Seks
alle pijlers
Minnaar. Deel 22.
donderdag 12 december 2013 om 15:06
Al 21 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
zondag 9 maart 2014 om 11:15
quote:highlander schreef op 09 maart 2014 @ 10:11:
Ik heb recent nog samen met die vriendin ons afgevraagd waar we toen met ons verstand zaten.
Zo volledig meegesleept door gevoelens waren we destijds.
....
Ik vind jou niet zwak, ik noem jouw gedrag wispelturig.
Dat jij drie weken geleden de breuk met jouw minnaar betitelde als jouw beste beslissing ooit en jij nu zegt zo gelukkig te worden van jullie herstelde contact mag ik ik toch wel onevenwichtig gedrag vinden?
Ik vraag mij af of het jou bij jouw minnaar te doen is om de speelse mindblowing seks
of om dat hij zegt dat hij van jou houd?
Wat vul jij aan bij jouw minnaar?
jouw tekort aan seks?
of stiekem de broer-zus-liefde die jij bij jouw man zegt te hebben?
Hoe speels is het minnespel nu werkelijk voor jou?
Werkelijk highlander, ook jij meegesleept door gevoelens destijds? Mag ik dat heel verrassend vinden gezien je posts over deze ex-minnares?
Maar vooruit. Wispelturigheid herken ik wel. Ik las, geloof ook ergens in topic 20: tussen de dates door moet het ook wel leuk en levendig blijven. Anders verlies ik de lust voor het minnaarschap.
Vóór deze minnaar had ik ruim een jaar een andere, waar ik dus niet verliefd op was. Ik genoot wel erg van alle leuke lieve berichtjes tussendoor. Maar het ging toch vooral om de sex.
Met mijn huidige minnaar is er op veel meer fronten een klik. We zijn ook veel meer aan elkaar gewaagd. Door vorige minna(a)r(es)s(en) verwend en nu moesten we ineens allebei echt moeite doen
Ons contact over de afgelopen 6 maanden is speels, geil, scherp en geestig, soms confronterend maar er is onmiskenbaar een houden van ontstaan. Ik werd een maand geleden vooral even heel onrustig toen ik twijfelde aan die balans. Hij had het met zijn dubbele baan razend druk, we zagen elkaar even minder en over de whapp ontstond ook nog eens wat onbegrip. Toen gepost op het forum hier en mijn onrust werd gemakshalve maar meteen vertaald in amateuristisch minnaargedrag (niet in de laatste plaats door mijzelf). Gevoelens, laat staan je minnaar toelaten in je hart: wat een beginnersfout! Daarom was ik ook bijna kinderlijk trots op mijn rigoureuze en vooral eenzijdige beslissing om te kappen.
Ik heb er al over gepost en geen zin in herhaling te vervallen, maar het kind met het badwater weggooien: dat was pas naïef en amateuristisch. En bijzonder kwetsend ook, weet ik nu.
Ik vertrouw mijzelf dat ik de waarde zie en koester van wat ik met mijn minnaar deel, zonder dat ik me verlies in afhankelijkheid van dat gevoel voor mijn eigenwaarde, noch luchtkastelen.
Maar als mijn "probleem" is dat gevoelens weleens de overhand krijgen lijkt het jouwe soms een gebrek daaraan highlander. Of heb ik het mis?
Ik heb recent nog samen met die vriendin ons afgevraagd waar we toen met ons verstand zaten.
Zo volledig meegesleept door gevoelens waren we destijds.
....
Ik vind jou niet zwak, ik noem jouw gedrag wispelturig.
Dat jij drie weken geleden de breuk met jouw minnaar betitelde als jouw beste beslissing ooit en jij nu zegt zo gelukkig te worden van jullie herstelde contact mag ik ik toch wel onevenwichtig gedrag vinden?
Ik vraag mij af of het jou bij jouw minnaar te doen is om de speelse mindblowing seks
of om dat hij zegt dat hij van jou houd?
Wat vul jij aan bij jouw minnaar?
jouw tekort aan seks?
of stiekem de broer-zus-liefde die jij bij jouw man zegt te hebben?
Hoe speels is het minnespel nu werkelijk voor jou?
Werkelijk highlander, ook jij meegesleept door gevoelens destijds? Mag ik dat heel verrassend vinden gezien je posts over deze ex-minnares?
Maar vooruit. Wispelturigheid herken ik wel. Ik las, geloof ook ergens in topic 20: tussen de dates door moet het ook wel leuk en levendig blijven. Anders verlies ik de lust voor het minnaarschap.
Vóór deze minnaar had ik ruim een jaar een andere, waar ik dus niet verliefd op was. Ik genoot wel erg van alle leuke lieve berichtjes tussendoor. Maar het ging toch vooral om de sex.
Met mijn huidige minnaar is er op veel meer fronten een klik. We zijn ook veel meer aan elkaar gewaagd. Door vorige minna(a)r(es)s(en) verwend en nu moesten we ineens allebei echt moeite doen
Ons contact over de afgelopen 6 maanden is speels, geil, scherp en geestig, soms confronterend maar er is onmiskenbaar een houden van ontstaan. Ik werd een maand geleden vooral even heel onrustig toen ik twijfelde aan die balans. Hij had het met zijn dubbele baan razend druk, we zagen elkaar even minder en over de whapp ontstond ook nog eens wat onbegrip. Toen gepost op het forum hier en mijn onrust werd gemakshalve maar meteen vertaald in amateuristisch minnaargedrag (niet in de laatste plaats door mijzelf). Gevoelens, laat staan je minnaar toelaten in je hart: wat een beginnersfout! Daarom was ik ook bijna kinderlijk trots op mijn rigoureuze en vooral eenzijdige beslissing om te kappen.
Ik heb er al over gepost en geen zin in herhaling te vervallen, maar het kind met het badwater weggooien: dat was pas naïef en amateuristisch. En bijzonder kwetsend ook, weet ik nu.
Ik vertrouw mijzelf dat ik de waarde zie en koester van wat ik met mijn minnaar deel, zonder dat ik me verlies in afhankelijkheid van dat gevoel voor mijn eigenwaarde, noch luchtkastelen.
Maar als mijn "probleem" is dat gevoelens weleens de overhand krijgen lijkt het jouwe soms een gebrek daaraan highlander. Of heb ik het mis?
zondag 9 maart 2014 om 12:43
Anouk, ik heb idd de neiging in harteloze modus te gaan om mezelf te beschermen tegen gevoelens die ik niet op een meeslepende manier wil ervaren.
Destijds gevoel voor een ander dan mijn vrouw.
Nu gevoel om het heengaan van mijn vrouw.
Dat ik mezelf onbewogen kan gedragen heeft onze dochter mij vanochtend nog woest voor mijn voeten gegooid.
Ik ken mezelf onderhand en weet dat ik nog uit elkaar ga barsten.
Destijds gevoel voor een ander dan mijn vrouw.
Nu gevoel om het heengaan van mijn vrouw.
Dat ik mezelf onbewogen kan gedragen heeft onze dochter mij vanochtend nog woest voor mijn voeten gegooid.
Ik ken mezelf onderhand en weet dat ik nog uit elkaar ga barsten.
volg je verstand, gebruik je gevoel
zondag 9 maart 2014 om 13:46
Wie ben je om tips te geven terwijl je zelf in een compleet emotionele onbalans zit? En dat bedoel ik niet naar. Je referentiekader past op dit moment op een postzegel, Highlander, ik raad je vooral aan eens uit elkaar te barsten van gevoel. Want als je vrouw daadwerkelijk dood is wordt dat wellicht wel eens tijd.
zondag 9 maart 2014 om 19:16
quote:Rooss4 schreef op 08 maart 2014 @ 17:00:
Het was heel gezellig, leuke vrouw, leuk stel. Gekletst van half 9 tot 12.00 uur en ja, óók de lastige onderwerpen. Hij wilde ons aan elkaar voorstellen in het kader "we zijn nu vrienden dus Roos is geen bedreiging (meer)". Zij en ik hadden wel een klik, in de zin van kletsen en gezelligheid. Hoe de vriendschap eruit gaat zien weet ik niet, dat leg ik even lekker bij hem neer, hij heeft aangegeven dat hij leuke dingen wil blijven doen, strand, sauna, borrel. Prima.
Ik ben er helemaal oké mee.Fijn dat je het zo kunt categoriseren, Roos. Geen knagende gevoelens, rare toestanden. Duidelijkheid naar iedereen toe. Inderdaad maar afwachten hoe dat in de praktijk zal gaan.
Het was heel gezellig, leuke vrouw, leuk stel. Gekletst van half 9 tot 12.00 uur en ja, óók de lastige onderwerpen. Hij wilde ons aan elkaar voorstellen in het kader "we zijn nu vrienden dus Roos is geen bedreiging (meer)". Zij en ik hadden wel een klik, in de zin van kletsen en gezelligheid. Hoe de vriendschap eruit gaat zien weet ik niet, dat leg ik even lekker bij hem neer, hij heeft aangegeven dat hij leuke dingen wil blijven doen, strand, sauna, borrel. Prima.
Ik ben er helemaal oké mee.Fijn dat je het zo kunt categoriseren, Roos. Geen knagende gevoelens, rare toestanden. Duidelijkheid naar iedereen toe. Inderdaad maar afwachten hoe dat in de praktijk zal gaan.
maandag 10 maart 2014 om 08:24
Leuk zeg, Roos! Fijn dat je er zo in staat en het zo relaxt gaat. Ook voor hun is het prettig om alles wat lastig kan zijn en gevoelig kan liggen nu uit de lucht te hebben gehaald.
En niemand weet wat de toekomst brengt, zolang het leuk en gezellig is en voor jullie allemaal oke is en ook genoeg 'brengt', is het toch super om leuke vrienden te hebben!
Anouk, na mij ben jij nu aan de beurt. Volgens mij heeft Highlander een issue met mondige, zelfstandige vrouwen en probeert hij op alle mogelijke manier ergens een zwakke plek te vinden.
Of hij geniet van de manier waarop wij reageren.
Mocht het allemaal echt zijn, lijkt het me verstandig dat je idd eens wat meer op jezelf focust, Highlander, in plaats van te vluchten hier in het minnaarstopic. Je dochter komt niet voor niets met dit verwijt, misschien moet je eens tijd voor jezelf nemen en je verdriet verwerken.
En niemand weet wat de toekomst brengt, zolang het leuk en gezellig is en voor jullie allemaal oke is en ook genoeg 'brengt', is het toch super om leuke vrienden te hebben!
Anouk, na mij ben jij nu aan de beurt. Volgens mij heeft Highlander een issue met mondige, zelfstandige vrouwen en probeert hij op alle mogelijke manier ergens een zwakke plek te vinden.
Of hij geniet van de manier waarop wij reageren.
Mocht het allemaal echt zijn, lijkt het me verstandig dat je idd eens wat meer op jezelf focust, Highlander, in plaats van te vluchten hier in het minnaarstopic. Je dochter komt niet voor niets met dit verwijt, misschien moet je eens tijd voor jezelf nemen en je verdriet verwerken.
Heidi, Heidi, Deine Welt sind die Berge - Heidi, Heidi, denn hier oben bist Du zu Haus'
maandag 10 maart 2014 om 11:17
quote:Heeeidi schreef op 10 maart 2014 @ 08:24:mondige, zelfstandige vrouwen [..] hij geniet van de manier waarop wij reageren.Idd.quote:Heeeidi schreef op 10 maart 2014 @ 08:24:verstandig dat je idd eens wat meer op jezelf focust, Highlander, in plaats van te vluchten hier in het minnaarstopic.mijn vluchtige poging om mijn polygame verleden met mijn vrouw levend te houden, daarom schreef ik hier.
volg je verstand, gebruik je gevoel
maandag 10 maart 2014 om 14:05
Ohh, heerlijk dit topic. Zelf had ik naast mijn man ook een minnaar maar hij bleek stiekem te doen. En toen was het na een half jaar elke dag contact, steengoede seks, op de grond liggen van het lachen en heerlijk veel aandacht en liefde in één klap voorbij. En nu loop ik al een jaar te miepen. Verstand, gevoel.... je kent het vast wel. En sindsdien is de lol van het daten er voor mij af en dat vind ik jàmmer!! Ik heb het nog wel gedaan maar het was gewoon niet zoals het met hem was. Ik ben een zeikerd.
maandag 10 maart 2014 om 14:08
quote:Heeeidi schreef op 10 maart 2014 @ 08:24:
Anouk, na mij ben jij nu aan de beurt. Volgens mij heeft Highlander een issue met mondige, zelfstandige vrouwen en probeert hij op alle mogelijke manier ergens een zwakke plek te vinden.
Of hij geniet van de manier waarop wij reageren.
Mocht het allemaal echt zijn, lijkt het me verstandig dat je idd eens wat meer op jezelf focust, Highlander, in plaats van te vluchten hier in het minnaarstopic. Je dochter komt niet voor niets met dit verwijt, misschien moet je eens tijd voor jezelf nemen en je verdriet verwerken.Heidi, Roos: ik lees de suggesties...En zomaar wat roepen past niet bij jullie. Ook ik snap het waarom van highlanders behoefte tot posten en zijn reacties hier niet helemaal. Geen minnares én je vrouw net verloren en dan toch steeds naar (dit topic op) het viva forum?
Anouk, na mij ben jij nu aan de beurt. Volgens mij heeft Highlander een issue met mondige, zelfstandige vrouwen en probeert hij op alle mogelijke manier ergens een zwakke plek te vinden.
Of hij geniet van de manier waarop wij reageren.
Mocht het allemaal echt zijn, lijkt het me verstandig dat je idd eens wat meer op jezelf focust, Highlander, in plaats van te vluchten hier in het minnaarstopic. Je dochter komt niet voor niets met dit verwijt, misschien moet je eens tijd voor jezelf nemen en je verdriet verwerken.Heidi, Roos: ik lees de suggesties...En zomaar wat roepen past niet bij jullie. Ook ik snap het waarom van highlanders behoefte tot posten en zijn reacties hier niet helemaal. Geen minnares én je vrouw net verloren en dan toch steeds naar (dit topic op) het viva forum?
maandag 10 maart 2014 om 14:18
quote:moni1973 schreef op 10 maart 2014 @ 14:05:
Ohh, heerlijk dit topic. Zelf had ik naast mijn man ook een minnaar maar hij bleek stiekem te doen. En toen was het na een half jaar elke dag contact, steengoede seks, op de grond liggen van het lachen en heerlijk veel aandacht en liefde in één klap voorbij. En nu loop ik al een jaar te miepen. Verstand, gevoel.... je kent het vast wel. En sindsdien is de lol van het daten er voor mij af en dat vind ik jàmmer!! Ik heb het nog wel gedaan maar het was gewoon niet zoals het met hem was. Ik ben een zeikerd.
Hi moni! Ah ook een heerlijke 6 maanden dus;) Maar in een klap over en sindsdien verbleekt alles bij hem? Dat is minder.
En hoezo: hij deed stiekem?
Ohh, heerlijk dit topic. Zelf had ik naast mijn man ook een minnaar maar hij bleek stiekem te doen. En toen was het na een half jaar elke dag contact, steengoede seks, op de grond liggen van het lachen en heerlijk veel aandacht en liefde in één klap voorbij. En nu loop ik al een jaar te miepen. Verstand, gevoel.... je kent het vast wel. En sindsdien is de lol van het daten er voor mij af en dat vind ik jàmmer!! Ik heb het nog wel gedaan maar het was gewoon niet zoals het met hem was. Ik ben een zeikerd.
Hi moni! Ah ook een heerlijke 6 maanden dus;) Maar in een klap over en sindsdien verbleekt alles bij hem? Dat is minder.
En hoezo: hij deed stiekem?
maandag 10 maart 2014 om 14:24
Haaai Ano*k, z'n vriendin wist van niks. Achteraf vind ik mezelf een trut, dat ik er aan heb meegewerkt maar goed, op het moment dat het speelde vond ik echt heel erg dat zij niet mijn pakkie an was dus ik moet nu niet zeuren daarover. Maar zij is de reden dat hij in 1 klap met mij moest breken. En ja, iedereen verbleekt bij hem. Misschien juist wel omdat hij 'onbereikbaar' was en de mannen met wie ik verder heb afgesproken vrijgezel waren of mannen met een open relatie.
Ik vind het lastig om mijn verstand en gevoel op één lijn te krijgen. Zijn hier wellicht ervaringsdeskundigen die mij kunnen vertellen wat ik natuurlijk al lang weet??
Ik vind het lastig om mijn verstand en gevoel op één lijn te krijgen. Zijn hier wellicht ervaringsdeskundigen die mij kunnen vertellen wat ik natuurlijk al lang weet??
maandag 10 maart 2014 om 15:47
Moni, ik vind je geen zeikerd hoor, zelfs de ultieme seks/lol/klets/knuffel klik is vrij zeldzaam. Ik heb al heel wat uitgeprobeerd maar van al die mannen had ik er maar met een paar die geweldige klik.
Is jouw man op de hoogte van je avonturen?
En in welke zin wil je verstand en gevoel op één lijn krijgen? Ik lees dat je nog wel date maar dat het allemaal niet zo geweldig is. Word je steeds verliefd op je mannen?
Anouk, ik kan de vinger er niet opleggen maar er zijn wat twijfeltjes hier en daar
Is jouw man op de hoogte van je avonturen?
En in welke zin wil je verstand en gevoel op één lijn krijgen? Ik lees dat je nog wel date maar dat het allemaal niet zo geweldig is. Word je steeds verliefd op je mannen?
Anouk, ik kan de vinger er niet opleggen maar er zijn wat twijfeltjes hier en daar
maandag 10 maart 2014 om 15:54
Haaai Roos, ja mijn man weet precies wat ik doe.
Mijn verstand wil erg graag de bewuste date loslaten. Het ging wel erg ver, niet de bedoeling. Ook weet ik dat hij tegen mij heeft gelogen (wat geen wonder is, gezien het feit dat hij een half jaar zijn vriendin om de tuin leidt) maar ik ben er klaar mee en wil weer lekker verder genieten! Maar mijn gevoel hoopt op een teken van leven, wil horen dat hij mij mist, oftewel: dat verdomde ego wil gevoedt worden!!
Andere dates hebben dit totaal niet bij mij opgewekt. Gelukkig niet. Daar spreek ik 2 of 3 keer mee af en dan heb ik het wel weer bekeken. Maar ik ben daar mee gestopt: het is het niet.
Als mijn vriendin hiermee zou zitten zou ik echt denken: lieve help, zet je d'r eens overheen! En dat vind ik van mezelf ook. En het lukt 85%. Maar nét dat laatste stukje..........
Mijn verstand wil erg graag de bewuste date loslaten. Het ging wel erg ver, niet de bedoeling. Ook weet ik dat hij tegen mij heeft gelogen (wat geen wonder is, gezien het feit dat hij een half jaar zijn vriendin om de tuin leidt) maar ik ben er klaar mee en wil weer lekker verder genieten! Maar mijn gevoel hoopt op een teken van leven, wil horen dat hij mij mist, oftewel: dat verdomde ego wil gevoedt worden!!
Andere dates hebben dit totaal niet bij mij opgewekt. Gelukkig niet. Daar spreek ik 2 of 3 keer mee af en dan heb ik het wel weer bekeken. Maar ik ben daar mee gestopt: het is het niet.
Als mijn vriendin hiermee zou zitten zou ik echt denken: lieve help, zet je d'r eens overheen! En dat vind ik van mezelf ook. En het lukt 85%. Maar nét dat laatste stukje..........
maandag 10 maart 2014 om 16:01
Het gaat om die "half jaar minnaar" als ik het goed begrijp. Dat is al een jaar over?
Je wil van hem horen dat je toch wel helemaal de bomb was en dat hij de spectaculaire dates met je mist en wie weet.... Heel menselijk hoor, mag je gewoon accepteren van jezelf. Bij mij schieten er ook nog wel eens ex minnaars door mijn hoofd die bést weer eens een keer zouden mogen berichten
Als je je eigen gedachten en verlangens accepteert lijkt het ineens een stuk kleiner allemaal.
Je wil van hem horen dat je toch wel helemaal de bomb was en dat hij de spectaculaire dates met je mist en wie weet.... Heel menselijk hoor, mag je gewoon accepteren van jezelf. Bij mij schieten er ook nog wel eens ex minnaars door mijn hoofd die bést weer eens een keer zouden mogen berichten
Als je je eigen gedachten en verlangens accepteert lijkt het ineens een stuk kleiner allemaal.
maandag 10 maart 2014 om 16:07
quote:moni1973 schreef op 10 maart 2014 @ 15:54:
...Het ging wel erg ver, niet de bedoeling. Ook weet ik dat hij tegen mij heeft gelogen (wat geen wonder is, gezien het feit dat hij een half jaar zijn vriendin om de tuin leidt) maar ik ben er klaar mee en wil weer lekker verder genieten!
Als mijn vriendin hiermee zou zitten zou ik echt denken: lieve help, zet je d'r eens overheen! En dat vind ik van mezelf ook. En het lukt 85%. Maar nét dat laatste stukje..........
Kun je toch niet iets meer vertellen moni? Zoals wat er nou zo ver ging (gevoelens, frequentie?...) en waarover hij dan precies heeft gelogen. Hoe meer helderheid hoe makkelijker misschien om die laatste 15% te pakken en met een frisse blik weer rond te kunnen kijken in dating-land
Edit: ook eens met Roos trouwens: "Je wil van hem horen dat je toch wel helemaal de bomb was en dat hij de spectaculaire dates met je mist en wie weet.... Heel menselijk hoor, mag je gewoon accepteren van jezelf.
Als je je eigen gedachten en verlangens accepteert lijkt het ineens een stuk kleiner allemaal."
Ha Roos, ik realiseer me ineens dat mijn "verwerkingsstrategie" neigt naar hem kleiner maken, terwijl de jouwe eerder jezelf groter maken is (als in sterker, jezelf accepteren).
...Het ging wel erg ver, niet de bedoeling. Ook weet ik dat hij tegen mij heeft gelogen (wat geen wonder is, gezien het feit dat hij een half jaar zijn vriendin om de tuin leidt) maar ik ben er klaar mee en wil weer lekker verder genieten!
Als mijn vriendin hiermee zou zitten zou ik echt denken: lieve help, zet je d'r eens overheen! En dat vind ik van mezelf ook. En het lukt 85%. Maar nét dat laatste stukje..........
Kun je toch niet iets meer vertellen moni? Zoals wat er nou zo ver ging (gevoelens, frequentie?...) en waarover hij dan precies heeft gelogen. Hoe meer helderheid hoe makkelijker misschien om die laatste 15% te pakken en met een frisse blik weer rond te kunnen kijken in dating-land
Edit: ook eens met Roos trouwens: "Je wil van hem horen dat je toch wel helemaal de bomb was en dat hij de spectaculaire dates met je mist en wie weet.... Heel menselijk hoor, mag je gewoon accepteren van jezelf.
Als je je eigen gedachten en verlangens accepteert lijkt het ineens een stuk kleiner allemaal."
Ha Roos, ik realiseer me ineens dat mijn "verwerkingsstrategie" neigt naar hem kleiner maken, terwijl de jouwe eerder jezelf groter maken is (als in sterker, jezelf accepteren).
maandag 10 maart 2014 om 16:24
Dat is een beetje het punt Ano*k, over één specifiek ding weet ik dat hij heeft gelogen. Iemand wist tot in detail iets te vertellen. Vond ik niet zo'n punt. Dat hij ontkende dat het bij hem vandaan kwam vind ik wel erg. Ik vraag me nu af wat wél waar was en wat niet waar was, van alles wat we gedeeld hebben.
Hij heeft me verteld dat hij van me houdt. Hij wilde bij mij zijn. Maakte toekomstplannen. En ik ben daar te ver in meegegaan. Ik had het een halt moeten toeroepen want ik wist altijd 100% dat ik niet uit mijn huwelijk stap. Dat zei ik ook wel hardop maar ik vind zelf dat ik daar duidelijker in had kunnen zijn. Maar dat deed ik niet want ik vond het ook wel lekker om te horen allemaal. Achteraf zie ik duidelijk de momenten dat ik er mee had moeten stoppen maar toen ik er middenin zat wilde alles in mij dit voortzetten.
Uiteindelijk ben ik wel degene geweest die het heeft stop gezet maar veel te laat. Mijn laatste 15% zitten in het feit dat ik me afvraag hoe het verder gegaan zou zijn plus het feit dat ik niet weet wat de werkelijkheid was en wat niet.
Mijn gevoel accepteren wil ik heel graag, mag ook van mijn man, maar ik wil mijn man nergens in tekort doen. Mijn man weet dat ik veel te ver ben gegaan, die mafkees geeft mij daar nog alle ruimte in ook. Hoewel hij het nu niet meer goed zou vinden als er contact zou zijn. En terecht!
Dus loslaten dat ik gemindfucked ben en accepteren dat ik niet te weten kom hoe het verder was gegaan want dat ging het namelijk niet. Dát stukje........
Hij heeft me verteld dat hij van me houdt. Hij wilde bij mij zijn. Maakte toekomstplannen. En ik ben daar te ver in meegegaan. Ik had het een halt moeten toeroepen want ik wist altijd 100% dat ik niet uit mijn huwelijk stap. Dat zei ik ook wel hardop maar ik vind zelf dat ik daar duidelijker in had kunnen zijn. Maar dat deed ik niet want ik vond het ook wel lekker om te horen allemaal. Achteraf zie ik duidelijk de momenten dat ik er mee had moeten stoppen maar toen ik er middenin zat wilde alles in mij dit voortzetten.
Uiteindelijk ben ik wel degene geweest die het heeft stop gezet maar veel te laat. Mijn laatste 15% zitten in het feit dat ik me afvraag hoe het verder gegaan zou zijn plus het feit dat ik niet weet wat de werkelijkheid was en wat niet.
Mijn gevoel accepteren wil ik heel graag, mag ook van mijn man, maar ik wil mijn man nergens in tekort doen. Mijn man weet dat ik veel te ver ben gegaan, die mafkees geeft mij daar nog alle ruimte in ook. Hoewel hij het nu niet meer goed zou vinden als er contact zou zijn. En terecht!
Dus loslaten dat ik gemindfucked ben en accepteren dat ik niet te weten kom hoe het verder was gegaan want dat ging het namelijk niet. Dát stukje........
maandag 10 maart 2014 om 16:31
Anouk, een wijs mens hier zei ooit "alles waar je tegen vecht krijgt spierballen en vecht terug". Dit zal niet in elke context even waar zijn maar ik heb 'm wel onthouden. Vooral gevechten tegen jezelf en je eigen gedachtengangen zijn funest in die zin. Daarom kan acceptatie een groot goed zijn en dan komt er wellicht zomaar een keer een dag waarop je beseft dat je het (grotendeels?) hebt losgelaten.
Moni, mijmeren over een toekomst met een minnaar kan een enorme valkuil zijn, het kan behulpzaam zijn om te weten dat het gras groener is, 2e relaties minder kans van slagen hebben en relatiehoppers 9 van de 10 keer dezelfde zaken aanlopen als bij hun oorspronkelijke nr 1.
En je man is geen mafkees, hij verdient die titel ook niet. Sterker nog, als hij dit mafkezen gedrag niet had laten zien was jij misschien wel weg geweest. Hij geeft je de ruimte om te experimenteren en je mag je prikken aan je eigen doorns. Dat mag je koesteren.
Moni, mijmeren over een toekomst met een minnaar kan een enorme valkuil zijn, het kan behulpzaam zijn om te weten dat het gras groener is, 2e relaties minder kans van slagen hebben en relatiehoppers 9 van de 10 keer dezelfde zaken aanlopen als bij hun oorspronkelijke nr 1.
En je man is geen mafkees, hij verdient die titel ook niet. Sterker nog, als hij dit mafkezen gedrag niet had laten zien was jij misschien wel weg geweest. Hij geeft je de ruimte om te experimenteren en je mag je prikken aan je eigen doorns. Dat mag je koesteren.
maandag 10 maart 2014 om 16:44
Weet je moni, ik zit er zelf waarschijnlijk nog iets te middenin om jou goed advies te kunnen geven. Wat ik wel denk is dat het opvullen van dat zo bijzondere gevoel dat je deelde, met een nieuwe date niet werkt. Afleiding ok, maar het komt idd zelden voor dat je met iemand op veel vlakken klikt. Een Mind-Body Affair.
En de vraag "wat was echt wat was niet echt" is in de basis bij 2 vreemdgangers al verrekte lastig te beantwoorden. Tel daarbij op dat je ontmoetingen vrijwel altijd in een "bubbel" plaatsvinden, een vrijplaats, buiten het dagelijkse echte leven om..
Ja ik praat nu ook tegen mezelf
En de vraag "wat was echt wat was niet echt" is in de basis bij 2 vreemdgangers al verrekte lastig te beantwoorden. Tel daarbij op dat je ontmoetingen vrijwel altijd in een "bubbel" plaatsvinden, een vrijplaats, buiten het dagelijkse echte leven om..
Ja ik praat nu ook tegen mezelf
maandag 10 maart 2014 om 17:02
En nu ben jij dat wijze mens Roos..geef het door geef het door!
Mijmeringen over een toekomst met mijn minnaar heb ik niet. Ten eerste voel ik een compleet innerlijke rust en vertrouwen bij mijn echtgenoot, die me net als "moni's mafkees" volop ruimte geeft. Ten tweede is minnaar me in het verleden (te) vaak vreemdgegaan dus ik denk dat dat gewoon bij hem hoort. Wel hoop ik dat het nog een tijdje mag duren, het plezier en de sex. Ook een nummer 3 sluit ik niet uit, al heb ik er nu geen behoefte aan. Want ik ben wel een stuk rustelozer dan mijn man en heb na vele jaren niet of nauwelijks sex nog behoorlijk wat goed te maken met mezelf.
Mijmeringen over een toekomst met mijn minnaar heb ik niet. Ten eerste voel ik een compleet innerlijke rust en vertrouwen bij mijn echtgenoot, die me net als "moni's mafkees" volop ruimte geeft. Ten tweede is minnaar me in het verleden (te) vaak vreemdgegaan dus ik denk dat dat gewoon bij hem hoort. Wel hoop ik dat het nog een tijdje mag duren, het plezier en de sex. Ook een nummer 3 sluit ik niet uit, al heb ik er nu geen behoefte aan. Want ik ben wel een stuk rustelozer dan mijn man en heb na vele jaren niet of nauwelijks sex nog behoorlijk wat goed te maken met mezelf.
maandag 10 maart 2014 om 17:21
Noekie en
Toekomstmijmeringen zijn mij ook vreemd, dat heb ik werkelijk nooit gedaan. Andersom zijn er wel mannen geweest die mij tot 1 hadden willen bombarderen. Heel schattig maar not gonna happen. Dit was niet alleen een grens in mijzelf, ik kan in mijn kop die draaiing van minnaar naar vooruteggie gewoon niet goed maken. Daar heb ik een andere modus voor nodig.
Anouk, zou jouw man ook wel eens buiten de deur willen knabbelen of is dat verlangen hem compleet vreemd?
En Moni, heeft jouw man ook nummers 2?
Toekomstmijmeringen zijn mij ook vreemd, dat heb ik werkelijk nooit gedaan. Andersom zijn er wel mannen geweest die mij tot 1 hadden willen bombarderen. Heel schattig maar not gonna happen. Dit was niet alleen een grens in mijzelf, ik kan in mijn kop die draaiing van minnaar naar vooruteggie gewoon niet goed maken. Daar heb ik een andere modus voor nodig.
Anouk, zou jouw man ook wel eens buiten de deur willen knabbelen of is dat verlangen hem compleet vreemd?
En Moni, heeft jouw man ook nummers 2?
maandag 10 maart 2014 om 18:01
quote:Rooss4 schreef op 10 maart 2014 @ 17:21:
Noekie en
Toekomstmijmeringen zijn mij ook vreemd, dat heb ik werkelijk nooit gedaan. Andersom zijn er wel mannen geweest die mij tot 1 hadden willen bombarderen. Heel schattig maar not gonna happen. Dit was niet alleen een grens in mijzelf, ik kan in mijn kop die draaiing van minnaar naar vooruteggie gewoon niet goed maken. Daar heb ik een andere modus voor nodig.
Anouk, zou jouw man ook wel eens buiten de deur willen knabbelen of is dat verlangen hem compleet vreemd?
Mijn echtgenoot is voortdurend op reis en heeft dus alle gelegenheid. Van mij mag hij! en dat weet hij ook. Toch is man er vrij stellig in dat hem de tijd en de zin ontbreekt. En met zijn licht-autistische persoonlijkheid (is vastgesteld hè, ik gooi er niet maar een termpje tegenaan) kan dat zomaar kloppen. Daarbij denkend aan dat topic over seks en autisme spectrum stoornis...
Noekie en
Toekomstmijmeringen zijn mij ook vreemd, dat heb ik werkelijk nooit gedaan. Andersom zijn er wel mannen geweest die mij tot 1 hadden willen bombarderen. Heel schattig maar not gonna happen. Dit was niet alleen een grens in mijzelf, ik kan in mijn kop die draaiing van minnaar naar vooruteggie gewoon niet goed maken. Daar heb ik een andere modus voor nodig.
Anouk, zou jouw man ook wel eens buiten de deur willen knabbelen of is dat verlangen hem compleet vreemd?
Mijn echtgenoot is voortdurend op reis en heeft dus alle gelegenheid. Van mij mag hij! en dat weet hij ook. Toch is man er vrij stellig in dat hem de tijd en de zin ontbreekt. En met zijn licht-autistische persoonlijkheid (is vastgesteld hè, ik gooi er niet maar een termpje tegenaan) kan dat zomaar kloppen. Daarbij denkend aan dat topic over seks en autisme spectrum stoornis...
dinsdag 11 maart 2014 om 09:46
Weet je wat fijn is: het hier opschrijven en een open en niet veroordelend antwoord van jullie heeft me al geholpen. Vooral omdat ik zelf precies weet waar hem de schoen wringt. Bedankt daarvoor Ano•uk en Roos! xxx
Ik heb geprobeerd om jullie situatie terug te lezen maar 70 pagina's wordt wat veel. Kunnen jullie mij een korte versie geven?
Ik heb geprobeerd om jullie situatie terug te lezen maar 70 pagina's wordt wat veel. Kunnen jullie mij een korte versie geven?
dinsdag 11 maart 2014 om 09:56
Moni, dit topic is ook bedoelt om je verhaal kwijt te kunnen, oordeelloos maar niet kritisch-loos
Hai, ik ben Rooss. Bijna midden 40 en sinds 2 jaar single na 18 jaar relatie met iemand die heel soms op viva te lezen is en hier af en toe meeleest (hahaaaai!)
Ik heb een jaar of 4 rondgesloert en ik merk dat ik deze periode nu mondjesmaat aan het afsluiten ben, ik heb nog één minnaar die ik eens in de 2-3 maanden zie. Of dit zo blijft weet ik niet, ik merk wel dat ik de spanning wat mis maar tegelijk geniet ik schoftig van mijn hervonden rust.
Het mooie is dat ik het 24/7 zelf in de hand heb, ik heb in die zin met niemand rekening te houden en ik kan daten als ik wil en het niet doen als ik het niet wil.
Voorwaarde is wel dat de doorns bij hun vader zijn, het ken te gek ook.
Mocht ik ooit weer een heerlijke nummer 1 man treffen dan ga ik latten. Ik vind "alleen" wonen heerlijk! O ja en dan word ik ook monogaam. Denk ik
Hai, ik ben Rooss. Bijna midden 40 en sinds 2 jaar single na 18 jaar relatie met iemand die heel soms op viva te lezen is en hier af en toe meeleest (hahaaaai!)
Ik heb een jaar of 4 rondgesloert en ik merk dat ik deze periode nu mondjesmaat aan het afsluiten ben, ik heb nog één minnaar die ik eens in de 2-3 maanden zie. Of dit zo blijft weet ik niet, ik merk wel dat ik de spanning wat mis maar tegelijk geniet ik schoftig van mijn hervonden rust.
Het mooie is dat ik het 24/7 zelf in de hand heb, ik heb in die zin met niemand rekening te houden en ik kan daten als ik wil en het niet doen als ik het niet wil.
Voorwaarde is wel dat de doorns bij hun vader zijn, het ken te gek ook.
Mocht ik ooit weer een heerlijke nummer 1 man treffen dan ga ik latten. Ik vind "alleen" wonen heerlijk! O ja en dan word ik ook monogaam. Denk ik
dinsdag 11 maart 2014 om 11:01
En ik ben Ano*k, midden veertig en 14 jaar getrouwd, waarvan 12 monogaam;) Een jaar of twee geleden kwam de verandering toen ons huwelijk vanwege werk echtgenoot een "weekendhuwelijk" werd. Ons sexleven was al jarenlang vrijwel afwezig. En ineens was daar een spannende flirt in een winkel waarbij ik nogal fysieke reacties ervoer zullen we maar zeggen. Hij was ook getrouwd, we wisselden nummers uit en ben met hem uiteindelijk wat gaan drinken. Heftig gezoend, verder gingen we toch maar niet. Maar Anouk was wel weer klaarwakker
Niet lang daarna via wordfeud aan de praat geraakt met iemand die toevallig vrij dichtbij bleek te wonen. Gesprekken werden steeds persoonlijker en geiler, hij was al vaker vreemdgegaan en meer dan bereid mij over die drempel te tillen haha. Dat resulteerde in een jaarlang vrijwel wekelijkse sexdates in hotels. Heel yummy en leuk, maar verliefd was ik niet. Hij wel bleek. Toen ik er uiteindelijk een punt achter zette heeft hij wraak genomen door een zeer vunzige brief naar mijn echtgenoot te sturen. Nou had ik godzijdank al wat verteld over de affaire, maar dit was erg pijnlijk en vernederend. Het heeft er echter wel toe geleid dat man en ik wat eerlijker zijn gaan praten over behoeften en wat je elkaar gunt binnen je huwelijk.
Na een "rustige" zomer belandde ik begin september, ja echt een beetje bij toeval, op een avond op de site van victoria milan. En in no time voelde ik me als een kind in de Jamin. Wat een keus. Heb met een paar mannen afgesproken voor een date maar eentje stak er al meteen met kop en schouders bovenuit (niet letterlijk, is niet zo groot). En die zie ik nu al een half jaar bijna wekelijks.
Heb ook in deze tijd wat ONS gehad via Tinder, moest even helemaal los denk ik. Maar dat sloeren is wel grotendeels uit miijn systeem nu.
Niet lang daarna via wordfeud aan de praat geraakt met iemand die toevallig vrij dichtbij bleek te wonen. Gesprekken werden steeds persoonlijker en geiler, hij was al vaker vreemdgegaan en meer dan bereid mij over die drempel te tillen haha. Dat resulteerde in een jaarlang vrijwel wekelijkse sexdates in hotels. Heel yummy en leuk, maar verliefd was ik niet. Hij wel bleek. Toen ik er uiteindelijk een punt achter zette heeft hij wraak genomen door een zeer vunzige brief naar mijn echtgenoot te sturen. Nou had ik godzijdank al wat verteld over de affaire, maar dit was erg pijnlijk en vernederend. Het heeft er echter wel toe geleid dat man en ik wat eerlijker zijn gaan praten over behoeften en wat je elkaar gunt binnen je huwelijk.
Na een "rustige" zomer belandde ik begin september, ja echt een beetje bij toeval, op een avond op de site van victoria milan. En in no time voelde ik me als een kind in de Jamin. Wat een keus. Heb met een paar mannen afgesproken voor een date maar eentje stak er al meteen met kop en schouders bovenuit (niet letterlijk, is niet zo groot). En die zie ik nu al een half jaar bijna wekelijks.
Heb ook in deze tijd wat ONS gehad via Tinder, moest even helemaal los denk ik. Maar dat sloeren is wel grotendeels uit miijn systeem nu.
dinsdag 11 maart 2014 om 12:24
Aha! Bedankt voor jullie uitleg. Het komt aardig overeen met mijn verhaal. Hier ook 18 jaar een relatie waarvan 15 jaar monogaam. Toen verliefd geworden, wederzijds, man erover ingelicht en na veel gesprekken en wikken en wegen kwamen we tot de conclusie dat we elkaar los gingen laten in ons huwelijk zolang we elkaar eerlijk vertelden wat er speelt, wanneer en met wie we afspreken etc.... Nog nooit was onze relatie zo open, vrij, eerlijk en goed. Dit kwam natuurlijk niet uit de lucht vallen, we hadden een zware periode achter de rug. De verliefdheid op mijn eerste 'date' was snel voorbij (en ja, echt waar, we zijn nog vrienden) maar daarna ging ik 'los'. Daten in hotels, stappen, appen, alles er op en er aan. En bij iedereen ging dit goed tot dat ik ging daten met degene over wie ik eerder vertelde..... hij maakte erg veel in mij los (nog 5% te gaan )
Mijn man en ik hebben los van elkaar gedate en in december hebben we 2x samen gedate, wat ook erg leuk was. Dit jaar hebben we er allebei nog geen zin in gehad. Ik leef nu met de gedachte dat als het op mijn pad komt het goed is. Maar het bewust opzoeken is voorbij, dat was in het begin natuurlijk spannend en nieuw.
Al met al geniet ik er van maar ik wil nooit en nooit meer meemaken wat ik nu niet kan loslaten.
Snappen jullie het nog?
Mijn man en ik hebben los van elkaar gedate en in december hebben we 2x samen gedate, wat ook erg leuk was. Dit jaar hebben we er allebei nog geen zin in gehad. Ik leef nu met de gedachte dat als het op mijn pad komt het goed is. Maar het bewust opzoeken is voorbij, dat was in het begin natuurlijk spannend en nieuw.
Al met al geniet ik er van maar ik wil nooit en nooit meer meemaken wat ik nu niet kan loslaten.
Snappen jullie het nog?
