
Gokverslaving...
maandag 15 september 2008 om 15:50
Hallo meiden,
Ik heb sinds een paar maanden een vriend. Het klikt ontzettend goed tussen ons en ben voor het eerst sinds mijn vorige relatie (2 jaar geleden) weer helemaal verliefd. Geen vuiltje aan de lucht dus... zou je zeggen...
Maar nu komt het. Hij heeft me al in het begin verteld dat hij gokverslaafd is (geweest). Als sinds zijn 18e (hij is nu begin 30). Deze verslaving is lange tijd gestopt maar vorig jaar na een vervelende gebeurtenis in zijn leven is hij een keer de fout ingegaan. Na deze keer heeft hij niet meer gegokt volgens zijn zeggen. Hij heeft verteld dat hij zelf een verbod heeft aangevraagd bij de casino's (dat kan schijnbaar) en hij heeft ook een tijdje hulp voor zijn verslaving gehad maar naar eigen zeggen heeft dat voor zijn gevoel niet veel geholpen.
Ik vind het natuurlijk ontzettend goed en eerlijk dat hij het me gelijk verteld heeft. Maar het zit me toch dwars.
Ik wil graag adviezen en verhalen van mensen die ook een partner hebben die gokverslaafd is of het geweest is. Ik wil graag weten hoe ik hiermee om moet gaan en wat ik kan verwachten.
Alvast bedankt.
Ik heb sinds een paar maanden een vriend. Het klikt ontzettend goed tussen ons en ben voor het eerst sinds mijn vorige relatie (2 jaar geleden) weer helemaal verliefd. Geen vuiltje aan de lucht dus... zou je zeggen...
Maar nu komt het. Hij heeft me al in het begin verteld dat hij gokverslaafd is (geweest). Als sinds zijn 18e (hij is nu begin 30). Deze verslaving is lange tijd gestopt maar vorig jaar na een vervelende gebeurtenis in zijn leven is hij een keer de fout ingegaan. Na deze keer heeft hij niet meer gegokt volgens zijn zeggen. Hij heeft verteld dat hij zelf een verbod heeft aangevraagd bij de casino's (dat kan schijnbaar) en hij heeft ook een tijdje hulp voor zijn verslaving gehad maar naar eigen zeggen heeft dat voor zijn gevoel niet veel geholpen.
Ik vind het natuurlijk ontzettend goed en eerlijk dat hij het me gelijk verteld heeft. Maar het zit me toch dwars.
Ik wil graag adviezen en verhalen van mensen die ook een partner hebben die gokverslaafd is of het geweest is. Ik wil graag weten hoe ik hiermee om moet gaan en wat ik kan verwachten.
Alvast bedankt.
dinsdag 16 september 2008 om 22:23
quote:bitterandsweet schreef op 16 september 2008 @ 19:13:
[quote][message=1971217,noline]
Ik kan het niet helemaal rijmen met dat je zegt dat je jarenlang ervaring hebt met therapie. Ik ben jarenlang ervaringsdeskundige als ex partner en heb ook de gokvrienden van mijn ex gadegeslagen.Ik héb ook geen therapie, ik geef het En da's inderdaad een heel andere invalshoek, dat merk ik wel aan je reactie. Iemand die er middenin heeft gezeten kijkt er heel anders naar dan iemand die ervoor heeft geleerd. Da's absoluut waar. Zullen we elkaars ervaring daarom maar niet ter discussie stellen hier?
[quote][message=1971217,noline]
Ik kan het niet helemaal rijmen met dat je zegt dat je jarenlang ervaring hebt met therapie. Ik ben jarenlang ervaringsdeskundige als ex partner en heb ook de gokvrienden van mijn ex gadegeslagen.Ik héb ook geen therapie, ik geef het En da's inderdaad een heel andere invalshoek, dat merk ik wel aan je reactie. Iemand die er middenin heeft gezeten kijkt er heel anders naar dan iemand die ervoor heeft geleerd. Da's absoluut waar. Zullen we elkaars ervaring daarom maar niet ter discussie stellen hier?
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
dinsdag 16 september 2008 om 22:54
quote:Very Cherry schreef op 16 september 2008 @ 21:19:
bijv. dat zelfhulpgroepen heel anders werken en veel minder directief en structurerend zijn, wat misschien beter had gesloten bij jouw beleving van alles.
Wat ik hier wel kom doen, is aan TO wat handvatten proberen te geven. En iedereen doet er maar mee wat ie wil
Ik wil ook niet jouw of mijn ervaring ter discussie stellen. Ik zou alleen als ik TO was, er niet op "gokken" dat haar vriend bij diegenen hoort die op deze manier er redelijk mee kunnen leven, en dat het beheren van pasjes van tijdelijke aard is. Inderdaad, het zijn de welwillenden die in therapie gaan... ik ben bang dat dat maar een klein deel is.
Hoe lang heb je ze in therapie, en zie je zo ook nog na een aantal jaren?
Daar gaat het mij nl.om: ik wil TO een zo reeel mogelijk beeld geven: het gaat niet vaak over, en het gaat ook niet vaak over met tijdelijke oplossingen.
Het is vaak forever oppassen en uitkijken, en als je daarvoor kiest, en dat wil, okee. Als je dat je maar vooraf realiseert.
Mijn ex en zijn vrouw leven zo, en dat gaat (al moet je je niet afvragen hoe) ik wilde niet zo leven als partners. Maar het is mogelijk en hij is buiten zijn verslaving een goede vent, dus ach ja, zeker als je bedenkt dat elke vent wel wat heeft, kun je daar genoegen mee nemen.
En zelfs als je iemand voortdurend onder curatele (zo noem ik het maar even) hebt, is een echte gokker nog in staat om aan geld te komen, wanneer de drang weer te groot wordt. En dan is het weer hommeles bij mijn ex en zijn vrouw.
Daarom ben ik heel somber in slagingskans van tijdelijke maatregelen en heb jij het VC, over misschien wat lichtere gevallen... en daar zou ik niet, nogmaals, op gokken als ik TO was, dat zij een licht geval heeft...
En van dat nagelbijten en snoepen, het ging mij om de zin dat je zei dat iedereen wel eens bescherming nodig heeft in een relatie, wel referend aan immers de tijdelijke oplossing voor gokverslaafden, je noemde het in 1 zin met die voorbeelden: zij hadden dus ook tijdelijke bescherming nodig.. bagataliserend vind ik dat tov gokverslaving, het is veel meer dan alleen bescherming. Het vergt een therapie zoals verslaafden die krijgen, drugs, alcohol niveau.
Bij die twee voorbeelden van nagelbijten en snoepen kan ik daar ook in komen, in die opmerking van "beetje bescherming" tegen zichzelf nodig hebben..
Bij een gokverslaving vind ik dat niet opgaan, vandaar dat ik je vergelijking bestreed.
Ik vind het niet fout hoor, helemaal niet, om directief en sturend te werk te gaan, ik denk dat de aanpak zo moet zijn. Alleen vind ik het wat anders als je dat als PARTNER gaat doen.
bijv. dat zelfhulpgroepen heel anders werken en veel minder directief en structurerend zijn, wat misschien beter had gesloten bij jouw beleving van alles.
Wat ik hier wel kom doen, is aan TO wat handvatten proberen te geven. En iedereen doet er maar mee wat ie wil
Ik wil ook niet jouw of mijn ervaring ter discussie stellen. Ik zou alleen als ik TO was, er niet op "gokken" dat haar vriend bij diegenen hoort die op deze manier er redelijk mee kunnen leven, en dat het beheren van pasjes van tijdelijke aard is. Inderdaad, het zijn de welwillenden die in therapie gaan... ik ben bang dat dat maar een klein deel is.
Hoe lang heb je ze in therapie, en zie je zo ook nog na een aantal jaren?
Daar gaat het mij nl.om: ik wil TO een zo reeel mogelijk beeld geven: het gaat niet vaak over, en het gaat ook niet vaak over met tijdelijke oplossingen.
Het is vaak forever oppassen en uitkijken, en als je daarvoor kiest, en dat wil, okee. Als je dat je maar vooraf realiseert.
Mijn ex en zijn vrouw leven zo, en dat gaat (al moet je je niet afvragen hoe) ik wilde niet zo leven als partners. Maar het is mogelijk en hij is buiten zijn verslaving een goede vent, dus ach ja, zeker als je bedenkt dat elke vent wel wat heeft, kun je daar genoegen mee nemen.
En zelfs als je iemand voortdurend onder curatele (zo noem ik het maar even) hebt, is een echte gokker nog in staat om aan geld te komen, wanneer de drang weer te groot wordt. En dan is het weer hommeles bij mijn ex en zijn vrouw.
Daarom ben ik heel somber in slagingskans van tijdelijke maatregelen en heb jij het VC, over misschien wat lichtere gevallen... en daar zou ik niet, nogmaals, op gokken als ik TO was, dat zij een licht geval heeft...
En van dat nagelbijten en snoepen, het ging mij om de zin dat je zei dat iedereen wel eens bescherming nodig heeft in een relatie, wel referend aan immers de tijdelijke oplossing voor gokverslaafden, je noemde het in 1 zin met die voorbeelden: zij hadden dus ook tijdelijke bescherming nodig.. bagataliserend vind ik dat tov gokverslaving, het is veel meer dan alleen bescherming. Het vergt een therapie zoals verslaafden die krijgen, drugs, alcohol niveau.
Bij die twee voorbeelden van nagelbijten en snoepen kan ik daar ook in komen, in die opmerking van "beetje bescherming" tegen zichzelf nodig hebben..
Bij een gokverslaving vind ik dat niet opgaan, vandaar dat ik je vergelijking bestreed.
Ik vind het niet fout hoor, helemaal niet, om directief en sturend te werk te gaan, ik denk dat de aanpak zo moet zijn. Alleen vind ik het wat anders als je dat als PARTNER gaat doen.
dinsdag 16 september 2008 om 23:14
Ik denk dat we hier en daar langs elkaar heen praten
Ik behandel beslist geen lichte gevallen, integendeel. Waar maak je dat uit op? Tijdelijke (zelfbeschermende) maatregelen zijn slechts een opstapje, als huiswerkopdracht bij wijze van spreken, en beslaan nog geen 2% van de hele behandeling.
Om je vraag te beantwoorden; Ik zie ze van kop tot staart zo'n 12 tot 18 maanden (wekelijks!). Ik geef individuele en groepsbehandeling, trainingen, cursussen, en bied nazorg zolang als nodig is. Bovendien draai ik wekelijkse verwantengroepen, ter ondersteuning aan familieleden, en geef ik relatietherapie.
Het gaat nooit over. Verslaving is een chronische psychiatrische aandoening, je kan hooguit leren om ervanaf te blijven. Maar dat kán wel, als alles meezit en er keihard gewerkt wordt. Maar het blijft een levenslange kwetsbaarheid, om nog maar te zwijgen over het gedrag waar ook mee gestopt moet worden, zoals liegen, manipuleren etc. Als dat je tweede natuur is geworden is het verdomde moeilijk om daarmee te kappen. Nog veel moeilijker dan het gokken an sich.
Behandeling draait om de oorzaken boven tafel te krijgen (gokken is veelal verdoven, vluchten) en eerlijk naar jezelf te kijken, je valkuilen leren kennen. Leren met het leven en jezelf te dealen zoals het is, zonder jezelf te bewieroken met de magie van het gokken, zeg maar. Voeten op de grond en aan het werk, Stoppen met gokken is meer dan op je handen zitten en het niet doen. Er moeten andere dingen (praten, ontspanning, doelstellingen, sociale contacten, zelfreflectie) voor in de plaats komen. En soms is er meer nodig voordat iemand het leven aankan zónder gokken, denk aan traumaverwerking of sociale vaardigheidstraining bijv.
Nou het is een heel verhaal, ik verwijs altijd graag naar de site van Jellinek, zij hebben een onwijs goeie site zowel voor (gok-)verslaafden als hun omgeving
http://www.jellinek.nl/
Ik behandel beslist geen lichte gevallen, integendeel. Waar maak je dat uit op? Tijdelijke (zelfbeschermende) maatregelen zijn slechts een opstapje, als huiswerkopdracht bij wijze van spreken, en beslaan nog geen 2% van de hele behandeling.
Om je vraag te beantwoorden; Ik zie ze van kop tot staart zo'n 12 tot 18 maanden (wekelijks!). Ik geef individuele en groepsbehandeling, trainingen, cursussen, en bied nazorg zolang als nodig is. Bovendien draai ik wekelijkse verwantengroepen, ter ondersteuning aan familieleden, en geef ik relatietherapie.
Het gaat nooit over. Verslaving is een chronische psychiatrische aandoening, je kan hooguit leren om ervanaf te blijven. Maar dat kán wel, als alles meezit en er keihard gewerkt wordt. Maar het blijft een levenslange kwetsbaarheid, om nog maar te zwijgen over het gedrag waar ook mee gestopt moet worden, zoals liegen, manipuleren etc. Als dat je tweede natuur is geworden is het verdomde moeilijk om daarmee te kappen. Nog veel moeilijker dan het gokken an sich.
Behandeling draait om de oorzaken boven tafel te krijgen (gokken is veelal verdoven, vluchten) en eerlijk naar jezelf te kijken, je valkuilen leren kennen. Leren met het leven en jezelf te dealen zoals het is, zonder jezelf te bewieroken met de magie van het gokken, zeg maar. Voeten op de grond en aan het werk, Stoppen met gokken is meer dan op je handen zitten en het niet doen. Er moeten andere dingen (praten, ontspanning, doelstellingen, sociale contacten, zelfreflectie) voor in de plaats komen. En soms is er meer nodig voordat iemand het leven aankan zónder gokken, denk aan traumaverwerking of sociale vaardigheidstraining bijv.
Nou het is een heel verhaal, ik verwijs altijd graag naar de site van Jellinek, zij hebben een onwijs goeie site zowel voor (gok-)verslaafden als hun omgeving
http://www.jellinek.nl/
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
woensdag 17 september 2008 om 08:48
Bedankt voor de adviezen en informatie, ik krijg al een beter beeld over de verslaving.
Ik wil deze week als ik hem weer zie met hem gaan praten om een duidelijker beeld te krijgen in hoeverre zijn verslaving gespeeld heeft in zijn leven (nog speelt in zijn leven) . De eerste keer dat hij het vertelde was ik eigenlijk te geschokt/verrast om goede vragen te stellen.
Enig idee wat voor vragen ik het beste aan hem kan stellen? En kunnen jullie mij ook wat tips geven, bijv. moet ik me begrijpend opstellen of gelijk mijn grenzen duidelijk stellen? Ik heb al wel eens aangegeven dat als hij 1x zou gaan gokken dat het bij mij dan klaar is en dat ik ook absoluut niet gevoelig ben voor smoesjes, excuses etc. Maar is het wel correct dat ik het zo gebracht heb?
En kan je me ook het verschil uitleggen tussen een probleemgokker en een gokverslaafde?
Ik wil deze week als ik hem weer zie met hem gaan praten om een duidelijker beeld te krijgen in hoeverre zijn verslaving gespeeld heeft in zijn leven (nog speelt in zijn leven) . De eerste keer dat hij het vertelde was ik eigenlijk te geschokt/verrast om goede vragen te stellen.
Enig idee wat voor vragen ik het beste aan hem kan stellen? En kunnen jullie mij ook wat tips geven, bijv. moet ik me begrijpend opstellen of gelijk mijn grenzen duidelijk stellen? Ik heb al wel eens aangegeven dat als hij 1x zou gaan gokken dat het bij mij dan klaar is en dat ik ook absoluut niet gevoelig ben voor smoesjes, excuses etc. Maar is het wel correct dat ik het zo gebracht heb?
En kan je me ook het verschil uitleggen tussen een probleemgokker en een gokverslaafde?
woensdag 17 september 2008 om 10:04
Hoi
Goed dat je het gesprek met hem aangaat. Ik snap ook dat je geschrokken bent maar een shock is niet direct nodig. Relax Het zijn heel normale, vaak intelligente mensen met een leuke babbel (die ze namelijk nodig hebben om de boel op het verkeerde been te zetten) dus ik begrijp heel goed dat je kan vallen op iemand met een gevoeligheid voor gokken.
Wat ik altijd adviseer; ga open het gesprek in, luister naar hem zonder hem direct het vuur aan de schenen te leggen. Heb ook oor voor de voordelen van het gokken, want het is heel lang "zijn" dingetje geweest, waar hij zich lekker bij voelde (ongeacht de nare consequenties). Dus een vijandige houding naar het gokken zal hem eerder wegjagen. Ga even voor jezelf goed na wat je zwaarder vindt wegen binnen de relatie; zijn openheid, of zijn gokprobleem? Wat ik veel partners hoor zeggen is; "nog een keer en dan is het over". Wat ik daar dan altijd tegenover zet, is het zware prijskaartje wat er aan zijn eerlijkheid hangt. Ik persoonlijk zou liever hebben dat iemand open en eerlijk over zijn fouten/ uitglijers praat, dan ze verbergt omdat er zo'n zware consequentie aan vast zit (want dat werkt weer liegen in de hand, en je komt er toch niet achter). Eén keer gokken is geen ramp, maar kan absoluut het opstapje weer zijn naar meer, en dan is het altijd nog vroeg genoeg om te beslissen met de relatie te kappen. Dus wil je precies weten hoe de vork in de steel zit, zorg dan dat er genoeg veiligheid is tussen jullie om open en eerlijk met zijn verhaal voor de dag te komen.
Je zou je grenzen kunnen stellen op ander gebied, bijv. op het gebied van eerlijkheid, niet aan afspraken houden, jou niet buitensluiten etc. Het is maar een advies, luister vooral naar je eigen gevoel. Het gebruik van alcohol/ drugs zie je vaak van buitenaf, bij gokken niet, dus is het feit dat hij eerlijk moet/ kan zijn van groot belang, om problemen tussen jullie te voorkomen. Even een kritische noot naar jou; je weet tenslotte waar je aan begint. Hij is en blijft verslaafd.
Er is niet een heel duidelijk verschil tussen probleemgokken en een gokverslaving. Probleemgokken klinkt wat vriendelijker, en wordt in bijv brochures gebruikt. Als je heel precies gaat kijken zou je probleemgokken als een voorstadium kunnen zien van een gokverslaving. Waarom vroeg je je dat af?
Goed dat je het gesprek met hem aangaat. Ik snap ook dat je geschrokken bent maar een shock is niet direct nodig. Relax Het zijn heel normale, vaak intelligente mensen met een leuke babbel (die ze namelijk nodig hebben om de boel op het verkeerde been te zetten) dus ik begrijp heel goed dat je kan vallen op iemand met een gevoeligheid voor gokken.
Wat ik altijd adviseer; ga open het gesprek in, luister naar hem zonder hem direct het vuur aan de schenen te leggen. Heb ook oor voor de voordelen van het gokken, want het is heel lang "zijn" dingetje geweest, waar hij zich lekker bij voelde (ongeacht de nare consequenties). Dus een vijandige houding naar het gokken zal hem eerder wegjagen. Ga even voor jezelf goed na wat je zwaarder vindt wegen binnen de relatie; zijn openheid, of zijn gokprobleem? Wat ik veel partners hoor zeggen is; "nog een keer en dan is het over". Wat ik daar dan altijd tegenover zet, is het zware prijskaartje wat er aan zijn eerlijkheid hangt. Ik persoonlijk zou liever hebben dat iemand open en eerlijk over zijn fouten/ uitglijers praat, dan ze verbergt omdat er zo'n zware consequentie aan vast zit (want dat werkt weer liegen in de hand, en je komt er toch niet achter). Eén keer gokken is geen ramp, maar kan absoluut het opstapje weer zijn naar meer, en dan is het altijd nog vroeg genoeg om te beslissen met de relatie te kappen. Dus wil je precies weten hoe de vork in de steel zit, zorg dan dat er genoeg veiligheid is tussen jullie om open en eerlijk met zijn verhaal voor de dag te komen.
Je zou je grenzen kunnen stellen op ander gebied, bijv. op het gebied van eerlijkheid, niet aan afspraken houden, jou niet buitensluiten etc. Het is maar een advies, luister vooral naar je eigen gevoel. Het gebruik van alcohol/ drugs zie je vaak van buitenaf, bij gokken niet, dus is het feit dat hij eerlijk moet/ kan zijn van groot belang, om problemen tussen jullie te voorkomen. Even een kritische noot naar jou; je weet tenslotte waar je aan begint. Hij is en blijft verslaafd.
Er is niet een heel duidelijk verschil tussen probleemgokken en een gokverslaving. Probleemgokken klinkt wat vriendelijker, en wordt in bijv brochures gebruikt. Als je heel precies gaat kijken zou je probleemgokken als een voorstadium kunnen zien van een gokverslaving. Waarom vroeg je je dat af?
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
woensdag 17 september 2008 om 10:13
Ik zou me als ik jou was eerder afvragen waarom je zelf verliefd wordt op mannen die verslavingen hebben. In plaats van hém te willen redden, is het niet veel beter om jezélf te willen redden?
Al die energie die je in begrip voor hem steekt, zou je wat mij betreft beter in begrip voor jezelf kunnen steken.
Al die energie die je in begrip voor hem steekt, zou je wat mij betreft beter in begrip voor jezelf kunnen steken.
Am Yisrael Chai!
woensdag 17 september 2008 om 10:23
Nou het is niet zo dat ik een man uitzoek die een verslaving heeft hoor haha ik heb er liever 1 zonder een verslaving. Ik ben voor hem gevallen omdat hij zo lief, eerlijk, spontaan, knuffelig, ambitieus en intelligent is. En respectvol naar mij toe. Dat zijn de eigenschappen waar ik op val en gokken hoort daar zeker niet bij. Toevallig heb ik nu iemand ontmoet die ook een verslaving heeft, ik heb verder in mijn leven gewoon relaties gehad met mannen zonder verslaving, alhoewel wel met rookverslaving maar die heb ik zelf ook 
@Very cherry, wederom bedankt voor je adviezen. Het is fijn dat iemand weet waar die over praat. Ik denk inderdaad ook dat ik me begripvol ga opstellen maar toch ondertussen duidelijk mijn grenzen aangeef. Het verschil tussen een probleemgokker en gokverslaafd was mij ook niet duidelijk, volgens mij is het beiden even erg en beiden even verslavend... Maar probleemgokker klinkt inderdaad vriendelijker

@Very cherry, wederom bedankt voor je adviezen. Het is fijn dat iemand weet waar die over praat. Ik denk inderdaad ook dat ik me begripvol ga opstellen maar toch ondertussen duidelijk mijn grenzen aangeef. Het verschil tussen een probleemgokker en gokverslaafd was mij ook niet duidelijk, volgens mij is het beiden even erg en beiden even verslavend... Maar probleemgokker klinkt inderdaad vriendelijker

woensdag 17 september 2008 om 10:29
Nou, al die dingen die jij noemt is hij dus NIET. Dat zégt hij te zijn, en jij wil dat geloven, maar de realiteit van iemand met een gokverslaving is dat ie níet lief is, en níet intelligent, en níet ambitieus, en níet eerlijk.
Waarom laat je zijn woorden zwaarder wegen dan zijn daden?
Waarom laat je zijn woorden zwaarder wegen dan zijn daden?
Am Yisrael Chai!
woensdag 17 september 2008 om 10:35
Ik heb nergens gezegd dat hij dat zegt te zijn. Dit zijn mijn eigen bevindingen. Hij is gewoon lief voor mij en hij is intelligent en bovendien is hij voor zover ik weet gewoon eerlijk geweest. Het is ook niet zo dat ik erachter ben gekomen, hij heeft het gelijk in het begin verteld.
Ik begrijp ook niet dat mensen met een (gok)verslaving per definitie niet intelligent, lief, ambitieus volgens jou kunnen zijn ?
Ik begrijp ook niet dat mensen met een (gok)verslaving per definitie niet intelligent, lief, ambitieus volgens jou kunnen zijn ?
woensdag 17 september 2008 om 10:36
Hoho FV, mag ik even relativeren?
Niet te veel generaliseren, please. Je bezorgdheid en betrokkenheid zijn overduidelijk, maar dat iemand die een gokprobleem heeft (gehad) per definitie niet lief of intelligent en/ of ambilitieus zou zijn bestrijd ik ten zeerste. Gokkers zijn juist wel vaak intelligente, ambitieuze mensen met lange CV's en hoge functies, is mijn ervaring. Het moet immers jarenlang bekostigd worden en dat houden ze meestal nog best lang uit met hun salaris, spaargeld, vakantiegeld etc.Totdat het uit de hand gaat lopen.
Voor een gedeelte heb je wel gelijk in je posting, het zijn namelijk voor 99% (is wederom mijn ervaring) notoire leugenaars en dat is inderdaad niet lief nee
Niet te veel generaliseren, please. Je bezorgdheid en betrokkenheid zijn overduidelijk, maar dat iemand die een gokprobleem heeft (gehad) per definitie niet lief of intelligent en/ of ambilitieus zou zijn bestrijd ik ten zeerste. Gokkers zijn juist wel vaak intelligente, ambitieuze mensen met lange CV's en hoge functies, is mijn ervaring. Het moet immers jarenlang bekostigd worden en dat houden ze meestal nog best lang uit met hun salaris, spaargeld, vakantiegeld etc.Totdat het uit de hand gaat lopen.
Voor een gedeelte heb je wel gelijk in je posting, het zijn namelijk voor 99% (is wederom mijn ervaring) notoire leugenaars en dat is inderdaad niet lief nee
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
woensdag 17 september 2008 om 10:40
woensdag 17 september 2008 om 10:46
O ja FV, nog even wat; ik lees niet dat ze hem wil redden, wel dat ze zich afvraagt hoe ze er het beste in kan staan, in die relatie. Volgens mij is het wel een verstandige dame.
Malediven, pas op dat je niet té begripvol wordt; ik had het meer over een open klimaat creeeren. Een gevleugelde uitspraak van partners is dat het geld en het gokken zelf ze niet eens zoveel boeit, maar wel het gedraai, het gelieg, het bedrogen zijn. Probeer voor zijn verslaving open te staan (dat is nl zijn ziekte, hij kan er niks aan doen als hij bijv gokdrang heeft, dat hoort erbij) maar wel degelijk je grenzen te bewaken mbt zijn gedrag . Hij heeft snel genoeg door of jij te manipuleren bent ja of nee.
Let wel; ik praat nu uit professioneel oogpunt, ik heb zelf nooit in jouw schoenen gestaan. Het is dus een blik van buitenaf, en dat kan af en toe geen kwaad
Malediven, pas op dat je niet té begripvol wordt; ik had het meer over een open klimaat creeeren. Een gevleugelde uitspraak van partners is dat het geld en het gokken zelf ze niet eens zoveel boeit, maar wel het gedraai, het gelieg, het bedrogen zijn. Probeer voor zijn verslaving open te staan (dat is nl zijn ziekte, hij kan er niks aan doen als hij bijv gokdrang heeft, dat hoort erbij) maar wel degelijk je grenzen te bewaken mbt zijn gedrag . Hij heeft snel genoeg door of jij te manipuleren bent ja of nee.
Let wel; ik praat nu uit professioneel oogpunt, ik heb zelf nooit in jouw schoenen gestaan. Het is dus een blik van buitenaf, en dat kan af en toe geen kwaad
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
woensdag 17 september 2008 om 10:47
quote:Very Cherry schreef op 17 september 2008 @ 10:36:
Hoho FV, mag ik even relativeren?
Niet te veel generaliseren, please. Je bezorgdheid en betrokkenheid zijn overduidelijk, maar dat iemand die een gokprobleem heeft (gehad) per definitie niet lief of intelligent en/ of ambilitieus zou zijn bestrijd ik ten zeerste. Gokkers zijn juist wel vaak intelligente, ambitieuze mensen met lange CV's en hoge functies, is mijn ervaring. Het moet immers jarenlang bekostigd worden en dat houden ze meestal nog best lang uit met hun salaris, spaargeld, vakantiegeld etc.Totdat het uit de hand gaat lopen.
Voor een gedeelte heb je wel gelijk in je posting, het zijn namelijk voor 99% (is wederom mijn ervaring) notoire leugenaars en dat is inderdaad niet lief nee
Ik ben het kind van een gokverslaafde. En ja, die is vreselijk intelligent, als in dat hij een heel hoog IQ heeft. En inderdaad, op zijn CV prijken de hoogste functies.
Maar hoe intelligent is het om je directeursfunctie down the drain te gooien omdat je zo nodig in een gokhal moest staan? En hoe intelligent is het om je huis te vergokken? Of het equivalent van 30 jaarsalarissen?
Vind ik niks intelligents aan, hoor. Net zoals ik er niks ambitieus aan vind om je neer te leggen bij het feit dat je niet vooruit komt, maar altijd tien stappen terug doet.
En hoe lief is het om je vrouw en kinderen dag in, dag uit ellende aan te doen? En hoe eerlijk is het om keer op keer de gekste leugens te verzinnen? Of de spaarrekening van je kinderen te plunderen? Of de spaarrekening van je vrouw? Om de waardevolle spullen van je vrouw en kinderen te jatten?
Dát is de realiteit van iemand met een gokverslaving.
Hoho FV, mag ik even relativeren?
Niet te veel generaliseren, please. Je bezorgdheid en betrokkenheid zijn overduidelijk, maar dat iemand die een gokprobleem heeft (gehad) per definitie niet lief of intelligent en/ of ambilitieus zou zijn bestrijd ik ten zeerste. Gokkers zijn juist wel vaak intelligente, ambitieuze mensen met lange CV's en hoge functies, is mijn ervaring. Het moet immers jarenlang bekostigd worden en dat houden ze meestal nog best lang uit met hun salaris, spaargeld, vakantiegeld etc.Totdat het uit de hand gaat lopen.
Voor een gedeelte heb je wel gelijk in je posting, het zijn namelijk voor 99% (is wederom mijn ervaring) notoire leugenaars en dat is inderdaad niet lief nee
Ik ben het kind van een gokverslaafde. En ja, die is vreselijk intelligent, als in dat hij een heel hoog IQ heeft. En inderdaad, op zijn CV prijken de hoogste functies.
Maar hoe intelligent is het om je directeursfunctie down the drain te gooien omdat je zo nodig in een gokhal moest staan? En hoe intelligent is het om je huis te vergokken? Of het equivalent van 30 jaarsalarissen?
Vind ik niks intelligents aan, hoor. Net zoals ik er niks ambitieus aan vind om je neer te leggen bij het feit dat je niet vooruit komt, maar altijd tien stappen terug doet.
En hoe lief is het om je vrouw en kinderen dag in, dag uit ellende aan te doen? En hoe eerlijk is het om keer op keer de gekste leugens te verzinnen? Of de spaarrekening van je kinderen te plunderen? Of de spaarrekening van je vrouw? Om de waardevolle spullen van je vrouw en kinderen te jatten?
Dát is de realiteit van iemand met een gokverslaving.
Am Yisrael Chai!
woensdag 17 september 2008 om 10:52
quote:Very Cherry schreef op 17 september 2008 @ 10:46:
O ja FV, nog even wat; ik lees niet dat ze hem wil redden, wel dat ze zich afvraagt hoe ze er het beste in kan staan, in die relatie. Volgens mij is het wel een verstandige dame.
In mijn ogen ben je pas echt verstandig als je jezelf meer waard vindt dan het leven wat door bitter en sweet en nog een paar anderen geschetst werd. En het feit dat je denkt dat het bij jou anders zal zijn, vertaal ik als "willen redden".
Als ik Malediven was zou ik me dus afvragen waarom ze zelf zo in het leven staat dat ze dat denkt. Elke vrouw die met een gokverslaafde een relatie is begonnen dacht dat zij degene zou zijn bij wie het anders liep. En me dunkt dat 99,9% aan het einde van de rit moeten toegeven dat die gedachte naief was, en hopeloos irreëel.
Iemand die gokverslaafd is, écht verslaafd, zal altijd gokken belangrijker vinden dan de mensen om hem heen. Belangrijker zelfs dan zichzelf. Waarom zou je in godsnaam een relatie wíllen met iemand die al een andere liefde heeft? En dan ook nog eens een liefde die álles kapot maakt?
O ja FV, nog even wat; ik lees niet dat ze hem wil redden, wel dat ze zich afvraagt hoe ze er het beste in kan staan, in die relatie. Volgens mij is het wel een verstandige dame.
In mijn ogen ben je pas echt verstandig als je jezelf meer waard vindt dan het leven wat door bitter en sweet en nog een paar anderen geschetst werd. En het feit dat je denkt dat het bij jou anders zal zijn, vertaal ik als "willen redden".
Als ik Malediven was zou ik me dus afvragen waarom ze zelf zo in het leven staat dat ze dat denkt. Elke vrouw die met een gokverslaafde een relatie is begonnen dacht dat zij degene zou zijn bij wie het anders liep. En me dunkt dat 99,9% aan het einde van de rit moeten toegeven dat die gedachte naief was, en hopeloos irreëel.
Iemand die gokverslaafd is, écht verslaafd, zal altijd gokken belangrijker vinden dan de mensen om hem heen. Belangrijker zelfs dan zichzelf. Waarom zou je in godsnaam een relatie wíllen met iemand die al een andere liefde heeft? En dan ook nog eens een liefde die álles kapot maakt?
Am Yisrael Chai!
woensdag 17 september 2008 om 10:53
Verbaast me niks dat je het van zo dichtbij hebt meegemaakt, ik meende het al aan de toonzetting te merken.
Je vader is ernstig ziek FV en dat verklaart een hoop. En met zo iemand valt inderdaad niet te leven. Ik hoop dat je zelf ook steun en hulp hebt (gehad) hierin. Volgens mij ben je nog steeds behoorlijk pissed off
Je vader is ernstig ziek FV en dat verklaart een hoop. En met zo iemand valt inderdaad niet te leven. Ik hoop dat je zelf ook steun en hulp hebt (gehad) hierin. Volgens mij ben je nog steeds behoorlijk pissed off
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
woensdag 17 september 2008 om 10:58
@verycherry. Inderdaad wil ik eerst eens bekijken hoe het ervoor staat en meer duidelijkheid krijgen over de omvang van het probleem. Pas dan ga ik bekijken of ik wel wil doorgaan met de relatie, ik sta sterk genoeg in mijn schoenen wat dat betreft en ik ga mijn leven waarin ik alles voor elkaar heb niet meer op het spel zetten voor iemand, wie dan ook.
Ik ga na mijn bezoek aan hem op zakenreis dus dan kan ik het eens goed laten bezinken. Ik ben volgende week donderdag terug en zou dan ook graag jouw adviezen willen mbt de informatie die ik dan heb, als je dat wilt natuurlijk. Ik zou het iig erg op prijs stellen.
@fashionvictim. Inderdaad is er niets intelligents aan om je eigen leven en andermans leven in de vernieling te helpen. Ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt met mijn ex en het verdriet en de pijn die erbij komen kijken zijn enorm. Juist daarom weet ik ook dat ik dit niet meer zal laten gebeuren. Aan de andere kant ben ik me er ook van bewust dat er bijna aan iedere man wel wat scheelt. Ook weet je nooit wat zich in de toekomst kan afspelen. Je partner kan ook aan de alcohol verslaafd raken, of aan het gokken of vreemdgaan of wat dan ook. Nu weet ik tenminste waar ik mee te maken heb doordat ik het al weet en kan ik zelf mijn keuze maken. Dat vind ik dan wel eerlijk van hem, hij geeft mij de mogelijkheid om ermee door te gaan of niet. Dat vergt ook wel wat lef.
Ik vind het verschrikkelijk voor jullie dat jullie dit moesten doormaken. Alleen niet ieder verhaal hoeft hetzelfde te zijn en daar wil ik eerst meer duidelijkheid over.
Bedankt voor het vertellen van je verhaal, kan me ook goed voorstellen waarom je hier ook zo op reageert, daar heb je ook alle reden toe.
Ik ga na mijn bezoek aan hem op zakenreis dus dan kan ik het eens goed laten bezinken. Ik ben volgende week donderdag terug en zou dan ook graag jouw adviezen willen mbt de informatie die ik dan heb, als je dat wilt natuurlijk. Ik zou het iig erg op prijs stellen.
@fashionvictim. Inderdaad is er niets intelligents aan om je eigen leven en andermans leven in de vernieling te helpen. Ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt met mijn ex en het verdriet en de pijn die erbij komen kijken zijn enorm. Juist daarom weet ik ook dat ik dit niet meer zal laten gebeuren. Aan de andere kant ben ik me er ook van bewust dat er bijna aan iedere man wel wat scheelt. Ook weet je nooit wat zich in de toekomst kan afspelen. Je partner kan ook aan de alcohol verslaafd raken, of aan het gokken of vreemdgaan of wat dan ook. Nu weet ik tenminste waar ik mee te maken heb doordat ik het al weet en kan ik zelf mijn keuze maken. Dat vind ik dan wel eerlijk van hem, hij geeft mij de mogelijkheid om ermee door te gaan of niet. Dat vergt ook wel wat lef.
Ik vind het verschrikkelijk voor jullie dat jullie dit moesten doormaken. Alleen niet ieder verhaal hoeft hetzelfde te zijn en daar wil ik eerst meer duidelijkheid over.
Bedankt voor het vertellen van je verhaal, kan me ook goed voorstellen waarom je hier ook zo op reageert, daar heb je ook alle reden toe.
woensdag 17 september 2008 om 11:00
quote:Very Cherry schreef op 17 september 2008 @ 10:53:
Verbaast me niks dat je het van zo dichtbij hebt meegemaakt, ik meende het al aan de toonzetting te merken.
Je vader is ernstig ziek FV en dat verklaart een hoop. En met zo iemand valt inderdaad niet te leven. Ik hoop dat je zelf ook steun en hulp hebt (gehad) hierin. Volgens mij ben je nog steeds behoorlijk pissed off
Ja, dat weet ik, dat hij ernstig ziek is. En daar heb ik begrip voor, hoor. Maar inderdaad ben ik ernstig pissed off, en dat zal ik mijn leven lang wel blijven. En ben ik zelfs ook pissed off op mijn moeder, omdat ik echt serieus vind dat ze haar kinderen een beter leven had moeten gunnen en sterker had moeten zijn.
Dat doet niets af aan de liefde die ik voor allebei heb, en het begrip dat ik voor beiden heb. Echt, ik hou met heel mijn hart van mijn ouders en begrijp waarom ze zo zijn (waren) zoals ze zijn (waren).
Daar koop je als kind alleen zo weinig voor.
Maar goed, ik heb de gokverslaving van mijn vader volledig geaccepteerd verder, ik heb geen keuze immers. Hij zegt niet meer te gokken, whatever, ik ben zelf zo ver dat me dat niet eens meer interesseert of ie het nou wel of niet doet. Hij is zoals hij is, een gokverslaafde en dat zal hij altijd blijven en binnen dat kader hou ik van hem.
Verbaast me niks dat je het van zo dichtbij hebt meegemaakt, ik meende het al aan de toonzetting te merken.
Je vader is ernstig ziek FV en dat verklaart een hoop. En met zo iemand valt inderdaad niet te leven. Ik hoop dat je zelf ook steun en hulp hebt (gehad) hierin. Volgens mij ben je nog steeds behoorlijk pissed off
Ja, dat weet ik, dat hij ernstig ziek is. En daar heb ik begrip voor, hoor. Maar inderdaad ben ik ernstig pissed off, en dat zal ik mijn leven lang wel blijven. En ben ik zelfs ook pissed off op mijn moeder, omdat ik echt serieus vind dat ze haar kinderen een beter leven had moeten gunnen en sterker had moeten zijn.
Dat doet niets af aan de liefde die ik voor allebei heb, en het begrip dat ik voor beiden heb. Echt, ik hou met heel mijn hart van mijn ouders en begrijp waarom ze zo zijn (waren) zoals ze zijn (waren).
Daar koop je als kind alleen zo weinig voor.
Maar goed, ik heb de gokverslaving van mijn vader volledig geaccepteerd verder, ik heb geen keuze immers. Hij zegt niet meer te gokken, whatever, ik ben zelf zo ver dat me dat niet eens meer interesseert of ie het nou wel of niet doet. Hij is zoals hij is, een gokverslaafde en dat zal hij altijd blijven en binnen dat kader hou ik van hem.
Am Yisrael Chai!
woensdag 17 september 2008 om 11:01
Je hebt het in principe in verschillende gradaties Malediven. De ene gokker is de andere niet, zoveel mensen zoveel vormen. Het voorbeeld van FV is een heel ernstig verhaal, dat is een heel destructieve vorm. Maar zoals ik al eerder aangaf, er zijn er ook legio die wel hun leven omgooien en leren leven met hun handicap. Of die korter gegokt hebben en bijtijds hebben ingegrepen. Daarvoor ken ik zijn verhaal niet goed genoeg. Als je geen risico wil nemen, moet je nu kappen, en als je de gok wel wil nemen, dat jouw vriend een van degenen is die het wel kan handelen, is dat je goed recht.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
woensdag 17 september 2008 om 11:05
FV petje af voor hoe je erin staat.
Je moeder heeft haar keuzes gemaakt, die jij haar kwalijk neemt, begrijpelijk, vanuit jouw positie. Het lullige van deze volhardende partners is, dat ze het gedrag ermee in stand houden. Ze is hem blijven bijstaan, hij heeft w.s. (?) nooit op zijn bek hoeven gaan, dank zij je moeder. Dus heeft hij nooit zelf hoeven nadenken. Ik snap je frustratie volledig.
Je moeder heeft haar keuzes gemaakt, die jij haar kwalijk neemt, begrijpelijk, vanuit jouw positie. Het lullige van deze volhardende partners is, dat ze het gedrag ermee in stand houden. Ze is hem blijven bijstaan, hij heeft w.s. (?) nooit op zijn bek hoeven gaan, dank zij je moeder. Dus heeft hij nooit zelf hoeven nadenken. Ik snap je frustratie volledig.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
woensdag 17 september 2008 om 11:10
Very Cherry,
Het was niet altijd zo ernstig hoor, dat is nu net de pest met gokverslavingen. Mijn vader heeft soms jaaaaaaaaaaaaren niet gegokt, en doordat hij zo intelligent is kon hij dan inderdaad relatief snel en makkelijk de schade beperken. Wat dat betreft heb je gelijk, in je posting.
Maar een gokverslaving gaat nooit over. En net als drank, kun je overal gokken. Wat wil zeggen dat bij de eerste de beste tegenslag, het gokken weer begint. Dat is ook wat me zorgen baart aan het verhaal van Malediven, haar vriend had een dip oid en wat deed hij: hop het casino in.
Ik denk dat iedereen die met gokverslaafden te maken heeft gehad dat wel herkent. En dan denk je dat het eindelijk goed gaat, dat het probleem overwonnen is, dat iedereen weer rustig kan ademhalen, en ja hoor, begint de ellende weer. En dat begint met te laat thuis komen en daar rare smoezen voor hebben, gaat verder in een vaag voorgevoel dat het weer hommeles is, en eindigt met doffe ellende.
En mijn ervaring daarbovenop is dat de ellende ook steeds groter wordt. De leeftijd gaat tellen, mensen trappen niet meer in de beloftes en de leugens, de mogelijkheden om de boel te redden worden steeds kleiner, en zo ontstaat een vicieuze cirkel.
Het was niet altijd zo ernstig hoor, dat is nu net de pest met gokverslavingen. Mijn vader heeft soms jaaaaaaaaaaaaren niet gegokt, en doordat hij zo intelligent is kon hij dan inderdaad relatief snel en makkelijk de schade beperken. Wat dat betreft heb je gelijk, in je posting.
Maar een gokverslaving gaat nooit over. En net als drank, kun je overal gokken. Wat wil zeggen dat bij de eerste de beste tegenslag, het gokken weer begint. Dat is ook wat me zorgen baart aan het verhaal van Malediven, haar vriend had een dip oid en wat deed hij: hop het casino in.
Ik denk dat iedereen die met gokverslaafden te maken heeft gehad dat wel herkent. En dan denk je dat het eindelijk goed gaat, dat het probleem overwonnen is, dat iedereen weer rustig kan ademhalen, en ja hoor, begint de ellende weer. En dat begint met te laat thuis komen en daar rare smoezen voor hebben, gaat verder in een vaag voorgevoel dat het weer hommeles is, en eindigt met doffe ellende.
En mijn ervaring daarbovenop is dat de ellende ook steeds groter wordt. De leeftijd gaat tellen, mensen trappen niet meer in de beloftes en de leugens, de mogelijkheden om de boel te redden worden steeds kleiner, en zo ontstaat een vicieuze cirkel.
Am Yisrael Chai!
woensdag 17 september 2008 om 11:15
quote:Very Cherry schreef op 17 september 2008 @ 11:05:
FV petje af voor hoe je erin staat.
Je moeder heeft haar keuzes gemaakt, die jij haar kwalijk neemt, begrijpelijk, vanuit jouw positie. Het lullige van deze volhardende partners is, dat ze het gedrag ermee in stand houden. Ze is hem blijven bijstaan, hij heeft w.s. (?) nooit op zijn bek hoeven gaan, dank zij je moeder. Dus heeft hij nooit zelf hoeven nadenken. Ik snap je frustratie volledig.
Mijn moeder is twee keer gescheiden van hem, dus op zich was ze wel sterk hoor. Maar ze hield van hem, en van ons, en ze wilde niet dat hij in de goot zou eindigen. En dus redde ze hem steeds weer, en daar ben ik haar aan de ene kant dankbaar voor (want ook ik wil niet dat mijn vader in de goot eindigt en ik ben blij dat ik met mijn vader ben opgegroeid) , maar tegelijkertijd ben ik daar enorm boos over.
Ons leven zou vele malen makkelijker geweest zijn zonder de ellende die mijn vader aanrichtte. Maar het is altijd een kiezen tussen twee kwaden: ga je mee de afgrond in waardoor de afgrond in ieder geval iets minder diep wordt, of laat je los en kijk je toe hoe die ander te pletter valt?
Om die reden zou ik dus altijd zeggen: wegwezen voordat je niet meer weg kúnt, omdat je van diegene houdt en er een leven mee hebt.
FV petje af voor hoe je erin staat.
Je moeder heeft haar keuzes gemaakt, die jij haar kwalijk neemt, begrijpelijk, vanuit jouw positie. Het lullige van deze volhardende partners is, dat ze het gedrag ermee in stand houden. Ze is hem blijven bijstaan, hij heeft w.s. (?) nooit op zijn bek hoeven gaan, dank zij je moeder. Dus heeft hij nooit zelf hoeven nadenken. Ik snap je frustratie volledig.
Mijn moeder is twee keer gescheiden van hem, dus op zich was ze wel sterk hoor. Maar ze hield van hem, en van ons, en ze wilde niet dat hij in de goot zou eindigen. En dus redde ze hem steeds weer, en daar ben ik haar aan de ene kant dankbaar voor (want ook ik wil niet dat mijn vader in de goot eindigt en ik ben blij dat ik met mijn vader ben opgegroeid) , maar tegelijkertijd ben ik daar enorm boos over.
Ons leven zou vele malen makkelijker geweest zijn zonder de ellende die mijn vader aanrichtte. Maar het is altijd een kiezen tussen twee kwaden: ga je mee de afgrond in waardoor de afgrond in ieder geval iets minder diep wordt, of laat je los en kijk je toe hoe die ander te pletter valt?
Om die reden zou ik dus altijd zeggen: wegwezen voordat je niet meer weg kúnt, omdat je van diegene houdt en er een leven mee hebt.
Am Yisrael Chai!
woensdag 17 september 2008 om 11:17
woensdag 17 september 2008 om 11:25
quote:fashionvictim schreef op 17 september 2008 @ 11:10:
Wat wil zeggen dat bij de eerste de beste tegenslag, het gokken weer begint. Dat is ook wat me zorgen baart aan het verhaal van Malediven, haar vriend had een dip oid en wat deed hij: hop het casino in.
En dat is dus wat wij ze in die 18 (!) maanden proberen aan te leren; omgaan met tegenslagen, frustratie, verdriet, confrontaties, etc etc. Dat is een lange, intensieve weg, van ups en downs, en afhakers en drama's en zelfmoorden, maar ook (gelukkig voor velen) met motivatie, groei, opbouw, inzichten, progressie en uiteindelijk stabilisatie. Dat moet ook wel, anders zou ik dit werk niet kunnen doen, als het allemaal niks uithaalt.
Het verschil tussen ons, is dat ik geregeld getuige ben van de succesverhalen. Maar die van jou zitten er ook tussen, al lees ik overigens nergens dat je vader professionele hulp heeft gezocht. Dat is dus het verborgen leed, waarbij de deur naar de GGZ niet eens in zicht komt.
Wat wil zeggen dat bij de eerste de beste tegenslag, het gokken weer begint. Dat is ook wat me zorgen baart aan het verhaal van Malediven, haar vriend had een dip oid en wat deed hij: hop het casino in.
En dat is dus wat wij ze in die 18 (!) maanden proberen aan te leren; omgaan met tegenslagen, frustratie, verdriet, confrontaties, etc etc. Dat is een lange, intensieve weg, van ups en downs, en afhakers en drama's en zelfmoorden, maar ook (gelukkig voor velen) met motivatie, groei, opbouw, inzichten, progressie en uiteindelijk stabilisatie. Dat moet ook wel, anders zou ik dit werk niet kunnen doen, als het allemaal niks uithaalt.
Het verschil tussen ons, is dat ik geregeld getuige ben van de succesverhalen. Maar die van jou zitten er ook tussen, al lees ik overigens nergens dat je vader professionele hulp heeft gezocht. Dat is dus het verborgen leed, waarbij de deur naar de GGZ niet eens in zicht komt.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
woensdag 17 september 2008 om 11:29
@Fashionvictim. Inderdaad dat baart me ook zorgen, de momenten dat hij een dip in zijn leven zal hebben, de constante angst en zorg of hij het weer zal doen en wanneer....
Daar zou ik niet mee willen leven.
Maar nogmaals, ik weet niet in hoeverre dit een risico is, hoe groot het probleem is. Ik heb helaas geen glazen bol....
Daar moet ik eerst achter zien te komen, als dat al kan...
Daar zou ik niet mee willen leven.
Maar nogmaals, ik weet niet in hoeverre dit een risico is, hoe groot het probleem is. Ik heb helaas geen glazen bol....
Daar moet ik eerst achter zien te komen, als dat al kan...