Wel of geen puppy??

quote:silencer2020 schreef op 18 september 2008 @ 14:39:

kun je de pup dan niet meenemen naar je werk??

gewoon in een bench dan kun je tussendoor de pup zindelijk proberen te maken en af en toe aanhalen.

de meeste tijd slaapt zo'n pup toch!



is dit serieus bedoeld??

Ik weet niet waar TO werkt maar ik weet wel dat de meeste bazen daar niet in trappen.

quote:silencer2020 schreef op 18 september 2008 @ 14:39:

kun je de pup dan niet meenemen naar je werk??

gewoon in een bench dan kun je tussendoor de pup zindelijk proberen te maken en af en toe aanhalen.

de meeste tijd slaapt zo'n pup toch!Ehhh.... zouden ze dat op jouw werk waarderen?

Op zich is het wel te doen als je allebei werkt en een hond hebt. Maar je moet er wel altijd rekening mee houden! Toen wij onze pup kregen, ben ik expres halve dagen gaan werken. Zijn eerste week bij ons was ik helemaal vrij, en daarna dus ochtenden. Hij zat dan in de bench, en de middagen was ik thuis (wel aan het werk achter laptop beneden, maar kon mijn eigen tijd indelen, dus veel tijd voor pup).



Toen ons hondje ongeveer een jaar was kreeg ik een nieuwe baan, en ging ik 4 dagen werken. Mijn man werkt fulltime. Nu ben ik dus 1 dag thuis met hond, mijn moeder neemt hem 1 dag in huis en hij gaat 3x per week met uitlaatservice mee, waar hij 2/3 uur speelt in een roedel. Hij komt altijd uitgeput daarvan thuis, en slaapt tot wij thuiskomen. Zodra we thuis komen, is het inderdaad aandacht voor de hond: spelen en lopen. En mijn man werkt in de buurt, dus bij noodgevallen is hij ook snel thuis. En we hebben allebei flexibele werkgevers, dus kunnen indien nodig ook thuis werken.



En in de weekenden ook altijd veel aandacht voor de hond. Spontaan ergens blijven eten kan niet, want hond zit thuis en moet uit, hele dag ineens weg kan niet, want hond moet uit. Lekker uitslapen op zondag? Not! Etc. etc. Altijd rekening mee houden! Wij vinden het het absoluut waard, maar denk daar goed aan alsjeblieft.



Het klinkt stom, maar het is soms net alsof je een kind hebt, je bent gewoon meer gebonden en hebt altijd een levend wezen om rekening mee te houden. Heb je dit er allemaal voor over, dan heb je er een beste vriend bij. Het is wel helemaal geweldig namelijk om een hond te hebben!

quote:sjalalaan schreef op 18 september 2008 @ 14:39:

[...]





Zeker weten! Het hele topic heb ik opgestart om erachter te komen hoe anderen het doen, wat hun ervaring is met het opvoeden van een pup, of zij ernaast werken etc.

Ik had nog geen besluit genomen en hoe graag ik het ook wil, ik wil mijn hond dan ook een fijn leventje kunnen bieden! Daarvoor ben ik momenteel te weinig thuis.

De komende periode ga ik eens bekijken wat het werk doet, mogelijk 1 van mijn 2 banen opzeggen waardoor ik 24 uur zal werken ipv 36.



Mijn besluit is dus: voorlopig even niet!



Heel verstandig! Ik heb zelf geen hond, maar mijn ouders hebben wel altijd honden gehad en als ik voor mezelf mag spreken, die honden die wij hebben gehad....een maand was echt niet genoeg om ze dingen aan te leren. Ze waren namelijk stronteigenwijs wat ze uiteraard ook weer erg leuk maakten, maar makkelijk, nee.

Je kan ook fokkers eens af gaan bellen. Veel fokkers hebben zelf ook honden waar ze shows mee lopen en soms zijn ze net niet goed genoeg op de top te halen en dan doen ze ze met een maand of 7/8 weg. Dat is een mooie leeftijd. Je kan ze nog heel veel leren en ze hebben de basisdingen (alleen blijven, zindelijk) al gehad. Zo heb ik destijds mijn eerste hond gekregen. Ideaal

Oh ja, niet iedere hond kan goed alleen zijn. De onze moet echt in de bench, want anders knaagt hij lekker aan de tafelpoten. Maar ik ken ook weer honden die niet in de bench kunnen, en alles slopen. Dan is het dus niet mogelijk om te werken. En dat weet je niet van te voren!



Enne, cursus en opvoeden kost ook heel veel tijd. En je moet ook niet vies zijn van poep, pies en kots, want dat hoort er ook allemaal bij!



Ik klink nu even heel negatief, maar dit is alleen maar omdat zo veel mensen alleen maar de mooie kanten er van zien (lekker knuffelen, spelen en wandelen).

Ja hij kon na een week al de ochtenden alleen blijven. Mijn man ging rond 8 uur weg, en ik kwam rond 12 uur weer thuis, en dat ging heel goed. Hij sliep gewoon. Ik heb de buren namelijk een paar keer gevraagd door het raam te gluren. En hij jankte dus ook niet. Soms even als ik net weg ging, maar dan viel hij snel in slaap. Wel werd hij lang uitgelaten voor we weggingen, en zodra ik thuis kwam.



Wat dat betreft hebben we mazzel met onze hond: laatst was de uitlaatservice ziek, maar had een sms naar een verkeerd nummer gestuurd om dat te melden. Toen ik thuis kwam, lag meneer nog te maffen. Terwijl hij dus 7 uur lang in zijn bench had gelegen! Heel zielig en eenmalig, maar het kon dus wel.

Afgezien van alles wat al eerder is gezegd over de combinatie fulltime werken en een puppy (waar ik me alleen maar bij kan aansluiten) rijst bij mij de vraag: waarom een Berner Sennen? Dat zijn juist honden die zich heel sterk hechten aan de baas, en zéér afwachtend/waakzaam zijn naar anderen. Juist zó'n hond zou dan bij schoonmoeder / hondenopvang / hondenuitlaatcentrale terecht komen. Heb je je er al eens in verdiept wat je juist een Berner Sennen aandoet?



Maak niet de fout die veel beginners maken bij het kiezen van een hond: kiezen alleen op het uiterlijk. Kijk vooral naar het karakter van de hond, dat is veel belangrijker dan of-ie groot of klein, zwart, wit, rood of bruin is, langharig/kortharig/stokharig/krulharig. Een hond hoort je vriend te worden, en in jullie geval: noodgedwongen de vriend van velen. Dat is echt helemaal niks voor een Berner Sennen.



Ik kan me trouwens alleen maar aansluiten bij de eerder gegeven adviezen: neem liever helemaal geen hond, en als je absoluut een hond wilt: ga naar het asiel, laat je voorlichten over raskenmerken en neem een volwassen hond.



Overigens: zelf ben ik ook een uitgesproken hondenmens, maar toen wij nog geen kinderen hadden en beiden fulltime werkten hebben we twee katten genomen. Ik noemde ze mijn 'surrogaathonden' En ach, die katten waren ook leuk en lief. Pas toen beide katten dood waren is bij ons de eerste hond in huis gekomen.

quote:sjalalaan schreef op 18 september 2008 @ 14:45:

Kon je hond dan al na 1 week de ochtenden alleen blijven??Neen! Een pup kan echt nog niet hele ochtenden alleen thuis blijven. Hoe moet hij dan leren zindelijk te worden? De hele ochtend in de bench .... Zo lang kan hij het nog niet ophouden, dus gaat hij noodgedwongen poepen en plassen in de bench. Honden zullen in principe hun eigen nest niet bevuilen, maar als-ie niet anders kan dan gaat hij dat gewoon vinden en probeer hem dan maar eens zindelijk te krijgen. .

En wat leert een puppy verder in een bench? Een bench is prima voor de nacht, en als je even de kamer uit gaat, of als je de pup eventjes alleen moet laten. Als je een hond van jongs af aan leert in de bench te slapen (en die bench nooit als strafmaatregel gebruikt maar juist als een veilig plekje om rustig te slapen) vindt een hond het prima in de bench. Maar niet een pup van 6-8 weken iedere dag een hele ochtend in de bench! Juist in die periode moet je er met hem op uit, gebruik maken van de inprentingsfase. Met de pup in de auto, trein, bus, tram. Met de pup naar drukke plaatsen zoals de markt, kinderspeelplaatsen, drukke winkels. Allemaal om hem te leren dat dat hele gewone dingen zijn, waar hij/zij niet bang voor hoeft te zijn.

quote:Joyce48 schreef op 18 september 2008 @ 15:20:

[...]

Neen! Een pup kan echt nog niet hele ochtenden alleen thuis blijven. Hoe moet hij dan leren zindelijk te worden? De hele ochtend in de bench .... Zo lang kan hij het nog niet ophouden, dus gaat hij noodgedwongen poepen en plassen in de bench. Honden zullen in principe hun eigen nest niet bevuilen, maar als-ie niet anders kan dan gaat hij dat gewoon vinden en probeer hem dan maar eens zindelijk te krijgen. .

En wat leert een puppy verder in een bench? Een bench is prima voor de nacht, en als je even de kamer uit gaat, of als je de pup eventjes alleen moet laten. Als je een hond van jongs af aan leert in de bench te slapen (en die bench nooit als strafmaatregel gebruikt maar juist als een veilig plekje om rustig te slapen) vindt een hond het prima in de bench. Maar niet een pup van 6-8 weken iedere dag een hele ochtend in de bench! Juist in die periode moet je er met hem op uit, gebruik maken van de inprentingsfase. Met de pup in de auto, trein, bus, tram. Met de pup naar drukke plaatsen zoals de markt, kinderspeelplaatsen, drukke winkels. Allemaal om hem te leren dat dat hele gewone dingen zijn, waar hij/zij niet bang voor hoeft te zijn.

Ik sluit me helemaal aan bij Momo. Het gaat niet alleen om het overdag alleen zijn, maar als je gewerkt hebt en 's avonds nog iets wilt doen, kan dat niet, omdat je hond dan alleen is.



Ik heb zelf in mijn studententijd twee honden gehad, alletwee vanaf dat ze pup waren. Er was dus bijna altijd wel iemand in het studentenhuis aanwezig. Een had verlatingsangst en dat was heel onhandig.



Nu heb ik weer een hond, maar die heb ik gekregen toen hij twee jaar oud was. Ik wil sowieso geen pup meer. Kost ontzettend veel tijd. Bij een volwassen hond weet je wat het karakter is en wat de sterke en zwakke plekken zijn en of hij alleen kan blijven voor een poosje.



Gelukkig heb ik een flexibele werkgever, werk regelmatig thuis, hij gaat met de hondenuitlaatservice mee een als ik wegga neem ik hem vaak mee. Dat kan ook omdat het een kleine, lieve hond is. Daar heb ik hem ook specifiek op uitgekozen. Soms gaat hij zelfs mee naar mijn werk.



Het type hond dat je kiest moet dus aansluiten bij je leefomstandigheden. Ikzelf ben gek van terriers, maar terriers hebben over het algemeen ontzettend veel energie. DIe zijn niet moe te krijgen met een uur bossen per dag. Daarom heb ik niet voor een terrier gekozen. Een hond kost veel tijd, denk dat ik er per dag 3 uur mee bezig ben. Maar daar heb ik bewust voor gekozen. Pups kosten nog meer tijd, daar ben je heel de dag door mee bezig. Is echt bewerkelijk. Denk er dus goed over na of je uberhaupt wel een pup wilt,



Met 24 uur is de combinatie met een hond heel goed te doen, maar realiseer je dan wel dat je geen carriere kunt maken en zo...



In ieder gevals succes met je toekomstige besluit

Ik moet er wel bij zeggen dat onze pup ongeveer 10 weken was toen we hem kregen, en al zo goed als zindelijk was. Hij is gered uit een schuur in Spanje en heeft voordat hij bij ons kwam 2 weken bij een gastgezin gewoond, waardoor hij dus al zindelijk was. Hoe dat gaat met een pup van 8 weken die je alles nog moet leren, dat weet ik ook niet.

vanwaar al die woede???

Moet je de MP eens openslaan, ik ben een echte honden liefhebber en voor een hond moet je tijd hebben en voor een pup al helemaal.

toen ik mijn puppies kreeg had ik altijd een hele lange vakantie om ze iig zelf zindelijk te maken.



dat vergt geduld.

opvoeden vergt ook geduld en , dan ben je een half jaar verder en dan komt er nog een zoniet nog belangrijkere periode , rond de 9 maanden puberen ze, dan is het echt tijd voor korte metten, zo niet , als je dus fulltime werkt, maak je je schuldig aan het niet goed verzorgen van een hond en dat kun je niet maken vind ik, .



Maar ik ben ook tegen crèches voor kinderen dus aan mij heb je sowieso een slechte, je moet geen leven op aarde zetten of in je huis opnemen als je er geen tijd voor hebt.

Ik heb ook een broertjedood aan fullltime crechekinderen ,vind ik ook not done.

is geen woede, noem het verantwoordelijkheidsgevoel, men wil tegenwoordig alles en dat kan niet.



je moet soms het 1 voor t ander laten.

waarom begin je er niet aan tegen de tijd dat je een gezin wil stichten, zo net ervoor, ga je alvast wat minder werken en je nest aanleggen met hond.

je neemt toch nu ook geen hond om hem weg te doen als er een kind komt toch??

(Wegens spontane allergie ofzo????)

De pup van mijn ouders kon na een paar weken ook halve ochtenden in de bench, maar dit had hij bij de fokker al geleerd. Een goede particuliere fokker waar hij in huis opgegroeit is. Hij was dus ook al zo goed als zindelijk.



Je moet echt kijken of het ras wel bij je pas.

Bijvoorbeeld maltzers, die kunnen niet alleen zijn.

En elk ras heeft bepaalde karakter eigenschappen.

Dat is ook erg belangrijk, je neemt een hond niet omdat je het ras zo mooi vind.

quote:momo1980 schreef op 18 september 2008 @ 14:48:

Wel werd hij lang uitgelaten voor we weggingen, en zodra ik thuis kwam.



Er vanuit gaande dat je een pup met 7 a 8 weken krijgt kún je je hond nog helemaal niet lang uit laten in de ochtend. Voor zover ik weet is een minuut voor iedere week standaard. Ik vraag mij dus af hoe lang je je hondje uitliet en of die misschien al iets ouder was toen je hem kreeg.

ik heb 2 maltezers en die kunnen dus heel goed alleen zijn.



moet ze wel geleerd worden met opbouw , maar die kunnen echt heel goed alleen.

Heb net nog even het topic gelezen maar ik vraag mij toch af hoe goed je met je moeder dingen afgesproken hebt. Of kunt gaan afspreken. (Hier heb je nog niet echt op gereageerd namelijk).



Je zegt ergens dat oppassen voor je moeder geen opvoeden is. Bij een oudere opgevoede hond klopt dat maar dat is niet het geval bij een pupje. Als je op een pup oppast ben jij ook aan het opvoeden, vandaar dat je echt goed op een lijn moet zitten met je oppasser. Begrijp me niet verkeerd ik zeg niet dat het niet kan, ik ben zelf oppas geweest van een pupje ongeveer 3 dagen per week. Maar wij zaten totaal op 1 lijn én ik ging daarnaast ook nog mee naar de cursus om te voorkomen dat ik dingen verkeerd aanleerde. Dít is dus zeker iets om van tevoren al over na te denken.

heel goed.

Dag Sjalalaan,



Hier een reactie van een groot hondenliefhebster...



Je zit er wellicht niet op te wachten, maar toch: ik denk dat het in jullie situatie beter is een volwassen hond te nemen. Ik heb de indruk dat jullie wel mensen zijn die echt goed voor een hond willen en zullen zorgen maar om een pup van jongs af aan op te voeden heb je heel veel tijd nodig. Niet veel tijd af en toe, maar veel tijd bijna altijd... Veel mensen nemen een pup met de beste bedoelingen maar omdat pups nu eenmaal zijn zoals ze zijn (schattig, enz.) zien ze graag over het hoofd dat ze in feite met een afstammeling van een wolf in spe zitten, die vanaf dag 1 constante begeleiding nodig heeft. De ontwikkeling bij pups gaat razendznel en je kan niet de eerste maanden van zijn leven maar wat aanmodderen denkend dat je straks alles wel zal inhalen met wat training! Dat is zo jammer, vind ik, als je al die duizenden en duizenden "probleemhonden" ziet die gedumpt worden in asielen, dat die mits wat goede begeleiding niet de honden zouden geworden zijn die ze zijn. Jong geleerd is oud gedaan en dat gaat zeker op voor honden. Het is trouwens zo dat de meeste honden pas volwassen zijn rond de leeftijd van 2 jaar (het verschilt een beetje van ras tot ras) en tot dan zit je dus met een peuter, kleuter, en - niet te onderschatten - puber!



Om je een voorbeeld te geven: mijn huidige hond (Duitse herder) heb ik genomen op de leeftijd van 8 weken. Ze was op 12 weken zindelijk. De eerste dagen nam ik haar om het half uur mee naar buiten (ik ben voltijds thuis), de rest van de tijd was ze steeds in de keuken onder mijn toezicht en alle andere ogenblikken ging ze in de bench. 's Nachts sliep ze in onze kamer in de bench en van zodra ze onrustig werd namen we haar mee naar buiten. Na tien dagen kon ze de nacht doorslapen tot ongeveer 6 uur (mits geen water meer een uur voor het slapen gaan en nog een plasje vlak ervoor), en met het ouder worden schuift dat steeds meer op naar later. Op die manier kan je een hond heel snel leren zindelijk zijn, maar het vergt dus echt wel heel veel van het baasje. Wat je doet is eigenlijk hetvolgende (en dat geldt voor hondentraining in het algemeen): jij als baasje zorgt ervoor dat je je hond zoveel en zo vaak mogelijk de kans geeft 'succesvol' te zijn en zo weinig mogelijk te falen. Elke keer dat hij buiten een plasje doet, juich je en beloon je hem dat het niet meer mooi is! Hond zal heel snel begrijpen dat buiten plasjes doen het allerbeste is wat hij kan doen!! Hiertegenover staat de situatie van een pup die veel alleen gelaten wordt (of nu eens alleen en dan weer niet, al naargelang de willekeur van het baasje) en dus wel moét binnen plasjes en hoopjes doen: die leert alleen maar dat zijn baasje boos is, of hoogstens dat binnen plassen de normale gang van zaken is, of dat het sommige momenten van de dag blijkbaar wel mag en andere momenten weer niet. Welk gedrag wel van hem verwacht wordt leert hij niet, en daar kan hij niets aan doen want het is het baasje die nalaat hem de kans te geven dat te leren... Je begrijpt dat het dan maanden kan duren vooraleer de hond leert zindelijk te zijn, en dat is nog niet eens het ergste: al die tijd is er veel ergernis en wordt ongewild de relatie van jouw hond met jou geschaad.



Overigens, met zindelijk op de leeftijd van 12 weken bedoel ik niet dat ik mijn pup vanaf dan ongestraft ganse dagen kon alleen laten! Het wil alleen zeggen dat ze tegen die tijd helemaal begrepen had dat ze binnen niets mocht doen en op een of andere manier kon aangeven als ze buiten wou (voor de deur gaan staan). Elk ongelukje dat daarna nog gebeurd is was m.a.w. mijn fout en niet die van de hond. Ik denk dat onze hond ongeveer vier maanden oud was wanneer we haar zonder zorgen overdag wel eens een uur of 3-4 konden alleen laten (in haar bench).



Ik geef nu het voorbeeld van zindelijkheidstraining, maar eigenlijk werkt het dus zo voor alles wat de hond moet aanleren. Consistentie is het woord, en dat vanaf het begin. Als je dat kan bieden, dan heb je als je hond volwassen is een prima dier in huis!



Waarom overwegen jullie niet eerst een volwassen hond, en later pas, als de situatie gunstiger is, een pup? Ikzelf ben pas met een pup begonnen (wel al volwassen honden daarvoor) toen mijn kinderen al bijna tieners werden, en ik doordat ik niet meer ging werken, er heel veel tijd voor kon maken. Ik ben tot op de dag van vandaag blij dat ik het zo gedaan heb.



Ik kan je ook echt aanraden om te gaan lezen! Er zijn heel goede boeken op de markt, ook boeken die je bijna stap voor stap uitleggen wat bijvoorbeeld benchtraining is en hoe het je kan helpen in de opvoeding van je hond. Martin Gaus is ook heel goed. Zoveel te meer je leest, zoveel te beter begrijp je hoe een hond in elkaar zit en dat komt je alleen maar ten goede wanneer die hond er dan eindelijk is! Want, vergeet niet: de dag dat je een hond in huis haalt (en zeker een pup!) lijkt het wel alsof alles tegelijk gebeurt en dan heb je echt geen tijd meer om nog gauw een antwoord te gaan zoeken in een boek!

Ik vind wel dat je er veel voor over hebt, en je denkt er eerst goed over na. Klasse. Ik heb zelf een pup gehad, toen was ik single en ik werkte in wisselende diensten 36 uur per week. Het hondje ging vaak naar mijn moeder toe. Ook had ik iemand die de hond wel voor mij uitliet. Ik had die persoon gevonden door een kaartje op te hangen in de supermarkt. Die had dus een huissleutel en kwam de hond ophalen.



Best goed geregeld dus. Ik was ook altijd met het diertje aan het lopen enzo. En als mijn dienst erop zat gauw naar huis. De zorg voor het dier drukte dus best op mij, ik hield ook zoveel van hem en hij was ook nog maar een puppy toen wij 'm kregen. Ik bedoel maar; je moet er wel relaxed mee om kunnen gaan, anders voel je je de hele tijd schuldig.



Een iets oudere hond is denk ik een goed idee. Wij hebben nu een hond van bijna drie, die wij hebben 'gekregen' toen hij twee was. Wij zijn supergek met hem, en het is een ontzettend lief en mooi dier.



Mijn TIP : Bekijk het karakter goed van de hond, kan hij met katten, is hij zindelijk, kan hij met kinderen, hoe is hij met andere honden etc. Wij kwamen zelf voor wat verrassingen te staan, en dat was niet leuk. Toch had ik hem niet willen missen. Succes!

Phara, wat heb je het goed en duidelijk uitgelegd! En ook nog eens met die - voor ons Nederlanders - zo mooie en vriendelijke Vlaamse tongval



Sjalalaan, ben je er al uit? Heb je iets aan onze adviezen hier?



Enne ...... een Sterspotje mag wel hè? Kijk eens op de site van de dierenasiels. Als je linksboven 'zoek hond' aanklikt kun je je 'verlanglijstje' opstellen, en dan zie je alle beschikbare honden in Nederland en België. Denk niet dat een asielhond per definitie een mislukte hond is; ik werk al jaren als vrijwilliger in een asiel, en natuurlijk zijn er totaal verknipte honden bij, maar die worden eerst getraind voordat ze geplaatst worden, en dan alleen met duidelijke instructies en begeleiding van het asiel. Ze zullen je nooit naar huis laten gaan met een probleemhond zonder je dat te zeggen, je krijgt eerlijke voorlichting, want een hond is er niet bij gebaat telkens te worden 'geplaatst' om vervolgens na een week te worden teruggebracht omdat het niet lukt.

In ieder asiel wordt door de medewerkers altijd eerst een gesprek met je gehouden, wat je wensen zijn, wat je verwacht van een hond, maar ook: wat een hond van jou kan verwachten. Als dan een bepaalde hond niet zo passen in jouw omstandigheden wordt dat eerlijk gezegd.