Seks
alle pijlers
Minnaar. Deel 22.
donderdag 12 december 2013 om 15:06
Al 21 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
woensdag 9 april 2014 om 20:38
Look, plan is dus om niet te wachten maar gewoon verder te gaan. Of ik dat gevoelsmatig ook echt kan is maar de vraag, maar ik zie wel de noodzaak ervan in. Mijn leven blijft anders in de wachtstand staan en dat moet ik gewoon niet doen want ik vergooi jaren die ik maar 1 keer heb. Dus niet wachten, niet mijn keuzes van BV laten afhangen, dat is het plan. Hoe werkbaar het is in de praktijk durf ik nog niet te zeggen.
Neemt natuurlijk niet opeens mijn gevoel weg voor hem en misschien blijf ik ergens stiekem altijd hopen. Ik weet het niet. Ik weet alleen dat ik nu door moet, anders ga ik eraan ónderdoor.
Neemt natuurlijk niet opeens mijn gevoel weg voor hem en misschien blijf ik ergens stiekem altijd hopen. Ik weet het niet. Ik weet alleen dat ik nu door moet, anders ga ik eraan ónderdoor.
woensdag 9 april 2014 om 20:58
Ik voel met je mee Juf. En wens je de kracht verder te gaan, zonder hem. Het zal slijten. En ja, hij zal waarschijnlijk in je rijtje "what if" mannen terecht komen. Knuffel!
Bedankt dat je zoiets moois zegt over mijn gevoelens ook. Het klopt, als ik mijn hart open (en die lulhannes van een minnaar vroeg daar vrij letterlijk zelf om "jump and see where you land"), dan ga ik er vol voor. En dat kan niet als je al een nr. 1 relatie hebt.
Bedankt dat je zoiets moois zegt over mijn gevoelens ook. Het klopt, als ik mijn hart open (en die lulhannes van een minnaar vroeg daar vrij letterlijk zelf om "jump and see where you land"), dan ga ik er vol voor. En dat kan niet als je al een nr. 1 relatie hebt.
woensdag 9 april 2014 om 21:14
Liefde en lust scheiden was voor mij idd makkelijker doordat ik thuis mijn grote liefde al had en ik de optie scheiden voor mezelf uitgesloten had. Als die optie weg is gaat de energie vanzelf in de juiste dingen zitten.
Heidi heeft een volledige schaduwrelatie en natuurlijk is het fijn dat zij nu als zijn BFF in de openheid mag komen.
Als ik in haar schoenen zou staan zou ik er moeite mee hebben om in het openbaar te doen alsof we alleen goede vrienden zijn.
Als ik dergelijke diepgaande liefde heb voor iemand zoals zij haar gevoelens voor hem beschrijft wil ik die affectie overal openlijk kunnen tonen, ook als de partner van erbij is.
Zoals ik haar beschrijving lees is Guus' alleen nog financieel met zijn vrouw verbonden.
Veel verliezen doet hij in elk geval en zoals Heidi jaren afwachten tot zijn vrouw iets besluit over de verdeling van de geldzaken zou ik niet doen.
Heidi beschrijft haar relatie met hem als een wederzijdse grote liefde. Als ik in zijn schoenen zou staan zou ik niet jaren verkloten in een huwelijk dat alleen nog om geld draait terwijl ik een echte relatie met mijn grote liefde had kunnen hebben.
Heidi heeft een volledige schaduwrelatie en natuurlijk is het fijn dat zij nu als zijn BFF in de openheid mag komen.
Als ik in haar schoenen zou staan zou ik er moeite mee hebben om in het openbaar te doen alsof we alleen goede vrienden zijn.
Als ik dergelijke diepgaande liefde heb voor iemand zoals zij haar gevoelens voor hem beschrijft wil ik die affectie overal openlijk kunnen tonen, ook als de partner van erbij is.
Zoals ik haar beschrijving lees is Guus' alleen nog financieel met zijn vrouw verbonden.
Veel verliezen doet hij in elk geval en zoals Heidi jaren afwachten tot zijn vrouw iets besluit over de verdeling van de geldzaken zou ik niet doen.
Heidi beschrijft haar relatie met hem als een wederzijdse grote liefde. Als ik in zijn schoenen zou staan zou ik niet jaren verkloten in een huwelijk dat alleen nog om geld draait terwijl ik een echte relatie met mijn grote liefde had kunnen hebben.
volg je verstand, gebruik je gevoel
woensdag 9 april 2014 om 23:31
voor Juf.. Wat is het moeilijk he, om iemand zichzelf te zien verliezen.. Zo herkenbaar..
Hier vanmiddag geluncht.. Ik wil er eigenlijk niet zo veel over kwijt. Ik weet nu ongeveer wat hij van mij nog wil, ik zeg echt ongeveer omdat het moeilijk is harde grenzen van hem los te krijgen.. Voor nu heeft hij even familie zaken om zich de komende weken mee bezig te houden.. Daarna maar eens uitvissen hoe we de nieuwe "riendje en dinnetje" modus vorm gaan geven.. Het zal veel 'loslaten' zijn..
Hier vanmiddag geluncht.. Ik wil er eigenlijk niet zo veel over kwijt. Ik weet nu ongeveer wat hij van mij nog wil, ik zeg echt ongeveer omdat het moeilijk is harde grenzen van hem los te krijgen.. Voor nu heeft hij even familie zaken om zich de komende weken mee bezig te houden.. Daarna maar eens uitvissen hoe we de nieuwe "riendje en dinnetje" modus vorm gaan geven.. Het zal veel 'loslaten' zijn..
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
donderdag 10 april 2014 om 12:48
Ik kan kop en hart scheiden, voor het grootste gedeelte dan. Maar ik moet eerlijk toe geven dat ik er zo nu en dan om moet denken dat mijn gevoellens niet met me op de loop gaan. Nu spreek ik echt nog niet van verliefdheid, maar of ik dat nog erg lang vol kan houden weet ik eerlijk gezecht niet. En als ik al verliefd wordt, wat dan? Ik heb mezelf en jullie steeds voor gehouden dat ik dan zou moeten stoppen. Of ik dat dan inderdaad kan is de vraag nog. Maar voorlopig kan ik het gelukkig nog prima aan.
ik denk dat ik het vrij makkelijk kan scheiden omdat ik weet dat nr2
Nooit de mijne zou kunnen zijn. Hij geniet te veel van zijn vrijgezelle bestaan en bovendien zouden we. Als het al ooit zo ver zou komen (wat ik echt absoluut niet zie gebeuren) te veel levens overhoop gooien. Dit is iets dat ik weet en mezelf altijd goed voor houd wasrdoor het denk ik makkelijker is te scheiden.
ik denk dat ik het vrij makkelijk kan scheiden omdat ik weet dat nr2
Nooit de mijne zou kunnen zijn. Hij geniet te veel van zijn vrijgezelle bestaan en bovendien zouden we. Als het al ooit zo ver zou komen (wat ik echt absoluut niet zie gebeuren) te veel levens overhoop gooien. Dit is iets dat ik weet en mezelf altijd goed voor houd wasrdoor het denk ik makkelijker is te scheiden.
donderdag 10 april 2014 om 12:55
Sense, moeilijk hoor
Ik probeer het me in te beelden, maar ik kan het niet geloof ik. Hoe ga je als riendje/dinnetje verder als je zoveel met elkaar gedeeld hebt als jullie gedaan hebben? Ik zou het niet kunnen. Loslaten terwijl je eigenlijk zo graag zoveel meer zou willen dan hij kan bieden... Dan zou ik toch door de zure appel heenbijten en hem helemaal loslaten, geen contact meer willen, ter bescherming van mijn hart.
Ik wens je veel wijsheid en sterkte.
Ik probeer het me in te beelden, maar ik kan het niet geloof ik. Hoe ga je als riendje/dinnetje verder als je zoveel met elkaar gedeeld hebt als jullie gedaan hebben? Ik zou het niet kunnen. Loslaten terwijl je eigenlijk zo graag zoveel meer zou willen dan hij kan bieden... Dan zou ik toch door de zure appel heenbijten en hem helemaal loslaten, geen contact meer willen, ter bescherming van mijn hart.
Ik wens je veel wijsheid en sterkte.
donderdag 10 april 2014 om 13:52
Sterk is het niet, geloof ik. Het is gewoon zo gelopen. We zijn het ooit begonnen, zonder te weten waar we precies aan begonnen. Het is in de loop der jaren uitgegroeid tot dit, waar we nu staan en ik denk dat ik op een bepaalde manier niet perse blijer zou worden als hij helemaal van mij zou zijn. Hij voelt nl al genoeg van mij.
De situatie van Juf is nl ook hoe het kan gaan, dan is alles (tijdelijk??) weg en ik geloof niet dat me dat op dit moment gelukkiger zou maken. Ik weet het niet, is het beter als ik een partner voor mezelf zou hebben? In de jaren dat ik iets met Guus heb, zijn er wel andere mannen geweest. Ook twee keer een soort van relatie, maar dat was het dan toch net niet. Een keer bleek ik een rebound, een keer was het qua afstand onmogelijk. Ik kan niet zeggen dat dit me ongelukkig maakt, of ik hem hier elke dag op de bank zou willen zien zitten. We zien elkaar nu twee/drie keer per week, spreken elkaar elke dag, en op dit moment helpt hij me waar maar nodig en is hij er voor mij, dus eigenlijk.. ik zou eerlijk gezegd niet eens zo zien waar een fulltime nr 1 een aanvulling zou zijn tov Guus. Wat zou die me meer kunnen geven?
Ik voel me niet tweede plan. Ik heb niet het gevoel dat ik jaren aan het weggooien ben. En Look, je hebt wel gelijk hoor, dat er geen ruimte is nu (meer) voor een echte nr 1. Een leven ernaast wel.
Ik ben inmiddels 7 jaar alleen, heb in die 7 jaar mijn leven zo opgebouwd zoals het nu is en ik hoef niet perse een fulltime nr 1. De laatste weken oogst ik steeds een beetje van waar ik al die jaren aan gebouwd heb en blijk ik hier volledig geaccepteerd te zijn. Dat heb ik alleen gedaan, dus ik hoef geen fulltime partner om te functioneren.
Misschien ben ik ook wel een type dat niet een fulltime relatie kan handelen en is dit voor mij wel de meest veilige manier om een man in mijn leven te hebben. Ik schrik niet van het beeld om alleen te blijven, zonder vaste partner.
Guus en ik hebben het ook echt nooit over een toekomst samen. Geen idee of hij daar wel eens over na heeft gedacht of hoe hij dat zou zien. We hebben het in het algemeen wel eens over scheiden, of over mijn scheiding.
Het is in die zin wel een beetje als vrienden, die hebben het toch ook nooit over eindigheid van vriendschap? Of hoe de toekomst eruit zal zien voor de vriendschap? Dus misschien is dit wel onze manier van kop in het zand steken. Doen alsof het vriendschap is, ondertussen wippen we erop los en is dat nu een soort van legitiem, omdat we elkaar toch zien om nieuwe stoelen uit te zoeken.
De situatie van Juf is nl ook hoe het kan gaan, dan is alles (tijdelijk??) weg en ik geloof niet dat me dat op dit moment gelukkiger zou maken. Ik weet het niet, is het beter als ik een partner voor mezelf zou hebben? In de jaren dat ik iets met Guus heb, zijn er wel andere mannen geweest. Ook twee keer een soort van relatie, maar dat was het dan toch net niet. Een keer bleek ik een rebound, een keer was het qua afstand onmogelijk. Ik kan niet zeggen dat dit me ongelukkig maakt, of ik hem hier elke dag op de bank zou willen zien zitten. We zien elkaar nu twee/drie keer per week, spreken elkaar elke dag, en op dit moment helpt hij me waar maar nodig en is hij er voor mij, dus eigenlijk.. ik zou eerlijk gezegd niet eens zo zien waar een fulltime nr 1 een aanvulling zou zijn tov Guus. Wat zou die me meer kunnen geven?
Ik voel me niet tweede plan. Ik heb niet het gevoel dat ik jaren aan het weggooien ben. En Look, je hebt wel gelijk hoor, dat er geen ruimte is nu (meer) voor een echte nr 1. Een leven ernaast wel.
Ik ben inmiddels 7 jaar alleen, heb in die 7 jaar mijn leven zo opgebouwd zoals het nu is en ik hoef niet perse een fulltime nr 1. De laatste weken oogst ik steeds een beetje van waar ik al die jaren aan gebouwd heb en blijk ik hier volledig geaccepteerd te zijn. Dat heb ik alleen gedaan, dus ik hoef geen fulltime partner om te functioneren.
Misschien ben ik ook wel een type dat niet een fulltime relatie kan handelen en is dit voor mij wel de meest veilige manier om een man in mijn leven te hebben. Ik schrik niet van het beeld om alleen te blijven, zonder vaste partner.
Guus en ik hebben het ook echt nooit over een toekomst samen. Geen idee of hij daar wel eens over na heeft gedacht of hoe hij dat zou zien. We hebben het in het algemeen wel eens over scheiden, of over mijn scheiding.
Het is in die zin wel een beetje als vrienden, die hebben het toch ook nooit over eindigheid van vriendschap? Of hoe de toekomst eruit zal zien voor de vriendschap? Dus misschien is dit wel onze manier van kop in het zand steken. Doen alsof het vriendschap is, ondertussen wippen we erop los en is dat nu een soort van legitiem, omdat we elkaar toch zien om nieuwe stoelen uit te zoeken.
Heidi, Heidi, Deine Welt sind die Berge - Heidi, Heidi, denn hier oben bist Du zu Haus'
donderdag 10 april 2014 om 14:05
Annabel, logisch dat je twijfelt toch? Maar als het je nu al ongelukkig maakt, is het goed om nu een pas op de plaats te maken, denk ik. Bezinken, focussen op wat belangrijk voor je is. Laat het zakken en kijk over een tijdje hoe en wat je voelt, dan is de scherpe rand er wat af en is het makkelijker misschien.
Sense, jee.. ik ben het wel met Dymo eens.. ik weet ook niet of ik dat zou willen. Eerst alles en dan ineens terug naar een soort basisiets, waarvan de regels onduidelijk zijn en de regels alleen van zijn kant bepaald worden.
Ik weet het niet.
Maar het lijkt me voor jou hartverscheurend. Iemand zo van je af te zien glijden, niet wetende hoe en wat er overblijft van wat er was.
Jane, kop en hart kun je scheiden? Maar in bed heb je moeite om nr 2 uit je hoofd en bed te houden? Als je alleen nr 1 in je hart hebt, moet dat toch ook geen probleem zijn?
Dat je teveel levens overhoop zou gooien, is ook maar een smoes. Want wat je nu doet, haalt ook veel levens overhoop als het uitkomt. En toch doe je het. Dat zijn uitspraken die leuk klinken, tot het zo ver is, dat het er toch van komt.
Soms maak je keuzes in je eigen straatje en gooi je levens overhoop. Omdat dat dan de weg van je hart is, of omdat dat is waarvan je denkt dat het je het allergelukkigst zal maken. Als het zover is, gooi je die levens overhoop. Ook al zeg je nu van niet.
Sense, jee.. ik ben het wel met Dymo eens.. ik weet ook niet of ik dat zou willen. Eerst alles en dan ineens terug naar een soort basisiets, waarvan de regels onduidelijk zijn en de regels alleen van zijn kant bepaald worden.
Ik weet het niet.
Maar het lijkt me voor jou hartverscheurend. Iemand zo van je af te zien glijden, niet wetende hoe en wat er overblijft van wat er was.
Jane, kop en hart kun je scheiden? Maar in bed heb je moeite om nr 2 uit je hoofd en bed te houden? Als je alleen nr 1 in je hart hebt, moet dat toch ook geen probleem zijn?
Dat je teveel levens overhoop zou gooien, is ook maar een smoes. Want wat je nu doet, haalt ook veel levens overhoop als het uitkomt. En toch doe je het. Dat zijn uitspraken die leuk klinken, tot het zo ver is, dat het er toch van komt.
Soms maak je keuzes in je eigen straatje en gooi je levens overhoop. Omdat dat dan de weg van je hart is, of omdat dat is waarvan je denkt dat het je het allergelukkigst zal maken. Als het zover is, gooi je die levens overhoop. Ook al zeg je nu van niet.
Heidi, Heidi, Deine Welt sind die Berge - Heidi, Heidi, denn hier oben bist Du zu Haus'
donderdag 10 april 2014 om 16:44
Sense en Annabel.. jeetje wat moeilijk! Heeeel veel sterkte allebei. voor jullie allebei.
Soms,... soms denk ik, is t beter om maar geen minnaar te hebben..? zucht. Het levert ook veel hartezeer op. Bij sense, juf, summer, annabel...
Hier lopen de gevoelens door elkaar. Met mn hart hou ik zo ontzettend veel ook van nr.2, hoe langer we weer met elkaar gaan, hoe meer... Maar toch op een andere manier dan van nr 1 waar ik al 20 jaar mee samen ben. Het is zijn jongheid, de geiligheid, de mindblowing en spierpijngevende sex, het gevoel weer als vrouw gezien te worden...
Ik moet echt, ECHT mezelf steeds voorhouden dat t irl niks zou zijn tussen ons, want dat weet ik heel goed. We zijn veel te verschillend... dan gaat t goed. Maar hoelang een minnaarrelatie duurt vraag ik me echt wel s met zorg af. Kan zoiets uberhaupt jaren achtereen voortbestaan? Want missen wil, kan ik m niet... niet nog eens...
Soms,... soms denk ik, is t beter om maar geen minnaar te hebben..? zucht. Het levert ook veel hartezeer op. Bij sense, juf, summer, annabel...
Hier lopen de gevoelens door elkaar. Met mn hart hou ik zo ontzettend veel ook van nr.2, hoe langer we weer met elkaar gaan, hoe meer... Maar toch op een andere manier dan van nr 1 waar ik al 20 jaar mee samen ben. Het is zijn jongheid, de geiligheid, de mindblowing en spierpijngevende sex, het gevoel weer als vrouw gezien te worden...
Ik moet echt, ECHT mezelf steeds voorhouden dat t irl niks zou zijn tussen ons, want dat weet ik heel goed. We zijn veel te verschillend... dan gaat t goed. Maar hoelang een minnaarrelatie duurt vraag ik me echt wel s met zorg af. Kan zoiets uberhaupt jaren achtereen voortbestaan? Want missen wil, kan ik m niet... niet nog eens...
donderdag 10 april 2014 om 19:55
Na een enorme klotedag op m'n werk (functie gaat vervallen dus waarschijnlijk binnenkort werkloos, vandaag gehoord) had ik na het werk nog even net nr 2 afgesproken. Half uurtje in z'n armen kunnen liggen... Heerlijk gewoon. Ben meteen helemaal ontspannen zodra ik m'n hoofd op z'n schouder leg. Heb dan nog een half uurtje de tijd om weer uit die bubbel te stappen (naar huis rijden) en te schakelen naar m'n 'normale' leven. Wel down nu, natuurlijk door m'n werk maar ook omdat dat half uurtje veel te kort was en ik m nu best wel mis....
Die levens overhoop halen, herkenbaar. Exact de reden dat wij niet voor elkaar zullen kiezen. Bovendien, hebben het beide goed thuis, dat maakt ook dat we er voor kiezen om bij ons gezin te blijven en stiekem van elkaar te genieten. Wat er gebeurt als het onverhoopt uit zou komen? Daar wil ik echt niet aan denken!
Die levens overhoop halen, herkenbaar. Exact de reden dat wij niet voor elkaar zullen kiezen. Bovendien, hebben het beide goed thuis, dat maakt ook dat we er voor kiezen om bij ons gezin te blijven en stiekem van elkaar te genieten. Wat er gebeurt als het onverhoopt uit zou komen? Daar wil ik echt niet aan denken!
donderdag 10 april 2014 om 20:04
Ehm, als ik dit topic zo lees, dan denk ik dat het inderdaad beter is om geen minnaar te hebben. Om maar gewoon te accepteren dat een monogame relatie wellicht wat saai is, maar wel beter voor de rust in het leven.
Ik lees nu weer eigenlijk hetzelfde verhaal bij Jane, Dymo en Lotje en Sense. Alle verhalen zijn anders, maar hebben toch gemeen dat iedereen hier veel gevoelens voor de nummer 2 heeft, en dat het een (bij tijd en wijlen) pijnlijk proces is om die gevoelens te laten waar ze horen - in een achterkamertje in hart en hoofd, waar ze geen invloed hebben op het leven met nr. 1. Dat lijkt bij niemand hier echt goed te lukken, helaas. De theorie van een vriendje voor erbij is leuker dan de praktijk, lijkt het!
Heidi, jij het het nog het beste voor elkaar met je Guus
Ik lees nu weer eigenlijk hetzelfde verhaal bij Jane, Dymo en Lotje en Sense. Alle verhalen zijn anders, maar hebben toch gemeen dat iedereen hier veel gevoelens voor de nummer 2 heeft, en dat het een (bij tijd en wijlen) pijnlijk proces is om die gevoelens te laten waar ze horen - in een achterkamertje in hart en hoofd, waar ze geen invloed hebben op het leven met nr. 1. Dat lijkt bij niemand hier echt goed te lukken, helaas. De theorie van een vriendje voor erbij is leuker dan de praktijk, lijkt het!
Heidi, jij het het nog het beste voor elkaar met je Guus
donderdag 10 april 2014 om 20:17
ik denk dat iedereen hier met een nr2 wel bij tijd en wijle moeite heeft om de gevoelens op een plekje te plaatsen.
Ik zal liegen als ik niet toegeef dat ik er ook weleens last van heb.
Vooral na een hele fijne date is het soms moeilijk om het los te laten, het fijne dat je samen had veeg je niet weg in de rit naar huis.
Toch probeer ik echt zo snel mogelijk weer te schakelen, kan met nr 2 heerlijk nagenieten van een date en vooruitkijken na de volgende.
Ik zal liegen als ik niet toegeef dat ik er ook weleens last van heb.
Vooral na een hele fijne date is het soms moeilijk om het los te laten, het fijne dat je samen had veeg je niet weg in de rit naar huis.
Toch probeer ik echt zo snel mogelijk weer te schakelen, kan met nr 2 heerlijk nagenieten van een date en vooruitkijken na de volgende.
donderdag 10 april 2014 om 20:22
Ja Annabel, dat heb ik ook al meermalen gedacht. In het begin vond ik het alleen maar superleuk, zweefde op een roze wolk en had een enorme berg energie. Wat een heerlijkheid dacht ik toen, dit had ik eerder moeten doen
Nu vind ik de moeilijke momenten echt rot, maar aan de andere kant... Geloof dat ik, als ik het over kon doen, met de kennis die ik nu heb, gewoon weer zou doen.want naast dat het somsmoeilijk is, Usher ook heel fijn... De liefde, warmte, intimiteit, seks.... Te fijn om op te geven
Nu vind ik de moeilijke momenten echt rot, maar aan de andere kant... Geloof dat ik, als ik het over kon doen, met de kennis die ik nu heb, gewoon weer zou doen.want naast dat het somsmoeilijk is, Usher ook heel fijn... De liefde, warmte, intimiteit, seks.... Te fijn om op te geven
donderdag 10 april 2014 om 20:39
Sluit mij hier helemaal bij aan....
Het is niet makkelijk en gevoelens liggen op de loer. Sterker nog, die zijn er gewoon. Steeds je verstand erbij halen kost heel veel energie, maar zolang het het waard is....
Ik probeer steeds de weegschaal in de gaten te houden en te zorgen dat hij goed in balans blijft. Maar de keuze maken die Annabel gemaakt heeft? Op dit moment denk ik niet dat het nodig is, maar ik twijfel of ik sterk genoeg ben om het te doen, mocht dat wel het geval zijn. Nogmaals, ik vind het echt heel knap van je, Annabel!!
Het is niet makkelijk en gevoelens liggen op de loer. Sterker nog, die zijn er gewoon. Steeds je verstand erbij halen kost heel veel energie, maar zolang het het waard is....
Ik probeer steeds de weegschaal in de gaten te houden en te zorgen dat hij goed in balans blijft. Maar de keuze maken die Annabel gemaakt heeft? Op dit moment denk ik niet dat het nodig is, maar ik twijfel of ik sterk genoeg ben om het te doen, mocht dat wel het geval zijn. Nogmaals, ik vind het echt heel knap van je, Annabel!!
donderdag 10 april 2014 om 21:14
Dymo, Heidi.. Sommige mensen zijn te mooi om niet in je leven toe te laten..
Wordt het zwaar? Jazeker.. Maar ik geef dit niet zomaar op.. Het brengt me ook veel.. De momenten dat hij mij een glimlach op mijn gezicht weet te toveren zijn er nog altijd meer dan de keren dat de tranen in mijn ogen branden.
Zolang ik kan zeggen dat de vriendschap het waard is...
Wordt het zwaar? Jazeker.. Maar ik geef dit niet zomaar op.. Het brengt me ook veel.. De momenten dat hij mij een glimlach op mijn gezicht weet te toveren zijn er nog altijd meer dan de keren dat de tranen in mijn ogen branden.
Zolang ik kan zeggen dat de vriendschap het waard is...
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
vrijdag 11 april 2014 om 09:22
Tja, Sense.. jij kunt alleen voor jouwzelf bepalen hoe ver je wilt gaan hierin en hoeveel jij wilt inleveren voor dit contact en deze vriendschap. Maar hoe mooi is iemand werkelijk, hoeveel wil iemand JOU geven, als er ongeveer-grenzen aan een vriendschap gegeven worden, er nu andere prioriteiten zijn en jij vooral heel veel moet gaan loslaten.
Ik lees alleen maar jouw loslaten van hem, jij moet aanpassen en voegen, jij moet slikken en tranen wegvegen, omdat je verdriet hebt en het nooit meer zal worden zoals het was. Misschien moet je hem ook even echt helemaal los laten, om voor jezelf een pauze in te lassen en jezelf de tijd te geven om te bepalen wat JIJ wilt, ipv af te wachten wat zijn ongeveer-grenzen zijn.
Hebben jullie nu een tijdje geen contact, omdat hij andere prioriteiten heeft?
Ik lees alleen maar jouw loslaten van hem, jij moet aanpassen en voegen, jij moet slikken en tranen wegvegen, omdat je verdriet hebt en het nooit meer zal worden zoals het was. Misschien moet je hem ook even echt helemaal los laten, om voor jezelf een pauze in te lassen en jezelf de tijd te geven om te bepalen wat JIJ wilt, ipv af te wachten wat zijn ongeveer-grenzen zijn.
Hebben jullie nu een tijdje geen contact, omdat hij andere prioriteiten heeft?
Heidi, Heidi, Deine Welt sind die Berge - Heidi, Heidi, denn hier oben bist Du zu Haus'
vrijdag 11 april 2014 om 09:36
Bedankt laivurds!
Tja, een auto met geblindeerde ruiten heeft wel wat....
Heerlijk gezoend en gefriemeld op de achterbank. Hoe puberaal kun je zijn. Kreeg net een appje dat het zeker naar meer smaakt en de vraag of het in een bed net zo lekker zal zijn.
En niet onbelangrijk: ik voelde me lekker! Ik heb nog wel eens wat onzekerheden over mijn lijf, maar dat speelde totaal geen rol gisteren. Egostrelende complimentjes over hoe mooi en lekker ik was bleven maar komen (en ik geloofde ze
)
En het voelde ook in balans. Hij weet hoe ik erin sta, hij is al een beetje opgevoed in wat ik wil. Ik ging dan ook nagenietend naar huis, maar kon de knop onderweg gewoon omzetten. Vanochtend thuis even nabesproken en ook dat voelde goed.
Het lijkt erop dat ik er een seksvriendje bij heb, om zo af en toe eens lekker mee te spelen!
Tja, een auto met geblindeerde ruiten heeft wel wat....
Heerlijk gezoend en gefriemeld op de achterbank. Hoe puberaal kun je zijn. Kreeg net een appje dat het zeker naar meer smaakt en de vraag of het in een bed net zo lekker zal zijn.
En niet onbelangrijk: ik voelde me lekker! Ik heb nog wel eens wat onzekerheden over mijn lijf, maar dat speelde totaal geen rol gisteren. Egostrelende complimentjes over hoe mooi en lekker ik was bleven maar komen (en ik geloofde ze
)En het voelde ook in balans. Hij weet hoe ik erin sta, hij is al een beetje opgevoed in wat ik wil. Ik ging dan ook nagenietend naar huis, maar kon de knop onderweg gewoon omzetten. Vanochtend thuis even nabesproken en ook dat voelde goed.
Het lijkt erop dat ik er een seksvriendje bij heb, om zo af en toe eens lekker mee te spelen!
