Gezondheid
alle pijlers
Slecht doorslapen, tips? (volwassen)
donderdag 12 februari 2015 om 07:21
Ik loop stage en ga dus op tijd op bed. Ik sta op om 6u en ga 's avonds uiterlijk 22:30 op bed. Dan val ik ook als een blok in slaap. Prima, zou je denken. Maar af en toe ben ik zo druk en gestrest dat ik rond 3-4u wakker word en dus niet echt meer slaap. Ik droom half dat ik al aan het werk ben en dat alles mis gaat. En als ik op sta ben ik gebroken.
Vanavond heb ik dienst, dus ik ben aan't werk van 8:30 tot 22:15. En dan nog naar huis rijden en snel naar bed voor de volgende dag 6u op. Vannacht ben ik dus vanaf half 3 wakker geweest. Ik droom over stage, ik word weer wakker, lig minstens een kwartier wakker, val ergens weer onrustig in slaap en schrik weer wakker.
Ik probeer voor het slapen gaan weinig beeldschermen te zien en echt even tot rust te komen, maar het werkt niet. Ik realiseer me dat nog meer rust misschien zou helpen, maar ik ben van 7 tot 19:30 van huis en heb ook nog een sociaal leven, een huishouden, een vriend waarmee ik samenwoon etc. etc. Dus ik weet niet zo goed hoe ik dit moet oplossen.
Het vormt inmiddels echt een probleem. Heeft iemand tips?
Vanavond heb ik dienst, dus ik ben aan't werk van 8:30 tot 22:15. En dan nog naar huis rijden en snel naar bed voor de volgende dag 6u op. Vannacht ben ik dus vanaf half 3 wakker geweest. Ik droom over stage, ik word weer wakker, lig minstens een kwartier wakker, val ergens weer onrustig in slaap en schrik weer wakker.
Ik probeer voor het slapen gaan weinig beeldschermen te zien en echt even tot rust te komen, maar het werkt niet. Ik realiseer me dat nog meer rust misschien zou helpen, maar ik ben van 7 tot 19:30 van huis en heb ook nog een sociaal leven, een huishouden, een vriend waarmee ik samenwoon etc. etc. Dus ik weet niet zo goed hoe ik dit moet oplossen.
Het vormt inmiddels echt een probleem. Heeft iemand tips?
donderdag 12 februari 2015 om 07:39
Ik heb dit ook een tijd gehad in een drukke periode toen ik nog studeerde. Dan droom je als het ware "in de toekomst". Als ik de dag erna een toets had dan leek het net of ik in m'n droom naar die toets ging. Had ik een afspraak ergens over 2 weken dan droomde ik de hele dag. Het brak me helemaal op. De dromen leken zo echt dat ik het gevoel had dat ik helemaal niet gerust had, maar alsof ik 24/7 bezig was geweest.
Toen het "moeten" van dingen en de stress wat minderde ging dit ook weg. Soms heb ik het nu nog, als ik een belangrijke dag heb en bijvoorbeeld om 4 uur op moet staan. Heb er helaas geen oplossing voor. Probeer eens wat valeriaandruppels (gewoon bij de drogist halen). Is een natuurlijk kalmeringsmiddel en kan geen kwaad. Je wordt er dus niet extra moe van maar het geeft gewoon rust.
Toen het "moeten" van dingen en de stress wat minderde ging dit ook weg. Soms heb ik het nu nog, als ik een belangrijke dag heb en bijvoorbeeld om 4 uur op moet staan. Heb er helaas geen oplossing voor. Probeer eens wat valeriaandruppels (gewoon bij de drogist halen). Is een natuurlijk kalmeringsmiddel en kan geen kwaad. Je wordt er dus niet extra moe van maar het geeft gewoon rust.
donderdag 12 februari 2015 om 07:48
Voor het slapen gaan een blokje lopen in de frisse lucht wil wel helpen.
Als je wakker wordt een hete douche nemen en weer proberen te gaan slapen.
Een simpel boek lezen, ik zet weleens een luisterboek aan, heerlijk rustgevende stem heeft die man dan lig ik binnen een paar minuten te slapen. Muziekje aanzetten.
Je niet te druk maken want je mag best fouten maken want het is een stage en je hebt altijd nog een achterwacht die er ook een heeft enz. Maak het anders bespreekbaar op je werk. Ik weet dat lange dagen bij je werk horen maar soms is iets minder lang werken best een optie en kun je even bijslapen. Liever een uitgeruste co dan een uitgeputte die fouten gaat maken.
En niet zo onzeker over jezelf zijn, de spiraal proberen te doorbreken. Als je een fout maakt betekent dat niet dat je niets waard bent.
Als je wakker wordt een hete douche nemen en weer proberen te gaan slapen.
Een simpel boek lezen, ik zet weleens een luisterboek aan, heerlijk rustgevende stem heeft die man dan lig ik binnen een paar minuten te slapen. Muziekje aanzetten.
Je niet te druk maken want je mag best fouten maken want het is een stage en je hebt altijd nog een achterwacht die er ook een heeft enz. Maak het anders bespreekbaar op je werk. Ik weet dat lange dagen bij je werk horen maar soms is iets minder lang werken best een optie en kun je even bijslapen. Liever een uitgeruste co dan een uitgeputte die fouten gaat maken.
En niet zo onzeker over jezelf zijn, de spiraal proberen te doorbreken. Als je een fout maakt betekent dat niet dat je niets waard bent.
donderdag 12 februari 2015 om 07:54
Ik heb er ook regelmatig last van dat ik 's nachts wakker wordt en dan niet meer kan slapen. Ik lig ook altijd behoorlijk onrustig te slapen. Sinds een tijdje gebruik ik een paar keer per week sleep juice. Werkt echt supergoed. Ik wordt 's morgens een stuk ontspannender wakker. Had hiervoor al allerlei dingen geprobeerd, maar dat hielp niet....
donderdag 12 februari 2015 om 07:55
Sleeptime of een avond yoga doen voor het slapen gaan via www.doyogawithme.com
Pickwick heeft valeriaan twee, 2 koppen van drinken in de avond.
Geen tv, telefoon of andere elektronische zaken 30min voor het slapen gaan.
Pickwick heeft valeriaan twee, 2 koppen van drinken in de avond.
Geen tv, telefoon of andere elektronische zaken 30min voor het slapen gaan.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 12 februari 2015 om 08:01
Dit heb ik ook altijd als ik het te druk heb en/of gestrest ben. Misschien kun je zorgen dat je schema wat minder gejaagd verloopt? Racen naar stage, racen naar huis/vrienden/wat dan ook, werkt niet. Daar ga je aan onderdoor. Accepteer dat je je vrienden even want minder ziet tijdens je stage, bijv alleen in je weekend. En vraag of je vriend wat meer kan doen in het huishouden. Verminder ook de stress op je stage zelf. Dus jezelf niet te hoge eisen stellen, meer dan je best kun je niet doen. En als je thuiskomt een lekker voetenbadje bijv. Even een relaxmoment voordat je weer iets 'moet' (asap slapen). Succes.
donderdag 12 februari 2015 om 08:34
donderdag 12 februari 2015 om 09:27
Bedankt voor de tips . Ik heb nog wel valeriaan in huis. Maar helpt dat langdurig? Want als ik rond 3 uur wakker word, slaap ik al 5 uur.
Een blokje om is misschien ook wel een idee. Mijn hoofd moet gewoon leeg voordat ik ga slapen. Ik denk dat ik überhaupt wel een cursusje mindfulness zou kunnen gebruiken. Maar daar is 0 tijd voor.
Het slaapprobleem is erger geworden nadat ik maandag (overigens onterecht) een flinke uitbrander heb gehad. Dus het is vast en zeker stress gerelateerd. Heb ook last van hartkloppingen als ik die persoon zie of mijn pieper gaat super handig.
Een blokje om is misschien ook wel een idee. Mijn hoofd moet gewoon leeg voordat ik ga slapen. Ik denk dat ik überhaupt wel een cursusje mindfulness zou kunnen gebruiken. Maar daar is 0 tijd voor.
Het slaapprobleem is erger geworden nadat ik maandag (overigens onterecht) een flinke uitbrander heb gehad. Dus het is vast en zeker stress gerelateerd. Heb ook last van hartkloppingen als ik die persoon zie of mijn pieper gaat super handig.
donderdag 12 februari 2015 om 10:17
Voor de 15de eeuw, toen het hebben van verlichting in huis een echte luxe was, hadden de meeste mensen een Eerste slaap en een Tweede slaap. Omdat men vroeg naar bed ging werd men vaak na een uur of vier slaap weer wakker. In deze periode tussen eerste slaap en tweede slaap werd toendertijd vaak tijd rustig maar wakker doorgebracht. De religieuze types brachten de tijd meestal in gebed door, de geleerde klasse had het geld voor een kaars en bracht de tijd lezend door, de arbeiders deden vaak wat simpel handwerk bij een haardvuur, een paar makkelijke klusjes, op kort bezoek bij buren om bij te praten of met elkaar in bed vrijend. En naast een klein beetje eten en drinken werd er verder niet actief veel uitgevoerd, het was tenslotte donker. Daarna ging men weer naar bed en sliep nog eens een uur of vier in de tweede slaap. Dus grof gesteld: 20:00-24:00 eerste slaap, 24:00-02:00 wakker. 02:00-06:00 tweede slaap.
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
donderdag 12 februari 2015 om 10:25
quote:Ephina schreef op 12 februari 2015 @ 09:27:
Bedankt voor de tips . Ik heb nog wel valeriaan in huis. Maar helpt dat langdurig? Want als ik rond 3 uur wakker word, slaap ik al 5 uur.
Een blokje om is misschien ook wel een idee. Mijn hoofd moet gewoon leeg voordat ik ga slapen. Ik denk dat ik überhaupt wel een cursusje mindfulness zou kunnen gebruiken. Maar daar is 0 tijd voor.
Het slaapprobleem is erger geworden nadat ik maandag (overigens onterecht) een flinke uitbrander heb gehad. Dus het is vast en zeker stress gerelateerd. Heb ook last van hartkloppingen als ik die persoon zie of mijn pieper gaat super handig.
Dat je hart een zogezegd sprongetje maakt alsjeblieft pieper gaat is op zich niet gek, volgens mij hebben meer mensen dat in het begin. Maar als je een bepaald persoon ziet is dat niet zo best. Biedt jou uni schoolpsychologen aan? Want dat is wel iets waar je aan kunt werken. Zodat je hier geen of minder last van hebt. En een uitbrander (Hoe onterecht in jou ogen) is niet persoonlijk maar heeft met functioneren te maken. Deze ga ervanuit arts zal het "nodig" hebben gevonden..... Ook al vind ik persoonlijk dat je weinig bereikt met uitbranders. Of heb jij het zelf meer zo ervaren en als je er naar zou kijken op afstand denk je er dan nog zo over?
Je bent trouwens echt niet de eerste en zult ook niet de laatste zijn die hier tegenaan loopt.
Bedankt voor de tips . Ik heb nog wel valeriaan in huis. Maar helpt dat langdurig? Want als ik rond 3 uur wakker word, slaap ik al 5 uur.
Een blokje om is misschien ook wel een idee. Mijn hoofd moet gewoon leeg voordat ik ga slapen. Ik denk dat ik überhaupt wel een cursusje mindfulness zou kunnen gebruiken. Maar daar is 0 tijd voor.
Het slaapprobleem is erger geworden nadat ik maandag (overigens onterecht) een flinke uitbrander heb gehad. Dus het is vast en zeker stress gerelateerd. Heb ook last van hartkloppingen als ik die persoon zie of mijn pieper gaat super handig.
Dat je hart een zogezegd sprongetje maakt alsjeblieft pieper gaat is op zich niet gek, volgens mij hebben meer mensen dat in het begin. Maar als je een bepaald persoon ziet is dat niet zo best. Biedt jou uni schoolpsychologen aan? Want dat is wel iets waar je aan kunt werken. Zodat je hier geen of minder last van hebt. En een uitbrander (Hoe onterecht in jou ogen) is niet persoonlijk maar heeft met functioneren te maken. Deze ga ervanuit arts zal het "nodig" hebben gevonden..... Ook al vind ik persoonlijk dat je weinig bereikt met uitbranders. Of heb jij het zelf meer zo ervaren en als je er naar zou kijken op afstand denk je er dan nog zo over?
Je bent trouwens echt niet de eerste en zult ook niet de laatste zijn die hier tegenaan loopt.
donderdag 12 februari 2015 om 10:43
donderdag 12 februari 2015 om 11:42
Dat zal nog wel vaker gebeuren, dat je een uitbrander krijgt van een verantwoordelijke waaraan jij ondergeschikt bent. Oorzaak daarvan kan zijn dat jij toevallig voorhanden was, frustratie van de verantwoordelijke, of omdat je inderdaad ergens een fout hebt gemaakt. Het enige wat je daar mee kan doen is leren om te kijken wat nu precies de oorzaak was en wat jouw rol in het geheel is geweest, gevolgd door eens nagaan wat je anders had kunnen doen.
In dit geval betrof het een systematische fout in de communicatie structuur, iets wat aangekaart moet worden omdat dit probleem, zoals je beschrijft, wel vaker voorkomt. Daarvoor heeft een ziekenhuis een complete groep met managers in dienst die juist hiervoor worden betaald.
Een stage is bedoelt als leerproces. Dat houdt ook in dat je niet alleen je vakgebied moet leren, maar ook hoe je de weg kan vinden binnen de bedrijfscultuur waar je dat vakgebied uitvoert.
Voor de rest, als je echt elke keer zo persoonlijk wordt aangedaan wanneer je op je werk een tegenslag hebt, valide of niet, zodat je prive leven en uiteindelijk je gezondheid eronder gaat lijden, dan wordt het tijd om daar preventieve stappen op te ondernemen. Vooral in de zorg kom je in aanraking met een heleboel mensen met elk een eigen persoonlijkheid en beeld van hoe dingen zouden moeten gaat t.o.v. de realiteit. Dat gaat vaak genoeg botsen. Dingen gaan fout. etc. Jij kan alles precies volgens de voorschriften doen op basis van de beschikbare gegevens, en toch gaat het mis.
Een kennis is geheel vrijgesproken door de medische tuchtraad voor het overlijden van een patient maar wordt nog steeds geconfronteerd met de nasleep via rechtzaken omdat de familie in dit geval er alles aan doet om te voorkomen dat ze hun eigen systematisch falen moeten erkennen en de schuld bij de behandelende artsen willen leggen. Dat is emotioneel nog steeds belastend voor die kennis omdat die zaak maar blijft terugkomen. Dat zijn de risico's waar je van kan wakker liggen of waar je doorheen bijt en mee leert leven.
In dit geval betrof het een systematische fout in de communicatie structuur, iets wat aangekaart moet worden omdat dit probleem, zoals je beschrijft, wel vaker voorkomt. Daarvoor heeft een ziekenhuis een complete groep met managers in dienst die juist hiervoor worden betaald.
Een stage is bedoelt als leerproces. Dat houdt ook in dat je niet alleen je vakgebied moet leren, maar ook hoe je de weg kan vinden binnen de bedrijfscultuur waar je dat vakgebied uitvoert.
Voor de rest, als je echt elke keer zo persoonlijk wordt aangedaan wanneer je op je werk een tegenslag hebt, valide of niet, zodat je prive leven en uiteindelijk je gezondheid eronder gaat lijden, dan wordt het tijd om daar preventieve stappen op te ondernemen. Vooral in de zorg kom je in aanraking met een heleboel mensen met elk een eigen persoonlijkheid en beeld van hoe dingen zouden moeten gaat t.o.v. de realiteit. Dat gaat vaak genoeg botsen. Dingen gaan fout. etc. Jij kan alles precies volgens de voorschriften doen op basis van de beschikbare gegevens, en toch gaat het mis.
Een kennis is geheel vrijgesproken door de medische tuchtraad voor het overlijden van een patient maar wordt nog steeds geconfronteerd met de nasleep via rechtzaken omdat de familie in dit geval er alles aan doet om te voorkomen dat ze hun eigen systematisch falen moeten erkennen en de schuld bij de behandelende artsen willen leggen. Dat is emotioneel nog steeds belastend voor die kennis omdat die zaak maar blijft terugkomen. Dat zijn de risico's waar je van kan wakker liggen of waar je doorheen bijt en mee leert leven.
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
donderdag 12 februari 2015 om 17:55
donderdag 12 februari 2015 om 18:00
Problemen met doorslapen als gevolg van stress heb ik ook wel eens. Wat bij mij helpt is erkennen, accepteren en loslaten. Klinkt vaag. Concreet:Erkennen: Als ik wakker wordt om 4 uur denk ik (of zeg ik zelfs hardop) "Ik ben 's nachts wakker geworden. Dat begrijp ik, want ik heb last van stress".Accepteren: "Ik heb hier vaker last van, blijkbaar is dit de manier waarop mijn lichaam omgaat met de situatie" Kortom, het is nu eenmaal zoLoslaten: Mijn moeder zei altijd "Als je niet slaapt dan rust je toch". Vaak luister ik naar Radio 1 ofzo. Vooral op donderdagnacht erg leuk programma 
donderdag 12 februari 2015 om 18:11
Ik vind het heel vervelend voor je, maar ik weet ook niet wat je er aan kunt doen..
Ik had er ook altijd enorm last van, en tijdens mijn afstuderen heeft zich dat zelfs opgehoopt totdat de bom barstte en ik een hele week huilend in de lappenmand heb gelegen. Aanleiding was dat ik een black-out kreeg tijdens het werken en me gewoon NIET meer kon herinneren wat ik moest doen terwijl ik de betreffende mensen al zo'n 2 maanden behandelde. Alsof ik helemaal was vastgevroren. Toen hebben mijn begeleiders me naar huis gestuurd en na een week slapen, huilen en bellen met mn moeder heb ik het weer gered.
Ik kan alleen maar zeggen dat ik daarna steeds sterker ben geworden. En dat het dus een proces is van tijd... Jezelf de tijd geven om dit heel zwaar te vinden, om af en toe eens onderuit te gaan (maar wel door te gaan), en jezelf de tijd gunnen om ouder en minder onzeker te worden.. Daar doe je jaren over. Als je je grenzen goed afbakent en erkent dat je onzeker bent en het zwaar hebt.. Maar wel doorzet..dan kun je ieder jaar meer dragen. Echt waar! Het is net het opbouwen van conditie.
Zo te lezen ben je qua grenzen al goed bezig door op tijd te gaan slapen. Je kunt dat ook doen met andere dingen: wel extra werk aannemen, maar niet in je eentje de meest prestigeuze projecten aan gaan zitten trekken. Als je vragen stelt en aangeeft dat je sommige dingen graag eens samen wil doen is dat vaak geen probleem (in mijn vakgebied dan, maar ik ben geen arts). Mensen zien graag dat je leergierig en samenwerkingsgericht bent. Zolang je voldoende zelfstandig blijft wordt dat echt niet gezien als onzeker of slap!
Ik had er ook altijd enorm last van, en tijdens mijn afstuderen heeft zich dat zelfs opgehoopt totdat de bom barstte en ik een hele week huilend in de lappenmand heb gelegen. Aanleiding was dat ik een black-out kreeg tijdens het werken en me gewoon NIET meer kon herinneren wat ik moest doen terwijl ik de betreffende mensen al zo'n 2 maanden behandelde. Alsof ik helemaal was vastgevroren. Toen hebben mijn begeleiders me naar huis gestuurd en na een week slapen, huilen en bellen met mn moeder heb ik het weer gered.
Ik kan alleen maar zeggen dat ik daarna steeds sterker ben geworden. En dat het dus een proces is van tijd... Jezelf de tijd geven om dit heel zwaar te vinden, om af en toe eens onderuit te gaan (maar wel door te gaan), en jezelf de tijd gunnen om ouder en minder onzeker te worden.. Daar doe je jaren over. Als je je grenzen goed afbakent en erkent dat je onzeker bent en het zwaar hebt.. Maar wel doorzet..dan kun je ieder jaar meer dragen. Echt waar! Het is net het opbouwen van conditie.
Zo te lezen ben je qua grenzen al goed bezig door op tijd te gaan slapen. Je kunt dat ook doen met andere dingen: wel extra werk aannemen, maar niet in je eentje de meest prestigeuze projecten aan gaan zitten trekken. Als je vragen stelt en aangeeft dat je sommige dingen graag eens samen wil doen is dat vaak geen probleem (in mijn vakgebied dan, maar ik ben geen arts). Mensen zien graag dat je leergierig en samenwerkingsgericht bent. Zolang je voldoende zelfstandig blijft wordt dat echt niet gezien als onzeker of slap!
