Kinderen
alle pijlers
help, mijn broertje wordt vader!
zondag 29 juni 2008 om 10:20
Hallo allemaal,
Ik heb lang getwijfeld of ik moest posten, maar ik heb echt advies nodig. Het volgende is het geval: mijn lieftallige "schoonzusje" (17, alleen basisschool afgemaakt, gaat sinds haar veertiende niet meer naar school, nog nooit langer dan 2 weken een baantje gehad, zit de hele dag op de bank tompouchen te eten en belspellen te kijken) was een paar maanden geleden verveeld en besloot enkel en alleen om zwanger te worden. Mijn broertje (20, alleen een MBO2-opleiding en vol plannen om door te studeren) werd hiervan pas laat op de hoogte gebracht, toen er al eigenlijk geen keuze meer gemaakt kon worden.
Ze hebben besloten om het kind te houden en ze is al bijna vier maanden zwanger dus eigenlijk is het misschien ook te laat voor een abortus. Maar het probleem is dat ik niet zie hoe ze samen een kind kunnen opvoeden. Ze hebben geen huis, ze hebben geen geld en ze hebben geen goeie relatie. Als ze boos op elkaar zijn gooien ze met servies en fotolijstjes naar elkaar, ik moet er gewoon niet aan denken dat daar een baby tussendoor kruipt.
Maar goed, ze gaan het houden en ze gaan het opvoeden.
Ik wil natuurlijk een goede tante zijn en betrokken zijn bij het kind, maar ik vind het zo verschrikkelijk moeilijk. Ten eerste omdat ik alleen maar moeilijkheden zie en gewoonweg niet oprecht "blij" kan zijn. Ten tweede ook omdat ik de vriendin van mijn broertje niet uit kan staan en nog steeds erg kwaad ben over hoe het is gegaan. Eerst zei ze dat ze zwanger was geworden doordat ze een antibiotica-kuur had geslikt en daardoor werkte de pil niet goed. Maar uit de eerste echo bleek dat ze daarvoor al te lang zwanger was. Nu beweert ze dat ze niet weet hoe het is gebeurd, maar zegt meteen erbij dat ze het er ook niet meer over wil hebben.
Het zijn allebei nog zulke kinderen, en lopen ook rond van: "Oh leuk, we nemen een baby!" Maar de gang naar de woningbouw voor een eigen huis lijkt al te veel (ze moeten overal zowat letterlijk door hun ouders naar binnen geduwd worden). En als ze een weekend op de honden van mijn ouders moeten passen zijn die al bijna uitgehongerd en hebben ze chronisch aandachtstekort. Verder maken ze ALTIJD ruzie, echt altijd. Ze hebben nog niet eens samengewoond en dat is in het begin al moeilijk genoeg, laat staan met baby.
Ik voel me machteloos en heb het idee dat ik niks aan de situatie kan doen. Heeft iemand een idee over hoe ik ze kan helpen, van advies kan voorzien en het allemaal een beetje in goede banen kan leiden...? (overigens heb ik mijn zorgen nog nooit aan mijn broertje geuit, dat hebben mijn ouders al gedaan en toen kwam het bijna tot een familie-breuk...)
Ik heb lang getwijfeld of ik moest posten, maar ik heb echt advies nodig. Het volgende is het geval: mijn lieftallige "schoonzusje" (17, alleen basisschool afgemaakt, gaat sinds haar veertiende niet meer naar school, nog nooit langer dan 2 weken een baantje gehad, zit de hele dag op de bank tompouchen te eten en belspellen te kijken) was een paar maanden geleden verveeld en besloot enkel en alleen om zwanger te worden. Mijn broertje (20, alleen een MBO2-opleiding en vol plannen om door te studeren) werd hiervan pas laat op de hoogte gebracht, toen er al eigenlijk geen keuze meer gemaakt kon worden.
Ze hebben besloten om het kind te houden en ze is al bijna vier maanden zwanger dus eigenlijk is het misschien ook te laat voor een abortus. Maar het probleem is dat ik niet zie hoe ze samen een kind kunnen opvoeden. Ze hebben geen huis, ze hebben geen geld en ze hebben geen goeie relatie. Als ze boos op elkaar zijn gooien ze met servies en fotolijstjes naar elkaar, ik moet er gewoon niet aan denken dat daar een baby tussendoor kruipt.
Maar goed, ze gaan het houden en ze gaan het opvoeden.
Ik wil natuurlijk een goede tante zijn en betrokken zijn bij het kind, maar ik vind het zo verschrikkelijk moeilijk. Ten eerste omdat ik alleen maar moeilijkheden zie en gewoonweg niet oprecht "blij" kan zijn. Ten tweede ook omdat ik de vriendin van mijn broertje niet uit kan staan en nog steeds erg kwaad ben over hoe het is gegaan. Eerst zei ze dat ze zwanger was geworden doordat ze een antibiotica-kuur had geslikt en daardoor werkte de pil niet goed. Maar uit de eerste echo bleek dat ze daarvoor al te lang zwanger was. Nu beweert ze dat ze niet weet hoe het is gebeurd, maar zegt meteen erbij dat ze het er ook niet meer over wil hebben.
Het zijn allebei nog zulke kinderen, en lopen ook rond van: "Oh leuk, we nemen een baby!" Maar de gang naar de woningbouw voor een eigen huis lijkt al te veel (ze moeten overal zowat letterlijk door hun ouders naar binnen geduwd worden). En als ze een weekend op de honden van mijn ouders moeten passen zijn die al bijna uitgehongerd en hebben ze chronisch aandachtstekort. Verder maken ze ALTIJD ruzie, echt altijd. Ze hebben nog niet eens samengewoond en dat is in het begin al moeilijk genoeg, laat staan met baby.
Ik voel me machteloos en heb het idee dat ik niks aan de situatie kan doen. Heeft iemand een idee over hoe ik ze kan helpen, van advies kan voorzien en het allemaal een beetje in goede banen kan leiden...? (overigens heb ik mijn zorgen nog nooit aan mijn broertje geuit, dat hebben mijn ouders al gedaan en toen kwam het bijna tot een familie-breuk...)
anoniem_49508 wijzigde dit bericht op 29-06-2008 10:22
Reden: t was niet helemaal duidelijk
Reden: t was niet helemaal duidelijk
% gewijzigd
zondag 29 juni 2008 om 21:08
Voor een wiegje kopen is het nog ff te vroeg misschien, maar het is wel zaak dat de ouders van de aanstaande vader niet alleen zorgen uiten maar hun steun betuigen, Meave. En dat voel ik ook nergens in de postings. Ik lees meer probleem dit en probleem dat.... Maar ja, dat kindje komt er toch, dus je kunt het net zo goed accepteren en er zelfs uiteindelijk blij mee zijn.
zondag 29 juni 2008 om 21:08
quote:Eowynn_ schreef op 29 juni 2008 @ 21:07:
Overigens ben ik zelf ongepland zwanger geraakt, maar heb geen kinderwagen of babykamer van mijn ouders of schoonouders gehad. Ik zie dat eigenlijk ook niet in mijn omgeving, dat mensen een kinderwagen krijgen eigenlijk.Ik wel. van mijn schoonouders. En het ledikantje van mijn ouders. Maar verder geen honderdjes die af en toe toegeschoven worden, tussendoorcadeaus en dat soort dingen. Eenmalig een uitzetcadeau.
Overigens ben ik zelf ongepland zwanger geraakt, maar heb geen kinderwagen of babykamer van mijn ouders of schoonouders gehad. Ik zie dat eigenlijk ook niet in mijn omgeving, dat mensen een kinderwagen krijgen eigenlijk.Ik wel. van mijn schoonouders. En het ledikantje van mijn ouders. Maar verder geen honderdjes die af en toe toegeschoven worden, tussendoorcadeaus en dat soort dingen. Eenmalig een uitzetcadeau.
zondag 29 juni 2008 om 21:10
Ik kan me voorstellen dat - hoe goed je het ook wil oplossen - het best wrang is als je zoon , die in de volle overtuiging verkeert dat er veilig wordt gesext - vader wordt en jij daar - mede - voor op moet draaien terwijl je maar moet afwachten welke rol jij écht mag spelen in het leven van het kindje en / omdat de kans bovendien groot is dat de relatie tussen die twee het niet gaat redden .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 29 juni 2008 om 21:10
quote:arwen173 schreef op 29 juni 2008 @ 21:07:
1 extra kostganger lijkt me, en die kan vanaf morgen op zoek naar een vaste baan
Iets zegt me dat dat kind flesvoeding gaat krijgen... Dus twee extra kostgangers, en niet zo'n goedkope ook.
En HPL zei het ook al: er wordt nogal veel verwacht van die koters. Het zijn nou niet de meest makkelijke omstandigheden om even én eigen onderdak, én een goede baan én een stabiele psyche te gaan verzorgen. Dat konden ze zonder baby niet aan, hoe wou je dat van ze verwachten mét baby?
Volgens mij is dat irreëel en zou je er als ouderparen vanuit moeten gaan dat de komende anderhalf jaar ongeveer er van op eigen benen staan geen sprake zal zijn. Niet omdat ze het niet wíllen, maar omdat het ze gewoon niet zal lukken. Kwestie van realistisch zijn.
1 extra kostganger lijkt me, en die kan vanaf morgen op zoek naar een vaste baan
Iets zegt me dat dat kind flesvoeding gaat krijgen... Dus twee extra kostgangers, en niet zo'n goedkope ook.
En HPL zei het ook al: er wordt nogal veel verwacht van die koters. Het zijn nou niet de meest makkelijke omstandigheden om even én eigen onderdak, én een goede baan én een stabiele psyche te gaan verzorgen. Dat konden ze zonder baby niet aan, hoe wou je dat van ze verwachten mét baby?
Volgens mij is dat irreëel en zou je er als ouderparen vanuit moeten gaan dat de komende anderhalf jaar ongeveer er van op eigen benen staan geen sprake zal zijn. Niet omdat ze het niet wíllen, maar omdat het ze gewoon niet zal lukken. Kwestie van realistisch zijn.
Am Yisrael Chai!
zondag 29 juni 2008 om 21:11
quote:minny schreef op 29 juni 2008 @ 21:08:
Voor een wiegje kopen is het nog ff te vroeg misschien, maar het is wel zaak dat de ouders van de aanstaande vader niet alleen zorgen uiten maar hun steun betuigen, Meave. En dat voel ik ook nergens in de postings. Ik lees meer probleem dit en probleem dat.... Maar ja, dat kindje komt er toch, dus je kunt het net zo goed accepteren en er zelfs uiteindelijk blij mee zijn.Ik ben het met je eens hoor Minny, je betrokkenheid tonen en tot steun zijn is al heel fijn voor het stel. Maar uit de verhalen van TO proef ik ook veel onwil aan de kant van de familie van het meisje. Lang achterhouden dat je zwanger bent, je kind 1000 euro beloven als ze het kind houdt. Het meisje heeft nota bene ingewoond bij de ouders van TO als ik het goed begrijp en toen scholden zij en haar moeder elkaar nog verrot door de telefoon. De familie van TO moet haar goede wil tonen, maar de familie van het meisje lijkt ook niet erg mee te werken om hier een fijne oplossing voor te vinden.
Voor een wiegje kopen is het nog ff te vroeg misschien, maar het is wel zaak dat de ouders van de aanstaande vader niet alleen zorgen uiten maar hun steun betuigen, Meave. En dat voel ik ook nergens in de postings. Ik lees meer probleem dit en probleem dat.... Maar ja, dat kindje komt er toch, dus je kunt het net zo goed accepteren en er zelfs uiteindelijk blij mee zijn.Ik ben het met je eens hoor Minny, je betrokkenheid tonen en tot steun zijn is al heel fijn voor het stel. Maar uit de verhalen van TO proef ik ook veel onwil aan de kant van de familie van het meisje. Lang achterhouden dat je zwanger bent, je kind 1000 euro beloven als ze het kind houdt. Het meisje heeft nota bene ingewoond bij de ouders van TO als ik het goed begrijp en toen scholden zij en haar moeder elkaar nog verrot door de telefoon. De familie van TO moet haar goede wil tonen, maar de familie van het meisje lijkt ook niet erg mee te werken om hier een fijne oplossing voor te vinden.
zondag 29 juni 2008 om 21:11
quote:fashionvictim schreef op 29 juni 2008 @ 21:04:
[...]
Nou, bijvoorbeeld financieel bijdragen zodat de andere grootouders niet ongevraagd met twee extra kostgangers opgezadeld worden, naast de zorg voor een baby. Bijvoorbeeld een huis huren voor ze? Bijvoorbeeld een aantal dagen in de week oppassen zodat de andere ouders ontlast worden en beide kids naar werk/school/therapie/huizenjacht kunnen? Babyuitzet sponsoren onder het mom van "jullie nemen ze al in huis, wij betalen dan de spullen"?uhh, de moeder had dr kind aangeraden om voorlopig maar niets tegen TO's ouders te zeggen ivm het kind houden, als je dit doet, draag dan ook de consequenties en dan weet je dat je er als moeder van t zwangere kind voor moet zorgen als ze bij je in huis komen. En als je oud genoeg bent om een kind te nemen, ben je dat ook om je eigen broek op te houden en zul je moeten gaan werken voor je geld en niet je hand ophouden bij de ouders van TO. Wat nou een huis huren voor ze, laat ze gvd gaan werken en zelf een huis huren
[...]
Nou, bijvoorbeeld financieel bijdragen zodat de andere grootouders niet ongevraagd met twee extra kostgangers opgezadeld worden, naast de zorg voor een baby. Bijvoorbeeld een huis huren voor ze? Bijvoorbeeld een aantal dagen in de week oppassen zodat de andere ouders ontlast worden en beide kids naar werk/school/therapie/huizenjacht kunnen? Babyuitzet sponsoren onder het mom van "jullie nemen ze al in huis, wij betalen dan de spullen"?uhh, de moeder had dr kind aangeraden om voorlopig maar niets tegen TO's ouders te zeggen ivm het kind houden, als je dit doet, draag dan ook de consequenties en dan weet je dat je er als moeder van t zwangere kind voor moet zorgen als ze bij je in huis komen. En als je oud genoeg bent om een kind te nemen, ben je dat ook om je eigen broek op te houden en zul je moeten gaan werken voor je geld en niet je hand ophouden bij de ouders van TO. Wat nou een huis huren voor ze, laat ze gvd gaan werken en zelf een huis huren
zondag 29 juni 2008 om 21:17
quote:mormeltje schreef op 29 juni 2008 @ 21:14:
[quote]fashionvictim schreef op 29 juni 2008 @ 21:10:
[...]
Iets zegt me dat dat kind flesvoeding gaat krijgen...
Wat heeft dat er nou weer mee te maken,babyvoeding is echt niet de grootste kostenpost hoor.
Pakje peuken is duurder
Geen idee wat het kost, iets van een tientje per blik, toch? Het is in ieder geval niet gratis, dat bedoelde ik.
[quote]fashionvictim schreef op 29 juni 2008 @ 21:10:
[...]
Iets zegt me dat dat kind flesvoeding gaat krijgen...
Wat heeft dat er nou weer mee te maken,babyvoeding is echt niet de grootste kostenpost hoor.
Pakje peuken is duurder
Geen idee wat het kost, iets van een tientje per blik, toch? Het is in ieder geval niet gratis, dat bedoelde ik.
Am Yisrael Chai!
zondag 29 juni 2008 om 21:17
Tsja , da's natuurlijk ook op zijn minst een luizenstreek om het zo laat te zeggen , maar aan de andere kant ; wie het kindje krijgt mág nou eenmaal beslissen om het te houden . Net zoals iemand die kinderen kán krijgen nou eenmaal kan beslissen om er een te ' nemen ' .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 29 juni 2008 om 21:17
quote:fashionvictim schreef op 29 juni 2008 @ 21:15:
Wat ben ik toch weer blij dat ik een surinamer ben, zeg.Waarom dan? Ik vind het heel vanzelfsprekend om mijn familie te helpen waar ik kan. Maar ik vind ook dat - in dit geval - die kinderen aangezet moeten worden tot actie. En pappen en nathouden door vanalles voor ze te betalen zonder hen aan te zetten tot nadenken/actie vind ik niet de manier. Ik zou ze echt niet aan hun lot over laten hoor.
Wat ben ik toch weer blij dat ik een surinamer ben, zeg.Waarom dan? Ik vind het heel vanzelfsprekend om mijn familie te helpen waar ik kan. Maar ik vind ook dat - in dit geval - die kinderen aangezet moeten worden tot actie. En pappen en nathouden door vanalles voor ze te betalen zonder hen aan te zetten tot nadenken/actie vind ik niet de manier. Ik zou ze echt niet aan hun lot over laten hoor.
zondag 29 juni 2008 om 21:17
Die 'koters'? Er word nu gedaan alsof het weerloze kinderen zijn die niets zelf kunnen. Kom op zeg, ze zijn beiden (bijna) meerderjarig. Op je 20e kun je iig gewoon werken en voor een inkomen zorgen, op je 18e ook. Ze moeten notabene een kind opvoeden en er word hier gepraat over 'koters'. Tuurlijk, ze zijn hartstikke jong, maar met ingang van het moment dat ze een kind besloten te krijgen/houden zullen ze gewoon volwassen moeten worden. Met hulp misschien, dat wel, maar ze moeten het toch echt zelf doen.
Mensenkinderen, ik woonde op mijn 19e op mezelf, was op mijn 21e getrouwd en had op mijn 22e een kind. En dan word er hier gepraat over een 'koter' van 20. Tuurlijk, de ene 20-jarige is de andere niet, maar op het moment dat die 20-jarige een kind verwekt en het besluit te gaan opvoeden heeft hij weinig keus.
Mensenkinderen, ik woonde op mijn 19e op mezelf, was op mijn 21e getrouwd en had op mijn 22e een kind. En dan word er hier gepraat over een 'koter' van 20. Tuurlijk, de ene 20-jarige is de andere niet, maar op het moment dat die 20-jarige een kind verwekt en het besluit te gaan opvoeden heeft hij weinig keus.
zondag 29 juni 2008 om 21:19
quote:Eowynn_ schreef op 29 juni 2008 @ 21:17:
Die 'koters'? Er word nu gedaan alsof het weerloze kinderen zijn die niets zelf kunnen. Kom op zeg, ze zijn beiden (bijna) meerderjarig. Op je 20e kun je iig gewoon werken en voor een inkomen zorgen, op je 18e ook. Ze moeten notabene een kind opvoeden en er word hier gepraat over 'koters'. Tuurlijk, ze zijn hartstikke jong, maar met ingang van het moment dat ze een kind besloten te krijgen/houden zullen ze gewoon volwassen moeten worden. Met hulp misschien, dat wel, maar ze moeten het toch echt zelf doen.
Mensenkinderen, ik woonde op mijn 19e op mezelf, was op mijn 21e getrouwd en had op mijn 22e een kind. En dan word er hier gepraat over een 'koter' van 20. Tuurlijk, de ene 20-jarige is de andere niet, maar op het moment dat die 20-jarige een kind verwekt en het besluit te gaan opvoeden heeft hij weinig keus.precies
Die 'koters'? Er word nu gedaan alsof het weerloze kinderen zijn die niets zelf kunnen. Kom op zeg, ze zijn beiden (bijna) meerderjarig. Op je 20e kun je iig gewoon werken en voor een inkomen zorgen, op je 18e ook. Ze moeten notabene een kind opvoeden en er word hier gepraat over 'koters'. Tuurlijk, ze zijn hartstikke jong, maar met ingang van het moment dat ze een kind besloten te krijgen/houden zullen ze gewoon volwassen moeten worden. Met hulp misschien, dat wel, maar ze moeten het toch echt zelf doen.
Mensenkinderen, ik woonde op mijn 19e op mezelf, was op mijn 21e getrouwd en had op mijn 22e een kind. En dan word er hier gepraat over een 'koter' van 20. Tuurlijk, de ene 20-jarige is de andere niet, maar op het moment dat die 20-jarige een kind verwekt en het besluit te gaan opvoeden heeft hij weinig keus.precies
zondag 29 juni 2008 om 21:22
quote:meave schreef op 29 juni 2008 @ 21:17:
[...]
Waarom dan? Ik vind het heel vanzelfsprekend om mijn familie te helpen waar ik kan. Maar ik vind ook dat - in dit geval - die kinderen aangezet moeten worden tot actie. En pappen en nathouden door vanalles voor ze te betalen zonder hen aan te zetten tot nadenken/actie vind ik niet de manier. Ik zou ze echt niet aan hun lot over laten hoor.Omdat ik met de paplepel ingegoten heb gekregen dat je je kinderen nooit in de kou laat staan en je kleinkinderen verzorgt als dat nodig is. Ik heb tíg nichtjes en neefjes die door mijn oma of hun omas mee opgevoed worden of bij oma wonen. En oma vindt dat normaal, net zoals ik dat normaal zou vinden van mijn kleinkinderen. Daar ben ik gewoon blij om, dat ik zeker weet dat in mijn huis dit soort discussies nooit gevoerd zullen worden. Voelt fijn, veilig, warm en ik ben blij dat ik ook zo'n moeder heb gehad en zo'n oma heb gehad en zulke tantes heb enzo.
[...]
Waarom dan? Ik vind het heel vanzelfsprekend om mijn familie te helpen waar ik kan. Maar ik vind ook dat - in dit geval - die kinderen aangezet moeten worden tot actie. En pappen en nathouden door vanalles voor ze te betalen zonder hen aan te zetten tot nadenken/actie vind ik niet de manier. Ik zou ze echt niet aan hun lot over laten hoor.Omdat ik met de paplepel ingegoten heb gekregen dat je je kinderen nooit in de kou laat staan en je kleinkinderen verzorgt als dat nodig is. Ik heb tíg nichtjes en neefjes die door mijn oma of hun omas mee opgevoed worden of bij oma wonen. En oma vindt dat normaal, net zoals ik dat normaal zou vinden van mijn kleinkinderen. Daar ben ik gewoon blij om, dat ik zeker weet dat in mijn huis dit soort discussies nooit gevoerd zullen worden. Voelt fijn, veilig, warm en ik ben blij dat ik ook zo'n moeder heb gehad en zo'n oma heb gehad en zulke tantes heb enzo.
Am Yisrael Chai!
zondag 29 juni 2008 om 21:23
quote:fashionvictim schreef op 29 juni 2008 @ 21:15:
Wat ben ik toch weer blij dat ik een surinamer ben, zeg.
In de wat meer volksere wijken is zoiets veel minder een probleem ; Met " dat kindje komt wel groot " is menig ongehuwd moedertje door haar moeder getroost .
Het is wel vaak zo dat tienerzwangerschappen enzo generatie na generatie voorkomt in een bepaald milieu . En als je moeder zelf niet als maagd het huwelijk inging en je oma ook een bastaardje had voor haar huwelijk , dan neem je het denk ik ook wat minder nauw met je anticonceptie want " dat kindje komt wel groot " .
Wat ben ik toch weer blij dat ik een surinamer ben, zeg.
In de wat meer volksere wijken is zoiets veel minder een probleem ; Met " dat kindje komt wel groot " is menig ongehuwd moedertje door haar moeder getroost .
Het is wel vaak zo dat tienerzwangerschappen enzo generatie na generatie voorkomt in een bepaald milieu . En als je moeder zelf niet als maagd het huwelijk inging en je oma ook een bastaardje had voor haar huwelijk , dan neem je het denk ik ook wat minder nauw met je anticonceptie want " dat kindje komt wel groot " .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 29 juni 2008 om 21:23
Je helpt ze het best door ze te ondersteunen waar nodig, maar vooral door ze zélf aan het werk te zetten, zelf volwassen te laten worden en ze het zelfvertrouwen te geven dat ze het wel gaan redden. Ze moeten weten dat hun familie achter ze staat en ze opvangt waar nodig, maar níet dat ze niets hoeven uit te vreten omdat alles wel voor ze gedaan wordt, dan is er namelijk geen noodzaak meer om volwassen te worden.
En als ik lees hoe dat meisje in elkaar steekt zou het juist averechts werken als ze zomaar geld krijgt zonder daar iets voor te hoeven doen. Dat stimuleert niet.
En als ik lees hoe dat meisje in elkaar steekt zou het juist averechts werken als ze zomaar geld krijgt zonder daar iets voor te hoeven doen. Dat stimuleert niet.
zondag 29 juni 2008 om 21:24
quote:Eowynn_ schreef op 29 juni 2008 @ 21:20:
FV, je helpt mensen niet door alles voor ze te regelen en alles uit handen te nemen. Surinamer of niet.Mag ik dat even zelf bepalen? Ik heb anders een aantal neven en nichten die dankzij mijn oma heel erg goed terecht zijn gekomen en wiens moeders ook dankzij mijn oma goed terecht zijn gekomen. Mijn oma heeft een stuk of vijf kleinkinderen opgevoed, denk ik. En daar ben ik trots op en blij mee.
FV, je helpt mensen niet door alles voor ze te regelen en alles uit handen te nemen. Surinamer of niet.Mag ik dat even zelf bepalen? Ik heb anders een aantal neven en nichten die dankzij mijn oma heel erg goed terecht zijn gekomen en wiens moeders ook dankzij mijn oma goed terecht zijn gekomen. Mijn oma heeft een stuk of vijf kleinkinderen opgevoed, denk ik. En daar ben ik trots op en blij mee.
Am Yisrael Chai!
