Kinderen
alle pijlers
Wij zijn niet zielig
woensdag 5 november 2008 om 13:03
Hallo!!
Sinds februari 2007 zijn wij aan het proberen om zwanger te worden. Helaas tot op heden niet gelukt.
Inmiddels weten een aantal mensen in onze omgeving dat we heel graag kinderen willen en dat we ook onder behandeling zijn van een gynaecoloog. Maar het stoort me dat mensen ons nu als zielig beschouwen. Tuurlijk voel ik me er vaak rot om, maar dat lijkt me logisch.
Afgelopen zaterdag kwam er een collega van mijn man eten samen met zijn vrouw. Zij hebben samen 3 kinderen en ze vertelde schoorvoetend dat hij binnenkort gesteriliseerd gaat worden. Dat ze dat eigenlijk heel erg voor ons vonden om te vertellen omdat het bij ons nog niet gelukt is. Ik snap het niet, echt niet. Waarom zou ik het erg vinden als zij klaar met kinderen krijgen zijn???
Ik kan zo nog legio voorbeelden geven van opmerkingen en dingen die mensen ons niet vertellen omdat ze bang zijn om ons te kwetsen.
Sorry, maar dat moest ik even kwijt
Groetjes Barbabella
Sinds februari 2007 zijn wij aan het proberen om zwanger te worden. Helaas tot op heden niet gelukt.
Inmiddels weten een aantal mensen in onze omgeving dat we heel graag kinderen willen en dat we ook onder behandeling zijn van een gynaecoloog. Maar het stoort me dat mensen ons nu als zielig beschouwen. Tuurlijk voel ik me er vaak rot om, maar dat lijkt me logisch.
Afgelopen zaterdag kwam er een collega van mijn man eten samen met zijn vrouw. Zij hebben samen 3 kinderen en ze vertelde schoorvoetend dat hij binnenkort gesteriliseerd gaat worden. Dat ze dat eigenlijk heel erg voor ons vonden om te vertellen omdat het bij ons nog niet gelukt is. Ik snap het niet, echt niet. Waarom zou ik het erg vinden als zij klaar met kinderen krijgen zijn???
Ik kan zo nog legio voorbeelden geven van opmerkingen en dingen die mensen ons niet vertellen omdat ze bang zijn om ons te kwetsen.
Sorry, maar dat moest ik even kwijt
Groetjes Barbabella
"ik ben het, Barbabelladingdong"
woensdag 5 november 2008 om 15:42
Ben het ook met je eens Elninjoo, maar voor de meeste mensen kost het gewoon tijd en energie om het echt zo te voelen. Dat gaat niet van de 1 op andere dag.
Bovendien is het moeilijk je neer te leggen bij iets wat niet afgesloten is.
Ontslaat je verder niet van de plicht aan jezelf het wel te proberen. Vind ik
Bovendien is het moeilijk je neer te leggen bij iets wat niet afgesloten is.
Ontslaat je verder niet van de plicht aan jezelf het wel te proberen. Vind ik
woensdag 5 november 2008 om 15:44
quote:Eowynn_ schreef op 05 november 2008 @ 14:31:
Jeanette, met alle respect, maar voor 98% van de wereldbevolking ís kinderen krijgen vanzelfsprekend.
Ik ga toch ook niet lopen mekkeren hoe mensen dúrven te praten over hun voldragen baby die met 40 weken is geboren omdat het mij nou eenmaal niet gelukt is om die 40 weken te halen? Of dat mensen klagen over de hechtingen in de kraamtijd terwijl ik nooit een kraamtijd gehad heb?
Rekening houden met elkaar is prima, maar doen alsof het een godswonder is dat je zwanger bent van de 3e omdat iemand toevallig géén kinderen kan krijgen is natuurlijk ook onzinnig.Hmmm kun je je nader uitleggen, want ik begrijp de insteek van je bericht eigenlijk niet zo goed?
Jeanette, met alle respect, maar voor 98% van de wereldbevolking ís kinderen krijgen vanzelfsprekend.
Ik ga toch ook niet lopen mekkeren hoe mensen dúrven te praten over hun voldragen baby die met 40 weken is geboren omdat het mij nou eenmaal niet gelukt is om die 40 weken te halen? Of dat mensen klagen over de hechtingen in de kraamtijd terwijl ik nooit een kraamtijd gehad heb?
Rekening houden met elkaar is prima, maar doen alsof het een godswonder is dat je zwanger bent van de 3e omdat iemand toevallig géén kinderen kan krijgen is natuurlijk ook onzinnig.Hmmm kun je je nader uitleggen, want ik begrijp de insteek van je bericht eigenlijk niet zo goed?
woensdag 5 november 2008 om 15:49
Ikzelf heb het willen van kinderen niet ervaren als : ik zou graag op topniveau willen sporten/wil graag die mooie maar te dure jas hebben/twaalf keer per jaar op vakantie gaan.
Moeder willen worden is iets wat, voor de meesten maar zeker voor mij, vanuit elke cel van mijn lichaam kwam, iets biologisch waar niets tegenin te brengen was (geloof me, ik wilde ook nooit kinderen tot die klotekutklok tóch begon te tikken).
Ik kan het me dus goed voorstellen als men moeite heeft om "gewoon door te gaan met het leven" als zoiets gewilds uitblijft.
Moeder willen worden is iets wat, voor de meesten maar zeker voor mij, vanuit elke cel van mijn lichaam kwam, iets biologisch waar niets tegenin te brengen was (geloof me, ik wilde ook nooit kinderen tot die klotekutklok tóch begon te tikken).
Ik kan het me dus goed voorstellen als men moeite heeft om "gewoon door te gaan met het leven" als zoiets gewilds uitblijft.
Poep, wie heeft jou gescheten?
woensdag 5 november 2008 om 16:23
Eens met Louise1, als je die oerdrang niet voelt weet je gewoon niet wat men bedoelt. En dan kan ik me voorstellen dat je het niet begrijpt
Dat kan zo allesoverheersend zijn, en dat is niet om dramatisch te doen, dat is hormonaal. Ik wilde ook nooit kinderen tot de hormonen toesloegen en ik alleen nog maar kon denken: ik MOET MOET MOET een kind.
Dat had ik van tevoren nooit geloofd....
Dat kan zo allesoverheersend zijn, en dat is niet om dramatisch te doen, dat is hormonaal. Ik wilde ook nooit kinderen tot de hormonen toesloegen en ik alleen nog maar kon denken: ik MOET MOET MOET een kind.
Dat had ik van tevoren nooit geloofd....
woensdag 5 november 2008 om 16:28
Het kan aan mij liggen maar ik krijg zo langzamerhand het idee dat er niemand op dit forum rondloopt die zo graag een kind zou hebben als Ninjoo.....
Als je zo vaak en zo hard roept dat kinderen vreselijk zijn begint het heel erg te lijken op het jongetje op de kleuterschool dat een meisje aan haar haren trekt omdat hij verliefd is.
Ik heb het al eerder vermeld maar ik houd bijvoorbeeld niet van groepsreizen.(Ninjoo wel)
Ik ga toch ook niet op alle groepsreis pijler verkondigen hoe dom en non inventief mensen zijn die als schapen achter een reisleider aanlopen?
Het boeit me namelijk niet....
En haar boeit het hebben van kinderen, wel of niet inscheuren, zwangerschappen, kinderdagverblijven en noem maar op zo erg dat ze steeds weer haar mening (die echt iedereen ondertussen wel kent) moet brengen.
Ik heb hele goede vrienden die echt absoluut geen kinderen willen.
Het idee dat ze op een forum voor moeders zouden rondhangen alleen al.
Kinderen zijn gewoon geen gespreksonderwerp bij hen.
(Al zijn ze wel zo aardig om tegen mijn kind heel leuk te doen:))
Als je zo vaak en zo hard roept dat kinderen vreselijk zijn begint het heel erg te lijken op het jongetje op de kleuterschool dat een meisje aan haar haren trekt omdat hij verliefd is.
Ik heb het al eerder vermeld maar ik houd bijvoorbeeld niet van groepsreizen.(Ninjoo wel)
Ik ga toch ook niet op alle groepsreis pijler verkondigen hoe dom en non inventief mensen zijn die als schapen achter een reisleider aanlopen?
Het boeit me namelijk niet....
En haar boeit het hebben van kinderen, wel of niet inscheuren, zwangerschappen, kinderdagverblijven en noem maar op zo erg dat ze steeds weer haar mening (die echt iedereen ondertussen wel kent) moet brengen.
Ik heb hele goede vrienden die echt absoluut geen kinderen willen.
Het idee dat ze op een forum voor moeders zouden rondhangen alleen al.
Kinderen zijn gewoon geen gespreksonderwerp bij hen.
(Al zijn ze wel zo aardig om tegen mijn kind heel leuk te doen:))
woensdag 5 november 2008 om 16:29
quote:isabon schreef op 05 november 2008 @ 16:23:
Eens met Louise1, als je die oerdrang niet voelt weet je gewoon niet wat men bedoelt. En dan kan ik me voorstellen dat je het niet begrijpt
Dat kan zo allesoverheersend zijn, en dat is niet om dramatisch te doen, dat is hormonaal. Ik wilde ook nooit kinderen tot de hormonen toesloegen en ik alleen nog maar kon denken: ik MOET MOET MOET een kind.
Dat had ik van tevoren nooit geloofd....Ik heb dat nooit gehad hoor dat echte oergevoel. Misschien dat ik er daarom in principe hetzelfde tegenaan kijk als Elninjoo?
Eens met Louise1, als je die oerdrang niet voelt weet je gewoon niet wat men bedoelt. En dan kan ik me voorstellen dat je het niet begrijpt
Dat kan zo allesoverheersend zijn, en dat is niet om dramatisch te doen, dat is hormonaal. Ik wilde ook nooit kinderen tot de hormonen toesloegen en ik alleen nog maar kon denken: ik MOET MOET MOET een kind.
Dat had ik van tevoren nooit geloofd....Ik heb dat nooit gehad hoor dat echte oergevoel. Misschien dat ik er daarom in principe hetzelfde tegenaan kijk als Elninjoo?
woensdag 5 november 2008 om 16:34
quote:louise1 schreef op 05 november 2008 @ 15:49:
Ikzelf heb het willen van kinderen niet ervaren als : ik zou graag op topniveau willen sporten/wil graag die mooie maar te dure jas hebben/twaalf keer per jaar op vakantie gaan.
Moeder willen worden is iets wat, voor de meesten maar zeker voor mij, vanuit elke cel van mijn lichaam kwam, iets biologisch waar niets tegenin te brengen was (geloof me, ik wilde ook nooit kinderen tot die klotekutklok tóch begon te tikken).
Ik kan het me dus goed voorstellen als men moeite heeft om "gewoon door te gaan met het leven" als zoiets gewilds uitblijft.
Maar juist als het hormonaal is zou het toch medisch op te lossen moeten zijn? Die drang krijg je blijkbaar niet allemaal: bij mij ontbreekt het gelukkig volkomen. Die hormonale verstandsverbijstering zou dus ook geelimineerd moeten kunnen worden door het toedienen van 'n tegenpreparaat. Hoog tijd dat wetenschappers daar 'ns inklimmen om dat uit te zoeken. Lijkt me best dramatisch als je je leven laat bepalen door je hormonen.
quote:Het kan aan mij liggen maar ik krijg zo langzamerhand het idee dat er niemand op dit forum rondloopt die zo graag een kind zou hebben als Ninjoo.....
Als je zo vaak en zo hard roept dat kinderen vreselijk zijn begint het heel erg te lijken op het jongetje op de kleuterschool dat een meisje aan haar haren trekt omdat hij verliefd is.Blij dat ze in de antimoslim discussies niet zijn gaan roepen dat ik vast graag 'n moslim zou willen neuken omdat ik daar meestal een anti standpunt in neem.
Ikzelf heb het willen van kinderen niet ervaren als : ik zou graag op topniveau willen sporten/wil graag die mooie maar te dure jas hebben/twaalf keer per jaar op vakantie gaan.
Moeder willen worden is iets wat, voor de meesten maar zeker voor mij, vanuit elke cel van mijn lichaam kwam, iets biologisch waar niets tegenin te brengen was (geloof me, ik wilde ook nooit kinderen tot die klotekutklok tóch begon te tikken).
Ik kan het me dus goed voorstellen als men moeite heeft om "gewoon door te gaan met het leven" als zoiets gewilds uitblijft.
Maar juist als het hormonaal is zou het toch medisch op te lossen moeten zijn? Die drang krijg je blijkbaar niet allemaal: bij mij ontbreekt het gelukkig volkomen. Die hormonale verstandsverbijstering zou dus ook geelimineerd moeten kunnen worden door het toedienen van 'n tegenpreparaat. Hoog tijd dat wetenschappers daar 'ns inklimmen om dat uit te zoeken. Lijkt me best dramatisch als je je leven laat bepalen door je hormonen.
quote:Het kan aan mij liggen maar ik krijg zo langzamerhand het idee dat er niemand op dit forum rondloopt die zo graag een kind zou hebben als Ninjoo.....
Als je zo vaak en zo hard roept dat kinderen vreselijk zijn begint het heel erg te lijken op het jongetje op de kleuterschool dat een meisje aan haar haren trekt omdat hij verliefd is.Blij dat ze in de antimoslim discussies niet zijn gaan roepen dat ik vast graag 'n moslim zou willen neuken omdat ik daar meestal een anti standpunt in neem.
woensdag 5 november 2008 om 16:36
Natuurlijk is het ook ok en er is ook (mijns inziens) heel veel voor te zeggen om geen kinderen te krijgen.
Alleen zou je dan een discussie inhoudelijk kunnen voeren.
Ninjoo komt steeds maar met dezelfde argumentatie (krijsers, aandachttrekkers, nooit meer op vakantie kunnen etc.)
Dat weten we nu toch?
En dat is waar de meeste moeders voor dat ze wel of niet aan het proberen te krijgen van kinderen neem ik aan allemaal over nagedacht hebben.
Als ik nu weer lees hoe blij ze is dat ze geen kinderen heeft omdat nu haar "genotsorgaan" nog in orde is vind ik dat redelijk bout tegenover iemand die advies vraagt na inscheuren.
Wat heb je aan die mening?
Zou er één potentiele moeder op dit forum rondwaren die na haar mening denkt:"O nee, je kan dus inscheuren bij een bevalling. Nu wil ik niet meer"?
Een goede inhoudelijke discussie over wel of geen kinderen vind ik hardstikke leuk.
Maar dit wordt een beetje geschreeuw tegen de wind in vind ik.
Alleen zou je dan een discussie inhoudelijk kunnen voeren.
Ninjoo komt steeds maar met dezelfde argumentatie (krijsers, aandachttrekkers, nooit meer op vakantie kunnen etc.)
Dat weten we nu toch?
En dat is waar de meeste moeders voor dat ze wel of niet aan het proberen te krijgen van kinderen neem ik aan allemaal over nagedacht hebben.
Als ik nu weer lees hoe blij ze is dat ze geen kinderen heeft omdat nu haar "genotsorgaan" nog in orde is vind ik dat redelijk bout tegenover iemand die advies vraagt na inscheuren.
Wat heb je aan die mening?
Zou er één potentiele moeder op dit forum rondwaren die na haar mening denkt:"O nee, je kan dus inscheuren bij een bevalling. Nu wil ik niet meer"?
Een goede inhoudelijke discussie over wel of geen kinderen vind ik hardstikke leuk.
Maar dit wordt een beetje geschreeuw tegen de wind in vind ik.
woensdag 5 november 2008 om 16:37
quote:elninjoo schreef op 05 november 2008 @ 16:34:
[...]
Maar juist als het hormonaal is zou het toch medisch op te lossen moeten zijn? Die drang krijg je blijkbaar niet allemaal: bij mij ontbreekt het gelukkig volkomen. Die hormonale verstandsverbijstering zou dus ook geelimineerd moeten kunnen worden door het toedienen van 'n tegenpreparaat. Hoog tijd dat wetenschappers daar 'ns inklimmen om dat uit te zoeken. Lijkt me best dramatisch als je je leven laat bepalen door je hormonen.
[...]
Blij dat ze in de antimoslim discussies niet zijn gaan roepen dat ik vast graag 'n moslim zou willen neuken omdat ik daar meestal een anti standpunt in neem. Waar de mond van vol is zeggen ze toch?
[...]
Maar juist als het hormonaal is zou het toch medisch op te lossen moeten zijn? Die drang krijg je blijkbaar niet allemaal: bij mij ontbreekt het gelukkig volkomen. Die hormonale verstandsverbijstering zou dus ook geelimineerd moeten kunnen worden door het toedienen van 'n tegenpreparaat. Hoog tijd dat wetenschappers daar 'ns inklimmen om dat uit te zoeken. Lijkt me best dramatisch als je je leven laat bepalen door je hormonen.
[...]
Blij dat ze in de antimoslim discussies niet zijn gaan roepen dat ik vast graag 'n moslim zou willen neuken omdat ik daar meestal een anti standpunt in neem. Waar de mond van vol is zeggen ze toch?
woensdag 5 november 2008 om 16:47
Helemaal waar.
Maar is het niet zo dat je in een discussie probeert elkaars standpunten te begrijpen?
Of er in ieder geval naar luistert?
Ik heb haar nog nooit horen vragen wat er nou zo leuk aan het hebben van een kind is.
Dat interesseert haar denk ik niet.
Je eigen mening over het voetlicht brengen alleen maar om tegen benen te schoppen wordt zo'n makkelijk truukje.
Ben overigens blij dat ik nooit op moslim topics kom.
Als haar nuance daar net zo ver te zoeken is als bij het krijgen van kinderen voel ik dat ik redelijk snel zou mogen aansluiten in de lijst van mensen met een ban
Maar is het niet zo dat je in een discussie probeert elkaars standpunten te begrijpen?
Of er in ieder geval naar luistert?
Ik heb haar nog nooit horen vragen wat er nou zo leuk aan het hebben van een kind is.
Dat interesseert haar denk ik niet.
Je eigen mening over het voetlicht brengen alleen maar om tegen benen te schoppen wordt zo'n makkelijk truukje.
Ben overigens blij dat ik nooit op moslim topics kom.
Als haar nuance daar net zo ver te zoeken is als bij het krijgen van kinderen voel ik dat ik redelijk snel zou mogen aansluiten in de lijst van mensen met een ban
woensdag 5 november 2008 om 17:16
woensdag 5 november 2008 om 18:23
quote:louise1 schreef op 05 november 2008 @ 15:49:
Ikzelf heb het willen van kinderen niet ervaren als : ik zou graag op topniveau willen sporten/wil graag die mooie maar te dure jas hebben/twaalf keer per jaar op vakantie gaan.
Moeder willen worden is iets wat, voor de meesten maar zeker voor mij, vanuit elke cel van mijn lichaam kwam, iets biologisch waar niets tegenin te brengen was (geloof me, ik wilde ook nooit kinderen tot die klotekutklok tóch begon te tikken).
Ik kan het me dus goed voorstellen als men moeite heeft om "gewoon door te gaan met het leven" als zoiets gewilds uitblijft.
Dat is wel heel makkelijk gezegd. Ik weet al jaren dat ik heel graag een kindje wil, noem het een oergevoel. En ik ben ook iedere maand als ik ongesteld ben geworden verdrietig en teleurgesteld. Er zijn al heel wat traantjes door gevallen.
Maar dat betekend toch niet dat alles, maar dan ook alles in mijn leven daar voor opzij gezet moet worden. Ik WIL absoluut niet dat mijn leven er zo door word beheerst dat ik nergens anders meer aan kan denken of kan doen. Dat heeft niets met hormonen te maken, maar met iets anders. En volgens mij heeft dit vooral te maken met een schop onder je kont.
Ikzelf heb het willen van kinderen niet ervaren als : ik zou graag op topniveau willen sporten/wil graag die mooie maar te dure jas hebben/twaalf keer per jaar op vakantie gaan.
Moeder willen worden is iets wat, voor de meesten maar zeker voor mij, vanuit elke cel van mijn lichaam kwam, iets biologisch waar niets tegenin te brengen was (geloof me, ik wilde ook nooit kinderen tot die klotekutklok tóch begon te tikken).
Ik kan het me dus goed voorstellen als men moeite heeft om "gewoon door te gaan met het leven" als zoiets gewilds uitblijft.
Dat is wel heel makkelijk gezegd. Ik weet al jaren dat ik heel graag een kindje wil, noem het een oergevoel. En ik ben ook iedere maand als ik ongesteld ben geworden verdrietig en teleurgesteld. Er zijn al heel wat traantjes door gevallen.
Maar dat betekend toch niet dat alles, maar dan ook alles in mijn leven daar voor opzij gezet moet worden. Ik WIL absoluut niet dat mijn leven er zo door word beheerst dat ik nergens anders meer aan kan denken of kan doen. Dat heeft niets met hormonen te maken, maar met iets anders. En volgens mij heeft dit vooral te maken met een schop onder je kont.
"ik ben het, Barbabelladingdong"
woensdag 5 november 2008 om 18:36
TO: Is het niet een psychologisch iets, dat het eng is om begrip te krijgen omdat dan alleen maar lijkt alsof het terecht is. (dat het misschien nooit lukt) Dat wanneer er een arm om je heen geslagen wordt of er rekening mee gehouden wordt je juist met je neus op de feiten gedrukt word en dat je dat eng vind en dat je daar verre van overna wilt denken.
Wil niet zeggen dat ze gelijk hebben. Ik hoop van harte dat jouw tijd komt. Maar deze onbewuste gedachtegang zou ik me kunnen voorstellen.
Wil niet zeggen dat ze gelijk hebben. Ik hoop van harte dat jouw tijd komt. Maar deze onbewuste gedachtegang zou ik me kunnen voorstellen.
woensdag 5 november 2008 om 18:40
Je kan 't toch ook zien dat er mensen zijn met inlevingsvermogen die 't vervelend (ga niet het woord zielig gebruiken) dat 't bij jullie niet lukt. Als mensen er niet stil bij zouden staan en er gevoelloos over zouden praten dan zou 't ook niet goed zijn. Net zoals je blij moet kunnen zijn voor iemand anders z'n geluk kan je dingen toch ook vervelend vinden voor iemand.
woensdag 5 november 2008 om 19:12
quote:Bar_Ba_Bella schreef op 05 november 2008 @ 14:08:
Ik zie de link van ons niet zwanger worden en zijn sterilisatie gewoon echt niet
Zij zien de link misschien zoals ik het doe. De een wil graag kinderen, dat lukt niet. De ander zorgt er voor nooit meer kinderen te krijgen. Diegene die (nog) geen kinderen kan krijgen zou dolgraag met de ander willen ruilen. Is wellicht een beetje (logisch) jaloers en wanneer dit verteld wordt kan het voor de ongewenst kinderloze weer een pijnlijke nadruk leggen op het feit dat er bij hen nog geen kinderen.
Zo moeilijk is het toch niet om je daar in te leven?
Prima hoor dat het voor jou niet zo geldt, maar heerlijk om vrienden te hebben die er wel rekening mee houden!
Ik zie de link van ons niet zwanger worden en zijn sterilisatie gewoon echt niet
Zij zien de link misschien zoals ik het doe. De een wil graag kinderen, dat lukt niet. De ander zorgt er voor nooit meer kinderen te krijgen. Diegene die (nog) geen kinderen kan krijgen zou dolgraag met de ander willen ruilen. Is wellicht een beetje (logisch) jaloers en wanneer dit verteld wordt kan het voor de ongewenst kinderloze weer een pijnlijke nadruk leggen op het feit dat er bij hen nog geen kinderen.
Zo moeilijk is het toch niet om je daar in te leven?
Prima hoor dat het voor jou niet zo geldt, maar heerlijk om vrienden te hebben die er wel rekening mee houden!
woensdag 5 november 2008 om 19:13
woensdag 5 november 2008 om 19:19
quote:elninjoo schreef op 05 november 2008 @ 15:33:
[...]
Ik ken iemand die sport beoefende op hoog niveau (voor hem levenspassie nummer 1) maar door niet op te lossen gezondheidsproblemen de topsport in de wilgen moest hangen. Kan ie de rest van z'n leven wel zitten sippen dat ie nooit naar de OS kan (waar ie anders goed kans op had gehad) maar die man is ook gewoon doorgegaan met z'n leven en heeft nu andere dingen waar ie van geniet. En ik kan me echt heel goed voorstellen dat hij nog steeds momenten heeft waarop ie denkt van 'kon ik ook maar' maar hij laat er gelukkig niet de verdere rest van zijn leven door vergallen dat 't niet is gelukt. Denk dat dat dus voor iedereen opgaat die zijn belangrijkste levenswens in rook ziet opgaan: niet bij de pakken neer blijven zitten maar genieten van wat je wel hebt en wat je wel kan.
Een tegenhanger voor je!
Ik ken iemand die ook haar OS droom op moest geven, jaren geleden. Die persoon is in de goot beland omdat ze niets meer met haar leven wist te doen toen de topsport zo abrupt eindigde.
Vraag aan iedereen: Wie zijn jullie, wie zijn wij om zo denigrerend te oordelen over het verdriet van anderen? Waarom is het zo moeilijk om een ander in zijn waarde te laten wanneer het om iets gaat dat zover weg staat van onszelf?
[...]
Ik ken iemand die sport beoefende op hoog niveau (voor hem levenspassie nummer 1) maar door niet op te lossen gezondheidsproblemen de topsport in de wilgen moest hangen. Kan ie de rest van z'n leven wel zitten sippen dat ie nooit naar de OS kan (waar ie anders goed kans op had gehad) maar die man is ook gewoon doorgegaan met z'n leven en heeft nu andere dingen waar ie van geniet. En ik kan me echt heel goed voorstellen dat hij nog steeds momenten heeft waarop ie denkt van 'kon ik ook maar' maar hij laat er gelukkig niet de verdere rest van zijn leven door vergallen dat 't niet is gelukt. Denk dat dat dus voor iedereen opgaat die zijn belangrijkste levenswens in rook ziet opgaan: niet bij de pakken neer blijven zitten maar genieten van wat je wel hebt en wat je wel kan.
Een tegenhanger voor je!
Ik ken iemand die ook haar OS droom op moest geven, jaren geleden. Die persoon is in de goot beland omdat ze niets meer met haar leven wist te doen toen de topsport zo abrupt eindigde.
Vraag aan iedereen: Wie zijn jullie, wie zijn wij om zo denigrerend te oordelen over het verdriet van anderen? Waarom is het zo moeilijk om een ander in zijn waarde te laten wanneer het om iets gaat dat zover weg staat van onszelf?
woensdag 5 november 2008 om 19:29
quote:Aruba schreef op 05 november 2008 @ 18:36:
TO: Is het niet een psychologisch iets, dat het eng is om begrip te krijgen omdat dan alleen maar lijkt alsof het terecht is. (dat het misschien nooit lukt) Dat wanneer er een arm om je heen geslagen wordt of er rekening mee gehouden wordt je juist met je neus op de feiten gedrukt word en dat je dat eng vind en dat je daar verre van overna wilt denken.
Wil niet zeggen dat ze gelijk hebben. Ik hoop van harte dat jouw tijd komt. Maar deze onbewuste gedachtegang zou ik me kunnen voorstellen.
Ik moest je eerste zin 4x lezen en nu zit ik met tranen in mijn ogen. Je slaat de spijker op zijn kop.
Het is niet zo dat ik er niet over na denk dat het misschien nooit zal lukken. Ik probeer dat wel zo min mogelijk te doen. Maar ik wil ook echt gewoon niet zielig gevonden worden.
Ik moet hier nog even verder over nadenken voordat ik er verder nog wat over schrijf geloof ik.........
TO: Is het niet een psychologisch iets, dat het eng is om begrip te krijgen omdat dan alleen maar lijkt alsof het terecht is. (dat het misschien nooit lukt) Dat wanneer er een arm om je heen geslagen wordt of er rekening mee gehouden wordt je juist met je neus op de feiten gedrukt word en dat je dat eng vind en dat je daar verre van overna wilt denken.
Wil niet zeggen dat ze gelijk hebben. Ik hoop van harte dat jouw tijd komt. Maar deze onbewuste gedachtegang zou ik me kunnen voorstellen.
Ik moest je eerste zin 4x lezen en nu zit ik met tranen in mijn ogen. Je slaat de spijker op zijn kop.
Het is niet zo dat ik er niet over na denk dat het misschien nooit zal lukken. Ik probeer dat wel zo min mogelijk te doen. Maar ik wil ook echt gewoon niet zielig gevonden worden.
Ik moet hier nog even verder over nadenken voordat ik er verder nog wat over schrijf geloof ik.........
"ik ben het, Barbabelladingdong"
woensdag 5 november 2008 om 19:43
Ik breek ook even in hier. Er is namelijk een tegenovergestelde versie van dit topic te vinden op de kinderenpijler. Daar schrijven dames aan elkaar waarom een kindje nu nog niet goed uitkomt in hun leven. Het welbekende rijtje koopwoning, promotie, vaste baan, spaargeld en reizen is nog niet compleet, dus de kinderwens wordt nog even in de ijskast gezet.
Ik wind me daar vreselijk over op. Dat de wereld en dus je leven niet maakbaar zijn, lees je hier wel. Er zijn zeker vrouwen die denken dat ze maar met de vingers hoeven te knippen voor een baby!
Verder stoor ik mij aan degenen die dit topic gebruiken om hun blijheid en opluchting over het uitblijven van een kinderwens te uiten. Wat doe je hier überhaupt op de kinderenpijler dan? Even lekker anoniem een ander tegen het zere been schoppen? In de openingspost van BarBaBella lees je met welke intenties ze dit topic opent. Dus waar bemoei je je eigenlijk mee als je zelf geen kinderen wilt of zelfs een hekel aan ze hebt?
Enne BarBaBella: ik ben blij dat je dit topic geopend hebt. Dat leert mij weer dat ik niet al te spastisch om moet gaan met mensen die geen kinderen hebben maar ze wel graag (hadden) willen hebben. Zelf heb ik wel een kind, en voel me daardoor toch wel eens wat in verlegenheid gebracht.
Ik wind me daar vreselijk over op. Dat de wereld en dus je leven niet maakbaar zijn, lees je hier wel. Er zijn zeker vrouwen die denken dat ze maar met de vingers hoeven te knippen voor een baby!
Verder stoor ik mij aan degenen die dit topic gebruiken om hun blijheid en opluchting over het uitblijven van een kinderwens te uiten. Wat doe je hier überhaupt op de kinderenpijler dan? Even lekker anoniem een ander tegen het zere been schoppen? In de openingspost van BarBaBella lees je met welke intenties ze dit topic opent. Dus waar bemoei je je eigenlijk mee als je zelf geen kinderen wilt of zelfs een hekel aan ze hebt?
Enne BarBaBella: ik ben blij dat je dit topic geopend hebt. Dat leert mij weer dat ik niet al te spastisch om moet gaan met mensen die geen kinderen hebben maar ze wel graag (hadden) willen hebben. Zelf heb ik wel een kind, en voel me daardoor toch wel eens wat in verlegenheid gebracht.
woensdag 5 november 2008 om 19:51
quote:Wyfke schreef op 05 november 2008 @ 19:43:
Ik breek ook even in hier. Er is namelijk een tegenovergestelde versie van dit topic te vinden op de kinderenpijler. Daar schrijven dames aan elkaar waarom een kindje nu nog niet goed uitkomt in hun leven. Het welbekende rijtje koopwoning, promotie, vaste baan, spaargeld en reizen is nog niet compleet, dus de kinderwens wordt nog even in de ijskast gezet.
Ik wind me daar vreselijk over op. Dat de wereld en dus je leven niet maakbaar zijn, lees je hier wel. Er zijn zeker vrouwen die denken dat ze maar met de vingers hoeven te knippen voor een baby!
en daar is ze weer over haar mening over een topic waar ik ook op meeschrijf. mens waar maak je je druk om! dat een leven niet maakbaar is weten de meeste wel. in dat topic hebben we het over ons toekomstbeeld niet of het al dan niet kan, kinderen krijgen. Je mag toch wel ergens over dromen?
bar_ba_bella (schrijf ik het zo goed?), ik vind het knap van je dat je dit topic opent. Ik heb een bevriend stel dat al ongeveer net zo lang als jullie bezig is, alleen weten wij dat nog niet zo lang. zij hebben het expres een tijd voor zich gehouden omdat ze niet zielig gevonden willen worden. op een gegeven moment was iedereen in hun omgeving zwanger en hebben het gezegd om het voor henzelf soms wat minder pijnlijk te maken.
Ik breek ook even in hier. Er is namelijk een tegenovergestelde versie van dit topic te vinden op de kinderenpijler. Daar schrijven dames aan elkaar waarom een kindje nu nog niet goed uitkomt in hun leven. Het welbekende rijtje koopwoning, promotie, vaste baan, spaargeld en reizen is nog niet compleet, dus de kinderwens wordt nog even in de ijskast gezet.
Ik wind me daar vreselijk over op. Dat de wereld en dus je leven niet maakbaar zijn, lees je hier wel. Er zijn zeker vrouwen die denken dat ze maar met de vingers hoeven te knippen voor een baby!
en daar is ze weer over haar mening over een topic waar ik ook op meeschrijf. mens waar maak je je druk om! dat een leven niet maakbaar is weten de meeste wel. in dat topic hebben we het over ons toekomstbeeld niet of het al dan niet kan, kinderen krijgen. Je mag toch wel ergens over dromen?
bar_ba_bella (schrijf ik het zo goed?), ik vind het knap van je dat je dit topic opent. Ik heb een bevriend stel dat al ongeveer net zo lang als jullie bezig is, alleen weten wij dat nog niet zo lang. zij hebben het expres een tijd voor zich gehouden omdat ze niet zielig gevonden willen worden. op een gegeven moment was iedereen in hun omgeving zwanger en hebben het gezegd om het voor henzelf soms wat minder pijnlijk te maken.
