Relaties
alle pijlers
we weten het niet meer
dinsdag 29 juli 2008 om 12:55
Lieve forum bezoekers,
Ik heb me vandaag aangemeld, aangezien ik met de volgende hersenkraker zit. Mijn vriend R. en ik zijn inmiddels 3,5 jaar bijelkaar. Van deze tijd wonen we 2,5 jaar samen. Toen we ons eerste afspraakje hadden wist ik al dat we elkaars tegenpolen waren.
Ik ben extravert, hij introvertBen een familiemens, hij niet.Bourgondiër in hart en nieren, hij niet.Onze interesses liggen mijlenver uitelkaar.Ook zitten we qua humor niet echt op 1 lijn.En onze toekomstbeelden stroken niet met elkaar ( ik wil trouwen en kinderen, hij is daar nog niet over uit).
Zoals jullie zien is het een hele lijst met verschillen. Deze maand ben ik 3 weken in India geweest ( vrijwilligerswerk). Tijdens mijn verblijf daar heb ik goed over onze relatie na kunnen denken, en ik betrapte me erop dat ik R. niet miste.
Vorige week donderdag ben ik geland op Schiphol en R. en mijn broer kwamen me ophalen. Het klinkt vreemd, maar mijn gevoel voor R. leek anders te zijn als voor mijn reis naar India. Een dag na terugkomst zaten R. en ik in de huiskamer een lekker bakje koffie te drinken. Ik weet niet hoe het kwam, maar ineens ging het gesprek over ons en onze verschillen en toekomstbeelden.
Het is gewoon een feit dat we altijd op de hoogte waren van onze verschillen en toekomstbeelden. In het begin van een relatie zie je die verschillen dan ook niet als belemmering, maar als iets wat overkomelijk kan zijn.
Na 3,5 jaar merken we aan elkaar dat onze irritatiegrens sneller word bereikt, en dat we wat vaker op elkaar kibbelen. Verder neigt R. toch naar een toekomst zonder kinderen.
Ik ben 28 jaar en heb deze wens wel. Op dit moment hebben R. en ik allebei twijfels over onze toekomst. Verder ben ik niet ongelukkig, zijn we beste maatjes en communiceren we prima. Geen onderwerp is te zwaar voor ons. Daarom houdt ik ook zoveel van die jongen.
Hebben jullie misschien een handvat voor me, of ervaringsverhalen die ons kunnen helpen in deze moeilijke situatie.
Alvast bedankt voor jullie reactie.
Groeten,
Piekerien
Ik heb me vandaag aangemeld, aangezien ik met de volgende hersenkraker zit. Mijn vriend R. en ik zijn inmiddels 3,5 jaar bijelkaar. Van deze tijd wonen we 2,5 jaar samen. Toen we ons eerste afspraakje hadden wist ik al dat we elkaars tegenpolen waren.
Ik ben extravert, hij introvertBen een familiemens, hij niet.Bourgondiër in hart en nieren, hij niet.Onze interesses liggen mijlenver uitelkaar.Ook zitten we qua humor niet echt op 1 lijn.En onze toekomstbeelden stroken niet met elkaar ( ik wil trouwen en kinderen, hij is daar nog niet over uit).
Zoals jullie zien is het een hele lijst met verschillen. Deze maand ben ik 3 weken in India geweest ( vrijwilligerswerk). Tijdens mijn verblijf daar heb ik goed over onze relatie na kunnen denken, en ik betrapte me erop dat ik R. niet miste.
Vorige week donderdag ben ik geland op Schiphol en R. en mijn broer kwamen me ophalen. Het klinkt vreemd, maar mijn gevoel voor R. leek anders te zijn als voor mijn reis naar India. Een dag na terugkomst zaten R. en ik in de huiskamer een lekker bakje koffie te drinken. Ik weet niet hoe het kwam, maar ineens ging het gesprek over ons en onze verschillen en toekomstbeelden.
Het is gewoon een feit dat we altijd op de hoogte waren van onze verschillen en toekomstbeelden. In het begin van een relatie zie je die verschillen dan ook niet als belemmering, maar als iets wat overkomelijk kan zijn.
Na 3,5 jaar merken we aan elkaar dat onze irritatiegrens sneller word bereikt, en dat we wat vaker op elkaar kibbelen. Verder neigt R. toch naar een toekomst zonder kinderen.
Ik ben 28 jaar en heb deze wens wel. Op dit moment hebben R. en ik allebei twijfels over onze toekomst. Verder ben ik niet ongelukkig, zijn we beste maatjes en communiceren we prima. Geen onderwerp is te zwaar voor ons. Daarom houdt ik ook zoveel van die jongen.
Hebben jullie misschien een handvat voor me, of ervaringsverhalen die ons kunnen helpen in deze moeilijke situatie.
Alvast bedankt voor jullie reactie.
Groeten,
Piekerien
dinsdag 29 juli 2008 om 13:01
Het zijn wel hele grote verschillen die je noemt. Als hij een andere muzieksmaak heeft, of niet van reizen houdt, daar is overheen te komen, maar een totaal ander toekomstbeeld...
En dat je 'niet ongelukkig' bent, daar heb je blijkbaar toch geen vrede mee.
Ik vind het eerlijk gezegd weinig hoopvol klinken voor jullie relatie.
En dat je 'niet ongelukkig' bent, daar heb je blijkbaar toch geen vrede mee.
Ik vind het eerlijk gezegd weinig hoopvol klinken voor jullie relatie.
dinsdag 29 juli 2008 om 13:06
Ik denk dat het enige belangrijke verschil jullie toekomstbeeld is. Jullie moeten het daarover gaan hebben, want op een gegeven moment moet je toch kiezen of je voor kinderen wil gaan of niet. Of je raakt per ongeluk zwanger, pakt hij dan
zijn koffers? de andere verschillen hoeven gek genoeg niet tussen jullie in te staan, maar een verschillend toekomstbeeld zal een probleem worden.
zijn koffers? de andere verschillen hoeven gek genoeg niet tussen jullie in te staan, maar een verschillend toekomstbeeld zal een probleem worden.
dinsdag 29 juli 2008 om 13:24
Hoeveel flexibiliteit zit er, van beide kanten, in jullie toekomstbeeld? Als je een goed gevoel hebt over je relatie en de basis is voldoende dan kom je vaak wel op een gemeenschappelijk domein uit.
Dat je op veel dingen elkaars tegenpool bent maakt het vast wat lastiger, maar hoeft geen belemmering te zijn. Als er maar voldoende dingen zijn waar je wel een gezamelijke passie voor hebt, de sex maar goed is en je tijd voor elkaar neemt.
Over kids: daar moet je het wel een keer over hebben denk ik. Alleen je bent pas 28 dus plenty tijd
Dat je op veel dingen elkaars tegenpool bent maakt het vast wat lastiger, maar hoeft geen belemmering te zijn. Als er maar voldoende dingen zijn waar je wel een gezamelijke passie voor hebt, de sex maar goed is en je tijd voor elkaar neemt.
Over kids: daar moet je het wel een keer over hebben denk ik. Alleen je bent pas 28 dus plenty tijd
Clowns to the left of me..
dinsdag 29 juli 2008 om 13:39
quote:piekerien schreef op 29 juli 2008 @ 12:55:En onze toekomstbeelden stroken niet met elkaar ( ik wil trouwen en kinderen, hij is daar nog niet over uit).
Dit is de enige echte dealbreaker. Over of je wel of niet kinderen wil, moet je het gewoon eens zijn.
Ik heb ooit mijn kinderdroom vier jaar lang aan de kant geprobeerd te zetten, maar dat ging toch niet. Ik heb me toen ook bedacht dat wanneer ik dat niet kan loslaten, kan ik ook niet mijn parter vragen zijn kindervrijdroom los te laten.
In tegenstelling tot JustJuice zeg ik niet 'je bent 28, je hebt nog alle tijd'. Met het verwerken van een relatie, het vinden van een nieuwe partner met wel een kinderwens en dan nog het opbouwen van een stabiele relatie om die kinderen te krijgen (eerst een poosje samen), ben je zo vijf jaar verder. Dan ben je er toch wel aan toe, zou ik zeggen. Als je dan pas aan dat traject gaat beginnen, tja, dan krijg je opeens haast.
Dit is de enige echte dealbreaker. Over of je wel of niet kinderen wil, moet je het gewoon eens zijn.
Ik heb ooit mijn kinderdroom vier jaar lang aan de kant geprobeerd te zetten, maar dat ging toch niet. Ik heb me toen ook bedacht dat wanneer ik dat niet kan loslaten, kan ik ook niet mijn parter vragen zijn kindervrijdroom los te laten.
In tegenstelling tot JustJuice zeg ik niet 'je bent 28, je hebt nog alle tijd'. Met het verwerken van een relatie, het vinden van een nieuwe partner met wel een kinderwens en dan nog het opbouwen van een stabiele relatie om die kinderen te krijgen (eerst een poosje samen), ben je zo vijf jaar verder. Dan ben je er toch wel aan toe, zou ik zeggen. Als je dan pas aan dat traject gaat beginnen, tja, dan krijg je opeens haast.
dinsdag 29 juli 2008 om 13:58
Dat denk ik ook, ik denk dat nu het moment is om een beslissing te nemen. Je maakt het uit, hebt een half jaar nodig om je hoofd vrij te maken, hebt een jaar om iemand te zoeken, leert die kennen en voordat je besluit kinderen te nemen, dan ben je wel een jaar of 2 verder. Al met al ben je een jaar of 32 als je begint. Laten we hopen dat je snel zwanger wordt, dan ben je 33 als je een kindje hebt. Inderdaad 5 jaar en 33 is echt niet vroeg. Misschien lukt het zwanger worden niet zo en ben 34-35.
Je weet zelf al lang het antwoord op de vraag of je verder wilt met hem. Denk erover en neem een weloverwogen besluit. Gezien de bovenstaande punten is dat weloverwogen.
Succes!
Je weet zelf al lang het antwoord op de vraag of je verder wilt met hem. Denk erover en neem een weloverwogen besluit. Gezien de bovenstaande punten is dat weloverwogen.
Succes!
dinsdag 29 juli 2008 om 14:21
Ik ben het met JWvB en donttrysohard eens dat je het wel of geen kinderen willen je de doorslag geeft. In mijn omgeving heb ik vaak relaties hierop zien stuk lopen. Volgens mij weet jij diep in je hart wel wat je wilt.
Je schrijft dat je van hem houdt, daar twijfel ik ook niet aan. Bedenk wel op welke manier je van hem houdt, als levenspartner of als beste maatjes.
Lieve Piekerien, volgens mij weten jullie beide wat voor jullie het beste is al is het soms wel moeilijk om de werkelijkheid te willen zien.
Succes
Je schrijft dat je van hem houdt, daar twijfel ik ook niet aan. Bedenk wel op welke manier je van hem houdt, als levenspartner of als beste maatjes.
Lieve Piekerien, volgens mij weten jullie beide wat voor jullie het beste is al is het soms wel moeilijk om de werkelijkheid te willen zien.
Succes
dinsdag 29 juli 2008 om 14:47
Ik zou me zelf eerder afvragen waarom je hem in die 3 weken niet gemist hebt. Wat ik me afvraag, wat voelde je toen je hem weer zag toen je terug was, je geeft namelijk wel aan dat je gevoel anders is, maar was je blij om hem te zien? het "Dikke knuffel toch wel weer blij dat ik thuis ben", of meer "goh, ik ben weer thuis".
Soms brandt het vuurtje nou eenmaal op, verschillende toekomstbeelden of niet. Je zegt dat je niet ongelukkig bent, maar ben je nog gelukkig? Gelukkig met de relatie die jullie op dit moment in het hier en nu hebben? Ben je gelukkig met de intimiteit, de dingen/momenten jullie samen delen?
Toen ik voor korte tijd alleen in het buitenland was miste ik mijn vriend ook niet, dat had ik wel verwacht. Heeft me ook aan het twijfelen gebracht, maar ik denk dat ik voor mezelf de tijd gewoon echt nodig had, voor mijn persoonlijke ontwikkeling en om weer tot mezelf te komen. Bovendien was het maar voor een korte periode (iets langer dan jou, maar geen maanden ofzo) en wist ik uit ervaring dat de tijd voorbij zou vliegen omdat ik allemaal leuke dingen ging doen. Maar, ik was wel heel blij om hem weer te zien en toen ik thuis kwam was het weer helemaal goed.
Soms brandt het vuurtje nou eenmaal op, verschillende toekomstbeelden of niet. Je zegt dat je niet ongelukkig bent, maar ben je nog gelukkig? Gelukkig met de relatie die jullie op dit moment in het hier en nu hebben? Ben je gelukkig met de intimiteit, de dingen/momenten jullie samen delen?
Toen ik voor korte tijd alleen in het buitenland was miste ik mijn vriend ook niet, dat had ik wel verwacht. Heeft me ook aan het twijfelen gebracht, maar ik denk dat ik voor mezelf de tijd gewoon echt nodig had, voor mijn persoonlijke ontwikkeling en om weer tot mezelf te komen. Bovendien was het maar voor een korte periode (iets langer dan jou, maar geen maanden ofzo) en wist ik uit ervaring dat de tijd voorbij zou vliegen omdat ik allemaal leuke dingen ging doen. Maar, ik was wel heel blij om hem weer te zien en toen ik thuis kwam was het weer helemaal goed.
dinsdag 29 juli 2008 om 15:00
Allereerst hartelijk dank voor jullie reacties. Super! Veel dingen die jullie zeggen weet ik allemaal. Dat maakt het allemaal ook zo verdomde lastig.
@ swiebie: De dingen die je noemt in je berichtje zijn net de dingen die me bezighouden.
Aan de ene kant wil ik bij hem blijven en er voor vechten, aangezien het een jongen is die voor me door het vuur gaat en altijd voor me klaar staat. Aan de andere kant weet ik dat je deze gevoelens ook kunt hebben voor een goede vriend.
Als ik een keuze moet maken uit voorgenoemde opsomming, dan neig ik toch meer naar houden van als goede vriend. Sinds ons gesprek van afgelopen vrijdag zijn we ook niet meer intiem geweest, maar we kruipen wel dicht tegenelkaar en steunen elkaar in deze moeilijke tijd. Deze intimiteit is wel aanwezig.
Ik heb hem in ons gesprek ook gevraagd of hij op dit moment "oud" met me wil worden. Hier gaf hij ook zijn twijfels bij aan. Deze twijfels heb ik momenteel ook. Eigenlijk, als ik het allemaal nalees dan besef ik me terdege dat ik misschien al enigzins afscheid aan het nemen ben. En als ik daar aan denk dan krimpt m'n maag inelkaar en denk ik: "ik kan je helemaal niet missen, je bent mijn maatje!"
Snappen jullie mijn gevoel?
@ swiebie: De dingen die je noemt in je berichtje zijn net de dingen die me bezighouden.
Aan de ene kant wil ik bij hem blijven en er voor vechten, aangezien het een jongen is die voor me door het vuur gaat en altijd voor me klaar staat. Aan de andere kant weet ik dat je deze gevoelens ook kunt hebben voor een goede vriend.
Als ik een keuze moet maken uit voorgenoemde opsomming, dan neig ik toch meer naar houden van als goede vriend. Sinds ons gesprek van afgelopen vrijdag zijn we ook niet meer intiem geweest, maar we kruipen wel dicht tegenelkaar en steunen elkaar in deze moeilijke tijd. Deze intimiteit is wel aanwezig.
Ik heb hem in ons gesprek ook gevraagd of hij op dit moment "oud" met me wil worden. Hier gaf hij ook zijn twijfels bij aan. Deze twijfels heb ik momenteel ook. Eigenlijk, als ik het allemaal nalees dan besef ik me terdege dat ik misschien al enigzins afscheid aan het nemen ben. En als ik daar aan denk dan krimpt m'n maag inelkaar en denk ik: "ik kan je helemaal niet missen, je bent mijn maatje!"
Snappen jullie mijn gevoel?
dinsdag 29 juli 2008 om 15:30
Al die andere karaktereigenschappen zijn dingen waarom jullie elkaar misschien juist zo goed aanvullen. Ik zou daar niet zo wakker van liggen.
Net als wat JWvB zegt: die kinderen, daar moeten jullie het overeens zijn.
Je zegt dat je vriend het nog niet weet, dat is dus geen 'nee'.
Praat erover met hem, dat je hem desnoods voor een keuze moet stellen. Ook voor hem is het niet leuk om het door te laten modderen en 5 jaar later alsnog afscheid te moeten nemen omdat hij tóch geen kinderen wil.
Net als wat JWvB zegt: die kinderen, daar moeten jullie het overeens zijn.
Je zegt dat je vriend het nog niet weet, dat is dus geen 'nee'.
Praat erover met hem, dat je hem desnoods voor een keuze moet stellen. Ook voor hem is het niet leuk om het door te laten modderen en 5 jaar later alsnog afscheid te moeten nemen omdat hij tóch geen kinderen wil.
dinsdag 29 juli 2008 om 15:50
woensdag 30 juli 2008 om 08:15
Jongens,
Alweer bedankt voor jullie reacties! ( Wat een leuk forum!)
quote:isa26 schreef op 29 juli 2008 @ 15:50:
Wat vindt je vriend er eigenlijk van? Waar zitten zijn twijfels? Ook bij de kinderkwestie of spelen nog andere dingen mee?
Afgezien daarvan: je zegt in je eerste post "Verder ben ik niet ongelukkig, zijn we beste maatjes en communiceren we prima." Daar spat nou niet direct de passie vanaf...
Hoi isa26,
Je hebt helemaal gelijk. We hebben allebei het idee dat de passie zich aan de wensen over laat. Gisterenavond heb ik trouwens weer een heel fijn gesprek met hem gehad.
R. is een hele lieve, ruimdenkende jongen. We communiceren ook meer op vriendschappelijk niveau. Ieder gesprek draait weer op hetzelfde uit.
Morgen gaat hij praten met een goede vriend en ik heb vrijdag een gesprek met een goede vriendin. Misschien hebben zij nog andere invalshoeken...Wie weet.
Het gekke is dat we er allebei ook heel nuchter over praten. Een beetje alsof wij het niet zijn. We maken er zelfs grapjes over. Bizar toch?
Heeft dit misschien met ontkenning te maken? Of misschien zijn we er dan toch uit met z'n tweetjes.
Jakkes, wat kan het leven af en toe toch moeilijk zijn.
Alweer bedankt voor jullie reacties! ( Wat een leuk forum!)
quote:isa26 schreef op 29 juli 2008 @ 15:50:
Wat vindt je vriend er eigenlijk van? Waar zitten zijn twijfels? Ook bij de kinderkwestie of spelen nog andere dingen mee?
Afgezien daarvan: je zegt in je eerste post "Verder ben ik niet ongelukkig, zijn we beste maatjes en communiceren we prima." Daar spat nou niet direct de passie vanaf...
Hoi isa26,
Je hebt helemaal gelijk. We hebben allebei het idee dat de passie zich aan de wensen over laat. Gisterenavond heb ik trouwens weer een heel fijn gesprek met hem gehad.
R. is een hele lieve, ruimdenkende jongen. We communiceren ook meer op vriendschappelijk niveau. Ieder gesprek draait weer op hetzelfde uit.
Morgen gaat hij praten met een goede vriend en ik heb vrijdag een gesprek met een goede vriendin. Misschien hebben zij nog andere invalshoeken...Wie weet.
Het gekke is dat we er allebei ook heel nuchter over praten. Een beetje alsof wij het niet zijn. We maken er zelfs grapjes over. Bizar toch?
Heeft dit misschien met ontkenning te maken? Of misschien zijn we er dan toch uit met z'n tweetjes.
Jakkes, wat kan het leven af en toe toch moeilijk zijn.
woensdag 30 juli 2008 om 08:29
@ Piekerien, heb wel bewondering voor de manier waarop jullie er mee omgaan.
Al betwijfel ik of het daadwerkelijk gaat helpen
Op een gegevn moment is alles wel gezegd en als je dan tot de conclusie komt dat dit het is zal je stappen moeten gaan onbdernemen naders blijven jullie in hetzelfde kringetje ronddraaien.
Heb een beetje het idee dat dat bij jullie nu aan de orde is
Met name ook omdat je schrijft dat jullie irritatiegrens steeds sneller bereikt wordt.
Je schrijft over hem eigenlijk een beetje alsof je over een goede vriend schrijf, ook ik lees weinig passie.
Ik heb ooit eens gehoord dat een relatie opgebouwd is als een stoel...met 4 poten
vertrouwen
respect
liefde
passie
Als 1 van die 4 poten ontbreekt wankelt je relatie
Ik denk dat jullie de eerste 3 poten zeker hebben....maar die laatste...ik weet het niet
Ik wens je heel veel sterkte en hoop dat je tot een oplossing komt
Liefs,Summer
Al betwijfel ik of het daadwerkelijk gaat helpen
Op een gegevn moment is alles wel gezegd en als je dan tot de conclusie komt dat dit het is zal je stappen moeten gaan onbdernemen naders blijven jullie in hetzelfde kringetje ronddraaien.
Heb een beetje het idee dat dat bij jullie nu aan de orde is
Met name ook omdat je schrijft dat jullie irritatiegrens steeds sneller bereikt wordt.
Je schrijft over hem eigenlijk een beetje alsof je over een goede vriend schrijf, ook ik lees weinig passie.
Ik heb ooit eens gehoord dat een relatie opgebouwd is als een stoel...met 4 poten
vertrouwen
respect
liefde
passie
Als 1 van die 4 poten ontbreekt wankelt je relatie
Ik denk dat jullie de eerste 3 poten zeker hebben....maar die laatste...ik weet het niet
Ik wens je heel veel sterkte en hoop dat je tot een oplossing komt
Liefs,Summer
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
woensdag 30 juli 2008 om 08:53
@ Summerdance,
Dankjewel voor je reactie. Als ik zo je lijstje bekijk, dan kom ik ook tot de conclusie dat de laatste ( passie ) ontbreekt.
We hebben sinds een week ook bewust de keuze gemaakt om niet intiem te zijn, aangezien we allebei zo'n twijfels hebben. Pfff, moet ook zeggen dat dit alles zo vermoeiend is. Gisteren hebben we met z'n tweetjes een potje zitten janken op de bank.
We hebben het zelfs over praktische zaken gehad. Jullie kennen vast het liedje "cd van jou, cd van mij". Zo verliep ons gesprek. Volgens mij komt het gewoon op het volgende neer: "wie heeft het lef om als eerste de knoop door te hakken".
Eigenlijk zou het veel gemakkelijker zijn als we ruzie hadden. Nu is het alleen maar meer ingewikkeld.
*zucht*
Dankjewel voor je reactie. Als ik zo je lijstje bekijk, dan kom ik ook tot de conclusie dat de laatste ( passie ) ontbreekt.
We hebben sinds een week ook bewust de keuze gemaakt om niet intiem te zijn, aangezien we allebei zo'n twijfels hebben. Pfff, moet ook zeggen dat dit alles zo vermoeiend is. Gisteren hebben we met z'n tweetjes een potje zitten janken op de bank.
We hebben het zelfs over praktische zaken gehad. Jullie kennen vast het liedje "cd van jou, cd van mij". Zo verliep ons gesprek. Volgens mij komt het gewoon op het volgende neer: "wie heeft het lef om als eerste de knoop door te hakken".
Eigenlijk zou het veel gemakkelijker zijn als we ruzie hadden. Nu is het alleen maar meer ingewikkeld.
*zucht*
woensdag 30 juli 2008 om 09:42
Het klinkt inderdaad alsof jullie allebei de relatie al aan het afronden zijn... Blijf niet te lang hangen op deze manier, zonder de knoop door te hakken, daar wordt het echt niet beter van.
Overigens bedoel ik met 'passie' niet alleen seks, maar ook het gevoel eromheen. Dat je nog van de daken kan schreeuwen dat je gek op 'm bent en 'm aantrekkelijk vindt en lief en lekker! Het klinkt bij jullie allemaal heel nuchter en daar is op zich niks mis mee, maar dat beetje extra moet er absoluut wel zijn.
Overigens bedoel ik met 'passie' niet alleen seks, maar ook het gevoel eromheen. Dat je nog van de daken kan schreeuwen dat je gek op 'm bent en 'm aantrekkelijk vindt en lief en lekker! Het klinkt bij jullie allemaal heel nuchter en daar is op zich niks mis mee, maar dat beetje extra moet er absoluut wel zijn.
woensdag 30 juli 2008 om 16:03
Een relatie hoeft niet beeindigd te worden door een ruzie. Ik heb een hele tijd een een relatie gezeten die eigenlijk was doodgebloed. We konden nog prima samen leven, waren echte maatjes en hadden nooit ruzie, herdoor heb ik nooit ingezien dat het niet klopte.
Zit jij niet een beetje met hetzelfde verhaal??? Kort voordat de relatie door mijn ex beeindigd werd had ik in mn hoofd nog het idee om met hem oud te worden, maar toen het eenmaal uit was werd het zo duidelijk. Ik hield super veel van hem, we hadden samen veel meegemaakt en een hele sterke band, maar de passie was er niet meer.
Ik zeg niet dat dit bij jou ook zo is, maar het klinkt me gewoon bekend en ook omdat je aangeeft het niet echt te hebben gemist tijdens je reis....
Succes
Zit jij niet een beetje met hetzelfde verhaal??? Kort voordat de relatie door mijn ex beeindigd werd had ik in mn hoofd nog het idee om met hem oud te worden, maar toen het eenmaal uit was werd het zo duidelijk. Ik hield super veel van hem, we hadden samen veel meegemaakt en een hele sterke band, maar de passie was er niet meer.
Ik zeg niet dat dit bij jou ook zo is, maar het klinkt me gewoon bekend en ook omdat je aangeeft het niet echt te hebben gemist tijdens je reis....
Succes
woensdag 30 juli 2008 om 16:14
Bij mij echt precies hetzelfde verhaal als bij Ladida!!
Mijn ex en ik waren ook de beste maatjes, hij was de beste reisgenoot die ik me maar kon wensen op onze (verre) reizen, samen heel veel meegemaakt (mijn moeder overleden na ziekbed, zijn vader plotseling tijdens vakantie) en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik had al tijden het gevoel dat ik zo wel 80 kon worden, maar dat er iets miste (maar wat dat iets was kon ik niet pakken).
Toen hij een poosje voor zijn werk in Amerika zat en ik hem ook totaal niet miste en er eigenlijk wel van genoot alleen te zijn, ben ik dat gevoel van 'iets missen' wat nader gaan bekijken.
Na zijn thuiskomst zijn we eigenlijk heel snel samen tot de conclusie gekomen dat we inderdaad op deze manier wel samen oud zouden kunnen worden, maar dat er toch wel iets essentieels miste.
Wij hebben toen dan ook besloten de relatie (huwelijk) te beëindigen. Dat is overigens op een super manier gegaan. We hebben het echt samen gedaan en ik kijk dan ook absoluut niet in wrok achterom.
Als we door waren blijven sudderen was het misschien wel op een andere en niet zo prettige manier geëindigd.
Kortom: wees heel eerlijk tegen jezelf (en hem) en neem eventueel een time-out.
Heel veel wijsheid toegewenst.
Mijn ex en ik waren ook de beste maatjes, hij was de beste reisgenoot die ik me maar kon wensen op onze (verre) reizen, samen heel veel meegemaakt (mijn moeder overleden na ziekbed, zijn vader plotseling tijdens vakantie) en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik had al tijden het gevoel dat ik zo wel 80 kon worden, maar dat er iets miste (maar wat dat iets was kon ik niet pakken).
Toen hij een poosje voor zijn werk in Amerika zat en ik hem ook totaal niet miste en er eigenlijk wel van genoot alleen te zijn, ben ik dat gevoel van 'iets missen' wat nader gaan bekijken.
Na zijn thuiskomst zijn we eigenlijk heel snel samen tot de conclusie gekomen dat we inderdaad op deze manier wel samen oud zouden kunnen worden, maar dat er toch wel iets essentieels miste.
Wij hebben toen dan ook besloten de relatie (huwelijk) te beëindigen. Dat is overigens op een super manier gegaan. We hebben het echt samen gedaan en ik kijk dan ook absoluut niet in wrok achterom.
Als we door waren blijven sudderen was het misschien wel op een andere en niet zo prettige manier geëindigd.
Kortom: wees heel eerlijk tegen jezelf (en hem) en neem eventueel een time-out.
Heel veel wijsheid toegewenst.
woensdag 30 juli 2008 om 21:10
Dat je maag samenknijpt als je aan een leven zonder hem denkt, is niet zo vreemd. Je gooit namelijk heel het leven dat je je had voorgesteld overboord. Dat is best wel even een flinke kluif om te verteren. Je gaat piekeren over spullen en praktische zaken, hoe je het je omgeving uit moet leggen, wat andere mensen zullen zeggen enz. Daar zou mijn maag ook even flink van samenknijpen!
Bedenk echter ook hoe je je voelde op reis. Zonder hem, alleen, alleendan zonder de krampen van het wat en hoe van alleen zijn erbij. Dat was toch prima? Daar moet je je ook op focussen als je besluit uit elkaar te gaan. De wetenschap dat je na de breuk weer in rustiger vaarwater komt en je dan prima zal voelen. Ook met hem als goede vriend...
Succes met wat je gaat doen!
Bedenk echter ook hoe je je voelde op reis. Zonder hem, alleen, alleendan zonder de krampen van het wat en hoe van alleen zijn erbij. Dat was toch prima? Daar moet je je ook op focussen als je besluit uit elkaar te gaan. De wetenschap dat je na de breuk weer in rustiger vaarwater komt en je dan prima zal voelen. Ook met hem als goede vriend...
Succes met wat je gaat doen!
donderdag 31 juli 2008 om 22:19
Dat jullie zo open met elkaar erover kunnen praten is heel erg fijn. Jullie weten ook beiden wel dat er gaat gebeuren. Echt meid, hak die knoop door voordat er toch irritaties gaan komen omdat het te lang duurt. Ik heb ook lang gewacht met een beslissing te nemen terwijl me die eigenlijk al tijden duidelijk was. Afscheid nemen van mijn tuintje, mijn huisje, mijn relatie waar ik toch 7 jaar aan had gebouwd... het is zwaar, het gaat je zeker niet in de kouwe kleren zitten, maar neem de beslissing nu het nog oke is tussen jullie. Het klinkt alsof jullie goede vrienden zijn, en het zou heel fijn zin als je dat zo kon houden. Niet laten doorsudderen dus...
vrijdag 1 augustus 2008 om 10:30
Hoi lieve mensen,
Bedankt voor jullie lieve berichten.
De kogel is door de kerk. We hebben deze week de knoop doorgehakt en besloten dat we niet met elkaar door zullen gaan.
Aan de ene kant brengt dit een enorme rust bij me teweeg, maar aan de andere kant vindt ik het zo eng!
Nu is het tijd voor mij om een appartementje te gaan zoeken met m'n twee katjes. Aankomende maandag heb ik zelfs al 2 bezichtigingen in de stad. R. gaat met me mee. Lief he?
We zijn echt goede maatjes. Ik hoop dat het zo zal blijven. Spullen verdelen word zowiezo geen probleem. Wat van hem is, is van hem en wat van mij is, is van mij. Hier gaan we geen problemen mee krijgen.
Verder is het huis waar we nu wonen van R. Dus wat dat betreft geen ellende.
Moet wel zeggen dat de toekomst me angstig maakt. Maar ja, ik heb al eens 3 jaar op mezelf gewoont en een relatie verbroken na 7 jaar, dus ik kom er wel weer bovenop.
Excuus als mijn bericht enigzins onsamenhangend is, maar m'n hoofd zit een beetje vol....
x
Bedankt voor jullie lieve berichten.
De kogel is door de kerk. We hebben deze week de knoop doorgehakt en besloten dat we niet met elkaar door zullen gaan.
Aan de ene kant brengt dit een enorme rust bij me teweeg, maar aan de andere kant vindt ik het zo eng!
Nu is het tijd voor mij om een appartementje te gaan zoeken met m'n twee katjes. Aankomende maandag heb ik zelfs al 2 bezichtigingen in de stad. R. gaat met me mee. Lief he?
We zijn echt goede maatjes. Ik hoop dat het zo zal blijven. Spullen verdelen word zowiezo geen probleem. Wat van hem is, is van hem en wat van mij is, is van mij. Hier gaan we geen problemen mee krijgen.
Verder is het huis waar we nu wonen van R. Dus wat dat betreft geen ellende.
Moet wel zeggen dat de toekomst me angstig maakt. Maar ja, ik heb al eens 3 jaar op mezelf gewoont en een relatie verbroken na 7 jaar, dus ik kom er wel weer bovenop.
Excuus als mijn bericht enigzins onsamenhangend is, maar m'n hoofd zit een beetje vol....
x
vrijdag 1 augustus 2008 om 10:34
vrijdag 1 augustus 2008 om 11:50
Ha Piekerien
herkenbaar verhaal! Alhoewel je het zeker in het begin wel eens moeilijk zal hebben en je alleen zal voelen, denk ik dat je er heel snel vrede mee hebt. Ik ben zelf ook met mijn vriend gekapt na een relatie van 8 jaar, ook omdat er gewoon wat mistte. Verder waren we ook de beste maatjes en hadden we helemaal geen ruzie. Het mooie is dat hij mijn beste vriend was, maar nu nog steeds is, wat erg waardevol voor me is, iemand hoeft dus niet uit je leven te verdwijnen en op deze manier hebben we het leuke overgehouden en gaan we toch allebei verder met ons leven op een manier waarop we er zelf blij van worden.
liefs
Laaraa
herkenbaar verhaal! Alhoewel je het zeker in het begin wel eens moeilijk zal hebben en je alleen zal voelen, denk ik dat je er heel snel vrede mee hebt. Ik ben zelf ook met mijn vriend gekapt na een relatie van 8 jaar, ook omdat er gewoon wat mistte. Verder waren we ook de beste maatjes en hadden we helemaal geen ruzie. Het mooie is dat hij mijn beste vriend was, maar nu nog steeds is, wat erg waardevol voor me is, iemand hoeft dus niet uit je leven te verdwijnen en op deze manier hebben we het leuke overgehouden en gaan we toch allebei verder met ons leven op een manier waarop we er zelf blij van worden.
liefs
Laaraa
