Kinderen
alle pijlers
Wat zou jij doen?
donderdag 28 augustus 2008 om 20:50
Even een leuke discussie. Ik zit er zelf niet mee en ik weet ook niet of het topic hier hoort. Maar aangezien het over kinderen gaat, dacht ik, ik gok 't er op.
Jijzelf hebt een aantal (of een) leuke kinders ronddrentelen en julle zijn 'compleet'. Maar je zus en haar man, daar wil het maar niet bij lukken. En ze willen zo graag en zijn al jaren bezig. De enig overgebleven hoop is een eiceldonor (of zaadceldonor).
Vraag; zou jij je zus helpen met jouw eicellen of zou jou man genegen zijn te helpen met zijn zaadcellen en hoe zouden in eicel geval jouw man en in zaadcelgeval jij daartegen over staan
Even in acht nemend dat eiceldonatie met hormooninjecties e.d. gepaard gaan. Hoe ver ga jij voor je zus?
Ik zal zelf aftrappen. Ik denk wel dat ik, als ik daarmee zou kunnen helpen, mijn eicellen wil doneren. Ik denk niet dat Frank zijn zaad zou willen doneren maar mocht hij dat wel doen zou ik er achter staan... maar het toch een bizar idee vinden.
Jijzelf hebt een aantal (of een) leuke kinders ronddrentelen en julle zijn 'compleet'. Maar je zus en haar man, daar wil het maar niet bij lukken. En ze willen zo graag en zijn al jaren bezig. De enig overgebleven hoop is een eiceldonor (of zaadceldonor).
Vraag; zou jij je zus helpen met jouw eicellen of zou jou man genegen zijn te helpen met zijn zaadcellen en hoe zouden in eicel geval jouw man en in zaadcelgeval jij daartegen over staan
Even in acht nemend dat eiceldonatie met hormooninjecties e.d. gepaard gaan. Hoe ver ga jij voor je zus?
Ik zal zelf aftrappen. Ik denk wel dat ik, als ik daarmee zou kunnen helpen, mijn eicellen wil doneren. Ik denk niet dat Frank zijn zaad zou willen doneren maar mocht hij dat wel doen zou ik er achter staan... maar het toch een bizar idee vinden.
donderdag 28 augustus 2008 om 22:56
Maar Nippo, als je voor je zus of je man voor zijn broer donor bent is het toch niet zo raar om eigenschappen van jezelf te zien? Je bent zulke naaste familie dat je dat altijd zult hebben. Ik lijk kennelijk erg veel op mijn tante, zowel qua uiterlijk als karakter. Mijn kinderen lijken erg op mijn broer, mijn zoon heeft ook veel karaktertrekken die ik bij mijn broer ook zie. Ik lijk zelf weer helemáál niet op mijn broer.
Dus daar zou ik niet zoveel moeite mee hebben.
Dus daar zou ik niet zoveel moeite mee hebben.
donderdag 28 augustus 2008 om 23:02
donderdag 28 augustus 2008 om 23:47
Draagmoeder niet, maar dat komt omdat ik zelf nog geen kinderen heb en ze heeeeel graag zou willen. Ik zou het kind dan echt niet af kunnen staan, puur hypothetisch gezien.
Eicellen en zaadcellen, ik zou ze zo afstaan, geen twijfel mogelijk......(zaadcellen moet ik wel ff met manlief overleggen natuurlijk hahaha).
Maar goed ik vind dit een erg moeilijke discussie aangezien het me a) zelf raakt en b) het is zooooo moeilijk om te zeggen wat je zou doen als je nog niet voor de keuze staat. Het valt me enorm op dat legio mensen een mening vormen en daar zoooo van overtuigd zijn terwijl ze eigenlijk (en gelukkig) niet weten waar ze over praten. Ik vind het prima om een mening te vormen over een "wat zou jij doen" vraag, Maar wel met een disclaimer, dat de mening niet gebaseerd is op waargebeurde feiten en dat je wanneer het zich voor doet je van deze mening af kunt, wilt, durft, mag wijken.
Maar ik blijf erbij, als jij bijdrage kunt leveren om een paar ouders te laten worden door wat genetisch materiaal af te staan, zou ik er voor gaan en me hier voor inzetten.
Eicellen en zaadcellen, ik zou ze zo afstaan, geen twijfel mogelijk......(zaadcellen moet ik wel ff met manlief overleggen natuurlijk hahaha).
Maar goed ik vind dit een erg moeilijke discussie aangezien het me a) zelf raakt en b) het is zooooo moeilijk om te zeggen wat je zou doen als je nog niet voor de keuze staat. Het valt me enorm op dat legio mensen een mening vormen en daar zoooo van overtuigd zijn terwijl ze eigenlijk (en gelukkig) niet weten waar ze over praten. Ik vind het prima om een mening te vormen over een "wat zou jij doen" vraag, Maar wel met een disclaimer, dat de mening niet gebaseerd is op waargebeurde feiten en dat je wanneer het zich voor doet je van deze mening af kunt, wilt, durft, mag wijken.
Maar ik blijf erbij, als jij bijdrage kunt leveren om een paar ouders te laten worden door wat genetisch materiaal af te staan, zou ik er voor gaan en me hier voor inzetten.
vrijdag 29 augustus 2008 om 00:02
Wat bijzonder dat veel vrouwen wel negen maanden een kindje in hun buik willen dragen , met alle zwangerschapskwaaltjes van dien , het voelen schoppen en hikken etc . , het er met veel pijn en moeite uit willen persen ( heb ik het niet eens over uitscheuren of keizersneden ) , en dat af willen staan ( vergeet het ontzwangeren niet ) , maar veel meer moeite hebben met het afstaan van een eicel .... alsof je daar een innigere band mee hebt
Zien jullie je eicellen als onvolgroeide baby's ?
Zien jullie je eicellen als onvolgroeide baby's ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 29 augustus 2008 om 08:46
Nee, ik zou het niet doen. Ligt aan mijn eigen keuzes; ik zou ook geen zaadcellen van iemand anders dan mijn man willen. Ik wil een kind samen met hem. Ik denk ook dat ik er later spijt van zou krijgen als ik het kind zou zien, ook al zouden de ouders heel goed voor het kind zorgen. Ook zou ik het erg moeilijk vinden als de ouders niet goed voor het kind zouden zorgen.
vrijdag 29 augustus 2008 om 10:06
Draagmoederschap; ja.
Eicel/zaadcel donatie; nee.
Waarom... hmm, is iets gevoelsmatigs...
Denk dat ik mn knop wel om kan zetten dat het kindje dan in mij groeit niet echt mijn kindje is, kan zelfs heel speciaal zijn denk ik om met mijn broer (heb geen zus) en zijn vrouw dan de zwangerschap van hun kindje te doorlopen...
Moet trouwens zeggen dat ik zelf heel makkelijk zwanger raak, fijne zwangerschappen en goed te doende bevallingen heb, scheelt ook.
Eicel/zaadcel donatie; nee.
Waarom... hmm, is iets gevoelsmatigs...
Denk dat ik mn knop wel om kan zetten dat het kindje dan in mij groeit niet echt mijn kindje is, kan zelfs heel speciaal zijn denk ik om met mijn broer (heb geen zus) en zijn vrouw dan de zwangerschap van hun kindje te doorlopen...
Moet trouwens zeggen dat ik zelf heel makkelijk zwanger raak, fijne zwangerschappen en goed te doende bevallingen heb, scheelt ook.
anoniem_6181 wijzigde dit bericht op 29-08-2008 10:09
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
% gewijzigd
vrijdag 29 augustus 2008 om 13:52
Voor mijn zus en mijn beste vriendinnen zou ik het zo mijn eicellen afstaan. Daar heb ik geen problemen mee en ik zou dat kind niet als mijn kind beschouwen maar wel als het kind van hen. Om te binden of je eigen vlees en bloed te beschouwen komt veel meer bij kijken.
Draagmoeder zijn zou ik daarin tegen niet doen. Maar dat komt meer om het feit dat ik depressief ben en dus van de medicijnen af moet wil ik draagmoeder zijn met alle risico's van dien.
Draagmoeder zijn zou ik daarin tegen niet doen. Maar dat komt meer om het feit dat ik depressief ben en dus van de medicijnen af moet wil ik draagmoeder zijn met alle risico's van dien.
vrijdag 29 augustus 2008 om 14:05
Eowynn, er zijn natuurlijk ook veel eigenschappen waarin je neit op je broer of zus hoeft te lijken. Ik heb een zus waar ik niet erg op lijk, vooral niet voor wat betreft karakter. Bovendien denkt ze heel anders over opvoeding dan ik. Als ze dan een kind zou krijgen met mijn eigenschappen, zou ik ongetwijfeld vinden dat ze daar niet goed mee om zou gaan.
BGB, wat jij noemt zijn allemaal tijdelijke ongemakken (net als bijvoorbeeld een punctie, zou voor mij geen reden zijn om geen donor te zijn). En ik zie een eicel niet als een onvolgroeid kind, want daar heb je immers ook een zaadcel voor nodig. Maar een groot deel van je persoonlijkheid, dus die eigenschappen die maken dat je bent wie je bent, wordt door je genen bepaald. En een kind van mijn eicel zou dus een kind van mij zijn, meer dan een kind dat in mijn buik groeit uit andersmans eicel. Bij draagmoederschap leen ik hoogstens mijn lichaam tijdelijk uit.
BGB, wat jij noemt zijn allemaal tijdelijke ongemakken (net als bijvoorbeeld een punctie, zou voor mij geen reden zijn om geen donor te zijn). En ik zie een eicel niet als een onvolgroeid kind, want daar heb je immers ook een zaadcel voor nodig. Maar een groot deel van je persoonlijkheid, dus die eigenschappen die maken dat je bent wie je bent, wordt door je genen bepaald. En een kind van mijn eicel zou dus een kind van mij zijn, meer dan een kind dat in mijn buik groeit uit andersmans eicel. Bij draagmoederschap leen ik hoogstens mijn lichaam tijdelijk uit.
vrijdag 29 augustus 2008 om 14:06
vrijdag 29 augustus 2008 om 14:38
Laatst was er ook al een topic over dit onderwerp volgens mij.
Ik zou het alleen doen voor mijn broer en schoonzus. Voor niemand anders. En ik zou geen draagmoeder willen zijn, ik zou wel mijn eicel willen doneren, maar die zou dan bevrucht moeten worden door mijn broertje en dat is geen optie en lijkt me dan ook weer een raar idee. Ik zou het ook een heel raar idee vinden als mijn vriend zijn zaad zou doneren aan mijn broer en schoonzus. Dat mijn schoonzus zwanger is van mijn vriend.
Maar als het mogelijk zou zijn, zou ik dus wel een eicel aan mijn broer willen afstaan.
Ik zou het alleen doen voor mijn broer en schoonzus. Voor niemand anders. En ik zou geen draagmoeder willen zijn, ik zou wel mijn eicel willen doneren, maar die zou dan bevrucht moeten worden door mijn broertje en dat is geen optie en lijkt me dan ook weer een raar idee. Ik zou het ook een heel raar idee vinden als mijn vriend zijn zaad zou doneren aan mijn broer en schoonzus. Dat mijn schoonzus zwanger is van mijn vriend.
Maar als het mogelijk zou zijn, zou ik dus wel een eicel aan mijn broer willen afstaan.
vrijdag 29 augustus 2008 om 14:56
Voor mijn zus... alles, die mag roepen wat ze nodig heeft en dan proberen we dat.
Ik ben eerlijk gezegd verrast dat er zoveel vrouwen heel stellig zeggen dat pertinent niet te willen doen.
Maar goed, ik heb ook onwijze mazzel met mijn zus
Eerlijk gezegd kan ik me ook niet zo goed voorstellen dat ik een kindje geboren uit mijn ei, maar uit haar buik nog als 'mijn' kind zou zien. Denk dat ik op het neefje of nichtje dat er op dit moment aan zit te komen straks net zo dol zal zijn als wanneer het uit een ei van mij was gekomen.
Voor een vriendin sta ik overigens niet echt vooraan om genetisch materiaal af te staan. Negen maanden rondsjokken met haar kind in mijn Goddelijke babytempel vind ik in het geval van een goede vriendschap wel weer ok. (Mag wel een behoorlijke vriendschap wezen dan, want ik vond zwanger zijn nou niet zo heel erg geweldig. Bovendien moet zij ook zo dol zijn op mij, want zij moet mijn voeten masseren, mijn Rennies sponsoren en AL mijn gezeik aanhoren )
Ik ben eerlijk gezegd verrast dat er zoveel vrouwen heel stellig zeggen dat pertinent niet te willen doen.
Maar goed, ik heb ook onwijze mazzel met mijn zus
Eerlijk gezegd kan ik me ook niet zo goed voorstellen dat ik een kindje geboren uit mijn ei, maar uit haar buik nog als 'mijn' kind zou zien. Denk dat ik op het neefje of nichtje dat er op dit moment aan zit te komen straks net zo dol zal zijn als wanneer het uit een ei van mij was gekomen.
Voor een vriendin sta ik overigens niet echt vooraan om genetisch materiaal af te staan. Negen maanden rondsjokken met haar kind in mijn Goddelijke babytempel vind ik in het geval van een goede vriendschap wel weer ok. (Mag wel een behoorlijke vriendschap wezen dan, want ik vond zwanger zijn nou niet zo heel erg geweldig. Bovendien moet zij ook zo dol zijn op mij, want zij moet mijn voeten masseren, mijn Rennies sponsoren en AL mijn gezeik aanhoren )
