
Wachten, wachten, wachten (deel 3)
vrijdag 25 oktober 2013 om 15:47
Dit is deel drie alweer van het topic: Wachten, wachten, wachten.
Een topic voor mensen met een kinderwens, die vanwege de meest uitlopende redenen nog moet wachten. Hier gaan we verder met kletsen, fantaseren, elkaar een schouder bieden om uit te huilen en afleiding zoeken.
Nieuwe schrijfster zijn van harte welkom, maar let op even het volgende:
- Beginnen vanaf begin 2015 (geldt voor nieuwe schrijfsters)
- Wij hebben een realistische kijk op het leven en op onze kinderwens
- Voor mensen die al begonnen zijn, zijn er andere topics(geldt voor nieuwe schrijfsters)
NaamLeeftijdLeeftijd partnerWanneer beginnen?Waarom wachten?BijzonderhedenTara823132herfst 2014Baan vriend & trouwenflora_2627282016?Sparen & vriend (pas afgestudeerd)Bezigebij23302015/2016Wachten op man & genieten van de tijd met z'n 2tjesInspiratielooos2727najaar 2015Sparenukkie213333dec 2014Uitslag bloedonderzoekunderstatement2526voorjaar/zomer 2015Zekerheid huis & baandrika793527januari 2015groen licht huisartseerst gewacht op vriend & reis
Een topic voor mensen met een kinderwens, die vanwege de meest uitlopende redenen nog moet wachten. Hier gaan we verder met kletsen, fantaseren, elkaar een schouder bieden om uit te huilen en afleiding zoeken.
Nieuwe schrijfster zijn van harte welkom, maar let op even het volgende:
- Beginnen vanaf begin 2015 (geldt voor nieuwe schrijfsters)
- Wij hebben een realistische kijk op het leven en op onze kinderwens
- Voor mensen die al begonnen zijn, zijn er andere topics(geldt voor nieuwe schrijfsters)
NaamLeeftijdLeeftijd partnerWanneer beginnen?Waarom wachten?BijzonderhedenTara823132herfst 2014Baan vriend & trouwenflora_2627282016?Sparen & vriend (pas afgestudeerd)Bezigebij23302015/2016Wachten op man & genieten van de tijd met z'n 2tjesInspiratielooos2727najaar 2015Sparenukkie213333dec 2014Uitslag bloedonderzoekunderstatement2526voorjaar/zomer 2015Zekerheid huis & baandrika793527januari 2015groen licht huisartseerst gewacht op vriend & reis
maandag 4 november 2013 om 15:44
Diep respect voor promovendi...veel mensen zeggen mij altijd dat ze het echt iets voor mij vinden. Ik denk dat ik het wel zou kunnen, maar wordt al ongelukkig bij het idee alleen al: ALLES zelf plannen en ijzeren discipline: heb ik niet van nature (zou dus hangen en wurgen worden).
Maarre hop: gaat je lukken hoor. Zover al gekomen: dat zegt volgens mij een hoop over jouw doorzettingsvermogen!
@ matroes: jaaa dat doen wij ook wel eens: en dan met tent achterin en hopen op goed weer, of het mooie weer achterna Maarrrr de klassieke american roadtrip: met huurauto. Trekt mij ook wel. Dusss tips zijn welkom hoor (maar wel errrrug off topic hier )
(sorry voor alle lettersssss in meervoud, ligt niet aan mijn laptop Ben erg enthousiast vandaaaaaag)
Maarre hop: gaat je lukken hoor. Zover al gekomen: dat zegt volgens mij een hoop over jouw doorzettingsvermogen!
@ matroes: jaaa dat doen wij ook wel eens: en dan met tent achterin en hopen op goed weer, of het mooie weer achterna Maarrrr de klassieke american roadtrip: met huurauto. Trekt mij ook wel. Dusss tips zijn welkom hoor (maar wel errrrug off topic hier )
(sorry voor alle lettersssss in meervoud, ligt niet aan mijn laptop Ben erg enthousiast vandaaaaaag)

maandag 4 november 2013 om 15:55
Nou precies, ik wil ook geen carriere meer in de wetenschap, dus dat scheelt. Maar er knaagt wel iets in me dat ik de promotie nog af wil maken. Dus morgen ga ik het echt, echt, echt weer oppakken. Gister twee solli's de deur uit en vanochtend wakker geworden met koppijn.. dus ik heb even een rustig dagje op de bank met fleecedekentje en veel thee. Heb ik oude babyboom-afleveringen liggen kijken
@Eva; welkom! Ik herken je gevoel, en ben ook al op leeftijd
Maar je hoeft niet heel lang meer te wachten en zo te lezen hebben jullie in principe alles voor elkaar!
@hopp: je kan het !!
@Matroesj, jammer, maar ook begrijpelijk dat jullie het toch nog even uitstellen. Hoop dat je straks snel een baan vindt!
@Reizen: Wij hebben niet echt dat we een bepaalde reis nog willen doen voor we beginnen.. Maar we houden allebei wel van reizen, dus ik denk dat we nog genoeg mooie reisplannen kunnen maken, mochten we om de een of andere reden toch langer wachten..
@Eva; welkom! Ik herken je gevoel, en ben ook al op leeftijd

@hopp: je kan het !!
@Matroesj, jammer, maar ook begrijpelijk dat jullie het toch nog even uitstellen. Hoop dat je straks snel een baan vindt!
@Reizen: Wij hebben niet echt dat we een bepaalde reis nog willen doen voor we beginnen.. Maar we houden allebei wel van reizen, dus ik denk dat we nog genoeg mooie reisplannen kunnen maken, mochten we om de een of andere reden toch langer wachten..
maandag 4 november 2013 om 17:32

maandag 4 november 2013 om 18:43
Nee wij zijn gewoon naar een park gereden en hebben met de ranger een route uitgezocht en die toen gedaan (alleen) En ik was daar al, dus we hebben gewoon een auto gehuurd en zijn gaan rijden. Maar je kan je wandelroute ook van te voren 'boeken'. Dan boek je de kampeerplaatsen.
Hebben jullie ervaring met meerdaagse wandeltochten?
Want onze tochten waren heel leuk en mooi, maar LOEI ZWAAR.
Hebben jullie ervaring met meerdaagse wandeltochten?
Want onze tochten waren heel leuk en mooi, maar LOEI ZWAAR.
maandag 4 november 2013 om 20:47
Welkom EvaViva! Fijn dat jullie alles al voor elkaar hebben. Dat jaartje is zo voorbij! Schrijf maar gezellig hier mee, dan gaat het nog sneller
@roadtrip, lijkt me super gaaf om naar Amerika te gaan! Maar ons spaarpotje is bedoeld voor ons kindje dus een reis gaat het (voorlopig) niet worden.
@promoveren, respect! Lijkt me echt lastig!
@roadtrip, lijkt me super gaaf om naar Amerika te gaan! Maar ons spaarpotje is bedoeld voor ons kindje dus een reis gaat het (voorlopig) niet worden.
@promoveren, respect! Lijkt me echt lastig!
maandag 4 november 2013 om 21:23
@Sealight Dank je. Jij moet net zo lang wachten als ik zie ik in de tabel? Wat is jouw reden precies, als ik mag vragen?
Verstandig dat jullie sparen voor een kindje. Zouden wij misschien ook moeten doen maar wij sparen nog niet heel veel, alleen voor onze reizen.
Mooie reisverhalen trouwens!
@ukkie Haha wat erg die term "op leeftijd', zo zie ik mezelf toch nog niet echt hihi. Maar als ik al die jongere meiden om me heen zwanger zie worden realiseer ik me dat ik toch 'ouder dan gemiddeld' zal zijn als ik zwanger word (als het lukt, natuurlijk). Ook jij moet ongeveer nog even lang wachten als ik Ukkie?
Verstandig dat jullie sparen voor een kindje. Zouden wij misschien ook moeten doen maar wij sparen nog niet heel veel, alleen voor onze reizen.
Mooie reisverhalen trouwens!
@ukkie Haha wat erg die term "op leeftijd', zo zie ik mezelf toch nog niet echt hihi. Maar als ik al die jongere meiden om me heen zwanger zie worden realiseer ik me dat ik toch 'ouder dan gemiddeld' zal zijn als ik zwanger word (als het lukt, natuurlijk). Ook jij moet ongeveer nog even lang wachten als ik Ukkie?

maandag 4 november 2013 om 21:47
@Eva_Viva, dat hangt er nogal vanaf hoe snel het opschiet met het vinden van een nieuwe baan en wanneer vriend en ik gaan samenwonen. We wonen momenteel nog 200 km uit elkaar, en dat vind ik niet echt de ideale situatie. Het liefst zou ik dan als we samenwonen ook wel minstens een half jaar eerst zien hoe dat is, voordat ik ga proberen kinderen te krijgen. Dus ik denk dat het nog wel iets later wordt dan bij jullie.
maandag 4 november 2013 om 22:42
@ Eva, mijn vriend is er nog niet helemaal klaar voor. Al lijkt hij sinds kort een beetje bij te draaien. Verder willen we een behoorlijk bedrag gespaard hebben zodat we alle spullen voor een baby kunnen kopen en nog een hoop overhouden voor onvoorziene situaties.
Maar denk zelf dat het iets later wordt dan zomer 2014. Al hoop ik wel dat we in de zomer kunnen beginnen!
Werken jullie beiden fulltime? En willen jullie ook nog een bepaald bedrag sparen voor jullie ervoor willen gaan?
Maar denk zelf dat het iets later wordt dan zomer 2014. Al hoop ik wel dat we in de zomer kunnen beginnen!
Werken jullie beiden fulltime? En willen jullie ook nog een bepaald bedrag sparen voor jullie ervoor willen gaan?
maandag 4 november 2013 om 23:03
@ukkie Ok, duidelijk! Lijkt me inderdaad wel slim eerst eens even met z'n tweetjes samen te wonen ja.
@sealight Ok wij hebben dus hetzelfde: een man/vriend die er nog niet helemaal klaar voor is. Wij hebben niet echt een doordacht plan qua financiën/spaargeld, misschien naief maar ik denk dat de geldzaken wel zullen loslopen. We werken allebei fulltime en verdienen niet superveel ofzo maar wel best aardig dus dat komt wel goed denk/hoop ik.
Ik heb eens in andere forum topics gekeken hoeveel een"baby uitzet"gemiddeld moet kosten en de bedragen die daar genoemd werden zouden we wel kunnen missen. Enige punt dat mij zorgen baart is dat we een andere auto zouden moeten kopen (een duurdere en grotere) en zòveel spaargeld hebben we zeker niet. Maar dat wil mijn vader ons wel lenen, heeft hij al eens aangeboden.
Verder ga ik er vanuit dat onze uitgaves omlaag gaan tegen de tijd dat we een kind hebben (al die huidige festivals, reizen en etentjes zullen allicht minder worden) dus dat overgebleven geld kunnen we dan in spulletjes/kinderopvangkosten/luiers/? steken...?
@sealight Ok wij hebben dus hetzelfde: een man/vriend die er nog niet helemaal klaar voor is. Wij hebben niet echt een doordacht plan qua financiën/spaargeld, misschien naief maar ik denk dat de geldzaken wel zullen loslopen. We werken allebei fulltime en verdienen niet superveel ofzo maar wel best aardig dus dat komt wel goed denk/hoop ik.
Ik heb eens in andere forum topics gekeken hoeveel een"baby uitzet"gemiddeld moet kosten en de bedragen die daar genoemd werden zouden we wel kunnen missen. Enige punt dat mij zorgen baart is dat we een andere auto zouden moeten kopen (een duurdere en grotere) en zòveel spaargeld hebben we zeker niet. Maar dat wil mijn vader ons wel lenen, heeft hij al eens aangeboden.
Verder ga ik er vanuit dat onze uitgaves omlaag gaan tegen de tijd dat we een kind hebben (al die huidige festivals, reizen en etentjes zullen allicht minder worden) dus dat overgebleven geld kunnen we dan in spulletjes/kinderopvangkosten/luiers/? steken...?

dinsdag 5 november 2013 om 00:14
@hier: etentje was nogal een eye-opener. Vriend kan misschien een grote opdracht binnenhalen, en daarmee een zak met geld. Dat wordt eind dit jaar duidelijk. Als dat doorgaat wil hij in april/mei trouwen (weet niet of dat haalbaar is, een bruiloft plannen in zo'n korte tijd, maar goed) en niet lang daarna voor een kindje gaan!! Ik wist niet wat ik hoorde! Hij vind het wel eng allemaal, maar had zich laatst gerealiseerd dat dat gevoel de komende jaren toch niet gaat verdwijnen. Ik ben alleen bang dat ik nu op de rem ga trappen, omdat ik het financieel allemaal wat zekerder wil hebben dan hij.
Probleem is alleen als hij die opdracht niet binnenhaalt, wat dan. Hij vind het maar stom dat geld ons op moet houden, maar wil ook niet te veel bezuinigen op een bruiloft. Hij wil er desnoods geld voor lenen, maar dat wil ik absoluut niet!
Het wordt dus erg spannend de komende maanden! Maar we hebben het zelfs over kindernamen gehad
Probleem is alleen als hij die opdracht niet binnenhaalt, wat dan. Hij vind het maar stom dat geld ons op moet houden, maar wil ook niet te veel bezuinigen op een bruiloft. Hij wil er desnoods geld voor lenen, maar dat wil ik absoluut niet!
Het wordt dus erg spannend de komende maanden! Maar we hebben het zelfs over kindernamen gehad
dinsdag 5 november 2013 om 00:24
Ooooooooh wat veel geschreven!
@ Evaviva: welkom!
@ Promovendi en andere harde studeerders: even tandjes op elkaar en doorbijten! Respect voor jullie
@ Ephina: wat rot van je ruzie. Meestal is gewoon effe laten rusten en dan later een keer goed uitpraten het beste imo, maar ik ben daar zelf super slecht in
iig.
@ Mattie: omdat ik je zielig vind dat je weer terug bent op het wachtbankje
@ Reizen: ik wil nog een keertje skiles geven, ik wil nog coschappen lopen in Zweden, ik wil nog naar Azië een paar maanden, naar Australië en naar de Cariben. Als ik een kind heb wil ik gewoon doorreizen maar als ze echt nog baby's zijn niet want dat lijkt me vreselijk in het vliegtuig.
@ hier: ik geloof zowaar dat ik zelfstandig mijn rammels heb verminderd. Ik merk dat nu dat de sterfdag van papa was enzo het allemaal toch wel even heel heftig was. Ik probeer dit jaar 80 punten in een jaar te halen, ik train twee keer per week + nog een wedstrijd, ik pas 2-3x per week op, ik merkte dat ik weinig tijd had voor mezelf.
Vrijdag wilde ik de deur uitgaan en opeens was ik bang om ziek te zijn. Nou ben ik inmiddels wel gewend aan de kandidaatsziekte, maar ik had dat sinds april niet meer gehad, dat ik ging googelen op een ziekte, wel soms dat het door mijn hoofd schoot, maar ik kon het heel goed beheersen zeg maar. En opeens zat ik weer te googelen en had ik allerlei doemscenario's in mijn hoofd en er was een halve paniekaanval onderweg toen ik me realiseerde: dit gaat niet goed.
Ik denk dat het een beetje teveel is. De afgelopen jaren heb ik een flinke klap gehad en ik ben weliswaar genezen verklaard wat betreft de ED, maar die hypochondrie was weg en het komt opeens terug en de paniekaanvallen waren weg en het komt opeens terug, het is only a matter of time voordat ik nog verder relapse denk ik. En dat was echt even een wake-up call: ik wil teveel. Bij de uni moet je 60 punten per jaar halen en in het jaar dat papa dood ging had ik er 50 en vorig jaar ook Terwijl ik zoveel verdriet had. Daarom vind ik dat ik er nu best 80 kan. Want het gaat nu zoooo goed met me!
Maar ja, dat goed gaan is gewoon wel nog heel fragiel en daar heb ik me een beetje op verkeken.
Ik heb dus besloten dat ik er niet op ga mikken dit jaar mijn bachelor te halen. Ik wil alles echt goed verwerkt hebben en niet weer paniekaanvallen en hypochondrie en ED, dus waar ik de vorige keren door ging zeg ik nu stop.
Ik ga doen wat ik kan en als ik daardoor een halfjaartje uitloop, so be it.
Maar dit deed me ook realiseren: ik ben pas 23 en ik ben nog niet zo stabiel na de afgelopen twee jaar. Ik heb denk ik nog wel een paar jaar nodig om de druk weer op te kunnen bouwen zodat ik straks kan promoveren, specialiseren, als arts kan werken EN een kind kan hebben. Nu kan ik dat mentaal gezien denk ik helemaal niet aan.
Want zeven dagen per week in de bieb = paniekaanval na 2 maanden. Maar kind is er 24/7.
Dus eigenlijk vind ik het nu wel even fijn dat mijn kinderwens niet voor 2016 gepland staat. Ik ga gewoon eerst weer eens echt goed herstellen, voordat ik van de ene psychische stoornis in de andere rol omdat ik niet goed de tijd neem om te herstellen.
Ik ga me gewoon eens niet te oud voelen om bachelorstudent te zijn, maar van dit jaartje genieten. En het volgende jaartje. En daarna zien we wel weer. Maar opeens is er ruimte in mijn hoofd voor skiles geven, reizen maken, die dingen die ik helemaal niet meer kon zien door mijn tunnelvisie op een baby. Ik ga geen haast meer maken, ik ga eerst eens écht beter worden. En dat betekent niet dat ik ga slacken, maar ik probeerde in een soort race tegen de klok naar een kind in 2016 hebben toe te werken en de haast is een beetje weg. Ik wil dolgraag een kind. Maar pas als ik niet al gestrest raak na 2 maandjes een dubbel vak volgen op de uni.
Ik ben wel ver, psychisch, maar ik ben er gewoon nog niet helemaal. En kapiteintje vindt dit heeeeeeeel moeilijk om toe te geven want het voelt als falen, maar ik geloof dat ik voor het eerst in mijn leven er klaar voor ben om te zeggen: dan maar niet zo perfect als je het zou willen. Maar nu is het wel even mooi geweest. Je kan nu eenmaal niet harder op dit moment.
Dus oud prioriteitenlijstje:
1. AFSTUDEREN
2. BABY
3. AFSTUDEREN & BABY
Nieuw prioriteitenlijstje:
1. Lekker trainen voor de skivakantie + extra basketbaltrainingen inlassen (want van sporten word ik blij)
2. Bachelorthesis veel tijd en aandacht geven (met al die extra vakken wordt het echt een ondergeschoven kindje terwijl me dit juist kans geeft op een publicatie en echt een super leuk onderwerp is dus dat is eeuwig zonde dus de focus gaat meer naar de thesis)
3. Veel tijd met de stuurman doorbrengen want onze laatste date is zo lang geleden dat ik het me niet eens kan herinneren. We leven echt teveel langs elkaar heen op dit moment en ik mis 'ons'. We zien elkaar nog geen een avond in de week op dit moment.
Nou heeeeel verhaal maar ik weet niet, het helpt om het concreet te maken, wat ik denk, dus ik hoop dat jullie het niet erg vinden.
Geen rammelaritis hier dus op dit moment al zal dat volgende week vast weer terug zijn
Nu lekker ins bed met Kat en Poes en Stuurman
@ Evaviva: welkom!
@ Promovendi en andere harde studeerders: even tandjes op elkaar en doorbijten! Respect voor jullie
@ Ephina: wat rot van je ruzie. Meestal is gewoon effe laten rusten en dan later een keer goed uitpraten het beste imo, maar ik ben daar zelf super slecht in

@ Mattie: omdat ik je zielig vind dat je weer terug bent op het wachtbankje
@ Reizen: ik wil nog een keertje skiles geven, ik wil nog coschappen lopen in Zweden, ik wil nog naar Azië een paar maanden, naar Australië en naar de Cariben. Als ik een kind heb wil ik gewoon doorreizen maar als ze echt nog baby's zijn niet want dat lijkt me vreselijk in het vliegtuig.
@ hier: ik geloof zowaar dat ik zelfstandig mijn rammels heb verminderd. Ik merk dat nu dat de sterfdag van papa was enzo het allemaal toch wel even heel heftig was. Ik probeer dit jaar 80 punten in een jaar te halen, ik train twee keer per week + nog een wedstrijd, ik pas 2-3x per week op, ik merkte dat ik weinig tijd had voor mezelf.
Vrijdag wilde ik de deur uitgaan en opeens was ik bang om ziek te zijn. Nou ben ik inmiddels wel gewend aan de kandidaatsziekte, maar ik had dat sinds april niet meer gehad, dat ik ging googelen op een ziekte, wel soms dat het door mijn hoofd schoot, maar ik kon het heel goed beheersen zeg maar. En opeens zat ik weer te googelen en had ik allerlei doemscenario's in mijn hoofd en er was een halve paniekaanval onderweg toen ik me realiseerde: dit gaat niet goed.
Ik denk dat het een beetje teveel is. De afgelopen jaren heb ik een flinke klap gehad en ik ben weliswaar genezen verklaard wat betreft de ED, maar die hypochondrie was weg en het komt opeens terug en de paniekaanvallen waren weg en het komt opeens terug, het is only a matter of time voordat ik nog verder relapse denk ik. En dat was echt even een wake-up call: ik wil teveel. Bij de uni moet je 60 punten per jaar halen en in het jaar dat papa dood ging had ik er 50 en vorig jaar ook Terwijl ik zoveel verdriet had. Daarom vind ik dat ik er nu best 80 kan. Want het gaat nu zoooo goed met me!
Maar ja, dat goed gaan is gewoon wel nog heel fragiel en daar heb ik me een beetje op verkeken.
Ik heb dus besloten dat ik er niet op ga mikken dit jaar mijn bachelor te halen. Ik wil alles echt goed verwerkt hebben en niet weer paniekaanvallen en hypochondrie en ED, dus waar ik de vorige keren door ging zeg ik nu stop.
Ik ga doen wat ik kan en als ik daardoor een halfjaartje uitloop, so be it.
Maar dit deed me ook realiseren: ik ben pas 23 en ik ben nog niet zo stabiel na de afgelopen twee jaar. Ik heb denk ik nog wel een paar jaar nodig om de druk weer op te kunnen bouwen zodat ik straks kan promoveren, specialiseren, als arts kan werken EN een kind kan hebben. Nu kan ik dat mentaal gezien denk ik helemaal niet aan.
Want zeven dagen per week in de bieb = paniekaanval na 2 maanden. Maar kind is er 24/7.
Dus eigenlijk vind ik het nu wel even fijn dat mijn kinderwens niet voor 2016 gepland staat. Ik ga gewoon eerst weer eens echt goed herstellen, voordat ik van de ene psychische stoornis in de andere rol omdat ik niet goed de tijd neem om te herstellen.
Ik ga me gewoon eens niet te oud voelen om bachelorstudent te zijn, maar van dit jaartje genieten. En het volgende jaartje. En daarna zien we wel weer. Maar opeens is er ruimte in mijn hoofd voor skiles geven, reizen maken, die dingen die ik helemaal niet meer kon zien door mijn tunnelvisie op een baby. Ik ga geen haast meer maken, ik ga eerst eens écht beter worden. En dat betekent niet dat ik ga slacken, maar ik probeerde in een soort race tegen de klok naar een kind in 2016 hebben toe te werken en de haast is een beetje weg. Ik wil dolgraag een kind. Maar pas als ik niet al gestrest raak na 2 maandjes een dubbel vak volgen op de uni.
Ik ben wel ver, psychisch, maar ik ben er gewoon nog niet helemaal. En kapiteintje vindt dit heeeeeeeel moeilijk om toe te geven want het voelt als falen, maar ik geloof dat ik voor het eerst in mijn leven er klaar voor ben om te zeggen: dan maar niet zo perfect als je het zou willen. Maar nu is het wel even mooi geweest. Je kan nu eenmaal niet harder op dit moment.
Dus oud prioriteitenlijstje:
1. AFSTUDEREN
2. BABY
3. AFSTUDEREN & BABY
Nieuw prioriteitenlijstje:
1. Lekker trainen voor de skivakantie + extra basketbaltrainingen inlassen (want van sporten word ik blij)
2. Bachelorthesis veel tijd en aandacht geven (met al die extra vakken wordt het echt een ondergeschoven kindje terwijl me dit juist kans geeft op een publicatie en echt een super leuk onderwerp is dus dat is eeuwig zonde dus de focus gaat meer naar de thesis)
3. Veel tijd met de stuurman doorbrengen want onze laatste date is zo lang geleden dat ik het me niet eens kan herinneren. We leven echt teveel langs elkaar heen op dit moment en ik mis 'ons'. We zien elkaar nog geen een avond in de week op dit moment.
Nou heeeeel verhaal maar ik weet niet, het helpt om het concreet te maken, wat ik denk, dus ik hoop dat jullie het niet erg vinden.
Geen rammelaritis hier dus op dit moment al zal dat volgende week vast weer terug zijn

dinsdag 5 november 2013 om 08:08
@J22: topper!
@ kleine kapiteit: Goed zo, lekker bezig hoor. Wat komt dat komt. Geniet van het hier en nu!
Hier: Ik had toch wat problemen met mijn AC? Na contact met huisarts besloten het ding er niet uit te halen maar te laten zitten en dan na mijn stopweek de laatste ring te gebruiken. Misschien gaan we eind november naar NL, misschien haal ik dan wel een nieuw pakje, misschien ook niet. Vind het best spannend om mijn lijf op eigen toeren te zien draaien terwijl we nog niet zwanger willen worden. We lopen natuurlijk wel een risico.
Ik ben wel heel blij dat ik met mijn kerel de laatste tijd wel hele fijne en open gesprekken heb kunnen voeren over onze toekomst en kinderwens. Hij heeft zeker ook een kinderwens, maar blijkbaar werkt dat bij mannen toch net even anders dan bij vrouwen… Ik hoop dat we er de juiste timing voor kunnen vinden. Het is gewoon klote dat je zoekt naar zekerheid (mijn vriend heeft een tijdelijke baan hier en wat daarna gebeurd is nog onduidelijk. Ik werk nauwelijks maar we hebben wel een heul goede spaarpot en een huis in NL om naar terug te keren) maar die nog niet erg kan vinden. Maar ja, zekerheid is ook niet alles. Blergh, lastig.
In NL had ik al familie en vrienden die om de haverklap aankondigde zwanger te zijn, hier niet maar…. Hier motiveert iedereen ons om maar gewoon zwanger te raken, leuk joh! Vrouwen en mannen, ik vind het bijzonder. Misschien vinden zij het wel vreemd dat wij al 12 jaar samen zijn en nog niet getrouwd zijn of een kindje hebben? Het is een heel subtiel: Wordt het niet eens tijd? Haha. Nou, laat ze zich maar vooral richten om mijn mannetje, I am in for it!
@ kleine kapiteit: Goed zo, lekker bezig hoor. Wat komt dat komt. Geniet van het hier en nu!
Hier: Ik had toch wat problemen met mijn AC? Na contact met huisarts besloten het ding er niet uit te halen maar te laten zitten en dan na mijn stopweek de laatste ring te gebruiken. Misschien gaan we eind november naar NL, misschien haal ik dan wel een nieuw pakje, misschien ook niet. Vind het best spannend om mijn lijf op eigen toeren te zien draaien terwijl we nog niet zwanger willen worden. We lopen natuurlijk wel een risico.
Ik ben wel heel blij dat ik met mijn kerel de laatste tijd wel hele fijne en open gesprekken heb kunnen voeren over onze toekomst en kinderwens. Hij heeft zeker ook een kinderwens, maar blijkbaar werkt dat bij mannen toch net even anders dan bij vrouwen… Ik hoop dat we er de juiste timing voor kunnen vinden. Het is gewoon klote dat je zoekt naar zekerheid (mijn vriend heeft een tijdelijke baan hier en wat daarna gebeurd is nog onduidelijk. Ik werk nauwelijks maar we hebben wel een heul goede spaarpot en een huis in NL om naar terug te keren) maar die nog niet erg kan vinden. Maar ja, zekerheid is ook niet alles. Blergh, lastig.
In NL had ik al familie en vrienden die om de haverklap aankondigde zwanger te zijn, hier niet maar…. Hier motiveert iedereen ons om maar gewoon zwanger te raken, leuk joh! Vrouwen en mannen, ik vind het bijzonder. Misschien vinden zij het wel vreemd dat wij al 12 jaar samen zijn en nog niet getrouwd zijn of een kindje hebben? Het is een heel subtiel: Wordt het niet eens tijd? Haha. Nou, laat ze zich maar vooral richten om mijn mannetje, I am in for it!


dinsdag 5 november 2013 om 08:11