Kinderen
alle pijlers
buurkinderen mogen niets
vrijdag 8 augustus 2008 om 12:57
Onze dochter (3 jaar) is helemaal weg van de dochters van onze buren (2 en 4 jaar). Ze wil erg graag met ze spelen en van ons mag ze dat uiteraard.
Onze buurvrouw is zeer gestresst en kan maar weinig aan. Het komt nu dus regelmatig voor dat ze als ze thuis komen ze snel alle gordijnen dicht gooien zodat de kinderen niet kunnen zien wat er buiten gebeurd. (Als ze onze dochter buiten zien spelen, willen zij ook naar buiten).
Voor mijn dochter vind ik het heel zielig want zij staat daar regelmatig voor een dichte deur. Ook als ik meeloop en aanbel om te vragen of de kinderen buiten mogen spelen krijg ik 9 van de 10 keer te horen dat het niet kan/uitkomt/kinderen zijn moe etc. Terwijl de kinderen op de achtergrond enthousiast de naam van mijn dochter roepen.
Ik vind dit elke keer zo sneu voor mijn dochter, dat ik ondertussen de andere buurkinderen enorm aan het promoten ben. Vanochtend heeft een andere buurmeisje bij ons gespeeld en ze hadden samen de grootste lol.
Hoe ga je hier als ouder mee om. Ik zou liever zien dat ze lekker met andere kinderen speelt, ipv de kinderen van de buren die misschien een half uurtje per dag naar buiten mogen en met een ouder die er zo ontzettend gestresst omheen loopt dat je zelf ook helemaal kriegel wordt.
Maar ja de buur kinderen blijven trekken......
Onze buurvrouw is zeer gestresst en kan maar weinig aan. Het komt nu dus regelmatig voor dat ze als ze thuis komen ze snel alle gordijnen dicht gooien zodat de kinderen niet kunnen zien wat er buiten gebeurd. (Als ze onze dochter buiten zien spelen, willen zij ook naar buiten).
Voor mijn dochter vind ik het heel zielig want zij staat daar regelmatig voor een dichte deur. Ook als ik meeloop en aanbel om te vragen of de kinderen buiten mogen spelen krijg ik 9 van de 10 keer te horen dat het niet kan/uitkomt/kinderen zijn moe etc. Terwijl de kinderen op de achtergrond enthousiast de naam van mijn dochter roepen.
Ik vind dit elke keer zo sneu voor mijn dochter, dat ik ondertussen de andere buurkinderen enorm aan het promoten ben. Vanochtend heeft een andere buurmeisje bij ons gespeeld en ze hadden samen de grootste lol.
Hoe ga je hier als ouder mee om. Ik zou liever zien dat ze lekker met andere kinderen speelt, ipv de kinderen van de buren die misschien een half uurtje per dag naar buiten mogen en met een ouder die er zo ontzettend gestresst omheen loopt dat je zelf ook helemaal kriegel wordt.
Maar ja de buur kinderen blijven trekken......
vrijdag 8 augustus 2008 om 13:02
vrijdag 8 augustus 2008 om 13:10
Het probleem is dat de buurvrouw overal gevaar in ziet (en ik dus niet). Ze heeft het niet letterlijk gezegd maar voelt zich er niet gerust op dat ik goed oplet. De kinderen mogen dus nooit hier spelen, mijn dochter kan wel daar spelen.
Om een voorbeeld te geven: Als haar kinderen aan het tekenen zijn zit zij erbovenop om te voorkomen dat de dochters elkaar per ongeluk in de ogen prikken of verwonden met de potloden.
Het zelfde met het spelen met autootjes, mijn dochter vindt het leuk om botsingen te spelen (elk kind toch???), ook dat vindt ze gevaarlijk omdat er vingers tussen kunnen komen.
Ik vind het eigenlijk heel normaal als je buiten gaat spelen, dat je aanbelt om te vragen of andere kinderen ook buiten komen spelen, gebeurt bij ons ook regelmatig. Alleen baal ik ervan dat het bij hun echt nooit kan. (Kinderen zitten alleen maar voor de tv en moeder staat te poetsen).
Om een voorbeeld te geven: Als haar kinderen aan het tekenen zijn zit zij erbovenop om te voorkomen dat de dochters elkaar per ongeluk in de ogen prikken of verwonden met de potloden.
Het zelfde met het spelen met autootjes, mijn dochter vindt het leuk om botsingen te spelen (elk kind toch???), ook dat vindt ze gevaarlijk omdat er vingers tussen kunnen komen.
Ik vind het eigenlijk heel normaal als je buiten gaat spelen, dat je aanbelt om te vragen of andere kinderen ook buiten komen spelen, gebeurt bij ons ook regelmatig. Alleen baal ik ervan dat het bij hun echt nooit kan. (Kinderen zitten alleen maar voor de tv en moeder staat te poetsen).
vrijdag 8 augustus 2008 om 13:12
Inderdaad op zoek gaan naar andere vriendinnetjes voor je dochter. Jammer dat ze niet zo vaak buiten mogen spelen, maar dat is het verschil in opvoeden en daar moet je haar ook in respecteren. Overigens zou ik zelf gek worden van een bellend buurkind die vaak komt vragen of mijn kinderen buiten mogen spelen. Ik woonde vroeger in een kinderrijke buurt en als er iemand buitenspeelde, mochten wij ook naar buiten. En als wij als eerste buitenspeelden, kwam er vanzelf nog wel iemand naar buiten. Mijn moeder irriteerde zich er aan dat er in het begin altijd kinderen rond etenstijd aan de deur stonden te bellen met de vraag of we buiten kwamen spelen. De één eet heel vroeg, de ander heel laat. Wij laat. Zo ga ik het straks ook doen.
vrijdag 8 augustus 2008 om 13:14
Wacht even, je wil zeggen dat de kinderen van 2 en 4 en jouw dochtertje ALLEEN buiten spelen? Op deze leeftijd? lijkt me toch niet verantwoord tenzij je in de middle of nowhere woont en dan nog. Of ben jij er bij?
Aanbellen om buiten te spelen kan dan wel normaal zijn maar als de moeder al gestresst is kan ze iets onverwacht er denk ik niet bij hebben. Waarom vertrouwt ze jou niet alleen met de kids, is er iets voorgevallen?
Aanbellen om buiten te spelen kan dan wel normaal zijn maar als de moeder al gestresst is kan ze iets onverwacht er denk ik niet bij hebben. Waarom vertrouwt ze jou niet alleen met de kids, is er iets voorgevallen?
vrijdag 8 augustus 2008 om 13:26
vrijdag 8 augustus 2008 om 13:38
natuurlijk zijn wij erbij als ze buiten spelen.
Het is vaak zo dat als we buiten zijn ze vraagt of de buurkinderen ook komen. Ik zeg dan dat ze dat zelf maar moet vragen. tegenwoordig zeg ik al meteen, nee ze slapen/eten/noem maar op en stel voor naar een ander buurmeisje te lopen.
volgens mij speelt er wel meer daar thuis, ik vind het alleen zielig dat die meiden daar de dupe van worden.
Het is vaak zo dat als we buiten zijn ze vraagt of de buurkinderen ook komen. Ik zeg dan dat ze dat zelf maar moet vragen. tegenwoordig zeg ik al meteen, nee ze slapen/eten/noem maar op en stel voor naar een ander buurmeisje te lopen.
volgens mij speelt er wel meer daar thuis, ik vind het alleen zielig dat die meiden daar de dupe van worden.
vrijdag 8 augustus 2008 om 13:38
Een soortgelijke situatie bij ons. 2 huizen verderop woont een jongetje van net 4 die alles mag. Hij mag wel alleen zonder toezicht buiten spelen. Mijn zoontje van 3,5 mag dat niet en dat levert bij ons dus wel 'ns strijd op. Mijn zoon mag daar wel binnen spelen (alhoewel ik het een ietwat aso stel vindt, maar ok) en hun zoon bij ons binnen of in de tuin. Allemaal geen probleem. Maar niet buiten zonder toezicht.
Laatst was ik met mijn zoon in de speeltuin (een straat verderop) en gedurende bijna een uur was het buurjongetje er ook maar geen vader of moeder gezien hoor! En dan bij ons bedelen om snoep (hij was niet met ons meegegaan maar kwam zelf later aan).
Bovendien praat hij met zijn 4 jaar nog zo slecht dat ik hem niet kan verstaan en dat vindt ik niet prettig (maar dat is ws off-topic).
advies: andere buurkinderen promoten en met de buuf afspraak maken om te spelen.
Laatst was ik met mijn zoon in de speeltuin (een straat verderop) en gedurende bijna een uur was het buurjongetje er ook maar geen vader of moeder gezien hoor! En dan bij ons bedelen om snoep (hij was niet met ons meegegaan maar kwam zelf later aan).
Bovendien praat hij met zijn 4 jaar nog zo slecht dat ik hem niet kan verstaan en dat vindt ik niet prettig (maar dat is ws off-topic).
advies: andere buurkinderen promoten en met de buuf afspraak maken om te spelen.
vrijdag 8 augustus 2008 om 13:40
Kan het wel enigzins begrijpen als ik naar mezelf kijk. Mijn zoon is 3 jaar oud, en no way dat hij alleen buiten gaat spelen zonder een volwassene erbij. Tot grote verbazing van iemand in mijn omgeving: "Joh, je moet hem wat meer loslaten!" Tuurlijk, en hem gelijk onder een auto laten lopen...
Het ene kind is het andere niet, sommige 3 jarigen zijn zeer verstandig voor hun leeftijd, die kunnen alleen naar het speeltuintje om de hoek, de mijne toevallig niet, alle goede raad met betrekking tot het verkeer is hij weer vergeten zodra hij het volgende interessante ding hoort/ziet. En inderdaad, mijn kindje komt niet alleen bij die persoon spelen, juist omdat ik bang ben dat zij me wil bewijzen dat mijn kind het wel kan. In tegenstelling tot haar kinderen blijft hij niet bij me staan als ik hem uit zijn autostoeltje haal, hij gaat ervandoor, zelfde met laten wachten bij oversteken.
Ik zeg niet dat jij zo bent, maar ik kan enigzins begrijpen waarom zij haar kindjes nog niet alleen buiten laat.
Het ene kind is het andere niet, sommige 3 jarigen zijn zeer verstandig voor hun leeftijd, die kunnen alleen naar het speeltuintje om de hoek, de mijne toevallig niet, alle goede raad met betrekking tot het verkeer is hij weer vergeten zodra hij het volgende interessante ding hoort/ziet. En inderdaad, mijn kindje komt niet alleen bij die persoon spelen, juist omdat ik bang ben dat zij me wil bewijzen dat mijn kind het wel kan. In tegenstelling tot haar kinderen blijft hij niet bij me staan als ik hem uit zijn autostoeltje haal, hij gaat ervandoor, zelfde met laten wachten bij oversteken.
Ik zeg niet dat jij zo bent, maar ik kan enigzins begrijpen waarom zij haar kindjes nog niet alleen buiten laat.
vrijdag 8 augustus 2008 om 13:53
Je kunt met je dochter gewoon afspreken dat deze kindjes alleen met haar spelen als ze zelf naar buiten komen. Simpel, duidelijk, niks sneu, er zijn genoeg andere kindjes.
Voor je buurmeisjes .. als het echt zo heftig is als dat het klinkt, worden die kinderen dan niet in hun ontwikkeling bedreigt? Mogen ze ook niet in hun tuin spelen?
Voor je buurmeisjes .. als het echt zo heftig is als dat het klinkt, worden die kinderen dan niet in hun ontwikkeling bedreigt? Mogen ze ook niet in hun tuin spelen?
vrijdag 8 augustus 2008 om 13:59
Ik vind het lastig, wie ben ik dat ik alle wijsheid in pacht zou hebben over opvoeden, ieder doet het op zijn eigen manier.
Ik zie alleen dat onze buurvrouw echt tegenovergesteld is aan onze ideeen.
Kinderen komen bijna niet buiten, spelen altijd binnen. Eigenlijk zie ik (als ik naar binnen kan kijken) altijd nickelodeon junior aanstaan.
Ik probeer juist met lekker weer zoveel mogelijk naar buiten te gaan, of het nou buiten in het parkje voor de deur is, of in de tuin in de zandbak ofzo.
Onze buurvrouw loopt erg snel over en heeft vrij veel problemen met haar kids. Met name het slapen is een probleem (dat willen ze alleen bij hun in bed) en dat is de afgelopen jaren erin geslopen en ze krijgen het er niet uit. Gevolg is, alleen maar gebroken nachten en zeer moeie buren. Buurvrouw loopt dus op haar tandvlees en snap het dus aan de ene kant wel dat ze ze voor de tv zet als jezelf bekaf bent, maar ja dat doe je dus zelf.
Ik zie alleen dat onze buurvrouw echt tegenovergesteld is aan onze ideeen.
Kinderen komen bijna niet buiten, spelen altijd binnen. Eigenlijk zie ik (als ik naar binnen kan kijken) altijd nickelodeon junior aanstaan.
Ik probeer juist met lekker weer zoveel mogelijk naar buiten te gaan, of het nou buiten in het parkje voor de deur is, of in de tuin in de zandbak ofzo.
Onze buurvrouw loopt erg snel over en heeft vrij veel problemen met haar kids. Met name het slapen is een probleem (dat willen ze alleen bij hun in bed) en dat is de afgelopen jaren erin geslopen en ze krijgen het er niet uit. Gevolg is, alleen maar gebroken nachten en zeer moeie buren. Buurvrouw loopt dus op haar tandvlees en snap het dus aan de ene kant wel dat ze ze voor de tv zet als jezelf bekaf bent, maar ja dat doe je dus zelf.
vrijdag 8 augustus 2008 om 14:52
quote:toffifee schreef op 08 augustus 2008 @ 13:12:
Inderdaad op zoek gaan naar andere vriendinnetjes voor je dochter. Jammer dat ze niet zo vaak buiten mogen spelen, maar dat is het verschil in opvoeden en daar moet je haar ook in respecteren. Overigens zou ik zelf gek worden van een bellend buurkind die vaak komt vragen of mijn kinderen buiten mogen spelen. Ik woonde vroeger in een kinderrijke buurt en als er iemand buitenspeelde, mochten wij ook naar buiten. En als wij als eerste buitenspeelden, kwam er vanzelf nog wel iemand naar buiten. Mijn moeder irriteerde zich er aan dat er in het begin altijd kinderen rond etenstijd aan de deur stonden te bellen met de vraag of we buiten kwamen spelen. De één eet heel vroeg, de ander heel laat. Wij laat. Zo ga ik het straks ook doen.
Ja herkenbaar!!! Hier ook de hele dag kinderen aan de deur, om gek van te worden! Zelfs al zien ze ons aan tafel zitten wordt er aangebeld. En dan de buren...die hebben dus kinderen jonger dan mijn dochters, maar willen heel graag met die grote meiden spelen. Dus om de haverklap (lees minder 4 keer per dag) staan ze hier aan de deur, vaak ook met moeder erbij om 'het wel eens even te regelen'. Komen we soms net thuis, jahoor 10 minuten laten komen ze al. Ik word er echt weleens gek van.
Maar on topic. Ik kan me ergens de reactie van je buurvrouw wel voorstellen. Mijn kinderen mochten ook nog niet alleen buitenspelen toen ze 4 waren, laat staan 2. Zij wil dat in een langzamer tempo doen dan jij blijkbaar. Maar doordat jij steeds aan de deur staat en haar dochter dat merkt (en natuurlijk ook wel wil) vindt je buurvrouw het een lastige situatie. Want zij is er blijkbaar niet gerust op dat dat alleen buitenspelen wel goed gaat, maar het wordt haar min of meer opgedrongen door jou. Ik zou zeggen, laat het met rust, respecteer dat zij haar kind nog niet buiten wil laten spelen. Vraag dan eerder of ze zin heeft om met zijn allen naar de kinderboerderij te gaan.
En als je het idee hebt dat ze niet zoveel aankan, help haar dan in plaats van elke keer te vragen of haar kind buiten mag spelen terwijl je het antwoord al weet.
Inderdaad op zoek gaan naar andere vriendinnetjes voor je dochter. Jammer dat ze niet zo vaak buiten mogen spelen, maar dat is het verschil in opvoeden en daar moet je haar ook in respecteren. Overigens zou ik zelf gek worden van een bellend buurkind die vaak komt vragen of mijn kinderen buiten mogen spelen. Ik woonde vroeger in een kinderrijke buurt en als er iemand buitenspeelde, mochten wij ook naar buiten. En als wij als eerste buitenspeelden, kwam er vanzelf nog wel iemand naar buiten. Mijn moeder irriteerde zich er aan dat er in het begin altijd kinderen rond etenstijd aan de deur stonden te bellen met de vraag of we buiten kwamen spelen. De één eet heel vroeg, de ander heel laat. Wij laat. Zo ga ik het straks ook doen.
Ja herkenbaar!!! Hier ook de hele dag kinderen aan de deur, om gek van te worden! Zelfs al zien ze ons aan tafel zitten wordt er aangebeld. En dan de buren...die hebben dus kinderen jonger dan mijn dochters, maar willen heel graag met die grote meiden spelen. Dus om de haverklap (lees minder 4 keer per dag) staan ze hier aan de deur, vaak ook met moeder erbij om 'het wel eens even te regelen'. Komen we soms net thuis, jahoor 10 minuten laten komen ze al. Ik word er echt weleens gek van.
Maar on topic. Ik kan me ergens de reactie van je buurvrouw wel voorstellen. Mijn kinderen mochten ook nog niet alleen buitenspelen toen ze 4 waren, laat staan 2. Zij wil dat in een langzamer tempo doen dan jij blijkbaar. Maar doordat jij steeds aan de deur staat en haar dochter dat merkt (en natuurlijk ook wel wil) vindt je buurvrouw het een lastige situatie. Want zij is er blijkbaar niet gerust op dat dat alleen buitenspelen wel goed gaat, maar het wordt haar min of meer opgedrongen door jou. Ik zou zeggen, laat het met rust, respecteer dat zij haar kind nog niet buiten wil laten spelen. Vraag dan eerder of ze zin heeft om met zijn allen naar de kinderboerderij te gaan.
En als je het idee hebt dat ze niet zoveel aankan, help haar dan in plaats van elke keer te vragen of haar kind buiten mag spelen terwijl je het antwoord al weet.
vrijdag 8 augustus 2008 om 14:58
quote:maschoep schreef op 08 augustus 2008 @ 13:59:
Ik vind het lastig, wie ben ik dat ik alle wijsheid in pacht zou hebben over opvoeden, ieder doet het op zijn eigen manier.
Ik zie alleen dat onze buurvrouw echt tegenovergesteld is aan onze ideeen.
Kinderen komen bijna niet buiten, spelen altijd binnen. Eigenlijk zie ik (als ik naar binnen kan kijken) altijd nickelodeon junior aanstaan.
Ik probeer juist met lekker weer zoveel mogelijk naar buiten te gaan, of het nou buiten in het parkje voor de deur is, of in de tuin in de zandbak ofzo.
Onze buurvrouw loopt erg snel over en heeft vrij veel problemen met haar kids. Met name het slapen is een probleem (dat willen ze alleen bij hun in bed) en dat is de afgelopen jaren erin geslopen en ze krijgen het er niet uit. Gevolg is, alleen maar gebroken nachten en zeer moeie buren. Buurvrouw loopt dus op haar tandvlees en snap het dus aan de ene kant wel dat ze ze voor de tv zet als jezelf bekaf bent, maar ja dat doe je dus zelf.Ik vind dat je haar behoorlijk veroordeeld, je moet je niet bezig houden met het feit dat jouw ideeen anders zijn dan die van haar en dat zij het op een andere manier doet. Brrrr, alleen het idee al dat mijn buurvrouw bij mij naar binnengluurt en afkeurt dat mijn kinderen naar de tv kijken zeg. Sjonge.
Ik vind het lastig, wie ben ik dat ik alle wijsheid in pacht zou hebben over opvoeden, ieder doet het op zijn eigen manier.
Ik zie alleen dat onze buurvrouw echt tegenovergesteld is aan onze ideeen.
Kinderen komen bijna niet buiten, spelen altijd binnen. Eigenlijk zie ik (als ik naar binnen kan kijken) altijd nickelodeon junior aanstaan.
Ik probeer juist met lekker weer zoveel mogelijk naar buiten te gaan, of het nou buiten in het parkje voor de deur is, of in de tuin in de zandbak ofzo.
Onze buurvrouw loopt erg snel over en heeft vrij veel problemen met haar kids. Met name het slapen is een probleem (dat willen ze alleen bij hun in bed) en dat is de afgelopen jaren erin geslopen en ze krijgen het er niet uit. Gevolg is, alleen maar gebroken nachten en zeer moeie buren. Buurvrouw loopt dus op haar tandvlees en snap het dus aan de ene kant wel dat ze ze voor de tv zet als jezelf bekaf bent, maar ja dat doe je dus zelf.Ik vind dat je haar behoorlijk veroordeeld, je moet je niet bezig houden met het feit dat jouw ideeen anders zijn dan die van haar en dat zij het op een andere manier doet. Brrrr, alleen het idee al dat mijn buurvrouw bij mij naar binnengluurt en afkeurt dat mijn kinderen naar de tv kijken zeg. Sjonge.
vrijdag 8 augustus 2008 om 19:24
Toen mijn kinderen die leeftijd hadden, vond ik ze te klein om al alleen buiten te laten spelen. Misschien is de buurvrouw net op dat moment met andere dingen bezig en wordt ze er nerveus van dat ze dan haar kinderen niet in de gaten kan houden en vindt ze haar kinderen er gewoon te klein voor om zonder toezicht buiten te laten spelen.
Denken is zo buitengewoon moeilijk dat velen de voorkeur geven aan oordelen. Otto Weiss
