Kinderen
alle pijlers
Dilemma: stoppen met werken of niet?
dinsdag 26 augustus 2008 om 12:08
Hallo!
Ik weet het echt niet meer.... wil ik stoppen met werken of niet? Mijn gevoel zegt meestal ja, mijn verstand meestal nee.
Ik zal even de situatie schetsen en wat voors en tegens noemen:
Mijn vriend en ik hebben een dochtertje van bijna 8 maanden. Mijn vriend werkt 4 dagen, ik 2,5 en de bedoeling is vanaf 1 oktober 3 dagen. Ik werk op maandag, woensdag en vrijdag, dochter gaat op maandag en vrijdag naar de opvang en op woensdag is papa thuis.
Hier mijn afweeglijstje:
Voors:
- Lekker thuis zijn met mijn dochtertje (ik vind het heerlijk en het is me heel veel waard).
- Ik vind 3 dagen werken en dus niet bij mijn dochtertje zijn véél te veel. Ik heb het er soms echt moeilijk mee.
- Minder stress voor mij
- Dochter en ik minder vaak ziek. Ze gaat nu sinds 3 maanden naar het kdv, maar is constant verkouden en we hebben ook allemaal de buikgriep te pakken gehad. Voor die tijd waren we haast nooit ziek, nu ben ik altijd wel verkouden of heb hoofdpijn...
- Wij hebben genoeg spaargeld waardoor we, mocht het soms te krap zijn, niet in de problemen komen
- Meer tijd voor het huishouden
- Meer tijd voor sociale contacten
Tegens:
- Geen Papa-dag meer
- Dochter niet meer naar kdv, terwijl ze het er zo leuk vindt (wel zou ze dan met 2 jaar naar de peuterpeelzaal gaan en voor die tijd spreek ik dan af met andere moeders en kinderen)
- Minder inkomsten, alhoewel als ik mijn auto wegdoe en ik de heffingskorting en toeslagen van de belastingdienst krijg, het niet eens zo heel veel scheelt. Maar het uitbetalen van de heffingskorting willen ze ook misschien gaan afschaffen, en dan wordt het wel lastig...
- Tijdelijk geen pensioenopbouw meer voor mij, gat in CV e.d.
- Misschien ga ik het wel helemaal niets vinden... kan ik me nu niets bij voorstellen maar goed. Het zou kunnen natuurlijk.
- Moeilijk om straks weer werk te vinden (al is de kans redelijk aanwezig dat ik bij mijn huidige werkgever dan weer aan de slag kan)
- 2 collega's zijn momenteel zwanger en als ik weg zou gaan, is er in februari helemaal niemand meer die het werk kan doen (kul argument, ik weet het, maar ik zou er wel mee zitten als ik zou opzeggen en mijn werkgever zit hier dan mee)
Er waren nog wel wat punten, misschien kom ik daar nog op (het zwerft her en der in mijn hoofd ).
Graag heb ik wat meningen/ervaringen van jullie hierover. Ik zit hier nu al maanden mee in mijn maag, maar kom er maar niet uit. En het hierover nadenken bezorgt me al een hoop stress op zich. Ik heb al een paar keer de gedachte gehad, klaar met dat gezeur ik blijf gewoon werken... maar het zit me dan toch niet lekker. Dan zou je zeggen, stoppen met werken, maar dat durf ik dus ook niet zomaar...
Alvast bedankt voor jullie reacties!
Snoopy
Ik weet het echt niet meer.... wil ik stoppen met werken of niet? Mijn gevoel zegt meestal ja, mijn verstand meestal nee.
Ik zal even de situatie schetsen en wat voors en tegens noemen:
Mijn vriend en ik hebben een dochtertje van bijna 8 maanden. Mijn vriend werkt 4 dagen, ik 2,5 en de bedoeling is vanaf 1 oktober 3 dagen. Ik werk op maandag, woensdag en vrijdag, dochter gaat op maandag en vrijdag naar de opvang en op woensdag is papa thuis.
Hier mijn afweeglijstje:
Voors:
- Lekker thuis zijn met mijn dochtertje (ik vind het heerlijk en het is me heel veel waard).
- Ik vind 3 dagen werken en dus niet bij mijn dochtertje zijn véél te veel. Ik heb het er soms echt moeilijk mee.
- Minder stress voor mij
- Dochter en ik minder vaak ziek. Ze gaat nu sinds 3 maanden naar het kdv, maar is constant verkouden en we hebben ook allemaal de buikgriep te pakken gehad. Voor die tijd waren we haast nooit ziek, nu ben ik altijd wel verkouden of heb hoofdpijn...
- Wij hebben genoeg spaargeld waardoor we, mocht het soms te krap zijn, niet in de problemen komen
- Meer tijd voor het huishouden
- Meer tijd voor sociale contacten
Tegens:
- Geen Papa-dag meer
- Dochter niet meer naar kdv, terwijl ze het er zo leuk vindt (wel zou ze dan met 2 jaar naar de peuterpeelzaal gaan en voor die tijd spreek ik dan af met andere moeders en kinderen)
- Minder inkomsten, alhoewel als ik mijn auto wegdoe en ik de heffingskorting en toeslagen van de belastingdienst krijg, het niet eens zo heel veel scheelt. Maar het uitbetalen van de heffingskorting willen ze ook misschien gaan afschaffen, en dan wordt het wel lastig...
- Tijdelijk geen pensioenopbouw meer voor mij, gat in CV e.d.
- Misschien ga ik het wel helemaal niets vinden... kan ik me nu niets bij voorstellen maar goed. Het zou kunnen natuurlijk.
- Moeilijk om straks weer werk te vinden (al is de kans redelijk aanwezig dat ik bij mijn huidige werkgever dan weer aan de slag kan)
- 2 collega's zijn momenteel zwanger en als ik weg zou gaan, is er in februari helemaal niemand meer die het werk kan doen (kul argument, ik weet het, maar ik zou er wel mee zitten als ik zou opzeggen en mijn werkgever zit hier dan mee)
Er waren nog wel wat punten, misschien kom ik daar nog op (het zwerft her en der in mijn hoofd ).
Graag heb ik wat meningen/ervaringen van jullie hierover. Ik zit hier nu al maanden mee in mijn maag, maar kom er maar niet uit. En het hierover nadenken bezorgt me al een hoop stress op zich. Ik heb al een paar keer de gedachte gehad, klaar met dat gezeur ik blijf gewoon werken... maar het zit me dan toch niet lekker. Dan zou je zeggen, stoppen met werken, maar dat durf ik dus ook niet zomaar...
Alvast bedankt voor jullie reacties!
Snoopy
dinsdag 26 augustus 2008 om 16:04
SnoopySnoopy
ik heb een beetje het gevoel dat jij liefst alleen reacties krijgt van mensen die zeggen "tuurlijk, thuisblijven, moet je doen", terwijl je andere geluiden wegwuift als "ach.. dat valt wel mee"
Als je echt zo graag thuis wilt blijven, moet je het natuurlijk doen, maar ik vind dus echt dat werken erbij hoort, voor iedereen, zolang dat haalbaar is. En ik geloof ook dat één van de redenen dat mannen met minder tegenzin naar het werk lijken te gaan, is dat mannen gewoon niet beter weten of werken hoort erbij. Als kinderen klein zijn, en ook later, wordt aan de jongens écht niet gevraagd of ze later ook kinderen willen en of ze dan denken te blijven werken of dat ze thuis zullen blijven. Een jongen weet niet beter of hij moet een vak leren, want hij moet na z'n school werken. En bij zo'n voldongen feit ga je misschien wel minder stilstaan bij "wil ik dit wel", hoogstens ga je denken "ik vind dit niet prettig, dus zoek wat anders"
Vrouwen blijven hierin een soort luxepaardjes, lijkt het wel, en daardoor zul je dus lang houden dat het voor mannen zo gewéldig is, dat ze een dagje thuiszorgen en het voor vrouwen zo 'zwaar' is, dat ze gaan werken. Vrouwen houden dit in stand, door het altijd maar weer te hebben over een keuze.
ik heb een beetje het gevoel dat jij liefst alleen reacties krijgt van mensen die zeggen "tuurlijk, thuisblijven, moet je doen", terwijl je andere geluiden wegwuift als "ach.. dat valt wel mee"
Als je echt zo graag thuis wilt blijven, moet je het natuurlijk doen, maar ik vind dus echt dat werken erbij hoort, voor iedereen, zolang dat haalbaar is. En ik geloof ook dat één van de redenen dat mannen met minder tegenzin naar het werk lijken te gaan, is dat mannen gewoon niet beter weten of werken hoort erbij. Als kinderen klein zijn, en ook later, wordt aan de jongens écht niet gevraagd of ze later ook kinderen willen en of ze dan denken te blijven werken of dat ze thuis zullen blijven. Een jongen weet niet beter of hij moet een vak leren, want hij moet na z'n school werken. En bij zo'n voldongen feit ga je misschien wel minder stilstaan bij "wil ik dit wel", hoogstens ga je denken "ik vind dit niet prettig, dus zoek wat anders"
Vrouwen blijven hierin een soort luxepaardjes, lijkt het wel, en daardoor zul je dus lang houden dat het voor mannen zo gewéldig is, dat ze een dagje thuiszorgen en het voor vrouwen zo 'zwaar' is, dat ze gaan werken. Vrouwen houden dit in stand, door het altijd maar weer te hebben over een keuze.
Later is nu
dinsdag 26 augustus 2008 om 17:13
Dreamer, ik wuif niets weg, ik geef alleen aan hoe ik over dingen denk en eigenlijk vooral voel. Want elke argument om te blijven werken, heeft ook wel weer iets om juist te stoppen.
Ik neig na dit topic trouwens juist eerder om gewoon te blijven werken. Al zullen er in mijn achterhoofd ook andere gevoelens blijven spoken. En dan hoop ik dat dat minder wordt. En ik ben bang dat ik straks achteraf spijt krijg dat ik niet ben gestopt met werken, of andersom dus.
En nogmaals, mijn vriend vindt werken helemaal niet erg, hij doet dat echt liever dan de heel week met dochter thuiszitten. Ik vind werken over het algemeen ook niet erg, maar ik heb er dus wel moeite mee dat ik dochter moet missen dan. En aangezien we het van 1 loon kunnen redden, heb ik inderdaad een keuze. Vriend heeft dat ook, maar die moet er niet aan denken om meer dan 1 dag doordeweeks thuis te zitten en zal dus die keuze niet maken.
Als het andersom was geweest trouwens, was het verhaal precies hetzelfde geweest. Alleen had vriendlief er denk ik geen topic op Viva over geopend .
Ik neig na dit topic trouwens juist eerder om gewoon te blijven werken. Al zullen er in mijn achterhoofd ook andere gevoelens blijven spoken. En dan hoop ik dat dat minder wordt. En ik ben bang dat ik straks achteraf spijt krijg dat ik niet ben gestopt met werken, of andersom dus.
En nogmaals, mijn vriend vindt werken helemaal niet erg, hij doet dat echt liever dan de heel week met dochter thuiszitten. Ik vind werken over het algemeen ook niet erg, maar ik heb er dus wel moeite mee dat ik dochter moet missen dan. En aangezien we het van 1 loon kunnen redden, heb ik inderdaad een keuze. Vriend heeft dat ook, maar die moet er niet aan denken om meer dan 1 dag doordeweeks thuis te zitten en zal dus die keuze niet maken.
Als het andersom was geweest trouwens, was het verhaal precies hetzelfde geweest. Alleen had vriendlief er denk ik geen topic op Viva over geopend .
woensdag 27 augustus 2008 om 23:01
Dank je.
Ik heb besloten dat ik blijf werken. Ik heb bij mijn werkgever zelfs aangegeven vandaag dat ik per oktober ook de maandagochtend kom en dat mijn kolfrecht op is, dus ik ook weer een uur eerder kom en alleen in mijn pauze nog ga kolven. Dus een hele verandering weer (vind ik ).
Zelfs 3 dagen werken vind ik zo erg niet meer. Want 2 dagen kdv is voor dochter misschien ook wel beter en de dag met alleen papa, daar genieten ze allebei zo van!
Ik voel me er opeens veel beter bij. Ik denk doordat ik alles nu op een rijtje heb gezet voor mezelf en daar meningen/ervaringen over heb gelezen. En dat het kort gezegd er op neerkomt dat stoppen met werken niet echt verstandig is en dat altijd maar met je kind meestal toch ook gaat vervelen. En nu denk ik maar zo, ik geniet volop van de avonden en dagen met mijn dochter. En we hoeven ons geen zorgen te maken om de financien, ons spaargeld blijft staan en we kunnen evengoed nog doen en kopen wat we willen.
Jullie horen nog van me als ik er opeens toch weer anders ga denken .
Maar in ieder geval heel erg bedankt voor jullie reacties!
Ik heb besloten dat ik blijf werken. Ik heb bij mijn werkgever zelfs aangegeven vandaag dat ik per oktober ook de maandagochtend kom en dat mijn kolfrecht op is, dus ik ook weer een uur eerder kom en alleen in mijn pauze nog ga kolven. Dus een hele verandering weer (vind ik ).
Zelfs 3 dagen werken vind ik zo erg niet meer. Want 2 dagen kdv is voor dochter misschien ook wel beter en de dag met alleen papa, daar genieten ze allebei zo van!
Ik voel me er opeens veel beter bij. Ik denk doordat ik alles nu op een rijtje heb gezet voor mezelf en daar meningen/ervaringen over heb gelezen. En dat het kort gezegd er op neerkomt dat stoppen met werken niet echt verstandig is en dat altijd maar met je kind meestal toch ook gaat vervelen. En nu denk ik maar zo, ik geniet volop van de avonden en dagen met mijn dochter. En we hoeven ons geen zorgen te maken om de financien, ons spaargeld blijft staan en we kunnen evengoed nog doen en kopen wat we willen.
Jullie horen nog van me als ik er opeens toch weer anders ga denken .
Maar in ieder geval heel erg bedankt voor jullie reacties!
