Gezondheid
alle pijlers
wie (her)kent dit, problemen met taal
donderdag 27 juni 2013 om 09:08
Ik heb er (en naar mate ik ouder wordt steeds meer) moeite mee om te herhalen wat iemand voordien tegen mij gezegd heeft. En vooral als dit iets met mij doet, bijv. in situaties waarin ik mij geïntimideerd voel. Ik kan me dan moeilijk 'verweren', sla dan dicht. kan niet voor mezelf opkomen, want zegt die ander dan weer wat, dan klap ik weer dicht. Sta ik letterlijk en figuurlijk met mijn mond vol tanden.
Naderhand wil ik daar dan graag met een vriendin ofzo over praten, maar dan kan ik niet meer herhalen hoe het ging, hoe dingen gezegd zijn. Alles is dan ineens.. tja... leeg. Als een soort black-out.
Ook merk ik dat ik steeds meer moeite krijg om op bepaalde woorden te komen. Ik kan ook niet meer zo adrem zijn, zoals vroeger. Woordgrapjes, woordspelingen maken, enz. Snel een gevatte opmerking kunnen maken. Ik blokkeer.
Dit maakt dat ik steeds rustiger en teruggetrokkener wordt. Kan niet meer goed deelnemen aan de grapjes van collega's enz. Het gaat allemaal te snel. Dit maakt me ook heel onzeker. Ik ben verdorie 45 jaar. En het wordt steeds erger. Heel vervelend vind ik dit.
Herkent iemand dit. Wat zou dit nu kunnen zijn? Vind het heel lastig.
Naderhand wil ik daar dan graag met een vriendin ofzo over praten, maar dan kan ik niet meer herhalen hoe het ging, hoe dingen gezegd zijn. Alles is dan ineens.. tja... leeg. Als een soort black-out.
Ook merk ik dat ik steeds meer moeite krijg om op bepaalde woorden te komen. Ik kan ook niet meer zo adrem zijn, zoals vroeger. Woordgrapjes, woordspelingen maken, enz. Snel een gevatte opmerking kunnen maken. Ik blokkeer.
Dit maakt dat ik steeds rustiger en teruggetrokkener wordt. Kan niet meer goed deelnemen aan de grapjes van collega's enz. Het gaat allemaal te snel. Dit maakt me ook heel onzeker. Ik ben verdorie 45 jaar. En het wordt steeds erger. Heel vervelend vind ik dit.
Herkent iemand dit. Wat zou dit nu kunnen zijn? Vind het heel lastig.
donderdag 27 juni 2013 om 09:11
Ik denk niet dat jouw probleem iets te maken heeft met kennis van de taal of taalvaardigheid (zoals je titel aangeeft). Klinkt meer alsof je reactievermogen achteruit is gegaan, de informatie die je krijgt van een ander (of dat nou kritiek is of iets anders) snel tot je te nemen en daar een passende reactie op te geven. Maar dat is iets anders dan een gebrek aan taalvaardigheid.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
donderdag 27 juni 2013 om 09:20
quote:jools241 schreef op 27 juni 2013 @ 09:12:
Nee Cato, jij hebt daar geen last van, dat is zelfs op het forum te merken.
Maar ik zat ook al te denken dat ik er mss eens mee naar de huisarts moet gaan..
Het is niet mijn intentie om je confronteren, ik vind het gewoon erg vroeg om met dit soort zaken te worstelen en dat wilde ik aangeven.
Hoe eerder je aan de bel trekt, hoe beter.
Dit heeft niets met taalvaardigheid te maken. Je verhaal komt op mij over alsof je te snel aan het verouderen bent. Het zou iets heel simpels kunnen zijn zoals een verkeerd dieet of tekorten aan bepaalde stoffen die je niet of weinig binnen krijgt, ik noem maar een zijstraat, en dan valt daar genoeg aan te doen.
Dus ga naar de huisarts, please.
Wat je in ieder geval zou kunnen helpen is om iets te gaan doen om je reactiesnelheid te verbeteren, misschien in de vorm van één of andere sport. Dit zal je niet volledig resetten, maar helpt, denk ik, wel voor een deel.
Nee Cato, jij hebt daar geen last van, dat is zelfs op het forum te merken.
Maar ik zat ook al te denken dat ik er mss eens mee naar de huisarts moet gaan..
Het is niet mijn intentie om je confronteren, ik vind het gewoon erg vroeg om met dit soort zaken te worstelen en dat wilde ik aangeven.
Hoe eerder je aan de bel trekt, hoe beter.
Dit heeft niets met taalvaardigheid te maken. Je verhaal komt op mij over alsof je te snel aan het verouderen bent. Het zou iets heel simpels kunnen zijn zoals een verkeerd dieet of tekorten aan bepaalde stoffen die je niet of weinig binnen krijgt, ik noem maar een zijstraat, en dan valt daar genoeg aan te doen.
Dus ga naar de huisarts, please.
Wat je in ieder geval zou kunnen helpen is om iets te gaan doen om je reactiesnelheid te verbeteren, misschien in de vorm van één of andere sport. Dit zal je niet volledig resetten, maar helpt, denk ik, wel voor een deel.
donderdag 27 juni 2013 om 09:37
quote:jools241 schreef op 27 juni 2013 @ 09:14:
Ja Pejeka, ik weet zelfs al niet goed hoe ik dit probleem van mij moet uitdrukken. Lekker handig..
Weet ook niet of het psychisch is (dat dichtklappen als gevolg van geïntimideerd voelen) of fysiek (een hersen-iets, afasie oid..)
Wat vervelend Jools!
En je hoeft niet zelf te bedenken of het fysiek of psychisch is. Daar zijn andere mensen voor.
Maak een afspraak met de huisarts, liefst een dubbele, dan heb je meer tijd.En die afpraak hoef je niet morgen te hebben maar wel vandaag maken.
Schrijf thuis op een briefje wat je wilt zeggen, vragen en neem dat briefje mee. Laat het evt ook aan je huisarts zien.
Ja Pejeka, ik weet zelfs al niet goed hoe ik dit probleem van mij moet uitdrukken. Lekker handig..
Weet ook niet of het psychisch is (dat dichtklappen als gevolg van geïntimideerd voelen) of fysiek (een hersen-iets, afasie oid..)
Wat vervelend Jools!
En je hoeft niet zelf te bedenken of het fysiek of psychisch is. Daar zijn andere mensen voor.
Maak een afspraak met de huisarts, liefst een dubbele, dan heb je meer tijd.En die afpraak hoef je niet morgen te hebben maar wel vandaag maken.
Schrijf thuis op een briefje wat je wilt zeggen, vragen en neem dat briefje mee. Laat het evt ook aan je huisarts zien.
Je bent zelf een theepot
donderdag 27 juni 2013 om 09:37
Cato, nee, zo vatte ik het ook niet op joh! Het is helemaal goed, ik ben juist blij met je reactie(s).
Met mijn taalvaardigheid an sich is niets mis, ben ook secretaresse, ben de hele dag bezig met spreken aan de telefoon en aan de balie, brieven uitwerken, emails beantwoorden. (Ben vandaag overigens vrij, ga op mijn werk niet forummen, ook geen tijd voor, we hebben het momenteel knettersdruk..)
En grammaticale fouten springen bij mij meteen in het oog, vind ik ook storend, bij mij is dat er gewoon van jongs af aan in gehamerd.
Dus 'Taal is zeg maar echt mijn ding..'
Maar ik merk dat ik steeds meer moeite heb om op bepaalde woorden te komen. Ook mijn geheugen laat mij erg in de steek. Mijn dochter vroeg me gisteren wat we de dag daarvoor gegeten hadden en ik kon het serieus niet meer bedenken. Pas veel later, in bed, bedacht ik dat we vis gegeten hadden van de viskraam. Ik had die dag dus niet gekookt, en ook geen boodschappen gedaan. Doe ik normaliter altijd en (daardoor) was ik het dus echt helemaal kwijt. Dit maak ik ook wel mee op mijn werk. Ik vergeet afspraken, collega's vragen mij soms naar dingen die ik de dag of twee dagen ervoor gedaan heb en ik kan het niet meer recapituleren. Begin ook een beetje te vrezen voor mijn baan zo..
Ook mijn reactiesnelheid gaat hard achteruit. Ik kan niet meer ad rem reageren. En dat is denk ik toch wel iets fysieks. Als bepaalde voedingstekorten daar de oorzaak van zouden kunnen zijn, dan teken ik daarvoor. Lijkt me overigens wel lastig om hierachter te komen maar kan inderdaad eens beginnen met een bezoek aan de huisarts.
Los hiervan staat denk ik dat gevoel van geïntimideerd zijn, daardoor dichtklappen, een black-out gevoel, en dit ook later niet meer kunnen herhalen aan vriendinnen/ familie, enz. Dit is ook heel lastig maar staat wellicht los van het eerste.
Maar ik weet het niet hoor..
Nogmaals dank voor je reacties!
Met mijn taalvaardigheid an sich is niets mis, ben ook secretaresse, ben de hele dag bezig met spreken aan de telefoon en aan de balie, brieven uitwerken, emails beantwoorden. (Ben vandaag overigens vrij, ga op mijn werk niet forummen, ook geen tijd voor, we hebben het momenteel knettersdruk..)
En grammaticale fouten springen bij mij meteen in het oog, vind ik ook storend, bij mij is dat er gewoon van jongs af aan in gehamerd.
Dus 'Taal is zeg maar echt mijn ding..'
Maar ik merk dat ik steeds meer moeite heb om op bepaalde woorden te komen. Ook mijn geheugen laat mij erg in de steek. Mijn dochter vroeg me gisteren wat we de dag daarvoor gegeten hadden en ik kon het serieus niet meer bedenken. Pas veel later, in bed, bedacht ik dat we vis gegeten hadden van de viskraam. Ik had die dag dus niet gekookt, en ook geen boodschappen gedaan. Doe ik normaliter altijd en (daardoor) was ik het dus echt helemaal kwijt. Dit maak ik ook wel mee op mijn werk. Ik vergeet afspraken, collega's vragen mij soms naar dingen die ik de dag of twee dagen ervoor gedaan heb en ik kan het niet meer recapituleren. Begin ook een beetje te vrezen voor mijn baan zo..
Ook mijn reactiesnelheid gaat hard achteruit. Ik kan niet meer ad rem reageren. En dat is denk ik toch wel iets fysieks. Als bepaalde voedingstekorten daar de oorzaak van zouden kunnen zijn, dan teken ik daarvoor. Lijkt me overigens wel lastig om hierachter te komen maar kan inderdaad eens beginnen met een bezoek aan de huisarts.
Los hiervan staat denk ik dat gevoel van geïntimideerd zijn, daardoor dichtklappen, een black-out gevoel, en dit ook later niet meer kunnen herhalen aan vriendinnen/ familie, enz. Dit is ook heel lastig maar staat wellicht los van het eerste.
Maar ik weet het niet hoor..
Nogmaals dank voor je reacties!
donderdag 27 juni 2013 om 09:44
Ik denk dat het één het ander versterkt. Je weet nu dat je niet ad rem kunt reageren en daardoor komt het gevoel van intimidatie om de hoek kijken, omdat je jezelf niet kunt verweren.
Ik kan me voorstellen dat je daar onzeker van wordt, het is me nogal iets als je jezelf niet meer kunt verdedigen, dan sta je er in feite hulpeloos bij.
Daar krijg ik de kriebels van, wetende dat dit mij ook te wachten staat als ik ouder wordt, want het hoort bij het leven blijkbaar, maar bij jou is dat veel te vroeg, dus aan de slag.
Ik kan me voorstellen dat je daar onzeker van wordt, het is me nogal iets als je jezelf niet meer kunt verdedigen, dan sta je er in feite hulpeloos bij.
Daar krijg ik de kriebels van, wetende dat dit mij ook te wachten staat als ik ouder wordt, want het hoort bij het leven blijkbaar, maar bij jou is dat veel te vroeg, dus aan de slag.
donderdag 27 juni 2013 om 09:50
Een voorbeeld van intimidatie. Ik zat een tijdje geleden bij een specialist in het ziekenhuis. Ik heb al lange tijd een fysieke kwaal, pijnlijke steken in mijn hand. Had al ettelijke onderzoeken gehad (RSI, carpaal tunnel syndroom, pijnpoli, enz. ) en er is geen oorzaak te vinden. Een vriendin van mij had een idee voor een bepaald onderzoek en gaf mij het advies om dit voor te leggen aan de arts. De arts weigerde hier echter in mee te gaan. En dan stopt het voor mij. Sta ik dus met mijn mond vol tanden. Mijn vriendin vroeg mij later; 'maar waarom dan niet, wat zei hij daar dan over'? Hij heeft er een paar dingen over gezegd maar ik kon dit niet herhalen, het was vanaf het eerste woordje 'nee' van de arts leeg in mijn hoofd, ik kreeg een black-out en heb de rest gewoon niet meer gehoord/ in mij opgenomen. Kon dit dus ook niet herhalen/ navertellen.
donderdag 27 juni 2013 om 10:00
De overgang. Daar had ik nog niet aan gedacht. Zou dat het kunnen zijn. Dat zou fijn zijn denk ik, want dan is er in ieder geval een fysieke verklaring voor en daar is ook vast wel iets aan te doen. Goed idee, dank je wel Skiks.
En Suzanne ook bedankt voor jouw lieve reactie.
Ik slik geen pil. Ben al zo'n 7 jaar alleen (met dochter 8 jaar oud).
En Suzanne ook bedankt voor jouw lieve reactie.
Ik slik geen pil. Ben al zo'n 7 jaar alleen (met dochter 8 jaar oud).
donderdag 27 juni 2013 om 10:04
Als het dat blijkt te zijn, dan zou je met je huisarts kunnen overleggen of het mogelijk is aan de pil te beginnen. Voor zover mij bekend kan dat tot je 55ste, daardoor verminderen de klachten aanzienlijk en word je waarschijnlijk weer helder.
Mocht je huisarts daar niet in mee gaan, dan is er de mogelijkheid om elke dag een eetlepel koudgeperste lijnzaadolie te slikken, dat doet wonderen.
Dit is overigens geen advies.
Mocht je huisarts daar niet in mee gaan, dan is er de mogelijkheid om elke dag een eetlepel koudgeperste lijnzaadolie te slikken, dat doet wonderen.
Dit is overigens geen advies.
donderdag 27 juni 2013 om 10:06
donderdag 27 juni 2013 om 10:11
donderdag 27 juni 2013 om 10:11
Ik ben nog geen 36 en heb hetzelfde, gewoon woordvindingsproblematiek noem ik het.
Vooral als ik moe ben, dan draai ik ook gerust woorden om.
Ik moet mijn kind met woordenschat helpen, dat is best en probleem want dingen plotseling benoemen vind ik lastig.
Terwijl ik heel goed weet wat er bedoeld wordt, maar een ander woord ervoor vinden is dan lastig.
Dan Google ik het even en natuurlijk wist ik dat, maar ik kwam er niet op.
Ik schrik eigenlijk van jullie reacties, dacht dat dit vrij normaal was, vooral in periodes waarin je erg moe bent of stress de overhand heeft.
Maar ik zie dat iedereen HA en bloedonderzoek roept.
Vooral als ik moe ben, dan draai ik ook gerust woorden om.
Ik moet mijn kind met woordenschat helpen, dat is best en probleem want dingen plotseling benoemen vind ik lastig.
Terwijl ik heel goed weet wat er bedoeld wordt, maar een ander woord ervoor vinden is dan lastig.
Dan Google ik het even en natuurlijk wist ik dat, maar ik kwam er niet op.
Ik schrik eigenlijk van jullie reacties, dacht dat dit vrij normaal was, vooral in periodes waarin je erg moe bent of stress de overhand heeft.
Maar ik zie dat iedereen HA en bloedonderzoek roept.
