Geld weg

24-09-2008 13:16 210 berichten
Alle reacties Link kopieren
Gisteravond heb ik met een briefje van 20 euro een parkeerkaartje betaald. Ik kreeg 9 keer 2 euromunten terug. Heb ze nog nageteld, ik weet ZEKER dar het er 9 waren. Heb niks meer gekocht daarna, manlief heeft ook geen geld uit m'n portemone gehaald Vanmorgen zaten er dus nog maar 6 keer 2 euromunten in.



Mijn jongste dochter is 9, die heeft nog niet zo veel met geld en is absoluut niet stiekum. Mijn oudste is 13. Ze vroeg vanmorgen om wat geld voor iets lekkers. Ze had maandag al wat geld gehad dus ze kreeg niks, vond ik niet nodig.



Mijn gevoel zegt dat zij het geld heeft weggenomen. Ik sla daar behoorlijk van op tilt, ik heb een broer die thuis vroeger alles jatte wat los en vast zat, van mijn ouders en ook van mij, plus nog 100 problemen erbij. Ik krijg direct weer dat wantrouwige gevoel van toen terug, BAH BAH BAH!



Mijn dochter is aan het puberen maar tot nu toe zonder problemen, is af en toe wat brutalig en verteld niet alles meer, maar verder denk ik een goede band te hebben, is het een lieve meid.



Ik ben naar school gegaan, haar met jas en tas uit de klas laten halen en heb haar in een kamertje apart gesproken. Heb rustig gevraagd of zij het geld gepakt heeft. Nee, nee,nee. Ze had 2 euro en 70 cent in haar zak. Ze zei dat het haar eigen geld is. Dat betwijfel ik want dan had ze geen geld aan mij gevraagd. (doet ze normaal alleen als haar zakgeld op is, en ze krijgt eind deze week geld, weet bijna zeker dat ze geen geld meer had. Zelf denk ik dat ze schulden ermee heeft afbetaald (geleend van klasgenootjes om wat te kopen in de pauze, ze lenen konstant van elkaar.



Ze bleef zo heftig ontkennen. Ook toen ik zei dat als ze het nu opbiechte ik niet boos zou worden. Wat moet ik ermee? Aan de ene kant als ze zegt dat ze het niet heeft gedaan heeft ze het niet gedaan, maar wie dan wel?



Dat een kind een keer een euro die niet van hem is in z'n zak steekt doen ze allemaal wel eens, maar 3 keer 2 euro vind ik toch wat anders. En ik WEET eigenlijk zeker dat alleen zij het gedaan kan hebben en dan zo glashard blijven ontkennen, ik geloof dat ik dat het ergste vind. Vanavond praat m'n man nog met haar, wat zouden jullie doen?
quote:malibu69 schreef op 24 september 2008 @ 13:38:

M'n dochter van 9 heb ik het ook gevraagd natuurlijk, toen ze thuis kwam uit school. Die keek me verbijsterd aan, ontkende en ging haar portemonae zoeken. Die was leeg. O, zei ze, gelukkig, ik was al bang dat ik misschien vannacht geslaapwandeld had en het dan per ongeluk gepakt zou hebben!!!



Oja, nee, dat is dan gelijk duidelijk. Haar geloof je wel meteen en je oudste dochter niet.

Zegt dat niet meer over jou dan over je oudste dochter?
Alle reacties Link kopieren
Poe, ik vind het wel heftig dat je haar uit de klas hebt gehaald zeg. Heeft ze wel eens eerder dingen gestolen dat je zo reageerde? Als je haar wilt vertrouwen, zal je jou ook moeten vertrouwen en volgens mij bereik je dat niet door haar te kleineren. Stel je voor dat ze het niet eens heeft gedaan? Misschien was het beter geweest om 's avonds aan tafel rustig het gesprek aan te gaan.
quote:janejane38 schreef op 24 september 2008 @ 13:28:





's Avonds tijdens het eten heb ik gemeld dat ik geen zakgeld zou geven tot de dader zich gemeld had.

Op de basisschool had ik een juf die dat ook als methode had: als degene die huppeldepup gedaan heeft zich niet meldt, mag de hele klas niet zusenzo. Vond ik altijd zo stom, omdat alle brave kinderen -waaronder ikzelf- in de klas dan de pineut waren, want natuurlijk meldde de dader zich nooit.

Ik zou hier niet voor kiezen.
Hmmz ja Miffy, in een klas zou ik dit ook niet doen. Maar ik denk dat het in een gezin eerder op de loyaliteitsgevoelens zal spreken.....maarja misschien ook niet.
Alle reacties Link kopieren
Wat is het verschil tussen de ontkenning van je oudste en die van je jongste?



Het feit dat je vastbesloten bent je oudste te wantrouwen, en je jongste te vertrouwen?

Jammer.

En al heeft ze het gedaan, wat natuurlijk best zo kan zijn, dan nog vind ik het heel kwalijk dat je je jongste gelijk gelooft, en je oudste nota bene uit de klas haalt, en ten overstaan van al haar vriendinnen vernederd. En ja, ook als je met haar alleen een gesprek gehad hebt.

Ze moet naderhand toch uitleggen waarom haar moeder haar kwam halen.
668, the neighbour of the Beast
Alle reacties Link kopieren
Ach, T.O.wordt hier wel heel erg afgemaakt. Ik kan me er best iets bij voorstellen dat ze impulsief haar dochter even uit de klas heeft gehaald, zeker omdat school zo dichtbij is. Als je er dan later over nadenkt was het misschien niet de beste actie, maaron-ge-loof-lijk zoals Lindy hierboven zegt, nee. Iedere ouder maakt fouten hoor.



Maar ik zou wel voorzichtig zijn met direct een beschuldiging uiten aan het adres van je dochter. Dingen zijn niet altijd wat ze lijken te zijn. Maar het is dan wel heel toevallig dat zijn 2,70 nog op zak had he? Ik zou de tip opvolgen van Jane Jane38.

Succes!
Alle reacties Link kopieren
quote:Madiken schreef op 24 september 2008 @ 13:41:

Ik kan me er best iets bij voorstellen dat ze impulsief haar dochter even uit de klas heeft gehaald, zeker omdat school zo dichtbij is.



Maar stel je voor dat iedere ouder zijn kind voor dit soort dingen uit de klas gaat halen? Waar trek je dan de grens?

Het kind zit op school en volgt onderwijs.
Marels



Madiken, TO wordt niet afgemaakt, maar ze ziet geloof ik neit wat een impact het heeft op een 13 jarige om zo op school voor schut gezet te worden. Wat thuis gebeurd los je thuis op.
Alle reacties Link kopieren
quote:Sarah Scott schreef op 24 september 2008 @ 13:41:

Hmmz ja Miffy, in een klas zou ik dit ook niet doen. Maar ik denk dat het in een gezin eerder op de loyaliteitsgevoelens zal spreken.....maarja misschien ook niet.Ik denk dat je hier wel gelijk in hebt. In een klas is het misschien een ander verhaal maar binnen een gezin ligt loyaliteit anders en is het op kleinere schaal, minder een ver van je bed show zeg maar.
Alle reacties Link kopieren
Weer eensch met MissKip

*gaat braaf op de dag wachten dat we het eindelijk eens oneens zijn*



Het is al het toppunt van genant als je moeder je brooddoos komt brengen, die je vergeten bent. (Hoe lief bedoeld ook, van de moeder in kwestie, meisjes van 13 stellen dat niet op prijs).

Laat staan als je moeder je op hoge poten komt halen omdat ze denkt dat je wat kleingeld van haar gestolen hebt.
668, the neighbour of the Beast
quote:Annie Ooi schreef op 24 september 2008 @ 13:46:

[...]





Ik denk dat je hier wel gelijk in hebt. In een klas is het misschien een ander verhaal maar binnen een gezin ligt loyaliteit anders en is het op kleinere schaal, minder een ver van je bed show zeg maar.

De juf op school hoopte ook in te spelen op het loyaliteitsgevoel, maar dat werkte dus voor geen meter - en daarbij ging het om 8 jarigen. Bij een puber lijkt me de kans dat hij/zij eens gaat uitproberen wie het langer volhoudt, best groot, en wat dan? Laat je dan echt de braverikken de dupe worden?

(En wat als je je nou toch zelf vergist zou hebben?)
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het ook een enorme domme actie om haar uit de klas te halen. Echt hoor, en terwijl je niet eens zeker weet dat ze het geld heeft gepakt! En dan nog, zelfs al had ze het, lekker volwassen van je om het zo aan te pakken.
Alle reacties Link kopieren
Jammer dat TO inderdaad geen rekening lijkt te houden met de mogelijkheid dat de bewuste dochter het geld niet gejat heeft. Ik kan me nog goed herinneren dat mijn moeder mij eens onterecht beschuldigde van een soortgelijk vergrijp, terwijl ik het niet gedaan had, maar ja, ik had toch al het stempel van moeilijk en onbetrouwbaar kind. Mijn jongste broertje had het geld wel gepikt en heeft het nadien alleen opgebiecht omdat hij het zo zielig voor mij vond hoe m'n moeder me behandelde.



De herinnering alleen al roept nog steeds een naar gevoel bij me op, laat staan dat je als kind uit de klas gehaald wordt.
Alle reacties Link kopieren
quote:Miffy schreef op 24 september 2008 @ 13:49:

[...]



De juf op school hoopte ook in te spelen op het loyaliteitsgevoel, maar dat werkte dus voor geen meter - en daarbij ging het om 8 jarigen. Bij een puber lijkt me de kans dat hij/zij eens gaat uitproberen wie het langer volhoudt, best groot, en wat dan? Laat je dan echt de braverikken de dupe worden?

(En wat als je je nou toch zelf vergist zou hebben?)Ja, daar ben ik het dus ook mee eens, misschien onduidelijk verwoord. Binnen een gezin zou je dit i.m.o. beter kunnen toepassen dan in een klas.
Heeft je man het niet gewoon gepakt, onder het mom van koffiegeld ofzo?
quote:Miffy schreef op 24 september 2008 @ 13:39:

[...]



Op de basisschool had ik een juf die dat ook als methode had: als degene die huppeldepup gedaan heeft zich niet meldt, mag de hele klas niet zusenzo. Vond ik altijd zo stom, omdat alle brave kinderen -waaronder ikzelf- in de klas dan de pineut waren, want natuurlijk meldde de dader zich nooit

Ik zou hier niet voor kiezen.



Ik ken mijn kinderen goed genoeg om te weten dat dat effect heeft.

Ter verduidelijking,ik heb 4 kinderen,de jongste 2 vielen eigenlijk al meteen buiten verdenking.

De oudste 2 zijn daar zeker gevoelig voor.

Ik ben die avond expres boven gebleven om te "rommelen" .



Overigens hebbben we er wel een goed gesprek over gehad en heb geen straf gegeven.Hij gaf aan er gelijk geen goed gevoel over te hebben( nerveus/gespannen) en dat was al straf genoeg in mijn ogen.

Bovendien ,een fout maken kan gebeuren.( natuurlijk geldt dit niet voor moord of ander zwaar crimineel gedrag )

Het is hierna ook nooit meer voorgekomen.



Het geld had hij gebruikt om snoep te kopen en zich daarmee populair te maken.Een ander opvoedkundige discussie en verder off-topic
Alle reacties Link kopieren
Wat ik mij afvraag: stel dat je die 3 muntstukken toch ineens ergens terugvindt. Volgt er dan een net zo dramatisch 'goedmaken' naar je oudste dochter?
quote:Annie Ooi schreef op 24 september 2008 @ 13:53:

[...]





Ja, daar ben ik het dus ook mee eens, misschien onduidelijk verwoord. Binnen een gezin zou je dit i.m.o. beter kunnen toepassen dan in een klas.

Kennelijk ben ik dan onduidelijk, want dat bedoelde ik niet

De kans dat een puber thuis de gok waagt en niet haar mond opendoet, lijkt me best groot, en wat doe je dan? Tot in lengte van dagen geen zakgeld geven? (Ervanuit gaande dat de puber de dader is.)
Alle reacties Link kopieren
Ik was vanmorgen in alle staten, was meteen 25 jaar terug in de tijd. Weet je, mijn moeder was altijd zo goed gelovig mijn broer kwam altijd overal mee weg. Ik heb mij vroeger voorgenomen om nooit, nooit mezelf zo te laten voorliegen en bedriegen, ik vond het altijd zo DOM van m'n ouders hoe ze met het stelen omgingen (hij ontkende ook altijd, al stond hij op een bewakingsvideo!!!)



Ik heb het wel iets kunnen loslaten vanmorgen, het lesuur was trouwens bijna om en daarna had ze gym, ik geloof dat het met het voor schutstaan wel meevalt. Ik vraag het haar als ze thuis is.(over dat voor schut staan)



Ik ken mijn kinderen het beste. De jongste verteld mij alles, ook als er nare dingen gebeurt zijn. Verteld altijd precies wat ze heeft gesnoept bijvoorbeeld, zegt sorry bijvoorbaad, als ze denkt dat ik het teveel vind. Is een heel gevoelig meisje.



De oudste is mij net zo lief, maar is stiekemer. Ze "leent "wel eens make up zonder te vragen, vindt soms andere dingen op haar kamer terug die echt van mij zijn. Ik zeg dan altijd dat ik wil dat ze het VRAAGT, maar maak daar verder niet zo'n punt van.
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
Ja zeg, ze is een puber! Ik denk dat de jongste ook ooit op dat punt komt en dat jij door het op deze manier aan te pakken, je band met de oudste alleen maar verpest.



Uit de klas halen is echt een beetje niet zo slim zeg maar..
quote:janejane38 schreef op 24 september 2008 @ 13:55:

[...]





Ik ken mijn kinderen goed genoeg om te weten dat dat effect heeft.



In dat geval kan ik de aanpak goed snappen.

Ik heb eigenlijk best een hekel aan zo op schuldgevoel inspelen, maar bij stelen vind ik het wel op z'n plaats dat je een kind goed laat merken dat er anderen benadeeld worden - maar dan moet je wel heel zeker weten dat het gaat werken, en dat je je niet zelf vergist hebt.
Juist omdat het voor jou zo'n beladen item is overreageer je nu Malibu! Dat ze pikt zou kunnen, dat ze wat minder te vertrouwen is dan je jongste kan ook. Maar ga er nooit zonder meer vanuit dat zij het wel gedaan zal hebben, en los je problemen thuis op.

En geef haar een kans om het zelf op te biechten zonder dat jij staat te wijzen.
Alle reacties Link kopieren
Ja, en je jongste is negen Malibu, en je oudste dertien.



De oudste is bezig met hoe ze op school voor de dag komt, hoe anderen over haar denken, aan het uitzoeken hoe de wereld in elkaar zit.

En dan is een keer wat make-up van je moeder op smeren stiekem gedrag?

Of eens iets lenen en vergeten het terug te leggen?



Denk je nu echt dat ik als puber alles aan mijn moeder vroeg of ik het mocht lenen? En omgekeerd, mijn moeder aan mij?

Dat vind ik dus echt op alle slakken zou leggen, en ik vind het schandalig om om een paar keer wat make-up van je lenen, je dochter stiekem te noemen.



Een kind van dertien wil graag make-up dragen, heeft het zelf niet, dus leent het van haar moeder.

Omdat ze zo graag wil dat ze haar op school leuk en cool vinden. Dat hoort bij de leeftijd.

En met het beeld dat ik van je krijg zo, moet ze wel zulke dingen doen zonder het te vragen, want zou je haar nooit iets toestaan.

Je kunt bijvoorbeeld ook overwegen haar zelf een doos make-up voor Sinterklaas/haar verjaardag te geven, en in de gaten te houden dat ze niet zwaar opgemaakt naar school gaat.

Toen ik jong was zijn daar ook goede afspraken over gemaakt.





En je mededeling dat je je dochters je allebei even lief zijn, dat betwijfel ik.

De jongste is zo lief, leuk en onschuldig, en zou nooit wat verkeerd doen, en de oudste is stiekem, niet te vertrouwen en wordt bij voorbaat verdacht van stelen.
668, the neighbour of the Beast
Alle reacties Link kopieren
quote:Wyfke schreef op 24 september 2008 @ 13:52:

Jammer dat TO inderdaad geen rekening lijkt te houden met de mogelijkheid dat de bewuste dochter het geld niet gejat heeft. Ik kan me nog goed herinneren dat mijn moeder mij eens onterecht beschuldigde van een soortgelijk vergrijp, terwijl ik het niet gedaan had, maar ja, ik had toch al het stempel van moeilijk en onbetrouwbaar kind. Mijn jongste broertje had het geld wel gepikt en heeft het nadien alleen opgebiecht omdat hij het zo zielig voor mij vond hoe m'n moeder me behandelde.



De herinnering alleen al roept nog steeds een naar gevoel bij me op, laat staan dat je als kind uit de klas gehaald wordt.



Helemaal mee eens!!!

Zelf was ik een jaar of 12 toen mijn vader 3 rijksdaalders miste in zijn portemonnee. Hij wist zeker dat die dingen erin zaten omdat hij ze nog in zo'n 'piekpijp' had willen doen.

Enfin, wij (ik 12, broertje 8, zusje 6) werden streng ondervraagd, maar nee niemand had het gedaan.

Begin van de avond moest ik naar een training en pak mijn jas van de kapstok, trek jas van mijn broertje er mee af en uit zijn zak rollen die drie rijksdaalders.

Ik helemaal verontwaardigd naar binnen dat dat geld uit de zak van X viel.

Kreeg ik ook nog eens op mijn donder omdat ik dat geld daar dan wel ingestopt zou hebben, om de schuld op hem te schuiven.



Dat gevoel van woede en ongelooflijke frustratie kan ik moeiteloos weer oproepen. Ik voelde me zo ontzettend onrechtvaardig behandeld!

Blijkbaar was er vooral al bepaald wie het wel gedaan zou hebben (net als door TO).



Ik kan me er helemaal niks bij voorstellen dat je haar uit de klas hebt gehaald en vind het inderdaad totaal niet uitmaken dat die school vlakbij zit. Zo ontzettend buiten elke proportie en zo respectloos!

Je zou bijna gaan hopen dat ze heeeeeeel erg gaat puberen!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven