Relaties
alle pijlers
Oogkleppen, Wazen, BeenThereDoneThats en Tranen, deel 5
zaterdag 7 juli 2007 om 23:49
Een topic waar iedere vrouw kan aansluiten die in een ongelijkwaardige relatie zit of heeft gezeten.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
woensdag 2 juli 2008 om 16:49
Hé lieve Iseo,
Wat leuk dat je Pom en Mamz op bezoek krijgt
Het is een boek hè. En de reden waarom het mij niet zo aansprak, is dat ik het niet zo realistisch vond. Je stapt namelijk niet uit zo'n relatie omdat anderen dat willen of je eruit trekken. Niet eens omdat je zelf niet zo heel veel meer wilt of geen keuze maakt. Ermee stoppen is zo heftig en vraagt zo ontzettend veel van je, dat kan een ander niet van je overnemen. Daarom vond ik het boek niet overtuigend. Het klonk alsof het allemaal een beetje vanzelf ging, door externe omstandigheden werd veroorzaakt.
Lieve Iseo, jij herkent dat misschien omdat het op dat moment zo voor je voelde. Maar ik zeg je: als jij de kracht niet had gehad om weg te blijven, was je teruggegaan. 100% zeker. Er zijn ook vrouwen die in vergelijkbare omstandigheden wel zijn gebleven. Het zijn dus niet de omstandigheden, het is wel degelijk de vrouw, jij dus, die het verschil maakt. Of een combinatie van beide, dat kan. Maar zeker niet alleen de omstandigheden.
liefs,
dubio
Wat leuk dat je Pom en Mamz op bezoek krijgt
Het is een boek hè. En de reden waarom het mij niet zo aansprak, is dat ik het niet zo realistisch vond. Je stapt namelijk niet uit zo'n relatie omdat anderen dat willen of je eruit trekken. Niet eens omdat je zelf niet zo heel veel meer wilt of geen keuze maakt. Ermee stoppen is zo heftig en vraagt zo ontzettend veel van je, dat kan een ander niet van je overnemen. Daarom vond ik het boek niet overtuigend. Het klonk alsof het allemaal een beetje vanzelf ging, door externe omstandigheden werd veroorzaakt.
Lieve Iseo, jij herkent dat misschien omdat het op dat moment zo voor je voelde. Maar ik zeg je: als jij de kracht niet had gehad om weg te blijven, was je teruggegaan. 100% zeker. Er zijn ook vrouwen die in vergelijkbare omstandigheden wel zijn gebleven. Het zijn dus niet de omstandigheden, het is wel degelijk de vrouw, jij dus, die het verschil maakt. Of een combinatie van beide, dat kan. Maar zeker niet alleen de omstandigheden.
liefs,
dubio
Ga in therapie!
woensdag 2 juli 2008 om 18:40
Ja leuk he, heb zin in zondag!
Nee het gaat niet vanzelf, ben er nog steeds mee bezig, met het losmaken uit zoals het was.
Ben al een eind verder, druk met school aan de gang geweest, mensen ontmoet. En dan toch nog veel denken aan wat er toen gebeurd is voor mij betekent.
Dat je in de avond toch weer bij jezelf komt ook al heb je overdag doorgezet en van alles ondernomen met zo'n idee van ik doe het gewoon omdat ik weet dat het goed is.
Ik vind het nogal lastig dat het allemaal zoveel impact heeft eigenlijk.
Dat je verwacht dat het wel okee is op een gegeven moment ofzo. Maar steeds zijn er kleine dingen die me ergens aan doen denken en dan komt er weer iets terug, of ik ben dan weer bezig met een opmerking van hem, nog steeds he nu.
Moe word ik van mezelf dan en dat ik er weer over wil schrijven.
Hoe gaat het met de anderen?
Yuky, ik moet toch aan je denken hoor
Aan wat je schreef eerder, en je essay. Ik was tegelijk toen ook aan het schrijven aan een werkstuk en ik ga nu even opscheppen dat ik een 9 heb gehaald!
Liefs voor jou!
Elmer
Zonlicht, hoe gaat het?
Nee het gaat niet vanzelf, ben er nog steeds mee bezig, met het losmaken uit zoals het was.
Ben al een eind verder, druk met school aan de gang geweest, mensen ontmoet. En dan toch nog veel denken aan wat er toen gebeurd is voor mij betekent.
Dat je in de avond toch weer bij jezelf komt ook al heb je overdag doorgezet en van alles ondernomen met zo'n idee van ik doe het gewoon omdat ik weet dat het goed is.
Ik vind het nogal lastig dat het allemaal zoveel impact heeft eigenlijk.
Dat je verwacht dat het wel okee is op een gegeven moment ofzo. Maar steeds zijn er kleine dingen die me ergens aan doen denken en dan komt er weer iets terug, of ik ben dan weer bezig met een opmerking van hem, nog steeds he nu.
Moe word ik van mezelf dan en dat ik er weer over wil schrijven.
Hoe gaat het met de anderen?
Yuky, ik moet toch aan je denken hoor
Aan wat je schreef eerder, en je essay. Ik was tegelijk toen ook aan het schrijven aan een werkstuk en ik ga nu even opscheppen dat ik een 9 heb gehaald!
Liefs voor jou!
Elmer
Zonlicht, hoe gaat het?
woensdag 2 juli 2008 om 19:49
Ik heb er ook heel veel zin in..
Het boek waarover jullie praten heb ik ook gelezen. Als een roman leest het lekker weg, maar het had geen diepgang. Het eerste boek dat ik las van Marianne Fredriksson vond ik geweldig, maar dat was vóór die relatie. -of dat boek, Anna, Hannah en Johanna, geloof ik, was echt beter-
Kan ook dat ik me helemaal verkeerd uitdruk en dit boek eerder ging over hoe om te gaan met een mishandelde dochter dan over iets anders.
In het dagelijks leven heb ik eigenlijk geen last van dat verleden met ex. Alleen als het gaat om een mogelijk nieuwe relatie weet ik wel zeker dat ik op slot zit, vol met wantrouwen, verdraag niemand aan me. Kan niet geloven dat er ergens een vent rondloopt die dát allemaal met me wil doorbreken, en dan ook nog eens stiefpapa zijn voor drie jongens.
Het boek waarover jullie praten heb ik ook gelezen. Als een roman leest het lekker weg, maar het had geen diepgang. Het eerste boek dat ik las van Marianne Fredriksson vond ik geweldig, maar dat was vóór die relatie. -of dat boek, Anna, Hannah en Johanna, geloof ik, was echt beter-
Kan ook dat ik me helemaal verkeerd uitdruk en dit boek eerder ging over hoe om te gaan met een mishandelde dochter dan over iets anders.
In het dagelijks leven heb ik eigenlijk geen last van dat verleden met ex. Alleen als het gaat om een mogelijk nieuwe relatie weet ik wel zeker dat ik op slot zit, vol met wantrouwen, verdraag niemand aan me. Kan niet geloven dat er ergens een vent rondloopt die dát allemaal met me wil doorbreken, en dan ook nog eens stiefpapa zijn voor drie jongens.
donderdag 3 juli 2008 om 00:31
Hallo lieve en sterke vrouwen!
Na uren van woelen, draaien en wakker liggen heb ik besloten mij hier aan te melden. Na 3000 namen geprobeerd te hebben kan ik typen. Met half slaperig ogen. Maar slapen kan ik niet. Ik lees al een tijd mee en jullie "kennen" mij allemaal. Ik ben Anna. De vriendin van Lilly. Nu schrikken jullie waarschijnlijk meteen en dat is niet onterecht. Ze is er nog mijn lieve, maar net zo goed jullie lieve meisje. Ze is er nog, maar vraag niet hoe. Ze was er erg slecht aan toe, maar ze leeft en is goed aan het herstellen. Iets waar ik, volgens alle artsen, heel blij om moet zijn. Ben ik dat? Nee. Wat ik dan wel ben? Kwaad, woest en misschien wel moordlustig.
Ik lag net te woelen en te draaien. Tot ik aan jullie dacht, aan de vrouwen die mijn lieverd altijd steunden. Ze sprak vaak over jullie en dan niets anders als lof en mooie dingen. En ik zelf las hier ook regelmatig. Soms misschien wel om haar te "checken". Gaat het echt goed? Of is het weer haar maskerdag? Of zoals jullie zeggen oogkleppen. Ik was net zo blij en verrukt en nog veel meer als jullie wanneer ik hoorde dat ze weg wilde. En ook ik heb het moeilijk gehad met het bericht in de krant, diep van b innen wist ik dat zij daar had kunnen liggen. ( Er is een bekende van Lilly omgekomen, 1 klap verkeerd neergekomen.. Dat was haar momenten van wakker worden.)
En juist die kracht die ze uitstraalde is haar denk ik fataal geworden. Al blijft zij zeggen van niet. " Het was een ongeluk, hij kon er echt niets aan doen. Hij was er niet op die manier bij betrokken. Hij heeft ook verdriet. Hij wil dit ook niet etc etc."
Hij, Hij, Hij.. niets anders zit er in haar hoofdje. Ondanks dat Lilly en ik amper 3 jaar verschillen is ze altijd "mijn meisje, mijn popje en mijn alles" geweest. Hoewel er wel honderden keren zijn geweest dat ik haar had willen aanvliegen ik kon haar niet laten vallen. Ik wist wat er ging komen. Ik wist dat er binnen de kortste keren weer blauwe plekken, ogen, schaven, sneetjes en misschien wel meer zou komen. Ik wist ook dat ik haar niet kon tegen houden. Je kunt wel zeggen dat ze voor hem leeft. Wat hij ook doet. Zelfs nu. Helemaal kapot, door een ongeval volgens haar, door die klootzak volgens mij, de politie en de vrouw bij wie ze woont. Maar zij moet het zeggen. Zij moet zeggen dat ze aangifte wil doen. Zij moet het willen. En niet wij. Wij willen het wel, ik neem aan jullie ook, maar niks kunnen we doen. Ze staat er alleen voor mijn meisje, mijn alles. Ik kan tegen haar aanpraten wat ik wil maar het heeft geen zin en ik ben moe, doodmoe. Ik weet niet hoelang ik nog kan aanhoren dat hij niets heeft gedaan. Dat hij de liefste is die er bestaat. ( Maar mijn liefste heeft mij nog geen enkel plekje bezorgd, is dat dan een klootzak? En de man die dat wel doet een lieverd?) Ik denk dat de meesten van jullie haar nog meer begrijpen dan mij.
Ik kan jullie nog zoveel meer vertellen. Maar ik denk dat dit voor jullie wel voor even genoeg is. Ik hoop een goede daad gedaan te hebben en hoop dat jullie net als mij willen bidden en hopen voor ons lieve meisje. Voor alsnog ziet het er goed uit. Maar ik blijf bang!
xxx Anna ( OnlyHope)
Na uren van woelen, draaien en wakker liggen heb ik besloten mij hier aan te melden. Na 3000 namen geprobeerd te hebben kan ik typen. Met half slaperig ogen. Maar slapen kan ik niet. Ik lees al een tijd mee en jullie "kennen" mij allemaal. Ik ben Anna. De vriendin van Lilly. Nu schrikken jullie waarschijnlijk meteen en dat is niet onterecht. Ze is er nog mijn lieve, maar net zo goed jullie lieve meisje. Ze is er nog, maar vraag niet hoe. Ze was er erg slecht aan toe, maar ze leeft en is goed aan het herstellen. Iets waar ik, volgens alle artsen, heel blij om moet zijn. Ben ik dat? Nee. Wat ik dan wel ben? Kwaad, woest en misschien wel moordlustig.
Ik lag net te woelen en te draaien. Tot ik aan jullie dacht, aan de vrouwen die mijn lieverd altijd steunden. Ze sprak vaak over jullie en dan niets anders als lof en mooie dingen. En ik zelf las hier ook regelmatig. Soms misschien wel om haar te "checken". Gaat het echt goed? Of is het weer haar maskerdag? Of zoals jullie zeggen oogkleppen. Ik was net zo blij en verrukt en nog veel meer als jullie wanneer ik hoorde dat ze weg wilde. En ook ik heb het moeilijk gehad met het bericht in de krant, diep van b innen wist ik dat zij daar had kunnen liggen. ( Er is een bekende van Lilly omgekomen, 1 klap verkeerd neergekomen.. Dat was haar momenten van wakker worden.)
En juist die kracht die ze uitstraalde is haar denk ik fataal geworden. Al blijft zij zeggen van niet. " Het was een ongeluk, hij kon er echt niets aan doen. Hij was er niet op die manier bij betrokken. Hij heeft ook verdriet. Hij wil dit ook niet etc etc."
Hij, Hij, Hij.. niets anders zit er in haar hoofdje. Ondanks dat Lilly en ik amper 3 jaar verschillen is ze altijd "mijn meisje, mijn popje en mijn alles" geweest. Hoewel er wel honderden keren zijn geweest dat ik haar had willen aanvliegen ik kon haar niet laten vallen. Ik wist wat er ging komen. Ik wist dat er binnen de kortste keren weer blauwe plekken, ogen, schaven, sneetjes en misschien wel meer zou komen. Ik wist ook dat ik haar niet kon tegen houden. Je kunt wel zeggen dat ze voor hem leeft. Wat hij ook doet. Zelfs nu. Helemaal kapot, door een ongeval volgens haar, door die klootzak volgens mij, de politie en de vrouw bij wie ze woont. Maar zij moet het zeggen. Zij moet zeggen dat ze aangifte wil doen. Zij moet het willen. En niet wij. Wij willen het wel, ik neem aan jullie ook, maar niks kunnen we doen. Ze staat er alleen voor mijn meisje, mijn alles. Ik kan tegen haar aanpraten wat ik wil maar het heeft geen zin en ik ben moe, doodmoe. Ik weet niet hoelang ik nog kan aanhoren dat hij niets heeft gedaan. Dat hij de liefste is die er bestaat. ( Maar mijn liefste heeft mij nog geen enkel plekje bezorgd, is dat dan een klootzak? En de man die dat wel doet een lieverd?) Ik denk dat de meesten van jullie haar nog meer begrijpen dan mij.
Ik kan jullie nog zoveel meer vertellen. Maar ik denk dat dit voor jullie wel voor even genoeg is. Ik hoop een goede daad gedaan te hebben en hoop dat jullie net als mij willen bidden en hopen voor ons lieve meisje. Voor alsnog ziet het er goed uit. Maar ik blijf bang!
xxx Anna ( OnlyHope)
donderdag 3 juli 2008 om 08:36
Jezus Onlyhope! Wat hebben we al veel van je gelezen. Iedereen vond het fijn voor Lily dat ze zo'n vriendin heeft.
Maar voor jou is het vele malen moeilijker. Ik kan me goed voorstellen dat je o zo moe bent van steeds maar weer herhalen.
Ik begrijp het verhaal niet helemaal, maar er is eigenlijk aanleiding om aangifte te doen van zijn rol bij het ongeval?!
Wanneer dat zo is, dan is het gruwelijk.
Heb erg weinig tijd nu verder, maar ik wens je veel kracht toe om haar vriendin te blijven.
Je bent een geweldige vriendin voor haar!
Maar voor jou is het vele malen moeilijker. Ik kan me goed voorstellen dat je o zo moe bent van steeds maar weer herhalen.
Ik begrijp het verhaal niet helemaal, maar er is eigenlijk aanleiding om aangifte te doen van zijn rol bij het ongeval?!
Wanneer dat zo is, dan is het gruwelijk.
Heb erg weinig tijd nu verder, maar ik wens je veel kracht toe om haar vriendin te blijven.
Je bent een geweldige vriendin voor haar!
donderdag 3 juli 2008 om 08:46
Lieve, lieve Anna,
Ik schrik me kapot van je berichtje, zit hier vloekend en jankend achter mijn pc. Ik wist het, ik wist het. Ik wist dat het fout zou gaan. Ik heb het keer op keer tegen haar gezegd. Wat ben ik blij dat ze nog leeft en goed herstelt. Mensen, mensen..... Altijd als ze even niets van zich liet horen, was ik bang dat het fout was gegaan. Echt fout, dat ze zou zijn vermoord. Echt waar. Als ze zich dan weer meldde, dan had ik soms het gevoel dat ik overdreven had. Dat kwam misschien doordat ze zelf overal zo luchtig over deed. Maar tussen de regels door las je de angst en de dreiging die alweer in de lucht hing.
Anna, wij hebben haar verwondingen niet gezien, jij wel. Jij kent haar. Ik ben echt blij dat je hier bent komen schrijven. Ik zou je wel 1000 dingen willen vragen, maar er komt zo even niets in me op. Je bent zo'n fantastische vriendin voor Lilly, echt ongelofelijk. Ik heb me zo vaak zo goed kunnen voorstellen hoe het voor jou geweest moet zijn en je bewonderd omdat je er toch nog steeds voor Lilly was. Ook wij zijn vaak gefrustreerd geweest doordat ze M. door dik en dun blijft steunen en zichzelf afvalt, maar we begrijpen ook wel hoe het werkt. En jij gelukkig ook, of althans, ook als je het niet begrijpt, ben je er voor haar.
Ik weet 100% zeker dat dat alle verschil maakt. Lilly heeft veel aan dit topic, maar dat is geen vervanging voor iemand die in het echte leven naast haar staat. Zonder jou had ze nooit al die stappen genomen die ze nu heeft genomen. Mark en jij, haar docente, jullie gaan haar helpen hieruit te stappen. Wij doen ook wat we kunnen natuurlijk. Maar uiteindelijk moet ze het zelf doen.
Twintig jaar en nu al in de kreukels....
liefs en blijf schrijven,
dubio
Ik schrik me kapot van je berichtje, zit hier vloekend en jankend achter mijn pc. Ik wist het, ik wist het. Ik wist dat het fout zou gaan. Ik heb het keer op keer tegen haar gezegd. Wat ben ik blij dat ze nog leeft en goed herstelt. Mensen, mensen..... Altijd als ze even niets van zich liet horen, was ik bang dat het fout was gegaan. Echt fout, dat ze zou zijn vermoord. Echt waar. Als ze zich dan weer meldde, dan had ik soms het gevoel dat ik overdreven had. Dat kwam misschien doordat ze zelf overal zo luchtig over deed. Maar tussen de regels door las je de angst en de dreiging die alweer in de lucht hing.
Anna, wij hebben haar verwondingen niet gezien, jij wel. Jij kent haar. Ik ben echt blij dat je hier bent komen schrijven. Ik zou je wel 1000 dingen willen vragen, maar er komt zo even niets in me op. Je bent zo'n fantastische vriendin voor Lilly, echt ongelofelijk. Ik heb me zo vaak zo goed kunnen voorstellen hoe het voor jou geweest moet zijn en je bewonderd omdat je er toch nog steeds voor Lilly was. Ook wij zijn vaak gefrustreerd geweest doordat ze M. door dik en dun blijft steunen en zichzelf afvalt, maar we begrijpen ook wel hoe het werkt. En jij gelukkig ook, of althans, ook als je het niet begrijpt, ben je er voor haar.
Ik weet 100% zeker dat dat alle verschil maakt. Lilly heeft veel aan dit topic, maar dat is geen vervanging voor iemand die in het echte leven naast haar staat. Zonder jou had ze nooit al die stappen genomen die ze nu heeft genomen. Mark en jij, haar docente, jullie gaan haar helpen hieruit te stappen. Wij doen ook wat we kunnen natuurlijk. Maar uiteindelijk moet ze het zelf doen.
Twintig jaar en nu al in de kreukels....
liefs en blijf schrijven,
dubio
Ga in therapie!
donderdag 3 juli 2008 om 09:45
Pfff, lees ook net je berichtje Anna. Het is inderdaad zo: als je een tijd niets van Lilly leest, ga je je afvragen, of er iets gebeurd is. En blijkbaar is er nu iets heel ergs gebeurd. Maar zij doet het af als een ongelukje. Oh, ik kan me er ook nog iets bij voorstellen, als zij het verdriet van hem ziet. Hij heeft het zo natuurlijk niet gewild....
Ik denk dat we hier allemaal weten, wat zo'n relatie met je doet, maar je moet er zelf uit willen stappen, dan pas kun je het ook! Het is heel fijn, dat Lilly jou heeft; eens zullen haar toch wel de ogen open gaan..Maar hoe meer anderen zullen zeggen, hoe slecht M. voor haar is, hoe meer Lilly zal proberen te overtuigen, dat de relatie wél goed is. Zij zal de wereld wel latgen zien, dat het goed gaat, ook al heeft M. het soms moeilijk; zij zal hem steunen.
Ik hoop ook dat je hier mee blijft schrijven, en wens jou en vooral Lilly heel veel sterkte!!!
Groetjes,
Nicole
Ik denk dat we hier allemaal weten, wat zo'n relatie met je doet, maar je moet er zelf uit willen stappen, dan pas kun je het ook! Het is heel fijn, dat Lilly jou heeft; eens zullen haar toch wel de ogen open gaan..Maar hoe meer anderen zullen zeggen, hoe slecht M. voor haar is, hoe meer Lilly zal proberen te overtuigen, dat de relatie wél goed is. Zij zal de wereld wel latgen zien, dat het goed gaat, ook al heeft M. het soms moeilijk; zij zal hem steunen.
Ik hoop ook dat je hier mee blijft schrijven, en wens jou en vooral Lilly heel veel sterkte!!!
Groetjes,
Nicole
donderdag 3 juli 2008 om 09:58
Lieve Anna,
Dank je wel voor je bericht. We waren er al bang voor....Ik vind het vreselijk om te zeggen maar zo is het gewoon. We waren al bang dat het niet 'goed' zou blijven gaan. Goed met een man als M. is niet goed in de normale zin van het woord.
Meid, wat een zegen dat jij er bent. Wat fijn dat jij van haar houdt en dichtbij haar kunt zijn. Dat kunnen wij niet. Wij moeten het doen met wat ze ons vertelt en wij kunnen M. nog zo'n lul vinden, en nog zo gevaarlijk, zij blijft zich inbeelden dat wat hij en zij voor elkaar voelen liefde is. Tot de dood er op volgt, zo sterk is dat gevoel....
Wil je Lilly vasthouden van me en in haar oor fluisteren dat ik met haar meeleef?
Het komt niet vaak voor maar ik weet even niet meer te zeggen dan dit........
(f)
Dank je wel voor je bericht. We waren er al bang voor....Ik vind het vreselijk om te zeggen maar zo is het gewoon. We waren al bang dat het niet 'goed' zou blijven gaan. Goed met een man als M. is niet goed in de normale zin van het woord.
Meid, wat een zegen dat jij er bent. Wat fijn dat jij van haar houdt en dichtbij haar kunt zijn. Dat kunnen wij niet. Wij moeten het doen met wat ze ons vertelt en wij kunnen M. nog zo'n lul vinden, en nog zo gevaarlijk, zij blijft zich inbeelden dat wat hij en zij voor elkaar voelen liefde is. Tot de dood er op volgt, zo sterk is dat gevoel....
Wil je Lilly vasthouden van me en in haar oor fluisteren dat ik met haar meeleef?
Het komt niet vaak voor maar ik weet even niet meer te zeggen dan dit........
(f)
donderdag 3 juli 2008 om 10:01
lieve allemaal, en lieve Iseo,
nee, Iseo ik ben niet boos op je, zou niet weten waarom.
Lieve allemaal hier. Ik heb besloten om hier voorlopig niet meer te schrijven. Hier niet en elders niet.
Ik heb dan juist het idee dat ik me verstop voor mezelf. Even van me afschrijven en dan kan ik weer verder. Zo hou ik mezelf omhoog, maar ook hem. Ik moet nu echt is bij mezelf gaan komen. Door hier te schrijven creeer ik een hoop onrust bij mezelf en ik kom niet verder.
Ik moet gaan voelen nu, binnenkort keuzes gaan maken. want ik maak mezelf kapot, maar ook hem. Want voelbaar is alles hier zeker. Ik merk dat ik steeds verder van hem afdrijf. Ik denk zelf door hier te schrijven dat ik mezelf en de relatie juist harder in stant hou. Is dat niet zo, kom ik terug hier.
Ik hou mijn uitlaatklep nu bij 1 vriendin die voor dezelfde dilemma heeft gestaan en na 30 jaar weg is gegaan bij haar man. Zij herkent veel in mij. Ze heeft rake dingen tegen me gezegd die mij tot anders denken heeft gebracht. Ik moet mijn eigen koers trekken.
Ik wil iedereen bedanken voor de goede, lieve en versterkende reacties op mijn verhalen.
Nu nog heel kort over Lilly,...verschrikkelijk vind ik het, en vooral omdat ze nu nog steeds ontkent en hem beschermt, gewoon griezelig!!!
liefs van mij....
nee, Iseo ik ben niet boos op je, zou niet weten waarom.
Lieve allemaal hier. Ik heb besloten om hier voorlopig niet meer te schrijven. Hier niet en elders niet.
Ik heb dan juist het idee dat ik me verstop voor mezelf. Even van me afschrijven en dan kan ik weer verder. Zo hou ik mezelf omhoog, maar ook hem. Ik moet nu echt is bij mezelf gaan komen. Door hier te schrijven creeer ik een hoop onrust bij mezelf en ik kom niet verder.
Ik moet gaan voelen nu, binnenkort keuzes gaan maken. want ik maak mezelf kapot, maar ook hem. Want voelbaar is alles hier zeker. Ik merk dat ik steeds verder van hem afdrijf. Ik denk zelf door hier te schrijven dat ik mezelf en de relatie juist harder in stant hou. Is dat niet zo, kom ik terug hier.
Ik hou mijn uitlaatklep nu bij 1 vriendin die voor dezelfde dilemma heeft gestaan en na 30 jaar weg is gegaan bij haar man. Zij herkent veel in mij. Ze heeft rake dingen tegen me gezegd die mij tot anders denken heeft gebracht. Ik moet mijn eigen koers trekken.
Ik wil iedereen bedanken voor de goede, lieve en versterkende reacties op mijn verhalen.
Nu nog heel kort over Lilly,...verschrikkelijk vind ik het, en vooral omdat ze nu nog steeds ontkent en hem beschermt, gewoon griezelig!!!
liefs van mij....
donderdag 3 juli 2008 om 10:19
Lieve Elfje, wil je me alsjeblieft beloven dat je wel in therapie gaat? Ik weet zeker dat je veel steun zult hebben aan die vriendin, maar ik denk echt dat je meer hulp dan dat nodig hebt om de stappen te nemen die je wilt nemen (en daarmee bedoel ik niet per se je huwelijk beëindigen).
Ik begrijp het niet helemaal eerlijk gezegd: ik heb juist het idee dat de periodes waarin je niet schrijft (als je man er is) voor jou de "verstopperiodes" zijn. Ik verwacht je weer terug op het moment dat je spijkers met koppen gaat slaan en de confrontatie met jezelf echt aangaat. Dan ben je van harte welkom, lieve Elfje
Ik wens je veel kracht, wijsheid en eerlijkheid tegenover jezelf
dubio
Ik begrijp het niet helemaal eerlijk gezegd: ik heb juist het idee dat de periodes waarin je niet schrijft (als je man er is) voor jou de "verstopperiodes" zijn. Ik verwacht je weer terug op het moment dat je spijkers met koppen gaat slaan en de confrontatie met jezelf echt aangaat. Dan ben je van harte welkom, lieve Elfje
Ik wens je veel kracht, wijsheid en eerlijkheid tegenover jezelf
dubio
Ga in therapie!
donderdag 3 juli 2008 om 11:10
Lieve Anna,
ik schrik me rot van je bericht. Zo vaak aan Lilly gedacht, en de stilte gaf me al geen goed gevoel. Ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen.. tegen jou wil ik in ieder geval zeggen dat ik je een top vriendin vind, en me ook kan voorstellen hoe moeilijk het moet zijn om zo machteloos toe te moeten kijken en niets anders te kunnen doen dan 'er te zijn'. Dit laatste is overigens van niet te onderschatten waarde, als er zo iemand in je omgeving is.
En ik ken dat gevoel een klein beetje, want ik heb ook ooit een vriendin gehad met een shit minder leuke relatie. Gelukkig heeft zij, na wat voor een buitenstaander een veel te lange tijd lijkt, uiteindelijk wel de moed gevonden om weg te gaan. Ze is nu getrouwd en heeft een kindje.. en is gelukkig!
Dat zou ik Lilly ook zo graag gunnen. Rust, een veilige omgeving, een man die écht van haar houdt, om wie ze is. Dit verdient ze niet!
Ik hoop ook dat je blijft meeschrijven. Wil je Lilly alle goeds toewensen, en zeggen dat we aan haar denken?
Liefs, Elmervrouw
ik schrik me rot van je bericht. Zo vaak aan Lilly gedacht, en de stilte gaf me al geen goed gevoel. Ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen.. tegen jou wil ik in ieder geval zeggen dat ik je een top vriendin vind, en me ook kan voorstellen hoe moeilijk het moet zijn om zo machteloos toe te moeten kijken en niets anders te kunnen doen dan 'er te zijn'. Dit laatste is overigens van niet te onderschatten waarde, als er zo iemand in je omgeving is.
En ik ken dat gevoel een klein beetje, want ik heb ook ooit een vriendin gehad met een shit minder leuke relatie. Gelukkig heeft zij, na wat voor een buitenstaander een veel te lange tijd lijkt, uiteindelijk wel de moed gevonden om weg te gaan. Ze is nu getrouwd en heeft een kindje.. en is gelukkig!
Dat zou ik Lilly ook zo graag gunnen. Rust, een veilige omgeving, een man die écht van haar houdt, om wie ze is. Dit verdient ze niet!
Ik hoop ook dat je blijft meeschrijven. Wil je Lilly alle goeds toewensen, en zeggen dat we aan haar denken?
Liefs, Elmervrouw
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 3 juli 2008 om 11:47
hoi Pom,
ik verwacht ook geen sympathie. ik kan me je reactie ook helemaal voorstellen. noem het zoals je het wil noemen, weglopen of wat dan ook.
Ik ga het op een andere manier proberen om mezelf te vinden. en dat is deze. En ik heb een afspraak voor maandag as bij een maatschappelijk werkster. Een psycholoog, wat ik al eerder is ergens heb geschreven geloof ik niet in. Daar heb ik negatieve ervaringen mee.
ik verwacht ook geen sympathie. ik kan me je reactie ook helemaal voorstellen. noem het zoals je het wil noemen, weglopen of wat dan ook.
Ik ga het op een andere manier proberen om mezelf te vinden. en dat is deze. En ik heb een afspraak voor maandag as bij een maatschappelijk werkster. Een psycholoog, wat ik al eerder is ergens heb geschreven geloof ik niet in. Daar heb ik negatieve ervaringen mee.
donderdag 3 juli 2008 om 12:26
Zonnepitje, kun je me mailen op eleonora-vandebeo@llive.nl?
Elfje meid, lekker doen wat jou het beste lijkt. Als je niet teveel schijven wil hebben waar je verhaal overheen gaat dan is dat prima natuurlijk, kies je eigen weg!
Liefs,
Leo
Elfje meid, lekker doen wat jou het beste lijkt. Als je niet teveel schijven wil hebben waar je verhaal overheen gaat dan is dat prima natuurlijk, kies je eigen weg!
Liefs,
Leo
donderdag 3 juli 2008 om 12:36
Ik hoop dat het goedkomt met Lilly; ook ik ben geschrokken van het berichtje van Anna.
Anna, jij doet alles wat je kan voor haar, ik hoop dat je je dat realiseert. Mocht het (nog meer dan nu) misgaan, dan heb je echt alles gedaan om haar te helpen. Je schrijft dat ze 'wakker werd' toen een bekende van haar omkwam, maar toch neemt ze het ook nu nog op voor M? Ik hoop maar dat ze nog iets wakkerder wordt dan ze is dan...
Ik leef met Lilly mee, kan haar tot op bepaalde hoogte ook wel volgen, maar ik leef ook met jou mee Anna, want jouw rol in dit verhaal is heel erg zwaar.
Liefs, Lemmy
Anna, jij doet alles wat je kan voor haar, ik hoop dat je je dat realiseert. Mocht het (nog meer dan nu) misgaan, dan heb je echt alles gedaan om haar te helpen. Je schrijft dat ze 'wakker werd' toen een bekende van haar omkwam, maar toch neemt ze het ook nu nog op voor M? Ik hoop maar dat ze nog iets wakkerder wordt dan ze is dan...
Ik leef met Lilly mee, kan haar tot op bepaalde hoogte ook wel volgen, maar ik leef ook met jou mee Anna, want jouw rol in dit verhaal is heel erg zwaar.
Liefs, Lemmy
donderdag 3 juli 2008 om 15:56
Net vandaag kies ik uit om hier weer eens een kijkje te nemen.
Anna, thanks for being there. Ik wens jou de wijsheid en het geduld om vol te houden. En de kracht om de frustratie en de onmacht naast je neer te leggen.
Lilly, meissie toch. Ik zou zo graag voor je willen dat je kon zien wat wij zien. Dat je van jezelf kon houden, zodat je niet afhankelijk bent van een ander. Ook niet van ons. Ik wilde dat ik een grote bubbel om je heen kon blazen, zodat niemand je pijn kon doen en je daarbinnen de ruimte zou hebben om sterker te worden.
Maar ik kan niet toveren. Iedereen moet het zelf doen. Zelf kiezen voor je eigen leven. Zelluf.
Anna, thanks for being there. Ik wens jou de wijsheid en het geduld om vol te houden. En de kracht om de frustratie en de onmacht naast je neer te leggen.
Lilly, meissie toch. Ik zou zo graag voor je willen dat je kon zien wat wij zien. Dat je van jezelf kon houden, zodat je niet afhankelijk bent van een ander. Ook niet van ons. Ik wilde dat ik een grote bubbel om je heen kon blazen, zodat niemand je pijn kon doen en je daarbinnen de ruimte zou hebben om sterker te worden.
Maar ik kan niet toveren. Iedereen moet het zelf doen. Zelf kiezen voor je eigen leven. Zelluf.
donderdag 3 juli 2008 om 16:26
Oh Lilly, gisteren dacht ik nog aan je...wat laat je lang niks van je horen. Het zou toch niet mis zijn?
Lieve Anna, dank voor je schrijven hier. Enerzijds breng je vreselijk nieuws maar anderzijds ben ik blij iets te horen. Maar wat me het meest doet is nu te weten dat Lilly een vriendin heeft zoals jij. Natuurlijk vertelde ze over jou. Maar hoe je over haar praat dat geeft wel aan hoeveel je om haar geeft. En dat vind ik toch een hele geruststelling. Ookal is het misschien niet genoeg.
Hou je ons asjeblieft op de hoogte?
Leo, ik mail je zo!
Elf, ik vind het erg jammer dat je weggaat, ik herken veel in je nl. Hopelijk tot ziens hier!
Lieve Anna, dank voor je schrijven hier. Enerzijds breng je vreselijk nieuws maar anderzijds ben ik blij iets te horen. Maar wat me het meest doet is nu te weten dat Lilly een vriendin heeft zoals jij. Natuurlijk vertelde ze over jou. Maar hoe je over haar praat dat geeft wel aan hoeveel je om haar geeft. En dat vind ik toch een hele geruststelling. Ookal is het misschien niet genoeg.
Hou je ons asjeblieft op de hoogte?
Leo, ik mail je zo!
Elf, ik vind het erg jammer dat je weggaat, ik herken veel in je nl. Hopelijk tot ziens hier!
donderdag 3 juli 2008 om 18:14
Ik wist het niet. Kan niet zo iets schrijven, het is heel moeilijk om voor te stellen dat iemand door een ander in het ziekenhuis belandt als je dat zelf niet hebt meegemaakt of met eigen ogen hebt gezien.
Ik wist wel dat Lily in een slechte relatie zat maar dat'ie zó slecht was dat wilde er bij mij niet in.
Confronterend. Ik dacht dat ik een lamlul had ontmoet maar dat was nog een heilige.
Anna, mss kun je het op een gegeven moment echt niet meer opbrengen om Lily steeds weer op te lappen en verder te zien gaan. Ik hoop wel dat je het ten allen tijde kunt opbrengen om haar weer in je armen te sluiten op het moment dat ze die relatie beëindigt.
Lily, wees vooral heel erg lief voor jezelf in de komende tijd
-waarom niet voor altijd vanaf nu, eigenlijk-
Je hoeft je om hem geen zorgen te maken hoor. Dat doet hij zelf wel.
Ik wist wel dat Lily in een slechte relatie zat maar dat'ie zó slecht was dat wilde er bij mij niet in.
Confronterend. Ik dacht dat ik een lamlul had ontmoet maar dat was nog een heilige.
Anna, mss kun je het op een gegeven moment echt niet meer opbrengen om Lily steeds weer op te lappen en verder te zien gaan. Ik hoop wel dat je het ten allen tijde kunt opbrengen om haar weer in je armen te sluiten op het moment dat ze die relatie beëindigt.
Lily, wees vooral heel erg lief voor jezelf in de komende tijd
-waarom niet voor altijd vanaf nu, eigenlijk-
Je hoeft je om hem geen zorgen te maken hoor. Dat doet hij zelf wel.
donderdag 3 juli 2008 om 19:22
Anna, wat ben jij een lieve vriendin! Enorm lief dat je zo voor Lilly zorgt en wat zal het moeilijk voor je zijn en wat zou je graag die man uit haar leven bannen. Maar helaas, zoals Annemoon al zo mooi schreef, ze moet het zelluf doen. Wat wij verder ook willen. Lief ook dat je ons hier een update geeft. Ik schrok me te pletter, hoewel we wisten dat de relatie slechts was/is, had ik dit toch niet verwacht.
Elf, ik hoop dat alles goed met je gaat! Pas goed op jezelf! Ik zal je hier missen.
Elf, ik hoop dat alles goed met je gaat! Pas goed op jezelf! Ik zal je hier missen.
