moeder vs vriend

25-08-2008 17:03 28 berichten
Alle reacties Link kopieren
Heeft hier iemand ervaring met moeders die het niet eens zijn met de partnerkeuze van hun dochter???



Mijn moeder is het absoluut niet eens met mijn keuze. Ik heb anderhalf jaar een relatie en vanaf dag 1 heb ik er ruzie over met mijn moeder. Niks is goed genoeg aan hem. Ik kan zijn naam niet noemen of we hebben ruzie, als ik naar hem toe ga, ga ik de deur uit met ruzie, alles wat ik met hem doe is stom, alles wat hij leuk of goed bedoelt ziet zij als nep. De sfeer thuis is op dit moment zo dat ik er liever niet ben, omdat er dan of een gespannen stilte hangt of er wordt geschreeuwd. we vieren mijn verjaardag niet, want dan moeten zijn ouders ook komen en dat kan mijn moeder niet verdragen. en zo kan ik nog wel even doorgaan...



ik hou er nog een schuldgevoel aan over ook, omdat ik zie dat het vreet aan mijn moeder. het maakt me echter ook ziedend omdat ze mij niet in mijn waarde laat en denkt dat zij mijn leven kan vormen zoals zij het wilt.



wat moet ik doen? ik kan toch niet kiezen tussen mijn vriend van wie ik hou en tussen mijn moeder?
Alle reacties Link kopieren
Waardoor komt het, dat je moeder je vriend niet geschikt vindt voor jou?
Alle reacties Link kopieren
hoi hoi,



nee kiezen is iets wat je idd niet moet doen.

waarom heeft je moeder er zo'n moeite mee dat je met die jongen gaat?
Alle reacties Link kopieren
heeft je moeder een gegronde reden voor haar afkeuring??? als dat niet zo is, dan moet jij je er eigenlijk helemaal niks van aantrekken.

het klinkt trouwens niet alsof je moeder alleen een probleem heeft met je vriend, maar uberhaubt met alles wat met je vriend te maken heeft!

Ik vind dat je moeder zich erg kinderachtig opstelt...zolang ze geen gegronde redenen kan aandragen voor haar rage gedoe dan zou ze het wat mij betreft echt kunnen bekijken... jij moet gelukkig worden met die jongen, zij niet.
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
Alle reacties Link kopieren
als je volwassen bent heeft jou moeder niets te zeggen over met wie jij wel en niet omgaat. Mij zou het echt niets kunnen schelen als mn moeder mn vriend niet leuk vind, als IK em maar leuk vind.
Had je moeder ook problemen met je vorige vriendjes?



Heb alleen ervaring met zo'n soort schoonmoeder. Die ging dreigen met hartklachten die ze van de stress om onze relatie zou krijgen en toen heeft m'n ex het daardoor uiteindelijk uitgemaakt.
Alle reacties Link kopieren
eigenlijk vindt ze alles verkeerd aan hem. hij heeft een lagere opleiding dan ik (hij mts, ik hbo), zijn ouders zijn niet leuk (terwijl ze vroeger bij elkaar op visite gingen), hij praat niet leuk, ze vindt hem best aardig, maar dan als vriend voor iemand anders dan haar dochter.

ik trek me er ook zo min mogelijk wat van aan, want IK kies hem uit en IK ben gelukkig met hem. maar de relatie met mijn moeder wordt er niet beter op. en ik voel me zenuwachtig, schuldig en rot
Alle reacties Link kopieren
Is uit huis gaan een optie?

zodat je van je ouders los komt en er -bot gezegt- geen last meer van hebt? Afstand kunt nemen en je eigen leven kunt blijven leiden?
Alle reacties Link kopieren
quote:elninjoo schreef op 25 augustus 2008 @ 17:13:

Had je moeder ook problemen met je vorige vriendjes?



Heb alleen ervaring met zo'n soort schoonmoeder. Die ging dreigen met hartklachten die ze van de stress om onze relatie zou krijgen en toen heeft m'n ex het daardoor uiteindelijk uitgemaakt.



Da's ook wat zeg! Vond je het niet heel erg? Of is het achteraf maar beter ook.

Dat dit soort dingen nog gebeuren these days...
Alle reacties Link kopieren
quote:bondgirl schreef op 25 augustus 2008 @ 17:17:

...zijn ouders zijn niet leuk (terwijl ze vroeger bij elkaar op visite gingen)...



Is er misschien iets vervelends voorgevallen tussen je moeder en zijn ouders waardoor je moeder zo reageert?

Als ik je verhaal zo lees klinkt het alsof ze ergens bang voor is.
Alle reacties Link kopieren
zeg je moeder dat jij je keuze gemaakt hebt en ze dat zal moeten accepteren. En klaar verder! geen gezeur etc. er meer over.



mijn ouders hebben gelukkig nog nóóit opmerkingen gemaakt over mijn vriendjes. zelfs als ze ze stiekem niet zo aardig vonden zeiden ze er niets over. pas als het uit was zeiden ze, ik vond hem inderdaad niet zo bij je passen.
quote:Petrokia schreef op 25 augustus 2008 @ 17:23:

[...]





Da's ook wat zeg! Vond je het niet heel erg? Of is het achteraf maar beter ook.

Dat dit soort dingen nog gebeuren these days...Op dat moment vond ik het heel erg. Heb er bijna een jaar verdriet van gehad. Zijn vader vond het ook belachelijk (zijn ouders waren al een eeuwigheid gescheiden) en heeft nog geprobeerd some sense in die jongen te praten. Maar uiteindelijk denk ik dat mijn ex te weinig ruggegraat had om voor zichzelf en zijn relatie met mij te kiezen. Hij ging voor de weg van de minste weerstand.
Alle reacties Link kopieren
quote:elninjoo schreef op 25 augustus 2008 @ 17:13:

Heb alleen ervaring met zo'n soort schoonmoeder. Die ging dreigen met hartklachten die ze van de stress om onze relatie zou krijgen en toen heeft m'n ex het daardoor uiteindelijk uitgemaakt.



pfff, gelukkig is mijn schoonmoeder niet zo! wat kunnen ouders somstoch rare dingen doen hè.

Mijn moeder laat mij wel duidelijk merken dat het slecht met haar gaat en ze niet slaapt door mijn relatie. dat kun je ook wel aan haar zien. en dat werkt wel op je schuldgevoel. daarom zal jou vriendje het hebben uitgemaakt. kinderen zijn loyaal aan hun ouders, en dit is een loyaliteitsconflict. kiezen voor moeder of voor vriendje? (in jou geval moest hij tussen moeder en vriendin kiezen) bijna altijd wint de ouderband... bij mij werkt het averechts, ik wordt er boos om. ik voel idd ook wel dat je heel wat ruggegraat moet hebben om er tegen te kunnen.
Alle reacties Link kopieren
quote:ezzy schreef op 25 augustus 2008 @ 17:28:

[...]





Is er misschien iets vervelends voorgevallen tussen je moeder en zijn ouders waardoor je moeder zo reageert?

Als ik je verhaal zo lees klinkt het alsof ze ergens bang voor is.ze is bang om mij los te laten. ik ben enig kind en ben beschermd opgevoed. hij past niet in het plaatje. er is niks voorgevallen tussen onze ouders. zijn ouders snappen het ook niet dat mijn moeder zich nooit meer laat zien. maar ze heeft mij vaak genoeg gezegd welke eigenschappen van zijn ouders verkeerd zijn, en dat zijn familie 'minder' is dan de mijne (wonen in een dorp, dus ons kent ons) en nu hoor ik daar bij en dat kan echt niet. dus wilt ze er niks meer mee te maken hebben
Alle reacties Link kopieren
Tja sommige moeders verliezen op deze manier 2 van hun 3 kinderen en gaan dan zielig lopen doen dat hun schoonkinderen daar schuld aan hebben.



Sommige kinderen verbreken het contact namelijk omdat hun moeder zo zielig en kinderachtig doet omdat ze bang is haar kind te verliezen aan een ander. Bang is om los te laten en emotionele chantage gaat plegen om vooral vast te houden aan haar eigen. Dat is geen houden van, dat heet claimen. Houden van is loslaten.....



In- en intriest dit soort dingen. Erg triest ook dat jouw moeder zich verlaagt tot dit niveau. Ik wens je heel veel sterkte!
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
Alle reacties Link kopieren
Heb je alleen met je moeder te maken..of ook je vader? Wat vindt hij ervan?
Alle reacties Link kopieren
Kun je - zoals hi ook al vroeg - het huis uitgaan en zelfstandig gaan wonen?
Alle reacties Link kopieren
quote:bondgirl schreef op 25 augustus 2008 @ 17:47:

[...]





ze is bang om mij los te laten. ik ben enig kind en ben beschermd opgevoed. hij past niet in het plaatje. er is niks voorgevallen tussen onze ouders. zijn ouders snappen het ook niet dat mijn moeder zich nooit meer laat zien. maar ze heeft mij vaak genoeg gezegd welke eigenschappen van zijn ouders verkeerd zijn, en dat zijn familie 'minder' is dan de mijne (wonen in een dorp, dus ons kent ons) en nu hoor ik daar bij en dat kan echt niet. dus wilt ze er niks meer mee te maken hebbenDat dit nog bestaat, wat triest. Als die jongen geen loverboy is en hij werkt hard en is lief voor je, is er niks mis met hem. Weet wel dat je de relatie met je met je moeder zal nooit meer als voorheen worden. Ik denk dat ze moeite heeft om je los te laten. Een vriend betekent verwijdering en ze vindt altijd wel een stok om mee te slaan. Denk een kwestie van wennen
Alle reacties Link kopieren
Kies voor jezelf, Bondgirl. Met je vriend moet je samenleven, met je moeder niet.
Alle reacties Link kopieren
thanx voor jullie berichtjes! dit zijn allemaal dingen die ook door mijn hoofd gaan, maar toch steeds weer opzij zet, het is toch je moeder!

En het huis uit gaan dat wil ik al lang, maar dat is weer een verhaal apart. heb er altijd spijt van gehad dat ik niet op kamers ben gegaan. nu wil ik dat alleen nog maar vanwege dat spijt gevoel. eigenlijk wil ik gewoon bij mijn vriend gaan wonen. maar dan denk ik, wil ik dat omdat ik ècht met hem wil samenwonen, of alleen maar om thuis weg te zijn? en ik word er niet echt in gestimuleerd om bij hem te gaan wonen.... :-S
Alle reacties Link kopieren
Heb je je moeder al eens verteld dat het enige wat ze bereikt met haar gedrag is dat jou kwijt raakt wellicht? Misschien moet ze dat wel eens letterlijk horen uit jouw mond en begrijpt ze dan dat zij een keuze moet maken.
Alle reacties Link kopieren
Beetje dom van je moeder. Ze moet eens luisteren naar de wijze raad van Wim Zonneveld: Ik prees hem regelrecht het graf in.......

Jij moet je eigen leven leiden en je eigen keuzes maken, daar zou je moeder respect voor moeten hebben.
Alle reacties Link kopieren
Oh ja, en ik zou als ik jou was eerst eens lekker op mijzelf gaan wonen ipv gelijk samenwonen. Dan kun je zonder druk eens rustig bekijken of het dan ook goed blijft gaan.
Alle reacties Link kopieren
quote:bondgirl schreef op 25 augustus 2008 @ 19:21:



En het huis uit gaan dat wil ik al lang, maar dat is weer een verhaal apart. heb er altijd spijt van gehad dat ik niet op kamers ben gegaan. nu wil ik dat alleen nog maar vanwege dat spijt gevoel. eigenlijk wil ik gewoon bij mijn vriend gaan wonen. maar dan denk ik, wil ik dat omdat ik ècht met hem wil samenwonen, of alleen maar om thuis weg te zijn? en ik word er niet echt in gestimuleerd om bij hem te gaan wonen.... :-SJe hebt een hbo opleiding? Dan ben je neem ik aan 22 jaar of ouder. Dan hoeft toch niemand je te stimuleren of toestemming te geven om alleen te gaan wonen? Zoek een huis en verhuis. Ik denk dat het tijd wordt dat je het heft in eigen hand neemt en zelfstandig wordt. Op mij kom je over alsof je zowel van je moeder als van je vriend afhankelijk bent. Dat is natuurlijk niet zo.
Alle reacties Link kopieren
quote:wanda_p schreef op 26 augustus 2008 @ 10:02:

[...]

Je hebt een hbo opleiding? Dan ben je neem ik aan 22 jaar of ouder. Dan hoeft toch niemand je te stimuleren of toestemming te geven om alleen te gaan wonen? Zoek een huis en verhuis. Ik denk dat het tijd wordt dat je het heft in eigen hand neemt en zelfstandig wordt. Op mij kom je over alsof je zowel van je moeder als van je vriend afhankelijk bent. Dat is natuurlijk niet zo.



Eens met wanda_p.



Waarom ga je niet gewoon op jezelf wonen? Dan zorg je dat de verhouding met je moeder eens gelijkwaardig wordt. Je laat zien dat je zelfstandig en volwassen bent. En je kunt dan bovendien zelf bepalen met wie je omgaat.



Een stuk constructiever dan bij je moeder blijven hangen en klagen over hoe zij zich gedraagt t.a.v. jou.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven