Zwanger worden met IVF of ICSI

Dank je wel lieve Flipje! In Engeland is de punctie onder algehele narcose dus ik verwacht niet dat ik er veel van zal meekrijgen (ik mag dan wel klagen over de NHS, maar dit vind ik toch wel prettig). Ik zal zaterdag waarschijnlijk de Ovitrelle trigger injectie moeten indienen. Spannend!



Fijn te horen dat het wat beter met je gaat! Ik duim voor een mooie oogst en een goede terug plaatsing voor jou!

@Baggal: wat spannend, dat afwachten of je door mag, zeker als het anders zo'n lange wachttijd oplevert! Met alle goede voorzorgsmaatregelen & extra rust en drinken komt het vast alsnog goed! Fijn dat je goed voor jezelf zorgt. Ik snap het helemaal dat je je familie nu extra mist.. ik weet soms ook niet wat ik zonder zou moeten. En dan ook nog in een ander land met net een andere mentaliteit.. lijkt me echt lastig!



@Sunflower: Yay wat fijn zeg, nou gewoon voorzichtig beginnen met genieten



@Blauwoogje: domper dat je niet mee mag doen (protocollen, zucht, ik ken dat..), wel heftig dat je zoveel bloed hebt verloren zeg. Lang in het ziekenhuis moeten blijven?



@Tasje: gaat ie goed aan de pil? Zou echt fijn zijn als je precies na alles met vakantie kunt! Ik heb zelf ook die week van 18 apr vrij (toevallig hè) maar tegen ons zeiden ze dat we niks mogen plannen.. Daar ging m'n mooie plan om lekker in de zon ergens bij te komen. Maar ja wie weet kan het last minute alsnog wel..



@zwangerwordenvanaf2014: Ohh wat fijn lijkt me dat, gewoon een hartje zien <3 Wat heerlijk, geniet ervan



@Flipje: zo fijn dat je het achter de rug hebt & met zo'n mooi resultaat! Ik hou van je optimisme maar niet onterecht denk ik dat je verwacht dat er wel wat moois uitkomt!

Je verhaal stelt me nog niet gerust, behalve dan dat het niet al te lang duurt. Bij mij zeiden ze half uur tot 3 kwartier bezig te gaan zijn met de punctie.. dat klinkt dan weer best lang..



Toch eigenlijk heel gek, dat de meeste omringende landen de puncties onder narcose doen, en dat we in NL vinden dat het allemaal moet kunnen met een half slaaptabletje en een shotje pethidine. Why? En mocht het op dat moment echt niet gaan, dan kun je er ook geen pijnstilling of roesje extra bijkrijgen, ik ben nog steeds als de dood voor die dag..



Even een zeurverhaal van deze kant hoor, ik zit alweer ziek thuis, ben bij een psycholoog geweest op verwijzing van de huisarts, en die stelde dat ik op randje van burnout zit, hier schrok ik toch wel van. Ik heb veel meegemaakt de laatste jaren, ons nichtje van 2 is onverwacht overleden, bij m'n moeder is kanker gevonden (en meteen ook 2 soorten tegelijk!), m'n vader zit depressief thuis na een ontslagprocedure, en onze laatste 2 vakanties zijn gecanceld wegens overlijden van familie. Ook heb ik het erg zwaar gehad met m'n specialisatie op het werk, die heeft veel bloed, zweet en tranen gekost. Al met al loop ik al wat jaren op m'n tenen. En dan nu dit hele traject erbij, met m'n man die het ook heel slecht trekt allemaal en de gespannen sfeer thuis;

ik snap wel waarom ik het gevoel heb het niet zo goed aan te kunnen allemaal. Ook al staan we pas helemaal aan het begin.

Nu moet ik dus beslissen wanneer ik weer kan gaan werken, maar ik weet het gewoon niet. Ik ben supermoe maar ik kan vaak niet in slaap komen. Als ik dan eindelijk slaap kan ik niet opstaan. Heb de laatste 2 dagen slapend & op de bank doorgebracht, kon nog amper een boodschap halen, nergens zin in, hoofdpijn, opgejaagd gevoel, ik voelde m´n hart kloppen in m'n keel, en ik moet steeds huilen. Maar ´t is ook weer niet zo dat ik helemaal niks kan.. ik denk alleen dat op dezelfde manier weer doorgaan niet gaat werken. Dan zit ik volgende week weer thuis..

Zwangerworden, ook via hier nog even een felicitatie met de mooie echo! En nu lekker genieten maar dat zit helemaal goed!



Baggal, lastige situatie hoor met de dochter van je man. Ik snap het heel goed. Ik heb soms best moeite gehad met mijn beste vriendin die zwanger raakte. Ik heb uiteindelijk een weg gevonden om ermee om te gaan. Vooral omdat het me heel veel energie kostte. Ik ben emotioneel wat afstand gaan nemen en dat hielp! Zij was ook heel erg met zichzelf bezig. Achteraf gezien was dat eigenlijk altijd al zo, maar doordat ik een rot periode zat/zit wordt dat zo duidelijk als iemand verstek laat gaan. Ik ben mijn verwachtingen naar haar langzaam gaan bijschaven en nog overvalt het me nog weleens hoor. Maar ik verwacht minder van haar en andersom geef ik wat minder, hoe jammer ik het ook vind. Ik kan haar niet veranderen, weleens geprobeerd aan te kaarten een paar x, maar ik praat tegen een muur. Ik zoek nu steun bij andere mensen (soms krijg je veel steun ineens uit onverwachte hoek!) en ik merk dat zoveel mensen wél echt oprecht met je meeleven dan... Heb je wel mensen in NL die het weten en met je meeleven?



Filpje, fijn dat het achter de rug is. Mooie opbrengst en je zal zeker een terugplaatsing erbij hebben Ik vond het ook wel pijnlijk, zeker de avond wel napijn gehad met lopen en gaan zitten, wat extra pinstilling ook mee gekregen. Maar voor de dames die nog moeten: het is elke keer kort even geprik en gepor en daarom wel uit te houden, no worries. Het is niet constant... Het is vervelend, maar wel te doen!



Blaauwoogje, jammer dat je niet mee mag doen! Jouw wil was er iig. Heftig zeg bij je eerste zwangerschap zoveel bloed verloren Dan zal je je best even ellendig hebben gevoeld...



Ik zit in de tweede wachtweek (dag 6 na terugplaatsing) en ik vind het echt ff zwaar Ik vlieg echt met mijn gevoel van links naar rechts en terug. De tijd gaat zo langzaam en ben gewoon echt bang voor de teleurstelling. Zie mezelf alweer zitten met zo'n witte test Tijdje de rust gehad omdat de kans op een zwangerschap erg klein is. En nu begint dat circus weer. Uiteraard ook heel fijn, maar wat zou ik graag naar binnen kijken!! Wel af en toe lichte krampjes in mijn baarmoeder en gevoelige borsten, maar dat heb ik al vanaf de punctie en kan ook door Utrogestan allemaal komen, zucht Ik wil het zo graag weten en moet nog tot dinsdag wachten!

Ach jee Noortje - een dikke knuffel voor jou. Los van al hetgeen je in de laatste jaren over je heen hebt gehad, is het traject gewoon best zwaar met alle emoties van dien. Ik vond het in het begin heel fijn om elke dag naar werk te gaan - als een soort van houvast voor mijzelf (thuis kwamen de tranen pas), maar ik kan mij heel goed voorstellen dat jouw hoofd daar nu helemaal niet naar staat. In dat geval is het misschien op het moment beter om even thuis te blijven op advies van de huisarts. Als je nog niet kan beslissen wanneer je weer kan/wil werken besluit dan nog even niets en neem vooral niet te veel hooi op je vork. Moet zeggen dat ik het vandaag heerlijk vind om een dag thuis te zijn en niets te moeten...



Ook die gespannen sfeer met je partner die jij beschrijft begrijp ik heel goed. Het is vaak gewoon allemaal te veel. Veel praten met je partner, lief zijn voor elkaar en samen uit eten gaan heeft ons wel geholpen en helpt ons nog steeds (als bromde hij gister dat hij het ook wel fijn zou vinden als we weer normaal zouden kunnen functioneren). IVF/ICSI, etc is ook een killer voor romantiek .

Het is, denk ik, vooral belangrijk dat je rustig aan het traject begint zonder al te veel stress - hoe moeilijk dat ook is.



Overigens, van hele andere orde: hebben jullie ook een gids meegekregen van Eeva? De Eeva is een early embryo assessment test. Na de bevruchting worden elke 5 minuten foto's gemaakt van de celdeling van de embryo's en dit kan de beoordeling geven welke embryo zich na een terug plaatsing het beste zal ontwikkelen. In Homerton doen ze nu een studie naar de Eeva test en mijn man en ik hebben aangegeven daar aan deel te nemen. Een van de dames zei dat deze studie ook in andere Europese landen wordt uitgevoerd. Even benieuwd!

voor iedereen, maar stiekem een beetje extra voor Noortje!!!

Noortje, lees nu pas je verhaal. Ik heb zelf een burn out gehad twee jaar. Erken ajb zo snel mogelijk dat het even niet gaat en ga niet door. Ik heb een jaar niet geslapen zo'n zenuwpees was ik geworden, 1 brok spanning!

Ik heb erg met je te doen, vaak is het een opeenstapeling van allerlei dingen en ineens is het even op.

Jammer dat je partner zo moeilijk heeft met het traject. Ik zou inderdaad ook proberen vooral samen leuke dingen te blijven doen. Mijn partner moest echt niets van IVF hebben, maar zit nu het vaakst met tranen (van ontroering) in zn ogen bij een echo of de terugplaatsing . Heb geprobeerd om alles zo luchtig mogelijk te houden zover ik dat kon en positief te blijven. Denk dat dat misschien ook wel scheelt, maar dat moet je wel kunnen. Hang in there

Someone - ik denk aan je. Hoop dat je het nieuws een plaatsje hebt kunnen geven al zal het nog wel even rauw voelen.



Lilly - zo waar wat jij zegt. Ik moet ook afstand van haar nemen en niet te veel verwachten, maar ik kan er niet omheen dat het mij wel raakt. Ook omdat omgaan met haar tot op zekere hoogte geen keuze is: wij zijn (via mijn man) tot elkaar veroordeeld en wil ik het ook voor mijn man aangenaam houden. Ik mag haar best, maar toon eigenlijk altijd het initiatief en dat is nu extra pijnlijk duidelijk. Ik ga proberen wat meer afstand te nemen - sterker nog, ik moet het laten gaan.



Mijn tante en moeder zijn een grote steun - die kan ik altijd bellen en face-timen. Daarnaast twee vriendinnetjes in Nederland met wie ik geregeld bel/Face Time sessies. Een daarvan is nu 18 weken zwanger na IVF2 en zij kent als geen ander de klappen van de zweep. Ik heb gister ook even met haar kunnen Face Timen en ben ontzettend dankbaar haar te hebben. Bovendien heb ik een goed vriendinnetje in London - ze weet ervan - maar zij heeft een kinderwens en geen partner en is inmiddels 41. Ik vind het moeilijk om het er met haar over te hebben (niet voor mezelf, meer voor haar). Verder heb ik jullie hier op het forum en ik kan niet benadrukken hoe fijn ik dit vind. Zo veel herkenning en begrip!



Lilly probeer positief te blijven, hoe moeilijk dat ook nog even is. Gewoon de onzekerheid of het wel of niet gelukt is - killing. Aan de ene kant lijkt het mij dat je niet te positief wil zijn, want dan kan je alleen maar hard teleurgesteld worden, maar aan de andere kant heeft het ook geen zin om helemaal geen verwachtingen te hebben en hoop je toch dat het allemaal goed is gegaan en je ons het goede nieuws mag mededelen. Je had een pracht score en je hebt het alles gegeven... Ik hoop van harte je dinsdag te mogen feliciteren!!



Ann: Dank je wel! Hoop dat alles goed is bij jou?

Spannend hoor Flipje!!

Lilly succes met je 2de wachtweek!

Noortje en baggel. Dikke :hug:ik zit alles te lezen maar waarom moet je zoveel drinken en wanneer.. Onderschat ik het allemaal!! Ik was van plan om de 2de dag na de punctie te werken niet in de zorg maar dossiers bijwerken.. Ik weet het ik ben teveel met mijn werk bezig . En dat moet ik toch echt los gaan laten..

quote:lilly1980 schreef op 25 februari 2016 @ 14:01:

Maar voor de dames die nog moeten: het is elke keer kort even geprik en gepor en daarom wel uit te houden, no worries. Het is niet constant... Het is vervelend, maar wel te doen!!Wat ik heel fijn vond was dat de arts duidelijk had aangegeven dat we het samen gingen doen, en dat ik het tempo aan kon geven als dat nodig was.

Dus op een gegeven moment even 10 seconden pauze gevraagd, dat hielp wel!

Baggal drinkt nog steeds als een dorstig visje... Geloof dat ik inmiddels wel 4 liter vocht naar binnen heb gewerkt... Drink als een malle

Heftig Noortje, als je zelf niet goed weet of je miet gaan werken en als ik zo lees hoe je je voelt zou ik even pas op de plaatste maken. Het traject is ook gewoon heftig. Veel sterkte komende tijd. Soms kan het helpen om voor jezelf dingen te bedenken die je echt leuk vindt om te doen.



Goed bezig baggal!! Gaat vast helemaal goed komen! Ik duim voor je.



Tasje, ik heb de tweede dag na de punctie ook gewerkt en de dag na de punctie stallen uitgemest en paard gedaan maar ik geloof niet dat dit een hele goede keuze is geweest. Je voelt je lijf zelf het beste aan, of niet en dan heb je langer last van je buik.



Lily, succes met de tweede wachtweken, ik begrijp helemaal hoe je je voelt. Het is op sommige momenten op gek van te worden.



Zwangerworden, wat fijn een mooie echo!!

En sunflower ook goed nieuws! Weer een beetje geruststelling!



Blauwoogje balen dat je niet mee mag doen. Ik mag het ook niet kwam al aan de orde bij mijn vorige zwangerschap omdat ik anti stoffen heb.



Hier super goed nieuws!! Vandaag evaluatie gesprek en kijken hoe verder. Er was dus een uitvaller en ik mag dus zondag alweer beginnen met prikken en eind maart de punctie!! Dikke 3 weken ba de terugplaatsing gewoon alweer een nieuwe ronde.

Baggal: goed bezig! Flink drinken en hopelijk kan het straks wel doorgaan. Waarom moet je trouwens 4 maanden wachten als het niet lukt? Heeft dat ook met de waarden te maken. Verder wel heel vervelend het 'dochter verhaal' Hopelijk gaat het binnenkort wat beter.



Jun: wauw!! Dat is echt super snel! Wat fijn!! Gelukkig dat je niet zo lang hoeft te wachten.



Oh Lily: zo herkenbaar die wachtweken die voorbij kruipen. Zo bang dat het niet gaat lukken en ook weer hoopvol soms als je het positief bekijkt. Het blijft verschrikkelijk. Gelukkig gaan weekenden altijd snel voorbij en voor je het weet is het dinsdag!



Tjee Noortje: wat een verhaal. Wat heb jij veel meegemaakt en dan nu ook nog dit traject! Heel erg heftig en knap dat je telkens maar door hebt gebikkelt! Maar nu is het tijd voor jezelf!! Echt even de tijd nemen om zelf weer boven water te konen. Heb je alles wel goed verwerkt? Dat lijkt me wel heel belangrijk. Ik zou voorlopig in ieder geval thuis blijven. Het is ook niet goed voor het traject om maar door te denderen. Heel veel sterkte en een hele dikke knuffel

Blauwoogje: Geen idee waarom ik 4 maanden zou moeten wachten - ik ga er vanuit dat dit met de bloedwaarden te maken heeft. Ik was enigszins gerust gesteld door het bericht van zwangerworden2014. Ik was ook blij dat ik de dag vrij genomen heb - dat doe ik zelden, maar zat er gister een beetje doorheen - dikke tranen. Vandaag weer een stuk beter! Ook het idee dat ik wat afstand neem van "de dochter van" is een goed plan, zeker voor mijn eigen zelf behoud. wil niet verzuurd worden of beschadigd worden. Hoezzie bij jou? Is het goede nieuws al echt tot je doorgedrongen?



Jun22: Wat fijn dat je zo snel van start kan gaan! Altijd mooi meegenomen, een uitvaller.

Hej allemaal.



Ik kom even gedag zeggen. En afscheid nemen.



Ik heb hier al een poosje niet gereageerd. Nadat ik bij beide icsi pogingen door slecht reageren op de medicatie de tweede poging op het randje van de dood ben geweest komt er geen derde poging.

'Gelukkig' waren er cryo's. Zodat we na herstel en op adem komen misschien nog enkele terugplaatsingen zouden hebben.

Zouden hebben. De een of andere randdebiel heeft onze embryos vernietigd. Ik heb geen idee hoe dit verdergaan zal. Maar we houden er rekening mee dat dit het einde is.

Ik kan geen stimulatie meer doen. En ik betwijfel of het ziekenhuis verplicht kan worden tot het regelen van donorembryo's. 'Normaal' gesproken krijg je vaak een poging die het ziekenhuis betalen moet. We kregen dit een paar weken geleden al te horen maar ik kon het nog niet verwoorden tot nu toe.



Voor mijn gevoel heb ik niets meer te zoeken in dit topic.

Ik wens jullie allemaal heel veel geluk toe.

Jeetje Petra, ik weet even niet wat ik moet zeggen. Ik schrik behoorlijk van je bericht. Er zijn geen woorden voor....

Hoe heeft dit kunnen gebeuren??? Een hele hele grote fout is dit zeg!

En dan ook nog hoe heftig bij jou is geweest bij je stimulatie ronde. Is er niet veels te veel gespoten?

Ik hoop dat je dit allemaal een plekje kan geven.... Ik wens je heel veel kracht en sterkte toe. Laat het even rusten maar laat het er niet bij zitten hoor wat betreft fout van zkh!!!

En misschien is het een aanrader om nog eens te kijken bij een ander zkh/ivf kliniek ? Weet niet waar je in de buurt woont? Jeetje meid.. Ik ben echt geschrokken. Een hele dikke knuffel. En je mag nog altijd mee schrijven hoor. Snap dat het misschien confronterend is maar als je wil babbelen mag dat altijd!!!!!!





Rest reageer ik later, moet werken☺

Petra, geen woorden voor, ik weet niet wat ik lees. Allereerst ben ik blij dat het uiteindelijk met jou goed is afgelopen, maar wat een bittere pil dit zeg Wat Sunflower schrijft, een ander zkh voor second opinion. En embryo's vernietigen: hoe kan dit??



Filpje succes met de uitslag vandaag!



Baggal fijn dat het wat beter gaat weer... Zo zie je, het gaat met ups en downs vaak. Focus je maar op de positieve dingen even



Blaauwoogje, yes weekenden gaan lekker snel... heb allerlei leuke dingen gepland. Vanmiddag ga ik naar wellnesscentre voor een super de luxe gezichtsbehandeling van 2uur lang. Echt even uitpakken

En de rest van het weekend voor ons saampies. Hoe is het bij jou? Wanneer heb je de eerste echo?



Jun, jeetje wat snel, fijn zeg! Op naar een volgende ronde, nieuwe kansen! Succes!



Tasje, ik heb de dag erna ook gewoon gewerkt (kantoor) . Ligt eraan hoe je je voelt denk ik... en gewoon even iets rustiger aan gedaan om mn lijf wat rust te geven...



Voor de rest iedereen bedankt voor de lieve berichtjes! Gisteren dé brief ontvangen van Erasmus MC. Durfde hem bijna niet te openen, maar we hebben 8 cryo's, ingevroren op dag 4. Super blij!!

Noortje, hoe gaat het vandaag?

Wat een verhaal petra, inderdaad geen woorden voor. Wens jullie heel veel kracht en wijsheid om dit een plekje te gaan geven



Ook mijn eerste gevoel is dat jullie het er niet bij moeten laten zitten en het ziekenhuis hier niet zomaar mee moeten laten wegkomen. Aan de andere kant lijkt ook dat me een traject wat veel energie kost, en wat ook niet tot het gewenste resultaat gaat leiden, in die zin dat jullie cryo's daar niet mee terugkomen.

Aan jullie dus om af te wegen of dat het waard is.



Hoop dat jullie veel steun kunnen vinden bij elkaar!!

Petra, ik ben echt verbijsterd.

Petra wat ontzettend naar! Ongelooflijk dat ze de embryo's hebben vernietigd. Hoe is dat in Gods naam mogelijk!! En dat na alles wat jij hebt meegemaakt. Daar zijn toch protocollen voor? Hoe moet dit nu verder? Vooral omdat een nieuwe poging te gevaarlijk is. Hier kun je echt werk van maken! Maar kan me voorstellen dat je er even compleet doorheen zit

Jeetje Petra, wat een verhaal! Ik zou het er ook niet bij laten zitten denk ik maar misschien eerst even de tijd nemen om het te verwerken. Een ontzettend dikke knuffel voor jou! En heel veel sterkte!



En wat een mooie score Flipje, weet je al hoeveel bevruchtingen er zijn?

Wow 8 cryo''s Lilly, wat een topscore!



Baggal, hoe gaat het nu? Misschien kunnen ze de tp 1/2 dagen later doen als je hormoonwaarden weer wat zijn gezakt?



Noortje: lastige situatie zit jij in zeg, zet 'm op meid!



Jun22: volgens mij lopen we ongeveer gelijk, spannend!

Ik heb dinsdag uitgangsecho en als alles rustig is mag ik dan beginnen met Menopur (kort schema) ipv gonal f die ik de vorige keer had. Hoop heel erg dat dit beter werkt voor mij!



Voor iedereen die ik vergeten ben: heel veel succes met behandelingen, wachtweken of spannende eerste echo's!

Ik weet op dit moment alleen dat er bevruchting heeft plaatsgevonden (yess!). Hoeveel embryo's kon of mocht de telefoniste me niet vertellen.



Morgen om 3 uur de terugplaatsing, dan horen we meer!

Mijn hemel Petra wat verschrikkelijk, dat kan toch niet!

Hoe heeft dat in vredesnaam kunnen gebeuren, ik ben echt verbijsterd en boos voor je.



Flipje geweldig nieuws! Succes morgen!

Wat veel heftige verhalen.. Dikke knuffel voor iedereen.



Hier een kleine update: deze week iui 6 gehad, over drie weken intake gesprek ivf. Had even wat afstand genomen, maar gaat nu weer beter.

Petra, ik sluit mij volledig aan bij hetgeen de dames hierboven hebben opgemerkt... De weg van het niet spontaan zwanger worden is ontzettend lang en moeizaam, maar het vernietigen van de cryo's - onbegrijpelijk. Daarbij ook nog in aanmerking genomen dat erg voor jullie op dit moment geen poging 3 in zit en uitgerekend dit de kansen waren om alsnog zwanger te worden. Ook ik ben verbijsterd. Een dikke hug!!



Als je het niet erg vindt, kom ik even terug op jouw opmerking over het ziekenhuis verplicht te stellen donor embryo's te regelen. Het navolgende kinkt allemaal een beetje juridisch/technisch, maar ik wil het je wel meegeven. Zonder inhoudelijk iets te weten over de regeling omtrent embryo's lijkt mij dat jullie in ieder geval in aanmerking komen voor een schadevergoeding (wellicht in de vorm van donor embryo's indien het ziekenhuis hierin voorziet). Er is hier een duidelijke grondslag voor (een toerekenbare tekortkoming in de nakoming van de geneeskundige behandelingsovereenkomst).



In het schadevergoedingsrecht vergelijk je normaliter twee hypothetische situaties: de huidige situatie en de situatie zoals deze zou zijn als het schadeveroorzakende feit niet zou hebben plaatsgevonden. Niemand weet hoe de situatie zonder de embryo vernietiging zou zijn geweest (m.a.w. of je daarvan zwanger zou zijn geworden en zo ja of deze zwangerschap zou hebben geleid tot een kindje), maar je mist deze kans(en) nu wel. Ik vind het verdedigbaar dat jij in aanmerking komt voor eventuele terugplaatsing van exact hetzelfde aantal (donor)embryo's dan dat jij voor de vernietiging had. Dan ben je min of meer in dezelfde situatie al is het natuurlijk zo dat het genetisch materiaal anders is, maar dat weet je zelf ook. Ik wil mij er verder niet te veel mee bemoeien of je iets aanpraten, dat is mijn plaats niet. Ik ken je dossier inhoudelijk niet, maar heb een dubbele master Nederlands recht gedaan voordat ik naar de UK kwam (specialisatie schadevergoedingsrecht). Mocht je algemene vragen hebben mag dat altijd, ook via een PB. Dit is alleen ter overweging en ook wanneer jij er aan toe bent. Dat hoef je niet meteen nu te beslissen. Zoals Ann en Blauwoogje ook terecht opmerken: het is al zwaar genoeg op het moment. Ook ik zou mij kunnen voorstellen dat je even genoeg aan jezelf hebt en wens je alle sterkte toe met de verwerking, want dit is een hele bittere pil...



Lilly: wat een mooie uitslag - geniet van je XL-gezichtsbehandeling (dat heb je wel verdiend!). Lekker zeg! Als als je leuke/fijne dingen voor jezelf kan doen gaan de wachtweken ook een stuk sneller volgens mij.



Als ik mij niet vergis Flipje hoor jij vandaag het aantal bevruchtingen? Spannende dag voor jou. Hoop op een mooie uitslag en TP!



Itsu: hoe is het met jou en hoe vergaat je het spuiten en slikken en afvallen? Succes



Noortje: : ik hoop dat het goed met je gaat gegeven de omstandigheden. Pas goed op jezelf.



Fightster succes - nieuwe ronde nieuwe kansen!



Sunflower: Alles goed bij jou? Al last van beginnende zwangerschapskwaaltjes?



Het laatste nieuws hier: ik heb vandaag mijn laatste scan gehad. De verwachting is dat er +/- 10 goede eitjes zouden moeten zijn voor de punctie van aankomende maandag. Sommige follikels zijn inmiddels als 18 en 23 mm dus ik voel mij behoorlijk 'bloated' zoals ze dat hier zeggen. Ook is er opnieuw bloed af genomen en bekeken zal worden of ik in aanmerking kom voor een verse TP of dat ik 4 maanden zal moeten wachten. Inmiddels probeer ik mij in te stellen op de 4 maanden dan kan eventueel ander nieuws alleen maar meevallen. Vandaag heb ik ook een dag vrij genomen - dat bevalt goed! What a difference a week makes.



Manlief was gelukkig mee vandaag en dat was fijn. Geloof ook dat we de laatste week iets beter communiceren met elkaar - geeft ook steeds aan er alles aan te gaan doen maandag wanneer hij zijn 'bijdrage' moet leveren. Ik denk dat ik hem vooral niet te veel onder druk moet zetten te presteren. Hij heeft ook zelf gezegd dat hij het prettiger vindt als ik hem even zijn gang laat gaan. Een killer voor enige vorm van romantiek of intimiteit, maar het is even niet anders. Ondertussen zijn we lief voor elkaar, gaan we lekker uit eten en merk ik ook dat we dit als een 'team' doen en daar ben ik dankbaar voor. Ik hou jullie op de hoogte van de laatste ontwikkelingen mbt al dan niet een verse TP. Ondertussen drink ik nog steeds liters vocht weg...