Seks
alle pijlers
Minnaar. Deel 22.
donderdag 12 december 2013 om 15:06
Al 21 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
zaterdag 11 januari 2014 om 23:40
zondag 12 januari 2014 om 00:45
ai forbiddenfruit dat is niet mis..............
Wat ellendig zeg. Hoop dat je het een beetje doorstaat en ook de vrijdagen kan handelen, zal lastig zijn.
Wat betreft de mijne....hij houd zich rustiger dan eerder. Maar denk blijkbaar nog wel veel aan me, gezien het aantal berichtjes en mail. Ik reageer koel. Koeler dan anders...........
Laat m maar even gaan zo.
Overigens zijn wij niet gebonden door een vaste relatie. Wij zijn beiden vrijgezel. En zullen dat door omstandigheden ook voorlopig blijven....Ingewikkeld uit te leggen, wij hebben beiden drukke gezinnen met pubers. Het kan gewoon niet 'openbaar'. Vandaar dat ik me bij jullie thuisvoel. Ook in ons geval weet niemand hiervan.
Vind m nu zelf ook wel een beetje een slappeling
Ben van plan dat nog even in mijn hoofd te houden.
Laat m gewoon een tijdje in z'n sop gaarkoken. Kijken hoe lang ie dat vol houd.
Groetjes Minaa1
Wat ellendig zeg. Hoop dat je het een beetje doorstaat en ook de vrijdagen kan handelen, zal lastig zijn.
Wat betreft de mijne....hij houd zich rustiger dan eerder. Maar denk blijkbaar nog wel veel aan me, gezien het aantal berichtjes en mail. Ik reageer koel. Koeler dan anders...........
Laat m maar even gaan zo.
Overigens zijn wij niet gebonden door een vaste relatie. Wij zijn beiden vrijgezel. En zullen dat door omstandigheden ook voorlopig blijven....Ingewikkeld uit te leggen, wij hebben beiden drukke gezinnen met pubers. Het kan gewoon niet 'openbaar'. Vandaar dat ik me bij jullie thuisvoel. Ook in ons geval weet niemand hiervan.
Vind m nu zelf ook wel een beetje een slappeling
Ben van plan dat nog even in mijn hoofd te houden.
Laat m gewoon een tijdje in z'n sop gaarkoken. Kijken hoe lang ie dat vol houd.
Groetjes Minaa1
zondag 12 januari 2014 om 08:53
forbiddenfruit, het ontvrienden etc zegt waarschijnlijk meer over hoe zijn vrouw nu tegen alles aan kijkt dan hijzelf. Als ik me een beetje verplaats, is jou "dumpen" wel het laatste wat hij wil. Toch heeft hij gewoon geen keuze. Zijn vrouw zal eisen alle contacten te verbreken en ms zelfs wel aantoonbaar. Heel makkelijk dus om te zeggen 'kijk, ik heb haar nu gedelete'. Van die vrijdagen wordt idd wel erg spannend. Weet zijn vrouw dat?
Zo ja, dan is de kans groot dat daar ook iets aan gedaan wordt. Hij blijft weg of gaat ergens anders heen. Handhaven is dan m.i onmogelijk.
Weet ze het niet dan zou hij dus wel eens gewoon kunnen verschijnen. Ongetwijfeld afstandelijk zijn. Ook dat herken ik... en de beste reactie: niets doen
Als jij niet gaat 'claimen' dan zal hij vertrouwen krijgen en je ws weer opzoeken voor normaal contact of laten blijken open te staan voor normaal contact, zonder dat hem verweten kan worden initiatief genomen te hebben.
Met normaal contact bedoel ik dan contact om zijn verhaal te kunnen doen wat er mis ging, hoe het nu thuis is etc.
Ben ook wel benieuwd hoe hij hier zelf mee om gaat. Het is nu mea culpa voor en achter wellicht. Om alles te redden. Als dat lukt en het is een jaar (of 2 of 3) verder en alles is vergeven (niet vergeten), wat gebeurt er dan? Of wordt nu ook meteen "het echte probleem" aangepakt en opgelost. Lastige vragen natuurlijk, omdat hij hier niet antwoordt
Kun/wil je zeggen welke "beginnersfout" jullie maakten?
Hele andere vraag ... De begrippen nr1 en nr2 zijn helder, maar ik kwam 1,5 ook tegen... Ben ik nou zo blond of?? Ik weet dus niet wat ermee bedoeld wordt
Zo ja, dan is de kans groot dat daar ook iets aan gedaan wordt. Hij blijft weg of gaat ergens anders heen. Handhaven is dan m.i onmogelijk.
Weet ze het niet dan zou hij dus wel eens gewoon kunnen verschijnen. Ongetwijfeld afstandelijk zijn. Ook dat herken ik... en de beste reactie: niets doen
Als jij niet gaat 'claimen' dan zal hij vertrouwen krijgen en je ws weer opzoeken voor normaal contact of laten blijken open te staan voor normaal contact, zonder dat hem verweten kan worden initiatief genomen te hebben.
Met normaal contact bedoel ik dan contact om zijn verhaal te kunnen doen wat er mis ging, hoe het nu thuis is etc.
Ben ook wel benieuwd hoe hij hier zelf mee om gaat. Het is nu mea culpa voor en achter wellicht. Om alles te redden. Als dat lukt en het is een jaar (of 2 of 3) verder en alles is vergeven (niet vergeten), wat gebeurt er dan? Of wordt nu ook meteen "het echte probleem" aangepakt en opgelost. Lastige vragen natuurlijk, omdat hij hier niet antwoordt
Kun/wil je zeggen welke "beginnersfout" jullie maakten?
Hele andere vraag ... De begrippen nr1 en nr2 zijn helder, maar ik kwam 1,5 ook tegen... Ben ik nou zo blond of?? Ik weet dus niet wat ermee bedoeld wordt
zondag 12 januari 2014 om 09:21
Damntoo, zo zie ik het ook. Ik denk dat hij zijn vrouw wel verteld heeft waar hij mij van kent. Ook al heeft hij haar bedrogen met mij, hij is slecht in het verzinnen van smoezen en is het liefste eerlijk (maar hij heeft haar vast niet alles over ons verteld).
- Krijg toevallig net n sms-je van hem terwijl ik dit schrijf. Na zijn smsje over het ontvrienden had ik gereageerd dat ik dat begrijp, maar dat ik hoopte er wel n x over te praten. Hij reageert nu met een excuses voor zijn botte smsjes en geeft aan dat het praten een x kan. -
Hij moet de donderdagen wel komen. Ik zou het vreselijk voor hem vinden als hij zou moeten stoppen met waar we elkaar van kennen. Het gaat voor hem toch al zo moeilijk worden nu. Zoveel opdrachten die hij af moet hebben er waar zijn hoofd ws niet naar staat.
Het contact zal afstandelijk zijn ja en ik doe daar in mee. Ik hoop alleen niet dat hij negatieve gevoelens t.o.v. mij gaat ontwikkelen. Dat lijkt mij niet ondenkelijk, want dat is makkelijker als je iemand probeert te vergeten/je huwelijk wil redden.
Geen idee wat 1,5 betekent...
- Krijg toevallig net n sms-je van hem terwijl ik dit schrijf. Na zijn smsje over het ontvrienden had ik gereageerd dat ik dat begrijp, maar dat ik hoopte er wel n x over te praten. Hij reageert nu met een excuses voor zijn botte smsjes en geeft aan dat het praten een x kan. -
Hij moet de donderdagen wel komen. Ik zou het vreselijk voor hem vinden als hij zou moeten stoppen met waar we elkaar van kennen. Het gaat voor hem toch al zo moeilijk worden nu. Zoveel opdrachten die hij af moet hebben er waar zijn hoofd ws niet naar staat.
Het contact zal afstandelijk zijn ja en ik doe daar in mee. Ik hoop alleen niet dat hij negatieve gevoelens t.o.v. mij gaat ontwikkelen. Dat lijkt mij niet ondenkelijk, want dat is makkelijker als je iemand probeert te vergeten/je huwelijk wil redden.
Geen idee wat 1,5 betekent...
zondag 12 januari 2014 om 09:52
Minaa, jij oom bedankt. Het is fijn zulke reacties te krijgen.
Je zit zelf ook in een rotsituatie. Wat sterk van je dat je je niet laat meeslepen door de berichtjes van zijn kant. Moeilijk wel lijkt me. Het is idd erg slap om je eerst af te wijzen en dan op deze manier het contact toch warm proberen te houden. Hij kan beter duidelijk zijn en doen wat hij zegt, of als hij er op terug komt, bij je langs komen en bewijzen dat hij je wel wilt.
Je zit zelf ook in een rotsituatie. Wat sterk van je dat je je niet laat meeslepen door de berichtjes van zijn kant. Moeilijk wel lijkt me. Het is idd erg slap om je eerst af te wijzen en dan op deze manier het contact toch warm proberen te houden. Hij kan beter duidelijk zijn en doen wat hij zegt, of als hij er op terug komt, bij je langs komen en bewijzen dat hij je wel wilt.
zondag 12 januari 2014 om 09:58
FF, ik kan me persoonlijk niet voorstellen dat er dan negatieve gevoelens naar jou gaan ontstaan. Tenzij je 'lastig' voor hem wordt, hij het zelf als lastig gaat ervaren. Daarom zei ik eigenlijk ook dat je moet proberen zelf terughoudend te zijn.
Ik denk dat ik dat ook zo zeg omdat ik het omgekeerde heb ervaren. Ik ben long time ago een nr2 relatie gestopt alleen daar was zij niet van gediend. In die tijd ging ik ook scheiden. Ze bleef me van poeslief, zakelijk, tot gruwelijk vervelend lastig vallen. Niets hielp haar, maar het was voor mij echt een drama. Iemand waar je een tijd lang lief en leed mee deelde werd een vreselijk mens. Ik weet wel dat ik lang blind geweest ben, maar zo blind... Nee. Sindsdien snap ik dat er mensen zijn die vreselijke dingen kunnen doen.
Dus ja, als dat het patroon wordt, dan gaat hij jou ook niet aardig meer vinden
Wel fijn dat hij reageert in ieder geval. Ik denk dat dit ook wel een valkuil wordt voor hem, want je bent nog steeds dezelfde en daar was hij toch wel van gecharmeerd.
Ben benieuwd.....
Je komt niet terug op jullie foutje. Hoeft ook niet als je dat niet wilt natuurlijk, maar ben wel beetje benieuwd eerlijk gezegd
Ik denk dat ik dat ook zo zeg omdat ik het omgekeerde heb ervaren. Ik ben long time ago een nr2 relatie gestopt alleen daar was zij niet van gediend. In die tijd ging ik ook scheiden. Ze bleef me van poeslief, zakelijk, tot gruwelijk vervelend lastig vallen. Niets hielp haar, maar het was voor mij echt een drama. Iemand waar je een tijd lang lief en leed mee deelde werd een vreselijk mens. Ik weet wel dat ik lang blind geweest ben, maar zo blind... Nee. Sindsdien snap ik dat er mensen zijn die vreselijke dingen kunnen doen.
Dus ja, als dat het patroon wordt, dan gaat hij jou ook niet aardig meer vinden
Wel fijn dat hij reageert in ieder geval. Ik denk dat dit ook wel een valkuil wordt voor hem, want je bent nog steeds dezelfde en daar was hij toch wel van gecharmeerd.
Ben benieuwd.....
Je komt niet terug op jullie foutje. Hoeft ook niet als je dat niet wilt natuurlijk, maar ben wel beetje benieuwd eerlijk gezegd
zondag 12 januari 2014 om 10:05
minaa, heb je verhaal even op moeten zoeken, maar dat ging soepel
Hoe lang kennen jullie elkaar? Lijkt vrij kort als ik het zo lees, maar hoeft natuurlijk niet.
Ik vind het wel bijzonder dat -uitgaande van kort- hij zo snel al zo reageert. Heeft misschien vervelende ervaringen gehad met iemand die extreem claimde??
Hoe lang kennen jullie elkaar? Lijkt vrij kort als ik het zo lees, maar hoeft natuurlijk niet.
Ik vind het wel bijzonder dat -uitgaande van kort- hij zo snel al zo reageert. Heeft misschien vervelende ervaringen gehad met iemand die extreem claimde??
zondag 12 januari 2014 om 10:34
FF, alles wat hij nu doet is om te voorkomen dat thuis nog verder escaleert en om daar weer zo snel mogelijk enigzins rust in terug te brengen. Alles afkappen met jou, hoort daar bij en nu hij zijn excuses aanbood voor zijn botte smsjes, blijkt dat ook wel. Het is nu het enige dat hij kan doen, lijnen doorknippen en boete doen.
Zijn acties nu hebben niets met jou of jullie contact te maken. Dit is zijn enige optie op dit moment en hij doet het niet expres om jou pijn te doen of zomaar aan de kant te schuiven, al zal het wel zo voelen.
Als de storm is gaan liggen, komt er meer ruimte om te praten en te kijken hoe nu verder. Dat heeft even tijd nodig.
De term 1,5 is een term van Oranje, voor haar lieve minnaar. En nu spreek ik voor haar, maar volgens mij was het omdat hij gevoelsmatig dichterbij stond dan een '2'.
Hier komt een kleine kentering, merk ik, bij mezelf. Er moet iets gebeuren, want zoals het nu gaat met Guus en mij, werkt het niet. Het is allemaal een beetje te makkelijk en te leuk voor hem.
Ik geloof, maar heb geen direct bewijs, dat er thuis iets aan de hand is. Hij functioneert niet in zijn werk en hij is timide, klinkt niet blij en hij is volgens mij weer op weg naar zijn dip van vorig jaar. En ik ben de perfecte afleiding, altijd wel beschikbaar en op afroep en een fijn contrast met de kilte thuis.
We kletsen voornamelijk over seks, wat niet de bedoeling was, maar hij maakt geen tijd om langs te komen.
Hij is stikjaloers als ik op stap ben, en ik heb hem vrijdagavond afgekapt, omdat ik klaar was met zijn joehoe-aandacht-zodatjegeentijdhebtvooranderemannen-berichten en sindsdien heb ik even niets meer laten horen.
Goh, dat ik dit schrijf! Dat had ik een jaar geleden niet gedacht! Het wordt tijd voor duidelijkheid. En hij hoeft echt niet te kiezen tussen thuis en mij, maar er moet wel duidelijkheid komen in ons contact. Dit is te half-half.
Zijn acties nu hebben niets met jou of jullie contact te maken. Dit is zijn enige optie op dit moment en hij doet het niet expres om jou pijn te doen of zomaar aan de kant te schuiven, al zal het wel zo voelen.
Als de storm is gaan liggen, komt er meer ruimte om te praten en te kijken hoe nu verder. Dat heeft even tijd nodig.
De term 1,5 is een term van Oranje, voor haar lieve minnaar. En nu spreek ik voor haar, maar volgens mij was het omdat hij gevoelsmatig dichterbij stond dan een '2'.
Hier komt een kleine kentering, merk ik, bij mezelf. Er moet iets gebeuren, want zoals het nu gaat met Guus en mij, werkt het niet. Het is allemaal een beetje te makkelijk en te leuk voor hem.
Ik geloof, maar heb geen direct bewijs, dat er thuis iets aan de hand is. Hij functioneert niet in zijn werk en hij is timide, klinkt niet blij en hij is volgens mij weer op weg naar zijn dip van vorig jaar. En ik ben de perfecte afleiding, altijd wel beschikbaar en op afroep en een fijn contrast met de kilte thuis.
We kletsen voornamelijk over seks, wat niet de bedoeling was, maar hij maakt geen tijd om langs te komen.
Hij is stikjaloers als ik op stap ben, en ik heb hem vrijdagavond afgekapt, omdat ik klaar was met zijn joehoe-aandacht-zodatjegeentijdhebtvooranderemannen-berichten en sindsdien heb ik even niets meer laten horen.
Goh, dat ik dit schrijf! Dat had ik een jaar geleden niet gedacht! Het wordt tijd voor duidelijkheid. En hij hoeft echt niet te kiezen tussen thuis en mij, maar er moet wel duidelijkheid komen in ons contact. Dit is te half-half.
Heidi, Heidi, Deine Welt sind die Berge - Heidi, Heidi, denn hier oben bist Du zu Haus'
zondag 12 januari 2014 om 10:39
Oh, en helemaal eens met Damntoo, maar ik denk dat sommige mensen nu eenmaal in paniek zo reageren. Dat is lastig in te calculeren van tevoren. Wat je zegt, iemand waar je lief en leed mee deelde, een super contact had en die je vertrouwde, blijkt ineens niet zo stabiel te zijn als er problemen ontstaan.
Ik zag het hier ook gebeuren bij Guus en zijn ons. Ons ging helemaal in de paniekmodus, smste hem talloze berichten met de meest dramatische teksten. Hij schrok zich een hoedje! Gelukkig zakte dat vrij snel af, maar het was voor hem wel een eye opener.. hij was anders gewend met mij..
Oh.. tja.. dat was idd superstom.. Nou ja, het is nu te laat, maar jee zeg.. wat pijnlijk voor haar, maar vooral.. zijn kinderen hadden het ook kunnen zien .
Ik zag het hier ook gebeuren bij Guus en zijn ons. Ons ging helemaal in de paniekmodus, smste hem talloze berichten met de meest dramatische teksten. Hij schrok zich een hoedje! Gelukkig zakte dat vrij snel af, maar het was voor hem wel een eye opener.. hij was anders gewend met mij..
Oh.. tja.. dat was idd superstom.. Nou ja, het is nu te laat, maar jee zeg.. wat pijnlijk voor haar, maar vooral.. zijn kinderen hadden het ook kunnen zien .
Heidi, Heidi, Deine Welt sind die Berge - Heidi, Heidi, denn hier oben bist Du zu Haus'
zondag 12 januari 2014 om 10:55
Nou kort.....niet echt. Al wel een half jaar....
Na die enorme aantrekkingskracht toen we elkaar in het echt tegenkwamen en waar we niets mee gedaan hebben, hebben we alleen virtueel contact gehad, Eerst alleen vriendschappelijk en afstandelijk. Maar later dus op een andere manier.
Zelfs online voelen we die aantrekkingskracht.
En eigenlijk willen we het allebei niet. We kunnen het gewoon niet gebruiken in onze levens zoals ze zijn. We hebben er ook geen tijd voor...zeker niet gezien de afstand.
Daarom weet ook niemand het. Een relatie is gewoon géén optie op dit moment. Voor beide niet.
Maar 'loslaten' lukt mij in ieder geval ook niet.
Heeft iemand van jullie dat ooit gehad zo'n enorme aantrekkingkracht? En dat ook nog naar iemand die je voor de allereerste keer ziet? Jeminee ik ben al 40 geweest! Heb zoiets nog nooit gehad....En dan ook nog van beide kanten. Dat zoiets bestaat. Eigenlijk weet ik niet eens meer goed hoe hij eruit zag in het echt (ja via skype dan nu, hahaha) , dat werd overheerst door die rare enorme magnetische aantrekkingskracht. Ik kon alleen naar zijn ogen en mond kijken. De rest ben ik helemaal 'kwijt' en hij hetzelfde. Zijn lengte b.v. ten opzichte van mij of wat hij aan had. Ik had écht geen idee meer erna.Alleen een enorm gevoel van die moét ik zoenen en de rest natuurlijk. Het water liep me letterlijk in de mond.
Dus nu allemaal lastig.
Want wat richten we aan als we afspreken? Kunnen we het dan nog wel zonder elkaar stellen?
Aan de ene kant snap ik hem wel. Het is té enorm dat gevoel. Niet in de hand te houden ben ik bang.
Aan de andere kant denk ik ook wel...ik wil gewoon sex en wel nu! Dus misschien moet ik hem maar helemaal laten stikken dan gaat het vanzelf wel ooit over.Maar weet niet of dat lukt.
Was het eerst vooral geilheid en lust. Nu is er wat anders bijgekomen....door ons contact (vriendschap of maatje weet het niet goed of verliefdheid geen idee dus.).
Maar zowiezo zien we elkaar in de zomer wederom. Op dat waar we elkaar ook de eerste keer zagen. Is voor ons beiden bijna niet onderuit te komen....
Dus dat wordt dan ook nog een probleempje.
groetjes minaa1
Na die enorme aantrekkingskracht toen we elkaar in het echt tegenkwamen en waar we niets mee gedaan hebben, hebben we alleen virtueel contact gehad, Eerst alleen vriendschappelijk en afstandelijk. Maar later dus op een andere manier.
Zelfs online voelen we die aantrekkingskracht.
En eigenlijk willen we het allebei niet. We kunnen het gewoon niet gebruiken in onze levens zoals ze zijn. We hebben er ook geen tijd voor...zeker niet gezien de afstand.
Daarom weet ook niemand het. Een relatie is gewoon géén optie op dit moment. Voor beide niet.
Maar 'loslaten' lukt mij in ieder geval ook niet.
Heeft iemand van jullie dat ooit gehad zo'n enorme aantrekkingkracht? En dat ook nog naar iemand die je voor de allereerste keer ziet? Jeminee ik ben al 40 geweest! Heb zoiets nog nooit gehad....En dan ook nog van beide kanten. Dat zoiets bestaat. Eigenlijk weet ik niet eens meer goed hoe hij eruit zag in het echt (ja via skype dan nu, hahaha) , dat werd overheerst door die rare enorme magnetische aantrekkingskracht. Ik kon alleen naar zijn ogen en mond kijken. De rest ben ik helemaal 'kwijt' en hij hetzelfde. Zijn lengte b.v. ten opzichte van mij of wat hij aan had. Ik had écht geen idee meer erna.Alleen een enorm gevoel van die moét ik zoenen en de rest natuurlijk. Het water liep me letterlijk in de mond.
Dus nu allemaal lastig.
Want wat richten we aan als we afspreken? Kunnen we het dan nog wel zonder elkaar stellen?
Aan de ene kant snap ik hem wel. Het is té enorm dat gevoel. Niet in de hand te houden ben ik bang.
Aan de andere kant denk ik ook wel...ik wil gewoon sex en wel nu! Dus misschien moet ik hem maar helemaal laten stikken dan gaat het vanzelf wel ooit over.Maar weet niet of dat lukt.
Was het eerst vooral geilheid en lust. Nu is er wat anders bijgekomen....door ons contact (vriendschap of maatje weet het niet goed of verliefdheid geen idee dus.).
Maar zowiezo zien we elkaar in de zomer wederom. Op dat waar we elkaar ook de eerste keer zagen. Is voor ons beiden bijna niet onderuit te komen....
Dus dat wordt dan ook nog een probleempje.
groetjes minaa1
zondag 12 januari 2014 om 10:57
Ik hoop dat je die duidelijkheid snel krijgt Heidi. Goed dat je voor jezelf kiest!
Idd erg pijnlijk voor zijn vrouw. Miss dat ze het hem ooit vergeeft omdat ze zelf (wel lang geleden) ook een x is vreemd gegaan (maar dat was toch anders).
Ze zou aan het werk zijn en nooit eerder terug komen...wel dus.
De kinderen zaten op school. Maar zullen nu vast het nodige meekrijgen helaas...
Idd erg pijnlijk voor zijn vrouw. Miss dat ze het hem ooit vergeeft omdat ze zelf (wel lang geleden) ook een x is vreemd gegaan (maar dat was toch anders).
Ze zou aan het werk zijn en nooit eerder terug komen...wel dus.
De kinderen zaten op school. Maar zullen nu vast het nodige meekrijgen helaas...
zondag 12 januari 2014 om 11:22
Nou ja en dat ze het hem vergeeft omdat ze hun huwelijk ondanks alles de moeite waard vindt om voor te vechten. Ze zullen er misschien wel sterker uit komen. Of het gaat niet werken. Of het blijft zoals het was met een extra negatieve lading (niet echt de omschrijving die ik bedoel) er bij.
En wat mijn huwelijk betreft. Rationeel kan ik niet veel bedenken wat nu zo erg is dat ik vreemd moest gaan. De dingen waar ik last van heb kunnen miss zelfs, met hulp, opgelost worden. Maar ik weet het niet. Het is een gevoelskwestie en ik denk dat dit niet meer kan veranderen ofzo. En daarom weet ik nog niet wat ik met praten kan/wil bereiken. Ook hier zijn er kinderen in het spel en die gaan (al klinkt het vanwege mijn acties tegenstrijdig) voor. Daarvoor laat ik het doorsukkelen. En het is niet heel slecht. Ben nu alleen heel ongelukkig. Wat hier trouwens wel gemerkt wordt. Heb gezegd dat ik me niet lekker voel. Ik twijfel al een paar dagen. Wel iets zeggen/niet iets zeggen (ik zou alleen zeggen dat ik gevoelens voor iemand heb, niet wat ik er mee gedaan heb). Wat zouden jullie doen?
En wat mijn huwelijk betreft. Rationeel kan ik niet veel bedenken wat nu zo erg is dat ik vreemd moest gaan. De dingen waar ik last van heb kunnen miss zelfs, met hulp, opgelost worden. Maar ik weet het niet. Het is een gevoelskwestie en ik denk dat dit niet meer kan veranderen ofzo. En daarom weet ik nog niet wat ik met praten kan/wil bereiken. Ook hier zijn er kinderen in het spel en die gaan (al klinkt het vanwege mijn acties tegenstrijdig) voor. Daarvoor laat ik het doorsukkelen. En het is niet heel slecht. Ben nu alleen heel ongelukkig. Wat hier trouwens wel gemerkt wordt. Heb gezegd dat ik me niet lekker voel. Ik twijfel al een paar dagen. Wel iets zeggen/niet iets zeggen (ik zou alleen zeggen dat ik gevoelens voor iemand heb, niet wat ik er mee gedaan heb). Wat zouden jullie doen?
zondag 12 januari 2014 om 11:42
Tja, Minaa.. Wat wil je? Hoe zie je dit voor je? Zo doorgaan?
Ik begrijp niet zo goed waarom die relatie geen optie is, al zullen er voor jullie redenen zijn. Is het niet zo dat het vooral uit hem komt, dat jullie geen relatie willen? Pubers zijn wel al pubers en geen kleuters meer, ik snap niet waarom dat je tegen zou moeten houden. Hij is nu ook degene die jou niet IRL wil ontmoeten. Misschien is hij vooral bang dat het teleurstellend is, dat de chemie IRL weg blijkt te zijn. Want juist als het echt ZO sterk is, wil je toch bij elkaar zijn en elkaar zien?
Dit is toch ook niet echt een succes op deze manier? Iets klopt er niet, maar ik kan mijn vinger er niet op leggen.
Geen tijd voor vind ik zo'n rare reden. Je hebt toch ook tijd om te skypen/mailen? Je hebt toch tijd voor vrienden?
Weet je zeker dat hij single is?
Die aantrekkingskracht ken ik wel. Ook nog voordat we elkaar IRL ontmoet hadden zelfs, of een foto hadden gezien. IRL bleek het net zo te vonken als online. Was intens en bijzonder, maar is ook weer geeindigd en dat is ook helemaal prima.
FF, het is aan jou wie je wat gaat vertellen. Moet je helemaal zelf weten. Maar als je slechts een deel van het verhaal opbiecht, lieg je alsnog. Zowel tegenover je moeder als je partner. Dan geeft je moeder je advies, over een verhaal dat gewoon niet klopt. Wil je dat? Helpt je dat dan verder?
Als, dan zou ik alles vertellen, niet slechts een opgeleukte versie. Stel dat het uitkomt, dat je stukken weggehouden hebt, dan ben je nog verder van huis.
Of ze hier uit komen, zal de tijd moeten uitwijzen, denk ik. Dat is nu nog te vroeg. Ligt er ook een beetje aan wat er mist, waar de problemen liggen en wat zij wil. Wil ze hem/de relatie nog een kans
geven, of blijkt er, nu ze in gesprek komen, teveel aan te mankeren.
Iig weet ze wel hoe het kan zijn/voelen, om vreemd te gaan, dat kan een voordeel zijn.
Ik begrijp niet zo goed waarom die relatie geen optie is, al zullen er voor jullie redenen zijn. Is het niet zo dat het vooral uit hem komt, dat jullie geen relatie willen? Pubers zijn wel al pubers en geen kleuters meer, ik snap niet waarom dat je tegen zou moeten houden. Hij is nu ook degene die jou niet IRL wil ontmoeten. Misschien is hij vooral bang dat het teleurstellend is, dat de chemie IRL weg blijkt te zijn. Want juist als het echt ZO sterk is, wil je toch bij elkaar zijn en elkaar zien?
Dit is toch ook niet echt een succes op deze manier? Iets klopt er niet, maar ik kan mijn vinger er niet op leggen.
Geen tijd voor vind ik zo'n rare reden. Je hebt toch ook tijd om te skypen/mailen? Je hebt toch tijd voor vrienden?
Weet je zeker dat hij single is?
Die aantrekkingskracht ken ik wel. Ook nog voordat we elkaar IRL ontmoet hadden zelfs, of een foto hadden gezien. IRL bleek het net zo te vonken als online. Was intens en bijzonder, maar is ook weer geeindigd en dat is ook helemaal prima.
FF, het is aan jou wie je wat gaat vertellen. Moet je helemaal zelf weten. Maar als je slechts een deel van het verhaal opbiecht, lieg je alsnog. Zowel tegenover je moeder als je partner. Dan geeft je moeder je advies, over een verhaal dat gewoon niet klopt. Wil je dat? Helpt je dat dan verder?
Als, dan zou ik alles vertellen, niet slechts een opgeleukte versie. Stel dat het uitkomt, dat je stukken weggehouden hebt, dan ben je nog verder van huis.
Of ze hier uit komen, zal de tijd moeten uitwijzen, denk ik. Dat is nu nog te vroeg. Ligt er ook een beetje aan wat er mist, waar de problemen liggen en wat zij wil. Wil ze hem/de relatie nog een kans
geven, of blijkt er, nu ze in gesprek komen, teveel aan te mankeren.
Iig weet ze wel hoe het kan zijn/voelen, om vreemd te gaan, dat kan een voordeel zijn.
Heidi, Heidi, Deine Welt sind die Berge - Heidi, Heidi, denn hier oben bist Du zu Haus'
zondag 12 januari 2014 om 11:52
quote:minaa1 schreef op 12 januari 2014 @ 10:55:
Heeft iemand van jullie dat ooit gehad zo'n enorme aantrekkingkracht? En dat ook nog naar iemand die je voor de allereerste keer ziet? Jeminee ik ben al 40 geweest! Heb zoiets nog nooit gehad....En dan ook nog van beide kanten. Dat zoiets bestaat. Eigenlijk weet ik niet eens meer goed hoe hij eruit zag in het echt (ja via skype dan nu, hahaha) , dat werd overheerst door die rare enorme magnetische aantrekkingskracht. Ik kon alleen naar zijn ogen en mond kijken. De rest ben ik helemaal 'kwijt' en hij hetzelfde. minaa1
Ja, ik ken het gevoel. Ik heb net 1 keer in mijn leven gehad. Exact wat jij beschrijft. Ik kwam hem tegen op mijn eerste werkdag bij een tijdelijk baantje en ik was weg. Poef. Gone. Hij ook. De andere collega's zagen het ook.
Wij waren allebei vrijgezel en het is uiteindelijk een jarenlange knipperlichtrelatie geworden. We bleken het namelijk verder niet perfect met elkaar te kunnen vinden, dus we botsten nogal vaak, waarbij hij vaak afhield vanwege, idd een soort bindingsangst.
Maar elke keer als we elkaar weer tegenkwamen, na een break van maanden, was er direct weer een uitslaande brand. Ik heb uiteindelijk de knoop doorgehakt om er definitief mee te stoppen. Dat lukte me pas toen hij serieus over samenwonen begon te praten, iets dat hij eerder altijd afhield, gehecht aan zijn vrijheid.
Dat is nu 25 jaar geleden ( kort daarna leerde ik mijn man kennen). Maar een paar jaar geleden kwam ik zijn foto tegen in een tijdschrift en mijn hart sloeg over. Nog steeds die indringende, prachtige ogen die mijn bloed deden kolken. Ik ben er zeker van dat als ik hem vandaag tegen zou komen, ik weer over zou lopen van pure lust en het liefst direct de kleren van zijn lijf zou scheuren. Ik heb mijn vriendinnen ook de foto laten zien en zij merkten op dat hij pure seks uitstraalde. Dat vond ik ook, maar ja, ik was bevooroordeeld. Hij was trouwens ook erg goed in bed, dus na de eerste keer wist ik zeker dat ik meer wilde.
Maar ik weet wel dat dit instant-verlusten niets zegt over de mogelijkheid van een echte relatie. Het is eerder lust op het eerste gezicht dan verliefdheid op het eerste gezicht en al helemaal niet liefde op het eerste gezicht.
Heeft iemand van jullie dat ooit gehad zo'n enorme aantrekkingkracht? En dat ook nog naar iemand die je voor de allereerste keer ziet? Jeminee ik ben al 40 geweest! Heb zoiets nog nooit gehad....En dan ook nog van beide kanten. Dat zoiets bestaat. Eigenlijk weet ik niet eens meer goed hoe hij eruit zag in het echt (ja via skype dan nu, hahaha) , dat werd overheerst door die rare enorme magnetische aantrekkingskracht. Ik kon alleen naar zijn ogen en mond kijken. De rest ben ik helemaal 'kwijt' en hij hetzelfde. minaa1
Ja, ik ken het gevoel. Ik heb net 1 keer in mijn leven gehad. Exact wat jij beschrijft. Ik kwam hem tegen op mijn eerste werkdag bij een tijdelijk baantje en ik was weg. Poef. Gone. Hij ook. De andere collega's zagen het ook.
Wij waren allebei vrijgezel en het is uiteindelijk een jarenlange knipperlichtrelatie geworden. We bleken het namelijk verder niet perfect met elkaar te kunnen vinden, dus we botsten nogal vaak, waarbij hij vaak afhield vanwege, idd een soort bindingsangst.
Maar elke keer als we elkaar weer tegenkwamen, na een break van maanden, was er direct weer een uitslaande brand. Ik heb uiteindelijk de knoop doorgehakt om er definitief mee te stoppen. Dat lukte me pas toen hij serieus over samenwonen begon te praten, iets dat hij eerder altijd afhield, gehecht aan zijn vrijheid.
Dat is nu 25 jaar geleden ( kort daarna leerde ik mijn man kennen). Maar een paar jaar geleden kwam ik zijn foto tegen in een tijdschrift en mijn hart sloeg over. Nog steeds die indringende, prachtige ogen die mijn bloed deden kolken. Ik ben er zeker van dat als ik hem vandaag tegen zou komen, ik weer over zou lopen van pure lust en het liefst direct de kleren van zijn lijf zou scheuren. Ik heb mijn vriendinnen ook de foto laten zien en zij merkten op dat hij pure seks uitstraalde. Dat vond ik ook, maar ja, ik was bevooroordeeld. Hij was trouwens ook erg goed in bed, dus na de eerste keer wist ik zeker dat ik meer wilde.
Maar ik weet wel dat dit instant-verlusten niets zegt over de mogelijkheid van een echte relatie. Het is eerder lust op het eerste gezicht dan verliefdheid op het eerste gezicht en al helemaal niet liefde op het eerste gezicht.
zondag 12 januari 2014 om 11:54
quote:forbiddenfruit schreef op 12 januari 2014 @ 11:22:
Nou ja en dat ze het hem vergeeft omdat ze hun huwelijk ondanks alles de moeite waard vindt om voor te vechten. Ze zullen er misschien wel sterker uit komen. Of het gaat niet werken. Of het blijft zoals het was met een extra negatieve lading (niet echt de omschrijving die ik bedoel) er bij.
En wat mijn huwelijk betreft. Rationeel kan ik niet veel bedenken wat nu zo erg is dat ik vreemd moest gaan. De dingen waar ik last van heb kunnen miss zelfs, met hulp, opgelost worden. Maar ik weet het niet. Het is een gevoelskwestie en ik denk dat dit niet meer kan veranderen ofzo. En daarom weet ik nog niet wat ik met praten kan/wil bereiken. Ook hier zijn er kinderen in het spel en die gaan (al klinkt het vanwege mijn acties tegenstrijdig) voor. Daarvoor laat ik het doorsukkelen. En het is niet heel slecht. Ben nu alleen heel ongelukkig. Wat hier trouwens wel gemerkt wordt. Heb gezegd dat ik me niet lekker voel. Ik twijfel al een paar dagen. Wel iets zeggen/niet iets zeggen (ik zou alleen zeggen dat ik gevoelens voor iemand heb, niet wat ik er mee gedaan heb). Wat zouden jullie doen?
Ff, wat heb je er een zootje van gemaakt met je minnaar zeg. Het is echt heel dom om daar af te spreken. Wat was er gebeurt als ze een half uur later thuis was gekomen? Had ze jullie dan wel naakt in bed betrapt? In de omgeving die voor haar veilig zou moeten zijn? Maar misschien is ze ook wel opgelucht, kan ze die slappe zak eindelijk lozen. Of is hij opgelucht en hoopt hij dat ze hem eruit zet. Of gaat ze op zoek naar wie jij bent en belt ze je man. En zo kan ik nog wel wat scenario's bedenken die allemaal mogelijk zijn. (Heb gisteren het boek met interviews met minnaressen van Astrid Joosten gelezen, toch wel weer verhelderend).
Wat moet je thuis doen? Daar ligt nu in ieder geval je verantwoordelijkheid. Het minste waar je man en kinderen recht op hebben, is dat jij aangeeft hoe jij je voelt in deze relatie. Ga praten, ga het gesprek aan. Als een persoon niet heel erg tevreden is in een relatie en wat mist, is dat bij de ander ook vaak wel zo. Die behoeftes hoeven niet op hetzelfde vlak te liggen, vaak juist niet. Door met elkaar te praten creëer je openingen. Misschien hoef je niks te vertellen over je minnaar, over je verliefdheid enz. Die informatie kan je man ook heel ongelukkig maken en het gesprek vertroebelen, maar dat kun je het beste zelf inschatten denk ik.
Heidi, Guus gaat je steeds meer claimen? Ik heb de indruk dat je het op zich prima kunt handelen, waarom zou je dan nu ineens meer duidelijkheid willen? Voor Guus zijn welzijn, omdat het anders misschien weer slecht met hem gaat en hij keuzes moet gaan maken? Of wil je die duidelijkheid voor jezelf? Ik ben wel een beetje verbaasd in ieder geval, ik dacht dat je wel tevreden was met de status quo op dit moment.
1,5 is inderdaad een term van mij. Ik heb een open relatie en hou van twee mannen, nr 1 en 1,5. Voor de spanning, het spel of whatever ben ik voor beide niet exclusief en flirt/zoen/loeder ik er soms nog wel een beetje bij. Om het hier overzichtelijk te houden is er een 1 en een 1,5 en de rest is nr 2 of krijgt een andere toepasselijke naam. 1,5 heeft ook een open relatie. We zijn vorig jaar flink te ver gegaan in tijd en aandacht voor elkaar, zijn daarin ook grenzen over gegaan richting onze partners en hebben een aantal flinke stappen terug moeten doen, zoekend naar nieuw evenwicht en ruimte. Op dit moment heb ik er vertrouwen in dat dat wel goed gaat komen, maar het heeft veel tijd nodig. In de tussentijd flirt ik gewoon verder en geniet ik van wat op mijn pad komt.
Nou ja en dat ze het hem vergeeft omdat ze hun huwelijk ondanks alles de moeite waard vindt om voor te vechten. Ze zullen er misschien wel sterker uit komen. Of het gaat niet werken. Of het blijft zoals het was met een extra negatieve lading (niet echt de omschrijving die ik bedoel) er bij.
En wat mijn huwelijk betreft. Rationeel kan ik niet veel bedenken wat nu zo erg is dat ik vreemd moest gaan. De dingen waar ik last van heb kunnen miss zelfs, met hulp, opgelost worden. Maar ik weet het niet. Het is een gevoelskwestie en ik denk dat dit niet meer kan veranderen ofzo. En daarom weet ik nog niet wat ik met praten kan/wil bereiken. Ook hier zijn er kinderen in het spel en die gaan (al klinkt het vanwege mijn acties tegenstrijdig) voor. Daarvoor laat ik het doorsukkelen. En het is niet heel slecht. Ben nu alleen heel ongelukkig. Wat hier trouwens wel gemerkt wordt. Heb gezegd dat ik me niet lekker voel. Ik twijfel al een paar dagen. Wel iets zeggen/niet iets zeggen (ik zou alleen zeggen dat ik gevoelens voor iemand heb, niet wat ik er mee gedaan heb). Wat zouden jullie doen?
Ff, wat heb je er een zootje van gemaakt met je minnaar zeg. Het is echt heel dom om daar af te spreken. Wat was er gebeurt als ze een half uur later thuis was gekomen? Had ze jullie dan wel naakt in bed betrapt? In de omgeving die voor haar veilig zou moeten zijn? Maar misschien is ze ook wel opgelucht, kan ze die slappe zak eindelijk lozen. Of is hij opgelucht en hoopt hij dat ze hem eruit zet. Of gaat ze op zoek naar wie jij bent en belt ze je man. En zo kan ik nog wel wat scenario's bedenken die allemaal mogelijk zijn. (Heb gisteren het boek met interviews met minnaressen van Astrid Joosten gelezen, toch wel weer verhelderend).
Wat moet je thuis doen? Daar ligt nu in ieder geval je verantwoordelijkheid. Het minste waar je man en kinderen recht op hebben, is dat jij aangeeft hoe jij je voelt in deze relatie. Ga praten, ga het gesprek aan. Als een persoon niet heel erg tevreden is in een relatie en wat mist, is dat bij de ander ook vaak wel zo. Die behoeftes hoeven niet op hetzelfde vlak te liggen, vaak juist niet. Door met elkaar te praten creëer je openingen. Misschien hoef je niks te vertellen over je minnaar, over je verliefdheid enz. Die informatie kan je man ook heel ongelukkig maken en het gesprek vertroebelen, maar dat kun je het beste zelf inschatten denk ik.
Heidi, Guus gaat je steeds meer claimen? Ik heb de indruk dat je het op zich prima kunt handelen, waarom zou je dan nu ineens meer duidelijkheid willen? Voor Guus zijn welzijn, omdat het anders misschien weer slecht met hem gaat en hij keuzes moet gaan maken? Of wil je die duidelijkheid voor jezelf? Ik ben wel een beetje verbaasd in ieder geval, ik dacht dat je wel tevreden was met de status quo op dit moment.
1,5 is inderdaad een term van mij. Ik heb een open relatie en hou van twee mannen, nr 1 en 1,5. Voor de spanning, het spel of whatever ben ik voor beide niet exclusief en flirt/zoen/loeder ik er soms nog wel een beetje bij. Om het hier overzichtelijk te houden is er een 1 en een 1,5 en de rest is nr 2 of krijgt een andere toepasselijke naam. 1,5 heeft ook een open relatie. We zijn vorig jaar flink te ver gegaan in tijd en aandacht voor elkaar, zijn daarin ook grenzen over gegaan richting onze partners en hebben een aantal flinke stappen terug moeten doen, zoekend naar nieuw evenwicht en ruimte. Op dit moment heb ik er vertrouwen in dat dat wel goed gaat komen, maar het heeft veel tijd nodig. In de tussentijd flirt ik gewoon verder en geniet ik van wat op mijn pad komt.
zondag 12 januari 2014 om 12:52
Minaa, je gevoelens klinken heel mooi en oprecht maar het is als paarlen voor de zwijnen, de man heeft bindingsangst en dat heeft hij zelfs toegegeven dus dit gaat geen kant op. Ik vind zijn contact zoeken met jou trouwens niet kies. Hij heeft aangegeven geen real live meet te willen maar houdt je wel dusdanig aan het lijntje dat jij op afroep blijft. Spelletjes... don't like it.
Ff, inderdaad een lekker zootje. Bedenk heel goed wat je thuis nog wilt. Natuurlijk lijkt je man nu een saaie hork en de rest van je leven ook. Gras..buren..groen.
Met iemand praten lijkt me geen overbodige luxe maar belast je man in dit stadium hier nog even niet mee. Er zijn mensen die hun professie gemaakt hebben van luisteren naar anderen. Dat wil nog wel eens helpen.
*gooit tel nr van dokter Rossi toe*
Heidiejte toch! Ik ben een beetje als Oranje, stumt en ameesd. Wat is er aan het handje?
Half half? Guus niet blij en gelukkig? Iets thuis gebeurt? Praten over seks maar geen meet?
Waar zit je onrust?
Ff, inderdaad een lekker zootje. Bedenk heel goed wat je thuis nog wilt. Natuurlijk lijkt je man nu een saaie hork en de rest van je leven ook. Gras..buren..groen.
Met iemand praten lijkt me geen overbodige luxe maar belast je man in dit stadium hier nog even niet mee. Er zijn mensen die hun professie gemaakt hebben van luisteren naar anderen. Dat wil nog wel eens helpen.
*gooit tel nr van dokter Rossi toe*
Heidiejte toch! Ik ben een beetje als Oranje, stumt en ameesd. Wat is er aan het handje?
Half half? Guus niet blij en gelukkig? Iets thuis gebeurt? Praten over seks maar geen meet?
Waar zit je onrust?
zondag 12 januari 2014 om 12:56
Minaa, ik vind dat Heidi wel goede vragen stelt. Ik ben daar ook benieuwd naar.
Alles vertellen gaat me nu nog niet lukken. Dan is het ook hier crisis. Misschien is dat wel nodig hoor, ik weet het niet, maar ik ben bang dat ik alles dan meteen kapot maak. Dan liever de optie van Oranje. Wat ik lastig vind is wat ik moet zeggen (maar ik val in herhaling): 'ehh man, ik vind onze relatie niet meer zo fijn' 'waarom dan?' 'nou het is een gevoel...."'of ik kom met voorbeelden waar ik tegen aan loop en dan komt hij terecht met voorbeelden waar hij tegen aa loopt, maar dan weet ik nu al dat hij de hele essentie gaat missen en zwaar geïrriteerd raakt van mijn ergernissen en 'problemen'. Hij gaat de essentie ook missen omdat ik m dat ws niet goed duidelijk kan maken.
Wat dat betreft is alles opbiechten wel een goed idee. Dan is er in ieder geval iets duidelijk...
Ja Oranje, ik heb er een behoorlijk zooitje van gemaakt. We zouden niet in bed beland zijn. Dat maakt voor de situatie niet meer uit. Mss wel voor het gevoel van zijn vrouw, maar vast niet heel veel.
Hij zal niet opgelucht zijn als ze hem er uit zet. En zij opgelucht als ze die slappe zak kan lozen? Dan zal mijn man dat ook wel zijn als hij mij er uit kan zetten als ik alles vertel.
Ben niet zo bang dat ze mijn man opzoekt. En als dat wel is, dan moet het zo zijn. Dan wordt de keuze om het mijn man te vertellen voor mij gemaakt. Ben ik daar van af. (ja ik ben slap, vind mezelf ook een enorme trut)
Alles vertellen gaat me nu nog niet lukken. Dan is het ook hier crisis. Misschien is dat wel nodig hoor, ik weet het niet, maar ik ben bang dat ik alles dan meteen kapot maak. Dan liever de optie van Oranje. Wat ik lastig vind is wat ik moet zeggen (maar ik val in herhaling): 'ehh man, ik vind onze relatie niet meer zo fijn' 'waarom dan?' 'nou het is een gevoel...."'of ik kom met voorbeelden waar ik tegen aan loop en dan komt hij terecht met voorbeelden waar hij tegen aa loopt, maar dan weet ik nu al dat hij de hele essentie gaat missen en zwaar geïrriteerd raakt van mijn ergernissen en 'problemen'. Hij gaat de essentie ook missen omdat ik m dat ws niet goed duidelijk kan maken.
Wat dat betreft is alles opbiechten wel een goed idee. Dan is er in ieder geval iets duidelijk...
Ja Oranje, ik heb er een behoorlijk zooitje van gemaakt. We zouden niet in bed beland zijn. Dat maakt voor de situatie niet meer uit. Mss wel voor het gevoel van zijn vrouw, maar vast niet heel veel.
Hij zal niet opgelucht zijn als ze hem er uit zet. En zij opgelucht als ze die slappe zak kan lozen? Dan zal mijn man dat ook wel zijn als hij mij er uit kan zetten als ik alles vertel.
Ben niet zo bang dat ze mijn man opzoekt. En als dat wel is, dan moet het zo zijn. Dan wordt de keuze om het mijn man te vertellen voor mij gemaakt. Ben ik daar van af. (ja ik ben slap, vind mezelf ook een enorme trut)
zondag 12 januari 2014 om 13:26
FF damn (what's in the name) maar die strijd heb ik ook. Ik heb gepraat, ook met een pro en dacht "het gered" te hebben. Het zit echter veel dieper ben ik bang. Wat HET dan is? Behoefte aan iets wat je thuis niet vindt. Natuurlijk kun je thuis overal over praten, moet ook zo zijn, maar er zijn gewoon onderwerpen waar je thuis niet over wilt praten (kunt) omdat ze niet hetzelfde voelen als in de spannende nr2 omgeving. En juist die spanning is hetgeen het zo mooi maakt. Of het zijn onderwerpen waarover je thuis niet kunt praten omdat het inhoudelijk niet bekend is (ja, nr2 was altijd een collega dus zelfde vakgebied). Het is niet zo dat dit met iedereen zou kunnen, het begint echt met 'chemie' tussen mij en nr2, het is een fantastische meid die ik in een vrijgezellen leven heel zeker heel veel beter zou willen leren kennen.
Dat " ik voel me niet lekker" is ook zo'n dingetje ... Als ik worstel met nr2 gevoel dan is dat ook mijn excuus. Gelukkig is dat niet continue zo en gaat het ook vaak goed. Ik moet me thuis afsluiten voor nr2 en als er behoefte is aan iets wat ik hier niet vind en wel bij haar, dan heb ik dat. Overal waar ik staat moet we staan, want we zitten behoorlijk op hetzelfde spoor. En dat hoop ik lang zo te houden.
Dat " ik voel me niet lekker" is ook zo'n dingetje ... Als ik worstel met nr2 gevoel dan is dat ook mijn excuus. Gelukkig is dat niet continue zo en gaat het ook vaak goed. Ik moet me thuis afsluiten voor nr2 en als er behoefte is aan iets wat ik hier niet vind en wel bij haar, dan heb ik dat. Overal waar ik staat moet we staan, want we zitten behoorlijk op hetzelfde spoor. En dat hoop ik lang zo te houden.
zondag 12 januari 2014 om 15:41
Tja, ik schrik er ook wel van eigenlijk!
Maar ik wil duidelijkheid over wel of geen seks, met beide kan ik leven, maar we moeten dan wel ons ook daar aan gaan houden. Niet zeggen dat we geen seks hebben en ondertussen mijn hele smsbox volgooien met hete berichten en verzoekjes.
Het is de laatste week ineens weer hoge nood en ik heb nu eindelijk een idee waarom. Volgens mij is er thuis een en ander besproken, nogal pittig. Niet over mij, maar over zijn algehele gedrag. Zuipen, roken, uitgaan, veel van huis zijn. Hij is opeens met alles gestopt en is verder heel timide in zijn teksten, behalve als het dan weer over seks gaat.
Prima hoor, maar dan wil ik het ook IRL!!
Als hij dan weet dat ik op stap ben, smst hij me ook helemaal plat om me vooral veel plezier te wensen, en wie er zijn, en of er bekenden zijn en hoeveel ik gedronken heb enz.. en vrijdag had ik er zo genoeg van, omdat hij me er ook nog een soort schuldgevoel door aanpraat, dat ik gezegd heb dat ik nu op de bar ging dansen, geen tijd meer had om te smsen en dikke doei!!
In werkelijkheid zat ik gewoon netjes in mijn stamkroegje aan de bar te kletsen met een bekende en ben ik na een uurtje keurig naar huis gereden.. maar dat weet hij niet.
Het lijkt er een beetje op dat hij thuis in de shit zit, zijn werk daardoor ook helemaal spaak loopt (creatief, zodra hij erg gaat piekeren, blijft zijn werk achter en hij is nu ineens enorm achter) en bij mij aanklampt om vooral bij mij nog een stukje fijn gevoel weg te halen. Want Heidi is er toch altijd wel om hem weer een beetje blij te maken met een geintje of een gezellig kletspraatje, of desnoods een geile chat.
Ik vind beide opties prima, wel seks of geen seks. Maar als het geen seks is, wil ik iig de vrijheid en de ruimte om met iemand anders te seksen, zonder dat ik hem alles hoef te vertellen (wat hij nu wel wil) en zonder dat ik, als ik op stap ben, hem ondertussen op de hoogte hoef te houden.
Als we wel seks hebben en dat regelmatig hebben, is het voor mij in principe ook weer prima. Niet dat ik hem volledig exclusief wil laten zijn, maar dan voelt het makkelijker om er over te praten. Nu voelt het net alsof ik, zoals met die skileraar, vreemd ga, terwijl ik verder compleet seksloos door het leven ga! Dat kan niet de bedoeling zijn.
Als we geen seks meer gaan hebben, gaan we ook stoppen met alle berichten er over. Dan is dat hoofdstuk echt gesloten en daar kan ik me uitstekend aan houden dan.
Geloof dat dat wel de strekking is .
Maar ik wil duidelijkheid over wel of geen seks, met beide kan ik leven, maar we moeten dan wel ons ook daar aan gaan houden. Niet zeggen dat we geen seks hebben en ondertussen mijn hele smsbox volgooien met hete berichten en verzoekjes.
Het is de laatste week ineens weer hoge nood en ik heb nu eindelijk een idee waarom. Volgens mij is er thuis een en ander besproken, nogal pittig. Niet over mij, maar over zijn algehele gedrag. Zuipen, roken, uitgaan, veel van huis zijn. Hij is opeens met alles gestopt en is verder heel timide in zijn teksten, behalve als het dan weer over seks gaat.
Prima hoor, maar dan wil ik het ook IRL!!
Als hij dan weet dat ik op stap ben, smst hij me ook helemaal plat om me vooral veel plezier te wensen, en wie er zijn, en of er bekenden zijn en hoeveel ik gedronken heb enz.. en vrijdag had ik er zo genoeg van, omdat hij me er ook nog een soort schuldgevoel door aanpraat, dat ik gezegd heb dat ik nu op de bar ging dansen, geen tijd meer had om te smsen en dikke doei!!
In werkelijkheid zat ik gewoon netjes in mijn stamkroegje aan de bar te kletsen met een bekende en ben ik na een uurtje keurig naar huis gereden.. maar dat weet hij niet.
Het lijkt er een beetje op dat hij thuis in de shit zit, zijn werk daardoor ook helemaal spaak loopt (creatief, zodra hij erg gaat piekeren, blijft zijn werk achter en hij is nu ineens enorm achter) en bij mij aanklampt om vooral bij mij nog een stukje fijn gevoel weg te halen. Want Heidi is er toch altijd wel om hem weer een beetje blij te maken met een geintje of een gezellig kletspraatje, of desnoods een geile chat.
Ik vind beide opties prima, wel seks of geen seks. Maar als het geen seks is, wil ik iig de vrijheid en de ruimte om met iemand anders te seksen, zonder dat ik hem alles hoef te vertellen (wat hij nu wel wil) en zonder dat ik, als ik op stap ben, hem ondertussen op de hoogte hoef te houden.
Als we wel seks hebben en dat regelmatig hebben, is het voor mij in principe ook weer prima. Niet dat ik hem volledig exclusief wil laten zijn, maar dan voelt het makkelijker om er over te praten. Nu voelt het net alsof ik, zoals met die skileraar, vreemd ga, terwijl ik verder compleet seksloos door het leven ga! Dat kan niet de bedoeling zijn.
Als we geen seks meer gaan hebben, gaan we ook stoppen met alle berichten er over. Dan is dat hoofdstuk echt gesloten en daar kan ik me uitstekend aan houden dan.
Geloof dat dat wel de strekking is .
Heidi, Heidi, Deine Welt sind die Berge - Heidi, Heidi, denn hier oben bist Du zu Haus'
zondag 12 januari 2014 om 15:47
Hoi, zal me evev voorstellen, ben Ronjaa en het is pas afgelopen tussen een getrouwde man en mij.
We hebben iets van 8 maanden contakt gehad en ken hem nog van vroeger.
Vanaf het begin tot halverwege ergens was hij razend enthousiast en merkte ik aan alles dat dit niet stuk kon maar ineens werd hij vaker afstandelijk om vervolgens weer de verliefte puber uit te hange.
Hij kwam er vanaf het begin mee dat een scheiding tussen zijn vrouw en hem onvermijdelijk was en hij dit ook vorrige zomer zou vertellen thuis, echter had hij hier uiteraard veel moeite mee ook vanwege zijn kinderen maar hij wist het zeker.
Toen ik ernaar begon te vragen dus naar het soms afstandelijke ,minder initiatief nemen en zijn onduidelijke houding, wuifte hij alles weg en was alles goed en wel.
Was zo onzeker door de situatie en schreef hem verschillende lange romantische mails maar hij bleef vaag op hier en daar een opleving na.
In zijn ogen zettte ik hem waarschijnlijk onder druk maar hij deed niet meer wat hij eerder had gezegd...
Echte sex is er niet van gekomen, wel die 12 jaar eerder toen ik dus kort iets met hem had naar we hebben wel andere dingen gedaan die je ook als sex kunt beschouwen dus zijn nu niet al the way gegaan.
Als het aan mij had gelegen dan was het wel gebeurd maar hij zei steeds niet weg te kunnen voor een nacht of wat.
Enfin pas kwam de aap uit de mouw nadat ik t niet meer trok en hij zei dus dat hij lang had getwijfeld maar niet nog een keer een relatie wilde, weet niet hij is ouder dan ik, een vijftiger dus dat was t zo,n beetje.
Hij is dus nogal zuinig met zijn woorden en praat heel moeilijk over zijn gevoelens meestal.
Maar dit had ik een paar maanden geleden niet verwacht, weet niet eens meer wat hij echt voor me voelde en hoe het nu met hem gaat.
Had hem nog een whatsapp gestuurd maar hoor niks tot nu.
Hij zei wel in een laatste bericht dat hij me nooit zou vergeten en aan me blijft denken.
Voel me zo rot dat dit het was.
Had hierover geschreven bij het algemene sextopic met de bedoeling dat het hier kwam maar daar staat ook een lang verhaal onder' Iets met getrouwde man' .
Weet niet precies wat ik wil maar heb nog vragen aan hem en begrijp t ff niet meer allemaal.
We hebben iets van 8 maanden contakt gehad en ken hem nog van vroeger.
Vanaf het begin tot halverwege ergens was hij razend enthousiast en merkte ik aan alles dat dit niet stuk kon maar ineens werd hij vaker afstandelijk om vervolgens weer de verliefte puber uit te hange.
Hij kwam er vanaf het begin mee dat een scheiding tussen zijn vrouw en hem onvermijdelijk was en hij dit ook vorrige zomer zou vertellen thuis, echter had hij hier uiteraard veel moeite mee ook vanwege zijn kinderen maar hij wist het zeker.
Toen ik ernaar begon te vragen dus naar het soms afstandelijke ,minder initiatief nemen en zijn onduidelijke houding, wuifte hij alles weg en was alles goed en wel.
Was zo onzeker door de situatie en schreef hem verschillende lange romantische mails maar hij bleef vaag op hier en daar een opleving na.
In zijn ogen zettte ik hem waarschijnlijk onder druk maar hij deed niet meer wat hij eerder had gezegd...
Echte sex is er niet van gekomen, wel die 12 jaar eerder toen ik dus kort iets met hem had naar we hebben wel andere dingen gedaan die je ook als sex kunt beschouwen dus zijn nu niet al the way gegaan.
Als het aan mij had gelegen dan was het wel gebeurd maar hij zei steeds niet weg te kunnen voor een nacht of wat.
Enfin pas kwam de aap uit de mouw nadat ik t niet meer trok en hij zei dus dat hij lang had getwijfeld maar niet nog een keer een relatie wilde, weet niet hij is ouder dan ik, een vijftiger dus dat was t zo,n beetje.
Hij is dus nogal zuinig met zijn woorden en praat heel moeilijk over zijn gevoelens meestal.
Maar dit had ik een paar maanden geleden niet verwacht, weet niet eens meer wat hij echt voor me voelde en hoe het nu met hem gaat.
Had hem nog een whatsapp gestuurd maar hoor niks tot nu.
Hij zei wel in een laatste bericht dat hij me nooit zou vergeten en aan me blijft denken.
Voel me zo rot dat dit het was.
Had hierover geschreven bij het algemene sextopic met de bedoeling dat het hier kwam maar daar staat ook een lang verhaal onder' Iets met getrouwde man' .
Weet niet precies wat ik wil maar heb nog vragen aan hem en begrijp t ff niet meer allemaal.
zondag 12 januari 2014 om 16:21
Duidelijk Heidi! En heel goed vind ik. Je bent geen vat waar hij zijn lekkergevoelinfuus op aan kan sluiten als het even nodig is. Over seks kletsen is het doen, helemaal eens. En zo niet, dan niet. Al denk ik dat het vooral voor hem heel lastig is om die platonische vriendschap vorm te geven. Wat zal de man in de knoop zitten, thuis, werk. En jij zag dit ergens al aankomen hè?
Ronjaa, ik denk eerlijk gezegd dat je hier niet heel andere antwoorden gaat krijgen dan in je eigen topic.
Hij heeft zich een poos gelaafd aan de aandacht van een jongere vrouw en heeft er voor gekozen bij zijn gezin te blijven.
Ik snap dat je vragen hebt maar je zal geen antwoorden krijgen, hij houdt je actief op afstand.
Het is rot en pijnlijk maar je zal echt afstand moeten nemen en door moeten met je leven.
Dit is niet jouw man. En hij wordt ook niet jouw man.
Ronjaa, ik denk eerlijk gezegd dat je hier niet heel andere antwoorden gaat krijgen dan in je eigen topic.
Hij heeft zich een poos gelaafd aan de aandacht van een jongere vrouw en heeft er voor gekozen bij zijn gezin te blijven.
Ik snap dat je vragen hebt maar je zal geen antwoorden krijgen, hij houdt je actief op afstand.
Het is rot en pijnlijk maar je zal echt afstand moeten nemen en door moeten met je leven.
Dit is niet jouw man. En hij wordt ook niet jouw man.
zondag 12 januari 2014 om 16:50
Hoi Roos jje hebt gelijk maar het is zo moeilijk.
Ik kreeg zojuist onverwacht een mail van hem.
Hij zegt dat het hem erg spijt en veel van me houdt maar hij het niet kan.
Hij zei dat hij zich opoffert voor zijn gezin...
En dus bij mij wil zijn maar dat hij hierin naar zij verstand luisterd en niet naar gevoel.
Hij zei ook dat min of meer bewust voorkwam om met me naar bed te gaan omdat hij toen al twijfelde of hij bij zijn vrouw weg kon gaan en geen ergere misbruik van de situatie wilde maken hoewel hij niks liever wilde zei hij.
Moet ik dit zien als een stuk respect naar mij zover dat kan?
Ik kreeg zojuist onverwacht een mail van hem.
Hij zegt dat het hem erg spijt en veel van me houdt maar hij het niet kan.
Hij zei dat hij zich opoffert voor zijn gezin...
En dus bij mij wil zijn maar dat hij hierin naar zij verstand luisterd en niet naar gevoel.
Hij zei ook dat min of meer bewust voorkwam om met me naar bed te gaan omdat hij toen al twijfelde of hij bij zijn vrouw weg kon gaan en geen ergere misbruik van de situatie wilde maken hoewel hij niks liever wilde zei hij.
Moet ik dit zien als een stuk respect naar mij zover dat kan?
