
Zie ik het zo verkeerd?
zaterdag 7 juni 2008 om 19:36
Hoi, ik zal in het kort proberen mijn verhaal te vertellen.
Ik woon samen (7 jr) en heb weinig familie.
Mijn moeder is overleden toen ik 18 was en vorig jaar is mijn vader (na ong. 2 jaar ziekte) overleden. Aangezien mijn vader in de VS woonde, zag ik hem niet vaak, zo'n 3x per jaar, ook tijdens zijn ziekte. Toen hij overleed, ben ik met mijn broer en vriend z.s.m naar de VS gegaan voor de begrafenis. Dat is nu ruim een jaar geleden en sindsdien ben ik daar niet meer geweest. Gewoon omdat ik dat nogal moeilijk vind.
Ik heb sowieso veel moeite met het zijn dood en het feit dat ik geen ouders meer heb, ook al kom ik meestal vrolijk over en laat ik mijn verdriet weinig blijken.
Mijn zusje woont trouwens ook in de VS en aangezien ik haar weer wil zien en eindelijk het graf van mijn vader wil bezoeken, ben ik van plan om daar over 1 of 2 maand ofzo naartoe te gaan.
Ik vertelde dat dus tegen mijn vriend en vroeg of hij dan ook mee wil. Dat wilde hij dus in eerste instantie niet, omdat hij vindt dat ik me toch teveel bezighou met mijn zusje als ik daar ben (hij kan trouwens prima overweg met de man van mijn zusje) en hij heeft geen zin om daar vakantie voor te nemen. Ik heb hem gezegd dat ik graag wil dat hij meegaat voor de mentale steun. Ik vind het moeilijk om te gaan en zou graag willen dat hij er dan bij is.
We hebben hier lang een discussie over gevoerd met als gevolg ruzie, hij vindt dat ik mijn vaders dood nu gebruik om hem mee te laten gaan. Ik vind het vanzelfsprekend om er in dit soort gevallen voor je partner te zijn, maar misschien zie ik het wel verkeerd.
Graag zou ik van jullie horen wat jullie hiervan denken?
Ik woon samen (7 jr) en heb weinig familie.
Mijn moeder is overleden toen ik 18 was en vorig jaar is mijn vader (na ong. 2 jaar ziekte) overleden. Aangezien mijn vader in de VS woonde, zag ik hem niet vaak, zo'n 3x per jaar, ook tijdens zijn ziekte. Toen hij overleed, ben ik met mijn broer en vriend z.s.m naar de VS gegaan voor de begrafenis. Dat is nu ruim een jaar geleden en sindsdien ben ik daar niet meer geweest. Gewoon omdat ik dat nogal moeilijk vind.
Ik heb sowieso veel moeite met het zijn dood en het feit dat ik geen ouders meer heb, ook al kom ik meestal vrolijk over en laat ik mijn verdriet weinig blijken.
Mijn zusje woont trouwens ook in de VS en aangezien ik haar weer wil zien en eindelijk het graf van mijn vader wil bezoeken, ben ik van plan om daar over 1 of 2 maand ofzo naartoe te gaan.
Ik vertelde dat dus tegen mijn vriend en vroeg of hij dan ook mee wil. Dat wilde hij dus in eerste instantie niet, omdat hij vindt dat ik me toch teveel bezighou met mijn zusje als ik daar ben (hij kan trouwens prima overweg met de man van mijn zusje) en hij heeft geen zin om daar vakantie voor te nemen. Ik heb hem gezegd dat ik graag wil dat hij meegaat voor de mentale steun. Ik vind het moeilijk om te gaan en zou graag willen dat hij er dan bij is.
We hebben hier lang een discussie over gevoerd met als gevolg ruzie, hij vindt dat ik mijn vaders dood nu gebruik om hem mee te laten gaan. Ik vind het vanzelfsprekend om er in dit soort gevallen voor je partner te zijn, maar misschien zie ik het wel verkeerd.
Graag zou ik van jullie horen wat jullie hiervan denken?
zondag 8 juni 2008 om 12:14
quote:Annelinde schreef op 07 juni 2008 @ 19:36:
hij heeft geen zin om daar vakantie voor te nemen.
Allereerst gecondoleerd met de dood van je vader. Het lijkt me erg moeilijk om al op jonge leeftijd beide ouders te moeten missen.
Ik vind de reactie van je vriend egoistisch en lomp. Een relatie heb je in voor- en tegenspoed. Je vriend denkt alleen maar aan "zijn vakantie" en niet aan jouw belang. Ik kan me goed voorstellen dat je bij zo'n reis steun wilt van degene die het meeste voor jou betekent, je vriend. Blijkbaar beteken je voor hem niet zoveel en vindt hij zijn vakantie belangrijker.
hij heeft geen zin om daar vakantie voor te nemen.
Allereerst gecondoleerd met de dood van je vader. Het lijkt me erg moeilijk om al op jonge leeftijd beide ouders te moeten missen.
Ik vind de reactie van je vriend egoistisch en lomp. Een relatie heb je in voor- en tegenspoed. Je vriend denkt alleen maar aan "zijn vakantie" en niet aan jouw belang. Ik kan me goed voorstellen dat je bij zo'n reis steun wilt van degene die het meeste voor jou betekent, je vriend. Blijkbaar beteken je voor hem niet zoveel en vindt hij zijn vakantie belangrijker.
zondag 8 juni 2008 om 12:28
Dat hij overspannen is werpt wel een ander licht op de zaak. Dan vind ik het niet zo redelijk meer om te willen dat hij meegaat. Ik kan me zo voorstellen dat je in overspannen toestand nog meer in de stress schiet als je op reis moet, en dan ook nog zo'n emotionele reis.
Ik begrijp je punt wel, maar ik denk dat je vriend maar gewoon thuis moet blijven. Waarschijnlijk oefent hij nu met nee-zeggen en assertief zijn, zoals je al schreef. "ik heb geen zin om vrij te nemen," is wel een lomp argument, maar misschien is het onmacht om werkelijk te verwoorden "ik wil niet, want ik kan het nu niet aan".
Het is lastig als je het beide zwaar hebt, dan is het niet zo vanzelfsprekend meer dat de een de ander steunt. Het is legitiem om de steun van je vriend te willen. Maar hij kan je die nu niet (volledig) geven en dus is het ook legitiem van hem om nee te zeggen tegen jouw verzoek.
Ik begrijp je punt wel, maar ik denk dat je vriend maar gewoon thuis moet blijven. Waarschijnlijk oefent hij nu met nee-zeggen en assertief zijn, zoals je al schreef. "ik heb geen zin om vrij te nemen," is wel een lomp argument, maar misschien is het onmacht om werkelijk te verwoorden "ik wil niet, want ik kan het nu niet aan".
Het is lastig als je het beide zwaar hebt, dan is het niet zo vanzelfsprekend meer dat de een de ander steunt. Het is legitiem om de steun van je vriend te willen. Maar hij kan je die nu niet (volledig) geven en dus is het ook legitiem van hem om nee te zeggen tegen jouw verzoek.
zondag 8 juni 2008 om 13:45
Ik begrijp jou, maar je vriend ook.
Is het misschien mogelijk om allebei 2 weken vrij te nemen en daarvan een paar dagen naar je zus te gaan en je vaders graf. Daarna met je vriend verder gaan en ontspannen ergens moois.
Zo is hij mee en kan je het met hem delen, maar heeft hij wat fijns in het vooruitzicht. Ontspaning en samen erop uit trekken is vast goed voor julie beiden.
Is het misschien mogelijk om allebei 2 weken vrij te nemen en daarvan een paar dagen naar je zus te gaan en je vaders graf. Daarna met je vriend verder gaan en ontspannen ergens moois.
Zo is hij mee en kan je het met hem delen, maar heeft hij wat fijns in het vooruitzicht. Ontspaning en samen erop uit trekken is vast goed voor julie beiden.

zondag 8 juni 2008 om 20:14
quote:wanda_p schreef op 08 juni 2008 @ 12:14:
[...]
Allereerst gecondoleerd met de dood van je vader. Het lijkt me erg moeilijk om al op jonge leeftijd beide ouders te moeten missen.
Ik vind de reactie van je vriend egoistisch en lomp. Een relatie heb je in voor- en tegenspoed. Je vriend denkt alleen maar aan "zijn vakantie" en niet aan jouw belang. Ik kan me goed voorstellen dat je bij zo'n reis steun wilt van degene die het meeste voor jou betekent, je vriend. Blijkbaar beteken je voor hem niet zoveel en vindt hij zijn vakantie belangrijker.Wat een onzin, sinds wanneer moet je in een relatie altijd de zin van een ander doen, waarom weegt wat zij wil zwaarder.... Ja, ze heeft het moeilijk. Je kunt ook denken: verman je maar een keer.
[...]
Allereerst gecondoleerd met de dood van je vader. Het lijkt me erg moeilijk om al op jonge leeftijd beide ouders te moeten missen.
Ik vind de reactie van je vriend egoistisch en lomp. Een relatie heb je in voor- en tegenspoed. Je vriend denkt alleen maar aan "zijn vakantie" en niet aan jouw belang. Ik kan me goed voorstellen dat je bij zo'n reis steun wilt van degene die het meeste voor jou betekent, je vriend. Blijkbaar beteken je voor hem niet zoveel en vindt hij zijn vakantie belangrijker.Wat een onzin, sinds wanneer moet je in een relatie altijd de zin van een ander doen, waarom weegt wat zij wil zwaarder.... Ja, ze heeft het moeilijk. Je kunt ook denken: verman je maar een keer.
zondag 8 juni 2008 om 20:20
quote:wanda_p schreef op 08 juni 2008 @ 12:14:
[...]
Allereerst gecondoleerd met de dood van je vader. Het lijkt me erg moeilijk om al op jonge leeftijd beide ouders te moeten missen.
Ik vind de reactie van je vriend egoistisch en lomp. Een relatie heb je in voor- en tegenspoed. Je vriend denkt alleen maar aan "zijn vakantie" en niet aan jouw belang. Ik kan me goed voorstellen dat je bij zo'n reis steun wilt van degene die het meeste voor jou betekent, je vriend. Blijkbaar beteken je voor hem niet zoveel en vindt hij zijn vakantie belangrijker.
Als je even beter leest, kom je erachter dat vriendlief op dit moment overspannen is en dus helemaal niet zit te wachten op een emotioneel beladen 'vakantie'
Kan me dat heel goed voorstellen, hij heeft nu even genoeg (hoe egoïstisch ook) aan zichzelf
Vind jouw reactie dus eigenlijk behoorlijk lomp
[...]
Allereerst gecondoleerd met de dood van je vader. Het lijkt me erg moeilijk om al op jonge leeftijd beide ouders te moeten missen.
Ik vind de reactie van je vriend egoistisch en lomp. Een relatie heb je in voor- en tegenspoed. Je vriend denkt alleen maar aan "zijn vakantie" en niet aan jouw belang. Ik kan me goed voorstellen dat je bij zo'n reis steun wilt van degene die het meeste voor jou betekent, je vriend. Blijkbaar beteken je voor hem niet zoveel en vindt hij zijn vakantie belangrijker.
Als je even beter leest, kom je erachter dat vriendlief op dit moment overspannen is en dus helemaal niet zit te wachten op een emotioneel beladen 'vakantie'
Kan me dat heel goed voorstellen, hij heeft nu even genoeg (hoe egoïstisch ook) aan zichzelf
Vind jouw reactie dus eigenlijk behoorlijk lomp
Frankly my dear, I don"t give a damn
zondag 8 juni 2008 om 22:29
Even een update. Alles is helemaal uitgepraat. Mijn vriend heeft zelf aangeboden om vakantiedagen op te nemen, hij vond zelf dat hij erg bot had gereageerd. Ik heb hem gezegd dat ik het ook van zijn kant zie (mede dankzij jullie) en dat dat niet hoeft. Afijn we hebben nog niks geboekt, maar dat komt wel goed.
Bedankt voor jullie bijdragen.
Bedankt voor jullie bijdragen.