Relaties
alle pijlers
Ik weet het even niet met mijn vriend (lang verhaal)
donderdag 23 oktober 2008 om 11:14
Hallo dames en heren,
Ik ben nieuw hier, dus weet niet zo goed hoe ik dit allemaal op ga schrijven...
maar ja, ik begin maar misschien dat het zo onder me vingers vandaan rolt
Ik ben een moeder van pas 23 jaar..
mijn zoontje is 2 jaar en mijn (nu nog) vriend is 33.
we hebben een relatie van 4 jaar.
2 weken geleden vertelde hij dat wij niet verder kunnen,
op de manier hoe wij een relatie hebben, en dat hij stikt in onze relatie...
verklaar nader:
we wonen beide apart, we hebben samengewoond maar wegens ruimtegebrek,
woon ik nu sinds 6 maanden in ander huisje met ons kind.
ik had anderhalve maand geen baan,
waardoor ik dus vaak thuis zat.
mijn sociale leven had ik niet echt meer omdat ik naar amsterdam ben verhuist,
omdat mijn vriend daar woont.
en ik vind amsterdam zo'n moeilijke stad...
mensen leven zo langs elkaar heen!
verder speelde ik een online spel (world of warcraft).
en hij speelde dat ook regelmatig maar hij werkte veel dus was niet veel aan het spelen..
verder was ik van mijn 60 kilo naar 74 gegaan na mijn zwangerschap,
en daar deed ik eigelijk niet zoveel aan..
hij vertelde dat dit hem ook stoorde..
hij wilt dat ik mijn eigen ik weer vind,
en niet puur voor de kleine en hem moet leven...
Nou hebben mijn vriend en ik erge moeite om met elkaar te praten.
dus praten is er niet bij..
nu 2 weken later is de situatie zo erg opgelopen,
dat ik eigelijk alleen maar mijn mond hoef open te doen of hij is al boos..
en op dit moment zien we elkaar ook niet meer.
Ik vind dit allemaal lastig te combineren met een kindje.
zelf heb ik namelijk erg veel verdriet,
vooral omdat ik mijn uiterste best doe om onze relatie te helpen.
ik heb contact opgenomen met oude vrienden.
ben vrij weinig thuis,
ben nu 67.5 kilo,
en speel geen games meer online.
ben sinds vorige week dinsdag begonnen met mijn stage BBL en opleiding.
en daarnaast nog bezig met mijn rijbewijs.
en natuurlijk de kleine!
maar ik vind het heel moeilijk,
om mijn zoontje te zien en al die andere dingen te doen.
met de achterliggende idee dat het eigelijk allemaal niet meer zo'n zin heeft,
omdat hij naar mijn idee al een besluit heb genomen over onze relatie.
Hij zei dat hij het liefste bij mij blijft,
en nog heel veel van me houd maar dat er gewoon wat moet veranderen.
Zelfs is hij eigelijk dagelijks aan het werk..
van 7 tot 4 en soms daarachter aan nog een dienst van 4 tot 1 uur snachts.
Hij verteld dat hij het enorm naar zn zin heb op zijn werk,
en dat hij zich vrij voelt.
Op het werk heeft hij ook een vrouwelijke collega,
hij kan erg goed met haar opschieten,
en is daarom naast werk ook vaak bij haar..
opzich geen probleem.
ik heb haar ook gezien ze doet zich erg aardig voor..
zelf is ze getrouwt maar ligt in scheiding.
Ik heb zelf geen problemen in het vertrouwen van vreemde of van mijn vriend.
Ik heb 4 jaar een relatie,
en alles is helemaal vlekkenloos gegaan nooit problemen ondervonden!
Wel heb ik altijd een gevoel,
dat als iemand te vaak naar mijn idee langs komt.
Dat ik me dan ga irriteren, of het nou een man is of een vrouw.
De laatste 3 weken is zij er ook wel heel erg veel..
in het begin vond ik het gezellig maar het begint nu vervelend te worden.
Hij vertelde dat hij met haar goed kan praten over zijn gevoelens.
Opzich vind ik dat ook nog niet zo heeeel erg,
aangezien ik namelijk ook met vreemde praat.
dat doet mijn hart opluchten,
Maar dat zij me dan daarna ziet vind ik wel storend,
dan heb ik zo'n gevoel van : zij weet dingen wat ik niet weet!
Nu was het dus zo,
ik was bij zijn huis geweest om wat op te halen en zag dat hij niet had thuis geslapen.
Ik had hem daarvoor ook al gebeld om 6 uur sochtends om wat te vragen,
maar hij nam niet op.. normaal maakt hij zich dan klaar om te gaan werken.
rond 11 uur belde hij me, dus ik vroeg eigelijk vrijwel gelijk waar ie snachts was...
niet boos of geirriteerd, gewoon heel normaal eigelijk zo van:
Hey moppie, ik had gezien dat je vanacht niet thuis was.
Hij zo: Ik.... uhh.... mjah.....
Ik zo: ja had gezien dat je niet thuis had geslapen vandaar.
Hij zo: ja niet thuis inderdaad.. ik was bij een vriend (noemde de naam)
Ik was op dat moment bij mijn zwager, en hij belde eigelijk gelijk die vriend op.
Die vertelde JAAAA hij was hier om 10:30 gisterenavond..
Later die middag kwam mijn vriend bij zun broer (waar ik ook was).
en vroeg ik... hey hoelaat was je gisteren avond klaar met werken dan.
Hij zei: half 2 was ik bij (die vriend).
Ik ben er niet op doorgegaan.
Nu heb ik vermoeden dat hij bij haar heeft gecrashed.
maar dat hij geen gezeik wil...
ookal woon ik 5 min lopend bij haar vandaan.
Ik zei nog : had je eigelijk wel verwacht bij mij vanacht,
maar hij vertelde dat hij daar niet zo'n zin in had.
aangezien ons contact niet goed was.
Ik heb hem die avond nog gevraagt of hij enige gevoelens voor haar had,
hij zei lachend: nee schat echt niet... geloof me nou!
ze is echt mijn type niet!
Ik moet u hierbij vertellen dat deze vrouw ook totaal niet een mooi uiterlijk bezit,
en eigelijk puur saaiheid uitstraalt.
ze is een soort van mannelijk vrouwtje eigelijk.
dus ik had al niet echt verwacht dat hij wat met haar zou hebben.
daarom dat ik niet jaloers ben als hun samen zijn.
mijn gevoel is eerder een irritatie,
Ook zijn moeder en zijn broer vinden het belachelijk dat hij ZO enorm veel met haar optrekt,
en zeggen ook dat het bijna niet meer gezond is.
ze noemen haar Zwaan kleef aan, enz.
2 dagen geleden, was hij enorm vrolijk aan de telefoon met mij,
en vroeg aan mij of de friteuse schoon was.
Ik was onderweg naar huis, en hij was in de supermarkt met die vrouw en ons zoontje.
Ik zei: nee hij is nog niet schoon gemaakt hoezo?
Hij vertelde, nou want anders neem ik ff wat patatjes mee enzo en dan eet ik bij jou.
Terwijl ik overigens op dieet ben!
Ik zei tegenhem op een normale toon:
eet je niet bij (haar) dan?
(aangezien hij al paar uur bij haar was, en daar vaker eet ging ik daarvan uit)
Hij schoot uit zijn sloof. begon te schreeuwen,
en uiteindelijk zei hij, ben het helemaal zat met jou.
ik kom die kleine brengen en dan zoek je het maar uit.
TUUT TUUT TUUT (opgehangen).
uur later bracht hij de kleine,
ik zei dat ik er helemaal niks mee bedoelde,
hij zei boos dat hij het zat was,
en dat ik er wel wat mee insinueerde (hoe je dat ook schrijft, ik weet de betekenis wel
)
Nou ja op dat moment bedoelde ik er niets mee eigelijk en heb ik spijt dat ik gewoon niet had gezegt,
is goed schat kom dan eten we samen.
aan de andere kant, is het ook niet gek als ik wel wat zou insinueerde.
Ik weet niet zo goed waarom ik dit tik eigelijk.
ik wil graag mijn verhaal kwijt.
ik heb mijn vriend al 2 dagen niet gesproken, weet niet of het over is of niet.
en eigelijk heb ik niet zo'n behoefte om het tegen te komen op het moment.
vond het moment dat hij zo uitschoot zo nergens op slaan.
bedoel het ging maar om een kleine vraag.
zij is eigelijk erg aan het stoken.
als ik haar een smsje stuur over dat ik het moeilijk vind,
of dat ik vind dat hij eigelijk alle tijd die hij bij mij zou zijn met haar deelt.
binnen paar uur heeft hij die berichten doorgestuurt gekregen.
tegen zijn broer zegt ie dat ie niet weet wat ie moet doen,
zijn broer vertelde hem dat ie het gewoon even goed moet laten bezinken,
en dan kijken wat ie zeker wilt.
Zij bleek hem het tegenovergestelde gezegt te hebben.
dat vertelde hij aan zijn broer.
Ik wil mijn vriend eigelijk de tijd geven,
want ja, het is niet zomaar iets.
het gaat hier wel om een kind en om een leven samen.
we hadden plannen om samen te gaan wonen over een half jaar,
omdat ik dan verhuis naar 4 kamer woning in zijn buurt.
Ik weet nou niet zo goed wat ik moet doen,
of ik hem moet blijven ontlopen,
of juist confornteren.
of hem met rust laten.
ik wil hem het liefste niet kwijt!
maar ja, dat lot ligt niet in mijn handen.
kent iemand zo'n situatie?
Hij gaat niet vreemd dat weet ik voor 99% zeker!
en ik weet niet hoe dit moet gaan met die kleine,
een bezoekregeling.
dat ik die kleine straks bij hem langs moet brengen.
vind het heel moeilijk omdat ik mijzelf pijn doe,
en het over is en ik mijn vriend dan zie.
blijf ik hoop houden!
wij zijn eerder uit elkaar gegaan en na half jaar bij elkaar gekomen!
toen hield ik ook hoop toen ik hem zag.
uit eindelijk is het toen ook goed gekomen, maar toen hadden we ook geen heftige ruzies.
dit alles was voor dat we zwanger waren.
HELP! ik wil hem zien, maar ook niet!
en mijn kind is op dit moment de link die ons in contact hou,
terwijl ik denk dat ik hem gewoon een week niet moet zien en spreken.
hij was gisteren bij zijn moeder op bezoek,
en bleek hij heel zielig te zijn.
in de zin van dat hij er slecht uitzag, en geen zin meer had in het leven!
Ik hou van deze man, maar weet niet hoe ik hem kan helpen!
Ik ben nieuw hier, dus weet niet zo goed hoe ik dit allemaal op ga schrijven...
maar ja, ik begin maar misschien dat het zo onder me vingers vandaan rolt
Ik ben een moeder van pas 23 jaar..
mijn zoontje is 2 jaar en mijn (nu nog) vriend is 33.
we hebben een relatie van 4 jaar.
2 weken geleden vertelde hij dat wij niet verder kunnen,
op de manier hoe wij een relatie hebben, en dat hij stikt in onze relatie...
verklaar nader:
we wonen beide apart, we hebben samengewoond maar wegens ruimtegebrek,
woon ik nu sinds 6 maanden in ander huisje met ons kind.
ik had anderhalve maand geen baan,
waardoor ik dus vaak thuis zat.
mijn sociale leven had ik niet echt meer omdat ik naar amsterdam ben verhuist,
omdat mijn vriend daar woont.
en ik vind amsterdam zo'n moeilijke stad...
mensen leven zo langs elkaar heen!
verder speelde ik een online spel (world of warcraft).
en hij speelde dat ook regelmatig maar hij werkte veel dus was niet veel aan het spelen..
verder was ik van mijn 60 kilo naar 74 gegaan na mijn zwangerschap,
en daar deed ik eigelijk niet zoveel aan..
hij vertelde dat dit hem ook stoorde..
hij wilt dat ik mijn eigen ik weer vind,
en niet puur voor de kleine en hem moet leven...
Nou hebben mijn vriend en ik erge moeite om met elkaar te praten.
dus praten is er niet bij..
nu 2 weken later is de situatie zo erg opgelopen,
dat ik eigelijk alleen maar mijn mond hoef open te doen of hij is al boos..
en op dit moment zien we elkaar ook niet meer.
Ik vind dit allemaal lastig te combineren met een kindje.
zelf heb ik namelijk erg veel verdriet,
vooral omdat ik mijn uiterste best doe om onze relatie te helpen.
ik heb contact opgenomen met oude vrienden.
ben vrij weinig thuis,
ben nu 67.5 kilo,
en speel geen games meer online.
ben sinds vorige week dinsdag begonnen met mijn stage BBL en opleiding.
en daarnaast nog bezig met mijn rijbewijs.
en natuurlijk de kleine!
maar ik vind het heel moeilijk,
om mijn zoontje te zien en al die andere dingen te doen.
met de achterliggende idee dat het eigelijk allemaal niet meer zo'n zin heeft,
omdat hij naar mijn idee al een besluit heb genomen over onze relatie.
Hij zei dat hij het liefste bij mij blijft,
en nog heel veel van me houd maar dat er gewoon wat moet veranderen.
Zelfs is hij eigelijk dagelijks aan het werk..
van 7 tot 4 en soms daarachter aan nog een dienst van 4 tot 1 uur snachts.
Hij verteld dat hij het enorm naar zn zin heb op zijn werk,
en dat hij zich vrij voelt.
Op het werk heeft hij ook een vrouwelijke collega,
hij kan erg goed met haar opschieten,
en is daarom naast werk ook vaak bij haar..
opzich geen probleem.
ik heb haar ook gezien ze doet zich erg aardig voor..
zelf is ze getrouwt maar ligt in scheiding.
Ik heb zelf geen problemen in het vertrouwen van vreemde of van mijn vriend.
Ik heb 4 jaar een relatie,
en alles is helemaal vlekkenloos gegaan nooit problemen ondervonden!
Wel heb ik altijd een gevoel,
dat als iemand te vaak naar mijn idee langs komt.
Dat ik me dan ga irriteren, of het nou een man is of een vrouw.
De laatste 3 weken is zij er ook wel heel erg veel..
in het begin vond ik het gezellig maar het begint nu vervelend te worden.
Hij vertelde dat hij met haar goed kan praten over zijn gevoelens.
Opzich vind ik dat ook nog niet zo heeeel erg,
aangezien ik namelijk ook met vreemde praat.
dat doet mijn hart opluchten,
Maar dat zij me dan daarna ziet vind ik wel storend,
dan heb ik zo'n gevoel van : zij weet dingen wat ik niet weet!
Nu was het dus zo,
ik was bij zijn huis geweest om wat op te halen en zag dat hij niet had thuis geslapen.
Ik had hem daarvoor ook al gebeld om 6 uur sochtends om wat te vragen,
maar hij nam niet op.. normaal maakt hij zich dan klaar om te gaan werken.
rond 11 uur belde hij me, dus ik vroeg eigelijk vrijwel gelijk waar ie snachts was...
niet boos of geirriteerd, gewoon heel normaal eigelijk zo van:
Hey moppie, ik had gezien dat je vanacht niet thuis was.
Hij zo: Ik.... uhh.... mjah.....
Ik zo: ja had gezien dat je niet thuis had geslapen vandaar.
Hij zo: ja niet thuis inderdaad.. ik was bij een vriend (noemde de naam)
Ik was op dat moment bij mijn zwager, en hij belde eigelijk gelijk die vriend op.
Die vertelde JAAAA hij was hier om 10:30 gisterenavond..
Later die middag kwam mijn vriend bij zun broer (waar ik ook was).
en vroeg ik... hey hoelaat was je gisteren avond klaar met werken dan.
Hij zei: half 2 was ik bij (die vriend).
Ik ben er niet op doorgegaan.
Nu heb ik vermoeden dat hij bij haar heeft gecrashed.
maar dat hij geen gezeik wil...
ookal woon ik 5 min lopend bij haar vandaan.
Ik zei nog : had je eigelijk wel verwacht bij mij vanacht,
maar hij vertelde dat hij daar niet zo'n zin in had.
aangezien ons contact niet goed was.
Ik heb hem die avond nog gevraagt of hij enige gevoelens voor haar had,
hij zei lachend: nee schat echt niet... geloof me nou!
ze is echt mijn type niet!
Ik moet u hierbij vertellen dat deze vrouw ook totaal niet een mooi uiterlijk bezit,
en eigelijk puur saaiheid uitstraalt.
ze is een soort van mannelijk vrouwtje eigelijk.
dus ik had al niet echt verwacht dat hij wat met haar zou hebben.
daarom dat ik niet jaloers ben als hun samen zijn.
mijn gevoel is eerder een irritatie,
Ook zijn moeder en zijn broer vinden het belachelijk dat hij ZO enorm veel met haar optrekt,
en zeggen ook dat het bijna niet meer gezond is.
ze noemen haar Zwaan kleef aan, enz.
2 dagen geleden, was hij enorm vrolijk aan de telefoon met mij,
en vroeg aan mij of de friteuse schoon was.
Ik was onderweg naar huis, en hij was in de supermarkt met die vrouw en ons zoontje.
Ik zei: nee hij is nog niet schoon gemaakt hoezo?
Hij vertelde, nou want anders neem ik ff wat patatjes mee enzo en dan eet ik bij jou.
Terwijl ik overigens op dieet ben!
Ik zei tegenhem op een normale toon:
eet je niet bij (haar) dan?
(aangezien hij al paar uur bij haar was, en daar vaker eet ging ik daarvan uit)
Hij schoot uit zijn sloof. begon te schreeuwen,
en uiteindelijk zei hij, ben het helemaal zat met jou.
ik kom die kleine brengen en dan zoek je het maar uit.
TUUT TUUT TUUT (opgehangen).
uur later bracht hij de kleine,
ik zei dat ik er helemaal niks mee bedoelde,
hij zei boos dat hij het zat was,
en dat ik er wel wat mee insinueerde (hoe je dat ook schrijft, ik weet de betekenis wel
)Nou ja op dat moment bedoelde ik er niets mee eigelijk en heb ik spijt dat ik gewoon niet had gezegt,
is goed schat kom dan eten we samen.
aan de andere kant, is het ook niet gek als ik wel wat zou insinueerde.
Ik weet niet zo goed waarom ik dit tik eigelijk.
ik wil graag mijn verhaal kwijt.
ik heb mijn vriend al 2 dagen niet gesproken, weet niet of het over is of niet.
en eigelijk heb ik niet zo'n behoefte om het tegen te komen op het moment.
vond het moment dat hij zo uitschoot zo nergens op slaan.
bedoel het ging maar om een kleine vraag.
zij is eigelijk erg aan het stoken.
als ik haar een smsje stuur over dat ik het moeilijk vind,
of dat ik vind dat hij eigelijk alle tijd die hij bij mij zou zijn met haar deelt.
binnen paar uur heeft hij die berichten doorgestuurt gekregen.
tegen zijn broer zegt ie dat ie niet weet wat ie moet doen,
zijn broer vertelde hem dat ie het gewoon even goed moet laten bezinken,
en dan kijken wat ie zeker wilt.
Zij bleek hem het tegenovergestelde gezegt te hebben.
dat vertelde hij aan zijn broer.
Ik wil mijn vriend eigelijk de tijd geven,
want ja, het is niet zomaar iets.
het gaat hier wel om een kind en om een leven samen.
we hadden plannen om samen te gaan wonen over een half jaar,
omdat ik dan verhuis naar 4 kamer woning in zijn buurt.
Ik weet nou niet zo goed wat ik moet doen,
of ik hem moet blijven ontlopen,
of juist confornteren.
of hem met rust laten.
ik wil hem het liefste niet kwijt!
maar ja, dat lot ligt niet in mijn handen.
kent iemand zo'n situatie?
Hij gaat niet vreemd dat weet ik voor 99% zeker!
en ik weet niet hoe dit moet gaan met die kleine,
een bezoekregeling.
dat ik die kleine straks bij hem langs moet brengen.
vind het heel moeilijk omdat ik mijzelf pijn doe,
en het over is en ik mijn vriend dan zie.
blijf ik hoop houden!
wij zijn eerder uit elkaar gegaan en na half jaar bij elkaar gekomen!
toen hield ik ook hoop toen ik hem zag.
uit eindelijk is het toen ook goed gekomen, maar toen hadden we ook geen heftige ruzies.
dit alles was voor dat we zwanger waren.
HELP! ik wil hem zien, maar ook niet!
en mijn kind is op dit moment de link die ons in contact hou,
terwijl ik denk dat ik hem gewoon een week niet moet zien en spreken.
hij was gisteren bij zijn moeder op bezoek,
en bleek hij heel zielig te zijn.
in de zin van dat hij er slecht uitzag, en geen zin meer had in het leven!
Ik hou van deze man, maar weet niet hoe ik hem kan helpen!
donderdag 23 oktober 2008 om 12:39
quote:Pientje030 schreef op 23 oktober 2008 @ 12:27:
Hoho....het is niet allemaal vriendlief zijn schuld hoor..it takes two to tango. Verbazend hoe er altijd blind gekozen wordt voor de kant van de TO...vrouw dan vaak.
Ten eerste zou ik idd achter die pc vandaan kruipen, wow even deleten en aan jezelf gaan werken. Ga naar buiten, zoek contacten. Laat je vriend zien dat je een zelfstandige leuke vrouw bent. Je moet er zelf ook moeite voor doen.
Ik snap die reactie van je vriend wel over die patat enzo. Je blijft maar zeuren over die vriendin.
Je kunt twee dingen doen..of hem vertrouwen als hij zegt dat hij niets met haar heeft,of hem niet vertrouwen en het gewoon uitmaken. Twee keuzes, meer zijn er niet.
Als laatste vind ik je mening over die vriendin van hem buitengewoon aanmatigend. Wat is aantrekkelijk? Misschien vind hij haar wel erg leuk....aantrekkelijk is een subjectief begrip.
Hij bent aardig wat kilo's aangekomen....ben jij nog aantrekkelijk voor hem?
Ik zeg niet dat je je koste wat het kost aan moet passen aan je partner, want men moet je nemen zoals je bent (tot op zekere hoogte), maar jij laat je ook gaan met je wow-en en niet werken aan je lijf na je zwangerschap.
Als je hem terug wilt, moet je er iets voor doen..laat hem zien wie je bent....aantrekkelijk, zelfstandig, actief.
En vraag hem gewoon om duidelijkheid...
Lieve schat, hierboven heb ik verteld dat ik daaraan veranderd ben.
ik speel geen wow meer, mijn account is gedeactiveert, mijn gewicht is nu 67.5 ipv 74 dit in 2 weken.
verder heb ik mijn vrienden opgezocht, ik ga deze zaterdag ook weer naar bios, zondag autolessen en naar mijn schoonzusje lekker naar de stad.
mijn vriend heb ik in 12 dagen 4 x gezien waarvan 2 nachten dat hij vroeg dat ik bleef slapen..
en als laatste vind ik dit heel vervelend om te lezen...
over dat patat prima, mijn reactie daarop was gewoon doodnormaal eet je niet bij haar omdat ik ervan uitging dat het zo was aangezien hij de hele tijd al bij haar was...
ik bedoelde er niets mee.
echt niet...
overigens ben ik sterk van overtuigt dat hij niet vreemd gaat,
maar ik vind de aanwezigheid constant vervelend worden.
ook omdat zij op 1 of andere manier loopt te wroeten in onze relatie terwijl ze mij amper kent.
als ze 2 x per week gezellig op bezoek komt prima..
maar als ik hem 4 x zie en 3x is ze bij hem thuis of komt ze langs. vind ik dat vervelend worden.
mjah en over die vrouw, mjah ik kan fotos gaan plaatsten maar dat is geen goed idee..
kijk ik ben geen lelijke vrouw, heb vaak genoeg aandacht van mannen... ik kan niet met 100% duidelijk zeggen dat hij haar niet knap vind..
maar hij zegt van niet, en zijn broer die al zijn exen kent zegt dat het totaal niet zijn smaak is,
hier vertrouw ik op...
ik vertrouw hem! echt... maar vind het stierlijk vervelend dat dat mens het derde wiel is... of eigelijk voel ik mij het derde wiel op het moment
Hoho....het is niet allemaal vriendlief zijn schuld hoor..it takes two to tango. Verbazend hoe er altijd blind gekozen wordt voor de kant van de TO...vrouw dan vaak.
Ten eerste zou ik idd achter die pc vandaan kruipen, wow even deleten en aan jezelf gaan werken. Ga naar buiten, zoek contacten. Laat je vriend zien dat je een zelfstandige leuke vrouw bent. Je moet er zelf ook moeite voor doen.
Ik snap die reactie van je vriend wel over die patat enzo. Je blijft maar zeuren over die vriendin.
Je kunt twee dingen doen..of hem vertrouwen als hij zegt dat hij niets met haar heeft,of hem niet vertrouwen en het gewoon uitmaken. Twee keuzes, meer zijn er niet.
Als laatste vind ik je mening over die vriendin van hem buitengewoon aanmatigend. Wat is aantrekkelijk? Misschien vind hij haar wel erg leuk....aantrekkelijk is een subjectief begrip.
Hij bent aardig wat kilo's aangekomen....ben jij nog aantrekkelijk voor hem?
Ik zeg niet dat je je koste wat het kost aan moet passen aan je partner, want men moet je nemen zoals je bent (tot op zekere hoogte), maar jij laat je ook gaan met je wow-en en niet werken aan je lijf na je zwangerschap.
Als je hem terug wilt, moet je er iets voor doen..laat hem zien wie je bent....aantrekkelijk, zelfstandig, actief.
En vraag hem gewoon om duidelijkheid...
Lieve schat, hierboven heb ik verteld dat ik daaraan veranderd ben.
ik speel geen wow meer, mijn account is gedeactiveert, mijn gewicht is nu 67.5 ipv 74 dit in 2 weken.
verder heb ik mijn vrienden opgezocht, ik ga deze zaterdag ook weer naar bios, zondag autolessen en naar mijn schoonzusje lekker naar de stad.
mijn vriend heb ik in 12 dagen 4 x gezien waarvan 2 nachten dat hij vroeg dat ik bleef slapen..
en als laatste vind ik dit heel vervelend om te lezen...
over dat patat prima, mijn reactie daarop was gewoon doodnormaal eet je niet bij haar omdat ik ervan uitging dat het zo was aangezien hij de hele tijd al bij haar was...
ik bedoelde er niets mee.
echt niet...
overigens ben ik sterk van overtuigt dat hij niet vreemd gaat,
maar ik vind de aanwezigheid constant vervelend worden.
ook omdat zij op 1 of andere manier loopt te wroeten in onze relatie terwijl ze mij amper kent.
als ze 2 x per week gezellig op bezoek komt prima..
maar als ik hem 4 x zie en 3x is ze bij hem thuis of komt ze langs. vind ik dat vervelend worden.
mjah en over die vrouw, mjah ik kan fotos gaan plaatsten maar dat is geen goed idee..
kijk ik ben geen lelijke vrouw, heb vaak genoeg aandacht van mannen... ik kan niet met 100% duidelijk zeggen dat hij haar niet knap vind..
maar hij zegt van niet, en zijn broer die al zijn exen kent zegt dat het totaal niet zijn smaak is,
hier vertrouw ik op...
ik vertrouw hem! echt... maar vind het stierlijk vervelend dat dat mens het derde wiel is... of eigelijk voel ik mij het derde wiel op het moment
donderdag 23 oktober 2008 om 12:42
Doe datgene wat je echt wil doen voor jezelf. Je kunt het nu niet goed doen voor hem, hij staat daar niet open voor. Dat ligt niet aan jou nu, hij zit met zijn hoofd bij andere dingen (en vooral een andere vrouw, dat helpt niet en dat win je nooit totdat de roze wolk verdwijnt en iemand weer realistischer wordt).
Dus laat je niet gekmaken. En idd, help jezelf, niet hem. Ik denk dat op dit moment alles hem irriteert wat je hem wil geven. Da's paarlen voor de zwijnen, geef het aan jezelf en bloei op .
Rotsituatie en ik kan me voorstellen dat je je flink wanhopig kunt voelen. Maar je doet het geweldig, je redt je zo goed! Trots zijn op jezelf. En goed zorgen voor je zoontje en jezelf. Dan komt het hoe dan ook goed, ook als dat betekent dat je zonder je partner doorgaat.
Dus laat je niet gekmaken. En idd, help jezelf, niet hem. Ik denk dat op dit moment alles hem irriteert wat je hem wil geven. Da's paarlen voor de zwijnen, geef het aan jezelf en bloei op .
Rotsituatie en ik kan me voorstellen dat je je flink wanhopig kunt voelen. Maar je doet het geweldig, je redt je zo goed! Trots zijn op jezelf. En goed zorgen voor je zoontje en jezelf. Dan komt het hoe dan ook goed, ook als dat betekent dat je zonder je partner doorgaat.
donderdag 23 oktober 2008 om 12:54
hoe doen alleenstaande ouders dit dan?
contact met vrienden en savonds optijd thuis zijn voor je kind?
en wat doen jullie dan als je kind ligt te slapen om 7 uur?
ga je dan tv kijken? of wat anders?
ik ben vanuit het stappen wereldje gelijk in moeder wereld gestapt dus ik weet nog niet zogoed hoe ik mezelf blij en gelukkig hou alleen in een huis! als mijn zoontje slaapt
contact met vrienden en savonds optijd thuis zijn voor je kind?
en wat doen jullie dan als je kind ligt te slapen om 7 uur?
ga je dan tv kijken? of wat anders?
ik ben vanuit het stappen wereldje gelijk in moeder wereld gestapt dus ik weet nog niet zogoed hoe ik mezelf blij en gelukkig hou alleen in een huis! als mijn zoontje slaapt
donderdag 23 oktober 2008 om 13:27
Ja, daar kan ik geen antwoord op geven. Ben geen alleenstaande moeder, dus die vraag laat ik even staan.
Ik wil wel even zeggen dat ik denk dat je het erg goed doet op dit moment. Je hebt je kind duidelijk op de eerste plaats staan. Je hebt goed voor ogen wat je wilt bereiken in het leven en je bent plannen aan het maken en uitvoeren om dat te bereiken.
Iemand noemde je hier onvolwassen. Ik ben het hier absoluut niet mee eens.
Ik denk dat je op dit moment je leven in moet richten alsof je vriend er niet is. Als hij dan op een bepaald moment eindelijk voor zichzelf helder heeft wat ie nou eigenlijk wil, dan is het aan jou om te bepalen of hij nog wel in je leven past.
Ik vind het vreselijk dat hij niet alleen jou zo laat vallen, maar ook jullie kind. Op mij komt hij als vreselijk onvolwassen over.
Sterkte meid, je doet het best lekker, ondaks alles wat er gaande is.
Ik wil wel even zeggen dat ik denk dat je het erg goed doet op dit moment. Je hebt je kind duidelijk op de eerste plaats staan. Je hebt goed voor ogen wat je wilt bereiken in het leven en je bent plannen aan het maken en uitvoeren om dat te bereiken.
Iemand noemde je hier onvolwassen. Ik ben het hier absoluut niet mee eens.
Ik denk dat je op dit moment je leven in moet richten alsof je vriend er niet is. Als hij dan op een bepaald moment eindelijk voor zichzelf helder heeft wat ie nou eigenlijk wil, dan is het aan jou om te bepalen of hij nog wel in je leven past.
Ik vind het vreselijk dat hij niet alleen jou zo laat vallen, maar ook jullie kind. Op mij komt hij als vreselijk onvolwassen over.
Sterkte meid, je doet het best lekker, ondaks alles wat er gaande is.
donderdag 23 oktober 2008 om 13:36
quote:geheim1972 schreef op 23 oktober 2008 @ 13:27:
Ja, daar kan ik geen antwoord op geven. Ben geen alleenstaande moeder, dus die vraag laat ik even staan.
Ik wil wel even zeggen dat ik denk dat je het erg goed doet op dit moment. Je hebt je kind duidelijk op de eerste plaats staan. Je hebt goed voor ogen wat je wilt bereiken in het leven en je bent plannen aan het maken en uitvoeren om dat te bereiken.
Iemand noemde je hier onvolwassen. Ik ben het hier absoluut niet mee eens.
Ik denk dat je op dit moment je leven in moet richten alsof je vriend er niet is. Als hij dan op een bepaald moment eindelijk voor zichzelf helder heeft wat ie nou eigenlijk wil, dan is het aan jou om te bepalen of hij nog wel in je leven past.
Ik vind het vreselijk dat hij niet alleen jou zo laat vallen, maar ook jullie kind. Op mij komt hij als vreselijk onvolwassen over.
Sterkte meid, je doet het best lekker, ondaks alles wat er gaande is. thnQ dat heb ik nodig
Ja, daar kan ik geen antwoord op geven. Ben geen alleenstaande moeder, dus die vraag laat ik even staan.
Ik wil wel even zeggen dat ik denk dat je het erg goed doet op dit moment. Je hebt je kind duidelijk op de eerste plaats staan. Je hebt goed voor ogen wat je wilt bereiken in het leven en je bent plannen aan het maken en uitvoeren om dat te bereiken.
Iemand noemde je hier onvolwassen. Ik ben het hier absoluut niet mee eens.
Ik denk dat je op dit moment je leven in moet richten alsof je vriend er niet is. Als hij dan op een bepaald moment eindelijk voor zichzelf helder heeft wat ie nou eigenlijk wil, dan is het aan jou om te bepalen of hij nog wel in je leven past.
Ik vind het vreselijk dat hij niet alleen jou zo laat vallen, maar ook jullie kind. Op mij komt hij als vreselijk onvolwassen over.
Sterkte meid, je doet het best lekker, ondaks alles wat er gaande is. thnQ dat heb ik nodig
donderdag 23 oktober 2008 om 13:42
Ik ben niet alleenstaand maar mijn man gaat regelmatig trainen voor basketbal ed. En dan nodig ik een vriend of vriendin hier uit. Of ik studeer. Of ik kijk een leuke film. Of ik forum teveel . Of ik lees. Ik vermaak me prima maar ben dan ook gek op alleen zijn.
Zouden je ouders zotussendoor een weekendje kunnen oppassen? Heb je vriendinnen die het niet erg vinden om op de bank geparkeerd te worden met een leuke film, wijn of thee en dat je zelf een avondje weg bent? Of weet je een betrouwbaar meisje in de buurt die een avondje wil oppassen zotussendoor voor wat geld?
Maar je kunt het gezellig maken thuis. Als je nog geen echte goede vriend(inn)en hebt in A'dam, vinden misschien vriendinnen uit de streek of plaats waar je vandaan komt het leuk om een avond te komen en lekker te blijven logeren. En kijk eens of je contacten kunt aanknopen met nieuwe mensen in A'dam, er zijn sites voor ed.
Zouden je ouders zotussendoor een weekendje kunnen oppassen? Heb je vriendinnen die het niet erg vinden om op de bank geparkeerd te worden met een leuke film, wijn of thee en dat je zelf een avondje weg bent? Of weet je een betrouwbaar meisje in de buurt die een avondje wil oppassen zotussendoor voor wat geld?
Maar je kunt het gezellig maken thuis. Als je nog geen echte goede vriend(inn)en hebt in A'dam, vinden misschien vriendinnen uit de streek of plaats waar je vandaan komt het leuk om een avond te komen en lekker te blijven logeren. En kijk eens of je contacten kunt aanknopen met nieuwe mensen in A'dam, er zijn sites voor ed.
donderdag 23 oktober 2008 om 14:11
@ feliciaatje, ik ben op het moment een uur reizen vandaan als waar ik voorheen 3 jaar woonde.
dit omdat het een sloop woning is...
ik heb alleen een fiets en openbaar vervoer tot mijn beschikking dus ik heb niet veel mogelijkheid om mezelf te verplaatsen..
verder de mensen die ik dan alleen ken, die wonen in de omgeving van zijn huis.
oma past gelukkig hier en daar op als ze zelf niet werkt (zijn moeder) zodat ik mijn autoles kan doen, of dat ik bijv aankomende zaterdag naar de bios kan met een vriend.
ik wil en ga dit natuurlijk niet elke keer van haar vragen.
het is ten slotte mijn zoontje, dus ik hoor mij aan te passen.
vanacht heb ik bij oma (zijn moeder) geslapen en mijn zoontje ook.. puur zodat ik als hij slaapt nog even naar vrienden toe kan, want die wonen daar in de buurt.
in mijn buurt woont niet echt iemand.
ik ben nu over het algemeen aan het leren voor rijbewijs
en mijn werk e-learning.. verder slapen.
tv kijken vind ik zo cliche alles is herhaling en filmpje kijk ik liever met andere.
dit omdat het een sloop woning is...
ik heb alleen een fiets en openbaar vervoer tot mijn beschikking dus ik heb niet veel mogelijkheid om mezelf te verplaatsen..
verder de mensen die ik dan alleen ken, die wonen in de omgeving van zijn huis.
oma past gelukkig hier en daar op als ze zelf niet werkt (zijn moeder) zodat ik mijn autoles kan doen, of dat ik bijv aankomende zaterdag naar de bios kan met een vriend.
ik wil en ga dit natuurlijk niet elke keer van haar vragen.
het is ten slotte mijn zoontje, dus ik hoor mij aan te passen.
vanacht heb ik bij oma (zijn moeder) geslapen en mijn zoontje ook.. puur zodat ik als hij slaapt nog even naar vrienden toe kan, want die wonen daar in de buurt.
in mijn buurt woont niet echt iemand.
ik ben nu over het algemeen aan het leren voor rijbewijs
en mijn werk e-learning.. verder slapen.
tv kijken vind ik zo cliche alles is herhaling en filmpje kijk ik liever met andere.
donderdag 23 oktober 2008 om 14:23
quote:Sjarrel schreef op 23 oktober 2008 @ 14:11:
het is ten slotte mijn zoontje, dus ik hoor mij aan te passen.
En hier ben ik het dus niet mee eens. Het is jullie kind dus jullie moeten daar samen voor zorgen en beiden jullie leven daar op aanpassen. Ik snap dat je vriend veel werkt hoor, maar zelfs dan blijft er best nog een weekend of wat dan ook over waarin jullie de zorg kunnen delen. En jij dus dingen kunt doen die voor jou belangrijk zijn.
het is ten slotte mijn zoontje, dus ik hoor mij aan te passen.
En hier ben ik het dus niet mee eens. Het is jullie kind dus jullie moeten daar samen voor zorgen en beiden jullie leven daar op aanpassen. Ik snap dat je vriend veel werkt hoor, maar zelfs dan blijft er best nog een weekend of wat dan ook over waarin jullie de zorg kunnen delen. En jij dus dingen kunt doen die voor jou belangrijk zijn.
donderdag 23 oktober 2008 om 14:37
hij werkt juist meestal in het weekend, dan komen de boten binnen in de haven.
doordeweeks is het eigelijk de overgebleven dingen uit de boten laden (auto's) en verder alles goed parkeren en klaar zetten om de volgende boot in te laden..
doordeweeks gaat ons kind 4 dgn per week naar KDV.. di tot vrij.
verder vind ik het helemaal niet erg om voor mijn zoontje te zorgen,
ik hou van hem met heel mijn hart en hij is op dit moment het belangrijkste.
ik wil ook niet dat hij steeds van ene huis naar ander huis word gesleept.
hij weet gelukkig dat bij mama zijn eigen kamer is en slaapt ook het makkelijkste bij mij...
natuurlijk wil ik ook es mijn armen vrij..
maar dat krijg ik dan 1 uur van tevoren te horen als ik hem op wil halen.. en dan zit ik eigelijk zonder afspraken thuis te nixxen.
omdat ik had gerekent dat ik voor mijn zoontje thuis moet blijven.
en iedreen moet volgende dag werken of is al bezet!
doordeweeks is het eigelijk de overgebleven dingen uit de boten laden (auto's) en verder alles goed parkeren en klaar zetten om de volgende boot in te laden..
doordeweeks gaat ons kind 4 dgn per week naar KDV.. di tot vrij.
verder vind ik het helemaal niet erg om voor mijn zoontje te zorgen,
ik hou van hem met heel mijn hart en hij is op dit moment het belangrijkste.
ik wil ook niet dat hij steeds van ene huis naar ander huis word gesleept.
hij weet gelukkig dat bij mama zijn eigen kamer is en slaapt ook het makkelijkste bij mij...
natuurlijk wil ik ook es mijn armen vrij..
maar dat krijg ik dan 1 uur van tevoren te horen als ik hem op wil halen.. en dan zit ik eigelijk zonder afspraken thuis te nixxen.
omdat ik had gerekent dat ik voor mijn zoontje thuis moet blijven.
en iedreen moet volgende dag werken of is al bezet!
donderdag 23 oktober 2008 om 15:24
Hoi Sjarrel,
Ik snap best dat je het helemaal niet erg vind om voor je zoontje te zorgen. Als moeder begrijp ik je maar al te goed..... Maar blijft het feit, en dat geef je zelf ook aan, dat de zorg voor jullie zoontje nu wel erg op jouw schouders terechtkomt. Natuurlijk komt dat voor een deel ook door de werktijden van vriend / vader, maar daarnaast krijg ik toch erg het gevoel dat er een hoop op jouw bord komt te liggen. Jij moet dit, jij moet dat en daar bovenop ook nog de (bijna volledige) zorg voor zoon. Hij komt er in het hele verhaal heel makkelijk vanaf.
Jullie zijn enige tijd geleden weer apart gaan wonen. Zijn er toen afspraken gemaakt over de zorg voor jullie kleine? En houden jullie je daaraan?
Ik krijg uit jouw berichtjes het gevoel dat er nu meer sprake is van een á la minute-regeling, die vaak in jouw nadeel zal uitvallen. Daarnaast (misschien helemaal fout, maar toch) denk ik dat als hij tijd heeft om met zijn collega / vriendin dingen te doen er ook ruimte moet kunnen zijn voor de kleine en dus voor jou om wat eigen dingen op te pakken zonder dat je direct verantwoordelijk bent voor de zorg of opvang van jullie zoontje.
Mijn advies is eigenlijk nu duidelijke, vaste afspraken maken omtrent de zorg voor jullie zoontje. Zo krijg jij ook wat ruimte. Want stel nu dat jullie apart blijven wonen (ongeacht wel of geen relatie), dan denk ik toch dat je uiteindelijk naar een zorg-regeling moet voor hem. Dan kun je het nu maar beter gelijk goed regelen.
Ik snap best dat je het helemaal niet erg vind om voor je zoontje te zorgen. Als moeder begrijp ik je maar al te goed..... Maar blijft het feit, en dat geef je zelf ook aan, dat de zorg voor jullie zoontje nu wel erg op jouw schouders terechtkomt. Natuurlijk komt dat voor een deel ook door de werktijden van vriend / vader, maar daarnaast krijg ik toch erg het gevoel dat er een hoop op jouw bord komt te liggen. Jij moet dit, jij moet dat en daar bovenop ook nog de (bijna volledige) zorg voor zoon. Hij komt er in het hele verhaal heel makkelijk vanaf.
Jullie zijn enige tijd geleden weer apart gaan wonen. Zijn er toen afspraken gemaakt over de zorg voor jullie kleine? En houden jullie je daaraan?
Ik krijg uit jouw berichtjes het gevoel dat er nu meer sprake is van een á la minute-regeling, die vaak in jouw nadeel zal uitvallen. Daarnaast (misschien helemaal fout, maar toch) denk ik dat als hij tijd heeft om met zijn collega / vriendin dingen te doen er ook ruimte moet kunnen zijn voor de kleine en dus voor jou om wat eigen dingen op te pakken zonder dat je direct verantwoordelijk bent voor de zorg of opvang van jullie zoontje.
Mijn advies is eigenlijk nu duidelijke, vaste afspraken maken omtrent de zorg voor jullie zoontje. Zo krijg jij ook wat ruimte. Want stel nu dat jullie apart blijven wonen (ongeacht wel of geen relatie), dan denk ik toch dat je uiteindelijk naar een zorg-regeling moet voor hem. Dan kun je het nu maar beter gelijk goed regelen.
donderdag 23 oktober 2008 om 15:28
quote:geheim1972 schreef op 23 oktober 2008 @ 13:27:
Ik wil wel even zeggen dat ik denk dat je het erg goed doet op dit moment. Je hebt je kind duidelijk op de eerste plaats staan. Je hebt goed voor ogen wat je wilt bereiken in het leven en je bent plannen aan het maken en uitvoeren om dat te bereiken.
Sterkte meid, je doet het best lekker, ondanks alles wat er gaande is.Misschien lijkt het er niet op in mijn vorige berichtjes, maar hier ben ik het dus echt mee eens!!
Ik wil wel even zeggen dat ik denk dat je het erg goed doet op dit moment. Je hebt je kind duidelijk op de eerste plaats staan. Je hebt goed voor ogen wat je wilt bereiken in het leven en je bent plannen aan het maken en uitvoeren om dat te bereiken.
Sterkte meid, je doet het best lekker, ondanks alles wat er gaande is.Misschien lijkt het er niet op in mijn vorige berichtjes, maar hier ben ik het dus echt mee eens!!
donderdag 23 oktober 2008 om 15:48
hey rinz, mjah ik heb hier al een paar keer met hem overgehad om bijv een vaste avond of dag in te stellen dat hij de kleine heb.
maar dit is erg lastig verteld hij mij omdat op zijn werk 1 a 2 uur voor de tijd dat hij klaar is vaak word gevraagt of hij overwerkt...
of verder word er sochtends om 6 uur gebeld of hij wil werken..
het werk op de haven is namelijk geen tijdplanning...
hij werkt op oproepbasis verder heeft ie geen ander werk waar hij op kan terug vallen als hij geen werk krijgt.
inderdaad vaak is dit nadelig voor mij..
het liefste heb ik bijv een zondag avond of vrijdag avond vast in de week vrij... 1 dagje maar
zodat ik bijv een sport kan gaan doen...
of een hobbie
ik wil hem niet ene keer bij oma dan bij zun oom dan bij zun pa stoppen..
maar ja... moet inderdaad even met papa daarover spreken.
allereerst wil ik even rust voor mijzelf.. en voor hem zodat ik eiglijk erachter kan komen voor mijzelf.
of ik nog wel verder wil...
maar dit is erg lastig verteld hij mij omdat op zijn werk 1 a 2 uur voor de tijd dat hij klaar is vaak word gevraagt of hij overwerkt...
of verder word er sochtends om 6 uur gebeld of hij wil werken..
het werk op de haven is namelijk geen tijdplanning...
hij werkt op oproepbasis verder heeft ie geen ander werk waar hij op kan terug vallen als hij geen werk krijgt.
inderdaad vaak is dit nadelig voor mij..
het liefste heb ik bijv een zondag avond of vrijdag avond vast in de week vrij... 1 dagje maar
zodat ik bijv een sport kan gaan doen...
of een hobbie
ik wil hem niet ene keer bij oma dan bij zun oom dan bij zun pa stoppen..
maar ja... moet inderdaad even met papa daarover spreken.
allereerst wil ik even rust voor mijzelf.. en voor hem zodat ik eiglijk erachter kan komen voor mijzelf.
of ik nog wel verder wil...
donderdag 23 oktober 2008 om 16:12
Sjarrel, volgens mij ben jij erg goed op weg naar een leuker leven! Je vriend komt op mij erg egoistisch over. Jullie hebben samen een kind maar jij moet er alleen voor zorgen. Jullie hebben(hadden) allebei overgewicht, maar jij krijgt van hem verwijten dat je te dik bent.
Je laat nu zien dat je je zelf goed kunt redden en financieel afhankelijk kunt zijn. Dat is erg belangrijk want ik vrees dat je van je vriend niks te verwachten hebt. Ik denk dat hij vreemdgaat en naar excuses zoekt om het uit te maken en zijn verantwoordelijkheden te ontlopen.
Je laat nu zien dat je je zelf goed kunt redden en financieel afhankelijk kunt zijn. Dat is erg belangrijk want ik vrees dat je van je vriend niks te verwachten hebt. Ik denk dat hij vreemdgaat en naar excuses zoekt om het uit te maken en zijn verantwoordelijkheden te ontlopen.
donderdag 23 oktober 2008 om 16:22
Dan zit er maar 1 ding op...stel hem voor een keuze.
Niet netjes,niet aardig, maar wel duidelijk.
Het is erop of eronder lijkt me. Als je echt van hem houdt kun je hem nog een kans geven...ik zou voor mezelf kiezen als ik je verhalen lees......genoeg vissen in de zee. Scheiden doet lijden, maar dat gaat weer over. Je moet het beste voor jezelf en je kind kiezen...
Niet netjes,niet aardig, maar wel duidelijk.
Het is erop of eronder lijkt me. Als je echt van hem houdt kun je hem nog een kans geven...ik zou voor mezelf kiezen als ik je verhalen lees......genoeg vissen in de zee. Scheiden doet lijden, maar dat gaat weer over. Je moet het beste voor jezelf en je kind kiezen...
donderdag 23 oktober 2008 om 16:33
Dat onregelmatige werk is ook een keuze van je vriend. Als er wordt gevraagd of hij wil overwerken, kan hij natuurlijk zeggen dat dat niet kan omdat hij heeft afgesproken op die avond voor jullie kindje te zorgen. En als het echt niet gaat, zou hij zijn moeder kunnen vragen. Die verantwoordelijkheid zou hij moeten nemen, zodat jij een avondje of een middag vrij hebt voor iets leuks.
donderdag 23 oktober 2008 om 16:48
quote:Appelsientje schreef op 23 oktober 2008 @ 16:33: Als er wordt gevraagd of hij wil overwerken, kan hij natuurlijk zeggen dat dat niet kan omdat hij heeft afgesproken op die avond voor jullie kindje te zorgen.
Precies, dat heet verantwoording nemen....Maar dat blijkt soms héél moeilijk te zijn voor sommige mensen.
Eigenlijk draait het allemaal om het maken van keuzes.Ik snap dat iemand veel wil werken om financieel wat ruimer te zitten, maar uiteindelijk valt of staat dat niet met 1 avond / middag per week de keuze maken om voor jullie zoontje te zorgen.
Voor mij is de situatie herkenbaar; ook ik heb een partner die in het verleden veel heeft gewerkt om financieel zaken op een rijtje te kunnen zetten (scheiding, schulden etc.). Maar er werd niet gewerkt (buitenshuis dan hè) op de dagen dat zijn zoon bij ons is. Die afspraak was heilig voor mijn man. En zo hoort het in mijn ogen ook.
Precies, dat heet verantwoording nemen....Maar dat blijkt soms héél moeilijk te zijn voor sommige mensen.
Eigenlijk draait het allemaal om het maken van keuzes.Ik snap dat iemand veel wil werken om financieel wat ruimer te zitten, maar uiteindelijk valt of staat dat niet met 1 avond / middag per week de keuze maken om voor jullie zoontje te zorgen.
Voor mij is de situatie herkenbaar; ook ik heb een partner die in het verleden veel heeft gewerkt om financieel zaken op een rijtje te kunnen zetten (scheiding, schulden etc.). Maar er werd niet gewerkt (buitenshuis dan hè) op de dagen dat zijn zoon bij ons is. Die afspraak was heilig voor mijn man. En zo hoort het in mijn ogen ook.
donderdag 23 oktober 2008 om 20:43
daar hebben jullie gelijk in...
toch hoor ik van een hele goede vriend van hem dat hij depresief is.
hij praat dat hij niet lang meer te leven heeft enzo (hij heeft afgelopen jaren op het randje geleefd) aangezien hij spataderen heeft op zijn bloedvatten in zijn keel. die op knappen staan.
al eerder is hij bijna doodgebloed hierdoor...
verder hoorde ik van zijn moeder dat hij het moeilijk heeft om een goede man en vader te zijn omdat hij heel verdrietig is over zijn overleden vader (al jaren terug) maar nu hij pa is komt alles boven.
Ik weet niet in hoevere ik hier rekening mee moet houden ivm de kleine.
kijk ik wil best eisen stellen maar als meneer depri is..
schiet ons kind daar ook niet veel mee op.
vandaag heb ik hem aan de telefoon gehad om te vragen of hij de kleine ging ophalen.
maar dat ging hij niet doen.
hij is nu bij een vriend die zijn kindje net verloren is om hem te steunen..
ik vind alles wel moeilijk want hij zegt mij niet wat er aan de hand is ik hoor alles via via..
anyway.. besides the fact that i have a depri boyfriend..
ben ik ook in twijfel...
ja ik weet dat ik misschien wel beter af en ben zonder hem.
maar mijn hele hart zegt dat ik niemand anders wil.
hij is niet de beste man voor me..
hij is nogal een egotripper.
alles moet via zijn weg.. zo niet dan niet..
als hij iets wil dan laat hij het ook duidelijk weten.
maar als ik iets aan hem vraag heeft ie er niet altijd zin in..
toch is hij soms een schatje.. maar ja...
ik moet maar eens goed gaan nadenken wat ik wil.
allereerst natuurlijk een goede leefomgeving creeeren voor ons kindje!
thnx voor alle goede berichten mensen... xxx
toch hoor ik van een hele goede vriend van hem dat hij depresief is.
hij praat dat hij niet lang meer te leven heeft enzo (hij heeft afgelopen jaren op het randje geleefd) aangezien hij spataderen heeft op zijn bloedvatten in zijn keel. die op knappen staan.
al eerder is hij bijna doodgebloed hierdoor...
verder hoorde ik van zijn moeder dat hij het moeilijk heeft om een goede man en vader te zijn omdat hij heel verdrietig is over zijn overleden vader (al jaren terug) maar nu hij pa is komt alles boven.
Ik weet niet in hoevere ik hier rekening mee moet houden ivm de kleine.
kijk ik wil best eisen stellen maar als meneer depri is..
schiet ons kind daar ook niet veel mee op.
vandaag heb ik hem aan de telefoon gehad om te vragen of hij de kleine ging ophalen.
maar dat ging hij niet doen.
hij is nu bij een vriend die zijn kindje net verloren is om hem te steunen..
ik vind alles wel moeilijk want hij zegt mij niet wat er aan de hand is ik hoor alles via via..
anyway.. besides the fact that i have a depri boyfriend..
ben ik ook in twijfel...
ja ik weet dat ik misschien wel beter af en ben zonder hem.
maar mijn hele hart zegt dat ik niemand anders wil.
hij is niet de beste man voor me..
hij is nogal een egotripper.
alles moet via zijn weg.. zo niet dan niet..
als hij iets wil dan laat hij het ook duidelijk weten.
maar als ik iets aan hem vraag heeft ie er niet altijd zin in..
toch is hij soms een schatje.. maar ja...
ik moet maar eens goed gaan nadenken wat ik wil.
allereerst natuurlijk een goede leefomgeving creeeren voor ons kindje!
thnx voor alle goede berichten mensen... xxx
vrijdag 24 oktober 2008 om 12:24
Als je depressief bent, kan je inderdaad als een berg opzien tegen verplichtingen, dat klopt. Maar dat wil niet zeggen dat je daarom ontzien moet worden waar het de zorg van je eigen kind aangaat. De zorg voor een kind geeft je leven als het goed is juist zin, vrolijkt je op. Als je vriend in staat is een vriend met een overleden kindje te steunen, dan zal hij ook wel in staat zijn de verantwoordelijkheid voor zijn eigen kind te nemen. Kwestie van de uitdaging aangaan, dan komt de rest vanzelf.
Dat hij het moeilijk heeft om een goede vader te zijn omdat hij zijn eigen vader mist, snap ik niet. Wij hebben het ook meegemaakt. Toen mijn schoonvader overleed was ik zwanger van onze oudste. Het was een rare, verdrietige en toch ook blije tijd. Tijdens de condoleance werden we gecondoleerd èn gefeliciteerd.
Natuurlijk denkt je vriend vaak aan zijn overleden vader, sommige momenten met onze kinderen doen ons ook steeds weer denken aan mijn schoonvader. Het blijft zo jammer dat hij niet mee kan genieten. Maar mijn vriend heeft nooit moeite had met het vaderschap, integendeel! Rouw om het verleden dat er niet meer is, staat los van het geluk dat we nu hebben. In zekere zin genieten we zelfs bewuster van de tijd die we met onze kinderen kunnen delen, omdat we hebben meegemaakt hoe plotseling het afgelopen kan zijn.
Dat hij het moeilijk heeft om een goede vader te zijn omdat hij zijn eigen vader mist, snap ik niet. Wij hebben het ook meegemaakt. Toen mijn schoonvader overleed was ik zwanger van onze oudste. Het was een rare, verdrietige en toch ook blije tijd. Tijdens de condoleance werden we gecondoleerd èn gefeliciteerd.
Natuurlijk denkt je vriend vaak aan zijn overleden vader, sommige momenten met onze kinderen doen ons ook steeds weer denken aan mijn schoonvader. Het blijft zo jammer dat hij niet mee kan genieten. Maar mijn vriend heeft nooit moeite had met het vaderschap, integendeel! Rouw om het verleden dat er niet meer is, staat los van het geluk dat we nu hebben. In zekere zin genieten we zelfs bewuster van de tijd die we met onze kinderen kunnen delen, omdat we hebben meegemaakt hoe plotseling het afgelopen kan zijn.
vrijdag 24 oktober 2008 om 15:14
Jij kunt zijn problemen niet oplossen. Dat moet hij zelf doen, met hulp waarschijnlijk, maar jij hoeft het niet allemaal op je schouders te nemen. Bedenk eens duidelijk wat je van hem verwacht, en leg dat aan hem voor. Vraag of hij zijn verantwoordelijkheid wil nemen. Zo lang je voor hem blijft denken en hem blijft ontzien, blijft het erg makkelijk voor hem om zijn verantwoordelijkheid te ontlopen.
zaterdag 25 oktober 2008 om 03:01
@sjarrel ik lees net je verhaal; heb verder ook niks gelezen.
Jij kunt zonder hem. Eerlijk gezegd vind ik niet, als je een vrouw en kind hebt, dat je nog met een andere vrouw rond moet lopen. Jullie relatie is moeilijk, maar wat investeert hij als ie naar een ander vlucht? Probeer niet voor hem te denken. Je hebt al zoveel bereikt. Je kunt het alleen aan. Ga niet door met iemand die je niet respecteert. Schreeuwen aan de telefoon betekent dat ie zich betrapt voelt. Geloof me been there done that.
Probeer als een buitenstaander naar deze situatie te kijken.
Je doet het zo goed met je zoontje!
Waar kom je vandaan? Ik ben ook niet uit Amsterdam. Het begin was moeilijk, maar nu ik veel vrienden heb lijkt de stad al heeeeeeel anders. Probeer in je nieuwe buurt contacten te maken. Ga je voorstellen bij je nieuwe buren, ga met je zoontje naar een buurthuis,... je komt echt mensen tegen. Geduld en spontaniteit. Als je vriend echt om je geeft, kom je er snel genoeg achter. Schenk hem minder aandacht! GA voor jezelf en je kind! Doe het!
Een man moet ook financieel voor zijn gezin kunnen zorgen hoor!Niet alleen jij. Neem er geen genoegen mee. Je kunt het.
Jij kunt zonder hem. Eerlijk gezegd vind ik niet, als je een vrouw en kind hebt, dat je nog met een andere vrouw rond moet lopen. Jullie relatie is moeilijk, maar wat investeert hij als ie naar een ander vlucht? Probeer niet voor hem te denken. Je hebt al zoveel bereikt. Je kunt het alleen aan. Ga niet door met iemand die je niet respecteert. Schreeuwen aan de telefoon betekent dat ie zich betrapt voelt. Geloof me been there done that.
Probeer als een buitenstaander naar deze situatie te kijken.
Je doet het zo goed met je zoontje!
Waar kom je vandaan? Ik ben ook niet uit Amsterdam. Het begin was moeilijk, maar nu ik veel vrienden heb lijkt de stad al heeeeeeel anders. Probeer in je nieuwe buurt contacten te maken. Ga je voorstellen bij je nieuwe buren, ga met je zoontje naar een buurthuis,... je komt echt mensen tegen. Geduld en spontaniteit. Als je vriend echt om je geeft, kom je er snel genoeg achter. Schenk hem minder aandacht! GA voor jezelf en je kind! Doe het!
Een man moet ook financieel voor zijn gezin kunnen zorgen hoor!Niet alleen jij. Neem er geen genoegen mee. Je kunt het.
