Relaties
alle pijlers
snel hulp nodig
woensdag 12 november 2008 om 15:23
hallo iedereen die de moeite wil nemen om mijn verhaal te lezen, ik zal proberen het zo duidelijk mogen neer te zetten, en wil graag juliie eerlijke mening horen.
ik ben een vrouw van 35 jaar ben naar 13 jaar samen gescheiden van mijn man, we hebben 2 dochters. ik heb tijdens mijn scheiding veel verdriet gevoeld ook al wist ik dat het beter was, mijn (ex)man en ik konden naar de scheiding goed met elkaar overweg. ook al waren er moelijker momenten toen ik erachter kwam dat die al vrij snel met andere vrouwen date en de rest deed. doordat mijn (ex)man nog geen eigen woonruimte had is die bij zijn beste vriend ingetrokken. ook ik sprak die vriend veel en hij vertelde mij wel eens dat die het niet meer lang vol hield met hem in 1 huis.
uiteindelijk is van het 1 het ander gekomen en ben ik een paar keer met de beste vriend van mijn (ex)man naar bed geweest, het ergste daarbij was nog dat ik van hem zwanger raakte, mijn (ex)man wist hier natuurlijk niets van. ik heb uiteindelijk een miskraam gekregen wat ik echt heel erg vond maar wat waarschijnlijk wel het beste was..
toen mijn (ex)man in de gaten kreeg dat ik ook date met andere mannen begon hij met een ander gezicht naar me te kijken en besefde hij opeens dat die helemaal niet zonder mij verder wilde. 10 maanden nadat wij uit elkaar zijn gegaan, hebben we dan ook besloten om weer samen verder te gaan. hij wist op dat moment nog niet dat ik met zijn beste vriend naar bed was geweest. hij wist wel dat ik zwanger was geweest maar had dus gezegd van iemand anders.
vaak heb ik op het punt gestaan om alles te vertellen maar telkens werd het me weer uit het hoofd gepraat omdat ik hem er alleen maar pijn mee zou doen. uiteindelijk is die er via een sms uit mijn telefoon achter gekomen, wat dus vreselijk was en hij was er ook kapot van. dat alles kan ik begrijpen. ik ben met zijn vriend naar bed geweest maar was wel gewoon vrijgezel op dat moment hij is in die periode ook met tig vrouwen naar bed geweest. we hebben er veel over gepraat en hij besloot toch dat die met mij verder wilde.
maar nou komt het punt, de hele situatie blijft tussen ons instaan omdat mij (ex)man geen sex met mij wilt of zoals hij zelf zegt het niet kan, we zijn nu alweer langer als een jaar bij elkaar en het gaat redelijk goed op de sex na dan. ik weet gewoon niet meer wat ik er aan kan doen, ik heb er echt spijt van dat het gebeurt is maar kan het niet terug draaien. ik wil niets liever dan gewoon weer lekker genieten met mijn (ex)man, maar weet niet hoe lang ik daar nog op moet wachten. hij wil er met niemand over praten ook niet met een relatie therapeut of wat dan ook.
ik hoop echt dat er iemand is die wat herkent in mijn verhaal en mijn mischien wat types of wat dan ook kan geven, want ruim een half jaar zonder sex is echt niet fijn voor je relatie.
wat ik ook graag wil horen is of ik echt zo fout ben geweest zoals mijn (ex)man zegt. hij vind het not done om met de beste vriend(in) van je expartner naar bed te gaan) en volgens hem is het ook meer mijn schuld dan van zijn vriend omdat mannen makkelijker overstag gaan.
ik hoop veel reactie van jullie te horen want ik wil echt oud worden met de vader van mijn kinderen maar dan wel met sex.
liefs en bedankt voor het lezen.
ik ben een vrouw van 35 jaar ben naar 13 jaar samen gescheiden van mijn man, we hebben 2 dochters. ik heb tijdens mijn scheiding veel verdriet gevoeld ook al wist ik dat het beter was, mijn (ex)man en ik konden naar de scheiding goed met elkaar overweg. ook al waren er moelijker momenten toen ik erachter kwam dat die al vrij snel met andere vrouwen date en de rest deed. doordat mijn (ex)man nog geen eigen woonruimte had is die bij zijn beste vriend ingetrokken. ook ik sprak die vriend veel en hij vertelde mij wel eens dat die het niet meer lang vol hield met hem in 1 huis.
uiteindelijk is van het 1 het ander gekomen en ben ik een paar keer met de beste vriend van mijn (ex)man naar bed geweest, het ergste daarbij was nog dat ik van hem zwanger raakte, mijn (ex)man wist hier natuurlijk niets van. ik heb uiteindelijk een miskraam gekregen wat ik echt heel erg vond maar wat waarschijnlijk wel het beste was..
toen mijn (ex)man in de gaten kreeg dat ik ook date met andere mannen begon hij met een ander gezicht naar me te kijken en besefde hij opeens dat die helemaal niet zonder mij verder wilde. 10 maanden nadat wij uit elkaar zijn gegaan, hebben we dan ook besloten om weer samen verder te gaan. hij wist op dat moment nog niet dat ik met zijn beste vriend naar bed was geweest. hij wist wel dat ik zwanger was geweest maar had dus gezegd van iemand anders.
vaak heb ik op het punt gestaan om alles te vertellen maar telkens werd het me weer uit het hoofd gepraat omdat ik hem er alleen maar pijn mee zou doen. uiteindelijk is die er via een sms uit mijn telefoon achter gekomen, wat dus vreselijk was en hij was er ook kapot van. dat alles kan ik begrijpen. ik ben met zijn vriend naar bed geweest maar was wel gewoon vrijgezel op dat moment hij is in die periode ook met tig vrouwen naar bed geweest. we hebben er veel over gepraat en hij besloot toch dat die met mij verder wilde.
maar nou komt het punt, de hele situatie blijft tussen ons instaan omdat mij (ex)man geen sex met mij wilt of zoals hij zelf zegt het niet kan, we zijn nu alweer langer als een jaar bij elkaar en het gaat redelijk goed op de sex na dan. ik weet gewoon niet meer wat ik er aan kan doen, ik heb er echt spijt van dat het gebeurt is maar kan het niet terug draaien. ik wil niets liever dan gewoon weer lekker genieten met mijn (ex)man, maar weet niet hoe lang ik daar nog op moet wachten. hij wil er met niemand over praten ook niet met een relatie therapeut of wat dan ook.
ik hoop echt dat er iemand is die wat herkent in mijn verhaal en mijn mischien wat types of wat dan ook kan geven, want ruim een half jaar zonder sex is echt niet fijn voor je relatie.
wat ik ook graag wil horen is of ik echt zo fout ben geweest zoals mijn (ex)man zegt. hij vind het not done om met de beste vriend(in) van je expartner naar bed te gaan) en volgens hem is het ook meer mijn schuld dan van zijn vriend omdat mannen makkelijker overstag gaan.
ik hoop veel reactie van jullie te horen want ik wil echt oud worden met de vader van mijn kinderen maar dan wel met sex.
liefs en bedankt voor het lezen.
woensdag 12 november 2008 om 17:19
ik had inderdaad gelijk eerlijk moeten zijn ja... maarja daar is het nu te laat voor...en ik wil hem absoluut niet nog een keer kwijt en hij denkt er ook zo over en hij vind het ook erg dat die het niet kan, ook al wil die het wel...maarja de stap om hulp te zoeken en het verhaal te vertellen aan een buitenstaander vind die heel moeilijk...maar dat is waarschijnlijk wel het gene wat moet gebeuren....
woensdag 12 november 2008 om 17:40
Ik snap je man wel. Je bent ook niet alleen met hem (een paar keer, dus het beviel) naar bed geweest, maar je bent ook zwanger van hem geweest. Wat als er geen miskraam kwam? En hoe is de verhouding nu met die vriend? Ziet hij hem nog? Al die vrouwen waar hij mee was en andere mannen waar jij mee was waren anoniem. Daar had hij geen gezicht bij. Dit was voor hem net een stap te ver. En dat was het eigenlijk ook wel. Sommige dingen doe je niet. Hoe vreselijk zou het zijn als hij met jouw beste vriendin ging? En jij bent ook meteen je vriendin dan kwijt met zo'n actie. Hij zal nu ook zijn vriend kwijt zijn...
Ik denk dat dit altijd tussen jullie in zal blijven staan. Hij zal dit nooit meer helemaal vergeten. Vergeven kan maar de pijn blijft. Je bent gewoon te ver gegaan. Single of niet op dat moment...
Ik denk dat dit altijd tussen jullie in zal blijven staan. Hij zal dit nooit meer helemaal vergeten. Vergeven kan maar de pijn blijft. Je bent gewoon te ver gegaan. Single of niet op dat moment...
woensdag 12 november 2008 om 19:02
bedankt voor je eerlijke reactie, dit is precies zoals mijn man het ziet... hij zegt ook altijd als het 1 keer was gebeurt, dan was het minder erg geweest...hij spreekt zijn vriend nog wel maar het is inderdaad niet meer zoals het was...ik hoop echt dat we er samen uit gaan komen...had deze reactie ook nooit van hem verwacht omdat hij altijd zo stoer was en nooit jaloers...maarja ik hoop dat we in therapie gaan samen...
woensdag 12 november 2008 om 19:08
donderdag 13 november 2008 om 14:42
quote:madamemicmac schreef op 12 november 2008 @ 17:40:
Ik snap je man wel. Je bent ook niet alleen met hem (een paar keer, dus het beviel) naar bed geweest, maar je bent ook zwanger van hem geweest. Wat als er geen miskraam kwam? En hoe is de verhouding nu met die vriend? Ziet hij hem nog? Al die vrouwen waar hij mee was en andere mannen waar jij mee was waren anoniem. Daar had hij geen gezicht bij. Dit was voor hem net een stap te ver. En dat was het eigenlijk ook wel. Sommige dingen doe je niet. Hoe vreselijk zou het zijn als hij met jouw beste vriendin ging? En jij bent ook meteen je vriendin dan kwijt met zo'n actie. Hij zal nu ook zijn vriend kwijt zijn...
Ik denk dat dit altijd tussen jullie in zal blijven staan. Hij zal dit nooit meer helemaal vergeten. Vergeven kan maar de pijn blijft. Je bent gewoon te ver gegaan. Single of niet op dat moment...
maar als jouw man er zo over denkt, waarom wil ie dan toch met je door. als hij echt vind dat dit te ver is gegan en niet kan, dan is de consequentie daarvan dat ie geen volwaardige reltie met jou meer kan hebben, dat ie nooit meer 100% voor jou zal kunnen gaan, en dat jullie nu dus beiden genoegen (moeten) nemen met 95% . Is dat wat je wilt? Of wil je iemand die 100% voor je gaat?
Op zich is het legitiem om tot de conclusie te komen dat je je partner iets niet kunt vergeven, maar in mijn ogen betekent dat wel einde relatie. Omdat het inderdaad anders altijd tussen je in blijft staan. ik wil geen dingen tussen mij en mijn partner hebben instaan.
Ik snap je man wel. Je bent ook niet alleen met hem (een paar keer, dus het beviel) naar bed geweest, maar je bent ook zwanger van hem geweest. Wat als er geen miskraam kwam? En hoe is de verhouding nu met die vriend? Ziet hij hem nog? Al die vrouwen waar hij mee was en andere mannen waar jij mee was waren anoniem. Daar had hij geen gezicht bij. Dit was voor hem net een stap te ver. En dat was het eigenlijk ook wel. Sommige dingen doe je niet. Hoe vreselijk zou het zijn als hij met jouw beste vriendin ging? En jij bent ook meteen je vriendin dan kwijt met zo'n actie. Hij zal nu ook zijn vriend kwijt zijn...
Ik denk dat dit altijd tussen jullie in zal blijven staan. Hij zal dit nooit meer helemaal vergeten. Vergeven kan maar de pijn blijft. Je bent gewoon te ver gegaan. Single of niet op dat moment...
maar als jouw man er zo over denkt, waarom wil ie dan toch met je door. als hij echt vind dat dit te ver is gegan en niet kan, dan is de consequentie daarvan dat ie geen volwaardige reltie met jou meer kan hebben, dat ie nooit meer 100% voor jou zal kunnen gaan, en dat jullie nu dus beiden genoegen (moeten) nemen met 95% . Is dat wat je wilt? Of wil je iemand die 100% voor je gaat?
Op zich is het legitiem om tot de conclusie te komen dat je je partner iets niet kunt vergeven, maar in mijn ogen betekent dat wel einde relatie. Omdat het inderdaad anders altijd tussen je in blijft staan. ik wil geen dingen tussen mij en mijn partner hebben instaan.
