
Minnaar. Deel 22.

donderdag 12 december 2013 om 15:06
Al 21 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!

dinsdag 1 april 2014 om 18:23
quote:highlander schreef op 01 april 2014 @ 18:01:
[...]
Houd dat rustige gevoel in gedachten.
Realiseer je dat alles wat jij doet met hem nu zijn vrouw nog van grote invloed is in zijn dagelijks leven en dat van zijn kinderen tegen jou gaat werken.
Hoe is het nu met zijn kinderen? Zijn er al stappen op dat gebied ondernomen?
Ik heb me dat zeker gerealiseerd de laatste tijd, vandaar dat ik nu ook neig naar dat lage pitje. Zodat we niet verder gaan met een affaire/tweede relatie als vertrekpunt maar met vriendschap als vertrekpunt. Dat geeft gevoelsmatig op dit moment minder druk en is voor de lange termijn beter, schat ik zo in. En voor mij nu helemaal want ik wil geen emotionele achtbaan meer en dan kan ik meer een 'ik zie wel hoe het loopt' houding hebben. Ik ga er anders zelf echt aan onderdoor.
Dymo, met echt weg bedoel ik, gescheiden, elders wonend en min of meer de scheiding rond hebbend.
Wat betreft de kinderen. Ik weet het, qua stappen, eerlijk gezegd niet. Dus daar kan ik weinig over zeggen.
[...]
Houd dat rustige gevoel in gedachten.
Realiseer je dat alles wat jij doet met hem nu zijn vrouw nog van grote invloed is in zijn dagelijks leven en dat van zijn kinderen tegen jou gaat werken.
Hoe is het nu met zijn kinderen? Zijn er al stappen op dat gebied ondernomen?
Ik heb me dat zeker gerealiseerd de laatste tijd, vandaar dat ik nu ook neig naar dat lage pitje. Zodat we niet verder gaan met een affaire/tweede relatie als vertrekpunt maar met vriendschap als vertrekpunt. Dat geeft gevoelsmatig op dit moment minder druk en is voor de lange termijn beter, schat ik zo in. En voor mij nu helemaal want ik wil geen emotionele achtbaan meer en dan kan ik meer een 'ik zie wel hoe het loopt' houding hebben. Ik ga er anders zelf echt aan onderdoor.
Dymo, met echt weg bedoel ik, gescheiden, elders wonend en min of meer de scheiding rond hebbend.
Wat betreft de kinderen. Ik weet het, qua stappen, eerlijk gezegd niet. Dus daar kan ik weinig over zeggen.
dinsdag 1 april 2014 om 18:35
Je haalt door te kiezen voor de lage pit idd een drukkende last van je schouders. Geef hem de ruimte om zijn zaken op orde te krijgen, zijn vorige relatie te verwerken en gevoelsmatig met een schoon schip te beginnen waar het jou betreft. Anders kom je alsnog na de scheiding in zijn emotionele achtbaan terecht.
volg je verstand, gebruik je gevoel
dinsdag 1 april 2014 om 19:08
Mag ik ook een egopost plaatsen? Minnaar die het in augustus vorig jaar niet meer zag zitten vandaag ontmoet. Hij was 1 van de weinige mannen die echt wist waar hij mee bezig was in bed.. De orgasmes die ik van hem kreeg waren verslavend. Hij trok het vreemdgaan toen niet en ik liet hem los. En nu is hij terug. Dus voor alle dames die nu moeten loslaten..... Ze komen echt wel weer terug. They always come back for more.....sterkte allemaal.
dinsdag 1 april 2014 om 20:45
Naast LD weet niemand dit, en er zijn een aantal mensen van hier die mijn werkelijke mail adres hebben (ben alleen even kwijt wie ook al weer.. )
Mocht het LD zijn geweest, kan hij wel de lunchdate en eventuele vriendschap op zijn buik schrijven..
Mocht het LD zijn geweest, kan hij wel de lunchdate en eventuele vriendschap op zijn buik schrijven..
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
dinsdag 1 april 2014 om 20:51
Ja, Dolce Strega... Er lopen helaas heel veel idioten rond!
Wat kut Sense, je weet dat ik hier ook een minnaar heb gehad die de stekker eruit trok? Eerst zouden we vrienden blijven, maar al snel bleek dat dat niet werkte. Ik werd er voor gewaarschuwd, maar het is echt moeilijk, eigenlijk onmogelijk als je zoveel van elkaar gehouden hebt als geliefden. Toen heeft hij alle contact verbroken, en als ik hem in een zwakke bui een bericht stuurde, mij systematisch genegeerd. Ik heb er bijna een jaar over gedaan om er overheen te komen. Het is nu 5 jaar geleden en ik weet dat het goed met hem gaat. Daar ben ik heel blij mee, omdat ik stiekem nog steeds veel van hem houd. Ik wil je laten weten dat het verdomd moeilijk kan zijn, het kost gewoon veel tijd, maar uiteindelijk kun jij er ook overheen komen. Maar ik denk wel dat het makkelijker is om dan uit elkaars leven te verdwijnen.
Wat kut Sense, je weet dat ik hier ook een minnaar heb gehad die de stekker eruit trok? Eerst zouden we vrienden blijven, maar al snel bleek dat dat niet werkte. Ik werd er voor gewaarschuwd, maar het is echt moeilijk, eigenlijk onmogelijk als je zoveel van elkaar gehouden hebt als geliefden. Toen heeft hij alle contact verbroken, en als ik hem in een zwakke bui een bericht stuurde, mij systematisch genegeerd. Ik heb er bijna een jaar over gedaan om er overheen te komen. Het is nu 5 jaar geleden en ik weet dat het goed met hem gaat. Daar ben ik heel blij mee, omdat ik stiekem nog steeds veel van hem houd. Ik wil je laten weten dat het verdomd moeilijk kan zijn, het kost gewoon veel tijd, maar uiteindelijk kun jij er ook overheen komen. Maar ik denk wel dat het makkelijker is om dan uit elkaars leven te verdwijnen.
dinsdag 1 april 2014 om 20:57
@ Juf, nee ik kan het me ook niet voorstellen dat hij dat is geweest, heb hem wel een appje gestuurd om het te vragen (voor ik iemand van hier zomaar beschuldig)
@ Stew, thanx.. (Welcome back trouwens)
ja ik weet het, maar nog even niet, even kijken of het lukt, en ik sta genoeg met beide benen op de grond om aan te voelen wanneer ik er onderdoor zou gaan (of hij)
@ Look, je vroeg waarom wij samen niet verder gaan, good question. Hij noemt het 'net geen 100%' en veel meer kan hij niet aangeven. Het is in dat opzicht niet aan mij om daar over te oordelen. Ik hoop alleen dat hij iemand zal treffen die dat ene extra wel heeft, en tegelijkertijd ook dat voor hem voelt. Ik gun hem, en die ander dat ook echt.
@ Stew, thanx.. (Welcome back trouwens)
ja ik weet het, maar nog even niet, even kijken of het lukt, en ik sta genoeg met beide benen op de grond om aan te voelen wanneer ik er onderdoor zou gaan (of hij)
@ Look, je vroeg waarom wij samen niet verder gaan, good question. Hij noemt het 'net geen 100%' en veel meer kan hij niet aangeven. Het is in dat opzicht niet aan mij om daar over te oordelen. Ik hoop alleen dat hij iemand zal treffen die dat ene extra wel heeft, en tegelijkertijd ook dat voor hem voelt. Ik gun hem, en die ander dat ook echt.
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
dinsdag 1 april 2014 om 20:59
SN, ik heb al heel wat traantjes gelaten binnen deze relatie, ik kan ondertussen ook huilen zonder tranen (vreemd, ik weet het .. maar ik krijg dan een enorme loopneus, maar dus geen tranen) Verder je groot houden als het moet, en je vol stoppen met activiteiten waar je je kop bij moet houden,...
Ik heb een eigen zaak, dus kan mijn energie en frustratie redelijk kwijt..
Ik heb een eigen zaak, dus kan mijn energie en frustratie redelijk kwijt..
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
dinsdag 1 april 2014 om 21:04
Dat lijkt me zo moeilijk om daar mee om te moeten leren gaan. Ik ben bij het beëindigen van eerdere relaties wel echt kapot geweest, dat ik er maanden over gedaan heb om die pijn een plek te kunnen geven. Maar het thuis, met de man waar je van houdt niet kunnen delen, wetend dat hij er voor al het andere zou zijn. Dat lijkt mij ook erg moeilijk. Hebben jullie dan nog wel thuis, uiteraard zonder het te verwoorden, eens uit kunnen huilen?
Eenzaam is degene die voor niemand nummer één is.



