Relaties
alle pijlers
Ik kan zoons geaardheid niet aanvaarden
zaterdag 7 november 2015 om 12:11
Ongeveer anderhalf jaar geleden vertelde mijn zoon voor het eerst dat hij denkt dat hij homoseksueel is. Hij was toen 19 jaar en we vonden dit nog veel te vroeg om zo’n dingen zeker te weten. Vooral mijn man vindt dit niet bespreekbaar. We hebben toen heel intensief gesproken over wat in hem omging en na een tijdje gaf zoon aan dat hij er niet helemaal over uit was en nog niet helemaal zeker was wat zijn geaardheid was. De relatie tussen zoon en zijn vader is hierdoor wel sterk bekoeld, alsof er toch een afstand is gekomen. We hebben het onderwerp in de maanden die erop volgde laten rusten. Zoon kreeg in die periode ook een vriendin.
Een tijdje geleden gaf zoon aan dat hij nog steeds denkt homo te zijn. Hij is verliefd op een vriend en hij ook op hem, ze hebben dit al tegen elkaar uitgesproken en hebben al gekust. Ik ben kwaad dat hij ons een jaar heeft voorgelogen, dat hij ons voorgehouden heeft dat zijn gevoelens veranderd waren. Hoe hard ik ook probeer, ik kan dit niet gewoon aanvaarden. Ik wil beter voor mijn kind. Tegenwoordig lijkt homo/bi zijn wel een modeverschijnsel. Je ‘moet’ wel eens experimenteren met iemand van het zelfde geslacht, anders tel je niet meer mee. Zoon is een harde bikkel, een doorzetter. Ik zie hem helemaal niet als homoseksueel. Ik zie zo’n levensstijl ook gewoon niet passen bij mijn zoon en als ik eerlijk ben vind ik het vies. Zoon heeft al een paar keer over zijn “vriend” verteld, over hoe graag hij bij hem is, maar dit wil ik helemaal niet weten. Ik kan er niet met hem niet over spreken.
Ik hou zielsveel van mijn zoon, maar dit deel kan ik echt niet aanvaarden. Ik wil hem hierover niet verliezen. Zijn er hier ouders die hetzelfde hebben meegemaakt? Hoe zijn jullie hier mee omgegaan? Weet iemand een manier om hier samen met mijn zoon door te komen?
Een tijdje geleden gaf zoon aan dat hij nog steeds denkt homo te zijn. Hij is verliefd op een vriend en hij ook op hem, ze hebben dit al tegen elkaar uitgesproken en hebben al gekust. Ik ben kwaad dat hij ons een jaar heeft voorgelogen, dat hij ons voorgehouden heeft dat zijn gevoelens veranderd waren. Hoe hard ik ook probeer, ik kan dit niet gewoon aanvaarden. Ik wil beter voor mijn kind. Tegenwoordig lijkt homo/bi zijn wel een modeverschijnsel. Je ‘moet’ wel eens experimenteren met iemand van het zelfde geslacht, anders tel je niet meer mee. Zoon is een harde bikkel, een doorzetter. Ik zie hem helemaal niet als homoseksueel. Ik zie zo’n levensstijl ook gewoon niet passen bij mijn zoon en als ik eerlijk ben vind ik het vies. Zoon heeft al een paar keer over zijn “vriend” verteld, over hoe graag hij bij hem is, maar dit wil ik helemaal niet weten. Ik kan er niet met hem niet over spreken.
Ik hou zielsveel van mijn zoon, maar dit deel kan ik echt niet aanvaarden. Ik wil hem hierover niet verliezen. Zijn er hier ouders die hetzelfde hebben meegemaakt? Hoe zijn jullie hier mee omgegaan? Weet iemand een manier om hier samen met mijn zoon door te komen?
dinsdag 10 november 2015 om 17:49
http://www.ad.nl/ad/nl/45 ... n-met-shocktherapie.dhtml
Eigenlijk is het diep triest. Het moet niet uitmaken waar ter wereld ook, wat je geaardheid is.
Eigenlijk is het diep triest. Het moet niet uitmaken waar ter wereld ook, wat je geaardheid is.
dinsdag 10 november 2015 om 18:12
quote:duistercontinent schreef op 10 november 2015 @ 17:49:
http://www.ad.nl/ad/nl/45 ... n-met-shocktherapie.dhtml
Eigenlijk is het diep triest. Het moet niet uitmaken waar ter wereld ook, wat je geaardheid is.Eigenlijk?!? Ik vind dit echt heel ziek, bah!
http://www.ad.nl/ad/nl/45 ... n-met-shocktherapie.dhtml
Eigenlijk is het diep triest. Het moet niet uitmaken waar ter wereld ook, wat je geaardheid is.Eigenlijk?!? Ik vind dit echt heel ziek, bah!
dinsdag 10 november 2015 om 20:07
quote:patsy--stone schreef op 10 november 2015 @ 12:01:
[...]
Aha. Dus mensen die besluiten kinderloos te blijven, die 'mogen' ook niet, van jou?
En mensen die geen kinderen kúnnen krijgen. Wat heb je daar dan wel niet voor plannen mee?
En een man die een vrouw anaal neukt? Oooooh mag niet!
Oh en laten we dan ook orale seks verbieden, daar zijn die organen helemaal niet voor bedoeld.
En nu we toch bezig zijn, seks zonder dat er een kind van hoeft te komen: ook afschaffen. Daar zijn die organen verdomme niet voor!
Ben jij god ofzo, dat jij bepaalt wat andere mensen mogen doen?WOEHOE!!!!!
[...]
Aha. Dus mensen die besluiten kinderloos te blijven, die 'mogen' ook niet, van jou?
En mensen die geen kinderen kúnnen krijgen. Wat heb je daar dan wel niet voor plannen mee?
En een man die een vrouw anaal neukt? Oooooh mag niet!
Oh en laten we dan ook orale seks verbieden, daar zijn die organen helemaal niet voor bedoeld.
En nu we toch bezig zijn, seks zonder dat er een kind van hoeft te komen: ook afschaffen. Daar zijn die organen verdomme niet voor!
Ben jij god ofzo, dat jij bepaalt wat andere mensen mogen doen?WOEHOE!!!!!
dinsdag 10 november 2015 om 20:15
quote:Matia123 schreef op 10 november 2015 @ 09:40:
Jullie doen alsof jullie allemaal zo behulpzaam zijn en je zon goed mens voelen dat je homos accepteert enz maar hoezo zou ik TO niet ook willen helpen. Ik sta gewoon aan haar kant en begrijp haar.
Ik kan niet tegen die mentaliteit van tegenwoordig dat alles maar moet kunnen.
Ik ben gewoon een goed mens omdat ik een goed hart heb.
Niet omdat ik homo's accepteer.
En waarom is het zo dat JIJ een homo moet accepteren?
Je hebt gewoon maar op te vreten dat ze er zijn.
Ik accepteer ook dat bekrompen gesodemieter niet, maar zoals ik zie is dat er.
Je hoeft er gelukkig niet mee om te gaan als het je niet zint.
Dus ga ik gelukkig niet met jou om, en jij niet met homo's.
Jullie doen alsof jullie allemaal zo behulpzaam zijn en je zon goed mens voelen dat je homos accepteert enz maar hoezo zou ik TO niet ook willen helpen. Ik sta gewoon aan haar kant en begrijp haar.
Ik kan niet tegen die mentaliteit van tegenwoordig dat alles maar moet kunnen.
Ik ben gewoon een goed mens omdat ik een goed hart heb.
Niet omdat ik homo's accepteer.
En waarom is het zo dat JIJ een homo moet accepteren?
Je hebt gewoon maar op te vreten dat ze er zijn.
Ik accepteer ook dat bekrompen gesodemieter niet, maar zoals ik zie is dat er.
Je hoeft er gelukkig niet mee om te gaan als het je niet zint.
Dus ga ik gelukkig niet met jou om, en jij niet met homo's.
dinsdag 10 november 2015 om 20:23
quote:Groenoog schreef op 10 november 2015 @ 09:24:
ik heb nergens homosexualitiet vergeleken met pedofilie, haalde alleen naar voren dat als een aktivitiet maar lang genoeg gedoogd word, dat opeenas als aanvadbaar moet worden gezien,
HUH?
Welke activi*tiet*? bedoel jij?
want verliefd zijn of houden van iemand is geen activiteit.
Ik vind dat jij een bijzonder aparte manier hebt van nadenken... en het verwoorden ook vooral.
ik heb nergens homosexualitiet vergeleken met pedofilie, haalde alleen naar voren dat als een aktivitiet maar lang genoeg gedoogd word, dat opeenas als aanvadbaar moet worden gezien,
HUH?
Welke activi*tiet*? bedoel jij?
want verliefd zijn of houden van iemand is geen activiteit.
Ik vind dat jij een bijzonder aparte manier hebt van nadenken... en het verwoorden ook vooral.
dinsdag 10 november 2015 om 20:57
quote:Eleonora-1 schreef op 10 november 2015 @ 14:03:
De gay pride is nu een feestje.
Voor veel mensen.
He, ho, bi etc.
Het wás ooit een broodnodig demonstratie voor homorechten. In de jaren zeventig.
Aan de pride kun je zien hoezeer er gegroeid is, als samenleving als het gaat om acceptatie van homoseksualiteit.
Hier in Nederland dan.
Heel mooi, al gaan er binnen de homogemeenschap stemmen op dat heteroseksuele het nu aan het overnemen zijn. Veel homo's gaan er niet meer naartoe vanwege de busladingen niet homoseksuelen uit diverse provincies.
Maar goed, het is inderdaad een grote happening geworden. Voor het hele gezin zowat, nu de blootheden verboden zijn.
Ik ging net reageren. De meeste van mijn homo vrienden willen daar nog niet dood gevonden worden. Zelfs de diehard Grindr mannen niet.
De gay pride is nu een feestje.
Voor veel mensen.
He, ho, bi etc.
Het wás ooit een broodnodig demonstratie voor homorechten. In de jaren zeventig.
Aan de pride kun je zien hoezeer er gegroeid is, als samenleving als het gaat om acceptatie van homoseksualiteit.
Hier in Nederland dan.
Heel mooi, al gaan er binnen de homogemeenschap stemmen op dat heteroseksuele het nu aan het overnemen zijn. Veel homo's gaan er niet meer naartoe vanwege de busladingen niet homoseksuelen uit diverse provincies.
Maar goed, het is inderdaad een grote happening geworden. Voor het hele gezin zowat, nu de blootheden verboden zijn.
Ik ging net reageren. De meeste van mijn homo vrienden willen daar nog niet dood gevonden worden. Zelfs de diehard Grindr mannen niet.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
dinsdag 10 november 2015 om 21:01
Realiseer je goed, TO (en andere mensen die homofoob reageren), dat je je zoon reduceert tot z'n geaardheid. Tot maar 1 deel van wie hij is. Je schrijft dat je zoon een harde bikkel is, een doorzetter. Dát is wie je zoon is, niet z'n seksuele voorkeur. Stop met hem alleen te zien als homo en allemaal vooroordelen en stereotyperingen op hem te projecteren, hij is nog steeds stoer, sportief, een bikkel, een doorzetter en wat al niet meer. Dat is nog steeds zo. Alleen valt hij op mannen en niet op vrouwen, dat is het enige verschil. En tegenwoordig mogen homo's (gelukkig!) ook trouwen, een gezin stichten... Maar probeer alsjeblieft in te zien dat er niks aan hem veranderd is, dat hij nog steeds dezelfde persoon is, hij vindt alleen mannen leuker...
dinsdag 10 november 2015 om 23:52
Ik heb het hele topic doorgelezen en ik moet zeggen dat ik weinig toe te voegen heb, zeker na de posts van Leo. Die hebben TO echt aan het denken gezet.quote:Theemok1 schreef op 07 november 2015 @ 16:50:
Mijn kind heeft autisme. Ik heb me heel lang bezorgd afgevraagd of hij later wel gelukkig kan worden. Totdat iemand zei: jouw definitie van geluk is waarschijnlijk heel anders dan die van hem.
Het zou zo mooi zijn als jij dat ook in kon zien, TO.En ik ben onverwacht ook tot nieuwe inzichten gekomen. Zei het over een heel ander onderwerp dan de geaardheid van mijn kinderen. Dank je, Theemok. Ik heb hem opgeschreven voor mezelf. Mijn dochter heeft ook autisme en ik maak me regelmatig druk om haar en haar toekomst. Dit zou weleens mijn nieuwe mantra kunnen worden.
Mijn kind heeft autisme. Ik heb me heel lang bezorgd afgevraagd of hij later wel gelukkig kan worden. Totdat iemand zei: jouw definitie van geluk is waarschijnlijk heel anders dan die van hem.
Het zou zo mooi zijn als jij dat ook in kon zien, TO.En ik ben onverwacht ook tot nieuwe inzichten gekomen. Zei het over een heel ander onderwerp dan de geaardheid van mijn kinderen. Dank je, Theemok. Ik heb hem opgeschreven voor mezelf. Mijn dochter heeft ook autisme en ik maak me regelmatig druk om haar en haar toekomst. Dit zou weleens mijn nieuwe mantra kunnen worden.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
woensdag 11 november 2015 om 07:51
quote:NYC schreef op 10 november 2015 @ 13:21:
[...]
Maar denk je dan dat mensen zich eerst bewust worden van hun seksualiteit/voorkeur voor geslacht en pas daarna een partnerkeuze bepalen? Of word je eerst aangetrokken door een persoon (op welke manier dan ook) en ondervind je daarna langzaam en gaandeweg wat er seksueel wel of niet bij je past. Zo zie ik het zelf namelijk een beetje. Of laat ik het anders zeggen, ik heb het gevoel dat ik het zelf zo ondervind/ondervonden heb. Daarom vind ik het ook altijd zo gek als er gezegd wordt dat je als homo/hetero/bi/aseksueel etc geboren wordt.
Terwijl ik het dus zelf altijd zo zie als: met alle mensen die je in je leven ontmoet, vanaf het moment dat je dus geboren wordt, heb je een ander soort 'relatie'. En in de meeste gevallen zal die niet seksueel zijn.
Maar misschien heb ik wel een heel erg vreemde kijk hierop, dat kan.
Zoals jij het beschrijft, is ook hoe ik het ervaar.
Mijn gehele leven is mijn omgeving ervan uitgegaan dat ik lesbisch ben. Totdat ik mijn huidige partner ontmoette. Vanaf dat moment zijn mensen ervan overtuigd dat ik hetero ben. Mijn geaardheid is echter niet veranderd; het labeltje dat men voor mij gebruikt is veranderd. En ja, die partner waar het zo goed mee klikte (en klikt) bleek, bij nadere bestudering , inderdaad man.
Als we homoseksualiteit echt volledig zouden accepteren, dan valt de hele indeling in geaardheid (homo, hetero, bi) weg. Dan komt een zoon/dochter/kind van je gewoon thuis met een partner waar hij/zij van houdt.
[...]
Maar denk je dan dat mensen zich eerst bewust worden van hun seksualiteit/voorkeur voor geslacht en pas daarna een partnerkeuze bepalen? Of word je eerst aangetrokken door een persoon (op welke manier dan ook) en ondervind je daarna langzaam en gaandeweg wat er seksueel wel of niet bij je past. Zo zie ik het zelf namelijk een beetje. Of laat ik het anders zeggen, ik heb het gevoel dat ik het zelf zo ondervind/ondervonden heb. Daarom vind ik het ook altijd zo gek als er gezegd wordt dat je als homo/hetero/bi/aseksueel etc geboren wordt.
Terwijl ik het dus zelf altijd zo zie als: met alle mensen die je in je leven ontmoet, vanaf het moment dat je dus geboren wordt, heb je een ander soort 'relatie'. En in de meeste gevallen zal die niet seksueel zijn.
Maar misschien heb ik wel een heel erg vreemde kijk hierop, dat kan.
Zoals jij het beschrijft, is ook hoe ik het ervaar.
Mijn gehele leven is mijn omgeving ervan uitgegaan dat ik lesbisch ben. Totdat ik mijn huidige partner ontmoette. Vanaf dat moment zijn mensen ervan overtuigd dat ik hetero ben. Mijn geaardheid is echter niet veranderd; het labeltje dat men voor mij gebruikt is veranderd. En ja, die partner waar het zo goed mee klikte (en klikt) bleek, bij nadere bestudering , inderdaad man.
Als we homoseksualiteit echt volledig zouden accepteren, dan valt de hele indeling in geaardheid (homo, hetero, bi) weg. Dan komt een zoon/dochter/kind van je gewoon thuis met een partner waar hij/zij van houdt.
woensdag 11 november 2015 om 09:48
quote:saturnus99 schreef op 11 november 2015 @ 07:51:
[...]
Zoals jij het beschrijft, is ook hoe ik het ervaar.
Mijn gehele leven is mijn omgeving ervan uitgegaan dat ik lesbisch ben. Totdat ik mijn huidige partner ontmoette. Vanaf dat moment zijn mensen ervan overtuigd dat ik hetero ben. Mijn geaardheid is echter niet veranderd; het labeltje dat men voor mij gebruikt is veranderd. En ja, die partner waar het zo goed mee klikte (en klikt) bleek, bij nadere bestudering , inderdaad man.
Als we homoseksualiteit echt volledig zouden accepteren, dan valt de hele indeling in geaardheid (homo, hetero, bi) weg. Dan komt een zoon/dochter/kind van je gewoon thuis met een partner waar hij/zij van houdt.
Ja dat hoop ik ook van harte dat mijn kinderen later zullen doen, dat ze begrijpen dat ze van ons geen labeltje krijgen, dat ze bij ons niet uit wat voor kast dan ook hoeven te komen.
Ik denk wel dat dat iets is waar je als ouders zelf aan kan bijdragen. Bijvoorbeeld door idd te zeggen: als je straks een vriendje of vriendinnetje hebt... Dat soort dingen. Gewoon in het midden houden, want het is niet lógisch dat je kind hetero is, de kans is groter omdat het niet 50-50 verdeeld is.
Ik voel me trouwens ook niet 100% hetero, al weet ik ook niet of ik mezelf nou bi zou noemen. Iig heb ik nooit de behoefte gevoeld om dat aan mijn ouders te vertellen. Ben al getrouwd, maar als ik verliefd was geworden op een vrouw, dan had ik die gewoon mee naar huis genomen, zonder er een ding van te maken dat ik 'iets moest vertellen ofzo'.
Mijn moeder vroeg wel, toen ik voor het eerst vertelde dat ik verkering had: hoe heet hij of zij? (Maar ze dacht zij want ze dacht dat ik lesbisch was )
[...]
Zoals jij het beschrijft, is ook hoe ik het ervaar.
Mijn gehele leven is mijn omgeving ervan uitgegaan dat ik lesbisch ben. Totdat ik mijn huidige partner ontmoette. Vanaf dat moment zijn mensen ervan overtuigd dat ik hetero ben. Mijn geaardheid is echter niet veranderd; het labeltje dat men voor mij gebruikt is veranderd. En ja, die partner waar het zo goed mee klikte (en klikt) bleek, bij nadere bestudering , inderdaad man.
Als we homoseksualiteit echt volledig zouden accepteren, dan valt de hele indeling in geaardheid (homo, hetero, bi) weg. Dan komt een zoon/dochter/kind van je gewoon thuis met een partner waar hij/zij van houdt.
Ja dat hoop ik ook van harte dat mijn kinderen later zullen doen, dat ze begrijpen dat ze van ons geen labeltje krijgen, dat ze bij ons niet uit wat voor kast dan ook hoeven te komen.
Ik denk wel dat dat iets is waar je als ouders zelf aan kan bijdragen. Bijvoorbeeld door idd te zeggen: als je straks een vriendje of vriendinnetje hebt... Dat soort dingen. Gewoon in het midden houden, want het is niet lógisch dat je kind hetero is, de kans is groter omdat het niet 50-50 verdeeld is.
Ik voel me trouwens ook niet 100% hetero, al weet ik ook niet of ik mezelf nou bi zou noemen. Iig heb ik nooit de behoefte gevoeld om dat aan mijn ouders te vertellen. Ben al getrouwd, maar als ik verliefd was geworden op een vrouw, dan had ik die gewoon mee naar huis genomen, zonder er een ding van te maken dat ik 'iets moest vertellen ofzo'.
Mijn moeder vroeg wel, toen ik voor het eerst vertelde dat ik verkering had: hoe heet hij of zij? (Maar ze dacht zij want ze dacht dat ik lesbisch was )
woensdag 11 november 2015 om 11:49
Ik vind 19 niet te vroeg om dit te weten,overigens kan het natuurlijk wel dat het misschien nog anders wordt, maar dan zou hij wrsch bisexueel zijn. Maar het belangrijkste is dat je zoon gelukkig is, het is tenslotte zijn leven.
Wellicht had je een ander toekomstbeeld voor je zoon, trouwen met een vrouw en kindjes krijgen zodat je ooit oma wordt.
Maar zelfs al heb je een toekomstbeeld voor je kinderen, dan nog kan het op zoveel vlakken anders verlopen.
Ik heb in mijn kennissenkring een paar homo's, hele leuke mannen waar ik het prima mee kan vinden. Toen ik nog een klein meisje was hadden we een homostel als buren, mijn ouders en hun gingen prima met elkaar om, daardoor heb ik ook absoluut geen (voor)oordelen over homo's. Integendeel. En daardoor zou ik er ook geen problemen mee hebben als mijn kinderen met iemand van het eigen geslacht thuis zouden komen.
Maar bedenk : je wilt je zoon gelukig zien? Accepteer zijn keuze en help hem waar hij eventueel tegen problemen aanloopt. Dat is wat je als moeder (en vader) behoort te doen.
Wellicht had je een ander toekomstbeeld voor je zoon, trouwen met een vrouw en kindjes krijgen zodat je ooit oma wordt.
Maar zelfs al heb je een toekomstbeeld voor je kinderen, dan nog kan het op zoveel vlakken anders verlopen.
Ik heb in mijn kennissenkring een paar homo's, hele leuke mannen waar ik het prima mee kan vinden. Toen ik nog een klein meisje was hadden we een homostel als buren, mijn ouders en hun gingen prima met elkaar om, daardoor heb ik ook absoluut geen (voor)oordelen over homo's. Integendeel. En daardoor zou ik er ook geen problemen mee hebben als mijn kinderen met iemand van het eigen geslacht thuis zouden komen.
Maar bedenk : je wilt je zoon gelukig zien? Accepteer zijn keuze en help hem waar hij eventueel tegen problemen aanloopt. Dat is wat je als moeder (en vader) behoort te doen.
woensdag 11 november 2015 om 12:01
Ik heb het topic niet doorgelezen, dus geen idee wat de andere reacties zijn. Maar mijn mening puur op de openingspost is, dat je als ouder dan wel erg kortzichtig bent. Het geluk van je kind (en als ouder van 2 kan ik dit beoordelen) is het belangrijkste. Het zou mij helemaal niks uitmaken als mijn kinderen (ze zijn pas 5 en 3) ooit thuiskomen met een meisje of jongen. Ik "leer" ze zelfs al dat het allemaal kan. Ze zijn nu op de leeftijd dat ze zeggen dat ze met een meisje in de klas willen trouwen enzo. En dit kwam laatst ook ter spraken. Ik heb toen ook gezegd dat mijn zoon ook met een jongetje kan trouwen. Waarop mijn dochtertje aangaf dat zij dus ook met een vriendin kon trouwen. Tuurlijk schat. Alles kan!
Even los of men het te vroeg vind om het al aan te geven, zo hoor je er als ouders in te staan. Het geluk van mijn kinderen gaat voor alles. Ben trots dat hij ervoor uit durft te komen, en dat hij zijn gevoelens niet opkropt. En wat maakt het uit of dit met een man of een vrouw is? Ik vind echt dat je als ouders tekort schiet als je de keuzes van je zoon kwa gevoelens/sexualiteit in twijfel trekt of niet accepteert. Het is verdomme geen ziekte!!!
Even los of men het te vroeg vind om het al aan te geven, zo hoor je er als ouders in te staan. Het geluk van mijn kinderen gaat voor alles. Ben trots dat hij ervoor uit durft te komen, en dat hij zijn gevoelens niet opkropt. En wat maakt het uit of dit met een man of een vrouw is? Ik vind echt dat je als ouders tekort schiet als je de keuzes van je zoon kwa gevoelens/sexualiteit in twijfel trekt of niet accepteert. Het is verdomme geen ziekte!!!
woensdag 11 november 2015 om 13:53
quote:jamie09 schreef op 10 november 2015 @ 07:07:
[...]
Wat lief.
Ik heb gisteren niet echt veel tijd gehad om nog mee te lezen. Ik heb een erg lang gesprek gehad met zo'n (niet hierover, meer in het algemeen), was wel erg fijn.
Ik vind het heel erg dat zoon en man niet meer praten met elkaar. Zelf al kan hij niet alles begrijpen (ik begrijp ook niet alles), het blijft wel zijn zoon. Maar ook met mij kan man hierover niet praten. Als ik nog maar zijn naam zegt gaat hij lopen. Voor mijn andere kinderen is dit ook niet fijn, die hebben ook niet om al deze spanning gevraagd. Eerlijk gezegd is de relatie tussen man en zoon al twee jaar (nog voor hij het de eerste maal had gezegd) slechter geworden. Vroeger waren het echte "vrienden". Ze gingen samen sporten, samen supporteren en samen weg. Na zijn 18e is dit verwaterd. Ik dacht altijd dat dit kwam omdat zoon wat meer zijn eigen weg ging, maar nu denk ik dat ze onbewust afstand hebben genomen van elkaar omdat ze beiden wisten dat er iets was. Ik probeer heel vaak met mijn man te praten en zal dit ook blijven doen.
Zoon heeft een erg goede relatie met zijn broer. Hij wist ook veel eerder dat zoon homo was en een relatie had. Zoon heeft veel steun van hem en hij begrijpt echt niet waarom wij er een probleem mee hebben. Ik weet dat nog niet alle vrienden van zoon op de hoogte zijn van zijn relatie. Degene die er wel van weten, hebben wel ook allemaal goed gereageerd.
Fijn te horen dat de broers eerlijk tegen elkaar kunnen zijn! Dan heeft je homo/bi-zoon tenminste nog wat steun in huis. Bovendien is het leuk als je met iemand kunt praten over je verliefdheid en hoe leuk je vriendje wel niet is (hoewel die ander vaak al snel genoeg krijgt van dat geneuzel
).
Ik gok zo dat jij op den duur ook zult bijtrekken omdat je van je zoon houdt. Het accepteren zal makkelijker voor je worden als je je ideeën over homo's eens gaat testen op hoe waar ze zijn. Je verbreedt zo je kleine wereldje. Grote kans dat je ontdekt dat er nog veel meer homo's in je omgeving rondlopen van wie je dat nooit hebt geweten/gedacht.
Of je man het ook ooit zal accepteren/tolereren, kun jij beter inschatten. Ik hoop van wel, want anders krijgen jullie flinke problemen in het gezin.
[...]
Wat lief.
Ik heb gisteren niet echt veel tijd gehad om nog mee te lezen. Ik heb een erg lang gesprek gehad met zo'n (niet hierover, meer in het algemeen), was wel erg fijn.
Ik vind het heel erg dat zoon en man niet meer praten met elkaar. Zelf al kan hij niet alles begrijpen (ik begrijp ook niet alles), het blijft wel zijn zoon. Maar ook met mij kan man hierover niet praten. Als ik nog maar zijn naam zegt gaat hij lopen. Voor mijn andere kinderen is dit ook niet fijn, die hebben ook niet om al deze spanning gevraagd. Eerlijk gezegd is de relatie tussen man en zoon al twee jaar (nog voor hij het de eerste maal had gezegd) slechter geworden. Vroeger waren het echte "vrienden". Ze gingen samen sporten, samen supporteren en samen weg. Na zijn 18e is dit verwaterd. Ik dacht altijd dat dit kwam omdat zoon wat meer zijn eigen weg ging, maar nu denk ik dat ze onbewust afstand hebben genomen van elkaar omdat ze beiden wisten dat er iets was. Ik probeer heel vaak met mijn man te praten en zal dit ook blijven doen.
Zoon heeft een erg goede relatie met zijn broer. Hij wist ook veel eerder dat zoon homo was en een relatie had. Zoon heeft veel steun van hem en hij begrijpt echt niet waarom wij er een probleem mee hebben. Ik weet dat nog niet alle vrienden van zoon op de hoogte zijn van zijn relatie. Degene die er wel van weten, hebben wel ook allemaal goed gereageerd.
Fijn te horen dat de broers eerlijk tegen elkaar kunnen zijn! Dan heeft je homo/bi-zoon tenminste nog wat steun in huis. Bovendien is het leuk als je met iemand kunt praten over je verliefdheid en hoe leuk je vriendje wel niet is (hoewel die ander vaak al snel genoeg krijgt van dat geneuzel
).Ik gok zo dat jij op den duur ook zult bijtrekken omdat je van je zoon houdt. Het accepteren zal makkelijker voor je worden als je je ideeën over homo's eens gaat testen op hoe waar ze zijn. Je verbreedt zo je kleine wereldje. Grote kans dat je ontdekt dat er nog veel meer homo's in je omgeving rondlopen van wie je dat nooit hebt geweten/gedacht.
Of je man het ook ooit zal accepteren/tolereren, kun jij beter inschatten. Ik hoop van wel, want anders krijgen jullie flinke problemen in het gezin.
woensdag 11 november 2015 om 14:05
woensdag 11 november 2015 om 17:34
quote:mienbillekesjeuken schreef op 08 november 2015 @ 08:14:
[...]
Ik vind dit dus een beetje twijfelachtig, he. Ik zie deze redenatie vaker aangevoerd worden in dit topic, over hoe 'normaal' de meeste homo's zijn. Dat je nooit zou kunnen raden dat ze homo zijn. Maar waarom is dat zo belangrijk? Ik ken genoeg heerlijk hysterische nichten die er allesbehalve hetero uitzien of zich als hetero gedragen. Juist niet. Waarom zouden ze? Het gaat er toch juist om dat je mensen accepteert zoals ze zijn?
Waarom dan zo'n nadruk op dat de meeste 'net hetero's lijken'? Wat meestal niet zo is en maar goed ook, wat zou het leven oersaai zijn.
Het was mijn directe reactie op de woorden van de TO. Die denkt dat haar volkomen normale, stoere, sportende, studerende, keurige zoon binnenkort plotseling gaat veranderen in een struisvogelveren dragende mallerd met een overdreven hoge stem, alleen maar omdat hij op mannen blijkt te vallen.
En ja, so what, maar ik stel haar gerust dat dat bij de homo's in mijn (burgerlijke, hoogopgeleide) omgeving niet de norm is. Dus als haar zoon zich thuisvoelt in zijn huidige milieu, dat de kans heus niet zo groot is dat hij opeens verandert in een hysterisch, extravagant persoon.
Jij beweegt je wellicht in een artistieker, extravaganter milieu dan ik, waardoor je dito homo's tegenkomt?
[...]
Ik vind dit dus een beetje twijfelachtig, he. Ik zie deze redenatie vaker aangevoerd worden in dit topic, over hoe 'normaal' de meeste homo's zijn. Dat je nooit zou kunnen raden dat ze homo zijn. Maar waarom is dat zo belangrijk? Ik ken genoeg heerlijk hysterische nichten die er allesbehalve hetero uitzien of zich als hetero gedragen. Juist niet. Waarom zouden ze? Het gaat er toch juist om dat je mensen accepteert zoals ze zijn?
Waarom dan zo'n nadruk op dat de meeste 'net hetero's lijken'? Wat meestal niet zo is en maar goed ook, wat zou het leven oersaai zijn.
Het was mijn directe reactie op de woorden van de TO. Die denkt dat haar volkomen normale, stoere, sportende, studerende, keurige zoon binnenkort plotseling gaat veranderen in een struisvogelveren dragende mallerd met een overdreven hoge stem, alleen maar omdat hij op mannen blijkt te vallen.
En ja, so what, maar ik stel haar gerust dat dat bij de homo's in mijn (burgerlijke, hoogopgeleide) omgeving niet de norm is. Dus als haar zoon zich thuisvoelt in zijn huidige milieu, dat de kans heus niet zo groot is dat hij opeens verandert in een hysterisch, extravagant persoon.
Jij beweegt je wellicht in een artistieker, extravaganter milieu dan ik, waardoor je dito homo's tegenkomt?
woensdag 11 november 2015 om 17:46
quote:jamie09 schreef op 10 november 2015 @ 07:07:
[...]
Wat lief.
Ik heb gisteren niet echt veel tijd gehad om nog mee te lezen. Ik heb een erg lang gesprek gehad met zo'n (niet hierover, meer in het algemeen), was wel erg fijn.
Ik vind het heel erg dat zoon en man niet meer praten met elkaar. Zelf al kan hij niet alles begrijpen (ik begrijp ook niet alles), het blijft wel zijn zoon. Maar ook met mij kan man hierover niet praten. Als ik nog maar zijn naam zegt gaat hij lopen. Voor mijn andere kinderen is dit ook niet fijn, die hebben ook niet om al deze spanning gevraagd. Eerlijk gezegd is de relatie tussen man en zoon al twee jaar (nog voor hij het de eerste maal had gezegd) slechter geworden. Vroeger waren het echte "vrienden". Ze gingen samen sporten, samen supporteren en samen weg. Na zijn 18e is dit verwaterd. Ik dacht altijd dat dit kwam omdat zoon wat meer zijn eigen weg ging, maar nu denk ik dat ze onbewust afstand hebben genomen van elkaar omdat ze beiden wisten dat er iets was. Ik probeer heel vaak met mijn man te praten en zal dit ook blijven doen.
Zoon heeft een erg goede relatie met zijn broer. Hij wist ook veel eerder dat zoon homo was en een relatie had. Zoon heeft veel steun van hem en hij begrijpt echt niet waarom wij er een probleem mee hebben. Ik weet dat nog niet alle vrienden van zoon op de hoogte zijn van zijn relatie. Degene die er wel van weten, hebben wel ook allemaal goed gereageerd.Volgens mij heb jij je zoon inmiddels al lang aanvaard zoals ie is .Nou je man nog.
[...]
Wat lief.
Ik heb gisteren niet echt veel tijd gehad om nog mee te lezen. Ik heb een erg lang gesprek gehad met zo'n (niet hierover, meer in het algemeen), was wel erg fijn.
Ik vind het heel erg dat zoon en man niet meer praten met elkaar. Zelf al kan hij niet alles begrijpen (ik begrijp ook niet alles), het blijft wel zijn zoon. Maar ook met mij kan man hierover niet praten. Als ik nog maar zijn naam zegt gaat hij lopen. Voor mijn andere kinderen is dit ook niet fijn, die hebben ook niet om al deze spanning gevraagd. Eerlijk gezegd is de relatie tussen man en zoon al twee jaar (nog voor hij het de eerste maal had gezegd) slechter geworden. Vroeger waren het echte "vrienden". Ze gingen samen sporten, samen supporteren en samen weg. Na zijn 18e is dit verwaterd. Ik dacht altijd dat dit kwam omdat zoon wat meer zijn eigen weg ging, maar nu denk ik dat ze onbewust afstand hebben genomen van elkaar omdat ze beiden wisten dat er iets was. Ik probeer heel vaak met mijn man te praten en zal dit ook blijven doen.
Zoon heeft een erg goede relatie met zijn broer. Hij wist ook veel eerder dat zoon homo was en een relatie had. Zoon heeft veel steun van hem en hij begrijpt echt niet waarom wij er een probleem mee hebben. Ik weet dat nog niet alle vrienden van zoon op de hoogte zijn van zijn relatie. Degene die er wel van weten, hebben wel ook allemaal goed gereageerd.Volgens mij heb jij je zoon inmiddels al lang aanvaard zoals ie is .Nou je man nog.
donderdag 12 november 2015 om 10:53
quote:nina1966 schreef op 10 november 2015 @ 16:20:
[...]
Denk niet dat jouw kijk vreemd is in deze.
Ik vind ook dat je gevoelens voor iemand krijgt en dan pas denkt hey, die is toevallig van dezelfde sekse als mij/ik (geen idee taalkundig) En voor hetzelfde geld voel je je daarna nog meer aangetrokken door iemand van het andere geslacht. Het kan. Volgens mij val je als mens op de persoon en is op een ander geslacht vallen voor een deel ook ingebakken door opvoeding en omgeving. Alleen de mensen die pertinent niet op het andere geslacht vallen gaan daarom als homo lesbienne door het leven. Als er niets opgelegd/normaal/ gemeengoed zou zijn zouden er denk ik meer mensen op dezelfde sekse kunnen vallen.
Misschien dat het voor vrouwen meer een glijdende schaal is dan voor mannen.
Ik krijg als heteroman echt geen gevoelens voor mannen en als ik al een gevoel zou krijgen bij een man dan zou het doodslaan op het feit dat ik er toch echt geen seks mee kan hebben. En ik speelde vroeger ook met poppen, dus dat zegt helemaal niks.
[...]
Denk niet dat jouw kijk vreemd is in deze.
Ik vind ook dat je gevoelens voor iemand krijgt en dan pas denkt hey, die is toevallig van dezelfde sekse als mij/ik (geen idee taalkundig) En voor hetzelfde geld voel je je daarna nog meer aangetrokken door iemand van het andere geslacht. Het kan. Volgens mij val je als mens op de persoon en is op een ander geslacht vallen voor een deel ook ingebakken door opvoeding en omgeving. Alleen de mensen die pertinent niet op het andere geslacht vallen gaan daarom als homo lesbienne door het leven. Als er niets opgelegd/normaal/ gemeengoed zou zijn zouden er denk ik meer mensen op dezelfde sekse kunnen vallen.
Misschien dat het voor vrouwen meer een glijdende schaal is dan voor mannen.
Ik krijg als heteroman echt geen gevoelens voor mannen en als ik al een gevoel zou krijgen bij een man dan zou het doodslaan op het feit dat ik er toch echt geen seks mee kan hebben. En ik speelde vroeger ook met poppen, dus dat zegt helemaal niks.
donderdag 12 november 2015 om 11:06
quote:Java schreef op 11 november 2015 @ 17:34:
[...]
Het was mijn directe reactie op de woorden van de TO. Die denkt dat haar volkomen normale, stoere, sportende, studerende, keurige zoon binnenkort plotseling gaat veranderen in een struisvogelveren dragende mallerd met een overdreven hoge stem, alleen maar omdat hij op mannen blijkt te vallen.
En ja, so what, maar ik stel haar gerust dat dat bij de homo's in mijn (burgerlijke, hoogopgeleide) omgeving niet de norm is. Dus als haar zoon zich thuisvoelt in zijn huidige milieu, dat de kans heus niet zo groot is dat hij opeens verandert in een hysterisch, extravagant persoon.
Jij beweegt je wellicht in een artistieker, extravaganter milieu dan ik, waardoor je dito homo's tegenkomt?
Ik ben Mien niet maar ík ken het gehele scala. Heb van alles wat in mijn omgeving.
Dus de uitgesproken nichterige en de totaal niet nichterige homomannen.
Qua hetero's ook trouwens.
Van nuchtere 'boer' tot dramatische kunstenaar. Van alles wat.
Ik ken niet één soort mensen m/v of hé/ho.
[...]
Het was mijn directe reactie op de woorden van de TO. Die denkt dat haar volkomen normale, stoere, sportende, studerende, keurige zoon binnenkort plotseling gaat veranderen in een struisvogelveren dragende mallerd met een overdreven hoge stem, alleen maar omdat hij op mannen blijkt te vallen.
En ja, so what, maar ik stel haar gerust dat dat bij de homo's in mijn (burgerlijke, hoogopgeleide) omgeving niet de norm is. Dus als haar zoon zich thuisvoelt in zijn huidige milieu, dat de kans heus niet zo groot is dat hij opeens verandert in een hysterisch, extravagant persoon.
Jij beweegt je wellicht in een artistieker, extravaganter milieu dan ik, waardoor je dito homo's tegenkomt?
Ik ben Mien niet maar ík ken het gehele scala. Heb van alles wat in mijn omgeving.
Dus de uitgesproken nichterige en de totaal niet nichterige homomannen.
Qua hetero's ook trouwens.
Van nuchtere 'boer' tot dramatische kunstenaar. Van alles wat.
Ik ken niet één soort mensen m/v of hé/ho.
donderdag 12 november 2015 om 11:40
quote:Eleonora-1 schreef op 11 november 2015 @ 12:09:
Misschien het topic toch even doorlezen.
Zelf weten hoor maar intussen zijn we al een stukje verder weer gelukkig.
Denk je echt?
Lees de reacties van TO door. Is er echt iets veranderd? Ja ze heeft een 'goed gesprek' gehad met haar zoon waarbij het onderwerp totaal genegeerd wordt. Ze gaat niet in op de correcties van haar wereldbeeld maar houdt een monoloog om haar visie, haar beweegredenen, haar homophobie te legitimeren.
Misschien het topic toch even doorlezen.
Zelf weten hoor maar intussen zijn we al een stukje verder weer gelukkig.
Denk je echt?
Lees de reacties van TO door. Is er echt iets veranderd? Ja ze heeft een 'goed gesprek' gehad met haar zoon waarbij het onderwerp totaal genegeerd wordt. Ze gaat niet in op de correcties van haar wereldbeeld maar houdt een monoloog om haar visie, haar beweegredenen, haar homophobie te legitimeren.
