
Minnaar deel 23.

dinsdag 15 april 2014 om 22:14
Al 22 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van Rooss: Ze ziet graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van Rooss: Ze ziet graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!

dinsdag 27 mei 2014 om 13:36
quote:xpuzzledx schreef op 27 mei 2014 @ 13:05:
Aangezien communicatie in vele omstandigheden vaak de moeilijkste factor is, is dat in een relatie niet anders. Zolang je samen blijft praten, blijf je samen groeien. Als het schort in de communicatie dan groei je ook, maar vaak niet dezelfde kant op...
En dat wordt vaak nog versneld als er ingrijpende gebeurtenissen voorvallen, zoals het krijgen van kinderen waardoor je samen meer rollen moet gaan invullen als die van alleen lovers.
Tenminste... zo heb ik dat ervarenquote:imogen75 schreef op 27 mei 2014 @ 13:05:
Misschien is dat ook wel de andere fase. Je hebt beide zoveel bagage dat een normale relatie er niet in zit. Sommige mensen blijven dan bij nr 1 en nemen een minnaar, sommigen blijven helemaal alleen, anderen beginnen een samensgesteld gezin (als dat geen sexkiller is... Want dan ben je alleen nog maarcbezig met al die kinderen) en ik. Ik probeer het wiel uit te vinden. Of zo. Zoals Karel Appel ooit zei: we rotzooien maar wat aan.
Ik had getekend hoor, voor die als puzzelstukjes passende, liefdevolle meegroeirelatie. Maar dan had ik zo rond mijn 28e uitstekend in mijn vel moeten zitten, mijn puzzelstukje op dat moment moeten tegenkomen en qua karakter ook wat meegaander en inschikkelijker moeten zijn . En dàn natuurlijk nog de communicatie en seks jarenlang soepel houden.
Aangezien communicatie in vele omstandigheden vaak de moeilijkste factor is, is dat in een relatie niet anders. Zolang je samen blijft praten, blijf je samen groeien. Als het schort in de communicatie dan groei je ook, maar vaak niet dezelfde kant op...
En dat wordt vaak nog versneld als er ingrijpende gebeurtenissen voorvallen, zoals het krijgen van kinderen waardoor je samen meer rollen moet gaan invullen als die van alleen lovers.
Tenminste... zo heb ik dat ervarenquote:imogen75 schreef op 27 mei 2014 @ 13:05:
Misschien is dat ook wel de andere fase. Je hebt beide zoveel bagage dat een normale relatie er niet in zit. Sommige mensen blijven dan bij nr 1 en nemen een minnaar, sommigen blijven helemaal alleen, anderen beginnen een samensgesteld gezin (als dat geen sexkiller is... Want dan ben je alleen nog maarcbezig met al die kinderen) en ik. Ik probeer het wiel uit te vinden. Of zo. Zoals Karel Appel ooit zei: we rotzooien maar wat aan.
Ik had getekend hoor, voor die als puzzelstukjes passende, liefdevolle meegroeirelatie. Maar dan had ik zo rond mijn 28e uitstekend in mijn vel moeten zitten, mijn puzzelstukje op dat moment moeten tegenkomen en qua karakter ook wat meegaander en inschikkelijker moeten zijn . En dàn natuurlijk nog de communicatie en seks jarenlang soepel houden.

dinsdag 27 mei 2014 om 13:47
quote:ano*k schreef op 27 mei 2014 @ 10:47:
Nouou Lotje...mist er bij jou "alleen" dat beetje vuurwerk?
Nouk, au, je hebt helemaal gelijk, mis veel meer.
Maar toch voelt t als veel op t spel zetten. Mn kinderen hebben er niet omgevraagd dat ik een vriendje er bij neem. Laatst vroeg mn dochter nog, als papa dood zou zijn, neem jij dan een andere man, nee toch? Uhhh... toen zei ik eerlijk dat denk ik wel, maar dacht, oeps je moest s weten dat er nu ook iemand anders nog is. #pijnlijk momentje.
@Annabel.. hihi 3 minnaars... pfff waar haal ik de tijd en mogelijkheid vandaan... vooral t laatste ontbreekt...
Nouou Lotje...mist er bij jou "alleen" dat beetje vuurwerk?
Nouk, au, je hebt helemaal gelijk, mis veel meer.

@Annabel.. hihi 3 minnaars... pfff waar haal ik de tijd en mogelijkheid vandaan... vooral t laatste ontbreekt...

dinsdag 27 mei 2014 om 13:56
Lotje: jij bent echtgenote, moeder, maar ook nog Lotje hè met haar eigen behoeften en verlangens. Met een tankje dat gewoon gevuld moet worden om zelf weer te kunnen "geven".
Besprak ooit met mijn huisarts mijn vreemdgaan. Omdat het een toffe huisarts is en ik er toch aardig mee worstelde. Hij zei: Noekie...
Nee dat zei hij uiteraard niet
Wat hij wel zei is mij echt bijgebleven (en zal sommigen wellicht doen stuiteren maar ja): Iedereen heeft het recht op privacy.
Besprak ooit met mijn huisarts mijn vreemdgaan. Omdat het een toffe huisarts is en ik er toch aardig mee worstelde. Hij zei: Noekie...
Nee dat zei hij uiteraard niet
Wat hij wel zei is mij echt bijgebleven (en zal sommigen wellicht doen stuiteren maar ja): Iedereen heeft het recht op privacy.

dinsdag 27 mei 2014 om 14:18
quote:lotje_42 schreef op 27 mei 2014 @ 13:47:
[...]
Nouk, au, je hebt helemaal gelijk, mis veel meer.
Maar toch voelt t als veel op t spel zetten. Mn kinderen hebben er niet omgevraagd dat ik een vriendje er bij neem. Laatst vroeg mn dochter nog, als papa dood zou zijn, neem jij dan een andere man, nee toch? Uhhh... toen zei ik eerlijk dat denk ik wel, maar dacht, oeps je moest s weten dat er nu ook iemand anders nog is. #pijnlijk momentje.
@Annabel.. hihi 3 minnaars... pfff waar haal ik de tijd en mogelijkheid vandaan... vooral t laatste ontbreekt... Lotje, ik vind het interessant waarom ze dat vroeg. Misschien denkt ze wel dat een nieuwe man net zo'n dikke ongeinspireerde zak hooi is als haar vader en zit ze daar niet op te wachten...
[...]
Nouk, au, je hebt helemaal gelijk, mis veel meer.

@Annabel.. hihi 3 minnaars... pfff waar haal ik de tijd en mogelijkheid vandaan... vooral t laatste ontbreekt... Lotje, ik vind het interessant waarom ze dat vroeg. Misschien denkt ze wel dat een nieuwe man net zo'n dikke ongeinspireerde zak hooi is als haar vader en zit ze daar niet op te wachten...

dinsdag 27 mei 2014 om 14:46
Madame toch! Voor een kind is haar vader het allerliefste en allermooiste dat er is. Natuurlijk zijn kinderen niet doof en blind en ook mijn doorns zien écht de minpuntjes wel maar toch... Ik kan me veel meer voorstellen dat dochter gewoon hoopt dat papa niet 123 wordt ingewisseld. Of ze voelt nattigheid, dat kan ook maar zo.

dinsdag 27 mei 2014 om 15:13
Ik vroeg t me ook af. Ik weet dat ze vaak ook baalt van dr vader en dr broer ook. Andere schippert er tussendoor en ik ben aan t sussen. Maar had wel zoiets van huh? Maar luchtig en voor zover mogelijk eerlijk gehouden, en kort en snel ander onderwerp.
Vraagt trouwens ook wel s wie ik app ed dus ben wel op mn kievieven.. noem je dat zo? Gelukkig zzp'er en ook best veel vriendinnen dus kan altijd wel 'die en die' zeggen, maar toch...
Vraagt trouwens ook wel s wie ik app ed dus ben wel op mn kievieven.. noem je dat zo? Gelukkig zzp'er en ook best veel vriendinnen dus kan altijd wel 'die en die' zeggen, maar toch...

dinsdag 27 mei 2014 om 15:18
Quievieve ofzo. Toch?
Lotje, ik vind dat wel heftig moet ik heel eerlijk zeggen, liegen tegen je kinderen. Ik heb me er ook schuldig aan gemaakt in de tijd dat ik wekelijks bij mijn minnaar sliep, vond dat ook het meest afschuwelijke van die periode. Ik had ze het liefst de waarheid verteld maar dan had ik hen met een geheim opgezadeld en dat vond ik nog erger. Ik ben wel echt serieus blij dat dat voorbij is.
Madame, lekker! Ben ook heel benieuwd wat het gaat worden. Heb je met hem al gesekst?
Lotje, ik vind dat wel heftig moet ik heel eerlijk zeggen, liegen tegen je kinderen. Ik heb me er ook schuldig aan gemaakt in de tijd dat ik wekelijks bij mijn minnaar sliep, vond dat ook het meest afschuwelijke van die periode. Ik had ze het liefst de waarheid verteld maar dan had ik hen met een geheim opgezadeld en dat vond ik nog erger. Ik ben wel echt serieus blij dat dat voorbij is.
Madame, lekker! Ben ook heel benieuwd wat het gaat worden. Heb je met hem al gesekst?

dinsdag 27 mei 2014 om 15:22
quote:ano*k schreef op 27 mei 2014 @ 12:02:
@Lexie: ik snap jou wel. Jezelf zoveel waard vinden dat je je single status alleen en hooguit voor de right one wilt verruilen.
Maar hoe is de right one 10 jaar en een paar kinderen verder?
Wat is de impact van het 24/7 jaar in jaar uit samenleven; laat staan de bom die explodeert met de komst van kleintjes?
Ik ga hier absoluut geen belerende verhandeling houden over "wat jou allemaal nog te wachten staat meisje". Wie ben ik en wat weet ik nou.
Wel weet ik dat hoe hoger de verwachtingen, des te dieper je kunt vallen.
Het is ook weer niet alsof ik piep ben hoor. Ik ben 32 inmiddels. Mijn vorige relatie was behoorlijk serieus, inclusief koophuis. En op een gegeven moment wilde ik graag kinderen. En toen realiseerde ik me ook dat ik dat toch eigenlijk niet met die man wilde.
En ja, na tien jaar en een paar kinderen is het anders. Tuurlijk. En wie weet is de kans groot dat het minder wordt. Maar dat hoeft toch niet per se? Denk ik niet. En als ik niemand tegenkom dan wil ik denk ik nog steeds wel kinderen hoor. Of eentje, in ieder geval. Ga ik dan gewoon doen. Als het lukt, uiteraard. En ja, dat is ook vast naïef want lang niet makkelijk, maar dat zie ik dan wel weer. Het leven is een avontuur.
@Lexie: ik snap jou wel. Jezelf zoveel waard vinden dat je je single status alleen en hooguit voor de right one wilt verruilen.
Maar hoe is de right one 10 jaar en een paar kinderen verder?
Wat is de impact van het 24/7 jaar in jaar uit samenleven; laat staan de bom die explodeert met de komst van kleintjes?
Ik ga hier absoluut geen belerende verhandeling houden over "wat jou allemaal nog te wachten staat meisje". Wie ben ik en wat weet ik nou.
Wel weet ik dat hoe hoger de verwachtingen, des te dieper je kunt vallen.
Het is ook weer niet alsof ik piep ben hoor. Ik ben 32 inmiddels. Mijn vorige relatie was behoorlijk serieus, inclusief koophuis. En op een gegeven moment wilde ik graag kinderen. En toen realiseerde ik me ook dat ik dat toch eigenlijk niet met die man wilde.
En ja, na tien jaar en een paar kinderen is het anders. Tuurlijk. En wie weet is de kans groot dat het minder wordt. Maar dat hoeft toch niet per se? Denk ik niet. En als ik niemand tegenkom dan wil ik denk ik nog steeds wel kinderen hoor. Of eentje, in ieder geval. Ga ik dan gewoon doen. Als het lukt, uiteraard. En ja, dat is ook vast naïef want lang niet makkelijk, maar dat zie ik dan wel weer. Het leven is een avontuur.

dinsdag 27 mei 2014 om 15:26

dinsdag 27 mei 2014 om 15:27
quote:ano*k schreef op 27 mei 2014 @ 12:41:
[...]
Prachtig idd. Maar ik blijf er koppig bij dat dat de minderheid is.
Oh en nog wat scepsis. Als jij schrijft Look "ik zie dat genoeg om me heen": achter die deuren kijk je niet dagelijks hè, en hoe vaak het ideale happy stel toch uit elkaar knalt om uiteenlopende redenen...
Tja, dat kan. Leuk he, hoe jouw en mijn referentiekader botsen he?
Dat je een goede relatie hebt, wil niet zeggen dat alles rozengeur en maneschijn is. En natuurlijk kun je niet bij iedereen achter de voordeur kijken. Maar ik durf te zeggen dat 95% van mijn getrouwde vrienden en familie heel happy met elkaar zijn. En van die overige 5% was het eigenlijk van tevoren al wel duidelijk dat dat nooit een feestje zou worden.
[...]
Prachtig idd. Maar ik blijf er koppig bij dat dat de minderheid is.
Oh en nog wat scepsis. Als jij schrijft Look "ik zie dat genoeg om me heen": achter die deuren kijk je niet dagelijks hè, en hoe vaak het ideale happy stel toch uit elkaar knalt om uiteenlopende redenen...
Tja, dat kan. Leuk he, hoe jouw en mijn referentiekader botsen he?
Dat je een goede relatie hebt, wil niet zeggen dat alles rozengeur en maneschijn is. En natuurlijk kun je niet bij iedereen achter de voordeur kijken. Maar ik durf te zeggen dat 95% van mijn getrouwde vrienden en familie heel happy met elkaar zijn. En van die overige 5% was het eigenlijk van tevoren al wel duidelijk dat dat nooit een feestje zou worden.


dinsdag 27 mei 2014 om 15:31
quote:xpuzzledx schreef op 27 mei 2014 @ 15:26:
Nee, het hoeft inderdaad niet minder te worden dan Lexie, maar je moet je wel bewust zijn dat het niet vanzelf gaat en dat er inspanning nodig is om het goed/beter te laten zijn/worden.
Als je beiden bereid bent om die inspanning te leveren, kun je samen heel leuk oud worden :-)Volgens mij vergeten een heleboel mensen in een relatie dit ook. Het vergt wel inspanning (en interesse) om dicht bij elkaar te blijven.
Nee, het hoeft inderdaad niet minder te worden dan Lexie, maar je moet je wel bewust zijn dat het niet vanzelf gaat en dat er inspanning nodig is om het goed/beter te laten zijn/worden.
Als je beiden bereid bent om die inspanning te leveren, kun je samen heel leuk oud worden :-)Volgens mij vergeten een heleboel mensen in een relatie dit ook. Het vergt wel inspanning (en interesse) om dicht bij elkaar te blijven.
dinsdag 27 mei 2014 om 15:31
Nee, dat het niet vanzelf gaat en inspanning vergt dan weet ik inmiddels echt wel hoor. Dat heb ik wel ervaren. Helaas. Of ach, gelukkig? Wel veel van geleerd, in ieder geval.
Weet je, ik ben tot nu toe vaak best raar met relaties. Ik focus me er zo veel op. Op de een of andere manier ben ik dan ineens minder ambitieus en heb ik minder energie voor vrienden en de wereld om mij heen. Alsof ik er ingeslapen van raak. Slaat dat ergens op? Herkenbaar? Anyone?
Nu als vrijgezel heb ik weer energie voor tien. Ik merk het al direct aan hoeveel ik met onbekenden praat. Ineens tien keer meer dan voorheen. Alsof ik wat depressief ben in een relatie. Sneller moe, tikje afgestompt.
En nu hoop ik maar dat het niet per se zo hoeft te zijn. Dat dit allemaal niet gebeurt als ik iemand tref die echt goed bij mij past.
Weet je, ik ben tot nu toe vaak best raar met relaties. Ik focus me er zo veel op. Op de een of andere manier ben ik dan ineens minder ambitieus en heb ik minder energie voor vrienden en de wereld om mij heen. Alsof ik er ingeslapen van raak. Slaat dat ergens op? Herkenbaar? Anyone?
Nu als vrijgezel heb ik weer energie voor tien. Ik merk het al direct aan hoeveel ik met onbekenden praat. Ineens tien keer meer dan voorheen. Alsof ik wat depressief ben in een relatie. Sneller moe, tikje afgestompt.
En nu hoop ik maar dat het niet per se zo hoeft te zijn. Dat dit allemaal niet gebeurt als ik iemand tref die echt goed bij mij past.
dinsdag 27 mei 2014 om 15:33


dinsdag 27 mei 2014 om 15:43
quote:misslexie schreef op 27 mei 2014 @ 15:31:
Weet je, ik ben tot nu toe vaak best raar met relaties. Ik focus me er zo veel op. Op de een of andere manier ben ik dan ineens minder ambitieus en heb ik minder energie voor vrienden en de wereld om mij heen. Alsof ik er ingeslapen van raak. Slaat dat ergens op? Herkenbaar? Anyone?
Nu als vrijgezel heb ik weer energie voor tien. Ik merk het al direct aan hoeveel ik met onbekenden praat. Ineens tien keer meer dan voorheen. Alsof ik wat depressief ben in een relatie. Sneller moe, tikje afgestompt.
En nu hoop ik maar dat het niet per se zo hoeft te zijn. Dat dit allemaal niet gebeurt als ik iemand tref die echt goed bij mij past. Oww dat is/was herkenbaar ja. Voer voor psychologen (anyone?;).
Anna Enquist beschreef dat eens als "je persoonlijkheid die bij een relatie het raam uitvliegt".
Iemand die goed bij je past is sowieso handig. Maar sociaal spreidingsbeleid ook. Niet alles (willen) halen bij je partner en dat andersom ook niet accepteren.
Weet je, ik ben tot nu toe vaak best raar met relaties. Ik focus me er zo veel op. Op de een of andere manier ben ik dan ineens minder ambitieus en heb ik minder energie voor vrienden en de wereld om mij heen. Alsof ik er ingeslapen van raak. Slaat dat ergens op? Herkenbaar? Anyone?
Nu als vrijgezel heb ik weer energie voor tien. Ik merk het al direct aan hoeveel ik met onbekenden praat. Ineens tien keer meer dan voorheen. Alsof ik wat depressief ben in een relatie. Sneller moe, tikje afgestompt.
En nu hoop ik maar dat het niet per se zo hoeft te zijn. Dat dit allemaal niet gebeurt als ik iemand tref die echt goed bij mij past. Oww dat is/was herkenbaar ja. Voer voor psychologen (anyone?;).
Anna Enquist beschreef dat eens als "je persoonlijkheid die bij een relatie het raam uitvliegt".
Iemand die goed bij je past is sowieso handig. Maar sociaal spreidingsbeleid ook. Niet alles (willen) halen bij je partner en dat andersom ook niet accepteren.
dinsdag 27 mei 2014 om 15:47
Ja, I know. Het rare is, ik weet wel hoe het werkt. En waarom het misgaat. Het is gewoon dat ik al die dingen die slim zijn niet meer WIL doen als ik een relatie heb. Vandaar dat ik het als een depressie omschrijf. Ik weet het allemaal best, ik heb er alleen geen zin in en geen puf voor. Ik krijg het niet voor elkaar. Althans, niet in die twee serieuze relaties die ik tot nu toe heb gehad.
Ik ben wel wat aan het oefenen hoor. Met wat scharrels hier en daar ging het prima. En nu heb ik dan een minnaar voor wie ik wel iets voel. Dat komt al een stapje dichterbij. En tot nu toe gaat het goed.
God, dit klinkt wel heel dramatisch zo. Alsof ik niet tegen liefde kan.
Ik ben wel wat aan het oefenen hoor. Met wat scharrels hier en daar ging het prima. En nu heb ik dan een minnaar voor wie ik wel iets voel. Dat komt al een stapje dichterbij. En tot nu toe gaat het goed.
God, dit klinkt wel heel dramatisch zo. Alsof ik niet tegen liefde kan.


dinsdag 27 mei 2014 om 15:47
quote:Rooss4 schreef op 27 mei 2014 @ 15:18:
Madame, lekker! Ben ook heel benieuwd wat het gaat worden. Heb je met hem al gesekst?
Nope, geen geseks nog. Wel ooit in augustus een lange heel gezellige kennismakingsdate gehad, maar toen we kusten gebeurde er niks. Dat zou maar zo te maken kunnen hebben met de setting. Hij was bedoeld als rebounder voor 1,5 en sinds kort weet ik dat ik dat voor hem ook had moeten zijn. En wie weet, misschien zijn we dat dan wel vanaf morgen.
Ik word heel blij van hem, in ieder geval als bff, maar nog geen flicflacs in mijn maag als ik hem voorbij zie komen. (dat blijft kennelijk nog even voorbehouden aan die ene). Morgen wordt het dus knallen of lallen
Madame, lekker! Ben ook heel benieuwd wat het gaat worden. Heb je met hem al gesekst?
Nope, geen geseks nog. Wel ooit in augustus een lange heel gezellige kennismakingsdate gehad, maar toen we kusten gebeurde er niks. Dat zou maar zo te maken kunnen hebben met de setting. Hij was bedoeld als rebounder voor 1,5 en sinds kort weet ik dat ik dat voor hem ook had moeten zijn. En wie weet, misschien zijn we dat dan wel vanaf morgen.
Ik word heel blij van hem, in ieder geval als bff, maar nog geen flicflacs in mijn maag als ik hem voorbij zie komen. (dat blijft kennelijk nog even voorbehouden aan die ene). Morgen wordt het dus knallen of lallen