Relaties
alle pijlers
Ik weet het niet meer.. Wat moet ik nu doen ??
dinsdag 8 juli 2008 om 15:21
Je zegt dat hij trekjes heeft waar je je aan ergert. Zou het zo kunnen zijn, dat door bepaald gedrag van zijn kant, jij even het leuke in hem niet meer ziet? Zijn gedrag naar jou (buiten het bed) bepaalt - zo is mijn ervaring - voor een groot deel in hoeverre jij de behoefte hebt in intimiteit.
Als je overdag als een sloof wordt behandeld, respectloos, dan gaat je zin in sex ook wel over.
Misschien vertoont hij gedrag waar jij je onprettig bij voelt, of waarover je ontevreden bent. Is hij verder respectvol, toont hij waardering, geeft hij je complimentjes, laat hij merken hoe blij hij met jou is? Je zou voor jezelf kunnen bedenken welke aspecten er in de relatie zijn, die ervoor zorgen dat jij nu niet zo tevreden bent met de relatie op zich. Als je dat weet en je werkt daaraan, dan kun je werken aan het terug laten komen van de intimiteit. Ik zou ook niet intiem willen zijn met iemand die mij als een voetveeg behandeld, bij wijze van spreken.
Het kan ook zijn, dat je hem niet meer aantrekkelijk vindt. Dat je die chemie niet meer voelt. Daar moet je voor jezelf zien achter te komen.
Als je overdag als een sloof wordt behandeld, respectloos, dan gaat je zin in sex ook wel over.
Misschien vertoont hij gedrag waar jij je onprettig bij voelt, of waarover je ontevreden bent. Is hij verder respectvol, toont hij waardering, geeft hij je complimentjes, laat hij merken hoe blij hij met jou is? Je zou voor jezelf kunnen bedenken welke aspecten er in de relatie zijn, die ervoor zorgen dat jij nu niet zo tevreden bent met de relatie op zich. Als je dat weet en je werkt daaraan, dan kun je werken aan het terug laten komen van de intimiteit. Ik zou ook niet intiem willen zijn met iemand die mij als een voetveeg behandeld, bij wijze van spreken.
Het kan ook zijn, dat je hem niet meer aantrekkelijk vindt. Dat je die chemie niet meer voelt. Daar moet je voor jezelf zien achter te komen.
dinsdag 8 juli 2008 om 16:22
Wat ik niet begrijp is dat jij zegt dat hij je de toekomst kan geven die jij wil....maar wil jij een toekomst met een partner met wie je niet kunt praten, de schuld altijd bij jou legt, jou niet respecteert wanneer je zegt geen sex te willen...?
Persoonlijk lijkt mij dat niet zo'n leuk toekomst plan.
Persoonlijk lijkt mij dat niet zo'n leuk toekomst plan.
dinsdag 8 juli 2008 om 16:47
Houtkacheltje, het is een cliché maar waar, en dus komt ie weerrrr:
HALLO! Je bent nog geen twintig!
Ten eerste spreek ik uit ervaring als ik zeg dat je dan nog niet geestelijk dusdanig volgroeid bent dat je al helemaal weet wat je wilt, hoe je het wilt en wanneer je het wilt. Je hebt nog geen fractie gezien van wat er allemaal mogelijk is in de wereld, dus ook niet op het gebied van sex en relaties. Ga dus uitvinden wat bij jou past. Dat hoort bij je leeftijd. Nog tijd genoeg daarna.
Waarom zou je je ten tweede nu al in huisje boompje beestje storten als je wel aanvoelt dat dit het niet is. Bang om over te blijven? Echt niet... (Ter jouwer info, ik kwam De Ware pas na mijn 30ste tegen. Ja nee inderdaad, daarmee werd ik niet de bruid op mijn 21e en moeder op mijn 23e maar daar was ik toen ook nog écht niet aan toe).
En als jouw vriend even oud is, dan is het letterlijk nog een puber. Mannen zijn nog later volwassen dan vrouwen!
Houtkachel, ga je EIGEN ding doen. Nog heel lang. Met of zonder vriendje.
HALLO! Je bent nog geen twintig!
Ten eerste spreek ik uit ervaring als ik zeg dat je dan nog niet geestelijk dusdanig volgroeid bent dat je al helemaal weet wat je wilt, hoe je het wilt en wanneer je het wilt. Je hebt nog geen fractie gezien van wat er allemaal mogelijk is in de wereld, dus ook niet op het gebied van sex en relaties. Ga dus uitvinden wat bij jou past. Dat hoort bij je leeftijd. Nog tijd genoeg daarna.
Waarom zou je je ten tweede nu al in huisje boompje beestje storten als je wel aanvoelt dat dit het niet is. Bang om over te blijven? Echt niet... (Ter jouwer info, ik kwam De Ware pas na mijn 30ste tegen. Ja nee inderdaad, daarmee werd ik niet de bruid op mijn 21e en moeder op mijn 23e maar daar was ik toen ook nog écht niet aan toe).
En als jouw vriend even oud is, dan is het letterlijk nog een puber. Mannen zijn nog later volwassen dan vrouwen!
Houtkachel, ga je EIGEN ding doen. Nog heel lang. Met of zonder vriendje.
dinsdag 8 juli 2008 om 16:52
Altijd weten wat je met wie doet zeg je ? Klinkt nu niet zo zeer als interesse in je of je iets leuks hebt gedaan maar meer claimerig. Mag je soms ook niet meer met bepaalde mensen omgaan? Of dat ie dat liever niet heeft ofzo? Klinkt mij niet echt in de oren als een heel leuk vriendje, hoor.
Als ik je tekst zo lees en interpreteer hoor ik je vanaf hier zuchten en steunen. En aan een stuk door. Volgens mij zie je het eigenlijk niet meer zitten met hem en ik geef je daar groot gelijk in. Het lijkt alsof hij altijd zn zin moet hebben (sex ed) en dat voor jouw behoeftes weinig ruimte is (knuffelen ed).
Ik zou zeggen, meid je bent 20, je hebt heus nog de tijd om op pad/onderzoek te gaan. Daar hoef je je dus geen zorgen over te maken. Deze relatie zou ik echter vaarwel zeggen, want hij klinkt niet erg liefdevol en daarnaast heb ik ook gewoon de indruk dat dat niet veranderen gaat.
Als ik er naast zit, mag je dat trouwens ook gewoon zeggen hoor
Als ik je tekst zo lees en interpreteer hoor ik je vanaf hier zuchten en steunen. En aan een stuk door. Volgens mij zie je het eigenlijk niet meer zitten met hem en ik geef je daar groot gelijk in. Het lijkt alsof hij altijd zn zin moet hebben (sex ed) en dat voor jouw behoeftes weinig ruimte is (knuffelen ed).
Ik zou zeggen, meid je bent 20, je hebt heus nog de tijd om op pad/onderzoek te gaan. Daar hoef je je dus geen zorgen over te maken. Deze relatie zou ik echter vaarwel zeggen, want hij klinkt niet erg liefdevol en daarnaast heb ik ook gewoon de indruk dat dat niet veranderen gaat.
Als ik er naast zit, mag je dat trouwens ook gewoon zeggen hoor
dinsdag 8 juli 2008 om 16:53
Maar waarom blijf je bij hem? Er zijn zoveel mannen die je huisje-boompje-beestje kunnen bieden. Je hoeft niet bij een man te blijven die je eigenlijk niet zo heel leuk vindt.
Zoals Tia Dalma zegt, je bent nog hartstikke jong. Als je nu al niet blij bent met hem, hoe verwacht je de komende 40 jaar door te komen?
Het is altijd moeilijk om een punt achter een lange relatie te zetten, maar denk wel aan jezelf. Ik schrik toch wel een beetje van sommige dingen die ik hier lees, bijvoorbeeld dat hij zegt alleen te kunnen laten voelen dat hij van je houdt door seks met je te hebben. Alsjeblieft zeg, geef deze een harde schop de deur uit, jij verdient beter!!!
Zoals Tia Dalma zegt, je bent nog hartstikke jong. Als je nu al niet blij bent met hem, hoe verwacht je de komende 40 jaar door te komen?
Het is altijd moeilijk om een punt achter een lange relatie te zetten, maar denk wel aan jezelf. Ik schrik toch wel een beetje van sommige dingen die ik hier lees, bijvoorbeeld dat hij zegt alleen te kunnen laten voelen dat hij van je houdt door seks met je te hebben. Alsjeblieft zeg, geef deze een harde schop de deur uit, jij verdient beter!!!
dinsdag 8 juli 2008 om 16:59
@Pluk, ik had geen yoghurt vanochtend in huis en ik lust geen droge Subtieltjes, vandaar
Houtkachel, het klinkt (in aanvulling op Pluk) nu ook alsof jij de (onbewuste) claimer bent. Je houdt er niet van alleen te zijn, en je zou niks meer hebben als je met hem breekt? En dat terwijl je uitkijkt naar de avonden dat je alleen bent. Zie je de dubbelheid?
Het wordt tijd dat je met jezelf in het reine komt, en door nu je op hem te richten, ontvlucht je dat. Volwassen worden is voor jou ook nog steeds een noodzaak, dat wat hier boven staat onderkennen en er iets aan doen, hoort erbij. Ga nieuwe vrienden maken, ga op eigen benen leren staan emotioneel. Je hangt je nu op aan iets, iemand, om maar iets te 'hebben'.
Mijn credo: beter niets dan namaak.
Houtkachel, het klinkt (in aanvulling op Pluk) nu ook alsof jij de (onbewuste) claimer bent. Je houdt er niet van alleen te zijn, en je zou niks meer hebben als je met hem breekt? En dat terwijl je uitkijkt naar de avonden dat je alleen bent. Zie je de dubbelheid?
Het wordt tijd dat je met jezelf in het reine komt, en door nu je op hem te richten, ontvlucht je dat. Volwassen worden is voor jou ook nog steeds een noodzaak, dat wat hier boven staat onderkennen en er iets aan doen, hoort erbij. Ga nieuwe vrienden maken, ga op eigen benen leren staan emotioneel. Je hangt je nu op aan iets, iemand, om maar iets te 'hebben'.
Mijn credo: beter niets dan namaak.
dinsdag 8 juli 2008 om 17:03
Mis je hem dan, of mis je het om iemand bij je te hebben? Je zegt dat hij zo lief is, maar uit je vorige bericht lees ik helemaal geen lieve dingen!
Toen ik een jaar of 19 was had ik een paar jaar een relatie met een jongen. Ik vond dat alles goed ging, leuk was enz. Totdat ik een andere jongen tegenkwam en verliefd werd op hem (terwijl ik van mening was dat ik het prima had met mijn vriend!) ik vond het zo ontzettend moeilijk om uit te maken, het heeft 3 maanden geduurd voordat ik die knoop door kon hakken om het uit te maken.
Nu, zo'n 5 jaar verder, denk ik terug aan mijn toenmalige vriend en kan ik me niet voorstellen waarom ik ooit in hemelsnaam iets met hem heb gehad.
Je moet natuurlijk je eigen beslissingen nemen, maar uit jouw berichten maak ik op (en dit interpreteer ik natuurlijk) dat je niet gelukkig bent en dat je je eigenlijk vrijer voelt als je niet bij hem bent. Je bent bang om alleen te zijn en hebt toch wel lange tijd een relatie met hem waardoor je het eigenlijk niet uit durft te maken. Zou dit een beetje kunnen kloppen?
Als je een weekje rust wil zou ik dat gewoon nemen. Daar is helemaal niks mis mee! Dit is jouw leven, zet jezelf niet helemaal onderaan het lijstje prioriteiten!
Toen ik een jaar of 19 was had ik een paar jaar een relatie met een jongen. Ik vond dat alles goed ging, leuk was enz. Totdat ik een andere jongen tegenkwam en verliefd werd op hem (terwijl ik van mening was dat ik het prima had met mijn vriend!) ik vond het zo ontzettend moeilijk om uit te maken, het heeft 3 maanden geduurd voordat ik die knoop door kon hakken om het uit te maken.
Nu, zo'n 5 jaar verder, denk ik terug aan mijn toenmalige vriend en kan ik me niet voorstellen waarom ik ooit in hemelsnaam iets met hem heb gehad.
Je moet natuurlijk je eigen beslissingen nemen, maar uit jouw berichten maak ik op (en dit interpreteer ik natuurlijk) dat je niet gelukkig bent en dat je je eigenlijk vrijer voelt als je niet bij hem bent. Je bent bang om alleen te zijn en hebt toch wel lange tijd een relatie met hem waardoor je het eigenlijk niet uit durft te maken. Zou dit een beetje kunnen kloppen?
Als je een weekje rust wil zou ik dat gewoon nemen. Daar is helemaal niks mis mee! Dit is jouw leven, zet jezelf niet helemaal onderaan het lijstje prioriteiten!
dinsdag 8 juli 2008 om 17:07
quote:Tia Dalma schreef op 08 juli 2008 @ 16:59:
@Pluk, ik had geen yoghurt vanochtend in huis en ik lust geen droge Subtieltjes, vandaar
Houtkachel, het klinkt (in aanvulling op Pluk) nu ook alsof jij de (onbewuste) claimer bent. Je houdt er niet van alleen te zijn, en je zou niks meer hebben als je met hem breekt? En dat terwijl je uitkijkt naar de avonden dat je alleen bent. Zie je de dubbelheid?
Het wordt tijd dat je met jezelf in het reine komt, en door nu je op hem te richten, ontvlucht je dat. Volwassen worden is voor jou ook nog steeds een noodzaak, dat wat hier boven staat onderkennen en er iets aan doen, hoort erbij. Ga nieuwe vrienden maken, ga op eigen benen leren staan emotioneel. Je hangt je nu op aan iets, iemand, om maar iets te 'hebben'.
Mijn credo: beter niets dan namaak.
Precies precies precies.
Heel moeilijk en vooral eng om de relatie en hem los te laten misschien, maar ik denk dat je achteraf enorm opgelucht bent. Tijd om op jezelf te gaan/eigen benen te staan. Daar zul je veel gelukkiger van worden in de toekomst dan van dit vriendje. Bovendien ben je pas 20, dus das een mooie leeftijd om zelfstandig te worden.
Overigens herken ik het vluchtgedrag wel hoor, maar wat tia zegt, je moet uiteindelijk met jezelf in het reine komen, anders word je niet gelukkig, echt niet.
@Pluk, ik had geen yoghurt vanochtend in huis en ik lust geen droge Subtieltjes, vandaar
Houtkachel, het klinkt (in aanvulling op Pluk) nu ook alsof jij de (onbewuste) claimer bent. Je houdt er niet van alleen te zijn, en je zou niks meer hebben als je met hem breekt? En dat terwijl je uitkijkt naar de avonden dat je alleen bent. Zie je de dubbelheid?
Het wordt tijd dat je met jezelf in het reine komt, en door nu je op hem te richten, ontvlucht je dat. Volwassen worden is voor jou ook nog steeds een noodzaak, dat wat hier boven staat onderkennen en er iets aan doen, hoort erbij. Ga nieuwe vrienden maken, ga op eigen benen leren staan emotioneel. Je hangt je nu op aan iets, iemand, om maar iets te 'hebben'.
Mijn credo: beter niets dan namaak.
Precies precies precies.
Heel moeilijk en vooral eng om de relatie en hem los te laten misschien, maar ik denk dat je achteraf enorm opgelucht bent. Tijd om op jezelf te gaan/eigen benen te staan. Daar zul je veel gelukkiger van worden in de toekomst dan van dit vriendje. Bovendien ben je pas 20, dus das een mooie leeftijd om zelfstandig te worden.
Overigens herken ik het vluchtgedrag wel hoor, maar wat tia zegt, je moet uiteindelijk met jezelf in het reine komen, anders word je niet gelukkig, echt niet.
dinsdag 8 juli 2008 om 17:09
quote:
Dat ie zal veranderen... *met name zijn gedrag en trekjes...*
Maar ik merk er niks van... De laatste tijd heb ik steeds vaker het ''is dit het'' gevoel...
Maar ik twijfel.... Ik weet dat hij mij de toekomst kan geven die ik wil.. Huisje boompje beestje, je weet het wel.... En ik weet zeker, mocht ik dit gevoel niet hebben, dat we dan voor altijd samen zouden zijn...
Nu weet ik het niet meer... Hij kan me de toekomst bieden die ik graag wil... En hij wil ook hetzelfde wat ik ook graag wil...
Maar een ander kan mij dat misschien ook bieden.. Maar daar zal ik niet achter kunnen komen zolang ik nog een relatie met mijn huidige vriend heb....
Alleen.. Wie zegt dat mijn volgende vriend de ''ware'' is....
Zo lang iemand 'bij je blijft' kun je inderdaad Huisje, boompje, beestje krijgen. Maar dat wil je toch met iemand waar je echt van houdt? Je ergert je aan hem, hebt niet het gevoel dat dit de ware is. En je zegt dat hij gaat veranderen, maar echt Houtkacheltje: je kan iemand toch niet veranderen? Dat zou je toch ook niet moeten willen als je echt van iemand houdt en verder wilt met iemand? Dan neem je iemand zoals die persoon is, met zijn wat mindere eigenschappen. Maar als die mindere eigenschappen een grotere rol spelen in jouw gevoel naar hem dan de fijne, dan is dit misschien inderdaad niet degene waar je dat Huisje, boompje, beestje mee moet gaan opbouwen.
Je bent nog erg jong. Bang zijn dat een volgend vriendje ook niet de Ware is, is geen reden om dan bij je huidige vriend te blijven. Je weet niet wat er nog op je pad komt, maar sowieso kun je beter gelukkig zijn alleen, dan in een relatie waarin je niet voldoende met elkaar hebt om echt bij elkaar te willen zijn. Daar word je niet gelukkig van!
Tuurlijk is het altijd verdrietig en moeilijk om iemand waar je lang veel mee gedeeld hebt, vaarwel te zeggen. Maar dat hoort ook bij het proces van volwassen worden, je weet steeds beter wat je wel en niet zoekt en wilt vinden in een relatie.
Sterkte, het gaat heus allemaal wel goedkomen met jou. Geef jezelf de kans om de Ware tegen te komen, hoeveel pijn en afscheid dat onderweg ook betekent. Je weet het heus wel wanneer het écht goed zit tussen jou en je vriend. En dat is helaas (?) niet altijd al bij de eerste relatie die je hebt.
Dat ie zal veranderen... *met name zijn gedrag en trekjes...*
Maar ik merk er niks van... De laatste tijd heb ik steeds vaker het ''is dit het'' gevoel...
Maar ik twijfel.... Ik weet dat hij mij de toekomst kan geven die ik wil.. Huisje boompje beestje, je weet het wel.... En ik weet zeker, mocht ik dit gevoel niet hebben, dat we dan voor altijd samen zouden zijn...
Nu weet ik het niet meer... Hij kan me de toekomst bieden die ik graag wil... En hij wil ook hetzelfde wat ik ook graag wil...
Maar een ander kan mij dat misschien ook bieden.. Maar daar zal ik niet achter kunnen komen zolang ik nog een relatie met mijn huidige vriend heb....
Alleen.. Wie zegt dat mijn volgende vriend de ''ware'' is....
Zo lang iemand 'bij je blijft' kun je inderdaad Huisje, boompje, beestje krijgen. Maar dat wil je toch met iemand waar je echt van houdt? Je ergert je aan hem, hebt niet het gevoel dat dit de ware is. En je zegt dat hij gaat veranderen, maar echt Houtkacheltje: je kan iemand toch niet veranderen? Dat zou je toch ook niet moeten willen als je echt van iemand houdt en verder wilt met iemand? Dan neem je iemand zoals die persoon is, met zijn wat mindere eigenschappen. Maar als die mindere eigenschappen een grotere rol spelen in jouw gevoel naar hem dan de fijne, dan is dit misschien inderdaad niet degene waar je dat Huisje, boompje, beestje mee moet gaan opbouwen.
Je bent nog erg jong. Bang zijn dat een volgend vriendje ook niet de Ware is, is geen reden om dan bij je huidige vriend te blijven. Je weet niet wat er nog op je pad komt, maar sowieso kun je beter gelukkig zijn alleen, dan in een relatie waarin je niet voldoende met elkaar hebt om echt bij elkaar te willen zijn. Daar word je niet gelukkig van!
Tuurlijk is het altijd verdrietig en moeilijk om iemand waar je lang veel mee gedeeld hebt, vaarwel te zeggen. Maar dat hoort ook bij het proces van volwassen worden, je weet steeds beter wat je wel en niet zoekt en wilt vinden in een relatie.
Sterkte, het gaat heus allemaal wel goedkomen met jou. Geef jezelf de kans om de Ware tegen te komen, hoeveel pijn en afscheid dat onderweg ook betekent. Je weet het heus wel wanneer het écht goed zit tussen jou en je vriend. En dat is helaas (?) niet altijd al bij de eerste relatie die je hebt.
dinsdag 8 juli 2008 om 17:50
Het klinkt wel allemaal heel erg depressief zo, hoor... Met al die puntjes erachter nog meer...
Hij redt zich wel, en anders maar niet. Ook hij heeft ouders en andere mensen om zich heen.
Alternatief is dat je blijft hangen in een 'relatie' waar je alleen maar nóg depressiever van wordt.
Feit is: het is JOUW keus.
Hij redt zich wel, en anders maar niet. Ook hij heeft ouders en andere mensen om zich heen.
Alternatief is dat je blijft hangen in een 'relatie' waar je alleen maar nóg depressiever van wordt.
Feit is: het is JOUW keus.
dinsdag 8 juli 2008 om 18:07
Jouw keus ja, en daarbij komt het feit dat je, als puntje bij paaltje komt, niet verantwoordelijk bent voor zijn leven. Dus ga je niet schuldig voelen als je het uitmaakt. Je neemt het allemaal maar op je om je erachter te verschuilen.
Nogmaals, van mij hoef je geen keuze te maken hoor. En als je bij hem wilt blijven prima. Maar je klinkt zo ongelukkig en depressief met die puntjes ja zoals tia zei. Misschien toch tijd om het heft en je leven in eigen hand te nemen?
Nogmaals, van mij hoef je geen keuze te maken hoor. En als je bij hem wilt blijven prima. Maar je klinkt zo ongelukkig en depressief met die puntjes ja zoals tia zei. Misschien toch tijd om het heft en je leven in eigen hand te nemen?
dinsdag 8 juli 2008 om 18:12
Je houdt hem aan het lijntje. Volgens mij weet je wel dat je het uit wilt maken. Maar je durft niet omdat je dan alleen zal komen te staan.
Dat 'huisje, boompje, beestje' en `hij redt het niet zonder mij', zijn excuses. Je bent zo met hem bezig dat je geen eigen leven hebt. Denk je niet dat als jezelf leuke mensen om je heen hebt, het veel makkelijker is om het uit maken?
Ik denk dat je bang bent dat hij het uitmaakt als je met hem bespreekt wat je ware gevoelens zijn.
Wat is er zo erg aan om single te zijn? Dat is toch heerlijk, lekker je eigen ding doen, en zelfstandig worden...
Een beetje voor jezelf opkomen joh!
Dat 'huisje, boompje, beestje' en `hij redt het niet zonder mij', zijn excuses. Je bent zo met hem bezig dat je geen eigen leven hebt. Denk je niet dat als jezelf leuke mensen om je heen hebt, het veel makkelijker is om het uit maken?
Ik denk dat je bang bent dat hij het uitmaakt als je met hem bespreekt wat je ware gevoelens zijn.
Wat is er zo erg aan om single te zijn? Dat is toch heerlijk, lekker je eigen ding doen, en zelfstandig worden...
Een beetje voor jezelf opkomen joh!
