baby 4 weken slaapt bijna niet

Ja, ik herken het van een paar weken geleden bij mijn dochter van nu tien weken. Wij bakerden altijd in de nacht in en zijn dat toen ook overdag gaan doen. Verder veel zuigbehoefte gezien die we met een pink of een speen probeerden te vervullen. En de eerste paar dagen dat Minismollie in haar eigen bedje ging slapen overdag huilde ze een tijdje, op het maximum een minuutje of 15 a 20 en dat werd steeds minder.

Als hij op schoot in slaap valt, heb je toch wel wat vermoeidsheidstekenen gemist, denk ik. Als die zich openbaren (geeuwen, wegkijken, oor wrijven enz), kun je hem beter wakker wegleggen.

je moet hem niet op schoot of aan de borst in slaap laten vallen. leg hem WAKKER weg, dan leert hij zelf de slaap te vinden. als je nu doorgaat met hem in slaap te helpen dan gaat het van kwaad tot erger, want hij blijft dan ook niet meer in slaap als je hem daar ook niet bij helpt. uiteindelijk loop je dus 24/7 met een draagdoek rond te zeulen, het kind rust niet echt goed uit en jij al helemaal niet. nu de cirkel doorbreken. beetje inbakeren is goed, maar wees duidelijk en consequent in hoe de dag voor hem verloopt. als hij wakker wordt en gaat huilen, dan altijd dezelfde volgorde van gebeurtenissen aanhouden: bijvoorbeeld eerst verschonen, dan voeden, dan knuffelen en nog even alleen in de box rondkijken. vooral dat laatste is nogal belangrijk want dan is de overgang als hij alleen in zijn wiegje ligt niet zo groot. dus niet vanaf de schoot naar bed, maar vanuit de box naar bed. laat hem niet te moe worden in de box, 1 of 2 keer gapen is echt genoeg en dan meteen slapen. het is ook niet zielig om hem eventjes te laten huilen.

wat ik je nu in het kort beschrijf is de methode van Ria Blom. het werkt voor mijn dochter, nu 4 1/2 maand echt supergoed. in het begin deden we het niet en het werd steeds meer een rommeltje, we legden haar ook altijd slapend weg maar zodra ze haar bedje voelde begon ze al te brullen. dan pakten we haar weer op enzovoorts. als je dit consequent volhoudt dan verandert het slaappatroon echt. bij ons al na 2 dagen.

heel veel succes!

d.

Een kind leert niet zelf in slaap te vallen als je hem steeds slapend weglegt. Leg hem daarom bij de eerste tekenen van vermoeidheid in bed en laat hem zelf in slaap vallen. Dat zal de eerste periode best moeilijk zijn, omdat hij gewend is aan jouw armen..

Ik heb persoonlijk veel baat gehad bij het inbakeren van mijn zoontje. Na een verblijf van 2 weken in het ziekenhuis was hij erg onrustig en maaide hij zichzelf steeds wakker met zijn armpjes. Inbakeren (met hulp van een professioneel geschoold verpleegkundige) was de hemel voor hem (en voor ons!) Hij viel uiteindelijk al in slaap als ik hem op de inbakerdoek legde..

Veel succes!

Een kind van 4 weken hoef je echt nog niet wakker in bed te leggen hoor als het dat niet wil. 10 tegen 1 dat die gewoon gaat huilen, en blijft huilen tot het uitgeput is. Als het wel goed gaat is het mooi meegenomen, maar als je nu doorgaat met hem in slaap te helpen wordt het echt niet per definitie van kwaad tot erger.



Vaak worden kindjes wakker als je ze in bed legt omdat het evenwichtsorgaan geprikkeld wordt. Kindje wordt van rechtop naar ligstand bewogen bijvoorbeeld. Van dat geprikkelde evenwichtsorgaan worden ze wakker. Wat bij ons helpt is kind vlak boven het bedje in de juiste stand nog even tegen ons aan te houden en dan voorzichtig neer te leggen. Dan wordt hij niet wakker. Misschien heb je hier iets aan.



Verder helpt een gedragen shirt van jou of je man in het bedje ook weleens. Dan blijft je kindje jullie geur ruiken.



Daarnaast zal je merken dat als hij wat ouder wordt, dat het in slaap vallen ook makkelijker gaat. Nu is het echt nog een kleine baby die gewend is aan 9 maanden mama's buik met bijbehorende geluiden, warmte, krappe ruimte. Je zoontje moet langzaamaan wennen aan de wereld buiten die buik.

Hoeveel slaapt hij dan wel?

Slaapt hij 's nachts lang?

Hoeveel slaapjes doet hij op een dag van hoe lang?

Misschien heeft hij minder slaap nodig?



Hier hebben we hele verschillende dagen. Zaterdag bijvoorbeeld heeft Minismollie ontzettend veel geslapen. Na een voeding was het nog vijf minuten maximaal dat ze wakker was en daarna tukte ze makkelijk 2 uur achter elkaar. Gisteren daarentegen heeft ze heel weinig geslapen en heeft ze zich de hele dag prima vermaakt buiten haar bedje met hier en daar eens een slaapje van een half uur a 3 kwartier.

Slaapt hij 's nachts wel overigens?

En hoe lang zit je dan met hem als je hem in zijn bedje legt. Slaapt hij dan al een paar minuten, of is hij net in slaap gevallen?

Zelfde vragen als Supersmollie dus zeg maar .

Slapen naar behoefte



De eerste maanden na de geboorte slapen de meeste baby’s precies het aantal uren dat ze nodig hebben. Je ziet verschil: je hebt echte slaapkoppen, maar ook baby's die meer wakker zijn. Bij een goed ritme hoeft dit niet te veranderen. Sommige baby’s hebben echter, door hun alertheid of onrust, moeite met het inslapen en doorslapen. Zij hebben wat extra hulp nodig om een goed slaap- waakritme aan te leren.



Dag- en nachtritme



Een pasgeboren baby kent het verschil nog niet tussen dag en

nacht. Veel baby’s hebben bovendien de eerste tijd nog een

nachtvoeding nodig. Na een maand zie je dat baby’s ’s nachts

meer gaan slapen dan overdag.



Regelmatige en onregelmatige baby’s



De meeste baby’s hebben al gauw een goed slaap-waakritme te pakken: wakker worden, een voeding, samen knuffelen kletsen of een spelletje, en tot slot de baby even op zichzelf (bijvoorbeeld in de box). Bij de eerste vermoeidheidssignalen (gapen, jengelen, in de oogjes wrijven, bleek worden of drukker worden) wordt de baby weer in bed gelegd, en gaat weer slapen. Echter, één op de drie baby’s heeft niet zo’n vast ritme. Deze baby’s zijn onrustig en kunnen veel huilen. Ouders zijn er vaak erg druk mee. Soms zijn baby's zo wakker dat het lijkt alsof ze nauwelijks slaap nodig hebben. De vermoeidheidssignalen zijn niet meer goed waar te nemen. Dit gedrag ontstaat vaak door oververmoeidheid.



Rust en regelmaat



Jonge baby's doen enorm veel nieuwe indrukken op. Stel je

maar eens voor wat ze plotseling allemaal horen, zien, voelen

en meemaken. Sommige baby's raken daarvan overprikkeld.

Ze huilen meer en slapen slecht. In deze situatie is de eerste

stap het uitbreiden van 'rust en regelmaat' voor de baby:

• Leid een regelmatig leven met de baby door vaste bed-,

bad- en uitgaanstijden;

• Activiteiten van de baby (zoals slapen en spelen) zo veel

mogelijk koppelen aan een vaste plek. Op die manier ontstaan

er patronen die de baby al snel zal herkennen: slapen doe je in

bed, spelen doe je in de box;

• Leg de baby wakker in bed, zodat hij kan leren om zelf in

slaap te komen;

• Stop de baby lekker in, dat geeft een veilig geborgen gevoel.

Bovendien heeft de baby zo geen last van zijn eigen maaiende

armpjes of andere onrust;

• Een ‘inslaaphuiltje’ mag. Een kwartiertje is normaal, sommige

kinderen hebben een half uur nodig. Ben je ongerust, ga dan

altijd even kijken;

• Haal de baby niet steeds uit bed als het eigenlijk slaaptijd is.

Dat bevordert namelijk de onrust;

• Houd een eventuele nachtvoeding kort, en maak het niet te

gezellig.



Inbakeren



Als uw baby ondanks meer 'rust en regelmaat' toch onregelmatig blijft slapen, nog steeds onrustig en/of huilerig is (en hiervoor geen lichamelijke oorzaak te vinden is), dan kan ‘inbakeren’uitkomst bieden. Vooral bij jonge baby's werkt het goed, blijkt uit recent onderzoek. De baby wordt dan voor het slapengaan in doeken gewikkeld. Het is een oud gebruik in een nieuw jasje.

Het consultatiebureau kan met u kijken of dit in uw situatie een

goede oplossing is, en u hierover adviseren.

Mijn dochter had ook moeite met in slaap vallen, vooral overdag. Ik legde haar op tijd in bed of kinderwagen, maar slapen, dat lukte haar haast niet. Ze heeft heel veel in de draagdoek gelegen, op schoot bij of aan de borst. 's Nachts sliep ze wel in haar eigen bed (wieg naast ons bed). Ik heb er maar gewoon aan toegegeven en ervan genoten. Ze is nu 9 maanden en slaapt al tijden niet meer bij mij, ik denk sinds ze 4 maanden is ofzo. Ze slaapt trouwens ook niet in de kinderwagen. Ze slaapt nu dus alleen nog maar in bed, en als er geen bed is, dan slaapt ze dus niet. Ze heeft ook niet zoveel slaap nodig overdag. Ze slaapt regelmatig maar 1x een uurtje overdag. Kan best dat jouw kindje ook niet veel slaap nodig heeft en daarom ook niet gaat slapen (ook al is hij moe). Mijn dochter ontwikkelt zich heel snel, ik denk dat dat er ook mee te maken heeft. Toen ze een maand of 3 was, werkte het trouwens het beste om haar eerst heel moe te laten worden en dan pas in bed te leggen. Dus niet bij het eerste gaapje. Volgens mij had ze toen echt zoiets van: wat doe ik hier???

Ze ging trouwens met 5 maanden iets beter slapen, toen vond ze haar duim. En met 6 maanden ging het nog beter, toen had ze bedacht dat ze op haar buik kon slapen.



Ik heb gewoon mijn gevoel gevolgd, en nu heb ik een meisje dat super slaapt! Dus helemaal niet verpest door haar bij me te laten slapen de eerste maanden! Inbakeren heb ik trouwens nooit gedaan, ik vind dat dat wapperen enzo, dat ze daar even doorheen moeten.

quote:Morrie schreef op 30 september 2008 @ 13:57:

Een kind van 4 weken hoef je echt nog niet wakker in bed te leggen hoor als het dat niet wil. 10 tegen 1 dat die gewoon gaat huilen, en blijft huilen tot het uitgeput is. Als het wel goed gaat is het mooi meegenomen, maar als je nu doorgaat met hem in slaap te helpen wordt het echt niet per definitie van kwaad tot erger.



\.Als ik in het weekend op de bak in slaap val 's avonds, vind ik het ook niet fijn om naar bed te gaan. Moet je van je koude plekje af, niks aan. Een kind tot 6 maanden schijn je niet te kunnen verwennen, maar ik weet zeker dat een baby van een maand wel weet wat comfortabeler is, lekker warm op schoot liggen slapen en dan in bed worden gelegd lijkt mij ook niks aan.

Eens met Morrie. Volgens mij is zo'n kindje nog te jong om al in een heel strak schema te stoppen. Misschien dat het wel kan, en bij sommige kindjes ook goed helpt, maar echt leren kan 'ie volgens mij nog niet, en dan zou ik persoonlijk liever de veiligheid van eigen armen willen meegeven dan koste wat kost proberen hem zelf in slaap te laten vallen, misschien wel met veel huilen en daarmee in mijn ogen onveligheid. Maar dat is persoonlijk, er zijn natuurlijk vele wegen naar Rome.

Maargoed, daarmee is probleem van TO natuurlijk nog niet opgelost. Eventjes laten huilen hielp hier soms wel, ook in het begin al. Dan heb ik het niet over hele tijden, en ook niet over heel hard huilen. Wij deden 10 minuutjes zolang ze "gewoon" huilde, als ze dan nog niet stil was gingen we even troosten, en dan weer 10 minuutjes. Als ze echt niet wilde/kon slapen hielp die aanpak niks, maar steeds vaker ging dit goed. Ook nog een tijdje pinkzuigen terwijl ze al in bed lag deed vaak wonderen.

quote:ADLmamavanM schreef op 30 september 2008 @ 14:11:

als hij diep slaapt dan leg ik 'm pas weg, bij eerder wegleggen isie zowiezo weer wakker (denk na een kwartier ong?)klopt, na een kwartier of twintig minuten worden ze dan weer wakker. ik herken dit helemaal. wat doe je dan? laat je hem liggen of haal je hem eruit?

Mijn dochter viel trouwens tot 6 maanden 's avonds (en overdag ook wel) in slaap aan de borst en bleef dan ook lekker slapen. Dus slapend wegleggen kan heus wel werken. En nu valt dochter gewoon zelf in slaap (als ze tenminste niet een aanval van verlatingsangst heeft of de behoefte te gaan staan in bed ).

quote:Annie Ooi schreef op 30 september 2008 @ 14:13:

[...]





Als ik in het weekend op de bak in slaap val 's avonds, vind ik het ook niet fijn om naar bed te gaan. Moet je van je koude plekje af, niks aan. Een kind tot 6 maanden schijn je niet te kunnen verwennen, maar ik weet zeker dat een baby van een maand wel weet wat comfortabeler is, lekker warm op schoot liggen slapen en dan in bed worden gelegd lijkt mij ook niks aan.



volgens mij kun je ze ook niet verwennen, maar het zijn wel gewoontediertjes.

ik weet ook niet wat TO het beste kan doen, of nou ja, ik denk toch maar: op naar de winkel voor het boek van ria blom.

het is ook wel lastig in het begin als ze nog zo heel klein zijn, met name dat ze dan in slaap vallen tijdens het voeden en dan weer niet genoeg eten zodat ze heel snel weer wakker worden en zo modder je voort.

een troost: het gaat allemaal weer over!

Dan liever het boek van Tracy Hogg, is wat minder rigide dan Ria, en ook Tracy met een flinke korrel zout nemen en er alleen dat uithalen wat echt zinvol is voor je.



Er zijn 3 opties:

1) accepteren en je eraan overgeven

2) een ritme zoeken, eventueel met veel huilpartijen

3) iets leefbaars ertussenin

quote:ADLmamavanM schreef op 30 september 2008 @ 14:22:

[...]





als hij wakker wordt maar wel rustig blijft laat ik 'm liggen. Als hij gaat huilen ga ik na een minuutje of 2 even kijken (tenzij heel overstuur, dan meteen) en dan troost ik 'm. Als hij blijft huilen dan haal ik hem er uit en vaak krijgt hij dan even de borst.



ik zou eens proberen om hem ietsje langer te laten huilen dan 2 minuten, dan kan hij de vaardigheid ontwikkelen om zelf in slaap te komen.

dat kan hij echt leren, maar niet als jij hem daar telkens goedbedoeld bij onderbreekt. het huilen klinkt vaak allemaal een stuk dramatischer dan het is.

natuurlijk moet hij zich niet over zijn toeren gillen, dat is vreselijk naar, maar probeer het eens te rekken naar 10 minuten, en luister goed of je een verandering opmerkt in het huilen.

als het steeds harder en hoger wordt dan gaat het dus de verkeerde kant op, en dan ga ik er naartoe, maar vaak hoor je dus dat de toon van het huilen aan het eind van elke haal dalend is en dat het ook niet harder wordt. dan laat ik het haar rustig een tijdje proberen en ze slaapt dan altijd binnen een kwartier.

quote:Lilla schreef op 30 september 2008 @ 14:16:

Eventjes laten huilen hielp hier soms wel, ook in het begin al. Dan heb ik het niet over hele tijden, en ook niet over heel hard huilen. Wij deden 10 minuutjes zolang ze "gewoon" huilde, als ze dan nog niet stil was gingen we even troosten, en dan weer 10 minuutjes. .zoiets bedoel ik dus, en dan bij voorkeur niet oppakken maar laten liggen, en als je hem toch oppakt, dan wel op de kamer blijven. zoveel mogelijk in de slaapsfeer houden.

quote:Doeschika schreef op 30 september 2008 @ 14:39:

[...]



zoiets bedoel ik dus, en dan bij voorkeur niet oppakken maar laten liggen, en als je hem toch oppakt, dan wel op de kamer blijven. zoveel mogelijk in de slaapsfeer houden.ja ik druk me dus heel beroerd uit vandaag, maar ik bedoel met niet oppakken; niet oppakken tijdens het troosten.