
Ik wil alleen op reis, maar man is het er niet mee eens.
maandag 27 oktober 2008 om 12:13
Hoi! Ik heb een tijdje gezocht tussen de andere onderwerpen, maar niets vergelijkbaars gevonden met mijn probleem, dus vandaar dat ik mijn eigen topic maar ben begonnen. Ik ben nu 4 jaar getrouwd met de man waar ik 6 jaar een relatie mee heb. We zijn gelukkig met elkaar en hebben samen een goedlopend bedrijfje. Nu heb ik al vanaf mijn 18e de wens om alleen een wereldreis maken. Door omstandigheden is het er nooit van gekomen. De laatste 2 jaar ben ik er toch weer erg mee bezig om dit eventueel alsnog te gaan doen. We hebben geen kinderen, dus het zou nu nog mooi kunnen voordat we er aan zouden beginnen, als het allemaal zou lukken natuurlijk. (ook niet meer vanzelfsprekend tegenwoordig) Maar goed, mijn man is het er niet mee eens. Hij kan niet zonder mij zegt hij en zeker niet zo'n lange periode.(3 maanden tot een half jaar) We hebben er laatst zo'n ruzie over gehad: hij heeft aangegeven, dat als ik dit wil doorzetten ik maar van hem moet scheiden. Ik hou heel veel van hem en wil hem niet kwijt, maar hij pakt als het ware mijn droom af. Wat moet ik toch doen?

maandag 27 oktober 2008 om 12:33
Iets alleen doen is nou eenmaal volledig anders dan iets samen doen. En het heeft allebei z'n mooie kanten, natuurlijk, maar dat neemt niet weg dat het heel verschillend is. Oftewel, ik kan me goed voorstellen dat TO dit alleen wil doen, hoewel een compromis in de vorm van half samen/half alleen misschien geen slecht idee zou zijn.
Maar ik ben vooral benieuwd wat de echte reden van TO's man is om zo tegen te zijn. Zoals Sensy al zei, 't klopt natuurlijk niet dat hij als reden geeft 'Ik kan niet zonder je' om vervolgens te zeggen dat hij wil scheiden als TO toch gaat...
Maar ik ben vooral benieuwd wat de echte reden van TO's man is om zo tegen te zijn. Zoals Sensy al zei, 't klopt natuurlijk niet dat hij als reden geeft 'Ik kan niet zonder je' om vervolgens te zeggen dat hij wil scheiden als TO toch gaat...
maandag 27 oktober 2008 om 12:34
Reiger, dat vind ik omdat de enige relatie die ik werkelijk belangrijk vind en waar ik het de rest van mijn leven mee moet doen is de relatie met mezelf. En daarin hoef ik anderen niet uit te sluiten maar er zijn bepaalde ervaringen die ik wil ondergaan zonder een 'ander'. Het is heel persoonlijk en moeilijk om onder woorden te brengen. Het is niet of-of maar en-en. Samen dingen doen en los van elkaar. Het houdt de boel in evenwicht en zorgt er bij mij althans voor dat ik me niet in anderen verlies en een stukje 'zelf' behoud waar ik en niemand anders verantwoordelijk voor is. En daar komt het je eigen dromen waarmaken om de hoek kijken.
Dus in het geval van TO kan ik me voorstellen dat zij een reis alleen wil maken. Het is haar droom waar zij verantwoordelijk voor is. Of je treft het geluk dat je een partner hebt die je daarin steunt en aanmoedigt of je treft iemand die je daarin dwarsboomt. Elkaar daarin vrijlaten geeft toch zoveel voldoening meer dan elkaar daarin beknellen?
Dus in het geval van TO kan ik me voorstellen dat zij een reis alleen wil maken. Het is haar droom waar zij verantwoordelijk voor is. Of je treft het geluk dat je een partner hebt die je daarin steunt en aanmoedigt of je treft iemand die je daarin dwarsboomt. Elkaar daarin vrijlaten geeft toch zoveel voldoening meer dan elkaar daarin beknellen?

maandag 27 oktober 2008 om 12:35
quote:Oriane schreef op 27 oktober 2008 @ 12:29:
In dit geval ook nog samen een eigen zaak waar je beiden verantwoordelijk voor bent. Ook dat is een keuze geweest. Je laat hem er feitelijk alleen voor staan ook nog eens met de zaak.Ah! Daar had ik even overheen gelezen. Een eigen zaak is natuurlijk wel 'n verantwoordelijkheid. Het is meestal niet zo dat je die voor maanden kunt sluiten als je niet op de fles wil gaan. Als je op je 18e al wist dat je wilde reizen, had je beter voor 'n baan bij 'n baas kunnen kiezen omdat je daar de deur wel achter je kunt dichttrekken. Of je had bij het starten van de eigen zaak al duidelijk moeten maken dat je in de nabije toekomst een keer langdurig op reis zou willen. Kan me hierdoor ook wel het misgenoegen van je man voorstellen, want hij zal de zaak draaiende moeten houden om geen klanten te verliezen.
In dit geval ook nog samen een eigen zaak waar je beiden verantwoordelijk voor bent. Ook dat is een keuze geweest. Je laat hem er feitelijk alleen voor staan ook nog eens met de zaak.Ah! Daar had ik even overheen gelezen. Een eigen zaak is natuurlijk wel 'n verantwoordelijkheid. Het is meestal niet zo dat je die voor maanden kunt sluiten als je niet op de fles wil gaan. Als je op je 18e al wist dat je wilde reizen, had je beter voor 'n baan bij 'n baas kunnen kiezen omdat je daar de deur wel achter je kunt dichttrekken. Of je had bij het starten van de eigen zaak al duidelijk moeten maken dat je in de nabije toekomst een keer langdurig op reis zou willen. Kan me hierdoor ook wel het misgenoegen van je man voorstellen, want hij zal de zaak draaiende moeten houden om geen klanten te verliezen.
maandag 27 oktober 2008 om 12:36
Ik heb in ongeveer deze situatie gezeten, aan de andere kant. Mijn vriend kreeg de kriebels, wilde heel graag een tijd in een ver land wonen en werken. Ik kon me niet voorstellen hoe ik die tijd (een half jaar) zonder hem door moest brengen. De hele tijd meegaan kon niet vanwege mijn werk. Hij moest een aantal selectieprocedures doorlopen, waarbij mijn houding ten opzichte van zijn vertrek zwaar meetelde. De verleiding was groot om het op dat moment voor hem te verknallen maar uiteindelijk vond ik het het belangrijkste dat hij kon doen wat hij zo graag wilde. (hij kwam dus ook met glans door de selectie).
Wel hebben we een compromis gesloten: ik ben na drie maanden naar hem toegekomen. Dit leek ons van te voren al een ervaring die je hele leven en wereldbeeld op zijn kop kan zetten, iets wat je niet uit kunt leggen aan iemand die het niet zelf meegemaakt heeft. Daarom vonden we het belangrijk dat ik dat ook deels mee zou maken. Achteraf ben ik daar heel erg blij mee.
Die drie maanden heb ik trouwens overleefd, en ik vond het eigenlijk nog best leuk ook om nog een tijdje te kunnen doen wat ik wilde zonder rekening te moeten houden met mijn vriend.
Verder ben ik het met anderen eens dat als hij jou niet kan missen, hij ook niet moet dreigen met een scheiding. Sowieso vind ik dat niet echt getuigen van veel inzicht in wat voor jou belangrijk is.
Wel hebben we een compromis gesloten: ik ben na drie maanden naar hem toegekomen. Dit leek ons van te voren al een ervaring die je hele leven en wereldbeeld op zijn kop kan zetten, iets wat je niet uit kunt leggen aan iemand die het niet zelf meegemaakt heeft. Daarom vonden we het belangrijk dat ik dat ook deels mee zou maken. Achteraf ben ik daar heel erg blij mee.
Die drie maanden heb ik trouwens overleefd, en ik vond het eigenlijk nog best leuk ook om nog een tijdje te kunnen doen wat ik wilde zonder rekening te moeten houden met mijn vriend.
Verder ben ik het met anderen eens dat als hij jou niet kan missen, hij ook niet moet dreigen met een scheiding. Sowieso vind ik dat niet echt getuigen van veel inzicht in wat voor jou belangrijk is.
maandag 27 oktober 2008 om 12:38
quote:isabon schreef op 27 oktober 2008 @ 12:37:
Sensy dat is heel mooi, maar niet iedereen ervaart dat op dezelfde manier.
Als het voor beiden geen probleem is, en je er hetzelfde in staat,prima.
Maar als een van de twee er geheel anders over denkt moet je dus wel kiezen.
Het is niet zo dat de mening van de een meer waard is dan de mening van de ander...
Ik kan de man heel goed begrijpen en vind het dus totaal onbegrijpelijk zoiets perse alleen en buiten de relatie om te willen doen. Als dat problemen geeft moet je dus kiezen, relatie of reis.
Sensy dat is heel mooi, maar niet iedereen ervaart dat op dezelfde manier.
Als het voor beiden geen probleem is, en je er hetzelfde in staat,prima.
Maar als een van de twee er geheel anders over denkt moet je dus wel kiezen.
Het is niet zo dat de mening van de een meer waard is dan de mening van de ander...
Ik kan de man heel goed begrijpen en vind het dus totaal onbegrijpelijk zoiets perse alleen en buiten de relatie om te willen doen. Als dat problemen geeft moet je dus kiezen, relatie of reis.
maandag 27 oktober 2008 om 12:40
Alle reacties gelezen. Ben ook erg benieuwd naar de reden om alleen te willen gaan en niet samen?
Afgelopen zomer heb ik met mijn vriend een behoorlijk avontuurlijke reis gemaakt. Weliswaar geen wereldreis en we zijn maar vier weken weggeweest, maar de reis was een groot avontuur waarbij we periodes behoorlijk op onszelf aangewezen waren.
Ik heb er juist zo enorm van genoten om dat samen te doen. De voorpret, de reis zelf en nu, zo'n 3 maanden later, komt het nog bijna dagelijks ter sprake. De eerste weken hebben we foto's en film laten zien aan vrienden en familie, veel verhalen verteld, maar op een gegeven moment heeft iedereen je verhalen wel gehoord, terwijl wij met z'n tweetjes nog af en toe enorm nagenieten.
Wij kennen elkaar nog geen jaar, dus nog volop verliefd, dat maakt het misschien ook anders?
Mijn punt is dus eigenlijk dat samen zoiets ondernemen mij ook zeker het overwegen waard lijkt.
Afgelopen zomer heb ik met mijn vriend een behoorlijk avontuurlijke reis gemaakt. Weliswaar geen wereldreis en we zijn maar vier weken weggeweest, maar de reis was een groot avontuur waarbij we periodes behoorlijk op onszelf aangewezen waren.
Ik heb er juist zo enorm van genoten om dat samen te doen. De voorpret, de reis zelf en nu, zo'n 3 maanden later, komt het nog bijna dagelijks ter sprake. De eerste weken hebben we foto's en film laten zien aan vrienden en familie, veel verhalen verteld, maar op een gegeven moment heeft iedereen je verhalen wel gehoord, terwijl wij met z'n tweetjes nog af en toe enorm nagenieten.
Wij kennen elkaar nog geen jaar, dus nog volop verliefd, dat maakt het misschien ook anders?
Mijn punt is dus eigenlijk dat samen zoiets ondernemen mij ook zeker het overwegen waard lijkt.
maandag 27 oktober 2008 om 12:40
Sensy, ik snap wat je bedoelt maar vind het alleen op gaan als je je niet helemaal lekker voelt bij je partner.
Als mijn man liever zonder mij een wereldreis zou maken dan met mij, dan zou ik toch denken dat ik voor hem meer een last dan een lust ben.
En misschien is dat ook de reden waarom de man van TO het niet ziet zitten? Daar zou ik me iets bij kunnen voorstellen.
Als mijn man liever zonder mij een wereldreis zou maken dan met mij, dan zou ik toch denken dat ik voor hem meer een last dan een lust ben.
En misschien is dat ook de reden waarom de man van TO het niet ziet zitten? Daar zou ik me iets bij kunnen voorstellen.

maandag 27 oktober 2008 om 12:41
quote:elninjoo schreef op 27 oktober 2008 @ 12:35:
[...]
Ah! Daar had ik even overheen gelezen. Een eigen zaak is natuurlijk wel 'n verantwoordelijkheid. Het is meestal niet zo dat je die voor maanden kunt sluiten als je niet op de fles wil gaan. Als je op je 18e al wist dat je wilde reizen, had je beter voor 'n baan bij 'n baas kunnen kiezen omdat je daar de deur wel achter je kunt dichttrekken. Of je had bij het starten van de eigen zaak al duidelijk moeten maken dat je in de nabije toekomst een keer langdurig op reis zou willen. Kan me hierdoor ook wel het misgenoegen van je man voorstellen, want hij zal de zaak draaiende moeten houden om geen klanten te verliezen.Juist, want er zijn al meerdere dames geweest die er gelijk van uit gaan dat dat 'niet zonder haar kunnen' direct een emo ding is, maar wie zegt niet dat het gewoon ook zakelijk bedoeld is? Hij mag een half jaar lang die zaak in zijn eentje draaiende houden ineens... Ik kan me daar prima iets bij voorstellen namelijk
[...]
Ah! Daar had ik even overheen gelezen. Een eigen zaak is natuurlijk wel 'n verantwoordelijkheid. Het is meestal niet zo dat je die voor maanden kunt sluiten als je niet op de fles wil gaan. Als je op je 18e al wist dat je wilde reizen, had je beter voor 'n baan bij 'n baas kunnen kiezen omdat je daar de deur wel achter je kunt dichttrekken. Of je had bij het starten van de eigen zaak al duidelijk moeten maken dat je in de nabije toekomst een keer langdurig op reis zou willen. Kan me hierdoor ook wel het misgenoegen van je man voorstellen, want hij zal de zaak draaiende moeten houden om geen klanten te verliezen.Juist, want er zijn al meerdere dames geweest die er gelijk van uit gaan dat dat 'niet zonder haar kunnen' direct een emo ding is, maar wie zegt niet dat het gewoon ook zakelijk bedoeld is? Hij mag een half jaar lang die zaak in zijn eentje draaiende houden ineens... Ik kan me daar prima iets bij voorstellen namelijk
maandag 27 oktober 2008 om 12:44
Ik snap je Sensy. En toch.
Mijn man is voordat we samen bijna een jaar zijn gaan reizen eerst 3 maanden alleen gegaan. Hij vond het geweldig. En toch was hij ook heel blij toen ik er was. Dus die tijd alleen, vooral de eerste 6 weken, daar heeft hij echt van genoten, juist ook die ervaring van helemaal alleen.
Maar we delen nu ook de herinneringen van dat jaar. "Weet je nog...?" "Ohhh jaaa!". Dat deel je met niemand anders en dat maakt het ook weer zo bijzonder. Hij had vaak momenten in de periode dat hij alleen reisde waarop hij dacht: was zij er nu maar, dit zou ik willen delen. Het moment, de sfeer, het gevoel.
Mijn man is voordat we samen bijna een jaar zijn gaan reizen eerst 3 maanden alleen gegaan. Hij vond het geweldig. En toch was hij ook heel blij toen ik er was. Dus die tijd alleen, vooral de eerste 6 weken, daar heeft hij echt van genoten, juist ook die ervaring van helemaal alleen.
Maar we delen nu ook de herinneringen van dat jaar. "Weet je nog...?" "Ohhh jaaa!". Dat deel je met niemand anders en dat maakt het ook weer zo bijzonder. Hij had vaak momenten in de periode dat hij alleen reisde waarop hij dacht: was zij er nu maar, dit zou ik willen delen. Het moment, de sfeer, het gevoel.
maandag 27 oktober 2008 om 12:47
isabon, dat klopt en gelukkig verschillen we van elkaar en ook van mening Ik ben iemand die zich van nature meteen in een ander verplaatst en het belang van de ander even zwaar vindt wegen als de mijne dus vandaar dat ik met een gelijkgestemde het best tot mijn recht kom.
Maar ik denk dat als een reis in je eentje van 3 maanden je huwelijk op losse schroeven zet, je beide toch moet nadenken over hoe je in het leven staat en of dat nog overeenkomt met hoe je partner daarin staat. Maar goed, TO heeft nog niet de redenen gegeven van waarom hij niet wil dat ze alleen de reis maakt dus ik praat puur vanuit hoe ik het ervaar.
Ik ben natuurlijk gevormd door het verleden. Heb in reaties vaak mijn dromen opzij gezet om de relatie een kans van slagen te geven. Ook ik vond toen dat je water bij de wijn moet doen en niet per se al je dromen moet doordrukken ten koste van je relatie. Maar eerlijk is eerlijk: ik heb spijt dat ik me liet overhalen bepaalde dromen op te geven omdat de ander vond dat we 'anders te weinig tijd voor elkaar hadden en onze relatie daarmee geen kans kreeg'. Die relaties hielden geen stand maar achteraf makkelijk te zien waarom: ik zat in relaties waarin de wederzijdse afhankelijkheid ongezond was. Vandaar de zoek naar een gezonde balans: samen maar ook vrij van elkaar om je eigen leven te leiden.
Maar ik denk dat als een reis in je eentje van 3 maanden je huwelijk op losse schroeven zet, je beide toch moet nadenken over hoe je in het leven staat en of dat nog overeenkomt met hoe je partner daarin staat. Maar goed, TO heeft nog niet de redenen gegeven van waarom hij niet wil dat ze alleen de reis maakt dus ik praat puur vanuit hoe ik het ervaar.
Ik ben natuurlijk gevormd door het verleden. Heb in reaties vaak mijn dromen opzij gezet om de relatie een kans van slagen te geven. Ook ik vond toen dat je water bij de wijn moet doen en niet per se al je dromen moet doordrukken ten koste van je relatie. Maar eerlijk is eerlijk: ik heb spijt dat ik me liet overhalen bepaalde dromen op te geven omdat de ander vond dat we 'anders te weinig tijd voor elkaar hadden en onze relatie daarmee geen kans kreeg'. Die relaties hielden geen stand maar achteraf makkelijk te zien waarom: ik zat in relaties waarin de wederzijdse afhankelijkheid ongezond was. Vandaar de zoek naar een gezonde balans: samen maar ook vrij van elkaar om je eigen leven te leiden.
maandag 27 oktober 2008 om 12:51
quote:Oriane schreef op 27 oktober 2008 @ 12:41:
[...]
Juist, want er zijn al meerdere dames geweest die er gelijk van uit gaan dat dat 'niet zonder haar kunnen' direct een emo ding is, maar wie zegt niet dat het gewoon ook zakelijk bedoeld is? Hij mag een half jaar lang die zaak in zijn eentje draaiende houden ineens... Ik kan me daar prima iets bij voorstellen namelijkEn daarom dreigt hij maar met scheiding? Maar dan kan hij het toch ook niet alleen? TO schrijft 'goedlopend bedrijf', en ik vermoed dat ze lang heeft gewacht met haar plannen omdat dat bedrijf eerst maar eens op de rails moest staan, en het nu praktisch gezien haalbaar is om weg te gaan. Maargoed, da's speculatie natuurlijk.
[...]
Juist, want er zijn al meerdere dames geweest die er gelijk van uit gaan dat dat 'niet zonder haar kunnen' direct een emo ding is, maar wie zegt niet dat het gewoon ook zakelijk bedoeld is? Hij mag een half jaar lang die zaak in zijn eentje draaiende houden ineens... Ik kan me daar prima iets bij voorstellen namelijkEn daarom dreigt hij maar met scheiding? Maar dan kan hij het toch ook niet alleen? TO schrijft 'goedlopend bedrijf', en ik vermoed dat ze lang heeft gewacht met haar plannen omdat dat bedrijf eerst maar eens op de rails moest staan, en het nu praktisch gezien haalbaar is om weg te gaan. Maargoed, da's speculatie natuurlijk.

maandag 27 oktober 2008 om 12:51
quote:reisfan schreef op 27 oktober 2008 @ 12:47:
Ik ben inderdaad vergeten te melden waarom we niet samen zouden kunnen gaan. Nou ten eerste hebben we dat bedrijf, hij wil hier gewoon mee door blijven gaan en hij wil bovendien niet zo'n reis maken.
Wil hij helemaal niet op reis, of alleen niet zo lang op reis?
Hoe zou hij er tegenover staan om elk jaar 4 weken op reis te gaan? Of wil hij zijn zaak ook niet 4 weken alleen laten of door 'n vervanger laten behartigen?
Ik ben inderdaad vergeten te melden waarom we niet samen zouden kunnen gaan. Nou ten eerste hebben we dat bedrijf, hij wil hier gewoon mee door blijven gaan en hij wil bovendien niet zo'n reis maken.
Wil hij helemaal niet op reis, of alleen niet zo lang op reis?
Hoe zou hij er tegenover staan om elk jaar 4 weken op reis te gaan? Of wil hij zijn zaak ook niet 4 weken alleen laten of door 'n vervanger laten behartigen?
maandag 27 oktober 2008 om 12:51
Hoe zit het precies met dat bedrijf, is het realistisch dat jij een half jaar je handen er vanaf trekt of zou dat een flinke overbelasting voor hem betekenen?
Ik moet zeggen dat uit je postings iets doorklinkt van allebei vrij stug aan je mening vasthouden. Dat gaat niet helpen als dat zo is, in een relatie moet je kunnen overleggen en zotussendoor concessies doen, in hoeverre is dat mogelijk voor jullie?
Het is zonde om het zo op de spits te drijven dat scheiden de enige optie is die er is.
Ik moet zeggen dat uit je postings iets doorklinkt van allebei vrij stug aan je mening vasthouden. Dat gaat niet helpen als dat zo is, in een relatie moet je kunnen overleggen en zotussendoor concessies doen, in hoeverre is dat mogelijk voor jullie?
Het is zonde om het zo op de spits te drijven dat scheiden de enige optie is die er is.
maandag 27 oktober 2008 om 12:53
ik snap de houding van je man ook wel eigenlijk. eerlijk gezegd moet ik zeggen dat ik me afvraag waarom je met deze man getrouwd ben??
Ik heb zelf niet de wens om een wereldreis te maken, maar ben wel heel reislustig en heb dan ook de laaste 6 jaar heel wat afgereisd, maar wel samen met mijn echtgenoot..
Ik ben met hem getrouwd omdat hij gewoon bij mij hoort....
mijn man laat mij heel vrij, en als ik alleen weg zou willen voor een weekend of weekje, laat hij me mijn gang gaan( al wil ik dat niet, ik wil samen met heb op vakantie,.. want dan ben ik en voel ik me op m`n best) mar als ik hem voorstel dat ik 3 tot 6 maanden alleen op reis zou willen, denk ik niet dat hij staat te springen...
Ik heb zelf niet de wens om een wereldreis te maken, maar ben wel heel reislustig en heb dan ook de laaste 6 jaar heel wat afgereisd, maar wel samen met mijn echtgenoot..
Ik ben met hem getrouwd omdat hij gewoon bij mij hoort....
mijn man laat mij heel vrij, en als ik alleen weg zou willen voor een weekend of weekje, laat hij me mijn gang gaan( al wil ik dat niet, ik wil samen met heb op vakantie,.. want dan ben ik en voel ik me op m`n best) mar als ik hem voorstel dat ik 3 tot 6 maanden alleen op reis zou willen, denk ik niet dat hij staat te springen...
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
maandag 27 oktober 2008 om 12:53
quote:reisfan schreef op 27 oktober 2008 @ 12:47:
Ik ben inderdaad vergeten te melden waarom we niet samen zouden kunnen gaan. Nou ten eerste hebben we dat bedrijf, hij wil hier gewoon mee door blijven gaan en hij wil bovendien niet zo'n reis maken.Dus als ik het goed begrijp wil jij het bedrijf van de hand doen en gaan reizen? Samen of alleen.
Ik ben inderdaad vergeten te melden waarom we niet samen zouden kunnen gaan. Nou ten eerste hebben we dat bedrijf, hij wil hier gewoon mee door blijven gaan en hij wil bovendien niet zo'n reis maken.Dus als ik het goed begrijp wil jij het bedrijf van de hand doen en gaan reizen? Samen of alleen.
maandag 27 oktober 2008 om 12:54
Sensy, daar kan ik me geheel in vinden hoor.
Het blijft moeilijk daarin een evenwicht te vinden.
In dit geval moet TO voor zichzelf uitvinden wat dus belangrijker is, reis of relatie, omdat manlief een bepaalde mening heeft.
Ook dat is een keuze. Die geheel haar eigen verantwoordelijkheid is. De man geeft zijn grenzen duidelijk aan. En heeft daar recht op.
TO heeft recht om vervolgens haar eigen keuze daarin te maken. En de gevolgen daarvan te dragen.
Maar ik vind niet dat TO het de man zou kunnen aanrekenen dat hij haar beknot oid. Ik vind persoonlijk zijn mening zeer begrijpelijk,maar daar verschillen meningen over.
Tja, keuzes....
Het blijft moeilijk daarin een evenwicht te vinden.
In dit geval moet TO voor zichzelf uitvinden wat dus belangrijker is, reis of relatie, omdat manlief een bepaalde mening heeft.
Ook dat is een keuze. Die geheel haar eigen verantwoordelijkheid is. De man geeft zijn grenzen duidelijk aan. En heeft daar recht op.
TO heeft recht om vervolgens haar eigen keuze daarin te maken. En de gevolgen daarvan te dragen.
Maar ik vind niet dat TO het de man zou kunnen aanrekenen dat hij haar beknot oid. Ik vind persoonlijk zijn mening zeer begrijpelijk,maar daar verschillen meningen over.
Tja, keuzes....
maandag 27 oktober 2008 om 12:57
quote:reisfan schreef op 27 oktober 2008 @ 12:47:
Ik ben inderdaad vergeten te melden waarom we niet samen zouden kunnen gaan. Nou ten eerste hebben we dat bedrijf, hij wil hier gewoon mee door blijven gaan en hij wil bovendien niet zo'n reis maken.
Je praat erover of het niks is "hij wil hier gewoon mee door blijven gaan" Ja natuurlijk wil hij daar mee door blijven gaan, er zal tenslotte ook geld verdiend moeten worden. Of wou jij zomaar de boel de boel laten en over een half jaar de draad weer oppikken?
Dat je een bedrijf hebt, daar ben je toch niet voor niets mee begonnen?
Wat is het voor een bedrijf? Kan misschien iets duidelijker worden waarom jij denkt dat je zo maar weg kan gaan.
Of zijn er geen verantwoordelijkheden naar personeel toe?
Ik ben inderdaad vergeten te melden waarom we niet samen zouden kunnen gaan. Nou ten eerste hebben we dat bedrijf, hij wil hier gewoon mee door blijven gaan en hij wil bovendien niet zo'n reis maken.
Je praat erover of het niks is "hij wil hier gewoon mee door blijven gaan" Ja natuurlijk wil hij daar mee door blijven gaan, er zal tenslotte ook geld verdiend moeten worden. Of wou jij zomaar de boel de boel laten en over een half jaar de draad weer oppikken?
Dat je een bedrijf hebt, daar ben je toch niet voor niets mee begonnen?
Wat is het voor een bedrijf? Kan misschien iets duidelijker worden waarom jij denkt dat je zo maar weg kan gaan.
Of zijn er geen verantwoordelijkheden naar personeel toe?
maandag 27 oktober 2008 om 12:57
quote:Reiger100 schreef op 27 oktober 2008 @ 12:40:
Sensy, ik snap wat je bedoelt maar vind het alleen op gaan als je je niet helemaal lekker voelt bij je partner.
Als mijn man liever zonder mij een wereldreis zou maken dan met mij, dan zou ik toch denken dat ik voor hem meer een last dan een lust ben.
En misschien is dat ook de reden waarom de man van TO het niet ziet zitten? Daar zou ik me iets bij kunnen voorstellen.
Reiger dat hoeft toch helemaal niet zo te zijn? Dat is jouw ervaring natuurlijk en die is ook waardevol maar te stellen dat dat alleen opgaat als je niet helemaal lekker voelt bij je partner vind ik overdreven. Zoveel verschillende mensen, zoveel verschillende relaties toch? Ik vind het heerlijk om alleen te zijn maar ook om in een relatie te zitten. Die twee kunnen toch prima naast elkaar bestaan? Praten we niet over verschillen in behoeftes?
Ik heb partners gehad die alles met mij wilden ondernemen en ik vond dat verstikkend. Een ander zou daar dolgelukkig mee zijn maar voor mij werkt dat niet. Als ik iets alleen wil ondernemen zegt dat helemaal niets over wat ik voor de ander wel of niet voel. Dat zegt iets over wat ik wil en hoe ik daar invulling aan wil geven. Juist het koppelen van mijn acties aan de gevoelens die ik voor een partner zou hebben, hebben voor veel problemen gezorgd. Door te stellen dat als ik iets alleen wil ondernemen en dat dat betekent dat ik me niet prettig voel bij mijn partner, geeft juist de barsten in een relatie. Hoe leg ik dit uit..... Als ik het heerlijk vindt om alleen in het bos te wandelen, even qualitytime voor mezelf, even mijmeren, even gedachten op 0 dan zou dat dus betekenen dat ik me niet prettig voel bij mijn partner? Dat klopt niet want ik vind het OOK fijn om MET een partner een boswandeling te maken.
Het een sluit het ander niet uit. Het gaat mij om de individualteit die ik een relatie wil behouden. Als mijn relatie wegvalt dat niet mijn hele IK daarmee verdwijnt...snap je?
Sensy, ik snap wat je bedoelt maar vind het alleen op gaan als je je niet helemaal lekker voelt bij je partner.
Als mijn man liever zonder mij een wereldreis zou maken dan met mij, dan zou ik toch denken dat ik voor hem meer een last dan een lust ben.
En misschien is dat ook de reden waarom de man van TO het niet ziet zitten? Daar zou ik me iets bij kunnen voorstellen.
Reiger dat hoeft toch helemaal niet zo te zijn? Dat is jouw ervaring natuurlijk en die is ook waardevol maar te stellen dat dat alleen opgaat als je niet helemaal lekker voelt bij je partner vind ik overdreven. Zoveel verschillende mensen, zoveel verschillende relaties toch? Ik vind het heerlijk om alleen te zijn maar ook om in een relatie te zitten. Die twee kunnen toch prima naast elkaar bestaan? Praten we niet over verschillen in behoeftes?
Ik heb partners gehad die alles met mij wilden ondernemen en ik vond dat verstikkend. Een ander zou daar dolgelukkig mee zijn maar voor mij werkt dat niet. Als ik iets alleen wil ondernemen zegt dat helemaal niets over wat ik voor de ander wel of niet voel. Dat zegt iets over wat ik wil en hoe ik daar invulling aan wil geven. Juist het koppelen van mijn acties aan de gevoelens die ik voor een partner zou hebben, hebben voor veel problemen gezorgd. Door te stellen dat als ik iets alleen wil ondernemen en dat dat betekent dat ik me niet prettig voel bij mijn partner, geeft juist de barsten in een relatie. Hoe leg ik dit uit..... Als ik het heerlijk vindt om alleen in het bos te wandelen, even qualitytime voor mezelf, even mijmeren, even gedachten op 0 dan zou dat dus betekenen dat ik me niet prettig voel bij mijn partner? Dat klopt niet want ik vind het OOK fijn om MET een partner een boswandeling te maken.
Het een sluit het ander niet uit. Het gaat mij om de individualteit die ik een relatie wil behouden. Als mijn relatie wegvalt dat niet mijn hele IK daarmee verdwijnt...snap je?
maandag 27 oktober 2008 om 12:58
Het bedrijf loopt goed. Het is alleen zo dat er constant iemand aanwezig moet zijn om de boel draaiende te houden. We doen alles zelf. We hebben sinds een jaartje een werknemer die mijn taken kan overnemen en hier ook daadwerkelijk toe in staat is. Mijn man werkt veel meer in het bedrijf dan ik. Ik heb nog een baantje ernaast. Hij is in principe onvervangbaar in het bedrijf. Ik niet, omdat die werknemer de taken dus kan overnemen. Het bedrijf was ook een droom van me, deze droom heb ik inderdaad wel samen met mijn man kunnen waarmaken. Ik ben nu 29, het bedrijf loopt super en als ik mijn reisdroom nog waar wil maken is dit zeg maar de voorlopig laatste kans voordat we eventueel aan kindjes zouden kunnen beginnen.
maandag 27 oktober 2008 om 12:58
Ik heb voorlopig geen plannen om op wereldreis te gaan, maar als mijn man me zó zou claimen als de jouwe, dan waren die plannen snel gemaakt!
Het argument van je man dat hij niet alleen kan zijn, haalt hij inderdaad zelf al onderuit door te dreigen met een scheiding.
Toen ik jaren geleden op reis ging, heeft mijn man me niet tegengehouden, maar hij heeft wel een limiet gesteld. Dat was om praktische redenen, want hij moest vrij nemen om voor onze kinderen te zorgen. Zelf is hij dit jaar voor zijn werk ruim een maand van huis geweest en deze week vertrekt hij weer. Eerst voor een paar weken, maar misschien worden het wel maanden. Die kans moet hij vooral grijpen nu ik nog geen vast werk heb. Hoewel ik het echt niet altijd makkelijk heb als ik er thuis alleen voorsta, stimuleer ik hem daar wel in. Volgens mij hoor je je partner namelijk te helpen bij het verwezelijken van zijn of haar dromen. En dat betekent dat je op sommige momenten wat meer geeft dan de ander.
Het argument van je man dat hij niet alleen kan zijn, haalt hij inderdaad zelf al onderuit door te dreigen met een scheiding.
Toen ik jaren geleden op reis ging, heeft mijn man me niet tegengehouden, maar hij heeft wel een limiet gesteld. Dat was om praktische redenen, want hij moest vrij nemen om voor onze kinderen te zorgen. Zelf is hij dit jaar voor zijn werk ruim een maand van huis geweest en deze week vertrekt hij weer. Eerst voor een paar weken, maar misschien worden het wel maanden. Die kans moet hij vooral grijpen nu ik nog geen vast werk heb. Hoewel ik het echt niet altijd makkelijk heb als ik er thuis alleen voorsta, stimuleer ik hem daar wel in. Volgens mij hoor je je partner namelijk te helpen bij het verwezelijken van zijn of haar dromen. En dat betekent dat je op sommige momenten wat meer geeft dan de ander.
yette wijzigde dit bericht op 27-10-2008 13:07
Reden: zo is't duidelijker
Reden: zo is't duidelijker
% gewijzigd
maandag 27 oktober 2008 om 13:00
quote:Sensy12 schreef op 27 oktober 2008 @ 12:47:
Die relaties hielden geen stand maar achteraf makkelijk te zien waarom: ik zat in relaties waarin de wederzijdse afhankelijkheid ongezond was. Vandaar de zoek naar een gezonde balans: samen maar ook vrij van elkaar om je eigen leven te leiden.Sensy, misschien is het net iets anders, namelijk dat die wederzijdse afhankelijk op zich niet ongezond was, maar alleen ongezond voor jou, omdat jij meer behoefte had aan 'los' zijn van je partner dan hij.
Het is een kwestie van bij elkaar passen: het is beter voor de relatie als allebei de partners liever een losse band hebben of als allebei de partners liever een hechte band hebben met elkaar.
Met een hechte band is op zich niets mis. Mijn man en ik zijn heel gelukkig in een relatie die jij vast 'ongezond afhankelijk' zou vinden.
Maar aangezien in het geval van TO kennelijk een ander probleem speelt (want haar man wil zelfs niet met haar mee gaan), is dit wellicht een overbodige discussie.
PS onze laatste posts hebben elkaar gekruist, vind je het goed als ik er verder niet op in ga, omdat het voor het probleem van TO niet van belang is?
Die relaties hielden geen stand maar achteraf makkelijk te zien waarom: ik zat in relaties waarin de wederzijdse afhankelijkheid ongezond was. Vandaar de zoek naar een gezonde balans: samen maar ook vrij van elkaar om je eigen leven te leiden.Sensy, misschien is het net iets anders, namelijk dat die wederzijdse afhankelijk op zich niet ongezond was, maar alleen ongezond voor jou, omdat jij meer behoefte had aan 'los' zijn van je partner dan hij.
Het is een kwestie van bij elkaar passen: het is beter voor de relatie als allebei de partners liever een losse band hebben of als allebei de partners liever een hechte band hebben met elkaar.
Met een hechte band is op zich niets mis. Mijn man en ik zijn heel gelukkig in een relatie die jij vast 'ongezond afhankelijk' zou vinden.
Maar aangezien in het geval van TO kennelijk een ander probleem speelt (want haar man wil zelfs niet met haar mee gaan), is dit wellicht een overbodige discussie.
PS onze laatste posts hebben elkaar gekruist, vind je het goed als ik er verder niet op in ga, omdat het voor het probleem van TO niet van belang is?