Kinderen
alle pijlers
help, mijn broertje wordt vader!
zondag 29 juni 2008 om 10:20
Hallo allemaal,
Ik heb lang getwijfeld of ik moest posten, maar ik heb echt advies nodig. Het volgende is het geval: mijn lieftallige "schoonzusje" (17, alleen basisschool afgemaakt, gaat sinds haar veertiende niet meer naar school, nog nooit langer dan 2 weken een baantje gehad, zit de hele dag op de bank tompouchen te eten en belspellen te kijken) was een paar maanden geleden verveeld en besloot enkel en alleen om zwanger te worden. Mijn broertje (20, alleen een MBO2-opleiding en vol plannen om door te studeren) werd hiervan pas laat op de hoogte gebracht, toen er al eigenlijk geen keuze meer gemaakt kon worden.
Ze hebben besloten om het kind te houden en ze is al bijna vier maanden zwanger dus eigenlijk is het misschien ook te laat voor een abortus. Maar het probleem is dat ik niet zie hoe ze samen een kind kunnen opvoeden. Ze hebben geen huis, ze hebben geen geld en ze hebben geen goeie relatie. Als ze boos op elkaar zijn gooien ze met servies en fotolijstjes naar elkaar, ik moet er gewoon niet aan denken dat daar een baby tussendoor kruipt.
Maar goed, ze gaan het houden en ze gaan het opvoeden.
Ik wil natuurlijk een goede tante zijn en betrokken zijn bij het kind, maar ik vind het zo verschrikkelijk moeilijk. Ten eerste omdat ik alleen maar moeilijkheden zie en gewoonweg niet oprecht "blij" kan zijn. Ten tweede ook omdat ik de vriendin van mijn broertje niet uit kan staan en nog steeds erg kwaad ben over hoe het is gegaan. Eerst zei ze dat ze zwanger was geworden doordat ze een antibiotica-kuur had geslikt en daardoor werkte de pil niet goed. Maar uit de eerste echo bleek dat ze daarvoor al te lang zwanger was. Nu beweert ze dat ze niet weet hoe het is gebeurd, maar zegt meteen erbij dat ze het er ook niet meer over wil hebben.
Het zijn allebei nog zulke kinderen, en lopen ook rond van: "Oh leuk, we nemen een baby!" Maar de gang naar de woningbouw voor een eigen huis lijkt al te veel (ze moeten overal zowat letterlijk door hun ouders naar binnen geduwd worden). En als ze een weekend op de honden van mijn ouders moeten passen zijn die al bijna uitgehongerd en hebben ze chronisch aandachtstekort. Verder maken ze ALTIJD ruzie, echt altijd. Ze hebben nog niet eens samengewoond en dat is in het begin al moeilijk genoeg, laat staan met baby.
Ik voel me machteloos en heb het idee dat ik niks aan de situatie kan doen. Heeft iemand een idee over hoe ik ze kan helpen, van advies kan voorzien en het allemaal een beetje in goede banen kan leiden...? (overigens heb ik mijn zorgen nog nooit aan mijn broertje geuit, dat hebben mijn ouders al gedaan en toen kwam het bijna tot een familie-breuk...)
Ik heb lang getwijfeld of ik moest posten, maar ik heb echt advies nodig. Het volgende is het geval: mijn lieftallige "schoonzusje" (17, alleen basisschool afgemaakt, gaat sinds haar veertiende niet meer naar school, nog nooit langer dan 2 weken een baantje gehad, zit de hele dag op de bank tompouchen te eten en belspellen te kijken) was een paar maanden geleden verveeld en besloot enkel en alleen om zwanger te worden. Mijn broertje (20, alleen een MBO2-opleiding en vol plannen om door te studeren) werd hiervan pas laat op de hoogte gebracht, toen er al eigenlijk geen keuze meer gemaakt kon worden.
Ze hebben besloten om het kind te houden en ze is al bijna vier maanden zwanger dus eigenlijk is het misschien ook te laat voor een abortus. Maar het probleem is dat ik niet zie hoe ze samen een kind kunnen opvoeden. Ze hebben geen huis, ze hebben geen geld en ze hebben geen goeie relatie. Als ze boos op elkaar zijn gooien ze met servies en fotolijstjes naar elkaar, ik moet er gewoon niet aan denken dat daar een baby tussendoor kruipt.
Maar goed, ze gaan het houden en ze gaan het opvoeden.
Ik wil natuurlijk een goede tante zijn en betrokken zijn bij het kind, maar ik vind het zo verschrikkelijk moeilijk. Ten eerste omdat ik alleen maar moeilijkheden zie en gewoonweg niet oprecht "blij" kan zijn. Ten tweede ook omdat ik de vriendin van mijn broertje niet uit kan staan en nog steeds erg kwaad ben over hoe het is gegaan. Eerst zei ze dat ze zwanger was geworden doordat ze een antibiotica-kuur had geslikt en daardoor werkte de pil niet goed. Maar uit de eerste echo bleek dat ze daarvoor al te lang zwanger was. Nu beweert ze dat ze niet weet hoe het is gebeurd, maar zegt meteen erbij dat ze het er ook niet meer over wil hebben.
Het zijn allebei nog zulke kinderen, en lopen ook rond van: "Oh leuk, we nemen een baby!" Maar de gang naar de woningbouw voor een eigen huis lijkt al te veel (ze moeten overal zowat letterlijk door hun ouders naar binnen geduwd worden). En als ze een weekend op de honden van mijn ouders moeten passen zijn die al bijna uitgehongerd en hebben ze chronisch aandachtstekort. Verder maken ze ALTIJD ruzie, echt altijd. Ze hebben nog niet eens samengewoond en dat is in het begin al moeilijk genoeg, laat staan met baby.
Ik voel me machteloos en heb het idee dat ik niks aan de situatie kan doen. Heeft iemand een idee over hoe ik ze kan helpen, van advies kan voorzien en het allemaal een beetje in goede banen kan leiden...? (overigens heb ik mijn zorgen nog nooit aan mijn broertje geuit, dat hebben mijn ouders al gedaan en toen kwam het bijna tot een familie-breuk...)
anoniem_49508 wijzigde dit bericht op 29-06-2008 10:22
Reden: t was niet helemaal duidelijk
Reden: t was niet helemaal duidelijk
% gewijzigd
maandag 30 juni 2008 om 23:42
HoiPipetc ( ), ik denk dat je bijna niet aan de hand van die voorbeelden die jij noemt kunt zeggen 'die wel en die niet'. Het zal per situatie verschillen. Een puber die steeds geld van zijn ouders krijgt om zijn telefoonschulden oid af te lossen, is misschien beter af als zijn ouders daar eens mee stoppen. Moet je zo iemand dan ook steeds blijven helpen?
Ik mag graag denken dat ik zowel bij 'eigen schuld' als bij 'kon er echt niets aan doen' zou helpen. Of dat in de praktijk ook zo werkt, mwoah... daar durf ik geen vergif op in te nemen...
Ik mag graag denken dat ik zowel bij 'eigen schuld' als bij 'kon er echt niets aan doen' zou helpen. Of dat in de praktijk ook zo werkt, mwoah... daar durf ik geen vergif op in te nemen...
dinsdag 1 juli 2008 om 07:47
quote:meave schreef op 30 juni 2008 @ 23:37:
[...]
Het is denk ik heel lastig op dit topic om precies duidelijk te maken wat je bedoelt (of wat ik bedoel). Want ik voel ook niet de behoefte om te gaan preken. Ik zou in dit geval wel willen dat de ouders in spé meewerken aan het verbeteren van de situatie. Ze hoeven echt niet direct op eigen benen te staan. Maar enige medewerking zou fijn zijn. (En zo niet, dan zou ik ze nog niet laten vallen, want er is ook gewoon een onschuldige baby bij betrokken...)Zo zie ik het ook wel, dat je iemand helpt betekend niet dat ze zelf niks meer hoeven te doen natuurlijk. Maar een duwtje in de goede richting is toch niet teveel gevraagd? Bovendien, wat jij al zegt, er is een baby bij betrokken die er echt niks aan kan doen.
[...]
Het is denk ik heel lastig op dit topic om precies duidelijk te maken wat je bedoelt (of wat ik bedoel). Want ik voel ook niet de behoefte om te gaan preken. Ik zou in dit geval wel willen dat de ouders in spé meewerken aan het verbeteren van de situatie. Ze hoeven echt niet direct op eigen benen te staan. Maar enige medewerking zou fijn zijn. (En zo niet, dan zou ik ze nog niet laten vallen, want er is ook gewoon een onschuldige baby bij betrokken...)Zo zie ik het ook wel, dat je iemand helpt betekend niet dat ze zelf niks meer hoeven te doen natuurlijk. Maar een duwtje in de goede richting is toch niet teveel gevraagd? Bovendien, wat jij al zegt, er is een baby bij betrokken die er echt niks aan kan doen.
woensdag 2 juli 2008 om 16:50
Wat een discussie .
Even een kleine update: inmiddels pendelen broertje en vriendin op en neer tussen haar ouders en de mijne. Ze wonen nu eigenlijk een beetje bij allebei in. De relatie is gelukkig wel iets verbeterd doordat er even een klein maandje weinig contact is geweest. Hierdoor konden mijn ouders wat meer aan het idee wennen.
Voor de rest blijven de problemen hetzelfde. Mijn broertjes rekening is een dag na zijn salaris meteen weer leeg (en heeft geen geld voor benzine). Ze blijven maar spullen kopen voor hun aanstaande huisje (dat er nog niet is) en hun aanstaande baby (die er ook nog niet is).
Zijn vriendin is natuurlijk ook gewend dat ze nooit geld heeft en vindt het nu helemaal het einde om spullen te kopen. Maar ze slaat wel een beetje door...
Nu heb ik nog steeds niks gekocht, maar ik hoorde dat er een dvd is met fitness-oefeningen speciaal voor zwangere vrouwen die je ook tijdens de zwangerschap al voorbereidt op het erna terug in shape komen... Doen, of is dit wel heel erg gewaagd gezien haar gewicht van 130 kilo... ?
Bedankt voor al jullie lieve reacties, het is fijn te lezen dat ik niet helemaal gek ben dat ik aanvankelijk er niet echt blij mee was
Even een kleine update: inmiddels pendelen broertje en vriendin op en neer tussen haar ouders en de mijne. Ze wonen nu eigenlijk een beetje bij allebei in. De relatie is gelukkig wel iets verbeterd doordat er even een klein maandje weinig contact is geweest. Hierdoor konden mijn ouders wat meer aan het idee wennen.
Voor de rest blijven de problemen hetzelfde. Mijn broertjes rekening is een dag na zijn salaris meteen weer leeg (en heeft geen geld voor benzine). Ze blijven maar spullen kopen voor hun aanstaande huisje (dat er nog niet is) en hun aanstaande baby (die er ook nog niet is).
Zijn vriendin is natuurlijk ook gewend dat ze nooit geld heeft en vindt het nu helemaal het einde om spullen te kopen. Maar ze slaat wel een beetje door...
Nu heb ik nog steeds niks gekocht, maar ik hoorde dat er een dvd is met fitness-oefeningen speciaal voor zwangere vrouwen die je ook tijdens de zwangerschap al voorbereidt op het erna terug in shape komen... Doen, of is dit wel heel erg gewaagd gezien haar gewicht van 130 kilo... ?
Bedankt voor al jullie lieve reacties, het is fijn te lezen dat ik niet helemaal gek ben dat ik aanvankelijk er niet echt blij mee was
woensdag 2 juli 2008 om 16:55
Ik heb de hele discussie niet meer gelezen maar zo'n dvd is toch geen leuk kado????? Alsof je haar nu al te dik vindt en bang bent voor hoe ze er na de zwangerschap uit ziet. Koop een leuke buikband of zoek met haar een broek uit die ze de komende tijd aan kan als je perse iets nuttigs wil geven. Als je gewoon een leuk kadootje wil geven kan je ook massage olie of doucheschuim oid geven. Heb je meer geld te besteden en vind je het waard koop dan bijvoorbeeld een digitaal fototoestelletje voor ze dat ze overal mee naar toe kunnen nemen. Rond 100 euro heb je al een vrij goed, klein toestel. Of een babyfoon.
woensdag 2 juli 2008 om 16:55
woensdag 2 juli 2008 om 17:11
quote:koetje1984 schreef op 02 juli 2008 @ 16:50:
Nu heb ik nog steeds niks gekocht, maar ik hoorde dat er een dvd is met fitness-oefeningen speciaal voor zwangere vrouwen die je ook tijdens de zwangerschap al voorbereidt op het erna terug in shape komen... Doen, of is dit wel heel erg gewaagd gezien haar gewicht van 130 kilo... ?
Hai Koetje, Ik snap dat het misschien lastig is om een goede houding te vinden tov de vriendin van je broer, maar ik vind je hier neit echt aardig klinken. Jouw broertje en zij krijgen samen een kind, dus je zal nog lang met haar te maken hebben. Je zal haar toch een beetje positiever moeten gaan benaderen.
Nu heb ik nog steeds niks gekocht, maar ik hoorde dat er een dvd is met fitness-oefeningen speciaal voor zwangere vrouwen die je ook tijdens de zwangerschap al voorbereidt op het erna terug in shape komen... Doen, of is dit wel heel erg gewaagd gezien haar gewicht van 130 kilo... ?
Hai Koetje, Ik snap dat het misschien lastig is om een goede houding te vinden tov de vriendin van je broer, maar ik vind je hier neit echt aardig klinken. Jouw broertje en zij krijgen samen een kind, dus je zal nog lang met haar te maken hebben. Je zal haar toch een beetje positiever moeten gaan benaderen.
woensdag 2 juli 2008 om 17:19
Afvallen is wellicht iets voor ná de zwangerschap?
Een boekje met practische tips and trics and do's and dont's is wellicht een betere optie?
En probeer haar op de voordelen van borstvoeding te wijzen.
Dat het gratis is, en het aller beste voor haar kindje.
Wees heel voorzichtig, en breng het luchtig tijdens een kopje koffie ofzo. Dan komt het minder belerend over....
Ik heb het nog helemaal niet gezegt geloof ik: maar van harte met je komende tante-schap. Zie het als iets moois en hopenlijk komt je toekomstige neeftje of nichtje lekker vaak bij je logeren.
Liefs van Zoyla
Een boekje met practische tips and trics and do's and dont's is wellicht een betere optie?
En probeer haar op de voordelen van borstvoeding te wijzen.
Dat het gratis is, en het aller beste voor haar kindje.
Wees heel voorzichtig, en breng het luchtig tijdens een kopje koffie ofzo. Dan komt het minder belerend over....
Ik heb het nog helemaal niet gezegt geloof ik: maar van harte met je komende tante-schap. Zie het als iets moois en hopenlijk komt je toekomstige neeftje of nichtje lekker vaak bij je logeren.
Liefs van Zoyla
woensdag 2 juli 2008 om 20:44
quote:kaetje schreef op 02 juli 2008 @ 16:55:
Heb je meer geld te besteden en vind je het waard koop dan bijvoorbeeld een digitaal fototoestelletje voor ze dat ze overal mee naar toe kunnen nemen. Rond 100 euro heb je al een vrij goed, klein toestel. Of een babyfoon.Ik ben student hoor . nee, ik zal wel iets kopen dat de sfeer een beetje leuk houdt
Heb je meer geld te besteden en vind je het waard koop dan bijvoorbeeld een digitaal fototoestelletje voor ze dat ze overal mee naar toe kunnen nemen. Rond 100 euro heb je al een vrij goed, klein toestel. Of een babyfoon.Ik ben student hoor . nee, ik zal wel iets kopen dat de sfeer een beetje leuk houdt
donderdag 3 juli 2008 om 22:48
quote:Zoyla schreef op 02 juli 2008 @ 17:19:
Afvallen is wellicht iets voor ná de zwangerschap?
Een boekje met practische tips and trics and do's and dont's is wellicht een betere optie?
En probeer haar op de voordelen van borstvoeding te wijzen.
Dat het gratis is, en het aller beste voor haar kindje.
Wees heel voorzichtig, en breng het luchtig tijdens een kopje koffie ofzo. Dan komt het minder belerend over....
Ik heb het nog helemaal niet gezegt geloof ik: maar van harte met je komende tante-schap. Zie het als iets moois en hopenlijk komt je toekomstige neeftje of nichtje lekker vaak bij je logeren.
Liefs van ZoylaDankjewel. ik ben gek op kinderen en verheug me er ook op. Maar ik maak me gewoon zo zorgen. Vriendinlief ligt nog steeds de hele dag in bed of op de bank en doet nu helemaal niks meer, behalve mijn broertjes salaris uitgeven bij de IKEA... .
Afvallen is wellicht iets voor ná de zwangerschap?
Een boekje met practische tips and trics and do's and dont's is wellicht een betere optie?
En probeer haar op de voordelen van borstvoeding te wijzen.
Dat het gratis is, en het aller beste voor haar kindje.
Wees heel voorzichtig, en breng het luchtig tijdens een kopje koffie ofzo. Dan komt het minder belerend over....
Ik heb het nog helemaal niet gezegt geloof ik: maar van harte met je komende tante-schap. Zie het als iets moois en hopenlijk komt je toekomstige neeftje of nichtje lekker vaak bij je logeren.
Liefs van ZoylaDankjewel. ik ben gek op kinderen en verheug me er ook op. Maar ik maak me gewoon zo zorgen. Vriendinlief ligt nog steeds de hele dag in bed of op de bank en doet nu helemaal niks meer, behalve mijn broertjes salaris uitgeven bij de IKEA... .
vrijdag 4 juli 2008 om 12:27
zaterdag 12 juli 2008 om 16:00
Toch nog even een laatste hartekreet: broertje en vriendin hebben een echo laten maken en het wordt een jongetje . Helaas is vriendinlief al een week lang pissig omdat het geen meisje wordt . Ik vind het door haar gedrag (drank, slechte voeding) al een godswonder dat het allemaal gezond blijkt te zijn, en nu lijkt het ineens niet meer welkom omdat het een jongen is...
Overigens is broer helemaal enthousiast, dus ik hoop maar dat hij het allemaal nog tot een goed einde brengt.
Liefs!
Overigens is broer helemaal enthousiast, dus ik hoop maar dat hij het allemaal nog tot een goed einde brengt.
Liefs!
zaterdag 12 juli 2008 om 16:24
zaterdag 12 juli 2008 om 17:26
Hoi koetje, jee wat een rotsituatie. Ik snap (uit eigen ervaring) dat je je heel erg zorgen maakt en dat je er erg mee bezig bent. Maar ik denk echt dat je, naast dat het natuurlijk geweldig is dat je een neefje of nichtje krijgt en je er voor hem of haar zult zijn, echt moet proberen los te laten. Want waarschijnlijk worden je ergernis en je zorgen, als het kindje er eenmaal is, alleen maar erger. Tenzij er, om welke reden dan ook, natuurlijk een enorme ommekeer komt, wat natuurlijk geweldig zou zijn. Probeer voor ogen te houden dat het hun leven is. Je kunt er zijn voor je neefje of nichtje, maar je kan je broertje en schoonzusje denk ik niet beïnvloeden.
maandag 14 juli 2008 om 21:33
quote:koetje1984 schreef op 02 juli 2008 @ 20:44:
[...]
Ik ben student hoor . nee, ik zal wel iets kopen dat de sfeer een beetje leuk houdt jammer dat je nou net het stukje over een duurder kadootje er uit haalt... Ik had er bij gezet "ALS je wat meer te besteden hebt.." Er staan ook andere (goedkopere) tips die de sfeer leuker houden dan zo'n dvd. Maar dat heb je (gelukkig) zelf ook wel ingezien geloof ik.
Jammer dat ze nu zo negatief staat tegenover een jongetje...
[...]
Ik ben student hoor . nee, ik zal wel iets kopen dat de sfeer een beetje leuk houdt jammer dat je nou net het stukje over een duurder kadootje er uit haalt... Ik had er bij gezet "ALS je wat meer te besteden hebt.." Er staan ook andere (goedkopere) tips die de sfeer leuker houden dan zo'n dvd. Maar dat heb je (gelukkig) zelf ook wel ingezien geloof ik.
Jammer dat ze nu zo negatief staat tegenover een jongetje...
