Relaties
alle pijlers
Angst, twiijfels, uitmaken??? Ik weet het niet
maandag 20 oktober 2008 om 08:51
Ik heb al heel wat hier op het forum geschreven. Toch wil ik weer even mijn verhaal kwijt. (Jullie worden vast gek van mij).
Ik weet het allemaal even niet meer. Klinkt heel depressief (valt wel mee hoor), ik voel me ook best rot.
Ik heb nu 10 maanden relatie met een jongen. Voor hem, heb ik twee andere relaties gehad. 1 van een halfjaar en daarna 1 van vijf jaar. Bij deze twee relaties kreeg ik twijfels. De eerste was ik nog vrij jong. Vond hem niet leuk meer, dus heb ik het uitgemaakt. Bij de tweede was het een heel ander verhaal. Ik hield ontzettend veel van hem, maar toen we op het punt stonden om samen een huis te gaan wilde ik niet meer. Kreeg zoveel twijfels, angst. Heb er toen (na 5 maanden twijfels) een punt achter gezet. Maar dat heeft veel gevolgen gehad, ik heb namelijk 2 jaar echt hele erge liefdesverdriet gehad! Had zoveel spijt. Ik heb bij een psycholoog gelopen, want ik kon het allemaal niet meer zelf oplossen. Na deze relatie ben ik 4 jaar vrijgezel geweest, mijn eigen stekkie gevonden. Een heerlijk appartement voor mezelf.
Nu heb ik 10 maanden een relatie met een lieve jongen.
We wonen vlak bijelkaar, de ene keer was hij bij mij, de ene keer ik bij hem, etc. Dus hebben we besloten om samen te gaan wonen.
Ik woon nu 2 maanden bij hem. Omdat zijn huis veel verleden heeft, en ik mijn plek daar niet echt kan vinden hebben we het erover gehad om een huis te gaan kopen. En mijn eigen huisje te gaan verhuren(is nl. te klein voor 2 personen). Maar nu...ik voel me zo rot en verdrietig tegelijk. Ik weet namelijk niet of ik dit echt wil. Ik krijg weer zoveel twijfels en heb er serieus over nagedacht om het uit te maken.
Maar eigenlijk wil ik hem niet kwijt. Wat als ik toch een fout maak!
Waarom ben ik altijd degene die een jongen dumpt. Waarom krijg ik twijfels als we het hebben over samenwonen, huis kopen!
Is hij gewoon niet de ware, of heb ik angst?
Ik weet het allemaal even niet meer. Klinkt heel depressief (valt wel mee hoor), ik voel me ook best rot.
Ik heb nu 10 maanden relatie met een jongen. Voor hem, heb ik twee andere relaties gehad. 1 van een halfjaar en daarna 1 van vijf jaar. Bij deze twee relaties kreeg ik twijfels. De eerste was ik nog vrij jong. Vond hem niet leuk meer, dus heb ik het uitgemaakt. Bij de tweede was het een heel ander verhaal. Ik hield ontzettend veel van hem, maar toen we op het punt stonden om samen een huis te gaan wilde ik niet meer. Kreeg zoveel twijfels, angst. Heb er toen (na 5 maanden twijfels) een punt achter gezet. Maar dat heeft veel gevolgen gehad, ik heb namelijk 2 jaar echt hele erge liefdesverdriet gehad! Had zoveel spijt. Ik heb bij een psycholoog gelopen, want ik kon het allemaal niet meer zelf oplossen. Na deze relatie ben ik 4 jaar vrijgezel geweest, mijn eigen stekkie gevonden. Een heerlijk appartement voor mezelf.
Nu heb ik 10 maanden een relatie met een lieve jongen.
We wonen vlak bijelkaar, de ene keer was hij bij mij, de ene keer ik bij hem, etc. Dus hebben we besloten om samen te gaan wonen.
Ik woon nu 2 maanden bij hem. Omdat zijn huis veel verleden heeft, en ik mijn plek daar niet echt kan vinden hebben we het erover gehad om een huis te gaan kopen. En mijn eigen huisje te gaan verhuren(is nl. te klein voor 2 personen). Maar nu...ik voel me zo rot en verdrietig tegelijk. Ik weet namelijk niet of ik dit echt wil. Ik krijg weer zoveel twijfels en heb er serieus over nagedacht om het uit te maken.
Maar eigenlijk wil ik hem niet kwijt. Wat als ik toch een fout maak!
Waarom ben ik altijd degene die een jongen dumpt. Waarom krijg ik twijfels als we het hebben over samenwonen, huis kopen!
Is hij gewoon niet de ware, of heb ik angst?
maandag 20 oktober 2008 om 09:04
Ja, dat was ik. Ik heb haar er inmiddels uit gekregen.
Ze heeft me netjes betaald. Nu wil ik mijn gaan verhuren, maar dan met een officieel huurcontract. Met behulp van een makelaar. Dat gaat zal nu wel prima gaan.
Tja..latten. Ik weet niet of ik daar zo vrolijk van wordt. Op een gegeven moment moet je toch duidelijkheid krijgen of hij de ware is ja/nee?
Ze heeft me netjes betaald. Nu wil ik mijn gaan verhuren, maar dan met een officieel huurcontract. Met behulp van een makelaar. Dat gaat zal nu wel prima gaan.
Tja..latten. Ik weet niet of ik daar zo vrolijk van wordt. Op een gegeven moment moet je toch duidelijkheid krijgen of hij de ware is ja/nee?
maandag 20 oktober 2008 om 09:11
Ben blij dat het goed is gegaan met je onderhuurder, wat heb ik me ge-ergerd aan haar in dat topic!
Kijk, nu is het best wel snel, om na 10 maanden relatie samen een huis kopen. Niemand zal er vreemd van opkijken als jullie nog even blijven latten. Dus daar hoef je je niet druk om te maken. En wat dan nog als zijn huis een 'verleden' heeft? Je weet niet zeker of hij de ware is etc. etc. wat maakt het 'verleden' dan nog uit?
Volgens mij wil je rennen en stilstaan tegelijk.
Kijk, nu is het best wel snel, om na 10 maanden relatie samen een huis kopen. Niemand zal er vreemd van opkijken als jullie nog even blijven latten. Dus daar hoef je je niet druk om te maken. En wat dan nog als zijn huis een 'verleden' heeft? Je weet niet zeker of hij de ware is etc. etc. wat maakt het 'verleden' dan nog uit?
Volgens mij wil je rennen en stilstaan tegelijk.
maandag 20 oktober 2008 om 09:13
Wat voor duidelijkheid verwacht je? Een teken? Een boodschap in een droom?
Denk je dat je gelukkiger wordt van het uitstellen van het samenwonen?
Denk je dat je gelukkiger wordt van het afstellen van het samenwonen?
Denk je dat je gelukkiger wordt van samen een huis huren ipv kopen?
Denk je dat je gelukkiger wordt zonder hem?
Kan best zo zijn dat dit het niet is, kan ook zo zijn dat je je laat leiden door angst.
Wat heb jij nodig om graag samen met hem een huis te kopen?
Denk je dat je gelukkiger wordt van het uitstellen van het samenwonen?
Denk je dat je gelukkiger wordt van het afstellen van het samenwonen?
Denk je dat je gelukkiger wordt van samen een huis huren ipv kopen?
Denk je dat je gelukkiger wordt zonder hem?
Kan best zo zijn dat dit het niet is, kan ook zo zijn dat je je laat leiden door angst.
Wat heb jij nodig om graag samen met hem een huis te kopen?
maandag 20 oktober 2008 om 09:15
quote:dingentje schreef op 20 oktober 2008 @ 09:04:
Ja, dat was ik. Ik heb haar er inmiddels uit gekregen.
Ze heeft me netjes betaald. Nu wil ik mijn gaan verhuren, maar dan met een officieel huurcontract. Met behulp van een makelaar. Dat gaat zal nu wel prima gaan.
Tja..latten. Ik weet niet of ik daar zo vrolijk van wordt. Op een gegeven moment moet je toch duidelijkheid krijgen of hij de ware is ja/nee?Waarom? Iemand kan wel je ware zijn, maar dat wil niet zeggen dat je dan in 't huisje-boompje-beestje stramien zou willen leven met hem. Ik ben ook niet in de wieg gelegd om samen met iemand te wonen, maar dat wil niet zeggen dat ik niet enorm verliefd kan worden. Heb alleen behoefte aan mijn eigen ruimte en rust.
Ja, dat was ik. Ik heb haar er inmiddels uit gekregen.
Ze heeft me netjes betaald. Nu wil ik mijn gaan verhuren, maar dan met een officieel huurcontract. Met behulp van een makelaar. Dat gaat zal nu wel prima gaan.
Tja..latten. Ik weet niet of ik daar zo vrolijk van wordt. Op een gegeven moment moet je toch duidelijkheid krijgen of hij de ware is ja/nee?Waarom? Iemand kan wel je ware zijn, maar dat wil niet zeggen dat je dan in 't huisje-boompje-beestje stramien zou willen leven met hem. Ik ben ook niet in de wieg gelegd om samen met iemand te wonen, maar dat wil niet zeggen dat ik niet enorm verliefd kan worden. Heb alleen behoefte aan mijn eigen ruimte en rust.
maandag 20 oktober 2008 om 09:22
Misschien verwacht ik wel te veel. En wil ik alles veel te snel.
We zijn idd. pas 10 maanden samen. Zijn net 1 keer samen op vakantie geweest. En that's it.
Ik heb wel vaker bij hem die twijfels gehad. Is dit het wel? En je hebt gelijk Vlinder wat verwacht ik, een teken?? Moet er toch zelf achter komen. Door te voelen en te leven denk ik.
Door mijn huisje te verhuren..is het nu allemaal zo officieel. Ik woon samen met hem, en kan geen weg meer terug. Zo voelt het tenminste. En dan ga ik er weer bij denken...als ik dat gevoel heb dan zit er toch iets niet goed?? Het moet wel leuk zijn samenwonen. Dat is het ook wel. Maar je kan niet even terug naar je eigen plek! Voel me dan soms zo opgesloten, zo benauwend.
We zijn idd. pas 10 maanden samen. Zijn net 1 keer samen op vakantie geweest. En that's it.
Ik heb wel vaker bij hem die twijfels gehad. Is dit het wel? En je hebt gelijk Vlinder wat verwacht ik, een teken?? Moet er toch zelf achter komen. Door te voelen en te leven denk ik.
Door mijn huisje te verhuren..is het nu allemaal zo officieel. Ik woon samen met hem, en kan geen weg meer terug. Zo voelt het tenminste. En dan ga ik er weer bij denken...als ik dat gevoel heb dan zit er toch iets niet goed?? Het moet wel leuk zijn samenwonen. Dat is het ook wel. Maar je kan niet even terug naar je eigen plek! Voel me dan soms zo opgesloten, zo benauwend.
maandag 20 oktober 2008 om 09:26
Zal ik er nog even een schepje bovenop doen?
Na 10 maanden wil je halsoverkop samenwonen, dan krijg je mega-twijfels ( ALARMBELLEN).
Als je na 10 maanden al twijfelt over jullie, wacht maar over 5 jaar, 10 jaar, 20 jaar, 40 jaar..want zo lang moet je het met hem volhouden. Wacht maar als je in verwachting raakt en de hormonen de overhand nemen. Wacht maar wat er gebeurd als hij even niet zo zeker is over jullie.
Weet hij van jouw twijfels? Zorg maar voor een goed contract, je zal het nodig hebben.
Na 10 maanden wil je halsoverkop samenwonen, dan krijg je mega-twijfels ( ALARMBELLEN).
Als je na 10 maanden al twijfelt over jullie, wacht maar over 5 jaar, 10 jaar, 20 jaar, 40 jaar..want zo lang moet je het met hem volhouden. Wacht maar als je in verwachting raakt en de hormonen de overhand nemen. Wacht maar wat er gebeurd als hij even niet zo zeker is over jullie.
Weet hij van jouw twijfels? Zorg maar voor een goed contract, je zal het nodig hebben.
maandag 20 oktober 2008 om 09:27
Die vragen Vlinders..heb ik mij ook vaak gesteld. En telkens kom ik op het antwoord, ik weet het niet.
Ik weet wel dat ik van hem houd. Dat ik heel veel om hem geef.
Maar er zijn ook veel dingen waar ik mij aan erger.
Ik weet..jullie kunnen mij daar niet verder bij helpen. Moet er toch zelf achter komen.
Ik weet wel dat ik van hem houd. Dat ik heel veel om hem geef.
Maar er zijn ook veel dingen waar ik mij aan erger.
Ik weet..jullie kunnen mij daar niet verder bij helpen. Moet er toch zelf achter komen.
maandag 20 oktober 2008 om 09:27
Volgens mij ben je nog helemaal niet zo oud, ergens in de twintig schat ik?
Op mijn werk heb ik dit jaar vier meiden van die leeftijd meegemaakt die samenwoonden en/of een huis gekocht hadden met hun vriend en al die relaties zijn overgegaan, in alle gevallen ook omdat zij hun vriend niet de ware vonden. Waarom zou je je na tien maanden al die soesa op je hals halen? Waarom moet je na tien maanden en op jouw leeftijd (zelfs al ben je iets ouder) al zo gaan settelen?
Afgezien daarvan: je maakt je zorgen omdat jij je vriendjes altijd dumpt. Dat kan een beetje een vicieuze cirkel worden. Ik ben geen psycholoog, maar weet er genoeg van om aan een vorm van bindingsangst te denken. Het lijkt me goed voor je als je daar de oorzaak van ontdekt, zeker gezien je ervaring na het beeindigen van je vorige relatie en de twee jaar verdriet die je toen had. Ik neem aan dat je je nooit meer zo wilt voelen en dat je bang wordt van de twijfelgevoelens die je nu weer ervaart. Je moet oppassen dat het geen selffulfilling prophecies worden: dat je onbewust aanstuurt op een situatie die je helemaal niet wilt en dat die situatie dus ook ontstaat. Het lijkt me verstandig als je met behulp van een therapeut de boel weer eens op een rij zet, van bepaalde inzichten kun je de rest van je leven plezier/profijt hebben.
Daar hoef je helemaal niet zo'n zwaar punt van te maken in je relatie: het is juist positief als je jezelf, je vriend en relatie zo serieus neemt dat je niet zomaar in het diepe wilt springen. En als je relatie goed is, kun je in de tussentijd toch gewoon plezier maken en samen veel gezellige dingen doen?
Ik wens je wijsheid en geluk.
Op mijn werk heb ik dit jaar vier meiden van die leeftijd meegemaakt die samenwoonden en/of een huis gekocht hadden met hun vriend en al die relaties zijn overgegaan, in alle gevallen ook omdat zij hun vriend niet de ware vonden. Waarom zou je je na tien maanden al die soesa op je hals halen? Waarom moet je na tien maanden en op jouw leeftijd (zelfs al ben je iets ouder) al zo gaan settelen?
Afgezien daarvan: je maakt je zorgen omdat jij je vriendjes altijd dumpt. Dat kan een beetje een vicieuze cirkel worden. Ik ben geen psycholoog, maar weet er genoeg van om aan een vorm van bindingsangst te denken. Het lijkt me goed voor je als je daar de oorzaak van ontdekt, zeker gezien je ervaring na het beeindigen van je vorige relatie en de twee jaar verdriet die je toen had. Ik neem aan dat je je nooit meer zo wilt voelen en dat je bang wordt van de twijfelgevoelens die je nu weer ervaart. Je moet oppassen dat het geen selffulfilling prophecies worden: dat je onbewust aanstuurt op een situatie die je helemaal niet wilt en dat die situatie dus ook ontstaat. Het lijkt me verstandig als je met behulp van een therapeut de boel weer eens op een rij zet, van bepaalde inzichten kun je de rest van je leven plezier/profijt hebben.
Daar hoef je helemaal niet zo'n zwaar punt van te maken in je relatie: het is juist positief als je jezelf, je vriend en relatie zo serieus neemt dat je niet zomaar in het diepe wilt springen. En als je relatie goed is, kun je in de tussentijd toch gewoon plezier maken en samen veel gezellige dingen doen?
Ik wens je wijsheid en geluk.
maandag 20 oktober 2008 om 09:40
Ik zag net dat jullie dus al samenwonen in zijn huis. Ik zou zeggen: maak het niet zo ingewikkeld, blijf dat gewoon een tijdje doen en kijk hoe het is. Samen dromen over de toekomst in een koophuis is heerlijk als je verliefd bent, blijf dat vooral doen, maar neem geen drastische beslissingen. Nergens voor nodig op jouw leeftijd.
En neem de tijd om uit te zoeken waarom je je zo voelt, zonder er een enorm issue van te maken in je relatie, maak het niet te zwaar, want volgens mij is het volkomen normaal dat je bepaalde dingen afvraagt. Dat heeft je vriend misschien ook wel.
Geniet van elkaar, probeer je zware gedachten niet de overhand te laten krijgen, blijf niet in cirkeltjes ronddraaien en de tijd zal het je leren. En geef vooral je eigen huis niet op!
En neem de tijd om uit te zoeken waarom je je zo voelt, zonder er een enorm issue van te maken in je relatie, maak het niet te zwaar, want volgens mij is het volkomen normaal dat je bepaalde dingen afvraagt. Dat heeft je vriend misschien ook wel.
Geniet van elkaar, probeer je zware gedachten niet de overhand te laten krijgen, blijf niet in cirkeltjes ronddraaien en de tijd zal het je leren. En geef vooral je eigen huis niet op!
maandag 20 oktober 2008 om 09:47
quote:dingentje schreef op 20 oktober 2008 @ 09:27:
Die vragen Vlinders..heb ik mij ook vaak gesteld. En telkens kom ik op het antwoord, ik weet het niet.
Ik weet wel dat ik van hem houd. Dat ik heel veel om hem geef.
Maar er zijn ook veel dingen waar ik mij aan erger.
Ik weet..jullie kunnen mij daar niet verder bij helpen. Moet er toch zelf achter komen.
Probeer ze dan eens zo te stellen:
Denk je dat je ongelukkiger wordt van samen een huis kopen dan van huren?
Denk je dat je ongelukkiger wordt van .... enz.
Of eh:
Teken het eens: jullie met zijn tweetjes in een huis, of jij in je eentje in een huis. Waar voel je je beter bij? En als je je dan minder goed voelt bij de tekening van jullie tweeen ligt dat dan misschien aan de positie waarin jij jezelf en je vriend getekend hebt? Probeer die dan eens te veranderen en kijk dan waar je je beter voelt.
Ben je niet gewoon bang voor het antwoord? Als je eigenlijk (nog) niet wilt samenwonen dan wordt het beantwoorden van deze vraag steeds "moeilijker" naarmate de tijd verstrijkt. Je hoeft niet speciaal bang te zijn voor samenwonen, je kunt ook bang zijn voor het verlies van je eigen stekje. In een huis waar je met zijn tweeen woont, kun je ook een eigen stek hebben.
Je moet er inderdaad zelf achter komen, maar met niets doen en afwachten kom je er niet achter.
Die vragen Vlinders..heb ik mij ook vaak gesteld. En telkens kom ik op het antwoord, ik weet het niet.
Ik weet wel dat ik van hem houd. Dat ik heel veel om hem geef.
Maar er zijn ook veel dingen waar ik mij aan erger.
Ik weet..jullie kunnen mij daar niet verder bij helpen. Moet er toch zelf achter komen.
Probeer ze dan eens zo te stellen:
Denk je dat je ongelukkiger wordt van samen een huis kopen dan van huren?
Denk je dat je ongelukkiger wordt van .... enz.
Of eh:
Teken het eens: jullie met zijn tweetjes in een huis, of jij in je eentje in een huis. Waar voel je je beter bij? En als je je dan minder goed voelt bij de tekening van jullie tweeen ligt dat dan misschien aan de positie waarin jij jezelf en je vriend getekend hebt? Probeer die dan eens te veranderen en kijk dan waar je je beter voelt.
Ben je niet gewoon bang voor het antwoord? Als je eigenlijk (nog) niet wilt samenwonen dan wordt het beantwoorden van deze vraag steeds "moeilijker" naarmate de tijd verstrijkt. Je hoeft niet speciaal bang te zijn voor samenwonen, je kunt ook bang zijn voor het verlies van je eigen stekje. In een huis waar je met zijn tweeen woont, kun je ook een eigen stek hebben.
Je moet er inderdaad zelf achter komen, maar met niets doen en afwachten kom je er niet achter.
maandag 20 oktober 2008 om 09:49
Yayasister, bedankt voor je reactie. Voel me gelijk wat beter.
Ik geef idd mijn huis niet op. Maar nu het 2 maanden leeg staat en ik wel telkens hypotheek moet betalen wil ik het dus wel in de verhuur zetten, wat ik toch heel lastig vind. Mijn eigen huisje. Maar het is in ieder geval beter van verkopen. Dan kan ik niet meer terug. Misschien moet ik idd allemaal niet zo zwaar zien. Wat ik vaak doe. Ik heb geen controle meer over bepaalde dingen. Dat vind ik heel moeilijk. Weet niet wat er gaat komen. Maar als ik denk om het uit te maken en weer naar mijn eigen huisje te gaan, voel ik me ook niet fijn.
Die fase heb ik gewoon gehad.
Ik geef idd mijn huis niet op. Maar nu het 2 maanden leeg staat en ik wel telkens hypotheek moet betalen wil ik het dus wel in de verhuur zetten, wat ik toch heel lastig vind. Mijn eigen huisje. Maar het is in ieder geval beter van verkopen. Dan kan ik niet meer terug. Misschien moet ik idd allemaal niet zo zwaar zien. Wat ik vaak doe. Ik heb geen controle meer over bepaalde dingen. Dat vind ik heel moeilijk. Weet niet wat er gaat komen. Maar als ik denk om het uit te maken en weer naar mijn eigen huisje te gaan, voel ik me ook niet fijn.
Die fase heb ik gewoon gehad.
maandag 20 oktober 2008 om 09:52
quote:Yayasister schreef op 20 oktober 2008 @ 09:40:
blijf dat gewoon een tijdje doen en kijk hoe het is. Samen dromen over de toekomst in een koophuis is heerlijk als je verliefd bent, blijf dat vooral doen, maar neem geen drastische beslissingen. Nergens voor nodig op jouw leeftijd.
En geef vooral je eigen huis niet op!
Wat een verkeerde reden om te gaan samenwonen..
Samenwonen is sowiezo een drastische beslissing..vind ik wel even iets meer dan kijken of het dan nog leuk is..
@TO, hebben jullie samenlevingscontract?
blijf dat gewoon een tijdje doen en kijk hoe het is. Samen dromen over de toekomst in een koophuis is heerlijk als je verliefd bent, blijf dat vooral doen, maar neem geen drastische beslissingen. Nergens voor nodig op jouw leeftijd.
En geef vooral je eigen huis niet op!
Wat een verkeerde reden om te gaan samenwonen..
Samenwonen is sowiezo een drastische beslissing..vind ik wel even iets meer dan kijken of het dan nog leuk is..
@TO, hebben jullie samenlevingscontract?
maandag 20 oktober 2008 om 10:03
Samenwonen is een belangrijke beslissing, daar ben ik het helemaal mee eens. Maar als je in de twintig bent, kun je het ook zien als een experiment. Je houdt van elkaar en gaat eens rustig bekijken of je dromen/wensen in de praktijk ook goed op elkaar aansluiten. Dat bedoel ik helemaal niet vrijblijvend, de intentie zal zeker serieus zijn, maar waarom moet alles altijd om de Grote Zekerheid draaien?
maandag 20 oktober 2008 om 10:09
Omdat samenwonen wél een belangrijke beslissing is. Je deelt je leven en bouwt iets op.
Een contract voorkomt een hoop gezeur bij vervelende dingen. De verkering kan gemakkelijk stranden (weet iemand statistieken over samenwoners die uit elkaar gaan?), je kan jezelf om een boom heen vouwen of iemand anders kan dat voor je doen etc..
Ik vind een contract een veel minder grote stap dan daadwerlijk samenwonen. Sterker nog, voor mij is het een voorwaarde.
Een contract voorkomt een hoop gezeur bij vervelende dingen. De verkering kan gemakkelijk stranden (weet iemand statistieken over samenwoners die uit elkaar gaan?), je kan jezelf om een boom heen vouwen of iemand anders kan dat voor je doen etc..
Ik vind een contract een veel minder grote stap dan daadwerlijk samenwonen. Sterker nog, voor mij is het een voorwaarde.
maandag 20 oktober 2008 om 10:13
Wij sluiten pas een samenlevingscontract als we een huis samen gaan kopen. Dat doe ik dus pas..als ik echt er heel zeker van ben. Waarom alles om de Grote Zekerheid moet draaien. Tja...weet ik eigenlijk ook niet. Omdat je dan veel controle hebt over je eigen leven. Omdat je niet voor grote verrassingen komt te staan. Ik denk dat ik het het beste is om mijn huisje voor een jaar in de verhuur ze zetten. Dan heb ik alle tijd om eens te kijken of hij echt de ware voor mij is.
Geen nieuwe koop, maar in zijn woning. Weer eens samen op vakantie, e.d. En dan zien hoe het verder gaat. Waar ik wel op moet letten..huurders hebben veel meer rechten dan verhuurders. Dat is heel krom, helaas.
Alles op zijn tijd..denk ik dan maar. Misschien zie ik het allemaal veel te zwaar.
Geen nieuwe koop, maar in zijn woning. Weer eens samen op vakantie, e.d. En dan zien hoe het verder gaat. Waar ik wel op moet letten..huurders hebben veel meer rechten dan verhuurders. Dat is heel krom, helaas.
Alles op zijn tijd..denk ik dan maar. Misschien zie ik het allemaal veel te zwaar.
maandag 20 oktober 2008 om 10:27
Ik vind dat de Grote Zekerheid overschat wordt, alsof er dan niets meer kan gebeuren. Was het maar waar! Waarom leven zoveel mensen vanuit angst en willen ze zoveel mogelijk controle hebben?
Maar Dingentje, het klinkt goed dat jullie heel goed kunnen praten. Ik zou zeggen: maak een plan voor een jaar en kijk dan of jullie samen een huis willen kopen
Maar Dingentje, het klinkt goed dat jullie heel goed kunnen praten. Ik zou zeggen: maak een plan voor een jaar en kijk dan of jullie samen een huis willen kopen
