Gezondheid
alle pijlers
Ik maak me zorgen..
dinsdag 1 april 2014 om 11:01
Hi meiden, moet het even delen hoor...
Ik ben vandaag 36 weken zwanger
2/5 week terug op vrijdag avond deed mijn vriend een beetje raar.. we zaten net 112 noodoproep te kijken, mn vriend ging staan/lopen/zitten en liggen hij was heel onrustig. Ik vroeg wat er was en hij had last van zijn hart.. ik voelde en zijn hart ging abnormaal snel! Ik de dokter gebeld want het duurte al 1 uur lang.. we konden meteen langskomen (gelukkig) hij is meteen onderzocht en het zag er goed uit?! ) ook het hartfilmpje.. volgende dag werden we gebeld dat het er helemaal NIET goed uit zag en hij moest meteen naar het ziekenhuis. wij daar aangekomen werd hij op alles getest we hebben 3 a 4 uur in het ziekenhuis gezeten. Er kwam uit dat hij geopereerd moest worden want er zit een éxtra vertakking dat zorgt er voor dat het hart een extra impuls krijgt. Conclusie : hoe ouder je word hoe dodelijker het word.. ik werd ook meteen onderzocht (de baby) gelukkig heeft hij het niet. Na de bevalling gaan ze het nog extra bekijken.. we moeten volgende week terug komen dan krijgt hij een onderzoek/kleine operatie. De dokter had al aangegeven dat hij rond mijn bevalling/kraam tijd geopereerd moet worden ik vind het allemaal zo kut!
Ik ben vandaag 36 weken zwanger
2/5 week terug op vrijdag avond deed mijn vriend een beetje raar.. we zaten net 112 noodoproep te kijken, mn vriend ging staan/lopen/zitten en liggen hij was heel onrustig. Ik vroeg wat er was en hij had last van zijn hart.. ik voelde en zijn hart ging abnormaal snel! Ik de dokter gebeld want het duurte al 1 uur lang.. we konden meteen langskomen (gelukkig) hij is meteen onderzocht en het zag er goed uit?! ) ook het hartfilmpje.. volgende dag werden we gebeld dat het er helemaal NIET goed uit zag en hij moest meteen naar het ziekenhuis. wij daar aangekomen werd hij op alles getest we hebben 3 a 4 uur in het ziekenhuis gezeten. Er kwam uit dat hij geopereerd moest worden want er zit een éxtra vertakking dat zorgt er voor dat het hart een extra impuls krijgt. Conclusie : hoe ouder je word hoe dodelijker het word.. ik werd ook meteen onderzocht (de baby) gelukkig heeft hij het niet. Na de bevalling gaan ze het nog extra bekijken.. we moeten volgende week terug komen dan krijgt hij een onderzoek/kleine operatie. De dokter had al aangegeven dat hij rond mijn bevalling/kraam tijd geopereerd moet worden ik vind het allemaal zo kut!
Trots!
dinsdag 1 april 2014 om 11:16
dinsdag 1 april 2014 om 11:25
Ik schrok me wezenloos.. ons kind is het nog niet zeker op de echo was niks te zien, maar dat was in het begin bij mijn vriend ook niet.. na de geboorte kunnen ze dat pas echt goed weten.. ik heb gelukkig mn moeder als achtervang.. maar ik hoop dat mijn vriend er bij is.. volgende week horen we 'meer' dus even een kleine stress week..
Trots!
dinsdag 1 april 2014 om 11:35
Wat moet je ontzettend geschrokken zijn TO! En ik vind het ontzettend goed dat je zo opgetreden bent. Je kunt nu weinig anders doen dan afwachten, maar ik denk dat je ook iemand van buiten je gezin nodig hebt waarmee je af en toe je zorg kan delen. Een nuchter iemand die ervoor zorgt dat je met beide benen op de grond blijft staan en niet teveel gaat piekeren over de komende (heftige weken). Heb je zo iemand? Je moeder bijvoorbeeld of een andere vriend/kennis?
Ik wil je heel veel succes wensen. Hartoperaties zijn altijd heftig, maar ik denk dat je er ook vanuit mag gaan dat het goedkomt. Probeer inderdaad een achtervang te regelen, want je vriend zal rustig aan moeten doen na de operatie en zal je kindje misschien niet kunnen oppakken/dragen/voeden/verschonen. En je weet ook niet hoe jij uit de bevalling komt.
Nogmaals heel veel succes, het wordt heftig, maar er komen ook weer mooie tijden!
Ik wil je heel veel succes wensen. Hartoperaties zijn altijd heftig, maar ik denk dat je er ook vanuit mag gaan dat het goedkomt. Probeer inderdaad een achtervang te regelen, want je vriend zal rustig aan moeten doen na de operatie en zal je kindje misschien niet kunnen oppakken/dragen/voeden/verschonen. En je weet ook niet hoe jij uit de bevalling komt.
Nogmaals heel veel succes, het wordt heftig, maar er komen ook weer mooie tijden!
dinsdag 1 april 2014 om 11:45
Modepop, hebben ze gezegd wat hoe het precies heet, die extra vertakking? Gaat het toevallig om het Wolff-Parkinson-White syndroom?
Dit is meestal niet erfelijk, en kan met een ablatie (is dat de operatie waar over gesproken wordt?) opgelost worden.
Ik begrijp dat het ontzettend schrikken is als je hoor dat er een probleem is met een hartritme, maar vraag anders nog eens een gesprek aan om jullie ongerustheid aan te kaarten.
Dit is meestal niet erfelijk, en kan met een ablatie (is dat de operatie waar over gesproken wordt?) opgelost worden.
Ik begrijp dat het ontzettend schrikken is als je hoor dat er een probleem is met een hartritme, maar vraag anders nog eens een gesprek aan om jullie ongerustheid aan te kaarten.
dinsdag 1 april 2014 om 13:09
Kan je niet de bevalling inleiden zodat je volgende week al bevalt en dus papa kind ook nog mee maakt.
Ik zou mij ernstig zorgen maken dat , stel dat hij eerst geopereerd gaat worden en het gaat niet goed tijdens de operatie of na die tijd. (niet om je bang te maken , maar laten we wel realistisch zijn , een operatie is nooit zomaar iets) Dan zal hij dus nooit jullie kindje zien en mee maken. Wanneer je volgende week ingeleid wordt, gaat hij in iedergeval de 1e 2 weken van zijn kind nog mee maken.
Ik zou mij ernstig zorgen maken dat , stel dat hij eerst geopereerd gaat worden en het gaat niet goed tijdens de operatie of na die tijd. (niet om je bang te maken , maar laten we wel realistisch zijn , een operatie is nooit zomaar iets) Dan zal hij dus nooit jullie kindje zien en mee maken. Wanneer je volgende week ingeleid wordt, gaat hij in iedergeval de 1e 2 weken van zijn kind nog mee maken.
dinsdag 1 april 2014 om 13:19
quote:troostjeniet schreef op 01 april 2014 @ 13:09:
Kan je niet de bevalling inleiden zodat je volgende week al bevalt en dus papa kind ook nog mee maakt.
Ik zou mij ernstig zorgen maken dat , stel dat hij eerst geopereerd gaat worden en het gaat niet goed tijdens de operatie of na die tijd. (niet om je bang te maken , maar laten we wel realistisch zijn , een operatie is nooit zomaar iets) Dan zal hij dus nooit jullie kindje zien en mee maken. Wanneer je volgende week ingeleid wordt, gaat hij in iedergeval de 1e 2 weken van zijn kind nog mee maken.
Zo wat een heftige reactie, je bedoeld er vast niets mee maar zeker op basis van zulke beperkte medische informatie vind ik je post erg misplaatst. Sowieso eigenlijk.
TO wat heftig! En wat goed dat je zo accuraat hebt gereageerd. Ik heb dit ook een keer meegemaakt met mijn broertje, hij moest in afwachting van de operatie ook een aantal weken in het ziekenhuis blijven. Wij vonden het allemaal erg spannend maar de operatie was niet zo heel risicovol en is goed verlopen. Nu is hij weer zo gezond als wat Ze kunnen zoveel met het hart tegenwoordig.
Ik hoop dat je vriend bij de bevalling kan zijn, dat jullie steun kunnen vinden en dat het goedkomt met iedereen
Kan je niet de bevalling inleiden zodat je volgende week al bevalt en dus papa kind ook nog mee maakt.
Ik zou mij ernstig zorgen maken dat , stel dat hij eerst geopereerd gaat worden en het gaat niet goed tijdens de operatie of na die tijd. (niet om je bang te maken , maar laten we wel realistisch zijn , een operatie is nooit zomaar iets) Dan zal hij dus nooit jullie kindje zien en mee maken. Wanneer je volgende week ingeleid wordt, gaat hij in iedergeval de 1e 2 weken van zijn kind nog mee maken.
Zo wat een heftige reactie, je bedoeld er vast niets mee maar zeker op basis van zulke beperkte medische informatie vind ik je post erg misplaatst. Sowieso eigenlijk.
TO wat heftig! En wat goed dat je zo accuraat hebt gereageerd. Ik heb dit ook een keer meegemaakt met mijn broertje, hij moest in afwachting van de operatie ook een aantal weken in het ziekenhuis blijven. Wij vonden het allemaal erg spannend maar de operatie was niet zo heel risicovol en is goed verlopen. Nu is hij weer zo gezond als wat Ze kunnen zoveel met het hart tegenwoordig.
Ik hoop dat je vriend bij de bevalling kan zijn, dat jullie steun kunnen vinden en dat het goedkomt met iedereen
dinsdag 1 april 2014 om 13:20
quote:l0tu5 schreef op 01 april 2014 @ 11:45:
Modepop, hebben ze gezegd wat hoe het precies heet, die extra vertakking? Gaat het toevallig om het Wolff-Parkinson-White syndroom?
Dit is meestal niet erfelijk, en kan met een ablatie (is dat de operatie waar over gesproken wordt?) opgelost worden.
Ik begrijp dat het ontzettend schrikken is als je hoor dat er een probleem is met een hartritme, maar vraag anders nog eens een gesprek aan om jullie ongerustheid aan te kaarten.
Mijn man had ook WPW syndroom en dat is ook met een ablatie verholpen. Hij moet wel de rest van zijn leven medicijnen slikken, maar hij heeft verder nergens meer last van.
Het was wel een hele nare tijd, het is veel te laat ontdekt, waardoor het kantje boord was.
Heftig hoor TO, zeker als je hoog zwanger bent.
Modepop, hebben ze gezegd wat hoe het precies heet, die extra vertakking? Gaat het toevallig om het Wolff-Parkinson-White syndroom?
Dit is meestal niet erfelijk, en kan met een ablatie (is dat de operatie waar over gesproken wordt?) opgelost worden.
Ik begrijp dat het ontzettend schrikken is als je hoor dat er een probleem is met een hartritme, maar vraag anders nog eens een gesprek aan om jullie ongerustheid aan te kaarten.
Mijn man had ook WPW syndroom en dat is ook met een ablatie verholpen. Hij moet wel de rest van zijn leven medicijnen slikken, maar hij heeft verder nergens meer last van.
Het was wel een hele nare tijd, het is veel te laat ontdekt, waardoor het kantje boord was.
Heftig hoor TO, zeker als je hoog zwanger bent.
dinsdag 1 april 2014 om 13:40
Dankjewel meiden! Dat klopt hij heeft het wpw syndroom.. gelukkig gaan de meeste operatie's goed! Alleen precies in deze periode... pff en vooral omdat hij deze aanval weer kan krijgen omdat hij nog niet geholpen is breekt mij op hij heeft nu pillen voor het 'vertragen' van de hartslag.. het is vervelend om te zien. Ik hoop dat we kunnen regelen dat hij wel bij de geboorte kan zijn.. tesnoods eerder bevallen.. heb het idee dat dat het helaas niet gaat worden. Het is nu even klote! Gelukkig veel steun van familie en vrienden! Al veel hulp aangeboden gekregen voor na de bevalling en operatie. Dat lucht wel op.. maar samen in een 'ziekte bed' had ik helaas niet gewild..
Trots!
dinsdag 1 april 2014 om 14:17
WPW syndroom is goed te behandelen. Dat hoefde bij mijn man niet met een operatie. De behandeling ging via de aders in zijn lies. Meestal hoeft het maar aan een kant, maar bij mijn man moest het gelijk ook aan de andere kant. Het is vervelend, want je moet uren stil liggen, ook na de behandeling, anders sluiten de aders niet. En dat vond mijn man vervelend. Hij is niet onder narcose geweest. Na de behandeling mocht hij (na een nacht stil liggen, door een spoed geval tussendoor) de volgende dag naar huis.
En dan is het ook verholpen, de ritmestoornis was toen niet weg, maar het hart kan niet meer op hol slaan. Met medicijnen is de ritmestoornis van mijn man nu onder controle.
Onze kinderen hebben ook een hartfilmpje gehad en dat was goed, maar bij klachten in de toekomst niet even afwachten, gelijk laten onderzoeken.
Is er in jullie geval niet de mogelijkheid om de ingreep zo snel mogelijk te laten doen? Bel eens met het ziekenhuis, dan is het achter de rug als je gaat bevallen en kan hij alles lekker mee maken. Ik zou het echt proberen.
Sterkte! O, na de behandeling is mijn man een dag of 5 thuis geweest en toen weer aan het werk gegaan. Hij doet zwaar lichamelijk werk.
En dan is het ook verholpen, de ritmestoornis was toen niet weg, maar het hart kan niet meer op hol slaan. Met medicijnen is de ritmestoornis van mijn man nu onder controle.
Onze kinderen hebben ook een hartfilmpje gehad en dat was goed, maar bij klachten in de toekomst niet even afwachten, gelijk laten onderzoeken.
Is er in jullie geval niet de mogelijkheid om de ingreep zo snel mogelijk te laten doen? Bel eens met het ziekenhuis, dan is het achter de rug als je gaat bevallen en kan hij alles lekker mee maken. Ik zou het echt proberen.
Sterkte! O, na de behandeling is mijn man een dag of 5 thuis geweest en toen weer aan het werk gegaan. Hij doet zwaar lichamelijk werk.
dinsdag 1 april 2014 om 18:52
Ik heb op cardiologie gewerkt als verpleegkundige en dit wordt inderdaad meestal via de lies gedaan en is niet zo'n heftige ingreep. Het klinkt erger dan het is, de behandeling.
Je komt op de dag van de ingreep nuchter op de afdeling en ongeveer een half uur voor de ingreep wordt je naar de operatiekamer gebracht. Daar krijg je een operatie jasje en moet je al je kleding uit doen. Op de tafel krijg je een verdoving van de huid in de lies en dan wordt er via de lies meerdere sondes ingebracht en dan wordt de katheter ingebracht, je ligt onder rontgenapparaat en die laat precies zien waar de sondes en katether zich bevindt, alles heel precies. Ze geven dan kleine brandplekjes die kleine littekens moeten vormen, echter, elk stukje branden moet hij weer opgeladen worden en dat duurt vaak wel een minuut of langer, daarom duurt de behandeling ook vrij lang.
Na de ingreep ga je dezelfde dag of de volgende ochtend naar huis. De tijd erna kan je nog wel wat ritmestoornissen hebben maar dit moet snel minder worden.
Het zal dus wel heel toevallig zijn wanneer hij de ingreep krijgt wanneer de baby zich ook aandient, alleen hij moet het de eerste week rustig aan doen met bewegen enz. Maar mocht hij de behandeling net gehad hebben als je moet bevallen dan kunnen ze zo een bed of rolstoel aanschuiven bij je bevalling, hij is er vast wel bij.
Inleiden doen ze liever niet als er voor de baby geen medische noodzaak is. Mijn moeder zou overlijden in de tijd dat ik moest bevallen en daarvoor maakten ze wel een uitzondering. Gelukkig ging het op het laatst toch goed met mijn moeder en was inleiding niet nodig.
Je komt op de dag van de ingreep nuchter op de afdeling en ongeveer een half uur voor de ingreep wordt je naar de operatiekamer gebracht. Daar krijg je een operatie jasje en moet je al je kleding uit doen. Op de tafel krijg je een verdoving van de huid in de lies en dan wordt er via de lies meerdere sondes ingebracht en dan wordt de katheter ingebracht, je ligt onder rontgenapparaat en die laat precies zien waar de sondes en katether zich bevindt, alles heel precies. Ze geven dan kleine brandplekjes die kleine littekens moeten vormen, echter, elk stukje branden moet hij weer opgeladen worden en dat duurt vaak wel een minuut of langer, daarom duurt de behandeling ook vrij lang.
Na de ingreep ga je dezelfde dag of de volgende ochtend naar huis. De tijd erna kan je nog wel wat ritmestoornissen hebben maar dit moet snel minder worden.
Het zal dus wel heel toevallig zijn wanneer hij de ingreep krijgt wanneer de baby zich ook aandient, alleen hij moet het de eerste week rustig aan doen met bewegen enz. Maar mocht hij de behandeling net gehad hebben als je moet bevallen dan kunnen ze zo een bed of rolstoel aanschuiven bij je bevalling, hij is er vast wel bij.
Inleiden doen ze liever niet als er voor de baby geen medische noodzaak is. Mijn moeder zou overlijden in de tijd dat ik moest bevallen en daarvoor maakten ze wel een uitzondering. Gelukkig ging het op het laatst toch goed met mijn moeder en was inleiding niet nodig.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
dinsdag 1 april 2014 om 22:08
dinsdag 1 april 2014 om 23:31
Jeetje wat een schrik!
Ook ik heb op mijn 21e een ablatie gehad. Het duurde in totaal 6 uur. Ze zijn bij mij via de lies en via mijn sleutelbeen naar binnen gegaan. Ik vond het niet zo heel heel erg. Omdat het zo lang duurde kreeg ik halverwege valium. Heeeeeeerlijk .
Ik begrijp dat dit ongelooflijk rot is. Zeker op dit moment. Maar beter nu, terwijl ze het nog redelijk eenvoudig kunnen behandelen, dan te laat.
Sterkte, beterschap en succes!
Ook ik heb op mijn 21e een ablatie gehad. Het duurde in totaal 6 uur. Ze zijn bij mij via de lies en via mijn sleutelbeen naar binnen gegaan. Ik vond het niet zo heel heel erg. Omdat het zo lang duurde kreeg ik halverwege valium. Heeeeeeerlijk .
Ik begrijp dat dit ongelooflijk rot is. Zeker op dit moment. Maar beter nu, terwijl ze het nog redelijk eenvoudig kunnen behandelen, dan te laat.
Sterkte, beterschap en succes!
maandag 7 april 2014 om 11:15
quote:reisa1978 schreef op 01 april 2014 @ 14:17:
WPW syndroom is goed te behandelen. Dat hoefde bij mijn man niet met een operatie. De behandeling ging via de aders in zijn lies. Meestal hoeft het maar aan een kant, maar bij mijn man moest het gelijk ook aan de andere kant. Het is vervelend, want je moet uren stil liggen, ook na de behandeling, anders sluiten de aders niet. En dat vond mijn man vervelend. Hij is niet onder narcose geweest. Na de behandeling mocht hij (na een nacht stil liggen, door een spoed geval tussendoor) de volgende dag naar huis.
En dan is het ook verholpen, de ritmestoornis was toen niet weg, maar het hart kan niet meer op hol slaan. Met medicijnen is de ritmestoornis van mijn man nu onder controle.
Onze kinderen hebben ook een hartfilmpje gehad en dat was goed, maar bij klachten in de toekomst niet even afwachten, gelijk laten onderzoeken.
Is er in jullie geval niet de mogelijkheid om de ingreep zo snel mogelijk te laten doen? Bel eens met het ziekenhuis, dan is het achter de rug als je gaat bevallen en kan hij alles lekker mee maken. Ik zou het echt proberen.
Sterkte! O, na de behandeling is mijn man een dag of 5 thuis geweest en toen weer aan het werk gegaan. Hij doet zwaar lichamelijk werk.Bedankt voor je informatie! Fijn om te lezen we moeten vrijdag weer naar het ziekenhuis! Ik zal het vragen of het eerder kan.. ik hoop het wel!! Mijn vriend is timmerman, ik denk ook wel dat hij een kleine week thuis is..ben jij die dagen ook thuis geweest of aan het werk?
WPW syndroom is goed te behandelen. Dat hoefde bij mijn man niet met een operatie. De behandeling ging via de aders in zijn lies. Meestal hoeft het maar aan een kant, maar bij mijn man moest het gelijk ook aan de andere kant. Het is vervelend, want je moet uren stil liggen, ook na de behandeling, anders sluiten de aders niet. En dat vond mijn man vervelend. Hij is niet onder narcose geweest. Na de behandeling mocht hij (na een nacht stil liggen, door een spoed geval tussendoor) de volgende dag naar huis.
En dan is het ook verholpen, de ritmestoornis was toen niet weg, maar het hart kan niet meer op hol slaan. Met medicijnen is de ritmestoornis van mijn man nu onder controle.
Onze kinderen hebben ook een hartfilmpje gehad en dat was goed, maar bij klachten in de toekomst niet even afwachten, gelijk laten onderzoeken.
Is er in jullie geval niet de mogelijkheid om de ingreep zo snel mogelijk te laten doen? Bel eens met het ziekenhuis, dan is het achter de rug als je gaat bevallen en kan hij alles lekker mee maken. Ik zou het echt proberen.
Sterkte! O, na de behandeling is mijn man een dag of 5 thuis geweest en toen weer aan het werk gegaan. Hij doet zwaar lichamelijk werk.Bedankt voor je informatie! Fijn om te lezen we moeten vrijdag weer naar het ziekenhuis! Ik zal het vragen of het eerder kan.. ik hoop het wel!! Mijn vriend is timmerman, ik denk ook wel dat hij een kleine week thuis is..ben jij die dagen ook thuis geweest of aan het werk?
Trots!
maandag 7 april 2014 om 11:18
quote:suzyqfive schreef op 01 april 2014 @ 18:52:
Ik heb op cardiologie gewerkt als verpleegkundige en dit wordt inderdaad meestal via de lies gedaan en is niet zo'n heftige ingreep. Het klinkt erger dan het is, de behandeling.
Je komt op de dag van de ingreep nuchter op de afdeling en ongeveer een half uur voor de ingreep wordt je naar de operatiekamer gebracht. Daar krijg je een operatie jasje en moet je al je kleding uit doen. Op de tafel krijg je een verdoving van de huid in de lies en dan wordt er via de lies meerdere sondes ingebracht en dan wordt de katheter ingebracht, je ligt onder rontgenapparaat en die laat precies zien waar de sondes en katether zich bevindt, alles heel precies. Ze geven dan kleine brandplekjes die kleine littekens moeten vormen, echter, elk stukje branden moet hij weer opgeladen worden en dat duurt vaak wel een minuut of langer, daarom duurt de behandeling ook vrij lang.
Na de ingreep ga je dezelfde dag of de volgende ochtend naar huis. De tijd erna kan je nog wel wat ritmestoornissen hebben maar dit moet snel minder worden.
Het zal dus wel heel toevallig zijn wanneer hij de ingreep krijgt wanneer de baby zich ook aandient, alleen hij moet het de eerste week rustig aan doen met bewegen enz. Maar mocht hij de behandeling net gehad hebben als je moet bevallen dan kunnen ze zo een bed of rolstoel aanschuiven bij je bevalling, hij is er vast wel bij.
Inleiden doen ze liever niet als er voor de baby geen medische noodzaak is. Mijn moeder zou overlijden in de tijd dat ik moest bevallen en daarvoor maakten ze wel een uitzondering. Gelukkig ging het op het laatst toch goed met mijn moeder en was inleiding niet nodig.Bedankt voor je kennis! De kans is inderdaad klein.. maar de periode komt niet goed uit.. heb hem nu juist nodig haha
Ik heb op cardiologie gewerkt als verpleegkundige en dit wordt inderdaad meestal via de lies gedaan en is niet zo'n heftige ingreep. Het klinkt erger dan het is, de behandeling.
Je komt op de dag van de ingreep nuchter op de afdeling en ongeveer een half uur voor de ingreep wordt je naar de operatiekamer gebracht. Daar krijg je een operatie jasje en moet je al je kleding uit doen. Op de tafel krijg je een verdoving van de huid in de lies en dan wordt er via de lies meerdere sondes ingebracht en dan wordt de katheter ingebracht, je ligt onder rontgenapparaat en die laat precies zien waar de sondes en katether zich bevindt, alles heel precies. Ze geven dan kleine brandplekjes die kleine littekens moeten vormen, echter, elk stukje branden moet hij weer opgeladen worden en dat duurt vaak wel een minuut of langer, daarom duurt de behandeling ook vrij lang.
Na de ingreep ga je dezelfde dag of de volgende ochtend naar huis. De tijd erna kan je nog wel wat ritmestoornissen hebben maar dit moet snel minder worden.
Het zal dus wel heel toevallig zijn wanneer hij de ingreep krijgt wanneer de baby zich ook aandient, alleen hij moet het de eerste week rustig aan doen met bewegen enz. Maar mocht hij de behandeling net gehad hebben als je moet bevallen dan kunnen ze zo een bed of rolstoel aanschuiven bij je bevalling, hij is er vast wel bij.
Inleiden doen ze liever niet als er voor de baby geen medische noodzaak is. Mijn moeder zou overlijden in de tijd dat ik moest bevallen en daarvoor maakten ze wel een uitzondering. Gelukkig ging het op het laatst toch goed met mijn moeder en was inleiding niet nodig.Bedankt voor je kennis! De kans is inderdaad klein.. maar de periode komt niet goed uit.. heb hem nu juist nodig haha
Trots!
