 13:11
Dank je pomdori . Ik denk ook zeker dat het ons gaat lukken. Als we ons beide een beetje aanpassen aan de ander maar ook naar onszelf blijven kijken komt het vast wel goed.
Ja spelletjes spelen daar vind ik mezelf net iets te serieus voor en ook een beetje te oud. Ik ben begin twintig en wil gewoon een serieuze relatie met alles erop en eraan. Ik hoef nog geen kinderen en samenwonen. Maar ik wil wel echt iets met iemand opbouwen. En daar hoort openheid en eerlijkheid ook bij. Belangrijk vind ik dat we kunnen praten over alles en daar zijn gevoelens een groot punt bij.
Nu neem ik een paar dagen "rust" en laat ik het initiatief wat meer van hem af hangen. Maar dat wil niet zeggen dat ik nu helemaal niks meer van me laat horen. Ik ga hem echt nog wel smsen of een leuk mailtje sturen. Maar niet meer zoveel als de afgelopen 3 weken. Hij sprak me net uit zichzelf aan op msn en dat is heel fijn. De volgende x om elkaar te zien ligt nu bij hem.
. Ik denk ook zeker dat het ons gaat lukken. Als we ons beide een beetje aanpassen aan de ander maar ook naar onszelf blijven kijken komt het vast wel goed.Ja spelletjes spelen daar vind ik mezelf net iets te serieus voor en ook een beetje te oud. Ik ben begin twintig en wil gewoon een serieuze relatie met alles erop en eraan. Ik hoef nog geen kinderen en samenwonen. Maar ik wil wel echt iets met iemand opbouwen. En daar hoort openheid en eerlijkheid ook bij. Belangrijk vind ik dat we kunnen praten over alles en daar zijn gevoelens een groot punt bij.
Nu neem ik een paar dagen "rust" en laat ik het initiatief wat meer van hem af hangen. Maar dat wil niet zeggen dat ik nu helemaal niks meer van me laat horen. Ik ga hem echt nog wel smsen of een leuk mailtje sturen. Maar niet meer zoveel als de afgelopen 3 weken. Hij sprak me net uit zichzelf aan op msn en dat is heel fijn
. De volgende x om elkaar te zien ligt nu bij hem.
maandag 19 mei 2008 om 14:10
Ik zou gewoon even 'op mijn handen gaan zitten' en NIET sms-en en mailen. Je zal zien hoe snel hij dan initiatief neemt. Je maakt jezelf zodanig available dat het risico erin zit dat hij je niet meer gaat zien als een uitdaging.
Gewoon effe doorbijten: is het niet veel beter voor je zelfvertrouwen om niet constant de initiatiefnemer te zijn?
Gewoon effe doorbijten: is het niet veel beter voor je zelfvertrouwen om niet constant de initiatiefnemer te zijn?
maandag 19 mei 2008 om 14:20
Zoooo herkenbaar dit!!! Vier maanden geleden ontmoette ik hém. Voelde direct allemaal zo goed, maarja, ik had ook de neiging hem iedere dag te bellen, smsen en vooral omdat ik wou weten wanneer en waar we elkaar weer zouden zien! De eerste twee maanden heb ik heel bewust toch ook vrij regelmatig (zij het soms met enige tegenzin) afgesproken met vriendinnen, sportafspraken gemaakt en andere activiteiten zónder hem, terwijl ik eigenlijk liever met hem afsprak.
Toch heb ik in die eerste periode hem af en toe wel geclaimd en ben ik drammerig geweest (sorry, schat )
Inmiddels zijn we alweer twee maanden verder en het loopt nu allemaal lekker. Ik weet nu dat het goed zit tussen ons. Maak me minder druk omdat ik weet dat we elkaar wel weer zien.
Het is gewoon een kwestie van tijd. Als het goed zit, zit het goed en verdwijnt de onzekerheid vanzelf. Tot die tijd: hou je in en richt je ook af en toe op andere dingen! Het gaat over! Echt! Op dit moment geniet ik zelfs weer van dingen ondernemen zonder hem. Voel me weer steeds meer de ouwe, alleen dan mét vriend.
Toch heb ik in die eerste periode hem af en toe wel geclaimd en ben ik drammerig geweest (sorry, schat )
Inmiddels zijn we alweer twee maanden verder en het loopt nu allemaal lekker. Ik weet nu dat het goed zit tussen ons. Maak me minder druk omdat ik weet dat we elkaar wel weer zien.
Het is gewoon een kwestie van tijd. Als het goed zit, zit het goed en verdwijnt de onzekerheid vanzelf. Tot die tijd: hou je in en richt je ook af en toe op andere dingen! Het gaat over! Echt! Op dit moment geniet ik zelfs weer van dingen ondernemen zonder hem. Voel me weer steeds meer de ouwe, alleen dan mét vriend.
maandag 19 mei 2008 om 14:33
Nou in de beginfase is het toch normaal dat je elkaar vaak ziet en spreekt. Ik heb nu ruim een jaar een relatie. En in de eerste maanden waren we zo verslaafd aan elkaar dat we het liefst iedere seconde bij elkaar waren.(nu nog steeds trouwens;-)) Ook hij wilde me constant zien. Beiden waren nog nooit zo verliefd geweest......
maandag 19 mei 2008 om 15:44
Jah dat is ook wel een idee. Maarja dan verlies je wel een beetje de spontaniteit door de dagen echt vast te leggen. Maar dan weet ik wel waar ik aan toe ben. Dan word het alleen wel lastiger om van die dagen af te wijken denk ik. Mja ik kan het de volgende x dat we elkaar zien wel met hem bespreken wat hij daarvan vindt. Ik weet iig wel zeker dat we elkaar in het weekend zien. Het zijn meer de dagen doordeweeks dat we elkaar echt zo'n beetje elke dag zagen. Mja hij was de laatste week ook ziek en dat speelde ook wel mee. Hij had daardoor ook wat minder behoefte aan gezelschap. Ieder mens gaat daar ook weer anders mee om.
Vandaag heeft hij mij aangesproken op msn en ik heb hem net 1 smsje gestuurd. (eerder stuurden we elkaar soms wel 30 smsjes op een dag haha). Echt irritant dat ik er nu bij na ga denken of ik een sms zal sturen of niet. Terwijl ik een week geleden nog gewoon zo een smsje stuurde. Mijn smsje van net was gewoon luchtig. Dat ik iets leuks had gekocht en of het nog druk was op zijn werk. Niks bijzonders en 2 regeltjes. Eerder antwoorde hij echt 2 of 3 minuten later en nu zit er ook alweer langer tussen. Weet niet of dat echt iets te betekenen heeft maar het valt wel op. Vind het echt vervelend dat ik er nu zo ontzettend op moet letten of ik niet te ver ga in het contact zoeken.
Vandaag heeft hij mij aangesproken op msn en ik heb hem net 1 smsje gestuurd. (eerder stuurden we elkaar soms wel 30 smsjes op een dag haha). Echt irritant dat ik er nu bij na ga denken of ik een sms zal sturen of niet. Terwijl ik een week geleden nog gewoon zo een smsje stuurde. Mijn smsje van net was gewoon luchtig. Dat ik iets leuks had gekocht en of het nog druk was op zijn werk. Niks bijzonders en 2 regeltjes. Eerder antwoorde hij echt 2 of 3 minuten later en nu zit er ook alweer langer tussen. Weet niet of dat echt iets te betekenen heeft maar het valt wel op. Vind het echt vervelend dat ik er nu zo ontzettend op moet letten of ik niet te ver ga in het contact zoeken.
maandag 19 mei 2008 om 16:18
Haha waren van die vage smsjes die echt steeds nergens over gingen. We hebben beide vreemde humor wat we dan gingen smsen. Ja het is nogal veel maar als je elkaar echt net kent dan krijg je zulke dingen soms. Hij was trouwen wel de eerste met wie ik zoiets had hoor. Mja wel erg leuk . En hij deed er net zo goed aan mee trouwens kwam niet alleen van mij af.
Maar dit grappige en luchtige smsen mis ik nu wel een beetje. Weet niet zo goed meer wat wel en niet kan. Heb er alleen geen zin in om het daarover te hebben met hem. We hebben t er vaak over gehad over mijn "claim" gedrag de laatste tijd en ik wil dat niet steeds oprakelen. Het moet ook de tijd krijgen om te veranderen en dan moet je er niet steeds weer over beginnen denk ik. Misschien komt het vanzelf weer als het initiatief meer van zijn kant kan komen doordat ik mezelf wat meer op de achtergrond hou.
. En hij deed er net zo goed aan mee trouwens kwam niet alleen van mij af.Maar dit grappige en luchtige smsen mis ik nu wel een beetje. Weet niet zo goed meer wat wel en niet kan. Heb er alleen geen zin in om het daarover te hebben met hem. We hebben t er vaak over gehad over mijn "claim" gedrag de laatste tijd en ik wil dat niet steeds oprakelen. Het moet ook de tijd krijgen om te veranderen en dan moet je er niet steeds weer over beginnen denk ik. Misschien komt het vanzelf weer als het initiatief meer van zijn kant kan komen doordat ik mezelf wat meer op de achtergrond hou.
maandag 19 mei 2008 om 16:43
Beautifulmind, het lijkt er op dat jullie behoeftes hierin verschillen. Hij wil bijv. alleen zijn als hij ziek is, er zijn ook mensen die dan juist vertroeteld willen worden en aandacht willen. Zie het allemaal niet alleen maar als een 'fout' van jou, maar ook als een eigenschap van hem dat hij meer ruimte voor zichzelf nodig heeft. In een eerder voorbeeld bleek ook al dat er mensen zijn die in het begin wel continu bij elkaar zitten en hier allebei tevreden mee zijn.
Ik herken wel jouw gevoel en ik heb in mijn relatie in het begin hetzelfde gehad, maar ik heb dus geprobeerd om niet aan dit gevoel toe te geven. Ik deed ook alsof ik het prima vond om alleen te zijn en mijn eigen dingen te doen. Dit was ergens ook wel zo, maar ik heb me ook ellendig gevoeld omdat ik onzeker was en niet wist wanneer we elkaar weer zouden zien. Het was bij mij toch wel een kwestie van op mijn handen zitten. Ik had niet zoveel moeite met niet sms-en en bellen, dat initiatief liet ik ook bij hem, maar als ik het echt moeilijk had belde ik hem wel.
Ik had vooral moeite met de dagen dat ik hem een paar keer achter elkaar had gezien en dan weer even niet, daar zag ik dan heel erg tegenop. Ook om afspraken te maken terwijl hij ook gewoon beschikbaar was vond en vind ik nog steeds erg moeilijk.
Maar het gaat steeds een stukje beter en ik voel me steeds een stukje onafhankelijker van hem. Kijk anders ook eens op mijn topic 'emotioneel afhankelijk/relatieverslaafd', daar vind je misschien ook wel wat herkenning.
Ik herken wel jouw gevoel en ik heb in mijn relatie in het begin hetzelfde gehad, maar ik heb dus geprobeerd om niet aan dit gevoel toe te geven. Ik deed ook alsof ik het prima vond om alleen te zijn en mijn eigen dingen te doen. Dit was ergens ook wel zo, maar ik heb me ook ellendig gevoeld omdat ik onzeker was en niet wist wanneer we elkaar weer zouden zien. Het was bij mij toch wel een kwestie van op mijn handen zitten. Ik had niet zoveel moeite met niet sms-en en bellen, dat initiatief liet ik ook bij hem, maar als ik het echt moeilijk had belde ik hem wel.
Ik had vooral moeite met de dagen dat ik hem een paar keer achter elkaar had gezien en dan weer even niet, daar zag ik dan heel erg tegenop. Ook om afspraken te maken terwijl hij ook gewoon beschikbaar was vond en vind ik nog steeds erg moeilijk.
Maar het gaat steeds een stukje beter en ik voel me steeds een stukje onafhankelijker van hem. Kijk anders ook eens op mijn topic 'emotioneel afhankelijk/relatieverslaafd', daar vind je misschien ook wel wat herkenning.
