Gestopt met de pil in februari,spannend! Deel 2!

Hallo Meisjes !!



Hier effe snel wat nieuws van het front, later reageer ik wat beter...

Ben gisteravond/vanmorgen ongesteld geworden, had het wel verwacht maar ja...natuurlijk niet gehoopt.

Voordeel is wel dat het precies 28 dagen is nu....heb dus geen last van die ontpillingsshit...

(moet toch ergens iets positiefs uithalen?)



Tot laterrrrrrrr

Naah. Wat een klote weekend! Was t zo'n succevol forum, krijgen we dit.....

Nou meiden, we boemsen gewoon verder hoor! Volgende ronde is het pats-pats-pats allemaal raak voor ons!



Niet dat ik nou goede ervaringen heb met een tweede test, maar Lente, je hebt iets te vroeg getest toch? Ben benieuwd wat jullie beslissing wordt...

Als je toch ochtendurine kunt gebruiken, waag ik me dr misschien toch maar aan. Gelukkig valt t met die temperatuurmeter dus ook op andere wijze te doen. Welke merken gebruik jij?

Andere forum vrienden nog ervaring met dit soort testen? Welk merk? K ga ze vanaaf maar eens op internet bestellen...



Boepie, ook al op vakantie! Lekker hoor. Dat worden een hoop vakantie-baby's! Hmm. Ik moet ook maar eens een vakantie boeken

Dag meisjes



Wat is het lief dat jullie aan me denken..



Gisteren ben ik bij mijn zus op bezoek geweest in West-Vlaanderen. De hele namiddag zat ik op het topje van mijn stoel van de pijn in mijn buik. De pijn zit precies een beetje rechts, kon dan uiteindelijk bijna niet meer plassen en ook iedere keer als ik me neerzette sprong ik haast weer recht van de pijn in mijn (hoe moet je dat nu neerschrijven??) kontgaatje en die pijn pijn gaat heel diep. Toen we naar huis reden lag ik haast te huilen van de pijn in de auto en zijn we voor alle zekerheid naar de spoed gereden. Het was echt bang afwachten op die echo. Wat was er te zien? In mijn baarmoeder heel veel slijm en er zat ook ergens vocht rond mijn baarmoeder (zwarte vlekken) maar (nog) geen vruchtzakje. Ofwel heb ik me misrekend en ben ik pas 4 weken en kan er ook nog niets te zien zijn. Ben ik toch 5 weken zoals ik zelf dacht dan ben ik ofwel een miskraam aan het doen ofwel een buitenbaarmoederlijke zwangerschap want op 5 weken moet er toch al een klein vruchtzakje te zien zijn. Weet je, ik was er van overtuigd dat ik precies wist wanneer ik mijn eisprong heb gehad, namelijk de 25 mei omdat de temperatuur op 26 mei 36,9 was, ik zou dus al 5 weken ver zijn. Dus nu maar hopen dat ik mis ben (en ook mijn thermometer!!!), en ik mijn eisprong toch een weekje later heb gehad zodat ik nu nog maar 4 weken ver ben. Waar die pijn vandaan komt, dat blijft me een raadsel. De waarde van de hcg in mijn bloed (hcg is het toch he?) was gisteren 347. Het verdubbeld om de twee dagen wist ze ons te vertellen, dus het zou kunnen dat ik inderdaad enkele dagen geleden pas aan de innesteling ben begonnen. Je kan zo vroeg al positief testen wist ze me te vertellen. Donderdag moet ik opnieuw op controle en dan gaan ze opnieuw die HCG test doen en een echo. Het moet stijgen natuurlijk, als het daalt is het niet goed en het vruchtje moet dan stilletjesaan te zien zijn in mijn baarmoeder en niet elders natuurlijk. Dus het is bang afwachten. Nog steeds donkerbruin bloedverlies ook.



Zo, mijn verhaal..



Jammer dat hier niemand zwanger is geworden deze maand. Vreemd he, dat je weet dat je vrijt rond je eisprong en dat het dan toch niets is maar iedere maand is een nieuwe kans (wel jammer dat die maanden zo lang duren natuurlijk).



Ik kijk uit naar donderdag natuurlijk. Die erge buikpijn baart me zorgen, steeds denk ik dat een eitje zich aan het innestelen is in mijn eileider of ergens anders in de buikholte. Ik kan me ook haast niet voorstellen dat de innesteling dan pas eergisteren zou zijn begonnen. Herinner je je nog dat ik dacht dat dit allang gebeurd was. Ik hoop echt dat ik me heeeeeeel erg misrekend heb wat die eisprong betreft. We zijn wel blijven vrijen deze keer, tot over een week. Dus het zou best kunnen dat ik een weekje later ben zwanger geworden dan ik zelf heb gedacht.

@Drew, wat een ellende, al die pijn en die onzekerheid. Ik duim heel hard voor je dat het goed komt en dat je heel snel van die vreselijke pijn af ben. Dikke knuffel



En wat een naar weekend voor iedereen die toch weer ongesteld geworden is. Ik had graag de onderste tabel zien groeien maar helaas. Gek he dat je van alles voelt maar dan toch niet zwanger blijkt te zijn. Misschien zijn dat toch allemaal vroege miskramen, want die schijnen er heel veel te zijn. Ik heb wel eens gelezen dat de meeste miskramen niet gemerkt worden omdat je dan nog niet zwanger hebt getest.En zoals hier boven al werd beschreven zo'n eitje en zaadje moeten heel wat doorstaan voor ze daadwerkelijk kunnen gaan uitgroeien tot een kindje.



Zelf wel een lekker weekend gehad, lekker wezen winkelen en verder heerlijk in de tuin. Die regen die ze voorspelde viel bij ons alleen maar 's nachts. Verder de laatste eventuele kansen benut om zwanger te kunnen worden deze maand. Mijn man is gelukkig niet meer zo moe, wel komt hij nog moeilijk klaar, maar we hebben een standje gevonden waarin het elke keer welk lukt dus uiteindelijk komt het dan toch wel goed. Nu begint voor ons de leuke tijd van afwachten weer. Laten die twee weken maar snel voorbijgaan. En voor jullie natuurlijk ook zodat jullie weer productief bezig kunnen gaan. En nog twee weken dan heb ik vakantie, heerlijk, ik heb er helemaal zin in.

Jee Drew, wat ontzettend vervelend die onzekerheid. Ik had ook erge pijn in de eerste weken van mn zwangerschap, echt ook naar het ziekenhuis gereden, zo'n pijn. Ik had obstipatie, het waren bij mij mn darmen.



Ja ik heb wel te vroeg gestest maar 3 dagen... en volgens mij is dat ook weer niet supersuper te vroeg toch? Bedoel, dan zou je toch wel eens een heeeeel licht streepje kunnen zien toch? Ik heb hem net weer eens uit de prullenbak getrokken en ik kan dr wel een tweede streepje op kijken, maar dat lukt niet haha. De controlestreep is wel heeel mooi en duidelijk wehehe.

Ja nou jammer hoor. Wat me wel duidelijk is, is dat ik dus vanaf februari heb geprobeerd, en we zouden wel zien wat het werd. Ik heb me werkelijk maanden lang lopen sufdenken of ik nou wel of niet een tweede zou willen. Deze maanden merkte ik toch wel een lichte teleurstelling als ik dan toch ongesteld werd dus de wens is toch wel iets groter dan ik had verwacht. Ach, ik ga nu heerlijk genieten van 3 weken NL en daarna hebben vriendlief en ik vakantie. Zitten we gezellig bij de schoonouders wahaha, maar goed, dat huis is groot zat en zoveel geluid maken we nie ghegeh.

Ik ben bang dat ik dus nog wel eeeeventjes doorga, maar dat ik de naderende 38 wel voel hijgen in mn nek... en das nieleuk!



Cuore, ook jammer. Weer een ronde verder, maar kop op, het komt goed. Heel klein voordeeltje is dat als je volgende maand zwanger word, j ekindje ergens in maart april wordt geboren, en das de lente dus kun je lekker naar buiten met de kinderwagen. En ben je zelf weer in shape als de zomer begint... ( ja nouja ik probeer de boel ook maar positief te bekijken)



Woesel, de testen die ik gebruik zijn van 123bebe. Moet zeggen dat ze me erg goed bevallen. Ze zijn ook erg gevoelig dus duidelijk te zien wanneer je ei eraan komt. Als je wilt, en je kunt zelf geen andere vinden, dan kan ik ze voor je bestellen en dan stuur ik ze op als ik in NL ben. Zie maar. Ohja, ik koop ze dan wel weer op ebay, want daar zijn ze dus weer even wat goedkoper Jaja ik bblijf hollandsch en op de centen letten haha.



Boepie, balen joh, wij stonden toch als genomineerd deze maand? Om en om, zo was het toch? Nou, dan maar aan de wijn en lekker relaxen in de vakantie. Doet ook een hoop goed! ( ook om evt zwanger te worden trouwens)



Lieselot, alles goed met je? Ga je al snel naar je mannetje toe?



Ik ga eens leuk opruimen... Zondag komen er vrienden weer op visite, gezellig. Die hebben een zoontje, net een week ouder dan Charlotte en dat waren beste vriendjes, heel leuk. Zij is nu weer zwanger van de tweede. Ze is 41 en heeft er wel 2 jaar over gedaan om zwanger te worden. Hij is mijn exvriendje dus wel leuk dat wel met zn allen zo gezellig nog met elkaar omgaan.

Goeiemorgen meiden,



Wat een teleurstelling om te lezen dat er geen nieuwe zwangeren zijn bijgekomen! Ik had hier eerlijk gezegd geen rekening mee gehouden, er waren namelijk zoveel NOD's.

Heel veel sterkte meiden, ik hoop heel erg dat die onderste tabel snel wat wordt uitgebreidt!!



Drew, wat een naar verhaal. Niet alleen de erge pijn lijkt me heel eng, maar vooral de echo en het verhaal eromheen. Kan je dan echt zo vroeg van te voren als positief testen als je bijv. pas 2 dagen geleden je innesteling hebt gehad? Ik ga heel hard voor je duimen, dat je je inderdaad verrekend hebt. En ik hoop ook dat de pijn snel wat afneemt, das toch geen doen zo! En qua pijnstilling mag je waarschijnlijk alleen maar paracetamol he. Laat je je een beetje vertroetelen door je vriend? En hoe is hij hier onder? He bah, sterkte hoor!



Lente, als ik het goed begrijp nog geen positieve test, maar ook nog geen menstruatie? Dan kan er gelukkig nog van alles gebeuren hoor. Volgens mij kan je zo'n zwangerschapstest ook het beste met ochtendurine doen, die is het meest geconcentreerd. Hoop dat je nog wel bij ons blijft hoor, maar heb wel respect voor je keuze als jullie nog maar een maandje door willen blijven gaan!



Woesel, bedoel je qua testen de zwangerschapstesten of de ovulatietesten? Ik heb de testen bij babyboomshop besteld, behoorlijk goedkoop en je krijgt er een hoop. Ze zien er wel een beetje cheapy uit, maar dat doet niet af aan de kwaliteit.

Voorkeur is wel temp meten in die is het meest betrouwbaar, maar als je dit echt heel vervelend vind (wat ik me kan voorstellen!) dan kan je ook iedere ochtend op dezelfde plek testen.



Schrijvertje, fijn zeg dat je menstruatie weer over is. Lijkt me moeilijk om dat netjes af te wachten, ik wil absoluut geen seks in die periode, maar nu kan je gelukkig weer aan de slag. Heb je achteraf trouwens nog steeds die buikklachten of gaat het al beter?



Estherz, gelukkig is je man alweer wat fitter. Tja, je moet het toch met z'n tweeen doen he haha. Wordt een spannende tijd voor jullie!



Boepie en Cuore, jullie ook veel succes voor de komende maand!

He Drew, wat rot allemaal. Ik duim voor je!



En voor allen die ook ongesteld zijn geworden: BAH!!!

Zijn jullie nou ook zo sjaggi? Ik ben zo niet leuk die eerste twee dagen. Heel down en nog steeds niet lekker enzo. Zal blij zijn als we een paar dagen verder zijn.



Lente: ik begrijp het hoor. Ik zit zelf ook al van: moet het nou allemaal nog wel, word ik niet te oud? Maar aan de andere kant vind ik het toch ook weer zo leuk..... (dit heeft ook met mijn ongesteld zijn te maken hoor!)



xx

En Lente: 3 dagen te vroeg is volgens mij toch wel echt 3 dagen te vroeg hahahahah

Hee Fennah, alles goed met jou? Ben je al een klein beetje aan het babykleertjes kopen? Morgen je echo zie ik, succes! Vraag maar of je wat printjes meemag, heb ik ook gedaan, was geen probleem. Die zitten nu geplakt op de eerste pagina van het babyboek.



Jaja Lieselotje.. kweetutkweetut 3 dagen te vroeg, maar goed er staat op die testen dat je 10 dagen na je ei kunt testen, en dat was vanmorgen. En natuurlijk met ochtendurine gehgeh.

We zullen het wel zien, ik voel mn buik alweer trekken dus het zal wel gezellig ongesteld zijn op de 19e.

Oja, ik heb een grappig babyfilmpje op mn hyves gezet, moet je maar even kijken



Dat leeftijdsprobleem, mja ik moet me dr maar overheen zetten dan.. ik heb een 4,5 jaar jonger vriendje dus dan heeft ie nog een wat jongere papa, dan maar zo haha. Maar goed je hebt vrouwen van 38 en oma's van 38 he... en ik word godzijdank nog onderin de 30 geschat, phew.

Volgende maand word het dus niets hier omdat ik in NL zit en vriend in Frankrijk, maar de maand daarop doen we weer eens gezellig mee. Hopelijk ben ik dan nog de enige niet zwangere hier!!

Hai dames,



Even snel v.a. mijn werk.

Helaas storing thuis door dat stomme Ziggo (Casema valt daar nu ook onder)… En nu kan ik het hele weekend al niet internetten… Terwijl ik jullie zo nodig had…:- (



Sorry…



Bedankt voor jullie reactie maar het gaat erg slecht tussen mijn man en mij…

Hij ziet het gewoon niet zitten een 2e erbij. Zij gisteren letterlijk dat hij zich genaaid voelde en dat hij er nog niet aan toe was… Hij wil zelfs misschien een tijdje bij me weg. Ben nog te perplex om er over te praten.

Net alsof ik alle schuld heb…. Hij is geen knokker en denkt dat hij gelukkiger wordt zonder mij en straks zijn twee kindjes denk ik… Het is niet te bevatten… Hij is zo veranderd sinds die bitch (sorry) hem heeft verleid en gek heeft gemaakt met sexverhalen en weet ik niet wat….. Hij denkt echt dat het gras bij haar groener is denk ik of ergens anders…

Het is zo raar. Ondanks alles houd ik van hem. Hij is alleen een erg moeilijke man. Soms ontzettend lief maar soms ook erg koppig, eigenwijs en zwart-wit…

Ik doe echt alles voor hem maar als hij er niet meer in geloofd wat moet ik dan?

Ik kan hem maar niet overtuigen dat ups and downs horen bij een relatie..

En verdorie hij wist dat er een risico was op een zwangerschap..



Dat hij nu zo aan zichzelf denkt vind ik erg moeilijk… Ik probeer afstand te nemen en hem rust te geven om bij zijn gevoel voor mij te komen… Ook vind ik dat hij zijn verantwoordelijkheid moet nemen en niet zomaar zijn zoon en zwangere vrouw in de steek kan laten….



Sorry… ik reageer later op jullie verhalen..

Drew. Ook op die van jou. Ik duim voor je dat het goed mag gaan….



Vanmorgen had ik een echo. Mijn man was wel mee maar leek niet echt ontroerd…

Maar we zagen ons kindje al heel goed en een kloppend hartje… hij/zij trappelde naar het leven… Ik voelde blijdschap maar ook verdriet…

Zo raar dat het voor hem niet welkom is…



En ook zo oneerlijk… Jullie willen allemaal zo graag zwanger worden en ook jullie lieve mannen… En mijn man vindt het allemaal maar vanzelfsprekend en niet waard om voor dit wonder te knokken lijkt het…..



Achteraf zei hij wel dat hij blij was dat het er goed uit zag… Maar hij blijft in zelfmedelijden zitten zo van ik heb het (nog) niet gewild….



Hij heeft het afgelopen vrijdag niet aan zijn moeder verteld (hij heeft geen vader meer), ook niet aan zijn zus… Hij vond het te moeilijk…

Dit dus omdat het slecht ging….

Wel gisteren aan zijn aanstaande zwager (man van zijn zus…). Maar dan meer in het negatieve van ze is zwanger en ik was er niet aan toe…

Ik ben nu dus de boeman en deze zwangerschap is niet meer onbezorgd… Ook niet voor zijn moeder straks….

Ik knok voor dit kindje… Wat er ook gebeurt….

Ik hoop dat hij alsnog er voor wil gaan… Maar hij kan star zijn in zijn vasthoudendheid… Hij denkt dat hij niet meer genoeg voor me voelt om verder te gaan. Dit kindje is geen extra reden om te knokken… Terwijl een aantal weken geleden de passie in alle hevigheid terug was. O.a. omdat ik dus zo mijn best deed om hem te overtuigen van onze gevoelens en mijn liefde voor hem…

Ja zei hij gister, dat was totdat je zwanger was…..



Ik hoop dat jullie het niet erg vinden dat ik het schrijf. Maar ik kan het er met niemand over hebben. Mijn ouders wil ik niet ongerust maken en mijn vriendinnen niet te veel lastig vallen… Na dit verhaal zou ik het zo kort mogelijk houden en ik blijf positief….



Liefs,

Nikiet…

Cuore, jammer dat je ongesteld bent geworden!



Nikiet: Jeetje zeg wat een verhaal. Hij klinkt wel heel hard tegen je zeg. Is er familie waar je terecht kan om even tot rust te komen en weer terug te vinden wat jij voelt en denkt?



Fennah: morgen echo? Spannend. Ik ga voor je duimen.



Drew: Jeetje wat naar voor je zeg deze ervaring. Ik ken de onzekerheid. Lieve Drew als je echt pijn hebt moet je wel meteen aan de bel trekken he. Maar dat doe je vast wel.



En dames, ZO lief dat jullie om mij gestemd hebben!!!

Lieve Nikiet,



Wat een verhaal... Ben er echt van geschrokken. Hoe kan iemand zo met zijn vrouw en kind(eren) omgaan. Dit verdien je toch helemaal niet. In de eerste plaats is het absoluut niet jouw schuld dat hij is vreemd gegaan, dat is en blijft zijn (egoistische) keuze. En je hebt hem zeker niet genaaid! Een kind maak je samen en hij wist dat je zwanger kon raken. Ik vind onbegrijpelijk dat hij niet voor jullie wil vechten nu er nog een kleintje extra in het spel is. En het lijkt me ook zo ontzettend moeilijk voor jou... hoe tegenstrijdig, de blijdschap van een gezonde zwangerschap en dan een man die er zo negatief tegenaan kijkt... Vind het heel moeilijk om je advies te geven, ik heb daar de ervaring niet voor, maar als het je helpt om hier te schrijven, doen! Al schrijf je elke dag hele verhalen, daar zijn we toch voor. Zeker omdat je het met niemand anders kunt delen. En er zijn hier vaste meiden die je wel van goed advies kunnen voorzien. Helaas is relatietherapie dus niks voor jouw man, denk dat je het er wel het beste aandoet om hem een beetje te laten... je hebt er niks aan om mee te worden gesleurd in zijn negatieve spiraal. Oh, ik vind het zo erg voor je, je bent zo'n lieve vrouw en dan word je zo behandeld!

Een hele dikke knuffel en voel je absoluut vrij om hier je verhaal te doen. Weet niet of je er behoefte aan hebt, maar op de pijler relatie lijken ook veel mensen te zitten, die weten hoe met deze situatie om te gaan. Veel sterkte!!

Wat vreselijk Nikiet, en wat een onzin dat hij zich genaaid gevoeld, hij was er toch zelf bij toen jullie vrijde en wist toch ook dat er zonder voorbehoedsmiddelen een kans bestaat op zwangerschap. Het is wel lekker simpel om alles op jou te schuiven. Maar goed daar heb jij nu niets aan. Jij zit met de ellende. Wel proberen te blijven genieten van je zwangerschap hoor. Ik hoop dat jullie er uit komen. Veel proberen te praten en laat hem aangeven hoe hij het dan zou willen. Hie hij het zou willen oplossen. En waarom alles dan eerst wel weer goed leek te gaan. De zwangerschap is er nou eenmaal, maar hoe zou hij nu verder willen, wat kun je doen om er voor te vechten. En ook bij die ander zal alles niet zo groen blijken als het nu lijkt, maar goed daar heb jij niets aan. En natuurlijk mag je hier je verhaal vertellen, ik zou het jammer vinden als we alleen de leuke dingen zouden kunnen delen. We moeten elkaar toch kunnen steunen op zo'n forum. Ik denk aan je en duim voor je dat het goed komt. Liefs Esther en een hele dikke knuffel.

Boepie en Lieselotje, ik was vorige maand ook super sjaggie hoor toen ik ongesteld, terwijl ik daar eigenlijk nooit zo'n last van had, maar teleurstelling en hoop doen toch wel veel met je.

Deze info heb ik van mijn collega dokter:



Het zwangerschapshormoon hCG (human Chorion Gonadotrofine) wordt door het lichaam aangemaakt zodra een vrouw zwanger is.



Dit hormoon is aanwezig vanaf 1 week na de conceptie en verdubbelt elke 1,5 à 2 dagen. Op de eerste dag van de gemiste menstruatie (2 weken na de conceptie) is dit gestegen tot 100mU/l. De piek ligt bij 10 tot 12 weken tussen 30.000 en 200.000 mU/l.

Alle zwangerschapstests berusten op het aantonen van dit hormoon.

De teststof van de zwangerschapstest bevat hCG-antistoffen.

hCG kan in urine worden aangetoond. Dit maakt het eenvoudig om een zwangerschapstest als thuistest uit te voeren.



Een eicel kan tot ongeveer 1 dag na de eisprong worden bevrucht. En sperma behoudt tot ongeveer 5 dagen na de zaadlozing zijn vermogen tot bevruchten. Per cyclus is een vrouw dus gemiddeld 6 dagen vruchtbaar.

Als de rijpe eicel in de eileider een succesvolle ontmoeting heeft gehad met een zaadcel, m.a.w als bevruchting heeft plaatsgehad, gaat het lichaam van de vrouw hCG (humaan Chorion Gonadotrofine)aanmaken, ook zwangerschapshormoon genoemd.



Vooral dat laatste lees ik graag, misschien was ik net bevrucht bij mijn test en ben ik inderdaad pas 4 weken ipv 5 weken. Pijn in mijn buik is wat minder en zachter nu. Je test dus al positief nog voor je eitje is ingenesteld. Als het mis gaat test ik nooit nog op voorhand (zeg ik nu ) maar we hopen weer natuurlijk. En temperatuur meten doe ik ook nooit meer. Vriend was gisteren heel verdrietig, we moesten een uur wachten op de bloedtest en hij kreeg geen woord over zijn lippen. Nu het opnieuw alle kanten opkan (indien ik echt maar 4 weken ben) is hij weer vol hoop natuurlijk. Duim duim duim, ook voor jullie en de komende NOD's.



Aruba, ik ga stemmen op je en het spijt me slecht nieuws te moeten horen. Hoop dat alles nog in orde komt.

He bah, wat een nare situatie Nikiet!. Je zwangeschap zou zo veel rooskleuriger omgeven moeten zijn. En klote dat je niet je verhaal kwijt kon in het weekend! Goed dat je het nu hier doet! Ik zou toch zeggen dat gesprekken met een psycholoog de enige oplossing zijn nu. Wellicht kan je het zo brengen dat je vanwege je zwangerschap nu ondersteuning nodig hebt en dat je dan miscshien via gesprekken kan krijgen en dat het (of hij nu bij je wil blijven of niet) veel uit zou maken als hij bij de gesprekken zou zijn. Als hij echt niet wil, ga dan in godsnaam alleen Nikiet! Dit is niet iets wat je alleen kan handelen. Zonder een zwangerschap is dit al moeilijk en je kunt die stress met al die hormomen moeilijk in je eentje baas…. Aan hem trekken (hem op zijn veratnwoordelijkheden wijzen etc) werk vrees ik alleen maar averechts. Zorg dat je niet aan hem gaat hangen, want hij zal je alleen maar teleurstellen, vrees ik. Elke keer een afwijzing moet je zien te voorkomen. Wij kunnen je op dit forum natuurlijk advies geven en je kunt je ei kwijt, maar een proffessional kan nu vast veel meer voor je doen, meid! Wellicht dat je samen met een therapeut kan leren om hier mee om te gaan, zodat je je iig sterk voelt om dit zonder hem te kunnen doen. Klink misschien als vooruitlopen op een ergste-senario, maar het maakt jou als persoon wel sterker. Hij is het niet waard, maar je kindje wel!. Iig een dikke knuffel een een virtuele nek&schouder-massage!



Hey Lente, dat leeftijdsaspect moet je inderdaad maar eens loslaten. Je dochtertje is ook nog jong, dus een paar jaartjes geleden kon je het ook nog. Nu vast ook nog wel (Ik push niet hoor. Op kraamvisitie in Frankrijk lijkt me alleen zo leuk….)



Lieselotje heeft ook een leuk baby-filmpje op dr hyves. Die moet je echt niet kijken als je op je werk zit. Ik lag echt in een scheur!



En Lieselotje (wel raar trouwens, van alle forum vrienden met een hyves weet ik nu de echte naam, behalve bij jou..hmmm) en Boepie: ik was ook echt vét chagarijnig hoor! donderdag, vrijdag en zaterdag -> niet te genieten. Zaterdag bijna de ganse dag in mn nest gelegen. Ok, k had ook vette koppijn, was een goed excuus. Maar nu ben ik er wel weer overheen…



K zal vanavond eens ovulatie, themperatuur & mannelijkheidsmeter/testen op internet bespeuren. k heb al 2 namen hier gekregen die ik nog niet kende. Ebay...hmm, da's vet ingewikkeld toch?



Estherz, fijn dat jullie een goede stand gevonden hebben! Hopelijk is het ook een productieve test. Een tijdje geleden vond je nog dat je zo allenig achterin de NOD lijst staat. Maar inmiddels ben je dan wel de enige om wie t dan draait hiero It makes you special

Jij test wel vlak voor je vakantie toch nog?



Spannend hoor Drew. Wat een verhaal. Goed dat jullie direct naar de EHBO gereden zijn! Ik duim voor je.

Moet met een kwartier weg en moet m'n spullen nog pakken, maar kon het natuurlijk weer niet laten om nog even snel te reageren....



Cuore, Jij ook al!!! Nou ja, zeg! Wat eerst zo'n vruchtbaar forum leek, zit nu even in een dippie!

Wel fijn dat je schijnbaar niet hoeft te ontpillen. Das echt een voordeel!



Drew, jeetje wat een verhaal zeg! Ik hoop zo voor jullie dat alles goed komt!!! Wat een spannende tijd gaan jullie nu tegemoet!



Estherz, fijnd at bij jullie alles oke is! Voor jullie begint inderaad het wachten nu weer!



Lente, volgens mij is drie dagen echt best heel erg vroeg hoor! Zou het nog even rustig afwachten!



Fennah, alle vage klachtjes zijn weer verdwenen. Heb alleen nog steeds last van de hooikoorts en van vermoeidheid. Maar die buik die kan er weer tegenaan hoor! Straks maar een paar keer actie zonder eisprong, eens kijken hoe we ons dan voelen



Nikiet, Lieve meid, je gaat toch niet je verontschuldigingen aanbieden dat je zo laat reageert, als je in zo'n rotsituatie zit!!! Ik weet even niet zo goed hoe ik je een hart onder de riem moet steken! Het is zo kl*te als je van een man houdt ondanks het feit dat ie ergens anders groener gras zoekt... En als ie dan jullie kindje ook niet lijkt te willen.... Ik hoop echt dat er hoop is voor jullie! Blijven posten he, als dat helpt!!! En als je even niet wil, dan gewoon lekker niet! Sterkte!



Veel knuffeltjes vandaag! Heel veel sterkte voor iedereen!



En natuurlijk voor de NOD'ers!



Tot straks!

lieve dames,



heel erg bedankt voor de lieve reacties...



Ik heb hem vandaag ook een lieve mail gestuurd op zijn hotmail. Maar hij is erg druk blijkbaar en heeft niet gereageerd nog...



Woesel je hebt gelijk dat ik het misschien niet alleen trek. Ik ben ook bang dat ik er psychisch onder door ga als hij echt weg gaat... Heeft ook met mijn verleden te maken....

Alleen heb ik nog nooit een fijne psycholoog gevonden en ik vind het zo ontzettend duur die therapie. We moeten veel zelf betalen en mijn man vindt dat ook al te duur... Zelf heb ik het geld niet met mijn parttime baan... Maar ik overweeg het wel als consessie...

De laatste psycholoog zei tegen mijn man... als je niet meer het idee hebt dat je genoeg gevoel hebt voor elkaar kan je er beter mee stoppen.... en ja dat heeft hij dus onthouden...



Ben blij als de werkdag om is...

Heb een opgezette buik en kan nauwelijks nog geloven wat ik vanmorgen op de echo zag maar kan ook niet vergeten hoeveel pijn mijn man me nu doet....



lfs,

Nikiet

quote:Aruba schreef op 16 juni 2008 @ 11:43:

En dames, ZO lief dat jullie om mij gestemd hebben!!! Je verdient het hoor!

Sjee Nikiet, wat een ellende. Fijn dat de echo goed was, maar de rest van je verhaal 'zuigt' zeg maar.

Ik ben het wel met Woesel eens dat je hem misschien dan maar even met rust moet laten.

Misschien maar even niet praten, misschien hem maar even een week helemaal met rust laten. Ik bedoel hem niet begeren, maar niet praten over problemen. Mannen trekken zich nog verder terug in hun 'hol' als er dingen van ze verwacht worden.

Maar goed, tis ook niet makkelijk om zo ff advies te geven, we kennen elkaar natuurlijk alleen van hier. Ik vind dit soort sitauties alleen zo afschuwelijk voor jou dan. Jij zit er fijn mee.

Trouwens, ik weet niet of het helpt en waar je woont maar wij hadden relatietherapie van stichting Welzijn en dat was dus gratis.

We hadden eerst een betaalde psych maar die beviel niet en ik werd gewezen op dit. Maar eens geprobeerd en het was een leuke meid en had het snel door. Met 4 sessies was het gedaan en toen begrepen we elkaar ook gewoon goed. Dr was ff een ruis zeg maar, en dan kun je blijven schreeuwen naar elkaar, maar dan hoort de ander je boodschap gewoon niet.



Boepie, ja ik zal mn leeftijd niet meer opbrengen.. wordt bietje irritant Maar ja, 38 en zwanger geeft baby op 39 jaar en dan sta je dus bij het hek van de school als 43 jarige met al licht grijzend haar tussen de moeders van 25... Is het kind 20, gaat ie lekker op kamers en dan kun jij met je 60 jaar en je zere rug geen kwast meer vasthouden... Dat is erg overdreven hoor, maar dat is een beetje mijn reden. Gewoon, beetje zielig voor het kind als die wil voetballen met mama en die wil alleen maar lekker in de tuinstoel liggen haha. Datte. Kan ik zelf ook wat aan doen, tis meer het idee. Ik ben de jongste en mijn moeder was 33 toen ze mij kreeg. Ik heb dat altijd vreselijk gevonden haha. Nu niet meer zo hoor, maar ja, oppassen kan ze niet echt ( ze heeft een slechte rug dus kan niet optillen) Dus het heeft ook wel wat praktische redenen. Maar goed, ik kan ook wel voordelen noemen.. maarrrr ik ga lekker madam naar bed brengen en een berg was wegstrijken. Vind ik namelijk zooooooooooooooooooooooooooooooooo leuk!



Sterkte Nikiet, echt rotsituatie...

Nikiet, ik hoop dat ie snel reageer op je mail. Soms is het inderdaad beter om dingen op papier te zetten in een gesprek kan je soms hele belangrijke dingen vergeten door de emoties.

Ik vind het ook heel dubbel; inderdaad als hij je meer naar beneden haalt kan je hem beter kwijt dan rijk zijn, maar ik snap ook je sterkte behoefte om er nog voor te vechten.

Hopelijk kan je een psycholoog vinden die in ieder geval wel vergoedt wordt.



Ik weet even niet meer wie het ook alweer zei, maar het kan denk ik wel kloppen, als je lichaam zoveel signalen afgeeft dat je zwanger bent en je hebt daarna een heftige menstruatie, dan zou dit wellicht een vroege miskraam kunnen zijn. Ik heb namelijk ook gelezen dat heel veel miskramen ongemerkt gebeuren. Het lijkt mij ook heel zwaar om al die signalen te voelen en zeker te weten dat de test gewoon positief moet zijn en dan word je alsnog ongesteld. Logisch die sjaggie bui!