Kinderen
alle pijlers
Buurvrouw flipt om gegil dochter, is dit normaal?
vrijdag 8 augustus 2008 om 09:05
Vanmorgen vroeg een leuk akkefietje.
Dochterlief van tweeënhalf krijgt om half acht ’s ochtends een flinke peuterdriftbui, gillen, schreeuwen en niet voor rede vatbaar. Vervelend natuurlijk, maar ervaring leert dat negeren het beste en snelste helpt. Dus dat is t plan.
Ondertussen komt de buurvrouw schreeuwend naar buiten dat dit echt niet kan, met veel GVD’s en dat ze het helemaal zat is om elke ochtend door d’r buurmeisje wakker geschreeuwd te worden. Ze slaat daarbij ook nog een pan en blijft keihard in haar tuin staan schreeuwen naar ons huis totdat dochter stil is.
Als ik later m’n fiets ga pakken hoor ik haar nog op hoge toon binnenshuis hard mopperen over dat wij ook niet weten hoe je rekening met elkaar houdt in de stad en dat we met onze kak ‘R’ maar snel terug moeten naar waar we vandaan komen. Maar naar buiten komen en me aanspreken doet ze niet, terwijl ze wel hoort dat ik buiten ben.
Nou heeft dochter natuurlijk best eens vaker driftbuien, gelukkig niet elke dag en zeker niet elke ochtend. Maar dan nog zou ik eerlijk gezegd niet weten hoe ik haar sneller stil moet krijgen. Ik snap dat de buurvrouw het niet fijn vindt, maar volgens mij heeft de rest van de straat heel wat meer last van haar viswijven gegil dat van mijn kind.
Wij wonen in een nogal ‘volkse’ buitenwijk in de randstad in een redelijk rustig wijk en ik vind zelf dat wij heel rustig zijn, geen harde muziek en geen andere overlast dingen, behalve een peuter die wel eens gilt. Maar we laten haar bijvoorbeeld nooit voor tien uur ‘s ochtends in de tuin spelen, juist om buren niet te irriteren.
Buurvrouw heeft regelmatig de muziek vol aan en zingt dan keihard mee met Celine Dion of Gordon oid, en we horen haar ook regelmatig als ze haar viswijven geschreeuw op zoon of man loslaat.
Een heel verhaal, wat ik vind het wel erg vervelend, maar de vraag is dus: is dit normaal? En iemand tips?
Dochterlief van tweeënhalf krijgt om half acht ’s ochtends een flinke peuterdriftbui, gillen, schreeuwen en niet voor rede vatbaar. Vervelend natuurlijk, maar ervaring leert dat negeren het beste en snelste helpt. Dus dat is t plan.
Ondertussen komt de buurvrouw schreeuwend naar buiten dat dit echt niet kan, met veel GVD’s en dat ze het helemaal zat is om elke ochtend door d’r buurmeisje wakker geschreeuwd te worden. Ze slaat daarbij ook nog een pan en blijft keihard in haar tuin staan schreeuwen naar ons huis totdat dochter stil is.
Als ik later m’n fiets ga pakken hoor ik haar nog op hoge toon binnenshuis hard mopperen over dat wij ook niet weten hoe je rekening met elkaar houdt in de stad en dat we met onze kak ‘R’ maar snel terug moeten naar waar we vandaan komen. Maar naar buiten komen en me aanspreken doet ze niet, terwijl ze wel hoort dat ik buiten ben.
Nou heeft dochter natuurlijk best eens vaker driftbuien, gelukkig niet elke dag en zeker niet elke ochtend. Maar dan nog zou ik eerlijk gezegd niet weten hoe ik haar sneller stil moet krijgen. Ik snap dat de buurvrouw het niet fijn vindt, maar volgens mij heeft de rest van de straat heel wat meer last van haar viswijven gegil dat van mijn kind.
Wij wonen in een nogal ‘volkse’ buitenwijk in de randstad in een redelijk rustig wijk en ik vind zelf dat wij heel rustig zijn, geen harde muziek en geen andere overlast dingen, behalve een peuter die wel eens gilt. Maar we laten haar bijvoorbeeld nooit voor tien uur ‘s ochtends in de tuin spelen, juist om buren niet te irriteren.
Buurvrouw heeft regelmatig de muziek vol aan en zingt dan keihard mee met Celine Dion of Gordon oid, en we horen haar ook regelmatig als ze haar viswijven geschreeuw op zoon of man loslaat.
Een heel verhaal, wat ik vind het wel erg vervelend, maar de vraag is dus: is dit normaal? En iemand tips?
vrijdag 8 augustus 2008 om 09:48
Ja elninjoo, maar ben jij niet wat bevooroordeeld? Ik herinner me uit andere topics dat jij in het algemeen nogal een afkeer hebt van kinderen.
Ik kan geschreeuw van kinderen ook wel ergerlijk vinden, maar ik vind dat je daar rustig iets over moet gaan zeggen, als het je echt stoort. Ik heb ook buren die soms klagen (niet over kinderen, maar als ik bezoek heb), en zij komen altijd meteen heel aggressief klagen. Dat stoort me echt. Ik vind dat je het gewoon rustig moet vragen, en daar geraak je ook heel wat verder mee
Ik kan geschreeuw van kinderen ook wel ergerlijk vinden, maar ik vind dat je daar rustig iets over moet gaan zeggen, als het je echt stoort. Ik heb ook buren die soms klagen (niet over kinderen, maar als ik bezoek heb), en zij komen altijd meteen heel aggressief klagen. Dat stoort me echt. Ik vind dat je het gewoon rustig moet vragen, en daar geraak je ook heel wat verder mee
vrijdag 8 augustus 2008 om 09:50
En vanmiddag even langs de buurvrouw gaan en het er even over hebben?
Dat je dochter nu eenmaal af en toe een driftbui heeft, snapt dat het ook lastig voor de buurvrouw is, maar dat je er nu eenmaal niet zoveel aan kan doen.
(en dan niet zeggen: in de tuin als een halve gare met een pan gaan staan gillen hielp de vorige keer niet, dus ik denk niet dat dat onze manier wordt......)
Dat je dochter nu eenmaal af en toe een driftbui heeft, snapt dat het ook lastig voor de buurvrouw is, maar dat je er nu eenmaal niet zoveel aan kan doen.
(en dan niet zeggen: in de tuin als een halve gare met een pan gaan staan gillen hielp de vorige keer niet, dus ik denk niet dat dat onze manier wordt......)
vrijdag 8 augustus 2008 om 09:50
quote:visje444 schreef op 08 augustus 2008 @ 09:48:
Ja elninjoo, maar ben jij niet wat bevooroordeeld? Ik herinner me uit andere topics dat jij in het algemeen nogal een afkeer hebt van kinderen.
Ik kan geschreeuw van kinderen ook wel ergerlijk vinden, maar ik vind dat je daar rustig iets over moet gaan zeggen, als het je echt stoort. Ik heb ook buren die soms klagen (niet over kinderen, maar als ik bezoek heb), en zij komen altijd meteen heel aggressief klagen. Dat stoort me echt. Ik vind dat je het gewoon rustig moet vragen, en daar geraak je ook heel wat verder mee+
Mee eens, en als je ouders dan gaat aanspreken op het gedrag van de kinderen, doe het dan niet op het moment dat het kind een driftbui heeft. Je zult merken dat de ouders dan niet helemaal openstaan voor een goed gesprek
Ja elninjoo, maar ben jij niet wat bevooroordeeld? Ik herinner me uit andere topics dat jij in het algemeen nogal een afkeer hebt van kinderen.
Ik kan geschreeuw van kinderen ook wel ergerlijk vinden, maar ik vind dat je daar rustig iets over moet gaan zeggen, als het je echt stoort. Ik heb ook buren die soms klagen (niet over kinderen, maar als ik bezoek heb), en zij komen altijd meteen heel aggressief klagen. Dat stoort me echt. Ik vind dat je het gewoon rustig moet vragen, en daar geraak je ook heel wat verder mee+
Mee eens, en als je ouders dan gaat aanspreken op het gedrag van de kinderen, doe het dan niet op het moment dat het kind een driftbui heeft. Je zult merken dat de ouders dan niet helemaal openstaan voor een goed gesprek
vrijdag 8 augustus 2008 om 09:50
[quote]elninjoo schreef op 08 augustus 2008 @ 09:38:
[...]
Als iemand een buur kan aanklagen wegens te harde muziek, waarom zou je het dan niet mogen bij 'n krijsend kind? Dan zorgt men maar voor betere isolatie in de kinderkamer en zet 't kind daarin zolang het voor geluidsoverlast zorgt. Het is gewoon rete-irritant dat men maar vindt dat je kinderoverlast maar gewoon moet accepteren.
*proest*
En daar is onze grote kindervriend weer. Misschien moet jij dan zelf zorgen voor betere isolatie. Het is al vervelend genoeg dat je kind staat te bleren laat staat dat er iemand naast je woont die dan ook nog eens demonstratief duidelijk maakt dat ie er last van heeft. Dan heb jij in mijn ogen een probleem en moet je zelf maar zorgen dat je er geen last meer van hebt. Ik kan moeilijk een prop in de mond van mijn kinderen stoppen.
[...]
Als iemand een buur kan aanklagen wegens te harde muziek, waarom zou je het dan niet mogen bij 'n krijsend kind? Dan zorgt men maar voor betere isolatie in de kinderkamer en zet 't kind daarin zolang het voor geluidsoverlast zorgt. Het is gewoon rete-irritant dat men maar vindt dat je kinderoverlast maar gewoon moet accepteren.
*proest*
En daar is onze grote kindervriend weer. Misschien moet jij dan zelf zorgen voor betere isolatie. Het is al vervelend genoeg dat je kind staat te bleren laat staat dat er iemand naast je woont die dan ook nog eens demonstratief duidelijk maakt dat ie er last van heeft. Dan heb jij in mijn ogen een probleem en moet je zelf maar zorgen dat je er geen last meer van hebt. Ik kan moeilijk een prop in de mond van mijn kinderen stoppen.
vrijdag 8 augustus 2008 om 09:50
Met kindergegil ben je steeds allert. Het is vast iets biologisch hoor, maar je blijft constant opletten of het nog wel goed gaat, niet uit de hande loopt etc. Het is dus een herrie die veel met je doet.
Terwijl herrie van muziek ook gigantisch irritant is, maar dat is alleen maar irritant, meer niet. Er zit een uitknop op het apparaat, je bent niet zo machteloos en je zit ook niet in spanning. Met kindergekrijs is dat wel zo.
Terwijl herrie van muziek ook gigantisch irritant is, maar dat is alleen maar irritant, meer niet. Er zit een uitknop op het apparaat, je bent niet zo machteloos en je zit ook niet in spanning. Met kindergekrijs is dat wel zo.
vrijdag 8 augustus 2008 om 09:51
Ik denk inderdaad ook dat bij de druppel de emmer van de buuv deed overlopen. Geluidsoverlast is iets waar je je lang overheen kunt proberen te zetten, maar wat soms gewoon niet lukt. En dan kun je over de rooie gaan.
Wat ik denk ik zou doen, is een bosje bloemen langs brengen. Dat klinkt misschien raar, want je voelt je onheus bejegend, maar het kan de verhoudingen met de buurvrouw wel enorm verbeteren. Gelijk met het overhandigen van het bosje bloemen uitleggen dat je begrijpt dat ze er om half 8 's ochtends niet vrolijk van werd en ook laten weten dat jij het net zo vervelend vindt en dat jij echt alles uit de kast trekt om het te beperken. Maar dat je dochter midden in de peuterpubertijd zit en de driftbuien nu beter genegeerd kunnen worden omdat ze anders straks een onhandelbaar kind wordt en dat wil je de buurt helemaal niet aandoen.
Ik durf er een vermogen om te verwedden dat de buuv de volgende keer een stuk vriendelijker gestemt is als jouw kleine weer een bui krijgt en dat ze dan niet meer op straat gaat staan schreeuwen.
Wat ik denk ik zou doen, is een bosje bloemen langs brengen. Dat klinkt misschien raar, want je voelt je onheus bejegend, maar het kan de verhoudingen met de buurvrouw wel enorm verbeteren. Gelijk met het overhandigen van het bosje bloemen uitleggen dat je begrijpt dat ze er om half 8 's ochtends niet vrolijk van werd en ook laten weten dat jij het net zo vervelend vindt en dat jij echt alles uit de kast trekt om het te beperken. Maar dat je dochter midden in de peuterpubertijd zit en de driftbuien nu beter genegeerd kunnen worden omdat ze anders straks een onhandelbaar kind wordt en dat wil je de buurt helemaal niet aandoen.
Ik durf er een vermogen om te verwedden dat de buuv de volgende keer een stuk vriendelijker gestemt is als jouw kleine weer een bui krijgt en dat ze dan niet meer op straat gaat staan schreeuwen.
vrijdag 8 augustus 2008 om 09:51
Kijk, als de buren gaan verbouwen staat ook geen mens te springen, maar het hoort erbij, en zolang ze niet om 7.00 's ochtends beginnen te boren zal geen normaal mens daarover gaan klagen lijkt me.
Geluidsoverlast hoort er in sommige gevallen bij, hoe vervelend ook. Sommige dingen kunnen niet zonder lawaai, gelukkig zijn dat tijdelijke dingen zoals feestjes, huilende baby's, verbouwingen of de buurjongen die oefent met drummen.
Lastig allemaal, maar nog veel lastiger wanneer je je niet gewoon neerlegt bij het feit dat je je medemensen af en toe hoort en dat dat ook best eens vervelend kan zijn. Niet alles draait om jou en je beleving, anderen hebben ook recht op hun bestaanruimte. En dat is soms geven en nemen.
Geluidsoverlast hoort er in sommige gevallen bij, hoe vervelend ook. Sommige dingen kunnen niet zonder lawaai, gelukkig zijn dat tijdelijke dingen zoals feestjes, huilende baby's, verbouwingen of de buurjongen die oefent met drummen.
Lastig allemaal, maar nog veel lastiger wanneer je je niet gewoon neerlegt bij het feit dat je je medemensen af en toe hoort en dat dat ook best eens vervelend kan zijn. Niet alles draait om jou en je beleving, anderen hebben ook recht op hun bestaanruimte. En dat is soms geven en nemen.
vrijdag 8 augustus 2008 om 09:54
quote:visje444 schreef op 08 augustus 2008 @ 09:48:
Ja elninjoo, maar ben jij niet wat bevooroordeeld? Ik herinner me uit andere topics dat jij in het algemeen nogal een afkeer hebt van kinderen.
Ik kan geschreeuw van kinderen ook wel ergerlijk vinden, maar ik vind dat je daar rustig iets over moet gaan zeggen, als het je echt stoort. Ik heb ook buren die soms klagen (niet over kinderen, maar als ik bezoek heb), en zij komen altijd meteen heel aggressief klagen. Dat stoort me echt. Ik vind dat je het gewoon rustig moet vragen, en daar geraak je ook heel wat verder mee
Ik heb vooral een afkeer van geluidsoverlast, kinderen zijn daar nu eenmaal vaak oorzaak van.
Zelf woon ik gelukkig vrijstaand in 'n rustige buurt waar een eventueel krijsend kind nooit zo overheersend voorkomt vanwege de afstand, maar ik kan me levendig voorstellen dat als je in 'n rijtjeshuis woont dit niet te harden is.
Wat zouden de ouders van zo'n krijser er aan doen als de buren rustig komen vragen of het wat minder kan? Ik las hier al 'er zit geen uitknop op kinderen', tja, dat zou ik nogal een dooddoener vinden als ik degene was die er overlast door had.
Zorgen voor betere geluidsisolatie in huis lijkt me dan nog de beste oplossing.
Ja elninjoo, maar ben jij niet wat bevooroordeeld? Ik herinner me uit andere topics dat jij in het algemeen nogal een afkeer hebt van kinderen.
Ik kan geschreeuw van kinderen ook wel ergerlijk vinden, maar ik vind dat je daar rustig iets over moet gaan zeggen, als het je echt stoort. Ik heb ook buren die soms klagen (niet over kinderen, maar als ik bezoek heb), en zij komen altijd meteen heel aggressief klagen. Dat stoort me echt. Ik vind dat je het gewoon rustig moet vragen, en daar geraak je ook heel wat verder mee
Ik heb vooral een afkeer van geluidsoverlast, kinderen zijn daar nu eenmaal vaak oorzaak van.
Zelf woon ik gelukkig vrijstaand in 'n rustige buurt waar een eventueel krijsend kind nooit zo overheersend voorkomt vanwege de afstand, maar ik kan me levendig voorstellen dat als je in 'n rijtjeshuis woont dit niet te harden is.
Wat zouden de ouders van zo'n krijser er aan doen als de buren rustig komen vragen of het wat minder kan? Ik las hier al 'er zit geen uitknop op kinderen', tja, dat zou ik nogal een dooddoener vinden als ik degene was die er overlast door had.
Zorgen voor betere geluidsisolatie in huis lijkt me dan nog de beste oplossing.
vrijdag 8 augustus 2008 om 09:54
En het gaat ook om dat manier van reageren, zoals de buurvrouw reageert, dát vind ik pas aso. Als je ergens last van hebt breng je dat normaal, en je gaat toch zeker niet om 7.30 bewust staan schreeuwen in de tuin en lawaai maken met pannen. (leuk voor de andere buren)
Dat iedereen dat goedpraat in de zin van 'dat was gewoon de druppel voor de buuf' snap ik écht niet. Je bent een volwassen mens, gedraag je daarnaar. Mensen die gaan schreeuwen als ze iets dwars zit, daar moet ik niets van hebben. Infantiel en asociaal vind ik dat.
Dat iedereen dat goedpraat in de zin van 'dat was gewoon de druppel voor de buuf' snap ik écht niet. Je bent een volwassen mens, gedraag je daarnaar. Mensen die gaan schreeuwen als ze iets dwars zit, daar moet ik niets van hebben. Infantiel en asociaal vind ik dat.
vrijdag 8 augustus 2008 om 09:55
quote:Eowynn_ schreef op 08 augustus 2008 @ 09:51:
Kijk, als de buren gaan verbouwen staat ook geen mens te springen, maar het hoort erbij, en zolang ze niet om 7.00 's ochtends beginnen te boren zal geen normaal mens daarover gaan klagen lijkt me.
Geluidsoverlast hoort er in sommige gevallen bij, hoe vervelend ook. Sommige dingen kunnen niet zonder lawaai, gelukkig zijn dat tijdelijke dingen zoals feestjes, huilende baby's, verbouwingen of de buurjongen die oefent met drummen.
Lastig allemaal, maar nog veel lastiger wanneer je je niet gewoon neerlegt bij het feit dat je je medemensen af en toe hoort en dat dat ook best eens vervelend kan zijn. Niet alles draait om jou en je beleving, anderen hebben ook recht op hun bestaanruimte. En dat is soms geven en nemen.
Kijk, als de buren gaan verbouwen staat ook geen mens te springen, maar het hoort erbij, en zolang ze niet om 7.00 's ochtends beginnen te boren zal geen normaal mens daarover gaan klagen lijkt me.
Geluidsoverlast hoort er in sommige gevallen bij, hoe vervelend ook. Sommige dingen kunnen niet zonder lawaai, gelukkig zijn dat tijdelijke dingen zoals feestjes, huilende baby's, verbouwingen of de buurjongen die oefent met drummen.
Lastig allemaal, maar nog veel lastiger wanneer je je niet gewoon neerlegt bij het feit dat je je medemensen af en toe hoort en dat dat ook best eens vervelend kan zijn. Niet alles draait om jou en je beleving, anderen hebben ook recht op hun bestaanruimte. En dat is soms geven en nemen.
vrijdag 8 augustus 2008 om 09:55
quote:Eowynn_ schreef op 08 augustus 2008 @ 09:51:
Kijk, als de buren gaan verbouwen staat ook geen mens te springen, maar het hoort erbij, en zolang ze niet om 7.00 's ochtends beginnen te boren zal geen normaal mens daarover gaan klagen lijkt me.
Geluidsoverlast hoort er in sommige gevallen bij, hoe vervelend ook. Sommige dingen kunnen niet zonder lawaai, gelukkig zijn dat tijdelijke dingen zoals feestjes, huilende baby's, verbouwingen of de buurjongen die oefent met drummen.
Lastig allemaal, maar nog veel lastiger wanneer je je niet gewoon neerlegt bij het feit dat je je medemensen af en toe hoort en dat dat ook best eens vervelend kan zijn. Niet alles draait om jou en je beleving, anderen hebben ook recht op hun bestaanruimte. En dat is soms geven en nemen.Een verbouwing duurt 'n paar weken, hooguit een paar maanden, van luidruchtige kinderen kun je jaren overlast ondervinden.
Kijk, als de buren gaan verbouwen staat ook geen mens te springen, maar het hoort erbij, en zolang ze niet om 7.00 's ochtends beginnen te boren zal geen normaal mens daarover gaan klagen lijkt me.
Geluidsoverlast hoort er in sommige gevallen bij, hoe vervelend ook. Sommige dingen kunnen niet zonder lawaai, gelukkig zijn dat tijdelijke dingen zoals feestjes, huilende baby's, verbouwingen of de buurjongen die oefent met drummen.
Lastig allemaal, maar nog veel lastiger wanneer je je niet gewoon neerlegt bij het feit dat je je medemensen af en toe hoort en dat dat ook best eens vervelend kan zijn. Niet alles draait om jou en je beleving, anderen hebben ook recht op hun bestaanruimte. En dat is soms geven en nemen.Een verbouwing duurt 'n paar weken, hooguit een paar maanden, van luidruchtige kinderen kun je jaren overlast ondervinden.
vrijdag 8 augustus 2008 om 09:55
quote:Vl43inder schreef op 08 augustus 2008 @ 09:50:
Met kindergegil ben je steeds allert. Het is vast iets biologisch hoor, maar je blijft constant opletten of het nog wel goed gaat, niet uit de hande loopt etc. Het is dus een herrie die veel met je doet.
Terwijl herrie van muziek ook gigantisch irritant is, maar dat is alleen maar irritant, meer niet. Er zit een uitknop op het apparaat, je bent niet zo machteloos en je zit ook niet in spanning. Met kindergekrijs is dat wel zo.
In mijn geval, als zij echt zou denken dat er misschien mishandeling o.i.d. in het spel zit, zou ik haar met alle plezier hebben verteld wat er aan de hand was. Mijn excuus aangeboden voor de overlast en aangeven wat ik zal doen om het te verminderen. Ik sta echt niet wars van kritiek op mijn zoon.
Maar als hij aan de gang is, zelf stijf staat van de adreline is het niet echt het juiste moment.
Voordeel is wel dat mijn zoon zo onder de indruk was dat zij aan de deur stond om zijn geschreeuw, dat hij het gelijk nooit meer gedaan heeft. Gelukkig is die uitprobeer/grenzen zoekende fase ook weer voorbij.... poeh hee
Met kindergegil ben je steeds allert. Het is vast iets biologisch hoor, maar je blijft constant opletten of het nog wel goed gaat, niet uit de hande loopt etc. Het is dus een herrie die veel met je doet.
Terwijl herrie van muziek ook gigantisch irritant is, maar dat is alleen maar irritant, meer niet. Er zit een uitknop op het apparaat, je bent niet zo machteloos en je zit ook niet in spanning. Met kindergekrijs is dat wel zo.
In mijn geval, als zij echt zou denken dat er misschien mishandeling o.i.d. in het spel zit, zou ik haar met alle plezier hebben verteld wat er aan de hand was. Mijn excuus aangeboden voor de overlast en aangeven wat ik zal doen om het te verminderen. Ik sta echt niet wars van kritiek op mijn zoon.
Maar als hij aan de gang is, zelf stijf staat van de adreline is het niet echt het juiste moment.
Voordeel is wel dat mijn zoon zo onder de indruk was dat zij aan de deur stond om zijn geschreeuw, dat hij het gelijk nooit meer gedaan heeft. Gelukkig is die uitprobeer/grenzen zoekende fase ook weer voorbij.... poeh hee
vrijdag 8 augustus 2008 om 09:57
quote:elninjoo schreef op 08 augustus 2008 @ 09:54:
[...]
Ik heb vooral een afkeer van geluidsoverlast, kinderen zijn daar nu eenmaal vaak oorzaak van.
Zelf woon ik gelukkig vrijstaand in 'n rustige buurt waar een eventueel krijsend kind nooit zo overheersend voorkomt vanwege de afstand, maar ik kan me levendig voorstellen dat als je in 'n rijtjeshuis woont dit niet te harden is.
Wat zouden de ouders van zo'n krijser er aan doen als de buren rustig komen vragen of het wat minder kan? Ik las hier al 'er zit geen uitknop op kinderen', tja, dat zou ik nogal een dooddoener vinden als ik degene was die er overlast door had.
Zorgen voor betere geluidsisolatie in huis lijkt me dan nog de beste oplossing.Tja, dan maar een dooddoener, maar jij hebt er last van dus het is jouw probleem. Maar gelukkig woon jij vrijstaand in een rustige buurt, dus kindergekrijs is bij jou niet aan de orde. Toch?
[...]
Ik heb vooral een afkeer van geluidsoverlast, kinderen zijn daar nu eenmaal vaak oorzaak van.
Zelf woon ik gelukkig vrijstaand in 'n rustige buurt waar een eventueel krijsend kind nooit zo overheersend voorkomt vanwege de afstand, maar ik kan me levendig voorstellen dat als je in 'n rijtjeshuis woont dit niet te harden is.
Wat zouden de ouders van zo'n krijser er aan doen als de buren rustig komen vragen of het wat minder kan? Ik las hier al 'er zit geen uitknop op kinderen', tja, dat zou ik nogal een dooddoener vinden als ik degene was die er overlast door had.
Zorgen voor betere geluidsisolatie in huis lijkt me dan nog de beste oplossing.Tja, dan maar een dooddoener, maar jij hebt er last van dus het is jouw probleem. Maar gelukkig woon jij vrijstaand in een rustige buurt, dus kindergekrijs is bij jou niet aan de orde. Toch?
vrijdag 8 augustus 2008 om 09:59
quote:HaagsLoesje schreef op 08 augustus 2008 @ 09:55:
[...]
In mijn geval, als zij echt zou denken dat er misschien mishandeling o.i.d. in het spel zit, zou ik haar met alle plezier hebben verteld wat er aan de hand was. Mijn excuus aangeboden voor de overlast en aangeven wat ik zal doen om het te verminderen. Ik sta echt niet wars van kritiek op mijn zoon.
Ik bedoel eigenlijk niet direct dat je dan direct bang bent voor mishandeling. Maar bij een kinderschreeuw zeg ik wel "Stil eens...?" en luister ik of er niet iets aan de hand is. Met een liedje op de radio heb ik dat niet.
[...]
In mijn geval, als zij echt zou denken dat er misschien mishandeling o.i.d. in het spel zit, zou ik haar met alle plezier hebben verteld wat er aan de hand was. Mijn excuus aangeboden voor de overlast en aangeven wat ik zal doen om het te verminderen. Ik sta echt niet wars van kritiek op mijn zoon.
Ik bedoel eigenlijk niet direct dat je dan direct bang bent voor mishandeling. Maar bij een kinderschreeuw zeg ik wel "Stil eens...?" en luister ik of er niet iets aan de hand is. Met een liedje op de radio heb ik dat niet.
vrijdag 8 augustus 2008 om 09:59
quote:traincha2 schreef op 08 augustus 2008 @ 09:57:
[...]
Tja, dan maar een dooddoener, maar jij hebt er last van dus het is jouw probleem. Maar gelukkig woon jij vrijstaand in een rustige buurt, dus kindergekrijs is bij jou niet aan de orde. Toch?Klopt, ik heb mijn woonlocatie zo gekozen dat ik geen overlast van buren ondervind, maar daarom kan ik nog wel snappen dat mensen die wel veroordeeld zijn tot het wonen vlak op elkaar er erg door geirriteerd raken.
[...]
Tja, dan maar een dooddoener, maar jij hebt er last van dus het is jouw probleem. Maar gelukkig woon jij vrijstaand in een rustige buurt, dus kindergekrijs is bij jou niet aan de orde. Toch?Klopt, ik heb mijn woonlocatie zo gekozen dat ik geen overlast van buren ondervind, maar daarom kan ik nog wel snappen dat mensen die wel veroordeeld zijn tot het wonen vlak op elkaar er erg door geirriteerd raken.
vrijdag 8 augustus 2008 om 10:00
quote:elninjoo schreef op 08 augustus 2008 @ 09:54:
[...]
Ik heb vooral een afkeer van geluidsoverlast, kinderen zijn daar nu eenmaal vaak oorzaak van.
Zelf woon ik gelukkig vrijstaand in 'n rustige buurt waar een eventueel krijsend kind nooit zo overheersend voorkomt vanwege de afstand, maar ik kan me levendig voorstellen dat als je in 'n rijtjeshuis woont dit niet te harden is.
Wat zouden de ouders van zo'n krijser er aan doen als de buren rustig komen vragen of het wat minder kan? Ik las hier al 'er zit geen uitknop op kinderen', tja, dat zou ik nogal een dooddoener vinden als ik degene was die er overlast door had.
Zorgen voor betere geluidsisolatie in huis lijkt me dan nog de beste oplossing.
Dus jij vindt dat je heel aso en aggressief mag reageren, omdat je ervan uitgaat dat je buren toch niets zullen doen met je klacht? Kijk ik heb geen kinderen, maar mijn zus heeft wel een kleintje, en als die schreewt doen we er alles aan om het te stoppen, maar soms lukt dat echt niet. Als een buurvrouw zou komen klagen terwijl ik aan het oppassen was zou ik me verontschuldigen, de situatie uitleggen, zeggen dat ik haar probeer stil te krijgen, en dat die fase overgaat.
Ik vind je zo verzuurd overkomen. De baby naast ons huilde ook constant, maar daar zou ik niet over gaan klagen, wat kunnen die ouders daar nu aan doen?
[...]
Ik heb vooral een afkeer van geluidsoverlast, kinderen zijn daar nu eenmaal vaak oorzaak van.
Zelf woon ik gelukkig vrijstaand in 'n rustige buurt waar een eventueel krijsend kind nooit zo overheersend voorkomt vanwege de afstand, maar ik kan me levendig voorstellen dat als je in 'n rijtjeshuis woont dit niet te harden is.
Wat zouden de ouders van zo'n krijser er aan doen als de buren rustig komen vragen of het wat minder kan? Ik las hier al 'er zit geen uitknop op kinderen', tja, dat zou ik nogal een dooddoener vinden als ik degene was die er overlast door had.
Zorgen voor betere geluidsisolatie in huis lijkt me dan nog de beste oplossing.
Dus jij vindt dat je heel aso en aggressief mag reageren, omdat je ervan uitgaat dat je buren toch niets zullen doen met je klacht? Kijk ik heb geen kinderen, maar mijn zus heeft wel een kleintje, en als die schreewt doen we er alles aan om het te stoppen, maar soms lukt dat echt niet. Als een buurvrouw zou komen klagen terwijl ik aan het oppassen was zou ik me verontschuldigen, de situatie uitleggen, zeggen dat ik haar probeer stil te krijgen, en dat die fase overgaat.
Ik vind je zo verzuurd overkomen. De baby naast ons huilde ook constant, maar daar zou ik niet over gaan klagen, wat kunnen die ouders daar nu aan doen?
vrijdag 8 augustus 2008 om 10:01
quote:elninjoo schreef op 08 augustus 2008 @ 09:54:
[...]
Wat zouden de ouders van zo'n krijser er aan doen als de buren rustig komen vragen of het wat minder kan?
Wat jij niet begrijpt is dat het soms niet minder kán. Je kan een peuter met een driftbui niet altijd direct tot bedaren brengen, hoe graag je ook wilt.
Je kan een kleuter die probeert de grenzen op te zoeken niet zijn zin geven om hem stil te krijgen, wat dan doet hij het de volgende keer weer. Dat heet dus opvoeden.
Ik stel de vraag nogeens. Wat voor volwassen denk jij dat voortkomt uit kinderen die bij elke driftbui hun zin krijgen om op die manier geluid overlast te voorkomen.
Ik denk toch echt dat je van die volwassen meer last zal hebben dat ooit van die kinderen! En daar sta jij niet bij stil en denk alleen op korte termijn, maar kinderen is iets van de lange termijn!
[...]
Wat zouden de ouders van zo'n krijser er aan doen als de buren rustig komen vragen of het wat minder kan?
Wat jij niet begrijpt is dat het soms niet minder kán. Je kan een peuter met een driftbui niet altijd direct tot bedaren brengen, hoe graag je ook wilt.
Je kan een kleuter die probeert de grenzen op te zoeken niet zijn zin geven om hem stil te krijgen, wat dan doet hij het de volgende keer weer. Dat heet dus opvoeden.
Ik stel de vraag nogeens. Wat voor volwassen denk jij dat voortkomt uit kinderen die bij elke driftbui hun zin krijgen om op die manier geluid overlast te voorkomen.
Ik denk toch echt dat je van die volwassen meer last zal hebben dat ooit van die kinderen! En daar sta jij niet bij stil en denk alleen op korte termijn, maar kinderen is iets van de lange termijn!
vrijdag 8 augustus 2008 om 10:02
quote:traincha2 schreef op 08 augustus 2008 @ 09:57:
[...]
Tja, dan maar een dooddoener, maar jij hebt er last van dus het is jouw probleem. Maar gelukkig woon jij vrijstaand in een rustige buurt, dus kindergekrijs is bij jou niet aan de orde. Toch?
Ik heb ook eens zo'n dooddoener gekregen van de bovenburen. Ja, het zijn kinderen he. Opa en oma boven hadden ook kunnen buiten kunnen gaan rennen en tikkertje doen, dat had niet binnen gehoeven. En zeker niet voor 8 uur 's morgens.
Er zijn kinderen die altijd hysterisch beginnen te gillen als ze iets leuk vinden. Kun je best een beetje proberen in te perken hoor.
Je kunt bij de kinderen best de schoenen uit doen als ze door de kamer rennen.
Vaak is het al fijn als degene die overlast heeft zich begrepen voelt door degene die het veroorzaakt. Dat geeft al een hoop rust.
[...]
Tja, dan maar een dooddoener, maar jij hebt er last van dus het is jouw probleem. Maar gelukkig woon jij vrijstaand in een rustige buurt, dus kindergekrijs is bij jou niet aan de orde. Toch?
Ik heb ook eens zo'n dooddoener gekregen van de bovenburen. Ja, het zijn kinderen he. Opa en oma boven hadden ook kunnen buiten kunnen gaan rennen en tikkertje doen, dat had niet binnen gehoeven. En zeker niet voor 8 uur 's morgens.
Er zijn kinderen die altijd hysterisch beginnen te gillen als ze iets leuk vinden. Kun je best een beetje proberen in te perken hoor.
Je kunt bij de kinderen best de schoenen uit doen als ze door de kamer rennen.
Vaak is het al fijn als degene die overlast heeft zich begrepen voelt door degene die het veroorzaakt. Dat geeft al een hoop rust.
vrijdag 8 augustus 2008 om 10:04
vrijdag 8 augustus 2008 om 10:04
Ik werk vaak tot 4 uur s'nachts, en zou ook flippen (van elke vorm van geluidsoverlast trouwens),
heeft zij ook werk met onregelmatige uren?
Steevast uit je slaap gehaald worden is killing, daar wordt je knettergek van.....
Kinderoverlast van mensen die hun kids normaal opvoeden dient inderdaad tot op zekere hoogte geaccepteerd te worden, natuurlijk dat hoort er bij!
Helaas zijn op deze wereld ook erg veel ouders die hun kinderen maar laten gillen en krijsen, (of ze stil krijgen met vreterij, of op andere manier de kids hun zin gevend),
Ik ken kinderen die ALLEEN maar kunnen gillen en krijsen, die alles met een stemverheffing de wereld in kwakken,
Daar heb ik (sorry ouders) geen verdraagzaamheid voor, de alles moet kunnen mentaliteit heeft bij mij duidelijke grenzen,
Geld niet alleen op kindergebied trouwens.....
heeft zij ook werk met onregelmatige uren?
Steevast uit je slaap gehaald worden is killing, daar wordt je knettergek van.....
Kinderoverlast van mensen die hun kids normaal opvoeden dient inderdaad tot op zekere hoogte geaccepteerd te worden, natuurlijk dat hoort er bij!
Helaas zijn op deze wereld ook erg veel ouders die hun kinderen maar laten gillen en krijsen, (of ze stil krijgen met vreterij, of op andere manier de kids hun zin gevend),
Ik ken kinderen die ALLEEN maar kunnen gillen en krijsen, die alles met een stemverheffing de wereld in kwakken,
Daar heb ik (sorry ouders) geen verdraagzaamheid voor, de alles moet kunnen mentaliteit heeft bij mij duidelijke grenzen,
Geld niet alleen op kindergebied trouwens.....
vrijdag 8 augustus 2008 om 10:06
quote:Vl43inder schreef op 08 augustus 2008 @ 10:02:
[...]
Ik heb ook eens zo'n dooddoener gekregen van de bovenburen. Ja, het zijn kinderen he. Opa en oma boven hadden ook kunnen buiten kunnen gaan rennen en tikkertje doen, dat had niet binnen gehoeven. En zeker niet voor 8 uur 's morgens.
Er zijn kinderen die altijd hysterisch beginnen te gillen als ze iets leuk vinden. Kun je best een beetje proberen in te perken hoor.
Je kunt bij de kinderen best de schoenen uit doen als ze door de kamer rennen.
Vaak is het al fijn als degene die overlast heeft zich begrepen voelt door degene die het veroorzaakt. Dat geeft al een hoop rust.Heb je gelijk in: het kan irritant zijn, en daar moeten ouders zich ook wel wat in kunnen inleven. Maar ik vind dat helemaal geen reden om zo overdreven te reageren. Moeten klagers zich dan niet kunnen inleven? Als ik sommige reacties hier lees (en ik heb het niet over jou reactie hierboven) dan heb ik de indruk dat klagers zich soms helemaal niet inleven, en eerder alles bekijken vanuit hun eigen beleving. Meer nog, eisen dat geconformeerd wordt aan HUN beleving.
[...]
Ik heb ook eens zo'n dooddoener gekregen van de bovenburen. Ja, het zijn kinderen he. Opa en oma boven hadden ook kunnen buiten kunnen gaan rennen en tikkertje doen, dat had niet binnen gehoeven. En zeker niet voor 8 uur 's morgens.
Er zijn kinderen die altijd hysterisch beginnen te gillen als ze iets leuk vinden. Kun je best een beetje proberen in te perken hoor.
Je kunt bij de kinderen best de schoenen uit doen als ze door de kamer rennen.
Vaak is het al fijn als degene die overlast heeft zich begrepen voelt door degene die het veroorzaakt. Dat geeft al een hoop rust.Heb je gelijk in: het kan irritant zijn, en daar moeten ouders zich ook wel wat in kunnen inleven. Maar ik vind dat helemaal geen reden om zo overdreven te reageren. Moeten klagers zich dan niet kunnen inleven? Als ik sommige reacties hier lees (en ik heb het niet over jou reactie hierboven) dan heb ik de indruk dat klagers zich soms helemaal niet inleven, en eerder alles bekijken vanuit hun eigen beleving. Meer nog, eisen dat geconformeerd wordt aan HUN beleving.
vrijdag 8 augustus 2008 om 10:06
vrijdag 8 augustus 2008 om 10:07
quote:HaagsLoesje schreef op 08 augustus 2008 @ 10:04:
Vl34inder, over het soort overlast waar jij nu op doelt gaat het nu toch niet? Het gaat om het soort overlast wat je niet in de hand hebt en niet altijd direct wat aan kan doen.
Jouw voorbeelden waar niets aan het gedrag van kinderen gedaan wordt waar het wel kan is van hele andere orde!
Snap wat je bedoelt Haagsloesje, maar vaak stapelt de ergernis bij iemand langzaam op. En als je weet dat je kind het af en toe op een krijsen zet en daar niets aan wilt/kunt doen. Dan zou ik zorgen dat ik extra veel rekening zou houden met de dingen waarbij dat wel kan.
Een kind dat 10 keer de trap op rent is niet zo erg, en kind dat krijst kun je ook nog wel handelen. Beide wordt al een ander verhaal.
Vl34inder, over het soort overlast waar jij nu op doelt gaat het nu toch niet? Het gaat om het soort overlast wat je niet in de hand hebt en niet altijd direct wat aan kan doen.
Jouw voorbeelden waar niets aan het gedrag van kinderen gedaan wordt waar het wel kan is van hele andere orde!
Snap wat je bedoelt Haagsloesje, maar vaak stapelt de ergernis bij iemand langzaam op. En als je weet dat je kind het af en toe op een krijsen zet en daar niets aan wilt/kunt doen. Dan zou ik zorgen dat ik extra veel rekening zou houden met de dingen waarbij dat wel kan.
Een kind dat 10 keer de trap op rent is niet zo erg, en kind dat krijst kun je ook nog wel handelen. Beide wordt al een ander verhaal.
