
Zwanger ?
donderdag 26 juni 2008 om 14:10
Hallo iedereen,
Ik zat net even te bladeren in mijn agenda en realiseerde mij opeens dat ik nu ruim 2 weken over tijd ben.
Ik ga straks na het werk dan ook direct even een zwagerschapstestje halen.
En hoewel ik altijd op de klok nauwkeurig ongesteld ben geloof ik niet dat ik zwanger ben, tenslotte zijn we al 5 jaar aan het proberen en hadden we het idee om ooit ouders te worden al opgegeven.
Maar, ik heb helemaal geen "symptomen" van zwanger zijn, niet misselijk, geen rare gevoelens enz.
En nu ik er aan zit te denken...duurt het best nog lang eer het half zes is en ik naar de drogist kan.
Dus, mijn vraag is.....zijn er hier vrouwen die zwanger waren zonder dat ze het in de gaten hadden ? Is dat uberhaupt mogelijk ?
Ik zat net even te bladeren in mijn agenda en realiseerde mij opeens dat ik nu ruim 2 weken over tijd ben.
Ik ga straks na het werk dan ook direct even een zwagerschapstestje halen.
En hoewel ik altijd op de klok nauwkeurig ongesteld ben geloof ik niet dat ik zwanger ben, tenslotte zijn we al 5 jaar aan het proberen en hadden we het idee om ooit ouders te worden al opgegeven.
Maar, ik heb helemaal geen "symptomen" van zwanger zijn, niet misselijk, geen rare gevoelens enz.
En nu ik er aan zit te denken...duurt het best nog lang eer het half zes is en ik naar de drogist kan.
Dus, mijn vraag is.....zijn er hier vrouwen die zwanger waren zonder dat ze het in de gaten hadden ? Is dat uberhaupt mogelijk ?
vrijdag 27 juni 2008 om 13:10
quote:shyte schreef op 27 juni 2008 @ 12:01:
Van harte!! helemaal te gek!!!
(weet niet wie het eerder zei maar ik weet ook al voor ik kan testen dat ik zwanger ben.. ik voel het aan mijn water zullen we maar zeggen.. )
En dat hele troll verhaal.. jammer dat er idd trollen zijn geweest en dat zij blijkbaar nog zo veel invloed hebben dat er bij het openen van een topic wat niet gelijk begrepen word door een lezer gelijk gedacht word dat iemand de nept..Dat was ik.
Ik heb blijkbaar wat te vaak in topics met nepperds gezeten (michael en mariska staan me nog levendig voor de geest), want ik geloofde hier inderdaad geen biet van. Mijn excuses! En ontzettend gefeliciteerd!
Van harte!! helemaal te gek!!!
(weet niet wie het eerder zei maar ik weet ook al voor ik kan testen dat ik zwanger ben.. ik voel het aan mijn water zullen we maar zeggen.. )
En dat hele troll verhaal.. jammer dat er idd trollen zijn geweest en dat zij blijkbaar nog zo veel invloed hebben dat er bij het openen van een topic wat niet gelijk begrepen word door een lezer gelijk gedacht word dat iemand de nept..Dat was ik.
maandag 30 juni 2008 om 14:24
Bedankt voor alle lieve reacties en felecitaties !
Hebben elkaar dit weekend wel een paar keer moeten knijpen om te geloven dat het echt waar is.
Vanmorgen van de huisarts de bevestiging gehad en nu moet ik dus een afspraak maken met de verloskundige. En natuurlijk ga ik daar heen, maar.....is er enige verplichting ? Moet je regelmatig naar haar toe ? Moet je bepaalde richtlijnen volgen ?
Hebben elkaar dit weekend wel een paar keer moeten knijpen om te geloven dat het echt waar is.
Vanmorgen van de huisarts de bevestiging gehad en nu moet ik dus een afspraak maken met de verloskundige. En natuurlijk ga ik daar heen, maar.....is er enige verplichting ? Moet je regelmatig naar haar toe ? Moet je bepaalde richtlijnen volgen ?
maandag 30 juni 2008 om 14:34
Dagjeuit,
Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap.
De verloskundig bel je voor een afspraak, vaak kan je daar rond de 10e week voor het eerst terecht. Of zij maken een echo of je wordt doorverwezen.
Vanaf dat moment ga je daar meestal iedere vier weken naartoe voor controle, dan wordt de bloeddruk gemeten, hartje geluisterd, wanneer je vragen of dingen hebt kan je ze daar bespreken. Hoe dichter bij de bevalling hoe vaker je er naartoe gaat. Mocht je een normale bevalling tegemoet gaan dan zal de verloskundige je hierin bijstaan.
In hoop dat dit je vragen (voorlopig) beantwoordt.
Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap.
De verloskundig bel je voor een afspraak, vaak kan je daar rond de 10e week voor het eerst terecht. Of zij maken een echo of je wordt doorverwezen.
Vanaf dat moment ga je daar meestal iedere vier weken naartoe voor controle, dan wordt de bloeddruk gemeten, hartje geluisterd, wanneer je vragen of dingen hebt kan je ze daar bespreken. Hoe dichter bij de bevalling hoe vaker je er naartoe gaat. Mocht je een normale bevalling tegemoet gaan dan zal de verloskundige je hierin bijstaan.
In hoop dat dit je vragen (voorlopig) beantwoordt.
donderdag 3 juli 2008 om 10:39
Zaterdag kreeg ik erge buikpijn en zondagmorgen een bloeding. In paniek de huisarts erbij gehaald en nu de bevestiging dat het mis is gegaan.
En hoewel ik altijd riep geen kinderen te "willen" en dat we gelukkig waren met ons 2en waren we toch zo vreselijk blij met dit kleine wonder.
En nu is het voorbij en wat doet het vreselijke pijn
En hoewel ik altijd riep geen kinderen te "willen" en dat we gelukkig waren met ons 2en waren we toch zo vreselijk blij met dit kleine wonder.
En nu is het voorbij en wat doet het vreselijke pijn
maandag 7 juli 2008 om 14:13
Weet nu niet zo goed wat te doen.
We zijn gelukkig met ons 2en, een kleinje erbij was een wens, maar geen noodzaak. Altijd nuchter gereageerd zo van "als het ons gegund is dan komt het vanzelf" Bewust geen artsen bezocht e.d.
En nu .....we waren zo vreselijk blij toen bleek dat ik zwanger was, dat gevoel dat was onbeschrijfelijk.
Tegelijk was de domper zo groot, nooit gedacht dat "zwanger zijn" zo'n afloop zou kunnen hebben.
En nu....we staan zo in twijfel, willen we (tegen onze principes in) toch die medische molen in ? Of kiezen we toch heel bewust voor een leven zonder kinderen ? En zo ja...is sterilisatie dan een optie ? voor hem of voor mij ?
Willen we deze vreugde weer voelen ? Of beschermen we ons tegen deze pijn ?
Gisteren zei ik "was ik maar niet zwanger geweest, dan hadden we geen keuze te maken" en ik schrok van mijn eigen woorden.
We zijn gelukkig met ons 2en, een kleinje erbij was een wens, maar geen noodzaak. Altijd nuchter gereageerd zo van "als het ons gegund is dan komt het vanzelf" Bewust geen artsen bezocht e.d.
En nu .....we waren zo vreselijk blij toen bleek dat ik zwanger was, dat gevoel dat was onbeschrijfelijk.
Tegelijk was de domper zo groot, nooit gedacht dat "zwanger zijn" zo'n afloop zou kunnen hebben.
En nu....we staan zo in twijfel, willen we (tegen onze principes in) toch die medische molen in ? Of kiezen we toch heel bewust voor een leven zonder kinderen ? En zo ja...is sterilisatie dan een optie ? voor hem of voor mij ?
Willen we deze vreugde weer voelen ? Of beschermen we ons tegen deze pijn ?
Gisteren zei ik "was ik maar niet zwanger geweest, dan hadden we geen keuze te maken" en ik schrok van mijn eigen woorden.
maandag 7 juli 2008 om 14:19
Oh dagjeuit, wat erg! Ik begrijp heel goed je reactie van was ik maar nooit zwanger geweest, je had dan ook niet geweten hoe het was en wat je verloren bent. Het is heel erg dat het zo is gelopen maar misschien heeft het je wel iets heel erg belangrijks doen inzien namelijk dat jullie toch heel graag een kindje willen, misschien zelfs wel meer dan jullie zelf dachten.
Het is een moeilijke keuze, wel of niet de medische molen in maar als ik zo jouw reactie en blijdschap lees toen je zwanger was denk ik dat je spijt zal krijgen als je het niet doet. Heel veel sterkte dagjeuit en wijsheid toegewenst.
Het is een moeilijke keuze, wel of niet de medische molen in maar als ik zo jouw reactie en blijdschap lees toen je zwanger was denk ik dat je spijt zal krijgen als je het niet doet. Heel veel sterkte dagjeuit en wijsheid toegewenst.