Relaties
alle pijlers
Ik zit er even flink doorheen!
zondag 25 mei 2008 om 22:19
Dag lieve Elmer,
Ik heb net een paar ervaringen met taxi-chauffeurs opgeschreven, zoals ik je had beloofd. Ik heb zowel goede als slechte ervaringen... In de Randstad is het aantal negatieve ervaringen met taxiritjes minstens zo groot als het aantal positieve/neutrale ervaringen. Ik weet zeker dat je er met kop en schouders bovenuit steekt straks. Kom op meid!
Ik heb net een paar ervaringen met taxi-chauffeurs opgeschreven, zoals ik je had beloofd. Ik heb zowel goede als slechte ervaringen... In de Randstad is het aantal negatieve ervaringen met taxiritjes minstens zo groot als het aantal positieve/neutrale ervaringen. Ik weet zeker dat je er met kop en schouders bovenuit steekt straks. Kom op meid!
zondag 25 mei 2008 om 22:20
Den Haag: Ik neem op het station van Den Haag een taxi naar een adres dat ik niet ken, maar wel weet in welke buurt het moet liggen. Op een gegeven moment heb ik het gevoel dat hij te ver door rijdt. Ik zeg tegen hem ‘moeten we hier niet ergens naar links?’ Hij zegt: ‘Oh, ja, ik heb de afslag gemist, maar hier kan ik ook langs’. Hij wil linksaf slaan, maar het blijkt een eenrichtingsweg en hij staat dwars op de (grote) weg waarop we rijden. Het verkeer sjeest om ons heen. Hij moet een rare manoeuvre uithalen om weer verder te rijden in de richting waarin we reden. Als we aangekomen zijn op het adres waar we moeten zijn wil ik betalen met €20,- . De rit is €13,50 en hij blijkt niet terug te hebben van €20,- . Met veel moeite probeer ik de €13,50 te passen. Dat lukt met een heleboel stuivers en dubbeltjes. In plaats van dat hij me bedankt voor mijn moeite zegt hij dat hij baalt van al dat kleingeld.
Nederland: Het is 3 uur ’s nachts. Ik ben uit geweest. Ik wil een taxi naar huis en loop naar het station. Ik zeg waar ik naar toe wil tegen de taxi-chauffeur die vooraan staat. De chauffeur zegt dat de achterste taxichauffeur daar naartoe rijdt (???). Ik loop naar de achterste chauffeur, die zegt dat ik bij de voorste chauffeur moet zijn. Inmiddels staat er een andere chauffeur vooraan, die me weer naar achteren verwijst. Dan is er een chauffeur die passagiers dropt bij het station en naar mij roept: ‘meisje, waar moet je naartoe?’. Hij brengt me waar ik zijn moet en legt me uit dat de meeste chauffeurs niet graag van die korte ritjes nemen (€10,- was de ritprijs).
Ierland: Mijn vriend en ik zijn uitgeweest tot laat. We openen de deur van een taxi. De (Ierse) chauffeur draait Indiase muziek. Onderweg hebben we een gesprek over de kunst van Breughel en Jeroen Bosch zijn leven enz.... De taxi-chauffeur is zo’n interessant en eigenzinnig persoon!
Nederland: Het is 3 uur ’s nachts. Ik ben uit geweest. Ik wil een taxi naar huis en loop naar het station. Ik zeg waar ik naar toe wil tegen de taxi-chauffeur die vooraan staat. De chauffeur zegt dat de achterste taxichauffeur daar naartoe rijdt (???). Ik loop naar de achterste chauffeur, die zegt dat ik bij de voorste chauffeur moet zijn. Inmiddels staat er een andere chauffeur vooraan, die me weer naar achteren verwijst. Dan is er een chauffeur die passagiers dropt bij het station en naar mij roept: ‘meisje, waar moet je naartoe?’. Hij brengt me waar ik zijn moet en legt me uit dat de meeste chauffeurs niet graag van die korte ritjes nemen (€10,- was de ritprijs).
Ierland: Mijn vriend en ik zijn uitgeweest tot laat. We openen de deur van een taxi. De (Ierse) chauffeur draait Indiase muziek. Onderweg hebben we een gesprek over de kunst van Breughel en Jeroen Bosch zijn leven enz.... De taxi-chauffeur is zo’n interessant en eigenzinnig persoon!
zondag 25 mei 2008 om 22:20
Ierland: Ik neem een taxi naar huis. De chauffeur is enthousiast omdat ik uit Nederland kom. Hij werkte vroeger in de bouw in Nederland. Hij vertelt me uitgebreid over zijn geboortestreek, waar ik erg graag eens naartoe wil. Als we bij mij thuis zijn aangekomen blijft hij me nadat ik betaald heb nog 10 minuten vertellen over wat er allemaal te zien is in zijn geboortestreek, zonder dat ik hem probeer vast te houden oid.
Nederland: Samen met een collega ben ik op weg naar Schiphol. Helaas rijdt de trein niet verder dan Leiden. Wij zijn aan de late kant en rennen snel naar de taxistandplaats. Samen met 2 andere passagiers nemen we de taxi naar Schiphol. Daar aan gekomen wil de taxichauffeur van ons alle vier de ritprijs. Als wij dat niet accepteren en gewoon ieder een kwart willen betalen roept hij kwaad: ‘Ja, maar u kunt tóch declareren op uw werk!’.
Brussel: Bij het station stap ik in een taxi op weg naar een plek waar ik al 2 x eerder geweest ben. Het is echter al een jaar geleden en ik ken de weg niet meer. Als we er zijn is de ritprijs ongeveer 2 x zo hoog als vorig jaar. Als ik er naar vraag mummelt hij wat over wegafsluitingen en een duurder wordende kilometerprijs. De taxirit terug blijkt echter 2 x zo goedkoop en 2 x zo snel.
Nederland: Samen met een collega ben ik op weg naar Schiphol. Helaas rijdt de trein niet verder dan Leiden. Wij zijn aan de late kant en rennen snel naar de taxistandplaats. Samen met 2 andere passagiers nemen we de taxi naar Schiphol. Daar aan gekomen wil de taxichauffeur van ons alle vier de ritprijs. Als wij dat niet accepteren en gewoon ieder een kwart willen betalen roept hij kwaad: ‘Ja, maar u kunt tóch declareren op uw werk!’.
Brussel: Bij het station stap ik in een taxi op weg naar een plek waar ik al 2 x eerder geweest ben. Het is echter al een jaar geleden en ik ken de weg niet meer. Als we er zijn is de ritprijs ongeveer 2 x zo hoog als vorig jaar. Als ik er naar vraag mummelt hij wat over wegafsluitingen en een duurder wordende kilometerprijs. De taxirit terug blijkt echter 2 x zo goedkoop en 2 x zo snel.
zondag 25 mei 2008 om 22:21
Nederland: Ik ben op weg naar Ierland na een weekje Nederland. Ik heb enorm veel bagage en neem om deze reden een taxi naar het station. Ondanks dat de ritprijs maar ¤7,- sjouwt de taxichauffeur al mijn zware baggage naar beneden en ook nog naar de lift naar het perron.
Ierland: Mijn vriend en ik komen 's avonds laat aan in de stad waar we naartoe willen emigreren. We hebben veel zware tassen. De (niet-Ierse) taxichauffeur zegt dat hij nooit zo veel begrijpt van de nummering van de huizen in Ierland. Hij zet ons af op een bepaalde plek en zegt: Hier moet het zijn! Wij staan met onze tassen op de stoep en blijken helemaal op de verkeerde plek te staan. We moeten nog 500 m met onze tassen slepen naar het juiste adres. Later zien we dat er niets abnormaal is aan de nummering van de huizen. Het is volkomen logisch en de plek waar de chauffeur ons had afgezet was totaal onlogisch.
Ierland: Ik neem met een vriendin een taxi naar mijn huis. Wij spreken onderling Duits. Als ik merk dat de taxichauffeur niet rechtstreeks rijdt zeg ik hier wat van. Hij zegt: ‘Ik dacht dat touristen zoals u het leuker zouden vinden om langs de zee te rijden’. Achteraf bood hij wel duizend keer zijn excuses aan, maar erg netjes was het natuurlijk niet.
Ierland: Mijn vriend en ik komen 's avonds laat aan in de stad waar we naartoe willen emigreren. We hebben veel zware tassen. De (niet-Ierse) taxichauffeur zegt dat hij nooit zo veel begrijpt van de nummering van de huizen in Ierland. Hij zet ons af op een bepaalde plek en zegt: Hier moet het zijn! Wij staan met onze tassen op de stoep en blijken helemaal op de verkeerde plek te staan. We moeten nog 500 m met onze tassen slepen naar het juiste adres. Later zien we dat er niets abnormaal is aan de nummering van de huizen. Het is volkomen logisch en de plek waar de chauffeur ons had afgezet was totaal onlogisch.
Ierland: Ik neem met een vriendin een taxi naar mijn huis. Wij spreken onderling Duits. Als ik merk dat de taxichauffeur niet rechtstreeks rijdt zeg ik hier wat van. Hij zegt: ‘Ik dacht dat touristen zoals u het leuker zouden vinden om langs de zee te rijden’. Achteraf bood hij wel duizend keer zijn excuses aan, maar erg netjes was het natuurlijk niet.
zondag 25 mei 2008 om 22:21
Ierland: Mijn vriend en ik zijn uit geweest. We lopen naar de voorste taxi in de rij. De chauffeur draait raam naar beneden en hij wil ons meenemen. In de auto blijkt een zware sigarettenwalm te hangen. Blergh... Waren we net zo blij dat in Ierland roken verboden is in de pub (in NL inmiddels ook geloof ik?), komen we alsnog doorrookt thuis.
Brussel: De taxi rit is zo wild dat ik constant het gevoel heb me schrap te moeten zetten. En ik ben niet angstig aangelegd. Ben blij als ik eindelijk uit kan stappen.
Dublin: Met een vriendin wil een taxi nemen. Ze komt zelf uit Dublin en zegt tegen de chauffeur waar we naartoe moeten. De chauffeur zegt: oh, dat ken ik dat is vlakbij xxxx. Mijn vriendin zegt: nee, het is bij yyyyyyyyyy. De chauffeur zegt, ja maar ik rijd altijd via xxxxxx. Volgens mijn vriendin is dit zo absurd dat ze zegt op zoek te gaan naar een andere taxi. Hierop scheldt de taxichauffeur haar op een hele grove manier uit.
Amsterdam: Ik wil een taxi nemen op het station. De taxichauffeur blijkt nauwelijks Nederlands te spreken en ook geen van de andere talen die ik spreek. Als ik zeg waar ik heen wil belt hij eerst een vriend/collega/echtgenoot om te vragen hoe hij moet rijden.
Brussel: De taxi rit is zo wild dat ik constant het gevoel heb me schrap te moeten zetten. En ik ben niet angstig aangelegd. Ben blij als ik eindelijk uit kan stappen.
Dublin: Met een vriendin wil een taxi nemen. Ze komt zelf uit Dublin en zegt tegen de chauffeur waar we naartoe moeten. De chauffeur zegt: oh, dat ken ik dat is vlakbij xxxx. Mijn vriendin zegt: nee, het is bij yyyyyyyyyy. De chauffeur zegt, ja maar ik rijd altijd via xxxxxx. Volgens mijn vriendin is dit zo absurd dat ze zegt op zoek te gaan naar een andere taxi. Hierop scheldt de taxichauffeur haar op een hele grove manier uit.
Amsterdam: Ik wil een taxi nemen op het station. De taxichauffeur blijkt nauwelijks Nederlands te spreken en ook geen van de andere talen die ik spreek. Als ik zeg waar ik heen wil belt hij eerst een vriend/collega/echtgenoot om te vragen hoe hij moet rijden.
zondag 25 mei 2008 om 22:25
Zo, dat waren wat ervaringen met allemaal taxi-chauffeurs die gediplomeerd zijn.
Allemaal mannen trouwens. Ik geloof niet dat ik ooit een vrouwelijke taxi-chauffeur heb getroffen... misschien ligt het daar wel aan
Kom op Elmer, je gaat het redden, heus. Ookal moet je weer opstaan na het vallen. Hoop dat ik je nog eens tref in een taxi.
Allemaal mannen trouwens. Ik geloof niet dat ik ooit een vrouwelijke taxi-chauffeur heb getroffen... misschien ligt het daar wel aan
Kom op Elmer, je gaat het redden, heus. Ookal moet je weer opstaan na het vallen. Hoop dat ik je nog eens tref in een taxi.
zondag 25 mei 2008 om 23:37
Hilarische verhalen Yuki! Ik herinner me nu dat ik ooit in de taxi in Londen heb gezeten na een theaterbezoek en samen met mijn vriendin echt duizend doden ben gestorven in die taxi. Niet alleen wist hij niet waar en hoe hij reed, hij begon ook steeds insinuerender opmerkingen te maken waardoor we echt bang werden dat hij ons ergens mee naar toe zou nemen!
dubio
dubio
Ga in therapie!
maandag 26 mei 2008 om 10:49
Zoooo! Wat een ervaringen, Yuky. Dank je wel voor alle moeite om het zo uitgebreid op te schrijven!
Dit gaat natuurlijk allemaal over het straattaxi-vervoer. Wij doen contractvervoer, dat wil zeggen: kinderen naar speciale scholen brengen, zittend ziekenvervoer, gehandicapten- en bejaardenvervoer. Meestal zie je de klanten dus vaker dan één keer. Veel minder vluchtig dan het straattaxi-gebeuren. Maar ik denk dat zo'n examinator op een CBR-examen echt van dit laatste uitgaat. Daar zal ik me de volgende keer ook meer op instellen. Hoewel ik, als ik straks (hoop ik) die taxipas heb, echt niet straattaxivervoer ga rijden, maar je kunt daar dan dus ook solliciteren.
Dit gaat natuurlijk allemaal over het straattaxi-vervoer. Wij doen contractvervoer, dat wil zeggen: kinderen naar speciale scholen brengen, zittend ziekenvervoer, gehandicapten- en bejaardenvervoer. Meestal zie je de klanten dus vaker dan één keer. Veel minder vluchtig dan het straattaxi-gebeuren. Maar ik denk dat zo'n examinator op een CBR-examen echt van dit laatste uitgaat. Daar zal ik me de volgende keer ook meer op instellen. Hoewel ik, als ik straks (hoop ik) die taxipas heb, echt niet straattaxivervoer ga rijden, maar je kunt daar dan dus ook solliciteren.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 26 mei 2008 om 13:33
quote:Elmervrouw schreef op 26 mei 2008 @ 10:49:
Dit gaat natuurlijk allemaal over het straattaxi-vervoer. Wij doen contractvervoer, dat wil zeggen: kinderen naar speciale scholen brengen, zittend ziekenvervoer, gehandicapten- en bejaardenvervoer. Meestal zie je de klanten dus vaker dan één keer. Veel minder vluchtig dan het straattaxi-gebeuren. Maar ik denk dat zo'n examinator op een CBR-examen echt van dit laatste uitgaat. Daar zal ik me de volgende keer ook meer op instellen. Hoewel ik, als ik straks (hoop ik) die taxipas heb, echt niet straattaxivervoer ga rijden, maar je kunt daar dan dus ook solliciteren.
Ja dat is waar, met contractvervoer heb ik weinig tot geen ervaring. Maar feit blijft dat ook de hierboven beschreven malloten ooit het examen hebben gehaald. Weet niet precies wat er mis ging bij het examen... maar anderen zullen je waarschijnlijk al verteld hebben dat het een moment opname is. Ik heb het gevoel dat het ook sterk een kwestie van 'geluk hebben' is of je het examen haalt of niet. Ik heb mijn bedenkingen bij de professionaliteit van de CBR-examinatoren. Maar goed, hier spreekt enige persoonlijke frustratie. Ik ben iedere keer om hele vage redenen gezakt voor mijn rijexamen, terwijl ik ook mensen ken die ondanks een ingreep wel gewoon slaagden.
Het is me 4 keer overkomen dat de examinator zei dat hij de 'indruk had dat ik niet lekker zat'. Mijn manier van bewegen is anders dan die van 'normale mensen' door een lichte motorische storing. Daardoor denken onbekenden nog wel eens dat ik nerveus ben, zelfs als dat niet het geval is. Hier in Ierland mag ik gelukkig wel gewoon rijden, met mijn 'voorlopig rijbewijs' dat ik gewoon op basis van mijn theorie-examen heb gekregen, mits er iemand naast me zit met een rijbewijs. Hoop dat het dan in ons eigen auto'tje op den duur gaat lukken om mijn 'echte' rijbewijs te halen.
Dit gaat natuurlijk allemaal over het straattaxi-vervoer. Wij doen contractvervoer, dat wil zeggen: kinderen naar speciale scholen brengen, zittend ziekenvervoer, gehandicapten- en bejaardenvervoer. Meestal zie je de klanten dus vaker dan één keer. Veel minder vluchtig dan het straattaxi-gebeuren. Maar ik denk dat zo'n examinator op een CBR-examen echt van dit laatste uitgaat. Daar zal ik me de volgende keer ook meer op instellen. Hoewel ik, als ik straks (hoop ik) die taxipas heb, echt niet straattaxivervoer ga rijden, maar je kunt daar dan dus ook solliciteren.
Ja dat is waar, met contractvervoer heb ik weinig tot geen ervaring. Maar feit blijft dat ook de hierboven beschreven malloten ooit het examen hebben gehaald. Weet niet precies wat er mis ging bij het examen... maar anderen zullen je waarschijnlijk al verteld hebben dat het een moment opname is. Ik heb het gevoel dat het ook sterk een kwestie van 'geluk hebben' is of je het examen haalt of niet. Ik heb mijn bedenkingen bij de professionaliteit van de CBR-examinatoren. Maar goed, hier spreekt enige persoonlijke frustratie. Ik ben iedere keer om hele vage redenen gezakt voor mijn rijexamen, terwijl ik ook mensen ken die ondanks een ingreep wel gewoon slaagden.
Het is me 4 keer overkomen dat de examinator zei dat hij de 'indruk had dat ik niet lekker zat'. Mijn manier van bewegen is anders dan die van 'normale mensen' door een lichte motorische storing. Daardoor denken onbekenden nog wel eens dat ik nerveus ben, zelfs als dat niet het geval is. Hier in Ierland mag ik gelukkig wel gewoon rijden, met mijn 'voorlopig rijbewijs' dat ik gewoon op basis van mijn theorie-examen heb gekregen, mits er iemand naast me zit met een rijbewijs. Hoop dat het dan in ons eigen auto'tje op den duur gaat lukken om mijn 'echte' rijbewijs te halen.
dinsdag 27 mei 2008 om 13:54
Kun je zoiets niet melden bij je examen, zodat ze je daarop niet veroordelen, of wil je dat niet (kan natuurlijk ook). Hoe dan ook, ik hoop dat het in de toekomst wel gaat lukken. Vast wel! (En bij mij ook.........)
Even iets erg leuks delen. Mijn werkgeefster vroeg me: gaat het weer een beetje? toen ik terugkwam van het rijden en er even niemand anders was en het rustig was met de telefoon. Iets wat ik niet van haar verwacht zou hebben - zo zie je maar weer hoeveel gedachten je over iemand kunt hebben die helemaal niet kloppen.
Daarna vroeg ze hoe het werk beviel. Toen ik zei dat het vanmorgen prima ging, vroeg ze nogmaals hoe het beviel; dat was natuurlijk geen antwoord op haar vraag haha. Na mijn antwoord (goed, en de mensen zeggen soms zo'n leuke dingen tegen mij en geven waardering) zei ze dat ze ook goede dingen van klanten terughoort over mij. Dat ik lief ben, begrip toon, geduld heb *bloos* wow, en dat ik ook veel heb meegemaakt waardoor ik dit kan.. enz.
Ik liep op wolkjes de deur uit! Wat heerlijk om te horen. In eerdere werkkringen heb ik nooit waardering voor mijn werk gehad , en nu zomaar wél sinds ik dit werk doe.
Zo, zou ik wel tegen die examinator willen zeggen! Jij vindt dat ik niet communiceer? Hoor je dit?!
Ik ben nog steeds aan het nagenieten van haar compliment en belangstelling, moet ik zeggen. Zo leuk!!!
Even iets erg leuks delen. Mijn werkgeefster vroeg me: gaat het weer een beetje? toen ik terugkwam van het rijden en er even niemand anders was en het rustig was met de telefoon. Iets wat ik niet van haar verwacht zou hebben - zo zie je maar weer hoeveel gedachten je over iemand kunt hebben die helemaal niet kloppen.
Daarna vroeg ze hoe het werk beviel. Toen ik zei dat het vanmorgen prima ging, vroeg ze nogmaals hoe het beviel; dat was natuurlijk geen antwoord op haar vraag haha. Na mijn antwoord (goed, en de mensen zeggen soms zo'n leuke dingen tegen mij en geven waardering) zei ze dat ze ook goede dingen van klanten terughoort over mij. Dat ik lief ben, begrip toon, geduld heb *bloos* wow, en dat ik ook veel heb meegemaakt waardoor ik dit kan.. enz.
Ik liep op wolkjes de deur uit! Wat heerlijk om te horen. In eerdere werkkringen heb ik nooit waardering voor mijn werk gehad , en nu zomaar wél sinds ik dit werk doe.
Zo, zou ik wel tegen die examinator willen zeggen! Jij vindt dat ik niet communiceer? Hoor je dit?!
Ik ben nog steeds aan het nagenieten van haar compliment en belangstelling, moet ik zeggen. Zo leuk!!!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 27 mei 2008 om 19:30
Ik denk dat het een houding is van haar. Als er anderen bij zijn, is ze 'de bazin'. Nu was er verder helemaal niemand.
Eigenlijk hetzelfde, maar dan anders, met dat examen. Die examinator nam nog een examinator-in-opleiding mee. Ik denk dat hij ook 'het mannetje' moest uithangen.
Wat ik net ook ineens dacht: misschien was ze wel een beetje bezorgd dat ik het niet meer zag zitten na dat drama-examen? Omdat ze tot twee keer toe vroeg hoe ik het werk vond. Misschien willen ze me niet kwijt omdat ik zo goed met de mensen ben
Eigenlijk hetzelfde, maar dan anders, met dat examen. Die examinator nam nog een examinator-in-opleiding mee. Ik denk dat hij ook 'het mannetje' moest uithangen.
Wat ik net ook ineens dacht: misschien was ze wel een beetje bezorgd dat ik het niet meer zag zitten na dat drama-examen? Omdat ze tot twee keer toe vroeg hoe ik het werk vond. Misschien willen ze me niet kwijt omdat ik zo goed met de mensen ben
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 30 mei 2008 om 19:52
Hey die elmervrouw!!
Ik denk dat het met je werk echt ( nog steeds) een kwestie van wennen is...je went ook vast wel aan je bazin. Straks weet je gewoon hoe ze is en wat je kunt verwachten...Dat kan het echt wat makkelijker maken..
( ik weet het...ik heb makkelijk lullen praten vanaf hier). Maar toch ik denk dat echt...juist ook omdat ze je wél complimenten geeft en toch interesse toont. ( onthouden die dingen hè) !!!
Ik hoop dat je ook plezierige momenten beleeft...die zijn er vast ook!
Vertrouwen moet nu eenmaal groeien...maar je bent echt goed bezig vind ik!!!!
Hoe gaat het nu ( verder) met je??
Ik denk dat het met je werk echt ( nog steeds) een kwestie van wennen is...je went ook vast wel aan je bazin. Straks weet je gewoon hoe ze is en wat je kunt verwachten...Dat kan het echt wat makkelijker maken..
( ik weet het...ik heb makkelijk lullen praten vanaf hier). Maar toch ik denk dat echt...juist ook omdat ze je wél complimenten geeft en toch interesse toont. ( onthouden die dingen hè) !!!
Ik hoop dat je ook plezierige momenten beleeft...die zijn er vast ook!
Vertrouwen moet nu eenmaal groeien...maar je bent echt goed bezig vind ik!!!!
Hoe gaat het nu ( verder) met je??
zaterdag 31 mei 2008 om 09:18
Topic was stil omdat ik me afvroeg of het wel iets bijdraagt hier, of er wel iemand in geïnteresseerd is; ik dacht er zelfs even over om te vragen het te laten verwijderen.
Toch bang dat het mss te persoonlijk is.
Ja, die complimenten onthoud ik zeker!!
Verder kom ik mezelf heel erg tegen nu ik weer werk. Het blijven piekeren over foutjes die ik maak terwijl het eigenlijk maar kleine onbenulligheden zijn. Dan geef ik mezelf zo ongelooflijk op mijn kop. Verkeerd, maar het lijkt wel of ik dat niet kan afleren. Waarom kan ik niet luchtigjes denken: oké, foutje, nu weer verder?
En gisteren was ik weer bang van iemand. Na die examinator nu ook een klant, een Marokkaanse jongen. Stoere praat, van die agressief overkomende muziek.. ik raakte er van in de war want ik moet dan toch een professionele houding uitstralen, en als ik dan ook nog wat onzeker ben over de route.. argghh. Moest echt 'wennen' aan hem, kalm blijven, uiterlijk dan. Na enige tijd kon ik ook wel weer zien dat het eigenlijk gewoon nog een kind met veel bravoure was, maar in eerste instantie ben ik zó geïmponeerd door een houding van iemand, en daar word ik dan zo gespannen van. Het lijkt wel of de spanning bijna niet meer weggaat, soms twijfel ik zo of ik het werk wel kan volhouden met al die persoonlijke triggers.
Uiterlijk gaat het wel allemaal redelijk, maar van binnen dus niet zo, maar ja, moet ik daar hier over blijven schrijven, wie zit daarop te wachten?
Toch bang dat het mss te persoonlijk is.
Ja, die complimenten onthoud ik zeker!!
Verder kom ik mezelf heel erg tegen nu ik weer werk. Het blijven piekeren over foutjes die ik maak terwijl het eigenlijk maar kleine onbenulligheden zijn. Dan geef ik mezelf zo ongelooflijk op mijn kop. Verkeerd, maar het lijkt wel of ik dat niet kan afleren. Waarom kan ik niet luchtigjes denken: oké, foutje, nu weer verder?
En gisteren was ik weer bang van iemand. Na die examinator nu ook een klant, een Marokkaanse jongen. Stoere praat, van die agressief overkomende muziek.. ik raakte er van in de war want ik moet dan toch een professionele houding uitstralen, en als ik dan ook nog wat onzeker ben over de route.. argghh. Moest echt 'wennen' aan hem, kalm blijven, uiterlijk dan. Na enige tijd kon ik ook wel weer zien dat het eigenlijk gewoon nog een kind met veel bravoure was, maar in eerste instantie ben ik zó geïmponeerd door een houding van iemand, en daar word ik dan zo gespannen van. Het lijkt wel of de spanning bijna niet meer weggaat, soms twijfel ik zo of ik het werk wel kan volhouden met al die persoonlijke triggers.
Uiterlijk gaat het wel allemaal redelijk, maar van binnen dus niet zo, maar ja, moet ik daar hier over blijven schrijven, wie zit daarop te wachten?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 31 mei 2008 om 10:48
ik bijvoorbeeld. Ik volg je topic al vanaf het begin (Pasen). Ik reageer zelden omdat ik niets zinnigs toe te voegen heb. De probleempjes die ik in mijn leven overwonnen heb, zijn peanuts vergeleken met wat jij hebt moeten doorstaan.
Maar altijd als dit topic weer in de hogere regionen staat en ik zie dat je weer gereageerd hebt, denk ik: even lezen hoe Elmervrouw zich door de dag heeft heen geploeterd.
Maar altijd als dit topic weer in de hogere regionen staat en ik zie dat je weer gereageerd hebt, denk ik: even lezen hoe Elmervrouw zich door de dag heeft heen geploeterd.
zaterdag 31 mei 2008 om 20:06
Ik denk dat het belangrijk is dat je je gevoelens van je afschrijft, of je dat nu hier doet of in een dagboekje. Als je het hier doet krijg je mogelijk feedback.
Het is ook hartstikke moeilijk om met mensen te werken als je je zelf zo wankel voelt. En zolang je uiterlijk een masker op kunt zetten is het helemaal niet erg als je je onzeker, angstig, geintimideerd, whatever voelt. Je voelt ook dat er iets verandert gaande de rit, dat je waarnemingen bijgesteld kunnen worden. Wat leer je dan ontzettend veel van onder de mensen blijven, hoe moeilijk ook.
100 % vertrouwen in jezelf op die plek zal er niet snel in zitten, als het er al van komt. Maar je wint wel steeds een beetje zelfvertrouwen, door al die keren dat het goed gaat.
Ik hoop dat het je wel lukt, om vol te houden. Je triggers de baas te worden. Waar je alle tijd van de wereld voor hebt.
Het is ook hartstikke moeilijk om met mensen te werken als je je zelf zo wankel voelt. En zolang je uiterlijk een masker op kunt zetten is het helemaal niet erg als je je onzeker, angstig, geintimideerd, whatever voelt. Je voelt ook dat er iets verandert gaande de rit, dat je waarnemingen bijgesteld kunnen worden. Wat leer je dan ontzettend veel van onder de mensen blijven, hoe moeilijk ook.
100 % vertrouwen in jezelf op die plek zal er niet snel in zitten, als het er al van komt. Maar je wint wel steeds een beetje zelfvertrouwen, door al die keren dat het goed gaat.
Ik hoop dat het je wel lukt, om vol te houden. Je triggers de baas te worden. Waar je alle tijd van de wereld voor hebt.
zaterdag 31 mei 2008 om 22:56
quote:Charlotte69 schreef op 31 mei 2008 @ 10:48:
ik bijvoorbeeld. Ik volg je topic al vanaf het begin (Pasen). Ik reageer zelden omdat ik niets zinnigs toe te voegen heb. De probleempjes die ik in mijn leven overwonnen heb, zijn peanuts vergeleken met wat jij hebt moeten doorstaan.
Als iemand er alleen maar een knuffel of zoiets zou neerzetten, zou dat soms gewoon al genoeg zijn; dat doe ik zelf ook wel bij topics van mensen met wie ik meeleef en niets weet te zeggen.
Trouwens, peanuts: een probleem is een probleem voor iemand die ermee te maken heeft, ik zal niet gauw denken dat het 'niets' is of zo! En wie weet heb ik iets aan de manier waarop jij net dat ene ding hebt overwonnen, kan toch?
ik bijvoorbeeld. Ik volg je topic al vanaf het begin (Pasen). Ik reageer zelden omdat ik niets zinnigs toe te voegen heb. De probleempjes die ik in mijn leven overwonnen heb, zijn peanuts vergeleken met wat jij hebt moeten doorstaan.
Als iemand er alleen maar een knuffel of zoiets zou neerzetten, zou dat soms gewoon al genoeg zijn; dat doe ik zelf ook wel bij topics van mensen met wie ik meeleef en niets weet te zeggen.
Trouwens, peanuts: een probleem is een probleem voor iemand die ermee te maken heeft, ik zal niet gauw denken dat het 'niets' is of zo! En wie weet heb ik iets aan de manier waarop jij net dat ene ding hebt overwonnen, kan toch?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 31 mei 2008 om 22:59
quote:mamzelle schreef op 31 mei 2008 @ 20:06:
Ik hoop dat het je wel lukt, om vol te houden. Je triggers de baas te worden. Waar je alle tijd van de wereld voor hebt.
Dat hoop ik ook elke dag. Ik ben juist zo trots dat ik weer een betaalde baan heb weten te vinden, na al die tijd thuis. Ik wil dat het goed gaat. Ik wil mijn leven niet laten regeren door allerlei angst die ook nog eens niets met het werkelijke heden te maken heeft.
Btw: vandaag kreeg ik post met de nieuwe examendatum
Ik hoop dat het je wel lukt, om vol te houden. Je triggers de baas te worden. Waar je alle tijd van de wereld voor hebt.
Dat hoop ik ook elke dag. Ik ben juist zo trots dat ik weer een betaalde baan heb weten te vinden, na al die tijd thuis. Ik wil dat het goed gaat. Ik wil mijn leven niet laten regeren door allerlei angst die ook nog eens niets met het werkelijke heden te maken heeft.
Btw: vandaag kreeg ik post met de nieuwe examendatum
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 31 mei 2008 om 23:15
26 juni. En moed, die heb ik nodig. Iemand ervaring trouwens met Valdispert of zoiets kalmerends? Is dat een aanrader of juist niet? (Nog nooit gebruikt namelijk, maar ik heb écht hulp nodig. De angst schoot alweer in mijn benen toen ik de envelop openmaakte. Nog nooit zó bang voor een examen geweest!!)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 31 mei 2008 om 23:21
quote:Elmervrouw schreef op 31 mei 2008 @ 09:18:
Topic was stil omdat ik me afvroeg of het wel iets bijdraagt hier, of er wel iemand in geïnteresseerd is; ik dacht er zelfs even over om te vragen het te laten verwijderen.
Toch bang dat het mss te persoonlijk is.
[...]
Uiterlijk gaat het wel allemaal redelijk, maar van binnen dus niet zo, maar ja, moet ik daar hier over blijven schrijven, wie zit daarop te wachten?
Lieve schat, nou doe je het weer. Kom je weer bevestiging zoeken, vragen of wij jou wel interessant en belangrijk vinden, testen of er wel iemand op jouw verhalen zit te wachten. Kun je dat niet eens loslaten? Je zit hier toch zeker niet voor ons te schrijven? Je schrijft hier voor jezelf! Draai het eens om en vraag je af of jíj nog iets aan dit topic hebt, of het je iets oplevert, of je er behoefte aan hebt hier te schrijven, of je wat kan met de reacties. Om wie gaat het hier nu eigenlijk?
liefs
dubio
Topic was stil omdat ik me afvroeg of het wel iets bijdraagt hier, of er wel iemand in geïnteresseerd is; ik dacht er zelfs even over om te vragen het te laten verwijderen.
Toch bang dat het mss te persoonlijk is.
[...]
Uiterlijk gaat het wel allemaal redelijk, maar van binnen dus niet zo, maar ja, moet ik daar hier over blijven schrijven, wie zit daarop te wachten?
Lieve schat, nou doe je het weer. Kom je weer bevestiging zoeken, vragen of wij jou wel interessant en belangrijk vinden, testen of er wel iemand op jouw verhalen zit te wachten. Kun je dat niet eens loslaten? Je zit hier toch zeker niet voor ons te schrijven? Je schrijft hier voor jezelf! Draai het eens om en vraag je af of jíj nog iets aan dit topic hebt, of het je iets oplevert, of je er behoefte aan hebt hier te schrijven, of je wat kan met de reacties. Om wie gaat het hier nu eigenlijk?
liefs
dubio
Ga in therapie!
zondag 1 juni 2008 om 12:40
Het patroon van mijn leven
.. steeds bevestiging van mijn bestaansrecht zoeken bij anderen!
Eigenlijk te gek voor woorden, dat ik dat nog steeds doe. Dank voor de eye-opener (weer).
Het topic helpt mij om mijn verhaal kwijt te kunnen als het (vooral overdag) bij niemand anders kan. Het idee dat er iemand is die het leest, dat ik niet helemaal in mijn eentje ben. Ik wil ergens bijhoren. Ik heb heel erg lang zo alleen geploeterd. Ik wil leren mijn gevoel en gedachten uit te spreken, zoals ik het beleef, zonder concessies te doen. Dat probeer ik hier. En daarna hopelijk ook in het echte leven.
.. steeds bevestiging van mijn bestaansrecht zoeken bij anderen!
Eigenlijk te gek voor woorden, dat ik dat nog steeds doe. Dank voor de eye-opener (weer).
Het topic helpt mij om mijn verhaal kwijt te kunnen als het (vooral overdag) bij niemand anders kan. Het idee dat er iemand is die het leest, dat ik niet helemaal in mijn eentje ben. Ik wil ergens bijhoren. Ik heb heel erg lang zo alleen geploeterd. Ik wil leren mijn gevoel en gedachten uit te spreken, zoals ik het beleef, zonder concessies te doen. Dat probeer ik hier. En daarna hopelijk ook in het echte leven.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 1 juni 2008 om 12:49
Direct antwoord kan niemand je verzekeren op een forum. Eigen leven, eigen drukte, soms duurt het even voordat je -ik- weer denkt om terug te lezen.
Maar persoonlijk lees ik je graag. Hoop dat je er zelf ook bewustzijn uit haalt, uit dat schrijven. Vooral hoop ik ooit te lezen dat het minder wordt, je angsten..
Maar persoonlijk lees ik je graag. Hoop dat je er zelf ook bewustzijn uit haalt, uit dat schrijven. Vooral hoop ik ooit te lezen dat het minder wordt, je angsten..
