Kinderen
alle pijlers
Co-ouderschap ervaringen
dinsdag 15 juli 2014 om 18:52
Misschien is er al een doorlopend topic over waar ik kan meelezen, dan zou ik dat graag weten.
Ik zou graag ervaringen delen met ouders die ook co-ouderschap hebben en hoe ze dit ervaren, met name hoe de kinderen erop reageren. En of gevoelens van twijfel, falen en egoïsme herkenbaar zijn.
Ook ben ik benieuwd of er ook ouders zijn die zelf pendelen i.p.v. het kind/de kinderen. En wat voor voor- en/of nadelen dat heeft.
Ik zou graag ervaringen delen met ouders die ook co-ouderschap hebben en hoe ze dit ervaren, met name hoe de kinderen erop reageren. En of gevoelens van twijfel, falen en egoïsme herkenbaar zijn.
Ook ben ik benieuwd of er ook ouders zijn die zelf pendelen i.p.v. het kind/de kinderen. En wat voor voor- en/of nadelen dat heeft.
dinsdag 15 juli 2014 om 22:54
dinsdag 15 juli 2014 om 22:59
dinsdag 15 juli 2014 om 23:03
Helemaal eens aquamarijne. Dat benadruk ik ook heel vaak; dat we ontzettend van haar houden en dat we elkaar allemaal lief vinden en niemand hoeft te kiezen. Maar dat als papa en mama in 1 huis wonen we soms ruzie krijgen en dan liever in een eigen huisje wonen. Zal nooit een verkeerd woord over haar vader zeggen, nooit! Haar vader is haar allerliefste papa. En ik hou ook nog van hem, omdat hij haar liefste papa is.
Ik praat ook veel met haar en laat haar emoties ook toe, ze mag best huilen soms want het is soms ook niet leuk. Dat zeg ik dan ook tegen haar. Maar probeer dan weer de positieve kanten te laten zien van hoe het nu gaat. En over het algemeen is het een heel vrolijk en blij kind vol levenslust en liefde. Ook op school merken ze weinig van de veranderingen. Dit houden ze ook in de gaten dus als er wat opvalt, horen we dat meteen.
Ik praat ook veel met haar en laat haar emoties ook toe, ze mag best huilen soms want het is soms ook niet leuk. Dat zeg ik dan ook tegen haar. Maar probeer dan weer de positieve kanten te laten zien van hoe het nu gaat. En over het algemeen is het een heel vrolijk en blij kind vol levenslust en liefde. Ook op school merken ze weinig van de veranderingen. Dit houden ze ook in de gaten dus als er wat opvalt, horen we dat meteen.
dinsdag 15 juli 2014 om 23:06
quote:lucifers schreef op 15 juli 2014 @ 22:39:
Het is niet bedoeld om te kwetsen. Ik vraag mij gewoon vaak af als mensen aangeven geen zin hebben in 2 huizen of gedoe waarom dat voor kinderen minder erg zou zijn.
Er is veel commentaar op onze regeling geweest ja. Met name door gescheiden ouders die 2 keer verjaardag vieren. Omdat het voor hen misschien te confronterend is?Oke.. maar ik heb nooit gezegd dat ik daar geen zin in heb, wel dat ik twijfel.
Het is niet bedoeld om te kwetsen. Ik vraag mij gewoon vaak af als mensen aangeven geen zin hebben in 2 huizen of gedoe waarom dat voor kinderen minder erg zou zijn.
Er is veel commentaar op onze regeling geweest ja. Met name door gescheiden ouders die 2 keer verjaardag vieren. Omdat het voor hen misschien te confronterend is?Oke.. maar ik heb nooit gezegd dat ik daar geen zin in heb, wel dat ik twijfel.
dinsdag 15 juli 2014 om 23:06
quote:lucifers schreef op dinsdag 15 juli 2014 22:59 Snap ik sisser. Je moet het beide willen en het vergt wat. Daarom ben ik ook dankbaar.
Ik snap echt dat het gevoelig ligt. Ik wil niemand voor het hoofd stoten. Ik wil gewoon begrijpen wat mensen er toe brengt sommige dingen te doen of te laten.
Ik vind het oprecht knap dat jullie dat kunnen! Neem daar mijn petje voor af! Omdat voor jullie kinderen beiden te kunnen doen.
Je geeft aan dat je wel getrouwd bent, mast zijn jullie ook nog "samen"? Ik ben een beetje nieuwsgierig. Sorry.
Ik snap echt dat het gevoelig ligt. Ik wil niemand voor het hoofd stoten. Ik wil gewoon begrijpen wat mensen er toe brengt sommige dingen te doen of te laten.
Ik vind het oprecht knap dat jullie dat kunnen! Neem daar mijn petje voor af! Omdat voor jullie kinderen beiden te kunnen doen.
Je geeft aan dat je wel getrouwd bent, mast zijn jullie ook nog "samen"? Ik ben een beetje nieuwsgierig. Sorry.
woensdag 16 juli 2014 om 08:57
quote:lucifers schreef op 15 juli 2014 @ 22:17:
2 keer verjaardag vieren vind ik persoonlijk het toppunt van treurnis. Dat je die ene dag per jaar je ego geen slinger kan geven! Kinderen zijn solidair. Trots heeft er weinig mee te maken. Moet ze straks ook 2 keer trouwen? Afstuderen? De musical van groep 8?
Maar goed ook in onze omgeving merk ik dit. Mensen praten hun straatje schoon. Kan mij er wel eens over opwinden. Hoe kinderen de dupe worden van kinderachtig gedrag van hun ouders.
Jeetje wat een aanvallende post vol aannames. Wij vieren 2x de verjaardag, omdat beide ouders al jarenlang een nieuwe partner hebben (zonder kinderen overigens) en alle mensen graag op haar verjaardag willen komen. Dat past gewoonweg niet in een huis! Moet ik erbij vermelden dat ik wel voor beide verjaardagen de taarten bak?
En nee, ze hoeft geen 2x te trouwen en ook de musical gaan we gewoon gezamenlijk heen. Zelfde geldt voor ouderavonden, sportwedstrijden etcetera. Moet ik nog meer voorbeelden geven?
Mijn straatje schoon praten? MIjn ego geen slinger kunnen geven? Je weet niet waar je over praat, dus oordeel ook niet zo hard over anderen in je volledige onwetendheid.
2 keer verjaardag vieren vind ik persoonlijk het toppunt van treurnis. Dat je die ene dag per jaar je ego geen slinger kan geven! Kinderen zijn solidair. Trots heeft er weinig mee te maken. Moet ze straks ook 2 keer trouwen? Afstuderen? De musical van groep 8?
Maar goed ook in onze omgeving merk ik dit. Mensen praten hun straatje schoon. Kan mij er wel eens over opwinden. Hoe kinderen de dupe worden van kinderachtig gedrag van hun ouders.
Jeetje wat een aanvallende post vol aannames. Wij vieren 2x de verjaardag, omdat beide ouders al jarenlang een nieuwe partner hebben (zonder kinderen overigens) en alle mensen graag op haar verjaardag willen komen. Dat past gewoonweg niet in een huis! Moet ik erbij vermelden dat ik wel voor beide verjaardagen de taarten bak?
En nee, ze hoeft geen 2x te trouwen en ook de musical gaan we gewoon gezamenlijk heen. Zelfde geldt voor ouderavonden, sportwedstrijden etcetera. Moet ik nog meer voorbeelden geven?
Mijn straatje schoon praten? MIjn ego geen slinger kunnen geven? Je weet niet waar je over praat, dus oordeel ook niet zo hard over anderen in je volledige onwetendheid.
woensdag 16 juli 2014 om 09:04
quote:Saz schreef op 15 juli 2014 @ 22:36:
[...]
Oke.. wij voldoen aan alle voorwaarden behalve de afstand. Ik woon nu ongeveer 1,5 km verderop. Hoe is het met de kinderen? Voelen ze zich veilig en thuis in beide huizen? Geen moeite (gehad) met het gewissel?
1,5 kilometer is prima te doen toch? Vooral als de kinderen wat ouder worden en zelfstandig op de fiets kunnen. Ideaal, die korte afstand.
Met onze dochter gaat het harstikke goed. Ze is al op zo'n leeftijd dat haar agenda min of meer leidend is (school / sport / muziek / vriendinnen etc.) Ze heeft de vaste nachten dat ze bij ons is of haar vader en daar eet ze dan ook. Doordat beide huizen compleet voorzien zijn, is er nagenoeg geen gesleep met spullen.
Ik heb nooit het gevoel gehad dat ze zich onveilig voelde of moeite had met het gewissel. We hebben haar dan van jongs af aan ook veel keuzevrijheid gegeven, niet 100% vast gepind op vaste dagen bij mama / papa, ze mag wisselen als ze dat wil.
[...]
Oke.. wij voldoen aan alle voorwaarden behalve de afstand. Ik woon nu ongeveer 1,5 km verderop. Hoe is het met de kinderen? Voelen ze zich veilig en thuis in beide huizen? Geen moeite (gehad) met het gewissel?
1,5 kilometer is prima te doen toch? Vooral als de kinderen wat ouder worden en zelfstandig op de fiets kunnen. Ideaal, die korte afstand.
Met onze dochter gaat het harstikke goed. Ze is al op zo'n leeftijd dat haar agenda min of meer leidend is (school / sport / muziek / vriendinnen etc.) Ze heeft de vaste nachten dat ze bij ons is of haar vader en daar eet ze dan ook. Doordat beide huizen compleet voorzien zijn, is er nagenoeg geen gesleep met spullen.
Ik heb nooit het gevoel gehad dat ze zich onveilig voelde of moeite had met het gewissel. We hebben haar dan van jongs af aan ook veel keuzevrijheid gegeven, niet 100% vast gepind op vaste dagen bij mama / papa, ze mag wisselen als ze dat wil.
woensdag 16 juli 2014 om 09:19
Jouw reactie is inderdaad minder aanvallend...
Gied dat jij de taarten bakt. Dat doe ik dan weer niet!
Als de reden niet is zoals ik beschrijf. Waarom reageer je er dan zo fel op? Ik heb het over gescheiden mensen die de kinderen 2 keer verjaardag laten vieren omdat ze hun ego niet een dag uit kunnen zetten. Als jij de verjaardag van je kind 2 keer viert omdat het anders niet past. Is dat dus niet hetzelfde. Zijn je ex en jij beide op alle 2 de feesten?
Sisser, we zijn samen. Getrouwd. Maar sex hebben we eigenlijk zo goed als nooit. Deels omdat man altijd al een laag libido heeft. Het staat ons beide vrij buiten de deur te zoeken. Zolang de ander en de kinderen er geen last van hebben. Wij zitten wel tegen elkaar aan op de bank een filmpje te kijken en lopen ook Hand in hand. Vreemde relatie dus. Het is zo gelopen omdat wij beide de kinderen geen scheiding wilde aan doen.
Gied dat jij de taarten bakt. Dat doe ik dan weer niet!
Als de reden niet is zoals ik beschrijf. Waarom reageer je er dan zo fel op? Ik heb het over gescheiden mensen die de kinderen 2 keer verjaardag laten vieren omdat ze hun ego niet een dag uit kunnen zetten. Als jij de verjaardag van je kind 2 keer viert omdat het anders niet past. Is dat dus niet hetzelfde. Zijn je ex en jij beide op alle 2 de feesten?
Sisser, we zijn samen. Getrouwd. Maar sex hebben we eigenlijk zo goed als nooit. Deels omdat man altijd al een laag libido heeft. Het staat ons beide vrij buiten de deur te zoeken. Zolang de ander en de kinderen er geen last van hebben. Wij zitten wel tegen elkaar aan op de bank een filmpje te kijken en lopen ook Hand in hand. Vreemde relatie dus. Het is zo gelopen omdat wij beide de kinderen geen scheiding wilde aan doen.
woensdag 16 juli 2014 om 09:24
quote:lucifers schreef op 16 juli 2014 @ 09:19:
Jouw reactie is inderdaad minder aanvallend...
Gied dat jij de taarten bakt. Dat doe ik dan weer niet!
Als de reden niet is zoals ik beschrijf. Waarom reageer je er dan zo fel op? Ik heb het over gescheiden mensen die de kinderen 2 keer verjaardag laten vieren omdat ze hun ego niet een dag uit kunnen zetten. Als jij de verjaardag van je kind 2 keer viert omdat het anders niet past. Is dat dus niet hetzelfde. Zijn je ex en jij beide op alle 2 de feesten?
.
Actie = reactie, lucifers.
Jij doet aannames, die nergens op gebaseerd zijn. Ik ben niet de eerste die je daar op wijst in dit topic. Jij oordeelt en trekt conclusies die niet kloppen (ego, straatje schoonvegen, trots niet opzij kunnen zetten etcetera). Dus leg ik uit hoe het zit.
En ja, we zijn beide op allebei de feestjes want dat doen we samen.
Jouw reactie is inderdaad minder aanvallend...
Gied dat jij de taarten bakt. Dat doe ik dan weer niet!
Als de reden niet is zoals ik beschrijf. Waarom reageer je er dan zo fel op? Ik heb het over gescheiden mensen die de kinderen 2 keer verjaardag laten vieren omdat ze hun ego niet een dag uit kunnen zetten. Als jij de verjaardag van je kind 2 keer viert omdat het anders niet past. Is dat dus niet hetzelfde. Zijn je ex en jij beide op alle 2 de feesten?
.
Actie = reactie, lucifers.
Jij doet aannames, die nergens op gebaseerd zijn. Ik ben niet de eerste die je daar op wijst in dit topic. Jij oordeelt en trekt conclusies die niet kloppen (ego, straatje schoonvegen, trots niet opzij kunnen zetten etcetera). Dus leg ik uit hoe het zit.
En ja, we zijn beide op allebei de feestjes want dat doen we samen.
woensdag 16 juli 2014 om 09:58
Mij boeit het niet dat er reactie op komt. Ik vroeg mij af waarom je fel reageert als het niet op jou van toepassing is?
Ik ben erg stellig in deze. Ik ben mij daar ook van bewust. Ik vind dingen. Net als iedereen dingen vind. Dat mag. Het is een topic over co ouderschap. Ik vertel onze vorm en waarom. Ik vertel dat ik veel zie en hier ook lees dat mensen hun eigen gemak en geluk voordat van de kinderen laten gaan. Ook dat mag iedereen zelf weten. Ik doe dat niet. Ik zal weer andere dingen doen die niet goed zijn.
Ik ben erg stellig in deze. Ik ben mij daar ook van bewust. Ik vind dingen. Net als iedereen dingen vind. Dat mag. Het is een topic over co ouderschap. Ik vertel onze vorm en waarom. Ik vertel dat ik veel zie en hier ook lees dat mensen hun eigen gemak en geluk voordat van de kinderen laten gaan. Ook dat mag iedereen zelf weten. Ik doe dat niet. Ik zal weer andere dingen doen die niet goed zijn.
woensdag 16 juli 2014 om 22:17
woensdag 16 juli 2014 om 22:24
Mijn oudste zei laatst dat ze zich afvroeg hoe het zou zijn om in 1 huis te wonen. Ze is 15 en mijn ex en ik zijn gescheiden toen ze 3 was. Ze weet dus niet beter dan dat ze 2 huizen heeft. Zo'n uitspraak is wel sneu en zet je wel even aan het denken, maar het is nu eenmaal niet anders.
In het begin hebben we de verjaardag nog wel om en om daar en hier gevierd, maar mijn familie is niet zo groot dus dan zat ik soms in mijn eentje tussen 10 man ex-schoonfamilie. Dat is dan ook nog niet zo erg, en ik heb zelfs de ouders van zijn vrouw op visite gehad, maar heb uiteindelijk wel de grens getrokken bij tantes en andere gasten.
Voor het overige is de relatie tussen mijn ex en mij prima. We spreken elkaar tegenwoordig nog maar heel weinig, maar gaan wel samen naar ouderavonden en andere kindgerelateerde dingen. Toen dochter haar exitgesprek had van de basisschool kregen we van de leerkracht en IB'er complimenten over ons co-ouderschap en dat we altijd samen de gesprekken konden voeren.
In het begin hebben we de verjaardag nog wel om en om daar en hier gevierd, maar mijn familie is niet zo groot dus dan zat ik soms in mijn eentje tussen 10 man ex-schoonfamilie. Dat is dan ook nog niet zo erg, en ik heb zelfs de ouders van zijn vrouw op visite gehad, maar heb uiteindelijk wel de grens getrokken bij tantes en andere gasten.
Voor het overige is de relatie tussen mijn ex en mij prima. We spreken elkaar tegenwoordig nog maar heel weinig, maar gaan wel samen naar ouderavonden en andere kindgerelateerde dingen. Toen dochter haar exitgesprek had van de basisschool kregen we van de leerkracht en IB'er complimenten over ons co-ouderschap en dat we altijd samen de gesprekken konden voeren.
donderdag 17 juli 2014 om 10:25
Hier ook al zo'n kleine 7 jaar een goedlopend co-ouderschap (kind is wel meer bij mij dan bij ex, samen voor deze constructie gekozen). We wonen dicht bij elkaar, maar leven wel gescheiden levens, dus nee, geen verjaardagen die we samen vieren met onze hele familie en vriendenkring. Mijn dochter was 3 toen we gingen scheiden en weet inmiddels niet beter. Ze voelt zich in beide huizen helemaal thuis en ze vindt het totaal niet erg om haar verjaardag 2x te vieren. Mijn ex en ik communiceren nog heel veel samen, mede ook door leeftijd van ons kind (inmiddels 10 jaar). Natuurlijk is er wel eens wat, maar dat praten we onderling uit. Een paar keer per jaar gaan we zelfs met zijn drietjes wat leuks doen (op verzoek van ons kind) en verder is ze zeer goed met onze 'nieuwe' (wat is nieuw als je dat al van jongsaf aan zo hebt gekend?) partners en de zonen van mijn huidige partner. Ik kan er zeker nog verdrietig van zijn, dat we haar het kerngezin niet meer kunnen geven. Mijn ex heeft die gevoelens ook. Maar het is niet anders en we hebben er het beste van gemaakt. We hebben een vrolijk, gelukkig kind, ze heeft veel vriendjes en vriendinnetjes, heeft zo haar eigen bezigheden, doet het meer dan uitstekend op school, ze schakelt prima tussen mij en mijn ex en daar gaat het om. Daarnaast zijn wij allebei ook weer gelukkig geworden, met iemand anders en een ander leven. Daar kan een ander zijn oordeel over hebben, maar dat vind ik niet zo boeiend. Zowel mijn ex als ik horen regelmatig van mensen die ons kennen, hoe bijzonder het is, dat wij het doen zoals we het doen. We gunnen elkaar het geluk en we zijn zorgzame ouders voor ons kind. Elke dag weer. Goede communicatie, elkaar het geluk gunnen en bij elkaar in de buurt wonen zijn wel een vereiste. Ik vind het soms erg jammer dat veel stellen (die ik ken) het niet op zo'n fijne manier kunnen doen. Met alle gevolgen van dien.
donderdag 17 juli 2014 om 10:34
quote:lucifers schreef op 16 juli 2014 @ 09:22:
Ik vind het treurnis. Wat een ander vind of doet moet hij zelf weten.
Misschien vind jij het treurnis dat ik geen taarten bak.Maar jij bent niet gescheiden. Dat is toch een heel ander verhaal. Mijn ex en ik hebben ieder inmiddels een ander leven. Ik met een samengesteld gezin, hij samen met zijn vriendin en je kunt dat na jaren echt niet verenigen op een verjaardag. Daarbij, even praktisch gezien, zou ik niet weten, waar ik al die mensen in huis moet laten. Dus nee, wij vieren het apart, al is op de dag zelf altijd de ouder die het kind niet heeft, van harte welkom. Tuurlijk. Onze dochter vindt het totaal niet erg om haar verjaardag 2x te vieren. Als ze nu door de week jarig is, vieren we het sowieso in het weekend ervoor en het weekend erna. Want met school e.d. is het niet te doen om het uitgebreid te vieren. Is prima zo. Snap niet, waarom je zo'n vooroordeel hebt als mensen het apart vieren. Het hoeft niets te maken te hebben met ego. Dat is echt te kort door de bocht. Daarbij ben jij niet gescheiden. Ik wel. En hoe goed ik ook ben met mijn ex, ik heb geen behoefte meer aan mijn ex-schoonfamilie na jaren (al heb ik niets tegen opa en oma). Dat is voorbij, dat is klaar. Ik heb al jaren een nieuwe schoonfamilie, mijn eigen oude, vertrouwde vrienden, nieuwe vrienden, tot aan een heel nieuw gezin aan toe (twee stiefzonen). Nou, ik weet niet hoe jij woont, maar wij wonen niet eens in zo'n klein huis, maar het is niet te doen, hoor .
Ik vind het treurnis. Wat een ander vind of doet moet hij zelf weten.
Misschien vind jij het treurnis dat ik geen taarten bak.Maar jij bent niet gescheiden. Dat is toch een heel ander verhaal. Mijn ex en ik hebben ieder inmiddels een ander leven. Ik met een samengesteld gezin, hij samen met zijn vriendin en je kunt dat na jaren echt niet verenigen op een verjaardag. Daarbij, even praktisch gezien, zou ik niet weten, waar ik al die mensen in huis moet laten. Dus nee, wij vieren het apart, al is op de dag zelf altijd de ouder die het kind niet heeft, van harte welkom. Tuurlijk. Onze dochter vindt het totaal niet erg om haar verjaardag 2x te vieren. Als ze nu door de week jarig is, vieren we het sowieso in het weekend ervoor en het weekend erna. Want met school e.d. is het niet te doen om het uitgebreid te vieren. Is prima zo. Snap niet, waarom je zo'n vooroordeel hebt als mensen het apart vieren. Het hoeft niets te maken te hebben met ego. Dat is echt te kort door de bocht. Daarbij ben jij niet gescheiden. Ik wel. En hoe goed ik ook ben met mijn ex, ik heb geen behoefte meer aan mijn ex-schoonfamilie na jaren (al heb ik niets tegen opa en oma). Dat is voorbij, dat is klaar. Ik heb al jaren een nieuwe schoonfamilie, mijn eigen oude, vertrouwde vrienden, nieuwe vrienden, tot aan een heel nieuw gezin aan toe (twee stiefzonen). Nou, ik weet niet hoe jij woont, maar wij wonen niet eens in zo'n klein huis, maar het is niet te doen, hoor .
donderdag 17 juli 2014 om 10:35
Hier een partner met Co-ouderschap, geen gedeelde verjaardagen geen uitstapjes samen als het niet MOET zoals paspoort aanvragen oid. Prima contact bij het halen en brengen, financiën, agenda's. Duidelijk hoe het is voor de kinderen. Filosofie er achter is gescheiden is gescheiden, daarbij speelt het ook een rol HOE men uit elkaar gaat. Gezamenlijk overleg is toch even een andere situatie dan vreemd gaan met je beste vriend terwijl ze zwanger is bij wijze van...
donderdag 17 juli 2014 om 10:40
Geen kind is hetzelfde, geen gezin is hetzelfde, geen ouders zijn hetzelfde. Ik denk dat je vooral goed naar je kind moet blijven kijken of die gelukkig is.
Mijn zoontje is anderhalf en wij doen geplande co-ouderschap sinds zijn geboorte. Hij is dus geboren in co-ouderschap. Niet uit noodzaak van een scheiding, maar juist uit vriendschap en liefde. Wij, zijn ouders, zijn vrienden en hebben geen relatie en hebben dat ook nooit gehad. We hadden allebei een grote kinderwens en hebben onze krachten en liefde gebundeld. Daar is mijn zoontje uit geboren (en er is een 2e onderweg!). Mijn zoontje heeft dus 2 huizen, met in elk huis zijn eigen spullen, er wordt nooit met spullen gesleept en hij heeft in beide huizen zijn eigen plekje (en we wonen nog geen km uit elkaar).
Zover ik hem kan lezen, is hij erg gelukkig met 2 ouders die altijd blij zijn om hem te zien, die nooit sleur voelen, die als jonge hondjes bij de deur staan te kwispelen als hij weer thuiskomt. Mijn zoontje doet bovengemidddeld veel leuke dingen. Op woensdag met zijn vader naar het strand, op donderdag gezellig oma over de vloer, op vrijdag met zijn moeder naar het zwembad. En dan moet het weekend nog beginnen! Ik vind dat mijn zoontje juist dankzij deze co-ouderschap-constructie een rijker leven heeft, omdat wij als ouder los van elkaar intenser van hem genieten doordat we hem ook moeten missen.
Mijn zoontje is anderhalf en wij doen geplande co-ouderschap sinds zijn geboorte. Hij is dus geboren in co-ouderschap. Niet uit noodzaak van een scheiding, maar juist uit vriendschap en liefde. Wij, zijn ouders, zijn vrienden en hebben geen relatie en hebben dat ook nooit gehad. We hadden allebei een grote kinderwens en hebben onze krachten en liefde gebundeld. Daar is mijn zoontje uit geboren (en er is een 2e onderweg!). Mijn zoontje heeft dus 2 huizen, met in elk huis zijn eigen spullen, er wordt nooit met spullen gesleept en hij heeft in beide huizen zijn eigen plekje (en we wonen nog geen km uit elkaar).
Zover ik hem kan lezen, is hij erg gelukkig met 2 ouders die altijd blij zijn om hem te zien, die nooit sleur voelen, die als jonge hondjes bij de deur staan te kwispelen als hij weer thuiskomt. Mijn zoontje doet bovengemidddeld veel leuke dingen. Op woensdag met zijn vader naar het strand, op donderdag gezellig oma over de vloer, op vrijdag met zijn moeder naar het zwembad. En dan moet het weekend nog beginnen! Ik vind dat mijn zoontje juist dankzij deze co-ouderschap-constructie een rijker leven heeft, omdat wij als ouder los van elkaar intenser van hem genieten doordat we hem ook moeten missen.
donderdag 17 juli 2014 om 10:52
Tja, ik denk dan inderdaad toch dat ik mijn eigen geluk voorop stel ja. Dat deed ik uiteindelijk al toen ik besloot te gaan scheiden tenslotte.
Wel zo goed mogelijk voor de kinderen proberen te doen, dus ik woon letterlijk bij ex (die in ons huis is gebleven) om de hoek. Onze steeg is zelfs dezelfde. Gezamenlijke dingen doen is geen probleem, praatje als we elkaar tegenkomen, allemaal prima. Kinderen lopen in en uit bij ons allebei, we zien ze allebei bijna elke dag wel even, ongeacht bij wie ze officieel zijn (slapen en eten doen ze wel altijd bij degene wiens 'beurt' het is, rot woord maar weet even geen ander woord te verzinnen).
Maar samen een huis delen, ook al is dat nog zo fijn voor de kinderen, nee, dan kies ik toch voor mezelf en gun ik mezelf een eigen leven, zonder alle spanningen die voor mij zouden horen bij op die manier nog samen leven.
Wel zo goed mogelijk voor de kinderen proberen te doen, dus ik woon letterlijk bij ex (die in ons huis is gebleven) om de hoek. Onze steeg is zelfs dezelfde. Gezamenlijke dingen doen is geen probleem, praatje als we elkaar tegenkomen, allemaal prima. Kinderen lopen in en uit bij ons allebei, we zien ze allebei bijna elke dag wel even, ongeacht bij wie ze officieel zijn (slapen en eten doen ze wel altijd bij degene wiens 'beurt' het is, rot woord maar weet even geen ander woord te verzinnen).
Maar samen een huis delen, ook al is dat nog zo fijn voor de kinderen, nee, dan kies ik toch voor mezelf en gun ik mezelf een eigen leven, zonder alle spanningen die voor mij zouden horen bij op die manier nog samen leven.
donderdag 17 juli 2014 om 11:01
quote:zoetie schreef op 17 juli 2014 @ 10:34:
[...]
Maar jij bent niet gescheiden. Dat is toch een heel ander verhaal. Mijn ex en ik hebben ieder inmiddels een ander leven. Ik met een samengesteld gezin, hij samen met zijn vriendin en je kunt dat na jaren echt niet verenigen op een verjaardag. Daarbij, even praktisch gezien, zou ik niet weten, waar ik al die mensen in huis moet laten. Dus nee, wij vieren het apart, al is op de dag zelf altijd de ouder die het kind niet heeft, van harte welkom. Tuurlijk. Onze dochter vindt het totaal niet erg om haar verjaardag 2x te vieren. Als ze nu door de week jarig is, vieren we het sowieso in het weekend ervoor en het weekend erna. Want met school e.d. is het niet te doen om het uitgebreid te vieren. Is prima zo. Snap niet, waarom je zo'n vooroordeel hebt als mensen het apart vieren. Het hoeft niets te maken te hebben met ego. Dat is echt te kort door de bocht. Daarbij ben jij niet gescheiden. Ik wel. En hoe goed ik ook ben met mijn ex, ik heb geen behoefte meer aan mijn ex-schoonfamilie na jaren (al heb ik niets tegen opa en oma). Dat is voorbij, dat is klaar. Ik heb al jaren een nieuwe schoonfamilie, mijn eigen oude, vertrouwde vrienden, nieuwe vrienden, tot aan een heel nieuw gezin aan toe (twee stiefzonen). Nou, ik weet niet hoe jij woont, maar wij wonen niet eens in zo'n klein huis, maar het is niet te doen, hoor .Dit snap ik niet zo goed. Het gaat er toch helemaal niet om of jij behoefte hebt aan je ex-schoonfamilie? Het gaat erom dat deze mensen wél belangrijk zijn voor je dochter en dus op haar verjaardag komen. Kijk, als het een praktisch iets is zoals te klein wonen, dan vind ik het wat anders. Maar je hebt het naar mijn idee maar te doen met de familie van je dochter, al ben je 100 x gescheiden.
Verder klinkt het overigens alsof je het heel goed en harmonieus doet hoor, en ik ben zelf niet gescheiden dus ook niet veel verstand ervan, misschien kan ik het niet begrijpen. Maar dit viel me op.
[...]
Maar jij bent niet gescheiden. Dat is toch een heel ander verhaal. Mijn ex en ik hebben ieder inmiddels een ander leven. Ik met een samengesteld gezin, hij samen met zijn vriendin en je kunt dat na jaren echt niet verenigen op een verjaardag. Daarbij, even praktisch gezien, zou ik niet weten, waar ik al die mensen in huis moet laten. Dus nee, wij vieren het apart, al is op de dag zelf altijd de ouder die het kind niet heeft, van harte welkom. Tuurlijk. Onze dochter vindt het totaal niet erg om haar verjaardag 2x te vieren. Als ze nu door de week jarig is, vieren we het sowieso in het weekend ervoor en het weekend erna. Want met school e.d. is het niet te doen om het uitgebreid te vieren. Is prima zo. Snap niet, waarom je zo'n vooroordeel hebt als mensen het apart vieren. Het hoeft niets te maken te hebben met ego. Dat is echt te kort door de bocht. Daarbij ben jij niet gescheiden. Ik wel. En hoe goed ik ook ben met mijn ex, ik heb geen behoefte meer aan mijn ex-schoonfamilie na jaren (al heb ik niets tegen opa en oma). Dat is voorbij, dat is klaar. Ik heb al jaren een nieuwe schoonfamilie, mijn eigen oude, vertrouwde vrienden, nieuwe vrienden, tot aan een heel nieuw gezin aan toe (twee stiefzonen). Nou, ik weet niet hoe jij woont, maar wij wonen niet eens in zo'n klein huis, maar het is niet te doen, hoor .Dit snap ik niet zo goed. Het gaat er toch helemaal niet om of jij behoefte hebt aan je ex-schoonfamilie? Het gaat erom dat deze mensen wél belangrijk zijn voor je dochter en dus op haar verjaardag komen. Kijk, als het een praktisch iets is zoals te klein wonen, dan vind ik het wat anders. Maar je hebt het naar mijn idee maar te doen met de familie van je dochter, al ben je 100 x gescheiden.
Verder klinkt het overigens alsof je het heel goed en harmonieus doet hoor, en ik ben zelf niet gescheiden dus ook niet veel verstand ervan, misschien kan ik het niet begrijpen. Maar dit viel me op.
donderdag 17 juli 2014 om 11:13
Toen we apart gingen wonen was het wel de bedoeling om te gaan scheiden. Tenminste de bedoeling... Het werkte niet samen. Toen we apart woonde is deze relatie eruit gerold. Toen we dat nog niet wisten, was het de bedoeling al om de kinderen in 1 huis te laten.
Ook ik ben verdrietig dat het samen (gewoon zoals gewone gezinnen) niet ging. Ik voel dit evengoed als falen. Dus het is niet zo dat ik mij beter voel dan andere gescheiden stellen. Ik ben dankbaar dat het zo lukt. Doordat mijn man het ook wou, kon het. Dus ook dat begrijp ik! Als 1 van de 2 het niet wil. Houd het direct op.
Ook ik ben verdrietig dat het samen (gewoon zoals gewone gezinnen) niet ging. Ik voel dit evengoed als falen. Dus het is niet zo dat ik mij beter voel dan andere gescheiden stellen. Ik ben dankbaar dat het zo lukt. Doordat mijn man het ook wou, kon het. Dus ook dat begrijp ik! Als 1 van de 2 het niet wil. Houd het direct op.
donderdag 17 juli 2014 om 11:15
quote:Aureel schreef op 17 juli 2014 @ 11:01:
[...]
Dit snap ik niet zo goed. Het gaat er toch helemaal niet om of jij behoefte hebt aan je ex-schoonfamilie? Het gaat erom dat deze mensen wél belangrijk zijn voor je dochter en dus op haar verjaardag komen. Kijk, als het een praktisch iets is zoals te klein wonen, dan vind ik het wat anders. Maar je hebt het naar mijn idee maar te doen met de familie van je dochter, al ben je 100 x gescheiden.
Ik heb geen co-ouderschap, maar hier wel even iets over zeggen.
Je kunt zoveel willen voor je kinderen, ook na de scheiding. Maar soms gaat het gewoon niet.
Mijn ex-schoonouders bijvoorbeeld, zien in hun kind het Grote Slachtoffer van mij, de Vreselijke Ex. Daar valt gewoon niet tegenin te gaan.
In zo'n geval kan je kind beter 2 leuke verjaardagsfeestje hebben, dan 1 ramp.
[...]
Dit snap ik niet zo goed. Het gaat er toch helemaal niet om of jij behoefte hebt aan je ex-schoonfamilie? Het gaat erom dat deze mensen wél belangrijk zijn voor je dochter en dus op haar verjaardag komen. Kijk, als het een praktisch iets is zoals te klein wonen, dan vind ik het wat anders. Maar je hebt het naar mijn idee maar te doen met de familie van je dochter, al ben je 100 x gescheiden.
Ik heb geen co-ouderschap, maar hier wel even iets over zeggen.
Je kunt zoveel willen voor je kinderen, ook na de scheiding. Maar soms gaat het gewoon niet.
Mijn ex-schoonouders bijvoorbeeld, zien in hun kind het Grote Slachtoffer van mij, de Vreselijke Ex. Daar valt gewoon niet tegenin te gaan.
In zo'n geval kan je kind beter 2 leuke verjaardagsfeestje hebben, dan 1 ramp.
donderdag 17 juli 2014 om 11:25
quote:misstinkerbel schreef op 17 juli 2014 @ 10:40:
Geen kind is hetzelfde, geen gezin is hetzelfde, geen ouders zijn hetzelfde. Ik denk dat je vooral goed naar je kind moet blijven kijken of die gelukkig is.
Mijn zoontje is anderhalf en wij doen geplande co-ouderschap sinds zijn geboorte. Hij is dus geboren in co-ouderschap. Niet uit noodzaak van een scheiding, maar juist uit vriendschap en liefde. Wij, zijn ouders, zijn vrienden en hebben geen relatie en hebben dat ook nooit gehad. We hadden allebei een grote kinderwens en hebben onze krachten en liefde gebundeld. Daar is mijn zoontje uit geboren (en er is een 2e onderweg!). Mijn zoontje heeft dus 2 huizen, met in elk huis zijn eigen spullen, er wordt nooit met spullen gesleept en hij heeft in beide huizen zijn eigen plekje (en we wonen nog geen km uit elkaar).
Zover ik hem kan lezen, is hij erg gelukkig met 2 ouders die altijd blij zijn om hem te zien, die nooit sleur voelen, die als jonge hondjes bij de deur staan te kwispelen als hij weer thuiskomt. Mijn zoontje doet bovengemidddeld veel leuke dingen. Op woensdag met zijn vader naar het strand, op donderdag gezellig oma over de vloer, op vrijdag met zijn moeder naar het zwembad. En dan moet het weekend nog beginnen! Ik vind dat mijn zoontje juist dankzij deze co-ouderschap-constructie een rijker leven heeft, omdat wij als ouder los van elkaar intenser van hem genieten doordat we hem ook moeten missen.Inderdaad.Uiteindelijk is het beter voor alle partijen om te scheiden. Dan maakt het kind nog is wat leuks mee, en dan zijn de ouders tenminste blij om het kind te zien. Ik, als getrouwde vrouw, kan dat gevoel écht niet meer tevoorschijn toveren na al vijf jaar moederschap.
Geen kind is hetzelfde, geen gezin is hetzelfde, geen ouders zijn hetzelfde. Ik denk dat je vooral goed naar je kind moet blijven kijken of die gelukkig is.
Mijn zoontje is anderhalf en wij doen geplande co-ouderschap sinds zijn geboorte. Hij is dus geboren in co-ouderschap. Niet uit noodzaak van een scheiding, maar juist uit vriendschap en liefde. Wij, zijn ouders, zijn vrienden en hebben geen relatie en hebben dat ook nooit gehad. We hadden allebei een grote kinderwens en hebben onze krachten en liefde gebundeld. Daar is mijn zoontje uit geboren (en er is een 2e onderweg!). Mijn zoontje heeft dus 2 huizen, met in elk huis zijn eigen spullen, er wordt nooit met spullen gesleept en hij heeft in beide huizen zijn eigen plekje (en we wonen nog geen km uit elkaar).
Zover ik hem kan lezen, is hij erg gelukkig met 2 ouders die altijd blij zijn om hem te zien, die nooit sleur voelen, die als jonge hondjes bij de deur staan te kwispelen als hij weer thuiskomt. Mijn zoontje doet bovengemidddeld veel leuke dingen. Op woensdag met zijn vader naar het strand, op donderdag gezellig oma over de vloer, op vrijdag met zijn moeder naar het zwembad. En dan moet het weekend nog beginnen! Ik vind dat mijn zoontje juist dankzij deze co-ouderschap-constructie een rijker leven heeft, omdat wij als ouder los van elkaar intenser van hem genieten doordat we hem ook moeten missen.Inderdaad.Uiteindelijk is het beter voor alle partijen om te scheiden. Dan maakt het kind nog is wat leuks mee, en dan zijn de ouders tenminste blij om het kind te zien. Ik, als getrouwde vrouw, kan dat gevoel écht niet meer tevoorschijn toveren na al vijf jaar moederschap.
donderdag 17 juli 2014 om 12:38
quote:wardijntje schreef op 17 juli 2014 @ 11:15:
[...]
Ik heb geen co-ouderschap, maar hier wel even iets over zeggen.
Je kunt zoveel willen voor je kinderen, ook na de scheiding. Maar soms gaat het gewoon niet.
Mijn ex-schoonouders bijvoorbeeld, zien in hun kind het Grote Slachtoffer van mij, de Vreselijke Ex. Daar valt gewoon niet tegenin te gaan.
In zo'n geval kan je kind beter 2 leuke verjaardagsfeestje hebben, dan 1 ramp.Eh, ja? Dat is toch een totaal andere situatie dan bovenstaand...
[...]
Ik heb geen co-ouderschap, maar hier wel even iets over zeggen.
Je kunt zoveel willen voor je kinderen, ook na de scheiding. Maar soms gaat het gewoon niet.
Mijn ex-schoonouders bijvoorbeeld, zien in hun kind het Grote Slachtoffer van mij, de Vreselijke Ex. Daar valt gewoon niet tegenin te gaan.
In zo'n geval kan je kind beter 2 leuke verjaardagsfeestje hebben, dan 1 ramp.Eh, ja? Dat is toch een totaal andere situatie dan bovenstaand...
donderdag 17 juli 2014 om 17:28
quote:Aureel schreef op 17 juli 2014 @ 11:01:
[...]
Dit snap ik niet zo goed. Het gaat er toch helemaal niet om of jij behoefte hebt aan je ex-schoonfamilie? Het gaat erom dat deze mensen wél belangrijk zijn voor je dochter en dus op haar verjaardag komen. Kijk, als het een praktisch iets is zoals te klein wonen, dan vind ik het wat anders. Maar je hebt het naar mijn idee maar te doen met de familie van je dochter, al ben je 100 x gescheiden.
Verder klinkt het overigens alsof je het heel goed en harmonieus doet hoor, en ik ben zelf niet gescheiden dus ook niet veel verstand ervan, misschien kan ik het niet begrijpen. Maar dit viel me op.Ik heb er begrip voor dat je onze keuze niet begrijpt. Je bent zelf niet gescheiden, hebt geen verleden meegemaakt, zoals ik en ex wel hebben meegemaakt. Maar ik voel geen behoefte dat op een forum te gooien. Het gaat erom dat ik en ex ieder ons eigen leven leiden. We zijn alleen nog aan elkaar gebonden door ons kind en zorgen samen in goed overleg goed voor haar. Maar nee, we gaan niet alle families en vrienden op haar verjaardag samen voegen. Zou gewoon niet kloppen in de huidige situatie. Maar natuurlijk zijn vader en vriendin welkom bij ons op die dag, maar ook zij hebben geen behoefte om in ons kringetje te zitten als enigen. Dat hoeft ook niet. Onze dochter is happy met hoe we het doen en dat telt. Ze is daarbij niet anders gewend. Ik zie verder niet in, waarom ik dat moet verdedigen, laat staan tegen mensen die niet in dezelfde situatie zitten. We zijn namelijk gescheiden, leiden ieder ons eigen leven, naast de zorg voor ons gezamenlijke kind. Ons kind is gelukkig met de situatie en we zijn alle drie trots op hoe we het doen, want naast het apart verjaardag vieren, kunnen we nog wel met zijn drietjes een paar keer per jaar wat leuks doen (en dat ervaart mijn dochter als veel waardevoller dan haar verjaardag vieren met alle families - en dat zijn er inmiddels vier plus vrienden en kinderen, die ook bij mijn ex en/of bij mij over de vloer komen). Ik zou werkelijk niet weten hoe we dat moeten doen en daarbij zie ik het nut er niet van in om mijn ouders met de ouders van mijn dochter''s stiefmoeder te verenigen bijvoorbeeld of vrienden te ontvangen van mijn ex, die ik niet ken). Met al die mensen mogen we wel een kasteel gaan huren ofzo, want onze feestjes zijn best populair, maar is niet te doen (en ik heb er ook geen behoefte aan, ex ook niet en het belangrijkste, kindlief ook niet). Ze ziet ons altijd op de dag van haar echte verjaardag, maar uit praktische redenen vieren we het meestal in het weekend. In ons geval dus het weekend ervoor en het weekend erna (of twee dagen achter elkaar, als haar verjaardag in een weekend valt). Ze vindt het juist geweldig, zoveel feestjes .
[...]
Dit snap ik niet zo goed. Het gaat er toch helemaal niet om of jij behoefte hebt aan je ex-schoonfamilie? Het gaat erom dat deze mensen wél belangrijk zijn voor je dochter en dus op haar verjaardag komen. Kijk, als het een praktisch iets is zoals te klein wonen, dan vind ik het wat anders. Maar je hebt het naar mijn idee maar te doen met de familie van je dochter, al ben je 100 x gescheiden.
Verder klinkt het overigens alsof je het heel goed en harmonieus doet hoor, en ik ben zelf niet gescheiden dus ook niet veel verstand ervan, misschien kan ik het niet begrijpen. Maar dit viel me op.Ik heb er begrip voor dat je onze keuze niet begrijpt. Je bent zelf niet gescheiden, hebt geen verleden meegemaakt, zoals ik en ex wel hebben meegemaakt. Maar ik voel geen behoefte dat op een forum te gooien. Het gaat erom dat ik en ex ieder ons eigen leven leiden. We zijn alleen nog aan elkaar gebonden door ons kind en zorgen samen in goed overleg goed voor haar. Maar nee, we gaan niet alle families en vrienden op haar verjaardag samen voegen. Zou gewoon niet kloppen in de huidige situatie. Maar natuurlijk zijn vader en vriendin welkom bij ons op die dag, maar ook zij hebben geen behoefte om in ons kringetje te zitten als enigen. Dat hoeft ook niet. Onze dochter is happy met hoe we het doen en dat telt. Ze is daarbij niet anders gewend. Ik zie verder niet in, waarom ik dat moet verdedigen, laat staan tegen mensen die niet in dezelfde situatie zitten. We zijn namelijk gescheiden, leiden ieder ons eigen leven, naast de zorg voor ons gezamenlijke kind. Ons kind is gelukkig met de situatie en we zijn alle drie trots op hoe we het doen, want naast het apart verjaardag vieren, kunnen we nog wel met zijn drietjes een paar keer per jaar wat leuks doen (en dat ervaart mijn dochter als veel waardevoller dan haar verjaardag vieren met alle families - en dat zijn er inmiddels vier plus vrienden en kinderen, die ook bij mijn ex en/of bij mij over de vloer komen). Ik zou werkelijk niet weten hoe we dat moeten doen en daarbij zie ik het nut er niet van in om mijn ouders met de ouders van mijn dochter''s stiefmoeder te verenigen bijvoorbeeld of vrienden te ontvangen van mijn ex, die ik niet ken). Met al die mensen mogen we wel een kasteel gaan huren ofzo, want onze feestjes zijn best populair, maar is niet te doen (en ik heb er ook geen behoefte aan, ex ook niet en het belangrijkste, kindlief ook niet). Ze ziet ons altijd op de dag van haar echte verjaardag, maar uit praktische redenen vieren we het meestal in het weekend. In ons geval dus het weekend ervoor en het weekend erna (of twee dagen achter elkaar, als haar verjaardag in een weekend valt). Ze vindt het juist geweldig, zoveel feestjes .
