
Verliest vriend zijn interesse?
vrijdag 10 oktober 2008 om 22:39
Heb sinds begin dit jaar een nieuwe vriend. Hij is superleuk en hoewel ik heel zelfverzekerd ben voel ik nu voor het eerst in een relatie onzeker. We zien elkaar niet iedere week omdat we heel ver van elkaar wonen en omdat hij kids heeft die 2 x per maand bij hem zijn. Daarnaast werkt hij ook regelmatig in het weekend.
Als we samen zijn, dan proberen we ook echt om een paar dagen samen te zijn en dat is dan ook altijd een feest, echt verrot als we dan weer afscheid moeten nemen.
Nu is hij dit weekend uitgenodigd voor een feest door een collega. Hij vroeg mij `jij wilt zeker niet mee he?`nee dat wilde ik ook eigenlijk niet maar als ik het wel had gewild...hij ging er bij voorbaat al vanuit dat ik niet zou meegaan. HIj gaat dus naar dat feest en dat betekent dat ik hem dit weekend niet zal zien. Volgende week heeft hij zijn kinderen weer en we hebben elkaar deze week maar 1 keer gezien.
Tot voor kort belde hij mij iedere dag, nu wordt dat minder. Als ik hem vraag of hij me nog steeds zo leuk vind als eerst, dan zegt hij van wel. Ben ik nou onzeker, achterdochtig en egoistisch als ik denk dat zijn interesse is verminderd, als ik denk dat hij dan niet naar die vrienden moet gaan en met mij moet afspreken?. Ik vind hem zo leuk, dat ik wel iedere dag bij hem zou willen zijn en ook hij zegt dat hij het altijd fijn vindt als we samen zijn en dat het jammer is dat we zo ver uit elkaar wonen, maar waarom begint hij nog niet over samenwonen?
Ben er altijd voor geweest om vriendschappenen te behouden, maar wij zijn veertigers, heeft het werken aan een relatie dan geen prioriteit.
Graag jullie advies
Als we samen zijn, dan proberen we ook echt om een paar dagen samen te zijn en dat is dan ook altijd een feest, echt verrot als we dan weer afscheid moeten nemen.
Nu is hij dit weekend uitgenodigd voor een feest door een collega. Hij vroeg mij `jij wilt zeker niet mee he?`nee dat wilde ik ook eigenlijk niet maar als ik het wel had gewild...hij ging er bij voorbaat al vanuit dat ik niet zou meegaan. HIj gaat dus naar dat feest en dat betekent dat ik hem dit weekend niet zal zien. Volgende week heeft hij zijn kinderen weer en we hebben elkaar deze week maar 1 keer gezien.
Tot voor kort belde hij mij iedere dag, nu wordt dat minder. Als ik hem vraag of hij me nog steeds zo leuk vind als eerst, dan zegt hij van wel. Ben ik nou onzeker, achterdochtig en egoistisch als ik denk dat zijn interesse is verminderd, als ik denk dat hij dan niet naar die vrienden moet gaan en met mij moet afspreken?. Ik vind hem zo leuk, dat ik wel iedere dag bij hem zou willen zijn en ook hij zegt dat hij het altijd fijn vindt als we samen zijn en dat het jammer is dat we zo ver uit elkaar wonen, maar waarom begint hij nog niet over samenwonen?
Ben er altijd voor geweest om vriendschappenen te behouden, maar wij zijn veertigers, heeft het werken aan een relatie dan geen prioriteit.
Graag jullie advies

zaterdag 11 oktober 2008 om 09:27
quote:Gisselle schreef op 10 oktober 2008 @ 23:23:
Samenwonen is niet zo gemakkelijk, we hebben allebei een vervelende relatie achter de rug en zijn een beetje voorzichtig, en 1 van ons zou zijn huis en baan moeten opgeven.
Ik waarschijnlijk niet, vanwege een aantal persoonlijke redenen, voornamelijk vanwege mijn gezondsheid.
Heb je wel werk? Indien niet vanwege je gezondheid zou het logischer zijn dat jij zijn richting op gaat dan dat hij alles op moet geven.
quote:voel me niet prettig in grote groepen mensen, mensen die ik niet ken en waarvan ik weet dat ze rokenMaar er mag toch niet meer gerookt worden? Ik ben als niet-roker in elk geval blij dat ik nu niet meer in de rookstank hoef te zitten als ik ergens naartoe moet.
Samenwonen is niet zo gemakkelijk, we hebben allebei een vervelende relatie achter de rug en zijn een beetje voorzichtig, en 1 van ons zou zijn huis en baan moeten opgeven.
Ik waarschijnlijk niet, vanwege een aantal persoonlijke redenen, voornamelijk vanwege mijn gezondsheid.
Heb je wel werk? Indien niet vanwege je gezondheid zou het logischer zijn dat jij zijn richting op gaat dan dat hij alles op moet geven.
quote:voel me niet prettig in grote groepen mensen, mensen die ik niet ken en waarvan ik weet dat ze rokenMaar er mag toch niet meer gerookt worden? Ik ben als niet-roker in elk geval blij dat ik nu niet meer in de rookstank hoef te zitten als ik ergens naartoe moet.
zaterdag 11 oktober 2008 om 09:28
Ik heb ook een relatie. Wij bellen nooit met elkaar. Zien elkaar iedere week, maar ook niet altijd iedere week. Ik heb mijn sleutel van mijn huis niet aan hem gegeven. Hij smst me wel vrijwel dagelijks en ik hem ook, maar niet altijd. Hij woont ver bij me vandaan en heeft nog geen rijbewijs laat staan auto. Het openbaar vervoer sucks in mijn woonplaats dorp. Wij praten ook niet over samenwonen. Als wij bij elkaar zijn is het goed, heel goed. Ik ga ook alleen naar feestjes en hij ook.
Ik ben ervan overtuigd dat hij net zo gek op mij is, als ik op hem. Daar hoeft hij me niet voor te bellen iedere dag, daarvoor hoef ik hem niet de sleutel van mijn huis te geven.
Ik ben ervan overtuigd dat hij net zo gek op mij is, als ik op hem. Daar hoeft hij me niet voor te bellen iedere dag, daarvoor hoef ik hem niet de sleutel van mijn huis te geven.
DTEEZ!
zaterdag 11 oktober 2008 om 09:44
Ik vind het wel redelijk normaal dat na een maand of 9 het eerste nieuwtje er vanaf is, dat je niet iedere dag meer belt om elkaars' stem te horen. Misschien dat er mensen zijn die dat wel doen, maar ik denk dat 98% van de mensen die een relatie hebben, na pak 'm beet een half jaar, misschien nog wel korter, daar wat relaxter in worden.
Ik krijg een beetje de indruk dat jij meer 'laat' in deze relatie dan je vriend. Dat jij je leven om hem heen plooit, en niet andersom. En meestal doen mensen dat als ze niet 100% zeker zijn van de relatie. Ik vind dat je in een relatie ook dingen zonder elkaar moet kunnen doen, een keer een weekend alleen thuis zijn of uitgaan, naar zo'n feestje bijvoorbeeld. Maar je doet dat alleen zonder erover na te denken als je weet dat je relatie goed zit. Dat is geen rationeel 'weten', dat is een onderbuikgevoel. Als de juiste 'klik' er is, gaan heel veel dingen vanzelf. Natuurlijk moet er aan een relatie gewerkt worden, maar de basis is een gevoel van vertrouwdheid samen. Eigenlijk vind ik dat het zou moeten kunnen dat jij in een weekend dat hij werkt je boeltje pakt en zijn kant op komt, wat dingen voor jezelf doet als hij aan het werk is (studie, winkelen, whatever) en als hij niet werkt (ik neem aan dat hij niet 48 uur werkt in het weekend) kunnen jullie samen wat doen. Al is het maar samen wakker worden.
Als dingen niet lopen zoals jij het voor ogen hebt, begin er dan over. Hij zal misschien wel in de gaten hebben dat jij andere dingen wenst voor jullie relatie, maar zolang jij dat niet uitspreekt en hij wil die kant niet op, kan hij doen alsof het er niet is. Begin er dus over. Misschien wil hij niet wat jij wil, maar dan heb je wel duidelijkheid.
Ik krijg een beetje de indruk dat jij meer 'laat' in deze relatie dan je vriend. Dat jij je leven om hem heen plooit, en niet andersom. En meestal doen mensen dat als ze niet 100% zeker zijn van de relatie. Ik vind dat je in een relatie ook dingen zonder elkaar moet kunnen doen, een keer een weekend alleen thuis zijn of uitgaan, naar zo'n feestje bijvoorbeeld. Maar je doet dat alleen zonder erover na te denken als je weet dat je relatie goed zit. Dat is geen rationeel 'weten', dat is een onderbuikgevoel. Als de juiste 'klik' er is, gaan heel veel dingen vanzelf. Natuurlijk moet er aan een relatie gewerkt worden, maar de basis is een gevoel van vertrouwdheid samen. Eigenlijk vind ik dat het zou moeten kunnen dat jij in een weekend dat hij werkt je boeltje pakt en zijn kant op komt, wat dingen voor jezelf doet als hij aan het werk is (studie, winkelen, whatever) en als hij niet werkt (ik neem aan dat hij niet 48 uur werkt in het weekend) kunnen jullie samen wat doen. Al is het maar samen wakker worden.
Als dingen niet lopen zoals jij het voor ogen hebt, begin er dan over. Hij zal misschien wel in de gaten hebben dat jij andere dingen wenst voor jullie relatie, maar zolang jij dat niet uitspreekt en hij wil die kant niet op, kan hij doen alsof het er niet is. Begin er dus over. Misschien wil hij niet wat jij wil, maar dan heb je wel duidelijkheid.
zaterdag 11 oktober 2008 om 10:56
Bedankt voor al jullie reacties en eigenlijk wist ik dit allemaal al wel, maar moest het gewoon even horen.
Ik weet niet waar mijn onzekerheid in deze relatie vandaan komt, misschien omdat het zo goed voelt en ik deze man niet wil kwijtraken. Hij valt op mij....... omdat ik zo sterk en zelfverzekerd ben en veel mensen aantrek!! Tenminste dat zegt hij altijd...
Nee ik zou niet bij hem in het dorp kunnen wonen, veel te klein, ik kom uit de grote stad en zijn ex woont bij hem om de hoek en staat iedere keer voor de deur, en daarbij heb ik last van mijn gezondheid waarvoor ik regelmatig naar specialisten (in de stad) moet en ik heb ook een goedbetaalde baan. Zo´n baan met vast contract zal ik met mijn gezondheid nooit meer ergens anders vinden.
Ik weet niet waar mijn onzekerheid in deze relatie vandaan komt, misschien omdat het zo goed voelt en ik deze man niet wil kwijtraken. Hij valt op mij....... omdat ik zo sterk en zelfverzekerd ben en veel mensen aantrek!! Tenminste dat zegt hij altijd...
Nee ik zou niet bij hem in het dorp kunnen wonen, veel te klein, ik kom uit de grote stad en zijn ex woont bij hem om de hoek en staat iedere keer voor de deur, en daarbij heb ik last van mijn gezondheid waarvoor ik regelmatig naar specialisten (in de stad) moet en ik heb ook een goedbetaalde baan. Zo´n baan met vast contract zal ik met mijn gezondheid nooit meer ergens anders vinden.

zaterdag 11 oktober 2008 om 11:28
quote:Gisselle schreef op 10 oktober 2008 @ 23:04:
@ zwieber, nee dat is het juist! hij werkt de rest van het weekend. En daarbij stel ik me in deze relatie heel afhankelijk op, ik zou dus niet zomaar voorstellen, om dan zondag een paar uur samen te zijn, ik heb me nog nooit zo opgesteld, ben voor de rest super zelfverzekerd, ik weet niet zo goed waar het door komt.Dan zou ik dus écht nog niet over samenwonen gaan denken. Daarbij hebben jullie elkaar dus feitelijk maar een keer of 20 gezien? (Gerekend vanaf begin dit jaar, en ééns in de 2 weken). En je voelt je nu al onzeker omdat hij minder belt. Lijkt me niet dat daar een goede samenwoonbasis inzit.
@ zwieber, nee dat is het juist! hij werkt de rest van het weekend. En daarbij stel ik me in deze relatie heel afhankelijk op, ik zou dus niet zomaar voorstellen, om dan zondag een paar uur samen te zijn, ik heb me nog nooit zo opgesteld, ben voor de rest super zelfverzekerd, ik weet niet zo goed waar het door komt.Dan zou ik dus écht nog niet over samenwonen gaan denken. Daarbij hebben jullie elkaar dus feitelijk maar een keer of 20 gezien? (Gerekend vanaf begin dit jaar, en ééns in de 2 weken). En je voelt je nu al onzeker omdat hij minder belt. Lijkt me niet dat daar een goede samenwoonbasis inzit.
zaterdag 11 oktober 2008 om 11:30
quote:Gisselle schreef op 11 oktober 2008 @ 10:56:
Bedankt voor al jullie reacties en eigenlijk wist ik dit allemaal al wel, maar moest het gewoon even horen.
Ik weet niet waar mijn onzekerheid in deze relatie vandaan komt, misschien omdat het zo goed voelt en ik deze man niet wil kwijtraken. Hij valt op mij....... omdat ik zo sterk en zelfverzekerd ben en veel mensen aantrek!! Tenminste dat zegt hij altijd...
Nee ik zou niet bij hem in het dorp kunnen wonen, veel te klein, ik kom uit de grote stad en zijn ex woont bij hem om de hoek en staat iedere keer voor de deur, en daarbij heb ik last van mijn gezondheid waarvoor ik regelmatig naar specialisten (in de stad) moet en ik heb ook een goedbetaalde baan. Zo´n baan met vast contract zal ik met mijn gezondheid nooit meer ergens anders vinden.
ehm... ja en nu?
wat ga je ermee doen dan?
Bedankt voor al jullie reacties en eigenlijk wist ik dit allemaal al wel, maar moest het gewoon even horen.
Ik weet niet waar mijn onzekerheid in deze relatie vandaan komt, misschien omdat het zo goed voelt en ik deze man niet wil kwijtraken. Hij valt op mij....... omdat ik zo sterk en zelfverzekerd ben en veel mensen aantrek!! Tenminste dat zegt hij altijd...
Nee ik zou niet bij hem in het dorp kunnen wonen, veel te klein, ik kom uit de grote stad en zijn ex woont bij hem om de hoek en staat iedere keer voor de deur, en daarbij heb ik last van mijn gezondheid waarvoor ik regelmatig naar specialisten (in de stad) moet en ik heb ook een goedbetaalde baan. Zo´n baan met vast contract zal ik met mijn gezondheid nooit meer ergens anders vinden.
ehm... ja en nu?
wat ga je ermee doen dan?

zaterdag 11 oktober 2008 om 16:58
quote:Banba schreef op 11 oktober 2008 @ 16:15:
Heb je het er wel eens over gehad of en wanneer hij je aan zijn kinderen wil voorstellen?
Ik kan me zo voorstellen dat je een stuk meer tijd een mogelijkheden hebt wanneer je hem ook kunt zien als de kinderen er zijn.Dan heb je toch nog geen qualitytime voor de relatie als hij zijn kinderen moet entertainen? Persoonlijk zou ik daar dus ook voor passen, want daar heb je zelf ook niks aan. Terwijl ik juist meer mogelijkheden zou zien in 'n weekend waar ie alleen maar een avondje naar 'n feestje moet maar daarna wel een dag voor jou alleen heeft.
Heb je het er wel eens over gehad of en wanneer hij je aan zijn kinderen wil voorstellen?
Ik kan me zo voorstellen dat je een stuk meer tijd een mogelijkheden hebt wanneer je hem ook kunt zien als de kinderen er zijn.Dan heb je toch nog geen qualitytime voor de relatie als hij zijn kinderen moet entertainen? Persoonlijk zou ik daar dus ook voor passen, want daar heb je zelf ook niks aan. Terwijl ik juist meer mogelijkheden zou zien in 'n weekend waar ie alleen maar een avondje naar 'n feestje moet maar daarna wel een dag voor jou alleen heeft.
zaterdag 11 oktober 2008 om 21:02
Als ze serieus met deze man verder wil, horen zijn kinderen er ook bij. Beetje raar, als je dan alleen komt als de kinderen er niet zijn. En tuurlijk heb jij daar ook wat aan, kan heel gezellig zijn om samen met de kinderen wat te doen. Ja, heb je minder tijd voor elkaar (pas als ze naar bed zijn) maar méér dan wanneer je elkaar in die weekends helemaal niet ziet.
Ik snap trouwens heel goed dat je een nieuwe vriend(in) niet meteen aan je kinderen voorstelt, maar na 9 maanden.....
Ik snap trouwens heel goed dat je een nieuwe vriend(in) niet meteen aan je kinderen voorstelt, maar na 9 maanden.....
.
zaterdag 11 oktober 2008 om 21:41
zaterdag 25 oktober 2008 om 14:49
Heel eenvoudig en helaas vervelend antwoord: doordat je hem nog niet zolang kent heb je geen idee hoe open hij over zijn gevoelens en verlangens praat.
Met andere woorden als hij zegt 'ja ik vind je leuk' kan dat waar zijn maar net zo goed een 'geruststelling' omdat sommige mensen helaas niet zo graag praten.
Maar één ding is altijd zeker : de tijd zal je vertellen hoe leuk hij je vind ....en ja wachten is lastig...
Dus een hele goede raad : ga ondertussen heel erg leuke dingen doen
Met andere woorden als hij zegt 'ja ik vind je leuk' kan dat waar zijn maar net zo goed een 'geruststelling' omdat sommige mensen helaas niet zo graag praten.
Maar één ding is altijd zeker : de tijd zal je vertellen hoe leuk hij je vind ....en ja wachten is lastig...
Dus een hele goede raad : ga ondertussen heel erg leuke dingen doen
zaterdag 25 oktober 2008 om 14:52
Jullie zijn nog geen jaar bij elkaar, dan is het toch niet zo raar dat hij niet over samenwonen begint? Ik vind het trouwens alleen maar gezond als mensen ook hun eigen leven behouden en ook hun vrienden, die er al voor de partner waren per slot van rekening, de nodige aandacht geven. Een relatie hebben is iets anders dan ineens tot een siamese tweeling vergroeien.
zaterdag 25 oktober 2008 om 14:55
quote:impala schreef op 11 oktober 2008 @ 21:02:
Als ze serieus met deze man verder wil, horen zijn kinderen er ook bij. Beetje raar, als je dan alleen komt als de kinderen er niet zijn. En tuurlijk heb jij daar ook wat aan, kan heel gezellig zijn om samen met de kinderen wat te doen. Ja, heb je minder tijd voor elkaar (pas als ze naar bed zijn) maar méér dan wanneer je elkaar in die weekends helemaal niet ziet.
Ik snap trouwens heel goed dat je een nieuwe vriend(in) niet meteen aan je kinderen voorstelt, maar na 9 maanden.....Mijn kinderen hebben een hoop meegemaakt tijdens de breuk met mijn ex en beginnen nu, een jaar later, pas echt te wennen aan de nieuwe situatie. Mocht ik weer aan een relatie willen beginnen dan zou desbetreffend persoon heeeel lang kunnen wachten voordat ik hem aan mijn kinderen voorstel. Het gevoel van mijn kinderen zal altijd belangrijker zijn dan het gevoel van mijn partner, hoe naar dat voor diegene ook is.
Als ze serieus met deze man verder wil, horen zijn kinderen er ook bij. Beetje raar, als je dan alleen komt als de kinderen er niet zijn. En tuurlijk heb jij daar ook wat aan, kan heel gezellig zijn om samen met de kinderen wat te doen. Ja, heb je minder tijd voor elkaar (pas als ze naar bed zijn) maar méér dan wanneer je elkaar in die weekends helemaal niet ziet.
Ik snap trouwens heel goed dat je een nieuwe vriend(in) niet meteen aan je kinderen voorstelt, maar na 9 maanden.....Mijn kinderen hebben een hoop meegemaakt tijdens de breuk met mijn ex en beginnen nu, een jaar later, pas echt te wennen aan de nieuwe situatie. Mocht ik weer aan een relatie willen beginnen dan zou desbetreffend persoon heeeel lang kunnen wachten voordat ik hem aan mijn kinderen voorstel. Het gevoel van mijn kinderen zal altijd belangrijker zijn dan het gevoel van mijn partner, hoe naar dat voor diegene ook is.