misschien rare vraag....
zaterdag 24 mei 2008 om 20:01
Ik zit met een "probleem". Ik heb een hele lieve vriend, we doen veel leuke dingen samen, er is ook ruimte om dingen voor mezelf te doen. Maar: hij is nogal jaloers, en heeft liever niet dat ik alleen op stap ga, dat wil zeggen: kroeg of discotheek.
Ga heus wel eens met een vriendin shoppen of naar de film of whatever, maar dus niet alleen op stap. Hij zegt dat het niet is omdat hij mij niet vertrouwt, maar als je alleen op stap gaat kun je toch aanspraak krijgen, of lastiggevallen worden. Hij ziet het gewoon niet zitten.
Hij gaat zelf trouwens ook nooit op stap, omdat hij er niet van houdt.
Voor de rest is eigenlijk alles perfect, maar ik vind dit soms best raar; ik voel me dan net een klein kind.
Niet dat ik nou zonodig alleen op stap moet, maar ik wil er toch eens meningen over horen.
Ga heus wel eens met een vriendin shoppen of naar de film of whatever, maar dus niet alleen op stap. Hij zegt dat het niet is omdat hij mij niet vertrouwt, maar als je alleen op stap gaat kun je toch aanspraak krijgen, of lastiggevallen worden. Hij ziet het gewoon niet zitten.
Hij gaat zelf trouwens ook nooit op stap, omdat hij er niet van houdt.
Voor de rest is eigenlijk alles perfect, maar ik vind dit soms best raar; ik voel me dan net een klein kind.
Niet dat ik nou zonodig alleen op stap moet, maar ik wil er toch eens meningen over horen.
zaterdag 24 mei 2008 om 20:03
zaterdag 24 mei 2008 om 20:16
quote:superstar_2 schreef op 24 mei 2008 @ 20:14:
Dolce als jij zo af en toe graag met je vriendinnen op stap wil dan moet je dat gewoon doen.
Dat hij jaloers is is zijn probleem daar zal hij zelf iets aan moeten doen.
Hem niet belonen voor dit gedrag maar gewoon op stap gaan.Precies!
Dolce als jij zo af en toe graag met je vriendinnen op stap wil dan moet je dat gewoon doen.
Dat hij jaloers is is zijn probleem daar zal hij zelf iets aan moeten doen.
Hem niet belonen voor dit gedrag maar gewoon op stap gaan.Precies!
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
zaterdag 24 mei 2008 om 20:20
Dat hij niet van stappen houdt hoeft nog niet te betekenen dat jij daarom maar nooit meer kan en mag stappen. Dat zou even lekker zijn zeg. Alsof je wanneer je gaat winkelen of naar de bios gaat niet "lastig gevallen" wordt. Ik neem aan dat je mans genoeg bent om van je af te bijten als je gaat stappen. Tenslotte deed je dat vast ook voor je een relatie met hem kreeg. Dus zal je dat als je nu weggaat met je vriendinnen ook kunnen doen. Het is zoals je het zelf al aangeeft zijn jaloezie die ervoor zorgt dat jij je minder vrij voelt.
Ga lekker stappen met je vriendinnen. Zoals al gezegd is: hij moet wat met zijn jaloezie doen, en niet jou beperken...
Ga lekker stappen met je vriendinnen. Zoals al gezegd is: hij moet wat met zijn jaloezie doen, en niet jou beperken...
zaterdag 24 mei 2008 om 20:30
Ik ook niet hoor Zamirah. Denk dat ik er elke dag wel ruzie over zou hebben. Gezonde jaloezie is tot daar aan toe. Maar zodra de niet jaloerse partner zich zover moet aanpassen aan de ander dat ze beperkt worden in doen en laten is het gewoon geen gelijkwaardige relatie meer. In een relatie is het geven of nemen en doe je beiden water bij te wijn. Maar dat betekent niet dat jij je leven totaal moet richten op de ander en jezelf te kort gaat komen.
zaterdag 24 mei 2008 om 20:47
quote:Dolce schreef op 24 mei 2008 @ 20:01:
Hij zegt dat het niet is omdat hij mij niet vertrouwt, maar als je alleen op stap gaat kun je toch aanspraak krijgen, of lastiggevallen worden.
Wat mij betreft zijn dit twee tegenstrijdigheden in één zin. Het heeft niets met vertrouwen te maken, maar hij is bang dat je aanspraak krijgt. Ja en? Wat is er mis met aanspraak? Als hij niet wil dat je aanspraak krijgt, vertrouwt hij je dus níet! Als hij je vertrouwt, zou je wat hem betreft aanspraak kunnen krijgen van 10 mannen, hij moet er van overtuigd zijn dat hij de enige voor jou is.
Je wilt er meningen over horen, hier komt de mijne: ik vind het ronduit belachelijk. Geen vent die mij zegt dat ik de kroeg niet in mag.
Hij zegt dat het niet is omdat hij mij niet vertrouwt, maar als je alleen op stap gaat kun je toch aanspraak krijgen, of lastiggevallen worden.
Wat mij betreft zijn dit twee tegenstrijdigheden in één zin. Het heeft niets met vertrouwen te maken, maar hij is bang dat je aanspraak krijgt. Ja en? Wat is er mis met aanspraak? Als hij niet wil dat je aanspraak krijgt, vertrouwt hij je dus níet! Als hij je vertrouwt, zou je wat hem betreft aanspraak kunnen krijgen van 10 mannen, hij moet er van overtuigd zijn dat hij de enige voor jou is.
Je wilt er meningen over horen, hier komt de mijne: ik vind het ronduit belachelijk. Geen vent die mij zegt dat ik de kroeg niet in mag.
zaterdag 24 mei 2008 om 20:54
zaterdag 24 mei 2008 om 20:56
Als jij van af en toe op stap gaan houd, dan moet je dat vooral blijven doen. Ik vind niet dat je je partner in een relatie zoiets kan verbieden, want dat doet hij m.i. indirect. Ik vind ook dat je hierin echt voor jezelf moet opkomen, want als hij niet wil dat je dit doet, wat is dan het volgende. Als hij echt van jou houdt, gunt hij je jouw pleziertjes.
Cum non tum age
zondag 25 mei 2008 om 00:56
En als jullie samen uitgaan blijven jullie dan ook de hele avond bij elkaar.Als wi uitgaan kan het zo zijn dat ik een uur in een andere zaal zit of dat mijn vriend een uur weg is.Wij gaan eigenlijk altijd samen uit en als we een x apart gaan vind hij het niet leuk hij zegt altijd het zo saai zonder jou (zelfde muzieksmaak zelfde vrienden).En als je nou met een andere jongen staat te praten als jullie uit zijn vind hij dat ook erg?
zondag 25 mei 2008 om 01:41
zondag 25 mei 2008 om 03:29
Op zich snap ik best dat je vriend het geen fijn idee vindt dat je alleen gaat stappen en dat je dan misschien aanspraak hebt van andere jongens/mannen. Als je onzeker en wantrouwend bent dan zit je daarmee. Dat hij er van maakt dat hij het 'gewoon niet ziet zitten' is een dooddoener. Iets waar je met de beste wil van de wereld niets mee kunt want je krijgt er geen speld tussen. Hij ziet het niet zitten. Punt. Uitgepraat.
De moeilijkheid is nu dat het feit dat hij het niet ziet zitten voor jou geen reden moet zijn om niet te gaan. Wat hij niet ziet zitten is niet per se een overtuigend argument. Ik zie het hele voetbalverhaal wat er nu aan zit te komen voor geen meter zitten, ik heb er werkelijk een bloedhekel aan. Betekent dat dat mijn man dan geen voetballen gaat kijken? Omdat ik het stom vind? Dacht het niet. Hij gaat fijn kijken naar iedere wedstrijd die hij wil zien. Soms gaat hij boven kijken en een andere keer doe ik dat, of ik ga met de koptelefoon op computeren of ik ga gewoon weg, sporten o.i.d. Geven en nemen, zo gaat dat.
En zo is het met jouw stappen ook. Jij gaat uit met hem (of niet als hij er niet van houdt) én gaat uit met je vriendinnen. Als dat echt een punt is binnen je relatie dan zou je je af moeten vragen of jullie wel bij elkaar passen. Je vriend is onzeker en angstig om je kwijt te raken blijkbaar en dat is een probleem wat hij zelf op moet lossen.
Jij kunt hem daarbij helpen door hem bij jouw uitgaan te betrekken, open en eerlijk te communiceren over waarheen enzovoort en bijvoorbeeld af te spreken dat je de volgende dag iets leuks met hem gaat doen, al is het maar lekker langs het strand wandelen. Maak er geen big deal van, maak plannen met hem en breng hem op de hoogte van wanneer jij weer een avondje met de meiden hebt gepland.
Ga niet heimelijk doen of je excuseren voor het feit dat je iets met anderen dan met hem hebt afgesproken. Je zult hem een beetje moeten 'trainen' of eigenlijk jullie samen moeten leren om van dat uitgaan van jou, binnen jullie relatie geen big deal te maken. Hij niet maar jij ook niet.
Als jij geen aanleiding geeft om jaloers te zijn (niet iedereen die gaat stappen beland in de armen van een ander dan zijn/haar partner tenslotte of scoort vijftien telefoonnummers) en je weet dat van jezelf, dan heb je in ieder geval geen enkele reden om je aan te passen aan hem want nu is het stappen, straks is het tennisles en voor je het weet kom je de deur nauwelijks nog uit als je moeder niet meegaat, omdat 'hij dat niet ziet zitten'. Ik chargeer natuurlijk maar je begrijpt wat ik bedoel.
Heel lastig hoor want je krijgt de neiging om toe te geven om van het gezeur af te zijn maar echt, als je dat doet dan is het hek van de dam.
De moeilijkheid is nu dat het feit dat hij het niet ziet zitten voor jou geen reden moet zijn om niet te gaan. Wat hij niet ziet zitten is niet per se een overtuigend argument. Ik zie het hele voetbalverhaal wat er nu aan zit te komen voor geen meter zitten, ik heb er werkelijk een bloedhekel aan. Betekent dat dat mijn man dan geen voetballen gaat kijken? Omdat ik het stom vind? Dacht het niet. Hij gaat fijn kijken naar iedere wedstrijd die hij wil zien. Soms gaat hij boven kijken en een andere keer doe ik dat, of ik ga met de koptelefoon op computeren of ik ga gewoon weg, sporten o.i.d. Geven en nemen, zo gaat dat.
En zo is het met jouw stappen ook. Jij gaat uit met hem (of niet als hij er niet van houdt) én gaat uit met je vriendinnen. Als dat echt een punt is binnen je relatie dan zou je je af moeten vragen of jullie wel bij elkaar passen. Je vriend is onzeker en angstig om je kwijt te raken blijkbaar en dat is een probleem wat hij zelf op moet lossen.
Jij kunt hem daarbij helpen door hem bij jouw uitgaan te betrekken, open en eerlijk te communiceren over waarheen enzovoort en bijvoorbeeld af te spreken dat je de volgende dag iets leuks met hem gaat doen, al is het maar lekker langs het strand wandelen. Maak er geen big deal van, maak plannen met hem en breng hem op de hoogte van wanneer jij weer een avondje met de meiden hebt gepland.
Ga niet heimelijk doen of je excuseren voor het feit dat je iets met anderen dan met hem hebt afgesproken. Je zult hem een beetje moeten 'trainen' of eigenlijk jullie samen moeten leren om van dat uitgaan van jou, binnen jullie relatie geen big deal te maken. Hij niet maar jij ook niet.
Als jij geen aanleiding geeft om jaloers te zijn (niet iedereen die gaat stappen beland in de armen van een ander dan zijn/haar partner tenslotte of scoort vijftien telefoonnummers) en je weet dat van jezelf, dan heb je in ieder geval geen enkele reden om je aan te passen aan hem want nu is het stappen, straks is het tennisles en voor je het weet kom je de deur nauwelijks nog uit als je moeder niet meegaat, omdat 'hij dat niet ziet zitten'. Ik chargeer natuurlijk maar je begrijpt wat ik bedoel.
Heel lastig hoor want je krijgt de neiging om toe te geven om van het gezeur af te zijn maar echt, als je dat doet dan is het hek van de dam.
anoniem_12394 wijzigde dit bericht op 25-05-2008 03:39
Reden: even wat uitgebreider gepost
Reden: even wat uitgebreider gepost
% gewijzigd
zondag 25 mei 2008 om 08:57
zondag 25 mei 2008 om 10:12
quote:shyte schreef op 24 mei 2008 @ 20:42:
Maar als hij niet van uitgaan houdt, weet hij ook niet hoe het er aantoe gaat.. Hoe kan hij er dan zo'n duidelijk beeld van hebben?
Voordat wij een relatie kregen ging hij wel uit, hij heeft het nu wel gezien, zeg maar.
Ik moet wel even een en ander toelichten, omdat velen denken dat het alleen maar erger zal worden.
Het is net andersom, toen wij net samen waren was hij nog veel en veel jaloerser. Hij heeft hier hard aan gewerkt, en het is nu veel beter geworden. Kan in principe gaan en staan waar ik wil, alleen heeft hij met dat ene punt nog heel erg moeite. En dat is dan ook het enige. Niet dat ik zo'n fervent stapper was, maar je weet; als iets niet "kan" ga je juist de nadruk erop leggen en dan lijkt het net of de hele wereld alleen op stap gaat behalve jij.
Is het niet beter om gewoon zelf water bij de wijn te doen en dat gewoon van hem accepteren? Iedereen heeft tenslotte toch zijn minpunten?? Of zouden jullie zoiets nooit accepteren?
Maar als hij niet van uitgaan houdt, weet hij ook niet hoe het er aantoe gaat.. Hoe kan hij er dan zo'n duidelijk beeld van hebben?
Voordat wij een relatie kregen ging hij wel uit, hij heeft het nu wel gezien, zeg maar.
Ik moet wel even een en ander toelichten, omdat velen denken dat het alleen maar erger zal worden.
Het is net andersom, toen wij net samen waren was hij nog veel en veel jaloerser. Hij heeft hier hard aan gewerkt, en het is nu veel beter geworden. Kan in principe gaan en staan waar ik wil, alleen heeft hij met dat ene punt nog heel erg moeite. En dat is dan ook het enige. Niet dat ik zo'n fervent stapper was, maar je weet; als iets niet "kan" ga je juist de nadruk erop leggen en dan lijkt het net of de hele wereld alleen op stap gaat behalve jij.
Is het niet beter om gewoon zelf water bij de wijn te doen en dat gewoon van hem accepteren? Iedereen heeft tenslotte toch zijn minpunten?? Of zouden jullie zoiets nooit accepteren?
zondag 25 mei 2008 om 10:21
Dolce zolang je niet iedere vrijdag en zaterdag op stap gaat zie ik het probleem niet..
Als jij zo af en toe met je vriendinnen op stap wil dan zou ik dat niet laten omdat hij daar moeite mee heeft.
Dat hij dat moeilijk vind is en blijft zijn probleem en daar zal hij echt zelf iets mee moeten doen.
Als jij hem steeds zijn "zin" geeft zal er niets veranderen want dat hoeft dan toch ook niet?
Als jij zo af en toe met je vriendinnen op stap wil dan zou ik dat niet laten omdat hij daar moeite mee heeft.
Dat hij dat moeilijk vind is en blijft zijn probleem en daar zal hij echt zelf iets mee moeten doen.
Als jij hem steeds zijn "zin" geeft zal er niets veranderen want dat hoeft dan toch ook niet?