Relaties
alle pijlers
So into him! (maar ook zo lastig)
dinsdag 10 juni 2008 om 18:10
Om maar meteen met de deur in huis te vallen:
Ik ben ontzettend gek aan het worden op iemand waarvan ik nooit had gedacht dát ik dat zou worden.
Klinkt in eerste instantie hartstikke goed hè? Maar helaas voelt het dat niet steeds.
Godver, ik zit echt met mijn handen in m'n haar. En ook daarover twijfel ik weer; overdrijf ik niet etc.
Nooit had ik gedacht op een type als hij waar ik zo warm voor zou lopen. Hij is niet heel zelfstandig, niet ontzettend ontwikkeld, niet ouder dan ik, , niet iemand bij wie ik (tot op heden) krom kan liggen van het lachen, niet iemand die mij ontzettend doorziet. Etc.
De punten die ik nu noem komen misschien wat kinderachtig over. Maar ik dacht altijd dat het hele belangrijke punten waren voor me waren; punten die ertoe konden bijdragen dat ik helemaal mezelf kon zijn blabla.
Blijkbaar niet dus, want ondanks dat deze zaken allemaal niet zo aanwezig zijn bij hem mis ik hem steeds meer! Ik ken hem nu een maand en we zien elkaar regelmatig. Ik vind hem woestaantrekkelijk en kan me geen lievere vent voorstellen. Veel mannen zijn de revue gepasseerd de afgelopen jaren, maar er was er niet één bij wie ik geaccepteerd voelde. Altijd was er iets om onzeker over te zijn. Bij hem voel ik me goed; hij geeft me aandacht, bevestiging en heeft veel voor me over. Ik hoef niet te twijfelen aan wat hij voor me voelt, want alles voelt oprecht en puur. Geen spelletjes, geen gedonder. Gewoon eens iets dat écht voelt.
Ik merk dat me dat ook veel waard is en dat is natuurlijk erg belangrijk.
Tegelijkertijd merk ik helaas dat ik niet weet hoe het verder moet. Weinig mensen uit mijn omgeving kennen hem en ik ben enigzins huiverig voor de reacties. Simpelweg omdat ik denk dat anderen zich een andere vent bij me voorstellen. Schaamte, zo zou je het kunnen noemen. En dat voelt niet fair. Iets waar ik wel verdrietig van word.
Herkennen mensen deze situatie?
Lijkt me fijn om eens wat ervaringen uit te wisselen.
Ik ben ontzettend gek aan het worden op iemand waarvan ik nooit had gedacht dát ik dat zou worden.
Klinkt in eerste instantie hartstikke goed hè? Maar helaas voelt het dat niet steeds.
Godver, ik zit echt met mijn handen in m'n haar. En ook daarover twijfel ik weer; overdrijf ik niet etc.
Nooit had ik gedacht op een type als hij waar ik zo warm voor zou lopen. Hij is niet heel zelfstandig, niet ontzettend ontwikkeld, niet ouder dan ik, , niet iemand bij wie ik (tot op heden) krom kan liggen van het lachen, niet iemand die mij ontzettend doorziet. Etc.
De punten die ik nu noem komen misschien wat kinderachtig over. Maar ik dacht altijd dat het hele belangrijke punten waren voor me waren; punten die ertoe konden bijdragen dat ik helemaal mezelf kon zijn blabla.
Blijkbaar niet dus, want ondanks dat deze zaken allemaal niet zo aanwezig zijn bij hem mis ik hem steeds meer! Ik ken hem nu een maand en we zien elkaar regelmatig. Ik vind hem woestaantrekkelijk en kan me geen lievere vent voorstellen. Veel mannen zijn de revue gepasseerd de afgelopen jaren, maar er was er niet één bij wie ik geaccepteerd voelde. Altijd was er iets om onzeker over te zijn. Bij hem voel ik me goed; hij geeft me aandacht, bevestiging en heeft veel voor me over. Ik hoef niet te twijfelen aan wat hij voor me voelt, want alles voelt oprecht en puur. Geen spelletjes, geen gedonder. Gewoon eens iets dat écht voelt.
Ik merk dat me dat ook veel waard is en dat is natuurlijk erg belangrijk.
Tegelijkertijd merk ik helaas dat ik niet weet hoe het verder moet. Weinig mensen uit mijn omgeving kennen hem en ik ben enigzins huiverig voor de reacties. Simpelweg omdat ik denk dat anderen zich een andere vent bij me voorstellen. Schaamte, zo zou je het kunnen noemen. En dat voelt niet fair. Iets waar ik wel verdrietig van word.
Herkennen mensen deze situatie?
Lijkt me fijn om eens wat ervaringen uit te wisselen.
dinsdag 10 juni 2008 om 18:17
Hmmm....ik denk gewoon dat je iendelijk hebt gevonden waar iedereen toch naar zoekt....
Misschien is hij gewoon de ware.
Geniet meis, maak je niet druk over wat de buitenwereld wel of niet van hem denkt
Het gaat erom wat JIJ van hem denkt, en dat beschrijf je zelf maar al te goed!
Misschien is hij gewoon de ware.
Geniet meis, maak je niet druk over wat de buitenwereld wel of niet van hem denkt
Het gaat erom wat JIJ van hem denkt, en dat beschrijf je zelf maar al te goed!
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
dinsdag 10 juni 2008 om 18:20
dinsdag 10 juni 2008 om 18:21
waarom zou je je schamen voor iemand die goed voor je is? focus je dan niet op de verkeerde zaken? ik bedoel, ik zou me eerder schamen dat mensen zien dat ik mezelf geef aan iemand die niet goed voor me is (lees de topics hier, er zijn er genoeg) dan iemand waar ik me fijn bij voel..
en mensen die van je houden zullen dat toch ook vinden? dus lijkt me dat ze dan alleen maar blij voor je kunnen zijn! nu jij nog
en mensen die van je houden zullen dat toch ook vinden? dus lijkt me dat ze dan alleen maar blij voor je kunnen zijn! nu jij nog
dinsdag 10 juni 2008 om 18:23
." Simpelweg omdat ik denk dat anderen zich een andere vent bij me voorstellen. "
hoevaak ben jij verbaasd geweest over de partnerkeuze van een vriend/in ?
en je zult gek staan te kijken als je na zou vragen hoeveel dingen aan de partner echt kloppen met het droombeeld.
en ten derde, een mens mag best op zijn oude overtuiging terugkomen, of die bijstellen
hebben die anderen zich ook iets van jou aangetrokken bij hun keus?
hoevaak ben jij verbaasd geweest over de partnerkeuze van een vriend/in ?
en je zult gek staan te kijken als je na zou vragen hoeveel dingen aan de partner echt kloppen met het droombeeld.
en ten derde, een mens mag best op zijn oude overtuiging terugkomen, of die bijstellen
hebben die anderen zich ook iets van jou aangetrokken bij hun keus?
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
dinsdag 10 juni 2008 om 18:28
Niemand weet zo goed wie er bij je past als jij zelf!. Lees je stukje nog eens terug zou ik zeggen. Je voelt je op je gemak bij hem, hij vindt jouw leuk en laat dat ook merken, je vindt hem aantrekkelijk... Wat wil je nog meer!!! Laat die buitenwereld toch. Als ze zien dat jij gelukkig met hem bent en hij goed voor je is, hebben ze niets meer te zeuren.
Als ze dat überhaupt al hebben, want je zegt al bij voorbaat dat ze hem niet zullen zien zitten...
Als ze dat überhaupt al hebben, want je zegt al bij voorbaat dat ze hem niet zullen zien zitten...
dinsdag 10 juni 2008 om 18:29
dinsdag 10 juni 2008 om 18:39
Oké, ik zal even een beschrijving van mijn vriend doen.
Hij heeft tot zijn 29e thuis gewoont, waar mammie alles voor hem deed, koken, strijken, schoonmaken alles. Als gevolg daarvan brengt hij zijn overhemden nog steeds naar zijn moeder om te strijken. Hij kan niet koken, toen wij net iets hadden greep ik zelfs mis naar peper (hij had alleen maar magnetronmaaltijden en knorr wereldpakketen en zelfs daarvan wist hij niet dat als er staat: boontjes koken dat je er dan water bij moet doen).
Hij weet ook totaal niet hoe het huishouden werkt, hoe je dingen handig schoonmaakt enzo.
Klussen of tuinieren kan hij ook al niet. Twee linker handen.
Hij had voor mij alleen maar een vriendin en daarom ook nogal klungelig in bed met zoenen en zo.
Vanwege dit alles was hij natuurlijk superonzeker, nam totaal geen initiatief en wist zich vaak geen houding te geven.
Oh ja en zijn kledingkeuze was en is vreeselijk. Lichtbeige broeken in de winter kan echt niet vind ik.
Hij heeft tot zijn 29e thuis gewoont, waar mammie alles voor hem deed, koken, strijken, schoonmaken alles. Als gevolg daarvan brengt hij zijn overhemden nog steeds naar zijn moeder om te strijken. Hij kan niet koken, toen wij net iets hadden greep ik zelfs mis naar peper (hij had alleen maar magnetronmaaltijden en knorr wereldpakketen en zelfs daarvan wist hij niet dat als er staat: boontjes koken dat je er dan water bij moet doen).
Hij weet ook totaal niet hoe het huishouden werkt, hoe je dingen handig schoonmaakt enzo.
Klussen of tuinieren kan hij ook al niet. Twee linker handen.
Hij had voor mij alleen maar een vriendin en daarom ook nogal klungelig in bed met zoenen en zo.
Vanwege dit alles was hij natuurlijk superonzeker, nam totaal geen initiatief en wist zich vaak geen houding te geven.
Oh ja en zijn kledingkeuze was en is vreeselijk. Lichtbeige broeken in de winter kan echt niet vind ik.
dinsdag 10 juni 2008 om 18:46
Haha, moest lachen om jouw stukje Es
Nou.., wat is er wél leuk aan hem is: ()
- Hij is heel galant (bloemen meenemen, deuren openhouden, me ophalen en thuisbrengen)
- Hij is geinteresseerd in waar ik mee bezig ben en in mijn werk (snapt er niks van, maar dat terzijde )
- Hij is gewéldig in bed!
- Hij is heel sportief en houdt van avontuurlijke dingen (doen), waar ik ook gek op ben
- Hij kán koken
- Zijn kleding is geweldig.
Zoiets?
Oja! En hij vindt me mooi en sexy en zégt dat ook (vaak)! (Fijn!)
En oja; knuffelen, héérlijk
Nou.., wat is er wél leuk aan hem is: ()
- Hij is heel galant (bloemen meenemen, deuren openhouden, me ophalen en thuisbrengen)
- Hij is geinteresseerd in waar ik mee bezig ben en in mijn werk (snapt er niks van, maar dat terzijde )
- Hij is gewéldig in bed!
- Hij is heel sportief en houdt van avontuurlijke dingen (doen), waar ik ook gek op ben
- Hij kán koken
- Zijn kleding is geweldig.
Zoiets?
Oja! En hij vindt me mooi en sexy en zégt dat ook (vaak)! (Fijn!)
En oja; knuffelen, héérlijk
dinsdag 10 juni 2008 om 18:47
Het alles geen foto hoor, waar je zo mooi mogelijk op wil staan. Dat hij niet aan een of ander plaatje voldoet is echt voor niemand belangrijk.
Als je een goed stel bent, dan straal je dat uit, en dan krijg je over het algemeen hele positieve reacties. En als hij je een goed gevoel geeft, moet je juist voor hem kiezen, niet voor mensen waar je juist onzeker van wordt. Doe je dat wel dan blijf je natuurlijk altijd onzeker, duh! terwijl je zelfvertrouwen door een fijne relatie ( waarin je dus ook loyaal bent, en je niet stiekum gaat zitten schamen voor je geweldige vent) enorm kan groeien.
Als je een goed stel bent, dan straal je dat uit, en dan krijg je over het algemeen hele positieve reacties. En als hij je een goed gevoel geeft, moet je juist voor hem kiezen, niet voor mensen waar je juist onzeker van wordt. Doe je dat wel dan blijf je natuurlijk altijd onzeker, duh! terwijl je zelfvertrouwen door een fijne relatie ( waarin je dus ook loyaal bent, en je niet stiekum gaat zitten schamen voor je geweldige vent) enorm kan groeien.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
dinsdag 10 juni 2008 om 18:50
dinsdag 10 juni 2008 om 18:53
quote:Maelys schreef op 10 juni 2008 @ 18:46:
Haha, moest lachen om jouw stukje Es
Nou.., wat is er wél leuk aan hem is: ()
- Hij is heel galant (bloemen meenemen, deuren openhouden, me ophalen en thuisbrengen)
- Hij is geinteresseerd in waar ik mee bezig ben en in mijn werk (snapt er niks van, maar dat terzijde )
- Hij is gewéldig in bed!
- Hij is heel sportief en houdt van avontuurlijke dingen (doen), waar ik ook gek op ben
- Hij kán koken
- Zijn kleding is geweldig.
Zoiets?
Oja! En hij vindt me mooi en sexy en zégt dat ook (vaak)! (Fijn!)
En oja; knuffelen, héérlijk eeeh zou maar oppassen, voor zo'n stuk staan je kennissen in de rij om hem over te nemen
Haha, moest lachen om jouw stukje Es
Nou.., wat is er wél leuk aan hem is: ()
- Hij is heel galant (bloemen meenemen, deuren openhouden, me ophalen en thuisbrengen)
- Hij is geinteresseerd in waar ik mee bezig ben en in mijn werk (snapt er niks van, maar dat terzijde )
- Hij is gewéldig in bed!
- Hij is heel sportief en houdt van avontuurlijke dingen (doen), waar ik ook gek op ben
- Hij kán koken
- Zijn kleding is geweldig.
Zoiets?
Oja! En hij vindt me mooi en sexy en zégt dat ook (vaak)! (Fijn!)
En oja; knuffelen, héérlijk eeeh zou maar oppassen, voor zo'n stuk staan je kennissen in de rij om hem over te nemen
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
dinsdag 10 juni 2008 om 18:57
Oké en nu de redenen waarom ik alsnog heel erg gelukkig ben met hem, wij binnenkort gaan samenwonen en ik hem nooit meer kwijt wil.
Hij was van begin af aan lief. We kennen elkaar van online dating en ik zie hem nog zeenuwachtig staan (ik was weer eens te laat). Ikzelf was ook zeenuwachtig en ik ga dan praten, praten, praten. En hij liet zich lekker meetrekken, er ontstond meteen een leuk gesprek en door hem werd ik rustiger. Hij luisterde echt en was oprecht in mij geinteresserd. Hij was gewoon zo leuk als persoon.
Hij is gewoon een laatbloeier, maar staat nu overal open voor. En daarvoor leunt hij helemaal niet op mij, doet veel dingen alleen. Hij heeft gewoon niet zoveel behoefde aan uitgaan en een grote vriendenkring. Hij staat wel open voor nieuwe contacten, maar zoekt ze niet vanzelf op. Hij is heel rustig en weet heel goed waar hij mee bezig is en kent zichzelf heel goed. Ook wat zijn minpunten.
Ik heb het initiatief moeten nemen zodat het wat werd tussen ons, hij was erg terughoudend, maar dat is helemaal goedgekomen. Ook de seks en zo. Ik heb al met mannen het bed gedeeld die beter wisten waar zij mee bezig waren, maar het met veel minder liefde deden. En hij is een heel goede leerling.
Hiernaast kunnen wij over alles praten, hij is er altijd voor mij, zodra ik een keer zeg dat ik iets lekker vind, staat het de volgende dag in huis.
Juist omdat hij weinig vrienden heeft, is hij heel zuinig op de mensen om hem heen, maar ook vreemden zal hij altijd helpen.
En de huishouding? Hij heeft al heel wat bijgeleerd. En waarom zou zijn moeder niet zijn overhemden strijken? Zij liever dan ik.
Maar het is niet zo dat hij vindt dat een vrouw het huishouden moet doen, hij doet echt alles (als je hem van tevoren uitlegt hoe het moet en dan vergeet hij het ook niet meer, makkelijk zo een vormbare man).
Dus hij is de perfecte man voor mij, bij hem ben ik thuis, word ik rustig en omdat hij zo lief is ben ik het ook voor hem. Ik wil namelijk geen misbruik maken, hij haalt het beste in mij naar boven.
Okay lang genoeg verhaal. Ik hoop dat je er iets aan hebt (en nu eens kijken wat er nog meer voor reacties zijn)
Hij was van begin af aan lief. We kennen elkaar van online dating en ik zie hem nog zeenuwachtig staan (ik was weer eens te laat). Ikzelf was ook zeenuwachtig en ik ga dan praten, praten, praten. En hij liet zich lekker meetrekken, er ontstond meteen een leuk gesprek en door hem werd ik rustiger. Hij luisterde echt en was oprecht in mij geinteresserd. Hij was gewoon zo leuk als persoon.
Hij is gewoon een laatbloeier, maar staat nu overal open voor. En daarvoor leunt hij helemaal niet op mij, doet veel dingen alleen. Hij heeft gewoon niet zoveel behoefde aan uitgaan en een grote vriendenkring. Hij staat wel open voor nieuwe contacten, maar zoekt ze niet vanzelf op. Hij is heel rustig en weet heel goed waar hij mee bezig is en kent zichzelf heel goed. Ook wat zijn minpunten.
Ik heb het initiatief moeten nemen zodat het wat werd tussen ons, hij was erg terughoudend, maar dat is helemaal goedgekomen. Ook de seks en zo. Ik heb al met mannen het bed gedeeld die beter wisten waar zij mee bezig waren, maar het met veel minder liefde deden. En hij is een heel goede leerling.
Hiernaast kunnen wij over alles praten, hij is er altijd voor mij, zodra ik een keer zeg dat ik iets lekker vind, staat het de volgende dag in huis.
Juist omdat hij weinig vrienden heeft, is hij heel zuinig op de mensen om hem heen, maar ook vreemden zal hij altijd helpen.
En de huishouding? Hij heeft al heel wat bijgeleerd. En waarom zou zijn moeder niet zijn overhemden strijken? Zij liever dan ik.
Maar het is niet zo dat hij vindt dat een vrouw het huishouden moet doen, hij doet echt alles (als je hem van tevoren uitlegt hoe het moet en dan vergeet hij het ook niet meer, makkelijk zo een vormbare man).
Dus hij is de perfecte man voor mij, bij hem ben ik thuis, word ik rustig en omdat hij zo lief is ben ik het ook voor hem. Ik wil namelijk geen misbruik maken, hij haalt het beste in mij naar boven.
Okay lang genoeg verhaal. Ik hoop dat je er iets aan hebt (en nu eens kijken wat er nog meer voor reacties zijn)
anoniem_6978 wijzigde dit bericht op 10-06-2008 19:01
Reden: hij en zij is een verschil van maar een letter
Reden: hij en zij is een verschil van maar een letter
% gewijzigd
dinsdag 10 juni 2008 om 19:26
Hoi Maelys,
Ik herken dat gevoel wel een beetje, die 'schaamte'. Hij voldeed vooral niet aan het type waar ik mezelf altijd mee voorgesteld had, en inderdaad ook niet aan het type waarmee mijn omgeving me verwachtte. Het duurde twee maanden voordat ik toch toestemde ons gerommel een relatie te noemen, gewoon omdat ik wíst dat geen man zo goed voor me zou zijn als hij. Een onderbuikbeslissing, eigenlijk. En die verwachtingen, zodra ik die zelf losliet kon ik ook tegenover anderen echt achter onze relatie staan en was het geen enkel probleem (ookal was hij notabene 12 jaar ouder). Mensen van wie ik de grootste vraagtekens verwacht had zeiden na een tijdje dat ze hem zo goed bij me vonden passen...
Dus ik denk dat je gewoon je oorspronkelijke ideaalplaatje bij moet stellen, dan hoef je jezelf nergens meer van te overtuigen..
P.S. met het ideaalplaatje bijstellen bedoel ik niet de lat lager leggen, maar de verwachtingen die je altijd had van wat voor soort man bij jou zou passen loslaten. Dat zijn vaak van die in de puberteit gevormde vaste ideeen waarvan je eigenlijk niet meer weet waar ze op gebaseerd zijn.. Snap je, of ben ik vaag?
Ik herken dat gevoel wel een beetje, die 'schaamte'. Hij voldeed vooral niet aan het type waar ik mezelf altijd mee voorgesteld had, en inderdaad ook niet aan het type waarmee mijn omgeving me verwachtte. Het duurde twee maanden voordat ik toch toestemde ons gerommel een relatie te noemen, gewoon omdat ik wíst dat geen man zo goed voor me zou zijn als hij. Een onderbuikbeslissing, eigenlijk. En die verwachtingen, zodra ik die zelf losliet kon ik ook tegenover anderen echt achter onze relatie staan en was het geen enkel probleem (ookal was hij notabene 12 jaar ouder). Mensen van wie ik de grootste vraagtekens verwacht had zeiden na een tijdje dat ze hem zo goed bij me vonden passen...
Dus ik denk dat je gewoon je oorspronkelijke ideaalplaatje bij moet stellen, dan hoef je jezelf nergens meer van te overtuigen..
P.S. met het ideaalplaatje bijstellen bedoel ik niet de lat lager leggen, maar de verwachtingen die je altijd had van wat voor soort man bij jou zou passen loslaten. Dat zijn vaak van die in de puberteit gevormde vaste ideeen waarvan je eigenlijk niet meer weet waar ze op gebaseerd zijn.. Snap je, of ben ik vaag?
anoniem_62055 wijzigde dit bericht op 10-06-2008 19:29
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
% gewijzigd
dinsdag 10 juni 2008 om 19:28
Mooi verhaal Es; ik herken vooral het stuk met dat ik ook zo tot rust kom bij hem. Omdat het zo ongecompliceerd voelt. Van hem relax ik ofzo.
Niet zelfstandig, omdat hij nog thuis woont. In andere opzichten is hij dat juist weer wel. En met die ontwikkeling bedoel ik zijn algemene ontwikkeling; wat je meekrijgt van het nieuws, wat er speelt, wereldvraagstukken blabla. Daar hebben we het dus ook verder niet over..
Niet zelfstandig, omdat hij nog thuis woont. In andere opzichten is hij dat juist weer wel. En met die ontwikkeling bedoel ik zijn algemene ontwikkeling; wat je meekrijgt van het nieuws, wat er speelt, wereldvraagstukken blabla. Daar hebben we het dus ook verder niet over..
dinsdag 10 juni 2008 om 19:32
Mensen die echt om je geven, en dan bedoel ik echt, die zullen misschien wel minder verbaast op je nieuwe vriend reageeren dan jij nu verwacht. Waarom? Omdat zij je kennen, omdat zij van je houden,
omdat zij zien dat jij gelukkig bent, omdat zij zien dat hij je lief vindt,
omdat jij het verdient hebt....... moet ik nog doorgaan?
Dus heb niet te veel vrees en geniet ervan......
omdat zij zien dat jij gelukkig bent, omdat zij zien dat hij je lief vindt,
omdat jij het verdient hebt....... moet ik nog doorgaan?
Dus heb niet te veel vrees en geniet ervan......
dinsdag 10 juni 2008 om 19:37
Tja, dat nog thuiswonen is idd een minpunt (hoe oud is hij?) Maar ook niet per definitie een no-go. Er zijn immers veel redenen waarom menses nog of weer thuis wonen.
Ik moest in het begin ook aan mijn vriend wennen, je kon zo duidelijk merken dat wij verschillende ervaringen hadden op relatiegebied, omgang met vrienden. Maar het wende snel en iedereen liep met hem weg, al dacht ik ook dat zij hem misschien een rare vogel zouden vinden.
Ik moest in het begin ook aan mijn vriend wennen, je kon zo duidelijk merken dat wij verschillende ervaringen hadden op relatiegebied, omgang met vrienden. Maar het wende snel en iedereen liep met hem weg, al dacht ik ook dat zij hem misschien een rare vogel zouden vinden.
dinsdag 10 juni 2008 om 19:40
Wat je zegt is natuurlijk helemaal waar Libby...
En hij is een stuk jonger dan ik ben Es; op zijn leeftijd niet eens heel gek dat ie nog thuis woont.. dus dat is goed te plaatsen..
Fijn in elk geval dat het bij jou zo meegevallen is! En dat je je gewoon lekker op je gemak kunt voelen bij en met hem.
En hij is een stuk jonger dan ik ben Es; op zijn leeftijd niet eens heel gek dat ie nog thuis woont.. dus dat is goed te plaatsen..
Fijn in elk geval dat het bij jou zo meegevallen is! En dat je je gewoon lekker op je gemak kunt voelen bij en met hem.
dinsdag 10 juni 2008 om 20:14
Ik heb de eerste tijd dat ik iets met mijn vriend had ook verschrikkelijk getwijfeld of ik eigenlijk wel een relatie met hem wilde. En dus mede omdat ik bang was voor de reacties van anderen; hij is veel lager opgeleid dan ik en ziet er in de verste verte niet uit als mijn ideale man. Maar hij is lief, zorgzaam, brengt mij inderdaad helemaal tot rust. Hij voelt precies aan wat ik nodig heb, dringt door tot in mijn kern. Weet dingen te zeggen die ik op dat moment nodig heb, raakt me met hoe hij is. Hij kon echt niet zoenen in het begin (had überhaupt nog niet zoveel ervaring met vrouwen), maar dat is al een flink stuk verbeterd (wat aanwijzingen doen wonderen en hij doet altijd zijn best om mij het in alle opzichten naar de zin te maken). Hij is eerlijk. Inderdaad; geen spelletjes, ik vertrouw hem meer dan 100%, van het begin af aan. Het is echt een gouden vent. Ik heb ook met hem over mijn twijfels gesproken, gezegd dat ik hem geen pijn wilde doen maar dat ik niet zeker was van mijn eigen gevoelens (ook omdat ik er niet lang daarvoor een ramprelatie op had zitten waarvan ik heel veel ellende had gehad). Hij schrok, maar wilde wel de gok wagen. We zijn doorgegaan, en ik vond - en vind - hem een steeds mooier mens worden.
Inmiddels ben ik over al mijn twijfels heen. Ik houd van hem, niet omdat hij perfect is, maar omdat hij perfect is voor mij. En dat is denk ik het belangrijkste. Binnenkort gaan we zelfs trouwen, precies een jaar nadat we elkaar ontmoet hebben. Zó zeker ben ik nu dus van hem en van onze liefde voor elkaar, ondanks alle twijfels die ik in het begin had!
Inmiddels ben ik over al mijn twijfels heen. Ik houd van hem, niet omdat hij perfect is, maar omdat hij perfect is voor mij. En dat is denk ik het belangrijkste. Binnenkort gaan we zelfs trouwen, precies een jaar nadat we elkaar ontmoet hebben. Zó zeker ben ik nu dus van hem en van onze liefde voor elkaar, ondanks alle twijfels die ik in het begin had!
dinsdag 10 juni 2008 om 21:24
