
ten einde raad
woensdag 22 oktober 2008 om 08:40
beste forum schrijvers,
Ik ben een jonge man van 32 jaar en leef al 5 jaar met mijn vriedin samen, Heb haar ten huwelijk gevraagd en zit nu met een groot probleem.
Onlangs hebben we ons oude woonst verlaten voor een groter en mooier huis. De verhuis is heel snel gegaan, we hadden maar 2 weken tijd, maar alles is in orde gekomen met de nodige stress natuurlijk.
Na een paar weken hier te wonen hebben we gezellig intiem avondje gehad, het was super gelijk gewoonlijk.
Maar daarna is het gelijk bergaf beginnen gaan.
Wat er gebeurd is weet ik niet, we praten erover , mijn vriendin voelt zich niet echt fysiek meer aangetrokken tot mij zegt ze en is op zoek in haar zelf "naar haar beestje".
Ik probeer haar op allerlei manieren te verrassen. ze vind het wel leuk, maar het gevoel dat ze normaal krijgt is er niet.
Persoonlijk ben ik bang dat ze mij gaat verlaten, ik weet zeker als ze dat doet dat ik het heel moeilijk mee ga hebben en dat weet zij ook.
Ze zegt dat ze me nog altijd graag ziet en dat ze niet alleen wilt vallen, ook dat ze van me houd.
Gisteren heb ik haar een zelfgemaakte cd gegeven waar onze mooie tijden op staan, ze vond het echt leuk, dat ze begon te wenen. daarachter hebben we weer is gepraat over het probleem,
Hetgeen dat ze zei deed mij ongelooflijk veel pijn. Maar heb haar ook gezegd dat ik het niet opgeef. Ook al moet ik de wereld verzetten.
Nu ben ik echt ten einde raad en weet niet echt meer wat te doen.
Ik wil er nu ook niet om de 2 a 3 dagen altijd over praten en ik weet dat zij dat ook niet wilt. Denk dat ik haar een beetje rust ga gunnen en hopelijk zij mij ook.
weet er iemand wat er eigenlijk zou kunnen schelen met haar?
Enkel serieuze reacties aub
vriendelijke groeten
Magico
Ik ben een jonge man van 32 jaar en leef al 5 jaar met mijn vriedin samen, Heb haar ten huwelijk gevraagd en zit nu met een groot probleem.
Onlangs hebben we ons oude woonst verlaten voor een groter en mooier huis. De verhuis is heel snel gegaan, we hadden maar 2 weken tijd, maar alles is in orde gekomen met de nodige stress natuurlijk.
Na een paar weken hier te wonen hebben we gezellig intiem avondje gehad, het was super gelijk gewoonlijk.
Maar daarna is het gelijk bergaf beginnen gaan.
Wat er gebeurd is weet ik niet, we praten erover , mijn vriendin voelt zich niet echt fysiek meer aangetrokken tot mij zegt ze en is op zoek in haar zelf "naar haar beestje".
Ik probeer haar op allerlei manieren te verrassen. ze vind het wel leuk, maar het gevoel dat ze normaal krijgt is er niet.
Persoonlijk ben ik bang dat ze mij gaat verlaten, ik weet zeker als ze dat doet dat ik het heel moeilijk mee ga hebben en dat weet zij ook.
Ze zegt dat ze me nog altijd graag ziet en dat ze niet alleen wilt vallen, ook dat ze van me houd.
Gisteren heb ik haar een zelfgemaakte cd gegeven waar onze mooie tijden op staan, ze vond het echt leuk, dat ze begon te wenen. daarachter hebben we weer is gepraat over het probleem,
Hetgeen dat ze zei deed mij ongelooflijk veel pijn. Maar heb haar ook gezegd dat ik het niet opgeef. Ook al moet ik de wereld verzetten.
Nu ben ik echt ten einde raad en weet niet echt meer wat te doen.
Ik wil er nu ook niet om de 2 a 3 dagen altijd over praten en ik weet dat zij dat ook niet wilt. Denk dat ik haar een beetje rust ga gunnen en hopelijk zij mij ook.
weet er iemand wat er eigenlijk zou kunnen schelen met haar?
Enkel serieuze reacties aub
vriendelijke groeten
Magico
woensdag 22 oktober 2008 om 08:45
Mijn advies zou zijn: laat het een tijdje met rust. Doe je eigen ding en laat haar even gaan. Bovenstaande riekt een beetje naar claimgedrag ook al bedoel je het goed. Concentreer je op je eigen dingen in plaats van op je relatie. Ga lekker sporten of uit met vrienden. Even een beetje afstand kan helemaal geen kwaad zeker niet na zo'n stressvolle tijd als een verhuizing.
Sterkte ermee.
Sterkte ermee.
woensdag 22 oktober 2008 om 08:53
The secret of love
I once had a friend,
Who grew to be very close to me.
Once when we were sitting at the edge of a swimming pool,
She filled the palm of her hand with some water,
And held before me,and said this:
You see this water carefully contained on my hand??
It symbolizes love.
This was how i see it:
As long as you keep your hand caringly open
And allow the water to remain there,
It will always be there.
However,
If you attempt to close your fingers round it and try to posses it,
It wil spill through the first cracks it finds.
This is the greatest mistake:
That people do when they meet love....
They try to posses it,
They demand,
They expect...
And just like the water spilling through Your hand,love will retrieve from you.
For love is meant to be free,
You cannot change its nature.
If there are people you love,
Allow them to be free beings.
Give and don't expect.
Advise, but don't order.
Ask, but never demand.
It might sound simple, but it is a lesson that may take
A lifetime to truly practice.
It is the secret to true love.
To truly practice it, you must sincerely feel no expectations
From those who you love, and yet an unconditional caring.
Passing thought....
Life is not measured by the number of breaths we take:
But by the moments that take our breath away...
Life is beautiful!
Live it!!
Love doesn't require two people look at each other,
But that they look together in the same direction...
I once had a friend,
Who grew to be very close to me.
Once when we were sitting at the edge of a swimming pool,
She filled the palm of her hand with some water,
And held before me,and said this:
You see this water carefully contained on my hand??
It symbolizes love.
This was how i see it:
As long as you keep your hand caringly open
And allow the water to remain there,
It will always be there.
However,
If you attempt to close your fingers round it and try to posses it,
It wil spill through the first cracks it finds.
This is the greatest mistake:
That people do when they meet love....
They try to posses it,
They demand,
They expect...
And just like the water spilling through Your hand,love will retrieve from you.
For love is meant to be free,
You cannot change its nature.
If there are people you love,
Allow them to be free beings.
Give and don't expect.
Advise, but don't order.
Ask, but never demand.
It might sound simple, but it is a lesson that may take
A lifetime to truly practice.
It is the secret to true love.
To truly practice it, you must sincerely feel no expectations
From those who you love, and yet an unconditional caring.
Passing thought....
Life is not measured by the number of breaths we take:
But by the moments that take our breath away...
Life is beautiful!
Live it!!
Love doesn't require two people look at each other,
But that they look together in the same direction...
woensdag 22 oktober 2008 om 09:13
claimgedrag, zou best kunnen dat het zo overkomt maar dat is zeker mijn bedoeling niet.
Ook begrijp ik dat ik niet altijd in haar buurt moet zijn, maar heb ook niet zoveel vrienden en ben eigenlijk wel een huismus.
Ga graag gaan wandelen en genieten van de natuur, maar meestal gaat ze dan zelf mee.
Maar ga zeker je raad is opvolgen, bedankt hiervoor
Ook begrijp ik dat ik niet altijd in haar buurt moet zijn, maar heb ook niet zoveel vrienden en ben eigenlijk wel een huismus.
Ga graag gaan wandelen en genieten van de natuur, maar meestal gaat ze dan zelf mee.
Maar ga zeker je raad is opvolgen, bedankt hiervoor
woensdag 22 oktober 2008 om 09:27
Ik denk dat je je minder áfhankelijk moet opstellen, ik zou er iig wel benauwd van worden, helemaal als je samenwoont, en elkaar dus al veel ziet.
Onderneem zelf ook dingen, los van elkaar. Al is het maar 1x per week, er is vast wel iets leuks te doen, misschien een sport, of iets wat met de natuur te maken heeft, en dan leer je vanzelf ook weer wat meer mensen kennen.
Succes
Onderneem zelf ook dingen, los van elkaar. Al is het maar 1x per week, er is vast wel iets leuks te doen, misschien een sport, of iets wat met de natuur te maken heeft, en dan leer je vanzelf ook weer wat meer mensen kennen.
Succes
Op het dak zie je kleine musjes,
je weet; ze krijgen wormen ... maar het lijken kusjes!
je weet; ze krijgen wormen ... maar het lijken kusjes!
woensdag 22 oktober 2008 om 10:13
woensdag 22 oktober 2008 om 10:52
Helemaal eens met bovenstaande posters. Kan natuurlijk ook verder nog zijn dat ze "cold feet" heeft gekregen na je "grote vraag", en is ze er zelf nog niet achter of ze wel getrouwd wil zijn al. Het hoeft niet aan jou te liggen, misschien heeft het hele trouwgebeuren (vastleggen) haar wel aan het denken gezet. Ik ga er van uit dat jullie 'trouwen' nu op de lange baan geschoven hebben.
Maar misschien is het een optie om dat idee van trouwen (die toch misschien een druk veroorzaakt) in zijn geheel weg te nemen.
Maar misschien is het een optie om dat idee van trouwen (die toch misschien een druk veroorzaakt) in zijn geheel weg te nemen.
woensdag 22 oktober 2008 om 11:20
Ik ben het wel eens met de adviezen om je iets minder afhankelijk op te stellen en op te passen voor claimgedrag.
Voor de rest... opmerkingen als 'op zoek naar jezelf' zijn typisch vrouwelijk, maar ik ben er echt allergisch voor. Ik ben zelf nogal een no-nonsense type en als mijn vriend ooit dit soort taal uit zou slaan, denk ik dat ik heel cynisch zou reageren. Ik vind het ook een oneerlijk om je partner op te zadelen met dit soort navelstaarderig gedoe dat meestal tot niets positiefs leidt.
Of je kiest voor elkaar, of je komt tot de conclusie dat het niet werkt. Dat laatste is pijnlijk maar uiteindelijk komen zaken wel weer op hun pootjes terecht (vaak sneller dan je denkt). Nu kom je in een vage toestand waarbij je vriendin toch wel wat signalen afgeeft dat ze twijfelt maar daar verder nog maar geen conclusies aan verbindt. Ze laat je bungelen en kruipt daarbij zelf in een soort slachtofferrol omdat ze haar 'ware ik' moet vinden. Tja...
Voor de rest... opmerkingen als 'op zoek naar jezelf' zijn typisch vrouwelijk, maar ik ben er echt allergisch voor. Ik ben zelf nogal een no-nonsense type en als mijn vriend ooit dit soort taal uit zou slaan, denk ik dat ik heel cynisch zou reageren. Ik vind het ook een oneerlijk om je partner op te zadelen met dit soort navelstaarderig gedoe dat meestal tot niets positiefs leidt.
Of je kiest voor elkaar, of je komt tot de conclusie dat het niet werkt. Dat laatste is pijnlijk maar uiteindelijk komen zaken wel weer op hun pootjes terecht (vaak sneller dan je denkt). Nu kom je in een vage toestand waarbij je vriendin toch wel wat signalen afgeeft dat ze twijfelt maar daar verder nog maar geen conclusies aan verbindt. Ze laat je bungelen en kruipt daarbij zelf in een soort slachtofferrol omdat ze haar 'ware ik' moet vinden. Tja...
woensdag 22 oktober 2008 om 11:26
Hey Magico,
Wat moet je je rot voelen! Niet fijn! Je doet zo te lezen zo je best en krijgt helaas maar weinig respons..
Ik vind niet dat je claimt hoor en te easy ben je ook niet; je houdt gewoon van haar en je wilt haar niet kwijtraken! Je doet hard je best je relatie te redden, alleen komt het helaas momenteel een beetje alleen van jouw kant.
Jammer, want je wilt zo graag.
Lijkt mij goed om ook goed voor jezelf te blijven zorgen in deze situatie en niet alleen voor haar! Trek je een beetje terug en benoem dat ook als dusdanig; geef haar een beetje de tijd, maar niet álle ruimte. Jij bent er ook nog hoor!
Vraag je eens af wat jijzelf waard bent en hoe lang jij dit getwijfel van haar kant voort wil laten duren. Het lijkt me namelijk zonde als je al je energie geeft en het uiteindelijk niets oplevert.
Veel succes en sterkte!
Wat moet je je rot voelen! Niet fijn! Je doet zo te lezen zo je best en krijgt helaas maar weinig respons..
Ik vind niet dat je claimt hoor en te easy ben je ook niet; je houdt gewoon van haar en je wilt haar niet kwijtraken! Je doet hard je best je relatie te redden, alleen komt het helaas momenteel een beetje alleen van jouw kant.
Jammer, want je wilt zo graag.
Lijkt mij goed om ook goed voor jezelf te blijven zorgen in deze situatie en niet alleen voor haar! Trek je een beetje terug en benoem dat ook als dusdanig; geef haar een beetje de tijd, maar niet álle ruimte. Jij bent er ook nog hoor!
Vraag je eens af wat jijzelf waard bent en hoe lang jij dit getwijfel van haar kant voort wil laten duren. Het lijkt me namelijk zonde als je al je energie geeft en het uiteindelijk niets oplevert.
Veel succes en sterkte!
woensdag 22 oktober 2008 om 11:41
Het is al gezegd maar idd, ga dingen voor jezelf doen. Open blijven staan voor haar maar tegelijkertijd echt zelf je leven leven. Het is op de een of andere manier gewoon niet opwindend voor veel vrouwen dat ze de mannen in hun leven "hebben", het vraagt een soort balans tussen aandacht voor de relatie en elkaar en aan de andere kant aandacht voor jezelf en anderen, bijv vrienden.
Geniet, leef, heb plezier. Ga lekker sporten, zotussendoor in de kroeg hangen met een goede vriend, dingen doen die je leuk vindt, gewoon voor jou.
Daar word je aantrekkelijker van, iets minder "makkelijk". En je hebt elkaar nieuwe dingen te vertellen. Blijf elkaar een beetje verrassen met wie je bent, hoe je je ontwikkelt, wat je doet. Dat houdt het interessant, dan moet je allebei aandachtig blijven. Als alles altijd hetzelfde is, verliezen mensen hun aandacht op een gegeven moment. En dan heb je negatieve sleur.
En als je zoiets hebt van ja maar dat doe ik al of ik ben veel liever thuis met mijn partner, dan zou ik afwachten hoe het zich ontwikkelt. Je moet ook niet iemand worden die je niet bent. Maar je kunt altijd nieuwe dingen in jezelf ontdekken met als bonus dat dat je partner ook verrast en de aandacht erbij houdt .
Succes gewenst de komende tijd. Ik hoop dat het weer snel beter wordt.
Geniet, leef, heb plezier. Ga lekker sporten, zotussendoor in de kroeg hangen met een goede vriend, dingen doen die je leuk vindt, gewoon voor jou.
Daar word je aantrekkelijker van, iets minder "makkelijk". En je hebt elkaar nieuwe dingen te vertellen. Blijf elkaar een beetje verrassen met wie je bent, hoe je je ontwikkelt, wat je doet. Dat houdt het interessant, dan moet je allebei aandachtig blijven. Als alles altijd hetzelfde is, verliezen mensen hun aandacht op een gegeven moment. En dan heb je negatieve sleur.
En als je zoiets hebt van ja maar dat doe ik al of ik ben veel liever thuis met mijn partner, dan zou ik afwachten hoe het zich ontwikkelt. Je moet ook niet iemand worden die je niet bent. Maar je kunt altijd nieuwe dingen in jezelf ontdekken met als bonus dat dat je partner ook verrast en de aandacht erbij houdt .
Succes gewenst de komende tijd. Ik hoop dat het weer snel beter wordt.
woensdag 22 oktober 2008 om 12:04
Ik vind dat er altijd wel gelijk erg hard geroepen wordt dat iemand claimt. Voor veel mensen ontwikkelt een relatie zich gewoon op een bepaalde manier en daarbij hoort dat je het in principe leuk vindt om met elkaar dingen te doen... En sommige mensen zitten nu éénmaal graag thuis lekker wat te prutsen.
Dat sleur op een gegeven moment niet echt leuk meer kan zijn kan ik mij wel wat bij voorstellen maar dan praat je daar toch over met elkaar. Zo van hé schat het is een sleur beetje geworden, je lijkt niet meer te groeien, ik vind dat we weinig meer hebben om te praten en het voelt voor MIJ een beetje dat je me claimt en afhankelijk bent van mij voor de pleziertjes. Ook al weet ik dat ik eerst altijd graag met jou zoveel op pad ging, IK ben veranderd en vind het feit dat we nu zo vast samen zijn, en huwelijk e.d. nu mij ineens doet beseffen dat we echt samen zo vast zijn, en wil ik wat meer vrijheid. IK wil zelf wat meer persoonlijke groei en ik hoop dat jij daar ook zo over denkt.
Kijk, de relatie ben je samen aangegaan onder bepaalde omstandigheden. Die groeit door bewuste en onbewuste processen een bepaalde kant op. Als één van beide het anders wil omdat het minder leuk wordt voor diegene dan moet daar even met elkaar over gepraat worden en gekeken of je dat samen kan veranderen.
Ik denk dat zelf er meer op uit gaan en wat meer je eigen plan kan trekken waarschijnlijk zal helpen om misschien de relatie wat meer recht te trekken. En dat je dat zelf ook wel een beetje vindt, maar eigenlijk moet je samen kijken wat er precies aan de hand is. Maar soms kan de partner dat niet goed aangeven en het is denk ik sowieso goed niet alleen afhankelijk te zijn van je partner voor leuke dingen doen.
Groetjes
Dat sleur op een gegeven moment niet echt leuk meer kan zijn kan ik mij wel wat bij voorstellen maar dan praat je daar toch over met elkaar. Zo van hé schat het is een sleur beetje geworden, je lijkt niet meer te groeien, ik vind dat we weinig meer hebben om te praten en het voelt voor MIJ een beetje dat je me claimt en afhankelijk bent van mij voor de pleziertjes. Ook al weet ik dat ik eerst altijd graag met jou zoveel op pad ging, IK ben veranderd en vind het feit dat we nu zo vast samen zijn, en huwelijk e.d. nu mij ineens doet beseffen dat we echt samen zo vast zijn, en wil ik wat meer vrijheid. IK wil zelf wat meer persoonlijke groei en ik hoop dat jij daar ook zo over denkt.
Kijk, de relatie ben je samen aangegaan onder bepaalde omstandigheden. Die groeit door bewuste en onbewuste processen een bepaalde kant op. Als één van beide het anders wil omdat het minder leuk wordt voor diegene dan moet daar even met elkaar over gepraat worden en gekeken of je dat samen kan veranderen.
Ik denk dat zelf er meer op uit gaan en wat meer je eigen plan kan trekken waarschijnlijk zal helpen om misschien de relatie wat meer recht te trekken. En dat je dat zelf ook wel een beetje vindt, maar eigenlijk moet je samen kijken wat er precies aan de hand is. Maar soms kan de partner dat niet goed aangeven en het is denk ik sowieso goed niet alleen afhankelijk te zijn van je partner voor leuke dingen doen.
Groetjes