dubbele gevoelens

Misschien wordt het tijd voor jou om 'n opleiding te gaan volgen en die kerel het huis uit te kicken.

Je zit in een zeer moeilijke situatie meis. Jong, een relatie die kut is en een jong kindje. Je zit echt in een dilemma, enerzijds weet je dat je niet met de vader van je kindje verder wilt en anderzijds wil je trouwen zodat hij niet het land wordt uit gezet. Dit doe je voor jullie kindje. Het is logisch dat je door de bomen het bos niet kan zien.

Het eerste wat je zou kunnen doen is met je vriend praten. Niet op verwijtende en beschuldigde toon maar vanuit je zelf. Wat JIJ voelt. Jij houdt nog van hem zeg je maar is dit niet meer een gevoel dat je niet weet wat je zonder hem moet? Bang voor de toekomst, het geen huis hebben dat zijn reeële dingen om tegenop te zien. Toch zul je wel actie moeten ondernemen want hier ga je aan onderdoor. Hij wil hier blijven? Dan laat hem ook maar eens zien dat hij dat wil om jou en je kindje en niet voor een verblijfsvergunning. Ik zou hem dat heel goed duidelijk maken en anders de relatie verbreken. Het is sneu voor jullie kindje maar met zo'n vader kan hij beter zonder zijn.

Heb jij wel eens tijd voor jezelf zonder jullie kindje dus? Heel belangrijk. Vergeet immers niet dat er ook nog een vader is die wel eens een paar uurtjes de zorg kan overnemen.

http://www.tienermoeders.nl/

Jeetje meid, hier kom je zo niet uit hoor! De problemen worden alleen maar groter. Hoe oud ben je? Je zegt dat je tienermoeder bent, val je zelf ook nog onder jeugdzorg?

Anders denk ik dat je er goed aan doet om hulp voor jezelf te zoeken bij maatschappelijk werk. Zet de dingen samen met een professional eens op een rij en laat je voorlichten over de mogelijkheden. Wellicht kun je een opleiding gaan volgen zodat je kans hebt op een goede baan.



Je kunt niet alleen vanwege de verblijfsvergunning met deze man trouwen die jou zo veel verdriet doet meisje. Daar ga je kapot aan en wat moet je kindje dan?

Tja... Je vind dat hij alles zo slecht doet, en toch wil je bij hem blijven. Het is niet altijd goed om een relatie in stand te laten houden voor een kind.



Volg je gevoel, volg je verstand en zoek hulp! Want als je niks hebt, behalve deze vent... zul je het nog veeeeel moeilijker krijgen dan je het nu al hebt!

Je moet op de eerste plaats aan jezelf denken. Als je zo door gaat ga je er aan onder door, dit is voor niemand goed, niet voor jou, niet voor je kindje en niet voor je vriend.

Je schrijft dat je kindje onder toezicht staat van bureau jeugdzorg, dan heeft je kindje waarschijnlijk ook een voogd of misschien komt er wel een gezinshulpverlener bij je thuis. Als je besluit wel de relatie te verbreken en daardoor op straat komt te staan kun je mss van te voren bij hun aangeven dat je er over denkt om bij je vriend weg te gaan, maar dat je dan geen woning meer hebt. Zij kunnen je mss helpen bij het vinden van een andere wonig of je doorsturen naar maatschappelijk werk, daar kunnen ze je ook helpen om je leven weer op rails te krijgen.



Succes

Je zegt dat je geen familie hebt, bedoel je dat die er niet is of dat je er geen contact meer mee hebt?

Als je boven de 18 bent, ga dan met je problemen naar maatschappelijk werk. Zij kunnen je helpen om je leven goed op de rit te krijgen. Ze zullen niet direct een woning voor je kunnen regelen, of misschien particulier, maar kunnen je wel op andere vlakken helpen. Hoe oud is je kindje?

Staat het huis op jouw naam of op die van je vriend? Ben je bij hem ingetrokken, hebben jullie het samen gehuurd?

Een erg lastige situatie waar je in zit.

Omdat je nu zelf boven de 18 bent zal het voor bureau jeugdzorg idd ook erg lastig worden om iets voor je te kunnen doen, toch hebben zij de verantwoording om te zorgen dat je kindje op groeid in een goede leefomgeving en zullen ze je toch daarmee moeten proberen te helpen.

Maar mss is het handiger om zelf aan te kloppen bij maatschappelijk werk, die zijn er echt voor jou, terwijl bureau jeugdzorg er meer is voor je kindje. Een maatschappelijk werker kan mss ook een urgentie verklaring voor een woning voor je kunnen regelen waardoor je 'voorang' hebt op bepaalde woningen. Een vriendin van mij is alleenstaande moeder en haar ouders hebben haar op straat gezet toen ze zwanger was, ze heeft een tijdje bij vrienden gewoont en heeft via maatschappelijk werk nu een eige flatje en komt er wekelijks een maatschappelijk werker om haar te helpen, zij ervaart dit als heel prettig.

Goed dat je met een mw-er aan de slag bent gegaan. Het is een lastige situatie waar je in zit, maar niet onoverkomelijk. Een ding tegelijk. Eeerst een inkomen zien te krijgen en een woning.



Je hebt toch een woonadres? Je woont toch bij je vriend? Is dat niet je officiele adres dan is er wel een methode om een postadres te vragen, dat moet je mw-er ook weten. Anders zou je nooit een woning kunnen betrekken want geen uitkering en andersom als je klem zit.

Zie je wel meid, je maakt al hele goede stappen! Ik snap dat het moeilijk is om het allemaal te overzien, maar met een stap per keer, komt het echt wel goed. Heel veel sterkte en succes!

quote:shereldina schreef op 27 oktober 2008 @ 20:22:

mijn kindje is 2 en het huis staat op zijn naam ben bij hem ingetrokkenhoe kan 'n buitenlander zonder verblijfsvergunning nu 'n huis mogen huren?

quote:elninjoo schreef op 27 oktober 2008 @ 21:45:

[...]



hoe kan 'n buitenlander zonder verblijfsvergunning nu 'n huis mogen huren?Iemand met een voorlopige verblijfstatus mag volgens mij wel werken en kan dus ook een huis huren. Zeker weten doe ik het niet...

Lieve Shereldina,



Ik ben echt ben erg blij om te lezen dat je de eerste stappen om hulp te zoeken inmiddels al gezet hebt met maatschappelijk werk en dat je nu ook hier hulpt komt zoeken. Alhoewel mijn sitiuatie niet helemaal vergelijkbaar was met de situatie waar jij nu in zit, heb ik ook moeilijke periodes gekend. Dat was lang niet altijd makkelijk, maar het gaat nu al jaren heel erg goed met me. En als ik dat kan, dan kun jij dat ook!



Er zijn een paar dingen die je nodig hebt om jouw situatie op te lossen, te weten: een plan, lef en doorzettingsvermogen! Hoe ingewikkeld jouw situatie ook mag lijken, ik weet zeker dat je daar uit kunt komen. Maar dat moet je wel willen. En durven. En je moet het zelf doen.



Laten we met jouw vriend beginnen. Hij bezorgd je nu al een jaar lang heel veel verdriet en heeft erg weinig respect voor je. Het lijkt mij dat jij daar niet gelukkig van wordt. En als jij niet gelukkig bent, dan is jouw kindje dat ook niet. Al die spanning en dat verdriet, dat voelt jouw kindje ook. Het is dus belangrijk dat jij afstand neemt van die relatie om jouw kindje een rustige en stabiele jeugd te kunnen bieden.



Hoe de vader het contact met zijn kindje onderhoudt is, heel lullig gesteld, zijn probleem. Jij hebt genoeg problemen van jezelf om op te lossen, zijn problemen kun jij daar nu niet bij hebben. Als hij echt van zijn kind houdt, dan vindt hij vast wel een oplossing. En zo niet, dan kun je toch beter hebben dat jij liefdevol over een vader praat die op afstand is, als dat de vader de boeman wordt in jullie leven die mamma elke keer zo verdrietig maakt!



Bovendien, als je afstand neemt van een slechte relatie, dan maak je ook weer ruimte in je leven voor een nieuwe liefdevolle relatie. En ik denk dat zowel jouw kindje als jijzelf daar bij gebaat zijn!



Dan de praktische kant. Het huis lijkt nu natuurlijk een heel groot probleem, maar dat wordt vast opgelost met behulp van maatschappelijk werk. Dat kan even duren, maar dat is niet erg, want die tijd heb jij hard nodig om alvast te bedenken wat je gaat doen als je dat huis eenmaal hebt.



In eerste instantie zul je een uitkering krijgen, maar wat ga je daarna doen? Hoe ga jij ervoor zorgen dat jij voortaan zelf voor je kindje kunt zorgen, ook financieel, en dat jij niet opnieuw in deze situatie zult belanden? Wat voor werk zou jij willen doen als jouw kindje eenmaal naar de basisschool gaat? Dat lijkt nu nog ver weg, maar dat is al over 2 jaar! Kun je in die 2 jaar alvast een opleiding gaan doen zodat je helemaal klaar bent om je straks op de arbeidsmarkt te storten en een goede start te maken?



Probeer voor jezelf een plan te maken voor jouw toekomst. Wat wil je in het leven. En hoe ga je dat bereiken? Door voor jezelf doelen op te stellen, geef je jezelf houvast. Het geeft je iets om naartoe te werken en het maakt voor jezelf duidelijk wat je moet doen om daar te komen. En bovendien zorgt het ervoor dat je een reden hebt om door te blijven gaan, ook als het even tegenzit en moeilijk gaat.



Alhoewel het misschien heel moeilijk is in de schijnbaar uitzichtloze situatie waar je nu in zit, moet je proberen om te dromen over je toekomst. Dat lijkt misschien nutteloos, maar door te dromen en te fantaseren krijg je voor jezelf helder wat je wilt. En dus ook welke doelen jij jezelf kunt stellen.



En hoe zit het met je familie? Hebben zij jou laten vallen om een reden? Weet je zeker dat zij er nu nog zo over denken? Veel ouders laten hun kinderen vallen als ze echt niet meer weten wat ze nog met die kinderen aanmoeten. Bijvoorbeeld vanwege verslavingsproblemen of omdat zij vinden dat het kind onhandelbaar is. Inmiddels ben jij echter weer wat ouder en wijzer geworden. Misschien staat je familie nu wel weer open voor contact en willen zij je helpen?



Meis, je leven is nog niet voorbij, het begint pas net. En het is aan jou, en aan niemand anders, om er iets moois van te maken!