Relaties
alle pijlers
Wat te doen?
vrijdag 3 oktober 2008 om 12:34
Mijn vriend en ik zijn nu 10 maanden samen, maar door bepaalde dingen weet ik gewoon niet meer wat ik moet doen, of denken, ik hoop dat jullie me er een beetje mee kunnen helpen.
Mijn vriend is half nederlands,half marokkaans. Mijn ouders zijn tegen onze relatie, door vooroordelen, wat wel meer voorkomt in dit land. Hij is opgegroeid bij zijn nederlandse moeder, en is totaal Nederlands. Hierdoor heb ik wat problemen gehad, ik kom alleen bij hem thuis, want mijn ouders willen hem niet eens leren kennen.
Ik ben onlangs voor 4 maanden naar het buitenland geweest, hij heeft me 3 keer een week opgezocht. Het ging niet altijd zoals het moest,als hij bij me was, maar toch ook fijne tijden meegemaakt. Hij belde me 3 keer op een dag, wat haast niet te betalen is.
Een week voordat ik vertrok, ben ik erachter gekomen dat hij vreemd was gegaan. Het deed me erg pijn, en toen ik hem ermee confronteerde, bleef ie het ontkennen, en uiteindelijk heeft ie het toch bekend. Het probleem is, dat ik zoveel van hem hou, dat ik het zo snel vergeven heb. Het was eenmalig, zei hij, en het heeft niks betekend.
Hij is taxi chauffeur in Amsterdam en hij is snachts aan het werk..
Nu ben ik een week terug van het buitenland, en hij is heel lief voor me. Toch heb ik nog steeds het gevoel dat ik hem niet kan vertrouwen. Het is heel extreem zelfs.. Als hij zijn telefoon snachts niet opneemt, schiet ik gelijk in de stress.. En als er dan een conflict over komt, kan hij heel onverschillig reageren. Zo van : het maakt me niet uit, ik heb je niet nodig.. Hij maakt me daar erg onzeker mee, en ook als ik daar over praat met hem, krijg ik te horen of ik zo'n laag zelfbeeld heb.
Het is allemaal heel dubbel voor me: hij kan heel lief zijn, super met elkaar lachen, leuke tijd met elkaar hebben, hij heeft het doorstaan dat ik 4 maanden weg was, maar aan de andere kant denk ik ook : als ik snachts een keer wakker wordt: wat is ie aan het doen, zou ie nu bij een ander zijn en snel bij haar weg gaan als ik hem bel? Misschien is het idioot..
Hij houdt voor mijn gevoel zoveel achter, en ik kan er met hem niet over praten.Hij zegt dat als ik dat vreemdgaan niet kan vergeven, we er maar mee moeten stoppen, maar dat KAN ik gewoon niet.
Ik weet niet meer wat ik moet doen: echt stoppen en door de zure appel heen bijten, of doorgaan met de gedachten dat degene waar ik zoveel van hou, me belazert waar ik bij sta( of het nou wel of niet zo is)
Ik heb het probleem nu voorgelegd, maar natuurlijk zijn er ook een hoop goede kanten aan hem.. En inderdaad, als een vriendin in deze situatie zat. zou ik net zo reageren.. Maar vergeet niet dat er ook liefde bij komt kijken.. Ik zou daarom ook in kunnen denken dat liefde heel sterk kan zijn en in zulke situaties een grote rol kan spelen...
Mijn vriend is half nederlands,half marokkaans. Mijn ouders zijn tegen onze relatie, door vooroordelen, wat wel meer voorkomt in dit land. Hij is opgegroeid bij zijn nederlandse moeder, en is totaal Nederlands. Hierdoor heb ik wat problemen gehad, ik kom alleen bij hem thuis, want mijn ouders willen hem niet eens leren kennen.
Ik ben onlangs voor 4 maanden naar het buitenland geweest, hij heeft me 3 keer een week opgezocht. Het ging niet altijd zoals het moest,als hij bij me was, maar toch ook fijne tijden meegemaakt. Hij belde me 3 keer op een dag, wat haast niet te betalen is.
Een week voordat ik vertrok, ben ik erachter gekomen dat hij vreemd was gegaan. Het deed me erg pijn, en toen ik hem ermee confronteerde, bleef ie het ontkennen, en uiteindelijk heeft ie het toch bekend. Het probleem is, dat ik zoveel van hem hou, dat ik het zo snel vergeven heb. Het was eenmalig, zei hij, en het heeft niks betekend.
Hij is taxi chauffeur in Amsterdam en hij is snachts aan het werk..
Nu ben ik een week terug van het buitenland, en hij is heel lief voor me. Toch heb ik nog steeds het gevoel dat ik hem niet kan vertrouwen. Het is heel extreem zelfs.. Als hij zijn telefoon snachts niet opneemt, schiet ik gelijk in de stress.. En als er dan een conflict over komt, kan hij heel onverschillig reageren. Zo van : het maakt me niet uit, ik heb je niet nodig.. Hij maakt me daar erg onzeker mee, en ook als ik daar over praat met hem, krijg ik te horen of ik zo'n laag zelfbeeld heb.
Het is allemaal heel dubbel voor me: hij kan heel lief zijn, super met elkaar lachen, leuke tijd met elkaar hebben, hij heeft het doorstaan dat ik 4 maanden weg was, maar aan de andere kant denk ik ook : als ik snachts een keer wakker wordt: wat is ie aan het doen, zou ie nu bij een ander zijn en snel bij haar weg gaan als ik hem bel? Misschien is het idioot..
Hij houdt voor mijn gevoel zoveel achter, en ik kan er met hem niet over praten.Hij zegt dat als ik dat vreemdgaan niet kan vergeven, we er maar mee moeten stoppen, maar dat KAN ik gewoon niet.
Ik weet niet meer wat ik moet doen: echt stoppen en door de zure appel heen bijten, of doorgaan met de gedachten dat degene waar ik zoveel van hou, me belazert waar ik bij sta( of het nou wel of niet zo is)
Ik heb het probleem nu voorgelegd, maar natuurlijk zijn er ook een hoop goede kanten aan hem.. En inderdaad, als een vriendin in deze situatie zat. zou ik net zo reageren.. Maar vergeet niet dat er ook liefde bij komt kijken.. Ik zou daarom ook in kunnen denken dat liefde heel sterk kan zijn en in zulke situaties een grote rol kan spelen...
vrijdag 3 oktober 2008 om 12:44
Als ik een vent had die binnen een relatie van 10 maanden al eens vreemd was gegaan én ik zou zoveel twijfels hebben zou ik het wel weten.
Dat iemand na 10 jaar eens vreemdgaat is al niet goed te praten, maar nog te begrijpen. Maar waarom zou je na binnen 10 maanden vreemdgaan? Dan is je eigen relatie toch nog leuk, opwindend en spannend?
Zoveel problemen hoor je helemaal niet te hebben als net samen bent.
Wat ging er niet zoals het hoorde toen hij je kwam opzoeken?
Dat iemand na 10 jaar eens vreemdgaat is al niet goed te praten, maar nog te begrijpen. Maar waarom zou je na binnen 10 maanden vreemdgaan? Dan is je eigen relatie toch nog leuk, opwindend en spannend?
Zoveel problemen hoor je helemaal niet te hebben als net samen bent.
Wat ging er niet zoals het hoorde toen hij je kwam opzoeken?
vrijdag 3 oktober 2008 om 12:45
Dit lijkt me DE basis om verder te gaan... niet dus. Als iemand is vreemd gegaan, wat weerhoudt hem/haar om dat een tweede keer te doen. Vertrouwen in elkaar is toch wel het minste wat je moet hebben voor een leuke relatie.
Als ik het zo lees komt hij ook niet echt over als een lieve warme man. Neh... dit is geen liefde.
Als ik het zo lees komt hij ook niet echt over als een lieve warme man. Neh... dit is geen liefde.
vrijdag 3 oktober 2008 om 12:47
Lieve linn,
moeilijke situatie. Ik kan niet helemaal uit het verhaal halen of hij nou op moelijke momenten of tijdens discussies echt lomp is tegen je, of dat jij dat zelf uit zijn woorden haalt. Dat zijn natuurlijk 2 verschillende dingen.
Verder lijkt het mij goed om met hem over het vreemdgaan een lang en goed gesprek te hebben. Als je verder wilt met de relatie, als dat jouw keuze is, dan zul je wel met dat eerdere vreemdgaan moeten kunnen leven. Waar is Julus als je dr nodig hebt? Die heeft daar wel wat tips voor over hoe verder te gaan.
Verder dat hij zijn telefoon niet opneemt snachts, heeft dat niet ook met zijn werk te maken. Ik zou het redelijk onbeschoft vinden als mijn taxichauffeur gaat bellen met zn vriendin terwijl ik erbij zit. En dat moet dan handsfree dus dan kan ik erook nog van meegenieten. Ik neem aan dat hij vaak 's nachts werkt(dat lijkt me het meest verdienen) en dan heb je dat natuurlijk.
De vraagis, kan jij hem weer volledig vertrouwen, of wil jij daarheen werken? En er is geen enkel antwoord goed of fout, ik denk alleen als jij het gevoel hebt dat je het hem nooit kan vergeven, of er kan mee leren leven of hoe jedat ook wilt noemen, dat het dan te moeilijk wordt om in deze relatie te blijven.
Sterkte
moeilijke situatie. Ik kan niet helemaal uit het verhaal halen of hij nou op moelijke momenten of tijdens discussies echt lomp is tegen je, of dat jij dat zelf uit zijn woorden haalt. Dat zijn natuurlijk 2 verschillende dingen.
Verder lijkt het mij goed om met hem over het vreemdgaan een lang en goed gesprek te hebben. Als je verder wilt met de relatie, als dat jouw keuze is, dan zul je wel met dat eerdere vreemdgaan moeten kunnen leven. Waar is Julus als je dr nodig hebt? Die heeft daar wel wat tips voor over hoe verder te gaan.
Verder dat hij zijn telefoon niet opneemt snachts, heeft dat niet ook met zijn werk te maken. Ik zou het redelijk onbeschoft vinden als mijn taxichauffeur gaat bellen met zn vriendin terwijl ik erbij zit. En dat moet dan handsfree dus dan kan ik erook nog van meegenieten. Ik neem aan dat hij vaak 's nachts werkt(dat lijkt me het meest verdienen) en dan heb je dat natuurlijk.
De vraagis, kan jij hem weer volledig vertrouwen, of wil jij daarheen werken? En er is geen enkel antwoord goed of fout, ik denk alleen als jij het gevoel hebt dat je het hem nooit kan vergeven, of er kan mee leren leven of hoe jedat ook wilt noemen, dat het dan te moeilijk wordt om in deze relatie te blijven.
Sterkte
vrijdag 3 oktober 2008 om 12:48
Weet je zeker dat het vooroordelen van je ouders zijn die maken dat ze tegen jullie relatie zijn? Klinkt namelijk alsof je ouders die jongen beter kunnen beoordelen dan jijzelf.
Iemand die binnen 10 maanden relatie al vreemdgaat en zegt dat hij je niet nodig heeft, klinkt niet als een leuk vriendje.
Iemand die binnen 10 maanden relatie al vreemdgaat en zegt dat hij je niet nodig heeft, klinkt niet als een leuk vriendje.
vrijdag 3 oktober 2008 om 12:56
Volgens mij weet je deep down inside heel goed, dat deze relatie niet goed (voor je) is.
Je schrijft ook dat het allemaal niet ging zoals zou moeten en tussen de regels door lees ik ook onvrede.
Ook vind ik dat je (te) snel excuses voor hem zoekt.
Daarnaast meld je dat je ouders hem niet zien zitten door vooroordelen, maar alle problemen die je opnoemt staan helemaal los van je ouders. Daarom denk ik dat je te graag wil bewijzen dat hij wel deugt en dat jullie relatie wel toekomst heeft.
En het smoesje dat dat vreemgaan niks te betekenen had is echt zooooooooooooooooooooo afgezaagd.
Je schrijft ook dat het allemaal niet ging zoals zou moeten en tussen de regels door lees ik ook onvrede.
Ook vind ik dat je (te) snel excuses voor hem zoekt.
Daarnaast meld je dat je ouders hem niet zien zitten door vooroordelen, maar alle problemen die je opnoemt staan helemaal los van je ouders. Daarom denk ik dat je te graag wil bewijzen dat hij wel deugt en dat jullie relatie wel toekomst heeft.
En het smoesje dat dat vreemgaan niks te betekenen had is echt zooooooooooooooooooooo afgezaagd.
vrijdag 3 oktober 2008 om 13:00
Zo van : het maakt me niet uit, ik heb je niet nodig.. Hij maakt me daar erg onzeker mee, en ook als ik daar over praat met hem, krijg ik te horen of ik zo'n laag zelfbeeld heb.
ja en hij helpt je wel dat zelfbeeld laag te houden, hij heeft je niet nodig.
Ja misschien voor een goedkoop adresje in het buitenland als hij zich hier verveelt, en jij toch daar zit
Maarweer eens t advies neerschrijven wat hier al vaker gezegeven is:
wat zou jij denken van je beste vriendin als zij in jouw schoenen zou staan, en wat zou je haar aanraden als ze het jou zou vragen
ja en hij helpt je wel dat zelfbeeld laag te houden, hij heeft je niet nodig.
Ja misschien voor een goedkoop adresje in het buitenland als hij zich hier verveelt, en jij toch daar zit
Maarweer eens t advies neerschrijven wat hier al vaker gezegeven is:
wat zou jij denken van je beste vriendin als zij in jouw schoenen zou staan, en wat zou je haar aanraden als ze het jou zou vragen
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
vrijdag 3 oktober 2008 om 13:08
Het probleem is, dat ik zoveel van hem hou, dat ik het zo snel vergeven heb. Het was eenmalig, zei hij, en het heeft niks betekend.
Hij zegt dat als ik dat vreemdgaan niet kan vergeven
welke van de 2 uitspraken klopt?
ze staan allebei in de openingspost
Hij zegt dat als ik dat vreemdgaan niet kan vergeven
welke van de 2 uitspraken klopt?
ze staan allebei in de openingspost
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
vrijdag 3 oktober 2008 om 13:13
quote:Eowynn_ schreef op 03 oktober 2008 @ 12:44:
Als ik een vent had die binnen een relatie van 10 maanden al eens vreemd was gegaan én ik zou zoveel twijfels hebben zou ik het wel weten.
Dat iemand na 10 jaar eens vreemdgaat is al niet goed te praten, maar nog te begrijpen. Maar waarom zou je na binnen 10 maanden vreemdgaan? Dan is je eigen relatie toch nog leuk, opwindend en spannend?
Zoveel problemen hoor je helemaal niet te hebben als net samen bent.
Wat ging er niet zoals het hoorde toen hij je kwam opzoeken?Toen hij bij me was,kwamen de dingen bij mij juist boven dat hij gewoon geinteresseerd was in die ander waar hij mee is vreemdgegaan.. En ik weet het zelf ook , het is niet goed als je net bij elkaar bent, maar het gevoel is ZO sterk!
Als ik een vent had die binnen een relatie van 10 maanden al eens vreemd was gegaan én ik zou zoveel twijfels hebben zou ik het wel weten.
Dat iemand na 10 jaar eens vreemdgaat is al niet goed te praten, maar nog te begrijpen. Maar waarom zou je na binnen 10 maanden vreemdgaan? Dan is je eigen relatie toch nog leuk, opwindend en spannend?
Zoveel problemen hoor je helemaal niet te hebben als net samen bent.
Wat ging er niet zoals het hoorde toen hij je kwam opzoeken?Toen hij bij me was,kwamen de dingen bij mij juist boven dat hij gewoon geinteresseerd was in die ander waar hij mee is vreemdgegaan.. En ik weet het zelf ook , het is niet goed als je net bij elkaar bent, maar het gevoel is ZO sterk!
vrijdag 3 oktober 2008 om 13:15
quote:nlies schreef op 03 oktober 2008 @ 13:08:
Het probleem is, dat ik zoveel van hem hou, dat ik het zo snel vergeven heb. Het was eenmalig, zei hij, en het heeft niks betekend.
Hij zegt dat als ik dat vreemdgaan niet kan vergeven
welke van de 2 uitspraken klopt?
ze staan allebei in de openingspostIk hem in het begin, het gevoel gegeven heb dat het wel goed was.. Maar er toch elke keer nog aan denk, wist hij ook.
Het probleem is, dat ik zoveel van hem hou, dat ik het zo snel vergeven heb. Het was eenmalig, zei hij, en het heeft niks betekend.
Hij zegt dat als ik dat vreemdgaan niet kan vergeven
welke van de 2 uitspraken klopt?
ze staan allebei in de openingspostIk hem in het begin, het gevoel gegeven heb dat het wel goed was.. Maar er toch elke keer nog aan denk, wist hij ook.
vrijdag 3 oktober 2008 om 13:44
quote:Eowynn_ schreef op 03 oktober 2008 @ 13:25:
Ik denk dat je weleens heel verstandige ouders zou kunnen hebben met een gezonde dosis mensenkennis. Zou het kunnenn dat het niets te maken heeft met het feit dat hij half-marokkaans is maar met het feit dat hij je gewoon slecht behandeld?met mijn moeder praat k niet over deze problemen, het feit dat hij half marok is, speelt zeker mee!
Ik denk dat je weleens heel verstandige ouders zou kunnen hebben met een gezonde dosis mensenkennis. Zou het kunnenn dat het niets te maken heeft met het feit dat hij half-marokkaans is maar met het feit dat hij je gewoon slecht behandeld?met mijn moeder praat k niet over deze problemen, het feit dat hij half marok is, speelt zeker mee!
vrijdag 3 oktober 2008 om 14:02
Nu kom je weer aan met dat half Marokkaans. So what?? Of hij nou een Marokkaan, een Nederlander, een Chinees of een Maanmannetje is, wat maakt het uit, JIJ MOET GEWOON NIET WILLEN EN ACCEPTEREN DAT JE ZO BEHANDELD WORDT.
Ik hou niet van schreeuwen en gebruik ook zelden hoofdletters, maar ik zou je wel door elkaar willen schudden: zie je de realiteit wel??
Je zegt dat het gevoel zo sterk is. Praat je dat jezelf niet aan? Wordt dat gevoel niet ingegeven door een droombeeld in plaats van door de realiteit?
Kom op zeg; hij schoffeert je, gaat vreemd en jij pikt dat allemaal??
Meid, word wakker voor het te laat is!
Ik hou niet van schreeuwen en gebruik ook zelden hoofdletters, maar ik zou je wel door elkaar willen schudden: zie je de realiteit wel??
Je zegt dat het gevoel zo sterk is. Praat je dat jezelf niet aan? Wordt dat gevoel niet ingegeven door een droombeeld in plaats van door de realiteit?
Kom op zeg; hij schoffeert je, gaat vreemd en jij pikt dat allemaal??
Meid, word wakker voor het te laat is!
vrijdag 3 oktober 2008 om 14:36
vrijdag 3 oktober 2008 om 14:54
quote:Pauline65 schreef op 03 oktober 2008 @ 14:02:
Nu kom je weer aan met dat half Marokkaans. So what?? Of hij nou een Marokkaan, een Nederlander, een Chinees of een Maanmannetje is, wat maakt het uit, JIJ MOET GEWOON NIET WILLEN EN ACCEPTEREN DAT JE ZO BEHANDELD WORDT.
Ik hou niet van schreeuwen en gebruik ook zelden hoofdletters, maar ik zou je wel door elkaar willen schudden: zie je de realiteit wel??
Je zegt dat het gevoel zo sterk is. Praat je dat jezelf niet aan? Wordt dat gevoel niet ingegeven door een droombeeld in plaats van door de realiteit?
Kom op zeg; hij schoffeert je, gaat vreemd en jij pikt dat allemaal??
Meid, word wakker voor het te laat is!
Voor mij zelf maakt dat niet uit, maar voor de situatie met ouders wel.. Dat is ook niet leuk..
Een gevoel kun je jezelf niet aanpraten,toch?
Maar bedankt voor je reactie.. ik heb er zeker wat aan
Nu kom je weer aan met dat half Marokkaans. So what?? Of hij nou een Marokkaan, een Nederlander, een Chinees of een Maanmannetje is, wat maakt het uit, JIJ MOET GEWOON NIET WILLEN EN ACCEPTEREN DAT JE ZO BEHANDELD WORDT.
Ik hou niet van schreeuwen en gebruik ook zelden hoofdletters, maar ik zou je wel door elkaar willen schudden: zie je de realiteit wel??
Je zegt dat het gevoel zo sterk is. Praat je dat jezelf niet aan? Wordt dat gevoel niet ingegeven door een droombeeld in plaats van door de realiteit?
Kom op zeg; hij schoffeert je, gaat vreemd en jij pikt dat allemaal??
Meid, word wakker voor het te laat is!
Voor mij zelf maakt dat niet uit, maar voor de situatie met ouders wel.. Dat is ook niet leuk..
Een gevoel kun je jezelf niet aanpraten,toch?
Maar bedankt voor je reactie.. ik heb er zeker wat aan
vrijdag 3 oktober 2008 om 15:02
quote:bitterandsweet schreef op 03 oktober 2008 @ 14:56:
Waarom is je gevoel zo sterk voor iemand die je toch te weinig zelfvertrouwen en gevoel van veiligheid en vertrouwen geeft?
Ik zie teveel complicaties in deze relatie om gelukkig te worden. Vraag is dus waarom je hem denkt nodig te hebben.
Het is gewoon wisselend, de ene keer behandelt ie me als een prinses en dan krijg je keren dat ik denk van WATT??!!!!
Waarom ik denk hem nodig te hebben is dat ik weet dat ik ook heel gelukkig met hem kan zijn, en dit het moment is van knopen doorhakken..
Waarom is je gevoel zo sterk voor iemand die je toch te weinig zelfvertrouwen en gevoel van veiligheid en vertrouwen geeft?
Ik zie teveel complicaties in deze relatie om gelukkig te worden. Vraag is dus waarom je hem denkt nodig te hebben.
Het is gewoon wisselend, de ene keer behandelt ie me als een prinses en dan krijg je keren dat ik denk van WATT??!!!!
Waarom ik denk hem nodig te hebben is dat ik weet dat ik ook heel gelukkig met hem kan zijn, en dit het moment is van knopen doorhakken..
vrijdag 3 oktober 2008 om 15:04
Toch haal ik nog steeds niet uit het verhaal dat hij onaardig tegen haar doet. Vreemdgaan is zeer onaardig, dat snap ik. Maar zij geeft aan dat ze hem dat wil proberen te vergeven.
Mara in haar post heeft ze het over dat hij haar een gevoel geeft van je doet maar, het maakt mij niets uit. Maar zegt hij dat ook, of maakt ze dit ervan in haar hoofd?
Ik denk dat dat wel een verschil uitmaakt.
Maar alsnog linn, als jij het gevoel hebt dat hij je niet voldoende respecteert, dan ben jij de enige die iets kan veranderen. Namelijk weggaan. En wij hebben die gevoelens voor jouw vriend niet, dus dat is makkelijker praten, dt weten wij ook wel, maar dat is dan echt het enigste wat je kan doen. Als jij je om welke reden dan ook niet op je gemak voelt, niet het gevoel hebt dat hij je gelukkig maakt, dan is er volgens mij geen andere weg
Mara in haar post heeft ze het over dat hij haar een gevoel geeft van je doet maar, het maakt mij niets uit. Maar zegt hij dat ook, of maakt ze dit ervan in haar hoofd?
Ik denk dat dat wel een verschil uitmaakt.
Maar alsnog linn, als jij het gevoel hebt dat hij je niet voldoende respecteert, dan ben jij de enige die iets kan veranderen. Namelijk weggaan. En wij hebben die gevoelens voor jouw vriend niet, dus dat is makkelijker praten, dt weten wij ook wel, maar dat is dan echt het enigste wat je kan doen. Als jij je om welke reden dan ook niet op je gemak voelt, niet het gevoel hebt dat hij je gelukkig maakt, dan is er volgens mij geen andere weg
vrijdag 3 oktober 2008 om 15:28
quote:yellowlove schreef op 03 oktober 2008 @ 15:04:
Toch haal ik nog steeds niet uit het verhaal dat hij onaardig tegen haar doet. Vreemdgaan is zeer onaardig, dat snap ik. Maar zij geeft aan dat ze hem dat wil proberen te vergeven.
Mara in haar post heeft ze het over dat hij haar een gevoel geeft van je doet maar, het maakt mij niets uit. Maar zegt hij dat ook, of maakt ze dit ervan in haar hoofd?
Ik denk dat dat wel een verschil uitmaakt.
Maar alsnog linn, als jij het gevoel hebt dat hij je niet voldoende respecteert, dan ben jij de enige die iets kan veranderen. Namelijk weggaan. En wij hebben die gevoelens voor jouw vriend niet, dus dat is makkelijker praten, dt weten wij ook wel, maar dat is dan echt het enigste wat je kan doen. Als jij je om welke reden dan ook niet op je gemak voelt, niet het gevoel hebt dat hij je gelukkig maakt, dan is er volgens mij geen andere weg
Nee je hebt idd gelijk.. Hij zegt het gewoon, dat het m niks doet, maar na zon discussie smst ie me en zegt ie bijv. dat ie nog heel lang van me wil genieten en dat het soms kan lijken dat het hem niks uitmaakt,maar heel diep van binnen wel..
En misschien is dat man-eigen, want deze man is niet zo dat ie snel zn gevoelens laat zien.. Toen ik weg was, heb k hem zelfs nog huilend aan de telefoon gehad dat ie t niet aankon dat ik weg was.. Het is echt een lieve jongen, maar de dingen die hij heeft gedaan,heeft gezegd of zegt, maken me bang!!
Toch haal ik nog steeds niet uit het verhaal dat hij onaardig tegen haar doet. Vreemdgaan is zeer onaardig, dat snap ik. Maar zij geeft aan dat ze hem dat wil proberen te vergeven.
Mara in haar post heeft ze het over dat hij haar een gevoel geeft van je doet maar, het maakt mij niets uit. Maar zegt hij dat ook, of maakt ze dit ervan in haar hoofd?
Ik denk dat dat wel een verschil uitmaakt.
Maar alsnog linn, als jij het gevoel hebt dat hij je niet voldoende respecteert, dan ben jij de enige die iets kan veranderen. Namelijk weggaan. En wij hebben die gevoelens voor jouw vriend niet, dus dat is makkelijker praten, dt weten wij ook wel, maar dat is dan echt het enigste wat je kan doen. Als jij je om welke reden dan ook niet op je gemak voelt, niet het gevoel hebt dat hij je gelukkig maakt, dan is er volgens mij geen andere weg
Nee je hebt idd gelijk.. Hij zegt het gewoon, dat het m niks doet, maar na zon discussie smst ie me en zegt ie bijv. dat ie nog heel lang van me wil genieten en dat het soms kan lijken dat het hem niks uitmaakt,maar heel diep van binnen wel..
En misschien is dat man-eigen, want deze man is niet zo dat ie snel zn gevoelens laat zien.. Toen ik weg was, heb k hem zelfs nog huilend aan de telefoon gehad dat ie t niet aankon dat ik weg was.. Het is echt een lieve jongen, maar de dingen die hij heeft gedaan,heeft gezegd of zegt, maken me bang!!
vrijdag 3 oktober 2008 om 15:37
quote:linnnnnn schreef op 03 oktober 2008 @ 12:34:
Ik weet niet meer wat ik moet doen: echt stoppen en door de zure appel heen bijten, of doorgaan met de gedachten dat degene waar ik zoveel van hou, me belazert waar ik bij sta( of het nou wel of niet zo is)
Nou, als dit jouw keuze is, dan lijkt ie mij niet al te moeilijk. Wie kiest er nou voor om door te gaan met de gedachte dat degene waar je van houdt je belazert waar je bij staat?
Dat is toch niet iets waar je vrijwillig voor kiest.
Dus blijft er maar 1 optie over, zeg je zelf: Stoppen en door de zure appel heenbijten.
Lijkt me persoonlijk een zeer goede keus. Ik denk dat je jezelf (en je ouders) een groot plezier doet uiteindelijk.
Ik weet niet meer wat ik moet doen: echt stoppen en door de zure appel heen bijten, of doorgaan met de gedachten dat degene waar ik zoveel van hou, me belazert waar ik bij sta( of het nou wel of niet zo is)
Nou, als dit jouw keuze is, dan lijkt ie mij niet al te moeilijk. Wie kiest er nou voor om door te gaan met de gedachte dat degene waar je van houdt je belazert waar je bij staat?
Dat is toch niet iets waar je vrijwillig voor kiest.
Dus blijft er maar 1 optie over, zeg je zelf: Stoppen en door de zure appel heenbijten.
Lijkt me persoonlijk een zeer goede keus. Ik denk dat je jezelf (en je ouders) een groot plezier doet uiteindelijk.
