
Niet nakomen van de omgangsregeling
donderdag 2 oktober 2008 om 08:38
Mijn kids gaan eens per 2 weken een weekend naar hun vader.
Mijn ex-man is vrachtwagenchauffeur, en rijdt op buitenland.
We hebben,naar mijn idee, een redelijk flexibele afspraak over de omgangsregeling gemaakt.
Namelijk; als hij het niet red om op vrijdagavond thuis te zijn breng ik de kids op zaterdagochtend om 10 uur.
Als hij dat niet redt, vind ik, dat hij daar dan zelf een oplossing voor moet bedenken.
Hij heeft een vriendin, ouders, zussen, vrienden, enz.
Maar al een aantal keer komt hij die afspraak niet na.
Hij is niet thuis, en heeft geen oplossing bedacht.
En ik sta met mn rug tegen de muur, ik kan ze nl moeilijk bij hun grootouders in de tuin parkeren.
Iemand ervaring of tips?
Mijn ex-man is vrachtwagenchauffeur, en rijdt op buitenland.
We hebben,naar mijn idee, een redelijk flexibele afspraak over de omgangsregeling gemaakt.
Namelijk; als hij het niet red om op vrijdagavond thuis te zijn breng ik de kids op zaterdagochtend om 10 uur.
Als hij dat niet redt, vind ik, dat hij daar dan zelf een oplossing voor moet bedenken.
Hij heeft een vriendin, ouders, zussen, vrienden, enz.
Maar al een aantal keer komt hij die afspraak niet na.
Hij is niet thuis, en heeft geen oplossing bedacht.
En ik sta met mn rug tegen de muur, ik kan ze nl moeilijk bij hun grootouders in de tuin parkeren.
Iemand ervaring of tips?
donderdag 2 oktober 2008 om 11:08
quote:Ainne schreef op 02 oktober 2008 @ 10:52:
[...]
Op zich mee eens, maar dit betekent wel dat TO nooit zelf plannen kan maken, omdat ze altijd in haar achterhoofd moet houden dat hij niet komt.Dat is helaas nu ook al zo. Het is vooral voor de kinderen beter als je dan niet ook nog gaat lopen stressen (omdat je moet gaan werken en geen 'noodopvang' hebt) of baalt omdat je plannen voor die dag niet doorgaan. Het helpt (ook voor jezelf) om je daarop voor te bereiden, dan treedt er gewoon een plan B in werking en valt de schade mee.
[...]
Op zich mee eens, maar dit betekent wel dat TO nooit zelf plannen kan maken, omdat ze altijd in haar achterhoofd moet houden dat hij niet komt.Dat is helaas nu ook al zo. Het is vooral voor de kinderen beter als je dan niet ook nog gaat lopen stressen (omdat je moet gaan werken en geen 'noodopvang' hebt) of baalt omdat je plannen voor die dag niet doorgaan. Het helpt (ook voor jezelf) om je daarop voor te bereiden, dan treedt er gewoon een plan B in werking en valt de schade mee.
Ga in therapie!
donderdag 2 oktober 2008 om 11:08
quote:Poezewoes schreef op 02 oktober 2008 @ 10:38:
Nounou, schofterig vind ik ook een beetje te hard geoordeeld Giga. En 'leuren met de kinderen' staat ook erg onaardig. Het is wellicht naar de kinderen toe verstandiger om eerst even te bellen ja, maar vader is degene die zich niet aan de afspraken houdt. Dat moeder voor een dichte deur staat is niet haar schuld. Bovendien geeft ze zelf ook al aan dat ze het vreselijk vindt voor de kinderen. Daarom vraagt ze hier toch ook om raad??als je dat 1x over komen is ga je jezelf toch indekken tegen een tweede keer?! nee dan loop je het risico dat weekend niet voor jezelf te hebben of in ieder geval niet die zaterdag maar je kinderen gaan toch voor. dan neemt ze maar een andere dag vrij en regelt ze een oppas heeft ze ook die tijd, of in haar eigen weekend een oppas regelen. ik vind dit echt heel sneu voor de kinderen dat ze voor een gesloten deur staan terwijl TO weet dat die mogelijkheid bestaat.
Nounou, schofterig vind ik ook een beetje te hard geoordeeld Giga. En 'leuren met de kinderen' staat ook erg onaardig. Het is wellicht naar de kinderen toe verstandiger om eerst even te bellen ja, maar vader is degene die zich niet aan de afspraken houdt. Dat moeder voor een dichte deur staat is niet haar schuld. Bovendien geeft ze zelf ook al aan dat ze het vreselijk vindt voor de kinderen. Daarom vraagt ze hier toch ook om raad??als je dat 1x over komen is ga je jezelf toch indekken tegen een tweede keer?! nee dan loop je het risico dat weekend niet voor jezelf te hebben of in ieder geval niet die zaterdag maar je kinderen gaan toch voor. dan neemt ze maar een andere dag vrij en regelt ze een oppas heeft ze ook die tijd, of in haar eigen weekend een oppas regelen. ik vind dit echt heel sneu voor de kinderen dat ze voor een gesloten deur staan terwijl TO weet dat die mogelijkheid bestaat.
donderdag 2 oktober 2008 om 11:19
donderdag 2 oktober 2008 om 11:21
Gats, ik word er weer helemaal emotioneel van, terwijl ik dacht dat ik er nou toch wel redelijk aan gewend was... Maar je hebt helemaal gelijk hoor dubio. Ik sta er idd niet achter, maar ik kan het gewoon niet over mijn hart verkrijgen om het leven van mijn dochter ondersteboven te gooien. Ze heeft het nu bijvoorbeeld al heel moeilijk om met mij mee te gaan in het weekend, omdat papa dan alleen is (duurt 2 minuten, tot papa uit zicht is). En dat is alleen als ik haar thuis ophaal. Als ik haar uit school haal op woensdag is er geen centje pijn.
Moet er ook wel bijvertellen dat mijn ex een nieuwe hobby heeft sinds onze scheiding hoor: hoe kan ik clairie zo goed mogelijk treiteren. Onze dochter is het enige waar hij me nog mee kan raken en dat weet hij. En hij weet ook dondersgoed dat ik haar graag bij me heb als hij wegmoet.
Moet er ook wel bijvertellen dat mijn ex een nieuwe hobby heeft sinds onze scheiding hoor: hoe kan ik clairie zo goed mogelijk treiteren. Onze dochter is het enige waar hij me nog mee kan raken en dat weet hij. En hij weet ook dondersgoed dat ik haar graag bij me heb als hij wegmoet.
donderdag 2 oktober 2008 om 11:30
Ik snap wat je bedoelt Clairie. Bij wie is je dochter het beste af, als je diep in je hart kijkt?
Mijn kinderen waren in het begin ook bezorgd dat ik alleen was als zij naar papa gingen. Ik heb ze gerustgesteld door te zeggen wat ik dat weekend ging doen: klusjes die ik niet kan doen als zij erbij zijn, boodschappen (vinden ze vreselijk), afspreken met vriendinnen enz. Nu vragen ze nog wel wat ik gedaan heb, maar maken ze zich geen zorgen meer. Jouw ex kan die bezorgdheid ook wegnemen bij je dochter. Aalleen vermoed ik dat hij dat niet zal doen, omdat hij haar gebruikt om jou te kwetsen.
Ik zou dat laatste punt zeer zorgwekkend vinden. Je kunt je afvragen of je dochter bij jou niet beter af is. Hoe oud is ze?
Mijn kinderen waren in het begin ook bezorgd dat ik alleen was als zij naar papa gingen. Ik heb ze gerustgesteld door te zeggen wat ik dat weekend ging doen: klusjes die ik niet kan doen als zij erbij zijn, boodschappen (vinden ze vreselijk), afspreken met vriendinnen enz. Nu vragen ze nog wel wat ik gedaan heb, maar maken ze zich geen zorgen meer. Jouw ex kan die bezorgdheid ook wegnemen bij je dochter. Aalleen vermoed ik dat hij dat niet zal doen, omdat hij haar gebruikt om jou te kwetsen.
Ik zou dat laatste punt zeer zorgwekkend vinden. Je kunt je afvragen of je dochter bij jou niet beter af is. Hoe oud is ze?
Ga in therapie!
donderdag 2 oktober 2008 om 11:33

donderdag 2 oktober 2008 om 11:43
Claire, wat een moeilijke situatie. Je hart roept om je kind en je verstand zegt, gooi niet weer haar leven overhoop. Ik vind het een hele moedige beslissing van jou om eerst aan je kind te denken en dan pas aan jezelf. Hoop met je mee dat je dochter op een dag zelf gaat vragen om bij jou te wonen.
Dubio, ik zoek geen ruzie hoor, maar er was een post van iemand die zei dat TO voor een dichte deur stond. Volgens mij bedoelt TO gewoon dat haar exman niet thuis is, en zij dus de boel kan opknappen ten opzichte van haar kinderen. TO wordt nu verweten dat ze haar kinderen pijn doet door ze mee te nemen (te leuren!) en voor een dichte deur komt te staan met haar kinderen. Gaat me net iets te ver om zo te schrijven terwijl helemaal nergens staat dat TO dat zo doet.
Dubio, ik zoek geen ruzie hoor, maar er was een post van iemand die zei dat TO voor een dichte deur stond. Volgens mij bedoelt TO gewoon dat haar exman niet thuis is, en zij dus de boel kan opknappen ten opzichte van haar kinderen. TO wordt nu verweten dat ze haar kinderen pijn doet door ze mee te nemen (te leuren!) en voor een dichte deur komt te staan met haar kinderen. Gaat me net iets te ver om zo te schrijven terwijl helemaal nergens staat dat TO dat zo doet.
donderdag 2 oktober 2008 om 11:47
Sien, ik dacht niet dat je ruzie zocht hoor Maar volgens mij staan de kinderen wel degelijk voor een gesloten deur. Hoewel ik geen termen als 'leuren' e.d. in de mond zou nemen, denk ik wel dat het beter is die pijnlijke situatie te voorkomen. Ook al is de vader degene die die veroorzaakt, toch kan Playmobil ook maatregelen nemen om die situatie te voorkomen. Bijvoorbeeld door van te voren te bellen of af te spreken dat haar ex de kinderen thuis ophaalt.
Ga in therapie!
donderdag 2 oktober 2008 om 11:53
TO, waar ben je? Leg eens even uit of jij met de kinderen nu wel of niet fysiek voor een dichte deur staat? Ik neem het figuurlijk op. Ze gaat toch ook niet eerst op vrijdagavond kijken of hij er is, zo niet komt ze op zaterdag terug??? Ik neem aan dat er wel degelijk contact is met ex man op vrijdag omdat hij dan toch wel moet weten hoe laat hij ong. terug is. Vrijdagavond of zaterdag. Neemt allemaal niet weg, dat hij gewoon voor een oppas moet zorgen als hij er zelf niet kan zijn om 10 uur zaterdags.
donderdag 2 oktober 2008 om 11:57
Ben ik met je eens hoor, Dubio, dat TO na één of twee keer zo'n ervaring, beter van te voren kan bellen om haar kinderen de teleurstelling te besparen. Maar termen als schofterig en leuren, vind ik belachelijk en onnodig kwetsend in deze situatie. Dáár viel ik over.
TO heeft een heel reeel probleem, waar zij uiteraard ook verantwoordelijk voor is. En ja, het is heel vervelend als je zelf geen baas ben over je eigen weekend. Heeft niet alleen te maken met vrij willen van de kinderen, ook mét je kinderen kun je niks plannen als je niet weet of ze wel of niet bij je zullen zijn. Die harde woorden, ook in Giga's tweede posting, vind ik nergens voor nodig. Het is rot genoeg zonder dat mensen er ook nog eens zo hard over oordelen.
TO heeft een heel reeel probleem, waar zij uiteraard ook verantwoordelijk voor is. En ja, het is heel vervelend als je zelf geen baas ben over je eigen weekend. Heeft niet alleen te maken met vrij willen van de kinderen, ook mét je kinderen kun je niks plannen als je niet weet of ze wel of niet bij je zullen zijn. Die harde woorden, ook in Giga's tweede posting, vind ik nergens voor nodig. Het is rot genoeg zonder dat mensen er ook nog eens zo hard over oordelen.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
donderdag 2 oktober 2008 om 11:59
Clairie, ik snap dat ik misschien wat ga zitten wroeten in je gevoel nu (en excuus Playmobiel dat ik dat op jouw topic doe). Dat is misschien erg pijnlijk voor je. Maar het is wel belangrijk dat je eerlijk bent tegen jezelf over je motieven. Je zegt dat je diep in je hart gelooft dat je dochter bij jou beter af is. Toch laat je haar bij haar vader wonen. Je zegt dat dat in haar belang is (om haar leven niet overhoop te halen). Dat is in strijd met elkaar.
Spelen er bij jou meer dingen mee? Angst voor de reactie voor je ex bijvoorbeeld? Angst voor hoe je de zaken gaat regelen als alleenstaande ouder? De vraag hoe je dochter met de verandering zal omgaan? Als dat het geval is, lijkt het me namelijk wel goed om die vragen voor jezelf eerlijk te beantwoorden. Jij bent als moeder immers verantwoordelijk voor het welzijn van je kind. Wachten tot zijzelf besluit waar ze wil wonen (en hopen dat ze dan bij jou wil wonen), vind ik niet fair tegenover je dochter. Als jij vindt dat ze bij jou beter af is, moet jij daar (nu) iets voor doen. Over 5 jaar mag zij zelf iets inbrengen, maar 5 jaar op een kinderleven is erg lang.
Spelen er bij jou meer dingen mee? Angst voor de reactie voor je ex bijvoorbeeld? Angst voor hoe je de zaken gaat regelen als alleenstaande ouder? De vraag hoe je dochter met de verandering zal omgaan? Als dat het geval is, lijkt het me namelijk wel goed om die vragen voor jezelf eerlijk te beantwoorden. Jij bent als moeder immers verantwoordelijk voor het welzijn van je kind. Wachten tot zijzelf besluit waar ze wil wonen (en hopen dat ze dan bij jou wil wonen), vind ik niet fair tegenover je dochter. Als jij vindt dat ze bij jou beter af is, moet jij daar (nu) iets voor doen. Over 5 jaar mag zij zelf iets inbrengen, maar 5 jaar op een kinderleven is erg lang.
Ga in therapie!
donderdag 2 oktober 2008 om 12:14
Clairie
Wat een opoffering maak jij.... ik vind je verhaal hartverscheurend, ik krijg het koud als ik er aan denk dat ik mijn dochter maar zo weinig zou zien als jij. Ik vind het héél erg voor je. Zeker omdat je ex je dan ook nog eens dwars gaat zitten over de rug van jullie dochter heen. Heel naar... Ik wens je heel veel sterkte, en wijsheid in deze situatie!
Mocht je vragen hebben over procedures wbt omgang etc, dan wil ik je graag helpen als dat kan en jij dat wil. Ik werk met deze materie.
Wat een opoffering maak jij.... ik vind je verhaal hartverscheurend, ik krijg het koud als ik er aan denk dat ik mijn dochter maar zo weinig zou zien als jij. Ik vind het héél erg voor je. Zeker omdat je ex je dan ook nog eens dwars gaat zitten over de rug van jullie dochter heen. Heel naar... Ik wens je heel veel sterkte, en wijsheid in deze situatie!
Mocht je vragen hebben over procedures wbt omgang etc, dan wil ik je graag helpen als dat kan en jij dat wil. Ik werk met deze materie.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
donderdag 2 oktober 2008 om 12:34
nee hoor ik heb kinderen en juist daarom snap ik niet dat als je 1x voor een gesloten deur gestaan hebt met kinderen je dat niet voorkomt. ze zegt zelf dat dat tenkosten gaat van de tijd voor haar zelf, en daar val ik over.
tuurlijk is het fijn/beter als de vader oppas regelt, die doet dat niet, dan ga je die kinderen toch niet onnodig kwetsen? dan ga je betere afspraken maken, en er in ieder geval voor zorgen dat het niet meer gebeurd. dat lees ik nergens ik lees alleen maar dat TO haar kinderen niet in de tuin van de grootouders kan parkeren.
tuurlijk is het fijn/beter als de vader oppas regelt, die doet dat niet, dan ga je die kinderen toch niet onnodig kwetsen? dan ga je betere afspraken maken, en er in ieder geval voor zorgen dat het niet meer gebeurd. dat lees ik nergens ik lees alleen maar dat TO haar kinderen niet in de tuin van de grootouders kan parkeren.
donderdag 2 oktober 2008 om 13:21
donderdag 2 oktober 2008 om 13:27
donderdag 2 oktober 2008 om 13:46
quote:siensien schreef op 02 oktober 2008 @ 11:53:
TO, waar ben je? Leg eens even uit of jij met de kinderen nu wel of niet fysiek voor een dichte deur staat? Ik neem het figuurlijk op. Ze gaat toch ook niet eerst op vrijdagavond kijken of hij er is, zo niet komt ze op zaterdag terug??? Ik neem aan dat er wel degelijk contact is met ex man op vrijdag omdat hij dan toch wel moet weten hoe laat hij ong. terug is. Vrijdagavond of zaterdag. Neemt allemaal niet weg, dat hij gewoon voor een oppas moet zorgen als hij er zelf niet kan zijn om 10 uur zaterdags.
Ik ga geen oppas nemen, als het al zou lukken, voor mijn pleziertjes, moet per slot van rekening al genoeg een beroep doen op anderen voor mijn werk. En ik wil er dan ook voor ze zijn.
Als hij later dan afgesproken is thuis komt, gaan mijn kids pas zondag.
Dat vind ik zelf niet echt prettig, zo'n gedoe voor één dag.
maar voor mij kids vind ik het te lang om 4 weken hun vader niet te zien.
Overleg is lastig.
Ondanks dat er over het algemeen goed contact is het moeilijk.
Er moeten dan toch weer afspraken worden gemaakt, die nagekomen moeten worden, en ja....
TO, waar ben je? Leg eens even uit of jij met de kinderen nu wel of niet fysiek voor een dichte deur staat? Ik neem het figuurlijk op. Ze gaat toch ook niet eerst op vrijdagavond kijken of hij er is, zo niet komt ze op zaterdag terug??? Ik neem aan dat er wel degelijk contact is met ex man op vrijdag omdat hij dan toch wel moet weten hoe laat hij ong. terug is. Vrijdagavond of zaterdag. Neemt allemaal niet weg, dat hij gewoon voor een oppas moet zorgen als hij er zelf niet kan zijn om 10 uur zaterdags.
Ik ga geen oppas nemen, als het al zou lukken, voor mijn pleziertjes, moet per slot van rekening al genoeg een beroep doen op anderen voor mijn werk. En ik wil er dan ook voor ze zijn.
Als hij later dan afgesproken is thuis komt, gaan mijn kids pas zondag.
Dat vind ik zelf niet echt prettig, zo'n gedoe voor één dag.
maar voor mij kids vind ik het te lang om 4 weken hun vader niet te zien.
Overleg is lastig.
Ondanks dat er over het algemeen goed contact is het moeilijk.
Er moeten dan toch weer afspraken worden gemaakt, die nagekomen moeten worden, en ja....