
Minnaar deel 25.

zondag 20 juli 2014 om 22:35
Al 24 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankert in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de kast?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met groot gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is bedoelt voor discussie met gelijkgestemden. Voor oordeel en dis-nuances zijn andere topics.
Kanttekening van mij: ik zie graag avatars bij de (vaste) schrijvers. Dan blijven we kleurrijke loeders!
Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankert in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de kast?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met groot gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is bedoelt voor discussie met gelijkgestemden. Voor oordeel en dis-nuances zijn andere topics.
Kanttekening van mij: ik zie graag avatars bij de (vaste) schrijvers. Dan blijven we kleurrijke loeders!

donderdag 28 augustus 2014 om 16:18
Niet mee eens, Roodkapje. Het zorgt voor verwarring. Wat wil ze nu eigenlijk? Ze mist hem. Wat heeft hij aan zo'n bericht? Hij kan er wel degelijk hoop uit putten, en dat is juist niet de bedoeling. Tuurlijk wil hij het horen, maar het is echt veel beter om duidelijkheid te communiceren dan een vislijntje uit te werpen. Ik zit ook niet te wachten op zo'n berichtje van mijn ex-lover, tenzij hij ermee bedoelt dat ie zijn vriendin het raam heeft uitgekieperd en 100% voor mij kiest. Verder heb ik geen behoefte aan wat voor communicatie dan ook. Voor mijn eigen gemoedsrust.



donderdag 28 augustus 2014 om 22:38
donderdag 28 augustus 2014 om 23:04
Naar aanleiding van jullie verhalen moest ik plotseling aan een kennis van mij denken. Ze had een buitenechtelijke relatie met een getrouwde man. Zij 3kids hij 2. Grote liefde, ze hadden besloten om samen verder te gaan.
Eerst was hij het huis uitgegaan naar een huurflat. Daarna heeft zij haar famillie ingelicht over haar besluit en was begonnen met haar vertrek -voorbereidingen. 2 families in rep en roer.
Niemand weet wat zijn vrouw precies had gezegd/gedaan of hoe ze hem onder druk had gezet, maar plotseling had hij zich bedacht en toch voor zijn familie gekozen. Een ook clean-cut gemaakt. Echt chirurgisch: ze had nooit meer van hem gehoord, geen reden, no closure, niets. Aaleen een kort mailtje dat hij het nog een keer gaat proberen met zijn vrouw. Werkelijk, pijnlijker kan niet.
Heelaas kon(en wou) mijn kennise niet meer terug en is doorgegaan met de scheiding (voor haar man was het ook afgelopen).
Het had een lange lijst mannen en een aantaal jaar geduurd totdat ze weer bij iemand anders haar geluk had gevonden. Maar ja, such is life: als je echt nooit risico neemt, dan leef je ook niet! Wel jammer van zo een hoge prijs.
Ik was wel boos geweest op haar No2, en zijn onverantwoorde manier van dingen doen. Vooral voor haar kinderen vond ik het rot. Ik kan echt niet tegen als iemand zo roekeloos met andermans geluk omgaat. Ik bedoel: als je zelf niet zeker bent over je beslissingen, dan moet je het gewoon OP TIJD afkappen. En het nooit zo ver laten komen.
In die zin is het maar goed als de mensen die beslissing op juiste moment nemen. Zoals vlam van blauwevrouw of minnares van John. Voordat er al te veel schade is ontstaan. En als het dan zonder nasleep lukt, zonder oneerlijkheid tegen alle partijen (ik bedoel, hoe kan je in therapie als je nog steeds contact hebt?), daar heb ik alleen respect voor.
Prioriteiten stellen, hoe hard het ook klinkt...
Eerst was hij het huis uitgegaan naar een huurflat. Daarna heeft zij haar famillie ingelicht over haar besluit en was begonnen met haar vertrek -voorbereidingen. 2 families in rep en roer.
Niemand weet wat zijn vrouw precies had gezegd/gedaan of hoe ze hem onder druk had gezet, maar plotseling had hij zich bedacht en toch voor zijn familie gekozen. Een ook clean-cut gemaakt. Echt chirurgisch: ze had nooit meer van hem gehoord, geen reden, no closure, niets. Aaleen een kort mailtje dat hij het nog een keer gaat proberen met zijn vrouw. Werkelijk, pijnlijker kan niet.
Heelaas kon(en wou) mijn kennise niet meer terug en is doorgegaan met de scheiding (voor haar man was het ook afgelopen).
Het had een lange lijst mannen en een aantaal jaar geduurd totdat ze weer bij iemand anders haar geluk had gevonden. Maar ja, such is life: als je echt nooit risico neemt, dan leef je ook niet! Wel jammer van zo een hoge prijs.
Ik was wel boos geweest op haar No2, en zijn onverantwoorde manier van dingen doen. Vooral voor haar kinderen vond ik het rot. Ik kan echt niet tegen als iemand zo roekeloos met andermans geluk omgaat. Ik bedoel: als je zelf niet zeker bent over je beslissingen, dan moet je het gewoon OP TIJD afkappen. En het nooit zo ver laten komen.
In die zin is het maar goed als de mensen die beslissing op juiste moment nemen. Zoals vlam van blauwevrouw of minnares van John. Voordat er al te veel schade is ontstaan. En als het dan zonder nasleep lukt, zonder oneerlijkheid tegen alle partijen (ik bedoel, hoe kan je in therapie als je nog steeds contact hebt?), daar heb ik alleen respect voor.
Prioriteiten stellen, hoe hard het ook klinkt...
vrijdag 29 augustus 2014 om 10:18
Diver, mijn verstand weet dat je gelijk hebt. Ik blijf mezelf dat ook steeds zeggen: het is de enige manier. Hij heeft een juiste beslissing genomen en dit zijn de consequenties.
Alle andere gedachten helpen niet.
Maar wat is het moeilijk. Ik praat veel met nr1, ik kijk naar hem en voel een gapend gat. Weet gewoon niet hoe dit goed kan komen. Straks, na de heartache, of er dan nog genoeg liefde is in mij voor nr1. Ik kan die nu niet vinden, alleen maar hopen dat het er nog is, verstopt onder de pijn.
Alle andere gedachten helpen niet.
Maar wat is het moeilijk. Ik praat veel met nr1, ik kijk naar hem en voel een gapend gat. Weet gewoon niet hoe dit goed kan komen. Straks, na de heartache, of er dan nog genoeg liefde is in mij voor nr1. Ik kan die nu niet vinden, alleen maar hopen dat het er nog is, verstopt onder de pijn.

vrijdag 29 augustus 2014 om 10:57
Lieve blauwevrouw, ik hoop oprecht dat je de liefde voor je man weer terug kan vinden. Omdat jouw verhaal wel wat op het mijne lijkt, wilde ik je ook even het volgende meegeven: Ruim een half jaar geleden begon mijn “affaire” met mijn oude vlam. In het begin was het ontzettend heftig, en als hij ergens in die eerste paar maanden het had uitgemaakt, dat was ik net zo van slag geweest als jij. Inmiddels zijn we een half jaar en 2 hele fijne dates verder (de afstand belemmert meer daten, wat ook wel goed is denk ik), hebben we nog steeds dagelijks contact en is een derde date in de maak. Echter, het allesoverheersende verliefde gevoel van het begin is nu gezakt. Ik zie hem nu meer zoals de mens die hij is, met goede en slechte kanten. Ik vind hem nog steeds een fantastische man, maar ik zie ook steeds vaker kanten van hem die ik in een vaste relatie heel moeilijk zou vinden. Ik zie dus ook steeds helderder dat ik het met nr 1 enorm getroffen heb en dat er een einde aan deze affaire zit. Wanneer die gaat komen, dat weet ik nog niet, maar het is duidelijk dat de “unfinished business” die ons naar elkaar toe trok, op een dag wel “finished” zal zijn. In die zin heb jij dus eigelijk pech dat je de kans niet hebt gekregen om af te maken wat jullie 15 jaar geleden begonnen zijn. Aan de andere kant is het ook een zegen dat het zo gelopen is, want bij zou de kans dat de affaire je huwelijk naar de knoppen zou helpen veel groter zijn dan bij mij, simpelweg omdat je elkaar vaker zou kunnen zien.


vrijdag 29 augustus 2014 om 11:05
De pleistermethode is wellicht het snelste en best werkend. Ben er ook wel een voorstander van alleen ben ik soms zo een weifel en erg onderhevig aan mijnstemmingen. Die kunnen best omslaan en dan twijfel ik enorm aan eerder genomen besluiten. Ik vind het knap dat sommige het allemaal zo helder en gescheiden houden.
Mijn liefdesverdriet lost ook maar niet op, ben ondertussen 3 maanden verder maar dagelijks gaan mijn gedachten en gevoelens naar hem uit.
Het lijkt me ook heel moeilijk als je in het begin van je verliefdheid/ aangaan van een affaire opeens er helemaal alleen in staat.
Vreselijk maar wellicht inderdaad op termijn beter, als je je huwelijk wilt behouden.
Dat van mij is over en natuurlijk ondanks andere oorzaken grotendeels door mijn gevoel en liefde in de affaire te stoppen.
Mijn liefdesverdriet lost ook maar niet op, ben ondertussen 3 maanden verder maar dagelijks gaan mijn gedachten en gevoelens naar hem uit.
Het lijkt me ook heel moeilijk als je in het begin van je verliefdheid/ aangaan van een affaire opeens er helemaal alleen in staat.
Vreselijk maar wellicht inderdaad op termijn beter, als je je huwelijk wilt behouden.
Dat van mij is over en natuurlijk ondanks andere oorzaken grotendeels door mijn gevoel en liefde in de affaire te stoppen.
vrijdag 29 augustus 2014 om 11:06
Blauwe, onderschat het mentale effect van de roze bril niet.
Die roze mist maakt dat alles wat 2 doet zoveel leuker lijkt dan wat jij met 1 deelt.
Geef jezelf tijd om zowel te helen als de roze gloed te verliezen.
Pas daarna kun jij jouw 1 helder voor ogen krijgen.
Die roze mist maakt dat alles wat 2 doet zoveel leuker lijkt dan wat jij met 1 deelt.
Geef jezelf tijd om zowel te helen als de roze gloed te verliezen.
Pas daarna kun jij jouw 1 helder voor ogen krijgen.
volg je verstand, gebruik je gevoel


vrijdag 29 augustus 2014 om 11:14
Hahaha, is ook een manier. Maar dat was het niet, gewoon een foutje. Zelfs voor een doorgewinterde minnaar is het soms opletten geblazen.
Maakt mij niet uit hoor, ik weet dat ie er meerdere op nahoudt. Ik kon er wel om lachen, hij was blij dat ie mijn adres er per ongeluk bij had gezet, en niet van z'n echtgenote.
Maakt mij niet uit hoor, ik weet dat ie er meerdere op nahoudt. Ik kon er wel om lachen, hij was blij dat ie mijn adres er per ongeluk bij had gezet, en niet van z'n echtgenote.
