Relaties
alle pijlers
Ik zit er even doorheen
vrijdag 8 augustus 2008 om 10:02
(@angels, weet niet of ik dit op de goede pijler zet, geef maar een gil als het niet zo is)
Pfff, ik moet even mijn verhaal kwijt, want ik trek het bijna niet meer.
Onze witte broodsweken zijn verre van vlekkeloos en leuk verlopen. Op 16 mei zijn we getrouwd en we hebben een top dag gehad. Ondanks de regen in het begin van de dag. Ik heb de hele dag gestraald en ik zou het graag nog een keer doen! (al was het alleen maar om mijn jurk nog een keer aan te mogen)
De periode erna is verre van leuk verlopen.
Het begon met het te weten komen van het verhaal van verschillende mensen om ons heen dat mijn schoonvader niet van een van onze getuige af kon blijven, mijn beste vriendinnetje. Daardoor hebben we nu ruzie met mijn schoonouders en het heeft ook effect op de relatie met mij en mijn man. Enorme ruzie's tussen ons was het gevolg. Gelukkig hebben we dit wel weer goed op kunnen lossen samen, maar het was daardoor wel moeilijk om het mooie gevoel van de trouwdag weer op te pakken.
Gelukkig wel weer gelukt. En we doen ons best om het er niet meer over te hebben en door te gaan met ons leven. Een grote schop onder mijn kont en weer verder gaan.
Daarna hebben we nog een enorm gedoe gehad met de maakster van onze bruidstaart. De taart die wij gekregen hebben was niet de taart die wij besteld hebben. Hier dus ook veel gedoe over geweest en het doet me verdriet dat we een hele andere taart hebben gekregen. Zonder enige excuses, (wel met een redelijke korting) en met de opmerking dat het ook onze eigen verantwoordelijkheid was (die ik nog steeds niet zie trouwens)
Nu zijn we gisteren bij de fotograaf geweest en hebben we ons fotoboek opgehaald. Ik had me er heel erg op verheugd en bij het openslaan van het boek zakte het me al in de schoenen. Het was niet zoals afgesproken. Het is een boek geworden met 55 foto's van dezelfde formaat. Allemaal in kleur. Terwijl er ook zwart wit afgesproken waren met bijvoorbeeld sommige rode accenten die eruit gehaald zouden worden (ons thema was rood). Ik ben gisteren thuis gekomen, heb het boek in de kast gegooid en ben uit frustratie een grote bak chocolade ijs weg gaan zitten werken.
Ik heb echt het gevoel alsof niemand ons een mooie herrinering op onze trouwdag gunt. Hoewel dat misschien wat dramatisch klinkt. Zo voelt het nu wel even.
De witte broodsweken waren in 1 woord echt gewoon klote.
Gelukkig kan ik het ook wel relativeren, en zijn we afgezien van dit gewoon heel gelukkig samen en vind ik het nog steeds heel fijn om getrouwd te zijn en voelt het getrouwd zijn eigenlijk wel heel bijzonder. En ik weet ook wel dat ik kan zeiken over eigenlijk niets. Maar ik had het me allemaal zo anders voorgesteld.
Sorry voor mijn geraas, maar ik moest het even kwijt
Pfff, ik moet even mijn verhaal kwijt, want ik trek het bijna niet meer.
Onze witte broodsweken zijn verre van vlekkeloos en leuk verlopen. Op 16 mei zijn we getrouwd en we hebben een top dag gehad. Ondanks de regen in het begin van de dag. Ik heb de hele dag gestraald en ik zou het graag nog een keer doen! (al was het alleen maar om mijn jurk nog een keer aan te mogen)
De periode erna is verre van leuk verlopen.
Het begon met het te weten komen van het verhaal van verschillende mensen om ons heen dat mijn schoonvader niet van een van onze getuige af kon blijven, mijn beste vriendinnetje. Daardoor hebben we nu ruzie met mijn schoonouders en het heeft ook effect op de relatie met mij en mijn man. Enorme ruzie's tussen ons was het gevolg. Gelukkig hebben we dit wel weer goed op kunnen lossen samen, maar het was daardoor wel moeilijk om het mooie gevoel van de trouwdag weer op te pakken.
Gelukkig wel weer gelukt. En we doen ons best om het er niet meer over te hebben en door te gaan met ons leven. Een grote schop onder mijn kont en weer verder gaan.
Daarna hebben we nog een enorm gedoe gehad met de maakster van onze bruidstaart. De taart die wij gekregen hebben was niet de taart die wij besteld hebben. Hier dus ook veel gedoe over geweest en het doet me verdriet dat we een hele andere taart hebben gekregen. Zonder enige excuses, (wel met een redelijke korting) en met de opmerking dat het ook onze eigen verantwoordelijkheid was (die ik nog steeds niet zie trouwens)
Nu zijn we gisteren bij de fotograaf geweest en hebben we ons fotoboek opgehaald. Ik had me er heel erg op verheugd en bij het openslaan van het boek zakte het me al in de schoenen. Het was niet zoals afgesproken. Het is een boek geworden met 55 foto's van dezelfde formaat. Allemaal in kleur. Terwijl er ook zwart wit afgesproken waren met bijvoorbeeld sommige rode accenten die eruit gehaald zouden worden (ons thema was rood). Ik ben gisteren thuis gekomen, heb het boek in de kast gegooid en ben uit frustratie een grote bak chocolade ijs weg gaan zitten werken.
Ik heb echt het gevoel alsof niemand ons een mooie herrinering op onze trouwdag gunt. Hoewel dat misschien wat dramatisch klinkt. Zo voelt het nu wel even.
De witte broodsweken waren in 1 woord echt gewoon klote.
Gelukkig kan ik het ook wel relativeren, en zijn we afgezien van dit gewoon heel gelukkig samen en vind ik het nog steeds heel fijn om getrouwd te zijn en voelt het getrouwd zijn eigenlijk wel heel bijzonder. En ik weet ook wel dat ik kan zeiken over eigenlijk niets. Maar ik had het me allemaal zo anders voorgesteld.
Sorry voor mijn geraas, maar ik moest het even kwijt
"ik ben het, Barbabelladingdong"
vrijdag 8 augustus 2008 om 10:06
[quote]Bar_Ba_Bella schreef op 08 augustus 2008 @ 10:02:
De periode erna is verre van leuk verlopen.
Het begon met het te weten komen van het verhaal van verschillende mensen om ons heen dat mijn schoonvader niet van een van onze getuige af kon blijven, mijn beste vriendinnetje. Daardoor hebben we nu ruzie met mijn schoonouders en het heeft ook effect op de relatie met mij en mijn man. Enorme ruzie's tussen ons was het gevolg. Gelukkig hebben we dit wel weer goed op kunnen lossen samen, maar het was daardoor wel moeilijk om het mooie gevoel van de trouwdag weer op te pakken.
Gelukkig wel weer gelukt. En we doen ons best om het er niet meer over te hebben en door te gaan met ons leven. Een grote schop onder mijn kont en weer verder gaan.
Hoezo moet JIJ een grote schop onder je kont hebben?? Dat snap ik niet helemaal...
De periode erna is verre van leuk verlopen.
Het begon met het te weten komen van het verhaal van verschillende mensen om ons heen dat mijn schoonvader niet van een van onze getuige af kon blijven, mijn beste vriendinnetje. Daardoor hebben we nu ruzie met mijn schoonouders en het heeft ook effect op de relatie met mij en mijn man. Enorme ruzie's tussen ons was het gevolg. Gelukkig hebben we dit wel weer goed op kunnen lossen samen, maar het was daardoor wel moeilijk om het mooie gevoel van de trouwdag weer op te pakken.
Gelukkig wel weer gelukt. En we doen ons best om het er niet meer over te hebben en door te gaan met ons leven. Een grote schop onder mijn kont en weer verder gaan.
Hoezo moet JIJ een grote schop onder je kont hebben?? Dat snap ik niet helemaal...
vrijdag 8 augustus 2008 om 10:09
Eerst 'ns terug naar de fotograaf en eisen dat hij aan jullie wensen en eisen voldoet. Als dit goed is afgesproken en vastgelegd hebben jullie daar recht op. En doen hoor! Het is een blijvende herinnering aan jullie dag en nu, 6 jaar later, pak ik het boek er nog af en toe bij om te kijken.
Je krijgt echt spijt als je dit laat zitten.
De taart is jammer maar helaas. Als hij lekker smaakte en jullie een flinke korting kregen, laat dan maar.
Voor de overige dingen: echt balen en ik hoop dat je de nare dingen naar de achtergrond kunt schuiven en genieten van het gevoel van de dag. Top dag!!
Je krijgt echt spijt als je dit laat zitten.
De taart is jammer maar helaas. Als hij lekker smaakte en jullie een flinke korting kregen, laat dan maar.
Voor de overige dingen: echt balen en ik hoop dat je de nare dingen naar de achtergrond kunt schuiven en genieten van het gevoel van de dag. Top dag!!
vrijdag 8 augustus 2008 om 10:17
Hallo
Ik zou even een belletje geven of terug gaan naar de fotograaf
Om het met hem te bespreken dat jullie dit niet afgesproken hebben...Michien als je dr met hem over praat,dat die zegt goh ik maak het fotoalbum helemaal naar je zin..
En over je taart dat is heel erg vervelend..Maar je heb gelukkig nog wel een taart op je bruiloft gehad...
Een kennis van mij had geen taart op haar grote dag,Bakker had een vergissing gemaakt...Dus het kan altijd erger..
Ik zou even een belletje geven of terug gaan naar de fotograaf
Om het met hem te bespreken dat jullie dit niet afgesproken hebben...Michien als je dr met hem over praat,dat die zegt goh ik maak het fotoalbum helemaal naar je zin..
En over je taart dat is heel erg vervelend..Maar je heb gelukkig nog wel een taart op je bruiloft gehad...
Een kennis van mij had geen taart op haar grote dag,Bakker had een vergissing gemaakt...Dus het kan altijd erger..
vrijdag 8 augustus 2008 om 10:24
We hebben helaas de afspraken met de fotograaf niet op papier staan. Hij heeft wat opgekrabbeld toen hij voor het eerst op bezoek kwam bij ons om onze wensen te bespreken.
De foto's zijn op zich heel mooi en prima, maar het boek is het net niet.
En die taart idd kut, maar niets meer aan te doen. Maar alles bij elkaar baal ik er goed van.
De foto's zijn op zich heel mooi en prima, maar het boek is het net niet.
En die taart idd kut, maar niets meer aan te doen. Maar alles bij elkaar baal ik er goed van.
"ik ben het, Barbabelladingdong"
vrijdag 8 augustus 2008 om 10:33
Nou ja, gelukkig zeg je het zelf ook al dus het zal niet zo hard overkomen: Get over it.
Een huwelijk zit hem niet in de bruiloft. Dat begint na de "grote dag". En nu zit je je huwelijk te verpesten omdat je met terugwerkende kracht opeens een rotgevoel hebt over je bruiloft.
Je zegt zelf toch dat de dag zelf fantastisch was? Denk daar dan aan. En foto's zijn toch slechts ter ondersteuning van je eigen gevoel en herinnering? En de foto's zijn nog mooi ook zeg je.
Ik vind het inderdaad erg dramatisch om te stellen dat niemand jullie een mooie herinnering van je trouwdag gunt. Dat doe je eigenlijk gewoon zelf.
Haal vanavond met je man en je fotoboek gewoon eens mooie herinneringen terug aan die dag ipv je te focussen op alles wat er mis ging.
Een huwelijk zit hem niet in de bruiloft. Dat begint na de "grote dag". En nu zit je je huwelijk te verpesten omdat je met terugwerkende kracht opeens een rotgevoel hebt over je bruiloft.
Je zegt zelf toch dat de dag zelf fantastisch was? Denk daar dan aan. En foto's zijn toch slechts ter ondersteuning van je eigen gevoel en herinnering? En de foto's zijn nog mooi ook zeg je.
Ik vind het inderdaad erg dramatisch om te stellen dat niemand jullie een mooie herinnering van je trouwdag gunt. Dat doe je eigenlijk gewoon zelf.
Haal vanavond met je man en je fotoboek gewoon eens mooie herinneringen terug aan die dag ipv je te focussen op alles wat er mis ging.
vrijdag 8 augustus 2008 om 10:38
quote:Evidenza schreef op 08 augustus 2008 @ 10:33:
Nou ja, gelukkig zeg je het zelf ook al dus het zal niet zo hard overkomen: Get over it.
Een huwelijk zit hem niet in de bruiloft. Dat begint na de "grote dag". En nu zit je je huwelijk te verpesten omdat je met terugwerkende kracht opeens een rotgevoel hebt over je bruiloft.
Nee het huwelijk zit hem ook niet in de bruiloft, maar wel mijn/ons geld. Is het zo moeilijk te geloven dat ik de bruiloft ook heel belangrijk vind? Anders had ik het toch niet zo groot gemaakt als dat het nu geworden is, dan was ik wel om half 9 op maandag getrouwd
Je zegt zelf toch dat de dag zelf fantastisch was? Denk daar dan aan. En foto's zijn toch slechts ter ondersteuning van je eigen gevoel en herinnering? En de foto's zijn nog mooi ook zeg je.
Ja klopt, maar ik heb wel een godsvermogen inmiddels aan die fotograaf betaald. Daar mag ik dan toch wel van balen?
Ik vind het inderdaad erg dramatisch om te stellen dat niemand jullie een mooie herinnering van je trouwdag gunt. Dat doe je eigenlijk gewoon zelf.
Dat heb ik ook niet gezegt, ik schreef dat ik er van baalde dat de periode erna verpest is (in mijn gevoel)
Haal vanavond met je man en je fotoboek gewoon eens mooie herinneringen terug aan die dag ipv je te focussen op alles wat er mis ging.
Nou ja, gelukkig zeg je het zelf ook al dus het zal niet zo hard overkomen: Get over it.
Een huwelijk zit hem niet in de bruiloft. Dat begint na de "grote dag". En nu zit je je huwelijk te verpesten omdat je met terugwerkende kracht opeens een rotgevoel hebt over je bruiloft.
Nee het huwelijk zit hem ook niet in de bruiloft, maar wel mijn/ons geld. Is het zo moeilijk te geloven dat ik de bruiloft ook heel belangrijk vind? Anders had ik het toch niet zo groot gemaakt als dat het nu geworden is, dan was ik wel om half 9 op maandag getrouwd
Je zegt zelf toch dat de dag zelf fantastisch was? Denk daar dan aan. En foto's zijn toch slechts ter ondersteuning van je eigen gevoel en herinnering? En de foto's zijn nog mooi ook zeg je.
Ja klopt, maar ik heb wel een godsvermogen inmiddels aan die fotograaf betaald. Daar mag ik dan toch wel van balen?
Ik vind het inderdaad erg dramatisch om te stellen dat niemand jullie een mooie herinnering van je trouwdag gunt. Dat doe je eigenlijk gewoon zelf.
Dat heb ik ook niet gezegt, ik schreef dat ik er van baalde dat de periode erna verpest is (in mijn gevoel)
Haal vanavond met je man en je fotoboek gewoon eens mooie herinneringen terug aan die dag ipv je te focussen op alles wat er mis ging.
"ik ben het, Barbabelladingdong"
vrijdag 8 augustus 2008 om 10:44
Ik kan me goed voorstellen dat je wat moe wordt van verkeerde taarten en fotografen die zich niet aan afspraken houden. Maar "erdoorheen zitten"? Dan hoop ik dat je de rest van je leven problemen bespaard blijven, want ik vraag me af hoe je je zult voelen als er een keer echt iets gebeurt.
Ik hoop dat je het rotgevoel kunt loslaten en kunt zien wat er wel allemaal goed is verlopen.
Ik hoop dat je het rotgevoel kunt loslaten en kunt zien wat er wel allemaal goed is verlopen.
vrijdag 8 augustus 2008 om 10:46
vrijdag 8 augustus 2008 om 10:48
Pink,
Ik heb geen zin om het uit te gaan leggen aan iemand die heel makkelijk conclusies op deze manier trekt.
Waar baseer je je conclusie dat "als er echt problemen zijn" eigenlijk op? Op bovenstaand stukje?
Ken je me dan persoonlijk, heb je de afgelopen 3 maanden in mijn leven meegemaakt, sterker nog, heb je mij in mijn leven ergens ontmoet (behalve hier op het forum?)
Ik kan heus wel wat aan hoor, en heb ook de nodige dalen in mijn leven meegemaakt.
Ik heb geen zin om het uit te gaan leggen aan iemand die heel makkelijk conclusies op deze manier trekt.
Waar baseer je je conclusie dat "als er echt problemen zijn" eigenlijk op? Op bovenstaand stukje?
Ken je me dan persoonlijk, heb je de afgelopen 3 maanden in mijn leven meegemaakt, sterker nog, heb je mij in mijn leven ergens ontmoet (behalve hier op het forum?)
Ik kan heus wel wat aan hoor, en heb ook de nodige dalen in mijn leven meegemaakt.
"ik ben het, Barbabelladingdong"
vrijdag 8 augustus 2008 om 10:49
Tja, Barbabella, ik zat me eerlijk gezegd ook af te vragen hoe het nu komt dat je "er volkomen doorheen zit".
Lijkt mij eerlijk gezegd dat het meer ligt aan wat er met je schoonvader is gebeurd. Maar dan nog...
Op een gegeven moment is het toch gewoon 'out of your hands' hoor.. Iedereen is nog in leven en in goede gezondheid verder?
Neemt niet weg dat het vervelend is dat de taart verpest was, echter heb je er een mooie korting op gekregen, en ik hoop toch niet dat de dag van taart afhankelijk was. Bovendien was hij lekker? Heb je van de korting al een lekker dagje sauna gedaan met je kersverse echtgenoot?
Die fotograaf moet je gewoon even aan zijn jasje trekken en flink stennis schoppen dat het onacceptabel is dat hij zulk werk af heeft geleverd. Heb je straks mooie foto's waar je met veel plezier naar kunt kijken.
Lijkt mij eerlijk gezegd dat het meer ligt aan wat er met je schoonvader is gebeurd. Maar dan nog...
Op een gegeven moment is het toch gewoon 'out of your hands' hoor.. Iedereen is nog in leven en in goede gezondheid verder?
Neemt niet weg dat het vervelend is dat de taart verpest was, echter heb je er een mooie korting op gekregen, en ik hoop toch niet dat de dag van taart afhankelijk was. Bovendien was hij lekker? Heb je van de korting al een lekker dagje sauna gedaan met je kersverse echtgenoot?
Die fotograaf moet je gewoon even aan zijn jasje trekken en flink stennis schoppen dat het onacceptabel is dat hij zulk werk af heeft geleverd. Heb je straks mooie foto's waar je met veel plezier naar kunt kijken.
Computer says nooooo
vrijdag 8 augustus 2008 om 10:50
quote:Evidenza schreef op 08 augustus 2008 @ 10:46:
Dat heb je niet gezegd? Dat zeg je toch echt letterlijk in je OP hoor. ( Ik kan je niet quoten helaas, misschien omdat je in mijn bericht hebt geschreven)
Maar goed, als jij liever in je negatieve emoties wil blijven hangen moet je dat zelf weten.
Succes.
Ik weet niet over welk stukje je het hebt in mijn OP.
En in mijn OP staat ook dat ik mijzelf een schop voor mijn kont heb gegeven.
Dus ik doe mijn best om daar niet in te blijven hangen.
Dat heb je niet gezegd? Dat zeg je toch echt letterlijk in je OP hoor. ( Ik kan je niet quoten helaas, misschien omdat je in mijn bericht hebt geschreven)
Maar goed, als jij liever in je negatieve emoties wil blijven hangen moet je dat zelf weten.
Succes.
Ik weet niet over welk stukje je het hebt in mijn OP.
En in mijn OP staat ook dat ik mijzelf een schop voor mijn kont heb gegeven.
Dus ik doe mijn best om daar niet in te blijven hangen.
"ik ben het, Barbabelladingdong"
vrijdag 8 augustus 2008 om 10:52
Onderneem de acties die ervoor zullen zorgen dat je er minder ontevreden over bent. Bijv. richting de fotograaf. Waar je niets meer aan kunt doen moet je echt nú vergeten. Je kunt toch niet blijven treuren we zijn inmiddels al weer een kwart jaar verder. Sowieso denk ik dat er altijd wel dingen mis gaan bij iedereen zijn bruiloft. Niet alleen bij die van jullie. Mensen doen helaas niet precies wat jij in je hoofd hebt of ze interpreteren het anders.
vrijdag 8 augustus 2008 om 10:53
quote:Bar_Ba_Bella schreef op 08 augustus 2008 @ 10:02:
Ik heb echt het gevoel alsof niemand ons een mooie herrinering op onze trouwdag gunt. Hoewel dat misschien wat dramatisch klinkt. Zo voelt het nu wel even.
De witte broodsweken waren in 1 woord echt gewoon klote.
Dit stukje haalde ik aan in mijn posting waarop jij reageert dat je dat helemaal niet hebt gezegd, dat je alleen maar zei dat je ervan baalde.
Ik heb echt het gevoel alsof niemand ons een mooie herrinering op onze trouwdag gunt. Hoewel dat misschien wat dramatisch klinkt. Zo voelt het nu wel even.
De witte broodsweken waren in 1 woord echt gewoon klote.
Dit stukje haalde ik aan in mijn posting waarop jij reageert dat je dat helemaal niet hebt gezegd, dat je alleen maar zei dat je ervan baalde.
vrijdag 8 augustus 2008 om 10:53
Ik kan me wel voorstellen dat het alles bij elkaar een beetje veel is. Waarschijnlijk heb je voor het huwelijk al een hoop stress gehad en dan hoop je dat je na het trouwen alleen nog maar hoeft te genieten.
Misschien kun je komend weekend iets leuks gaan doen met je man en vooral NIET praten over de dingen die tegen gevallen zijn (Want gelukkig zit het hem niet in je relatie) Probeer komend weekend allleen te denken aan leuke dingen.
Dan kun je in de loop van volgende week een keer de fotograaf bellen.
De rest van de 'tegenvallers' is niet veel meer aan te doen: behalve je erover heen zetten.
Misschien kun je komend weekend iets leuks gaan doen met je man en vooral NIET praten over de dingen die tegen gevallen zijn (Want gelukkig zit het hem niet in je relatie) Probeer komend weekend allleen te denken aan leuke dingen.
Dan kun je in de loop van volgende week een keer de fotograaf bellen.
De rest van de 'tegenvallers' is niet veel meer aan te doen: behalve je erover heen zetten.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
vrijdag 8 augustus 2008 om 10:54
Wel grappig dat "even" gelijk "volkomen" geworden is.
Ik was vanmorgen even een beetje emotioneel door het boek wat we gisteren gekregen hebben.
En ja ik zat door alles wat er gebeurd is er even door heen (das niet volkomen trouwens, in ieder geval niet in mijn ogen) en het grootste wat dat veroorzaakt heeft is idd mijn schoonvader wat nog steeds na 3 maanden voortsleept. Helaas.
Ik was vanmorgen even een beetje emotioneel door het boek wat we gisteren gekregen hebben.
En ja ik zat door alles wat er gebeurd is er even door heen (das niet volkomen trouwens, in ieder geval niet in mijn ogen) en het grootste wat dat veroorzaakt heeft is idd mijn schoonvader wat nog steeds na 3 maanden voortsleept. Helaas.
"ik ben het, Barbabelladingdong"
vrijdag 8 augustus 2008 om 10:56
Ik begrijp je gevoel wel hoor TO.
Kan me goed voorstellen dat je bruiloft voor jou op dit moment een hele nare nasmaak heeft gekregen.
Wat ik zou doen als ik jou was (nee, eigenlijk zou ik het je man laten doen, want ben zelf een gigantisch schijtlijster in die dingen...
):
Langs de fotograaf gaan. Niet opbellen, dan wordt je afgewimpeld. Gewoon langs gaan, zeggen dat je heel veel geld hebt betaald, dat jullie hebben aangegeven wat de wensen waren (zwartwit met rode accenten, etc), dat je toch echt wel had verwacht dat het boek wat creatiever zou zijn geworden.
Vraag alle negatieven of als het digitaal is alle foto's op CDrom.
En bedenk van tevoren goed wat je wil: Misschien moet je het niet groter maken dan het is, oftewel pech gehad, jammer en nu ga ik weer door. Misschien wil je zelf met de negatieven/digitale foto's een nieuw album maken, dan weet je zeker dat het precies is wat je wil. En misschien wil je dat de fotograaf een nieuw album maakt - maar bedenk je dat dat nog wel een 'gevecht' kan worden waar je nare gevoel alleen maar erger van wordt.
Sterkte en vergeet niet te genieten van de dingen die wel goed gingen (=de dag zelf toch?!) en van je man natuurlijk.
(overigens, mijn ouders hadden 36 jaar terug ook een fotograaf... die nog ouderwets met rolletjes werkte en helaas bij het verwisselen het al gebruikte rolletje er opnieuw instopte... Alle foto's mislukt. Ze hebben alleen enkele foto's die door familieleden zijn gemaakt. Dus bedenk je: het kan altijd erger)
Kan me goed voorstellen dat je bruiloft voor jou op dit moment een hele nare nasmaak heeft gekregen.
Wat ik zou doen als ik jou was (nee, eigenlijk zou ik het je man laten doen, want ben zelf een gigantisch schijtlijster in die dingen...
):Langs de fotograaf gaan. Niet opbellen, dan wordt je afgewimpeld. Gewoon langs gaan, zeggen dat je heel veel geld hebt betaald, dat jullie hebben aangegeven wat de wensen waren (zwartwit met rode accenten, etc), dat je toch echt wel had verwacht dat het boek wat creatiever zou zijn geworden.
Vraag alle negatieven of als het digitaal is alle foto's op CDrom.
En bedenk van tevoren goed wat je wil: Misschien moet je het niet groter maken dan het is, oftewel pech gehad, jammer en nu ga ik weer door. Misschien wil je zelf met de negatieven/digitale foto's een nieuw album maken, dan weet je zeker dat het precies is wat je wil. En misschien wil je dat de fotograaf een nieuw album maakt - maar bedenk je dat dat nog wel een 'gevecht' kan worden waar je nare gevoel alleen maar erger van wordt.
Sterkte en vergeet niet te genieten van de dingen die wel goed gingen (=de dag zelf toch?!) en van je man natuurlijk.
(overigens, mijn ouders hadden 36 jaar terug ook een fotograaf... die nog ouderwets met rolletjes werkte en helaas bij het verwisselen het al gebruikte rolletje er opnieuw instopte... Alle foto's mislukt. Ze hebben alleen enkele foto's die door familieleden zijn gemaakt. Dus bedenk je: het kan altijd erger)
vrijdag 8 augustus 2008 om 10:57
Bar-ba-bella, ik weet zeker dat iedereen hier echt wel begrijpt 'waar je vandaan komt'.
Ik kan me ook voorstellen dat het allemaal heel vervelend is.
Je gaat trouwen, bereid alles voor, geeft er een hoop geld uit en bovendien leef je maandenlang naar die éne dag uit. En dan is die dag voorbij, en zit je met herinneringen die niet zo leuk zijn als gedacht.
Maar nogmaals, ik denk echt dat je juist deze reacties hier van vrouwen krijgt die je gevoel herkennen en allemaal wel 'iets hebben meegemaakt, al eea voor de kiezen hebben gehad. Dan weet je uit ervaring dat het de enige weg naar geluk is, soms gewoon niet meer achterom te kijken.
Sterkte!
Ik kan me ook voorstellen dat het allemaal heel vervelend is.
Je gaat trouwen, bereid alles voor, geeft er een hoop geld uit en bovendien leef je maandenlang naar die éne dag uit. En dan is die dag voorbij, en zit je met herinneringen die niet zo leuk zijn als gedacht.
Maar nogmaals, ik denk echt dat je juist deze reacties hier van vrouwen krijgt die je gevoel herkennen en allemaal wel 'iets hebben meegemaakt, al eea voor de kiezen hebben gehad. Dan weet je uit ervaring dat het de enige weg naar geluk is, soms gewoon niet meer achterom te kijken.
Sterkte!
Computer says nooooo
vrijdag 8 augustus 2008 om 10:59
Die taart daar kun je nu niets meer aan veranderen, dan had je de taart op je trouwdag moeten weigeren denk ik en aangezien jullie accoord zijn gegaan met een korting is daarmee de taartkous af.
Het fotoboek is niet zoals je had afgesproken. Daar ga je dus mee terug naar de fotograaf en je haalt de gemaakte mondelinge afspraken weer naar boven. Een fotosessie kost veel geld en dan mag je verwachten dat de foto's totaal naar je zin zijn. Daar zul je dan wel zelf achteraan moeten. Als je het boek in de kast legt en dr niet meer naar om kijkt veranderd er zeker niets aan de opmaak.
Probeer je te richten op wat er wel allemaal goed ging en geniet daar dubbel en dwars van, het was toch een prachtige dag?
Het fotoboek is niet zoals je had afgesproken. Daar ga je dus mee terug naar de fotograaf en je haalt de gemaakte mondelinge afspraken weer naar boven. Een fotosessie kost veel geld en dan mag je verwachten dat de foto's totaal naar je zin zijn. Daar zul je dan wel zelf achteraan moeten. Als je het boek in de kast legt en dr niet meer naar om kijkt veranderd er zeker niets aan de opmaak.
Probeer je te richten op wat er wel allemaal goed ging en geniet daar dubbel en dwars van, het was toch een prachtige dag?
vrijdag 8 augustus 2008 om 11:00
Net een mailtje van man gekregen. Hij is het ook beu en we hebben besloten de fotograaf te laten voor wat het is en niet meer terug te kijken maar alleen vooruit, we kunnen altijd nog iets met de foto's doen die we digitaal hebben.
Gelukkig gaat het nu wel tussen man en mij heel goed. Inderdaad omdat we het "grootste" probleem nu laten voor wat het is en door willen gaan met waar we voor het trouwen al aan waren begonnen. Genieten van elkaar, het leven en het opknappen van het huis.
Ik had overigens met heel veel dingen rekening gehouden die op de dag zelf mis konden gaan (bij het zien van de taart haalde ik ook mijn schouders op, kon er toen toch niets meer aan doen) en afgezien van de taart, is er die dag niets mis gegaan (schoonvader heb ik zelf niets van gemerkt, achteraf dus een drama geworden), ik baal er gewoon verschrikkelijk van dat het me niet lukt om dat gevoel van die dag terug te krijgen. Hoe raar en vreemd dat misschien ook klinkt.
Gelukkig gaat het nu wel tussen man en mij heel goed. Inderdaad omdat we het "grootste" probleem nu laten voor wat het is en door willen gaan met waar we voor het trouwen al aan waren begonnen. Genieten van elkaar, het leven en het opknappen van het huis.
Ik had overigens met heel veel dingen rekening gehouden die op de dag zelf mis konden gaan (bij het zien van de taart haalde ik ook mijn schouders op, kon er toen toch niets meer aan doen) en afgezien van de taart, is er die dag niets mis gegaan (schoonvader heb ik zelf niets van gemerkt, achteraf dus een drama geworden), ik baal er gewoon verschrikkelijk van dat het me niet lukt om dat gevoel van die dag terug te krijgen. Hoe raar en vreemd dat misschien ook klinkt.
"ik ben het, Barbabelladingdong"
vrijdag 8 augustus 2008 om 11:03
quote:Bar_Ba_Bella schreef op 08 augustus 2008 @ 10:48:
Pink,
Ik heb geen zin om het uit te gaan leggen aan iemand die heel makkelijk conclusies op deze manier trekt.
Waar baseer je je conclusie dat "als er echt problemen zijn" eigenlijk op? Op bovenstaand stukje?
Ken je me dan persoonlijk, heb je de afgelopen 3 maanden in mijn leven meegemaakt, sterker nog, heb je mij in mijn leven ergens ontmoet (behalve hier op het forum?)
Ik kan heus wel wat aan hoor, en heb ook de nodige dalen in mijn leven meegemaakt.Ik trok geen conclusie, ik vroeg me alleen iets af.
Pink,
Ik heb geen zin om het uit te gaan leggen aan iemand die heel makkelijk conclusies op deze manier trekt.
Waar baseer je je conclusie dat "als er echt problemen zijn" eigenlijk op? Op bovenstaand stukje?
Ken je me dan persoonlijk, heb je de afgelopen 3 maanden in mijn leven meegemaakt, sterker nog, heb je mij in mijn leven ergens ontmoet (behalve hier op het forum?)
Ik kan heus wel wat aan hoor, en heb ook de nodige dalen in mijn leven meegemaakt.Ik trok geen conclusie, ik vroeg me alleen iets af.
vrijdag 8 augustus 2008 om 11:06
quote:pink11 schreef op 08 augustus 2008 @ 11:03:
[...]
Ik trok geen conclusie, ik vroeg me alleen iets af.
Ok, dan geef ik bij deze een andere reactie op je post.
Dit zit mij nu even heel hoog en naar mijn idee is het iets anders of je nu helemaal in de put zit en compleet depressief bent. Of dat je er even doorheen zit.
Ik heb (wat anderen al schreven) heel erg naar onze trouwdag toegeleefd, er veel geld aan uitgegeven en ik vind het erg jammer dat de afloop er nu zo uit is gaan zien.
[...]
Ik trok geen conclusie, ik vroeg me alleen iets af.
Ok, dan geef ik bij deze een andere reactie op je post.
Dit zit mij nu even heel hoog en naar mijn idee is het iets anders of je nu helemaal in de put zit en compleet depressief bent. Of dat je er even doorheen zit.
Ik heb (wat anderen al schreven) heel erg naar onze trouwdag toegeleefd, er veel geld aan uitgegeven en ik vind het erg jammer dat de afloop er nu zo uit is gaan zien.
"ik ben het, Barbabelladingdong"
vrijdag 8 augustus 2008 om 11:07
quote:Bar_Ba_Bella schreef op 08 augustus 2008 @ 11:00:
Net een mailtje van man gekregen. Hij is het ook beu en we hebben besloten de fotograaf te laten voor wat het is en niet meer terug te kijken maar alleen vooruit, we kunnen altijd nog iets met de foto's doen die we digitaal hebben.
Gelukkig gaat het nu wel tussen man en mij heel goed. Inderdaad omdat we het "grootste" probleem nu laten voor wat het is en door willen gaan met waar we voor het trouwen al aan waren begonnen. Genieten van elkaar, het leven en het opknappen van het huis.
.
Dit klinkt goed.
Ik snap dat je behoorlijk kunt balen van wat er is misgegaan. Maar kijk wat er nog aan gedaan kan worden (dat heb je al gedaan), baal even flink, en ga weer verder.
Ik vind het wel zonde dat je de nare dingen die mooie dag laat overschaduwen.
Net een mailtje van man gekregen. Hij is het ook beu en we hebben besloten de fotograaf te laten voor wat het is en niet meer terug te kijken maar alleen vooruit, we kunnen altijd nog iets met de foto's doen die we digitaal hebben.
Gelukkig gaat het nu wel tussen man en mij heel goed. Inderdaad omdat we het "grootste" probleem nu laten voor wat het is en door willen gaan met waar we voor het trouwen al aan waren begonnen. Genieten van elkaar, het leven en het opknappen van het huis.
.
Dit klinkt goed.
Ik snap dat je behoorlijk kunt balen van wat er is misgegaan. Maar kijk wat er nog aan gedaan kan worden (dat heb je al gedaan), baal even flink, en ga weer verder.
Ik vind het wel zonde dat je de nare dingen die mooie dag laat overschaduwen.
