Pijn in onderbuik en lager..

Zal proberen m'n verhaal zo kort mogelijk te houden..



In januari veel te vroeg bevallen, kindje is na een aantal dagen helaas overleden.



Begin februari met alprazolam begonnen vanwege paniekaanvallen.

Eind februari begon de buikpijn op te spelen, 11 maart naar de huisarts geweest, blaasontsteking dus antibiotica. Week later terug, blaasontsteking was weg, de buikpijn echter niet.

Wellicht bijwerking van de medicijnen, dacht ik, dus even aangekeken.



Pijn trok niet weg, afgelopen vrijdag weer terug naar de huisarts gegaan. Die heeft op m'n buik gevoeld en kwam tot de conclusie maagzweer (in twaalfvingerige darm), ook omdat ik geen maagbeschermers naast de medicatie genomen heb (omdat zowel arts als apotheker als bijsluiter dit niet vermeld hebben en ik voor deze hele situatie niet verder dan een paracetamolletje ben gekomen qua medicatie en dus geen idee had). Dus maagzuurremmers gekregen en moest alprazolam gaan afbouwen, ben sinds vrijdag meteen volledig gestopt.



Op internet gaan lezen over maagzweer en nu twijfel ik behoorlijk..

- Op internet staat dat er bloed geprikt wordt en onderzoek d.m.v. gastroscopie. Mijn huisarts heeft echter alleen op mijn buik gevoeld.

- Bij de symptomen staat pijn in de bovenbuik. Ik heb echter pijn rond mijn navel en daar onder. Alleen toen hij drukte, was de pijn in de bovenbuik het sterkst, maar het lijkt me alsnog maf dat ik dan in 'gewone toestand' totaal geen last heb van bovenbuik..



Klachten: Opgeblazen gevoel, brandende pijn rond navel, steken links onder navel, af en toe een kriebelig/prikkend gevoel rechts onder navel (soort gevoel alsof je voet slaapt), pijn in onderrug aan beide zijden (niet tussenin),steken in de schaamstreek, zowel helemaal links als helemaal rechts en bij het plassen het gevoel alsof er elk moment iets kan knappen/uit kan schieten (ik ben thuis nietsvermoedend op de wc bevallen en het gevoel doet me denken aan de eerste uren op de wc tijdens de bevalling).



Herkent iemand hier alsnog een maagzweer in of weet wat het eventueel nog zou kunnen zijn? Ik ben, sinds ons kindje overleden is, bij elk pijntje vreselijk bang dat het iets ernstigs is en dan mijn partner straks alleen overblijft. Ben vooral bang voor blindedarmontsteking, maar dan zou het echt flink pijn moeten doen in plaats van 'kriebelen' en aan moeten houden, toch?



Ik ga sowieso deze week weer naar de huisarts om toch weer urine te laten checken en de huisarts adviseerde om voor een extra nacontrole te gaan (echo e.d.), dus die moet ik morgen ook bellen (gesloten op maandag). Ik begrijp dat ik een panische schijtlaars ben, afspraak bij de psycholoog staat ook al, het zit alleen helaas enorm vol en geen voorrang mogelijk, dus dat is pas eind mei..



Excuses voor het lange verhaal en alvast bedankt voor de reacties!